จริงๆ ถ้ารู้เรื่องราวของละครมาบ้าง จะรู้ว่าจุดยืนของละครก็คือจุดยืนของเพ่ยเพ่ยนะคะ คือไม่ต้องการคอยราวีสามีที่เจ้าชู้เหมือนที่อาม่า แม่ และพี่สะใภ้เคยทำ ถ้าสามีเจ้าชู้เธอหย่าไปเลยดีกว่า แต่ประเด็นของละครที่เป็นหัวใจสำคัญคือ เมื่อพริษฐ์ สามีของเพ่ยเพ่ยโดนจูงใจจากลุ่มปลาไหลในบ้านเพ่ยเพ่ย เขาก็เขวไปบ้าง แต่ก็ยังซื่อสัตย์กับเพ่ยเพ่ยอยู่ดี ถ้าอ่านเรื่องย่อ จะเห็นว่ามีอยู่ฉากหนึ่งที่เขาตั้งสมาธิ(น่าจะเพื่อไม่ให้บางสิ่งบางอย่างแข็งตัว) แม้จะโดนยั่วจากจิรนุช
จริงๆ เขาก็ทำละครให้มันคอมเมอดี้หลุดโลกแล้ว เราว่าต่อให้คนไร้สติปัญญาดูก็ไม่มีใครเลียนแบบหรอก มีที่ไหน พวกเมียๆ มีวิทยายุทธ์กันขนาดนั้น ถ้าเราไม่เผื่อใจให้ละครพล็อตใหม่ๆ บ้าง เราอาจต้องวนเวียนกับละครแย่งผู้ชาย ละครแค้น ละครตบจูบ ละครพระเอกข่มขืนนางเอก ละครรีเมค ละครแต่งงานใช้หนี้ อะไรอีกสารพัดที่เคยก่นด่ากันมา
เบื่อที่จะต้องพูดอะไรมากมาย เราดูละครหลุดโลกที่พวกผู้ชายไปซื้อบริการทางเพศจากผู้หญิงขายตัวเป็นครั้งคราวอย่างนี้ ยังสะเทือนใจน้อยกว่าพฤติกรรมของเจ้าสัวเชงในมงกุฏดอกส้มบานพะเรอ
ปล.1.หนังเรื่องพ่อปลาไหล ถ้าจำไม่ผิดพระเอกเจ้าชู้จริงค่ะ แต่จะตอนหลังจะสำนึกผิดอย่างไรก็ไม่ทราบ
ปล.2. จขกท พระเอกชื่อพริษฐ์ค่ะ ไม่ใช่พณิช จะตั้งกระทู้ในที่สาธารณะขนาดนี้ ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ หาข้อมูลก่อน ถามอากู๋ดูก็ได้ เฮ้อ...