ถ้าเราทำอะไร แล้วคิดว่ามีความสุข และตัวเองไม่เดือดร้อนหรือไม่ได้เป็นต้นเหตุให้ใครคนอื่นต้องมาเดือดร้อนทีหลัง ก็ทำไปเถอะ < < < นี่คือความคิดของเรานะ
ถามว่าทำไมเราถึงเอ็นดูหมาก ทำไมต้องคอยหนีงาน (บ้าง) ไปให้กำลังใจน้อง < < < คำตอบคือ ไม่ทราบสาเหตุเหมือนกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถบอกได้เลยคือ ... เราไม่เคยหวังจะได้อะไรตอบแทนกลับมา
บางงาน เราไม่สามารถเข้าถึงตัวน้องได้
บางงาน เราต้องไปหาบัตรเข้างานเอง
บางงาน เราต้องไปเสี่ยงดวงเอาดาบหน้า
โดยไม่เคยมีและไม่เคยได้อภิสิทธิ์ใดๆๆเป็นพิเศษ แม้จะเป็นกลุ่มคนจากบ้านหมากก็ตาม
แต่ ... ทำไมยังทำอยู่ คำตอบคือ เราอยากเป็นกำลังใจเล็กๆๆ และอยากเห็นคนรอบข้างที่ชื่นชมและรักน้องบ้าง
อยากเก็บรรยากาศทั้งคำพูด เหตุการณ์ และสิ่งที่เกิดขึ้น มาบอกต่อ บอกกล่าว บอกเล่า ให้คนที่รักน้องคนอื่นๆๆ ที่ไม่สามารถไปด้วยตัวเองได้ ได้รับรู้ผ่านตัวหนังสือและรูปถ่าย (ที่พอดูได้)
คนเราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกและรักใครก็ได้ ... และเราก็ไม่สามารถบังคับความรู้สึกใครได้เหมือนกัน
เมื่อเราเอ็นดูหมาก ... เราก็ไม่สนใจหรอกว่าหมากจะคิดอะไรกับใครหรือใครจะคิดเห็นว่าอย่างไร เพราะมันเป็นสิทธิ์ของน้อง .... เราเป็นได้แค่คนที่มองอยู่ไกลๆๆและมองความเป็นไปของน้องเท่านั้นเอง
อยากบอกคนบ้านคู่นะคะ ... ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ให้คิดว่าเรารักใคร รักเพื่ออะไร และเราทำอะไรเพื่อคนที่เรารักได้บ้าง ... เมื่อนั้น เราจะไม่หวั่นไหวกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆๆตัวค่ะและจะมีความสุขในสิ่งที่เราทำ
.... ให้กำลังใจคนบ้านคู่นะคะ เพราะ หมาก ก็เป็นส่วนนึงของบ้านนี้เหมือนกัน ....
ขอบคุณในความรักและความหวังดี ที่ที่แห่งนี้มีให้กับหมากค่ะ
เพิ่มเติมค่ะ ความเห็นนี้ไม่ได้มาแจกมาม่านะคะ แค่รู้สึกว่าบ้านนี้เป็นส่วนหนึ่งของหมาก และเราก็ติดตามในทุกส่วนที่เกี่ยวกับหมาก เลยอยากมาเขียนให้คนบ้านคู่จริงๆๆจากใจค่ะ
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 01:26:10
<<หมาก-ปริญ&มิ้นต์-ชาลิดา>>ปฐพีฯM&M @Home ก้าว#56 "บ้านนี้แข็งแรงดี เพราะฉาบด้วยความรัก"{แตกประเด็นจาก A10245193}
แทนแล้วกันเนอะ
หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลย
