 |
อีพี 45 แปลไทยโดยน้องเบลล์
ผิดถูกยังไง ขออภัยด้วยนะคะ ^/\^
cr.MountainMadman @soompi
Eng --> Thai By Bellatrix
Subs: พิงอยู่กับยง
บอร์ดลงไปอย่างช้าๆ
Y: โอเค. แบบนี้แหละ.
H: แบบนี้ถูกแล้วเหรอคะ?
Y: แบบนี้, และจากนั้นคุณก็สไลด์ลงไป. ทิ้งน้ำหนักตัวของคุณลง.
MC: โว้วววว
Y: โอเค, ลงมา.
MC: ตอนที่คุณเป็นแบบนั้น, คุณกลัวว่าจะล้มลงไป.
H: มันติดค่ะ!
H: อ้าาา, รอก่อน, รอก่อน!
Sub: การถอยหลังยากกว่าที่คิดไว้
H: มันแปลกๆค่ะ
Y: แปลกอะไร?
H: พื้นมันเรียกหาฉันค่ะ
Y: มันเรียกหาคุณเหรอ?
Y: หยุดเรียกเธอนะ!
H: ทำไมคุณยังเรียกหาฉันล่ะ?
Sub: พูดออกมากับพื้น
Y: โอเค, พวกเราจะกลับขึ้นไปอีกครั้ง!
H: โอเคค่ะ
Y: แม้แต่เด็กน้อยก็ขี่(สโนว์บอร์ด) ที่ความชันระดับกลาง.
H: เขาน่ารักค่ะ.
Y: ตอนนี้ไม่ใใช่เวลาที่จะพูดอย่างนั้นนะ.
H: เราพักกันซักนิดได้มั๊ยคะ?
Y: ฮ้าา?
Y: พัก, พัก.
H: 1 นาทีค่ะ.
Sub: ขาทั้งสองข้างต้องการการพัก
Y: 1 นาที?
MC: โอ้, ดูลมสิ.
H: มันยากมากกกกกกก. ฉันรู้สึกว่าฉันกลายเป็นตุ๊กตานิ้วมือ. ฉันยังคงล้มไปข้างหน้าเหมือนเป็นแม่เหล็ก.
งนั้นมันเป็นเรื่องจริงค่ะ
ฉันได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายในชีวิต, แต่ฉันไม่คิดว่าฉันเคยทำอะไรได้แย่แบบนี้.
Sub: อุปสรรค์ที่ใหญ่ที่สุดของชีวิตภรรยาของฮยอน
Sub: คนอื่นๆ สนุกสนานในการขี่ (สโนว์บอร์ด)
MC: เธอเคยสนุกสนานมาก่อน, แต่แรงจูงใจทำให้เธอดำดิ่งลงไป.
Sub: คุณครูยง, ในอีกด้านหนึ่ง
Y: เมื่อผมมองดูซอฮยอน, และผมหันไปมองที่นักบอร์ดคนอื่นๆเร่งความเร็ว, ผมคิดว่า, ผมขี่ (สโนว์บอร์ด) ได้ดีกว่าพวกเขาอีก
ผมอยากจะแข่งกับพวกเขาสักครั้งนึง.
แต่เมื่อผมมองไปที่ซอฮยอนอีกครั้ง, หัวใจของผมก็เริ่มเจ็บปวด.
MC: เขาต้องการที่จะขี่ (สโนว์บอร์ด) แบบนั้นเหมือนกัน.
Sub: หนึ่งนาทีของการพักผ่อนหมดแล้ว!
H: ไฟต์ติ้ง!
Sub: ความพยายามเกิดขึ้นใหม่ในการถอยหลัง!!
Y: ทิ้งน้ำหนักที่ข้างขวาของคุณ!
Y: อย่าขี่ (โสนว์บอร์ด) แบบปิดและเปิด, คุณควรจะทำมันโดยใช้ความรู้สึกสิ.
MC: เธอยังคงทำถูกทั้งหมด.
Y: ห้ามพัก, ห้ามพัก!
H: อีกครั้ง?
Sub: แทนที่จะชมเชย
Y: คุณพักไม่ได้จนกว่าคุณจะรู้สึกว่ามันลงไป.
Y: ตรงไปต่อไป, ตรงไปต่อไป.
H: ตรงไปต่อไป
Y: เพ่งความสนใจไปที่แขนทั้งสองข้าง!
Y: ลุกขึ้น!
MC: ลุกขึ้น!
Y: ห้ามยิ้ม, ลุกขึ้นเร็ว!
Y: ลุกขึ้น, ลองอีกครั้งนึง!
Y: โอเค! ตอนนี้ก็พยายามลงมาอย่างเป็นธรรมชาติ!
Y: คุณจะไปไหนน่ะ?
Y: โอเค! คุณทำได้ดี!
H: ฮ้าาา
Y: ลุกขึ้น!
H: อาอีกู!
Y: อย่าหยุด!! คุณไม่มีเวลาสำหรับการพักแล้วนะ!
Sub: ดีใจจังที่เขาไม่ได้เป็นครูของพวกเรา
Sub: พื้นยังคงเรียกหา
Y: ลุกขึ้น!! เริ่ม!
MC: ถ้าเป็นฉันนะ, ฉันค่อนข้างจะนานมาแล้ว.
Y: ใครขี่ (สโนว์บอร์ด) ได้ที่ที่สุดใน SNSD?
H: ฮ้าาา
พี่ฮโยยอนค่ะ?
Y: จริงเหรอ?
H: แต่ไม่มีใครขี่ (สโนว์บอร์ด) ได้แบบนั้นค่ะ.
Y: คุณกำลังจะเป็นที่หนึ่ง!
H: วาาาห์
Y: คุณกำลังจะเป็นที่ 1 ใน SNSD, ผมจะทำให้คุณเป็นที่หนึ่ง!
H: ย่าาห์.
Y: ผมจะทำให้คุณได้ที่ 1.
H: สู้ ๆ.
Y: โอเค. ไปเลย!
Sub: หนทางการเป็นที่ 1(?) ใน SNSD!
Y: คุณกำลังจะล้มลงแบบนั้น? ดู, แบบนั้น!
H: อะไรคะ?
Y: แบบนี้, แบบนี้. โอเค! ลงมาแบบนั้นแหละ.
Sub: แสดงผลกระทบจากการฝึกที่โหดร้าย!?
Y: โอเค, โอเค, โอเค! ตรงลงมา!
Y: ทางซ้ายนิดหน่อย, ย้ายการเพ่งมองคุณไปทางซ้ายนิดหน่อย.
Sub: เสียงของคนสอนที่มีความสุขเพราะภรรยาของเขาทำตามได้ดี
Sub: จากจุดเริ่มต้น
มีการพัฒนามาก!
MC: โอ้, เธอทำได้ดี!
Y: ขอบ, ขอบ!
Y: แค่ทำเต็มแรง!
MC: มันง่ายตอนที่พูด.
Y: โอเค, คุณทำพได้ดีแล้ว!
Y: ดีมาก!
Sub: จุดพักผ่อน!
Sub: ตรงไปทานอาหารกลางวันที่ออกจะช้าไป!
Menu (จากหัวถึงท้าย): กาแฟ, คิมบับ, ราเมนชีส, ราเมนผสม, dduk เกี๊ยว ราเมน, ราเมนซีฟู้ด, จาจางเหมี่ยน, dduk อุด้ง, อุด้ง
MC: #$@%^@^
H: Dduk เกี๊ยว ราเมน.
Y: สามีสั่งอาหารให้ภรรยาที่อ่อนล้า!
MC: ที่สกีรีสอร์ต, ราเมนเหมาะกับบิล.
H: ฉันจะกินให้อร่อยค่ะ.
Y: กินนี่และเอาเรี่ยวแรงของคุณกลับมา.
H: Omo.
Y: คุณอารมณ์เสียรึเปล่า?
H: ไม่ค่ะ.
Y: คุณปลดปล่อยมันออกมากับไชเท้าดองเหรอ?
Y: คุณทำอะไรน่ะ, ซอจูฮยอน.
Y: ผมโหดร้ายกับคุณ, ใช่มั๊ย?
H: ฉันเห็นด้วยค่ะ
H: คุณเรียนจากใครคะ?
Y: จากครูสอนน่ะ.
H: จริงเหรอคะ? เขาสอนยังไงคะ?
Y: นั่นแหละ คือที่ผมเรียนมันแบบนั้น.
H: จริงเหรอคะ?
Y: ผมร้องไห้เลยตอนที่เรียนน่ะ.
Sub: สอนในแบบที่เขาได้เรียนมา
Y: ผมคิดว่าคุณสุดยอดจริงๆ.
Y: โดยปกติแล้ว, เมื่อพวกเขามาถึงครึ่งทาง, พวกเขาจะยอมแพ้. ดังนั้น คุณสุดยอด.
H: มันถูกเหรอคะ?
Y: ถึงแม้ว่า จะเป็นคนส่วนน้อยจะยอมแพ้.
H: จริงเหรอคะ?
Y: พวกเขาจะพูดว่า, เฮ้! ฉันจะเปลี่ยนไปใช้ไม้สกี! หรือ ฉันจะไม่ขี่สโนว์บอร์ดอีกเลย! อย่างตรงไปตรงมา
H: ตรงไปตรงมา. เพื่อนๆคุณเหรอคะ?
Y: เพื่อนๆก็ด้วย.
H: คุณเป็นคุณครูที่น่ากลัว.
Y: อย่ารู้สึกเสียใจ.
H: ทั้งหมดเลยแหละค่ะ.
Y: อย่ารู้สึกเสียใจ, ผมไม่สามารถช่วยได้.
H: ฉันคิดว่าคุณจะเป็นอย่างนั้น
MC: โชคดีที่เขากล่าวคำเหล่านั้นในภายหลัง เธอจะอารมณ์เสียมากหว่านี้ถ้าเขาไม่ได้พูด
H: ฉันจะไม่ยอมแพ้ค่ะ.
Y: คุณคิดว่าคุณจะเลี้ยวได้เมื่อจบวันนี้รึเปล่า?
H: ฉันทำได้ค่ะ.
MC: คุณเลี้ยวได้ครั้งนึง, คุณจะเข้าใจมัน.
Y: เรายังขี่ (สโนว์บอร์ด) ได้อีกครั้ง. [NOTE: หมายถึงเวลาใกล้หมดแล้ว.]
H: เราทำได้ค่ะ.
Y: ไปเลย, เก็บไว้ในใจ ที่เราจะล้มอีกร้อยครั้ง.
H: โอเคค่ะ.
Sub: หนทางความกล้าหาญของพวกเขา
MC: ดังนั้น เธอเรียนพ้นฐานเยอะที่สุด, ตอนนี้ เธอแค่ต้องการเรียนรู้ที่จะเลี้ยว.
MC: และคุณจะเข้าใจมัน.
MC: เพราะการสโนว์บอร์ดส่วนใหญ่ประกอบด้วยการหมุน
MC: คุณทำอะไรตอนคุณไปสกีรีสอร์ตเหรอ?
MC: ฉันนั่งลิฟท์สกี.
MC: นั่นสนุกนะ, ใช่มั๊ยล่ะ?
H: ฉันกังวลค่ะ.
Y: คุณพร้อมรึยัง?
Y: ถ้าคุณเลี้ยวได้, ผมจะอนุญาตให้คุณขออะไรก็ได้.
H: จริงนะคะ?
Y: คุณต้องเลี้ยวเป็นตัว S.
H: ฉันจะขอคำขอที่น่ากลัว.
Sub: ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรบางอย่าง?
Y: เริ่มจากตรงนี้.
Sub: หนทางของ S ไลน์!
Y: แบบนั้นแหละ.
MC: ว้าวววว, มันดูดีมาก!
Y: และหลังจากนั้น, ก็แบบนี้.
MC: เมื่อผู้หญิงขี่ (สโนว์บอร์ด) แบบนั้น, พวกเธอจะดูดีมาก.
Y: คุณอยากลองมั๊ย?
H: ค่ะ.
H: นี่คือการฝึกฝน. มันไม่สำคัญว่าคุณทำมันในทางปฏิบัติยังไง
Y: คุณจะไปไหนน่ะ?
Y: โอเค
และเราก็ล้ม!
Sub: ไม่มีการยอมแพ้!
Sub: พยายามอย่างหนักเพื่อจะแลกเปลี่ยนเป็นเป็นคำขอ!
H: ฉันต้องเลี้ยวแบบนั้น, ใช่มั๊ยคะ?
Sub: ยากที่จะเลี้ยวให้ได้ซักครั้งหนึ่ง
Y: เป็นเพราะคุณไม่ได้ไปตลอดทาง!
Sub: คุณครูยงผู้เชี่ยวชาญ ยกตัวอย่าง!
Y: ครั้งนึง แบบนั้น!
MC: ตรงไปข้างหน้า, จากนั้น ไปข้างหลัง.
Sub: พยายามอีก!
H: แบบนั้น
Sub: เวลานี้
?
H: รอก่อนค่ะ, มันไม่ใช่แบบนี้นะ!
Sub: รั้วลวด
H: มันเป็นโลกใหม่ทั้งหมดเลยค่ะ. ฉันจะไม่รู้สึกเลยว่าฉันควรจะต้องทำอะไร ดังนั้น ฉันรู้สึกว่าฉันไปข้างหน้ามากเกินไป. แม้แต่ตอนที่ฉันขี่ (สโนว์บอร์ด) อยู่.
MC: พระจันทร์ขึ้นแล้ว.
Sub: อย่ายอมแพ้ง่ายๆ!
Y: หยุด, หยุด. คุณกำลังจะทำร้ายตัวเอง.
Sub: คุณครูห้ามนักเรียน
H: ฉันจะทำยังไงคะ
Y: มานี่. วันนี้ไม่ใช่วันของเรา
H: ฉันจะทำยังไงคะ?
H: ขอโทษค่ะ, คุณไม่ได้ขี่ (สโนว์บอร์ด) ก็เพราะฉัน.
Y: ไม่เป็นไรหรอก, มันผ่านไปแล้ว.
MC: ครั้งแรกในเวลา 4 ปี.
Sub: ปิดแล้ว...
MC: ลิฟท์ถูกหยุดแล้ว.
Sub: นักบอร์ดยงใช้เวลาทั้งวันในการสอนภรรยา
Y: คุณแพ้พนัน.
H: ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถช่วยได้
Sub: ไปกันเถอะ.
Sub: ย้อนไปที่การขี่ถอยหลังง่ายๆ
H: อ๊าา! ทำไมคุณทำแบบนั้นคะ?
MC: ความสัมพันธ์ขิงพวกเขาจะโอเคหลังจากนี้, ใช่มั๊ย?
MC: Sเธอยังคงเรียนรู้ได้ดีมาก. ยงฮวาสอนได้ดีมากเช่นกัน.
Sub: ตอนนี้เขาทำอะไร??
Sub: ขณะที่ภรรยาลงไปได้ครึ่งทาง
Sub: นักบอร์ด ยง ออกมา!
Y: ซอฮยอน, เร็วเข้า!
MC: เขาขี่ได้ดีจริงๆ.
Sub: เดินทางมาถึงในพริบตา!
H: ฉันทำได้แล้วค่ะ. ฉันไม่ยอมแพ้!
Sub: แรงจูงใจกลับมาหลังจากเห็นสามี!
MC: เธอไม่ได้ทำตัว S เหรอ?
Sub: เลี้ยวครั้งแรกสำเร็จl!
MC: อีกครั้งนึง
MC: เธอแค่ต้องการที่จะประสบความสำเร็จในการเลี้ยวครึ่งนึงเพิ่มเติม
MC: ทำไมฉันรู้สึกเศร้าจัง?
H: ฉันล้มเยอะมาก.
H: แม่จ๋า
Y: คุณทำได้ดีแล้ว, คุณทำได้ดี. คุณพัฒนาขึ้นมาก.
H: ขอบคุณค่ะ
Y: หมวกนั้นน่าสนใจจริงๆ.
Sub: แสดงความทุกข์ทรมานของวันนี้
H: หน้าของฉันมันเป็นบางอย่างจริงๆค่ะ
MC: การสนับสนุนเพียงอย่างเดียวคือสามีของคุณ
Y: โอเค
เราควรไปที่ไหนดี?
MC: ว้าวว, ที่สกีรีสอร์ต, ตอนพระอาทิตย์ตกดิน
พวกเขาดูน่ารักจัง.
Y: ดี, ดี
และ เลี้ยว! โอเค.
:-)ขอบ, ขอบ! เลี้ยว!
H: นี่คือตอนจบเหรอคะ?
H: ฉะนเสียใจ เสียใจจริงๆค่ะ. ฉันต้องการจะเป็นภรรยาที่สามารถทำตามที่เขาสอนได้อย่างง่ายดาย. แต่มันไม่ยอมเลี้ยวออกมาในทางที่ฉันต้องการ, ดังนั้น มันจึงกลายเป็นเรื่องน่าเสียใจค่ะ.
Sub: กลับไปยังที่พักของพวกเขา
MC: พวกเขาอยู่ที่ คอนโด.
Sub: ยงออกมาเป็นคนแรกหลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว
MC: ย่าาา, เธอน่ารักจัง!
MC: ลุคคู่รัก.
MC: ก้นเธอคงจะเจ็บน่าดู.
Y: คุณดูเหมือนลูกไก่อ่ะ.
H: Chirp. (เสียงลูกไก่)
Sub: ลูกไก่ที่เหน็ดเหนื่อยหลังจากการฝึกที่เข้มข้น
H: ฉันเป็นลูกไก่ที่เหน็ดเหนื่อยค่ะ.
Sub: นอนลงเป็นอย่างแรก!
Y: โอ้, นี่ดีที่สุดเลย!
Y: นวดให้หน่อยสิ.
H: ฉันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ!
Y: ผมอุ้มคุณขึ้นมานะ!
H: ลุกขึ้น! ลุกขึ้น! นั่นคือสิ่งที่คุณทำทั้งหมด!
Y: ผมทำอย่างนั้นเมื่อไหร่กัน?
Y: ผมแค่ทำอย่างนั้นเพื่อช่วยให้คุณทำได้ดีขึ้น.
H: อ้าา, ฉันเจ็บก้นจริงๆเลย.
Y: ผมคใวรจะนวดก้นให้คุณมั๊ย?
Sub: โปรเฟสเซอร์ ยง สูญเสียจิตใจเนื่องจากความเหนื่อยล้า
Y: ซอฮยอน, อ่ะ นี่หมอน.
MC: คุณต้องยืดตัวก่อนที่คุณจะนอน, ไม่อย่างนั้นแล้วเช้าวันต่อไปร่างกายคุณจะเจ็บ.
MC: เธอเป็นนักเต้นอย่างแน่นอน.
Y: ทำไมคุณยืดตัวอ่ะ?
H: ยง โอปป้า.
Y: อะไร?
H: เพราะว่าฉันขี่(สโนว์บอร์ด) อย่างหนัก, ทำไมคุณไม่อนุญาตให้ฉันขออะไรบ้างล่ะ?
MC: ฉันอยากรู้จักว่าคำขอนั้นจะเป็นยังไง.
MC: มันจะเป็นอไรนะ?
Y: แต่คคุณแพ้พนันนะ.
H: เงียบ.
Y: คุณแพ้, ดังนั้นคุณควรจะทำตามคำขอผมสิ.
H: ถึงจะเป็นยังงั้น, แต่ว่า
Y: ไม่ได้. ผมเข้มงวดนะ.
H: อ้าา, จริงเหรอคะ.
Y: อะไรล่ะ, บอกให้ผมฟังหน่อย.
H: ไม่ค่ะ, ไม่เป็นไรค่ะ.
Sub: อยากรู้ว่ามันคืออะไร
Y: อะไรเหรอ?
H: ถ้าคุณไม่อนุญาต, ฉันก็จะไม่บอกค่ะ.
Y: โอเค, ได้. ผมจะอนุญาต. มันคืออะไรล่ะ?
H: จริงๆนะคะ, ใช่มั๊ย?
Sub: ในที่สุด, ก็ยอมตามคำขอ!
H: สัญญาแล้วนะคะ.
Sub: เตรียมอาหารค่ำที่ออกจะช้าไปหน่อย
Sub: สิ่งโปรดปรานของสกีในวันหยุด, samgyeopsal!
MC: นั่นดูดีจังนะ!
H: คุณต้องกินผักเยอะๆในวันนี้.
H: ฉันจะทำมะนเพื่อให้ผักเป็นอาหารจานหลัก.
Y: ทำให้อร่อยนะ.
H: ได้เลยค่ะ.
Sub: ยังคงติดตามการดูแลสุขภาพของสามี
H: ฉันเศร้ามากค่ะ, ฉันเศร้าจริงๆค่ะ! [NOTE: เธอหั่นหัวหอม.]
MC: นั่นดูน่าอร่อยนะ!
Y: Samgyeopsal~
Y: Maneul.
MC: นั่นเขาพูดภาษาอังกฤษเหรอ?
MC: เขาดูเหมือนว่าเขาเรียนภาษาอังกฤษเมื่อเร็ว ๆ นี้
Sub: การเตรียมอาหารค่ำ เสร็จสิ้น!
Y: เปิดมันเลย.
H: โอเค.
H: มันดูแปลกนะคะ.
H: ฉันคิดว่าพวกเรา
หุงข้าวได้ไม่น่าพอใจจริงๆเลยค่ะ.
Y: คุณหมายคงามว่าอะไร, เราเหรอ?
H: คุณจำได้มั๊ยคะว่าข้าวครั้งแรกของเราเป็นยังไง?
Y: ตอนนั้น
เราแย่มาก.
MC: นั่นมันคงจะดีนะ.
Y: ห่อให้ผมมั่งสิ.
H: ฉันจะห่อให้อันนึงค่ะ.
Sub: ใส่ กระเทียม
หัวหอม
หัวหอม
กระเทียม อีกครั้ง?
MC: ทำไมเธอใส่กระเทียมมากยังงั้นล่ะ?
Y: ต่อไปก็คุณ หลังจากผม.
H: ไม่ค่ะ, ฉันโอเคแล้ว.
Y: ผมจะใส่พริกให้หมดเลย.
MC: ทั้งหมดจะดีเหรอ?
MC: เธอป้อนเขาด้วย!
MC: ปากของยงฮวาเหมือนกับตู้นิดหน่อย.
H: ฉันอิ่มแล้วค่ะ.
Sub: ทำให้อันนึงสำหรับภรรยา?!
MC: ตอนนี้พวกเขาแข่งกันอยู่เหรอ?
MC: ถ้าเขาทำแบบนั้น, มันจะแทงด้านหลังลำคอนะ.
Sub: แสดงมารยาทโดยใส่พริกแค่ครึ่งเดียว
MC: มันจะเข้าไปยังไง?
MC: เธอไม่อ้าปากกว้างๆ.
MC: มันเข้าไปหมดแล้ว!
MC: มันร้อน, มันร้อน.
Y: มันร้อนมั๊ย?
Sub: เพราะว่าเขาใส่กระเทียมเยอะเลย
MC: พวกเขาจะพูดใกล้ๆกันไม่ได้หลังจากนี้นะ.
MC: ไม่นะ, มันโอเคเพราะพวกเขาทั้งคู่กินมัน.
Sub: ตามที่คาดไว้
Y: อะไร?
H: ไม่มีอะไรค่ะ.
MC: กลิ่นมัน
ฮ่าฮ่าฮ่า.
Y: ซอฮยอน, กินเนื้อบ้างสิ.
H: ฉันกินเข้าไปเยอะแล้วนะคะ.
Sub: เริ่มจะได้รับความแข็งแรงของพวกเขากลับคืนมา
Y: คำขอของคุณคืออะไรล่ะ?
MC: คำขอ.
MC: ฉันอยากรู้จัง.
H: มันเป็นอะไรบางอย่างที่ตลกค่ะ.
Y: มันคืออะไรล่ะ, เร็วๆเข้า บอกผม.
H: คุณรู้สึกยังไงที่เดินไปบนรองเท้าของภรรยาคะ?
Y: รองเท้าของภรรยาเหรอ?
MC: รองเท้าของภรรยา?
Sub: ฟังดูเหมือนเขาต้องปฏิบัติตามบทบาทของภรรยา
Y: ตอนนี้เหรอ?
H: ค่ะ.
Y: โอเค.
H: จริงๆนะคะ?
Y: โอเค, ได้.
H: ยังไงก็ตาม, คุณต้องเปลี่ยนแปลงภายนอกค่ะ.
MC: ภายนอก?
MC: นั่นมันหมายความว่ายังไงเหรอ?
MC: แต่งหน้าเหรอ?
Y: อะไร?
Y: ทำไมบนโลกนี้เธอถึงต้องการจะทำอะไรบางอย่างแบบนั้นล่ะ? นั่นคือสิ่งที่ผมคิด.
Y: ทำไมพวกผู้หญิงถึงชอบมันเมื่อผู้ชายมัดผม, ทำไมพวกเธอบอกว่าสิ่งเหล่านี้น่ารัก? ผมไม่รู้จริงๆครับ.
H: มันไม่แย่หรอกค่ะ จริงๆนะ.
Sub: คำขอที่น่าอาย...
H: มันจะต้องสนุกแน่ๆค่ะ.
H: มันจะต้องออกมาดี!
Y: ซอจูฮยอน, เอาจริงอ่ะ!
H: มันจะโอเคค่ะ.
Y: โอเค, ก็ได้.
H: ว่าาาาห์!
H: จริงๆนะคะ. ฉันจะทำให้คุณสวยจริงๆ.
Sub: เวลาของช่างแต่งหน้าฮยอน~
MC: เธอมีความสุขนะ.
MC: ที่จริงฉันคิดว่ายงฮวาจะดูน่ารักตอนแต่งหน้านะ
MC: เขาน่าจะเป็นอย่างนั้น.
Sub: พื้นฐานของการแต่งหน้า, โทนสีผิว~
H: มองข้างบนสิคะ.
Y: จะเป็นยังไงถ้าผมมองลงอ่ะ?
H: ถ้าคุณมองลง, มันจะไปติดตรงถุงใต้ตาของคุณค่ะ.
H: ตอนนี้ เรากำลังจะดัดขนตาให้งอนงาม.
Sub: พื้นฐานขั้นที่สอง, เพิ่มขนตา!
H: นั่นเป็นอุปกรณ์ที่จะทำให้ขนตางอนขึ้นค่ะ. ฉันจะดัดให้คุณ.
H: คุณไม่ควรจะกลัวนะคะ. มองลงข่างล่างค่ะ.
Y: มันหนีบเนื้อผม!
H: ขอโทษนะคะ.
MC: ทุกครั้งที่คุณให้มัน, คุณจะวิตก.
Sub: อุปกรณ์อื่นๆในการเพิ่มขนตา
H: โอ้. น่ารักจังค่ะ.
H: นี่คือแปรงปัดแก้ม. ยิ้มหน่อยค่ะ. ยิ้มอีก
H: อย่ายิมอย่างนั้นสิคะ.
H: อืมมม
น่ารักค่ะ.
Y: ขอบคุณครับ.
H: คุณควรจะรู้สึกขบอคุณฉันนะคะ.
Y: ทำไมอ่ะ?
H: เพราะคุณกำลังจะสวยมากๆ.
MC: ฉันไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นตลอดเวลาเร็วๆนี้นะ.
H: อืมมมม, แก้มคุณ ปัดแล้วค่ะ.
H: โอเค, เสร็จแล้วค่ะ.
Y: ต่อไปอะไรล่ะ?
H: เราจะปัดมาสคาร่า. เราจะใช้สีน้ำตาล.
MC: เมื่อคุณทำอย่างนั้นและหลับตา, มันจะเป็นจุดๆใต้ตาคุณ.
MC: โอ้, คุณเคยปัดมาสคาร่ามาก่อนเหรอ?
MC: เพราะ พี่สาวผมน่ะครับ.
Sub: เพิ่มความยาวขนคิ้วของเขาด้วยมาสคาร่า!
H: อย่ากลัวสิคะ. คุณต้องมองลงนะ.
Y: จริงเหรอ?
H: เหมือนกับตอนที่ดัดขนตาไงคะ.
Y: อย่าป้ายตาผมนะ.
Y: ซอ จูฮยอน, จมูกคุณกว้างขึ้นอ่ะ.
H: เพราะฉันกำลังมุ่งมั่นค่ะ
Y: ซอจูฮยอนจมูกกว้าง, ซอจูฮยอนจมูกกว้าง
H: ลมหายใจคุณกลิ่นเหมือนกระเทียมค่ะ.
MC: โอ้, ออกมาแล้ว.
MC: เขาน่ารักเลยนะ!
H: ปาก
Y: นั่นเป็นอันที่คุณใช้. อย่าจูบผมทางอ้อมล่ะ.
MC: เด็กจริงๆ.
Sub: ตอนนี้ โดยอัตโนมัติ
MC: น่ารักนะ.
Sub: ลูกค้าที่มีพฤติกรรมดี~
MC: เมื่อตอนที่กำลังแต่งข้างใต้, มันยากที่จะอยู่นิ่งๆ.
MC: เพราะคุณต้องการจะมองขึ้น.
H: ฉันไม่เคยแต่งหน้าให้ใคร.
H: ลืมตาสิคะ.
MC: มันดูโอเคนะ!
H: โอ้, น่ารักค่ะ!
Sub: ดวงตาสดใสขึ้น
Y: นั่นอะไร?
Sub: การตกแต่งสุดท้าย, เชดดิ้ง!
H: มันทำให้หน้าคุณดูเล็กลงค่ะ.
Y: นั่นทำไมหน้าคุณจึงเล็กใช่มั๊ย?
H: คุณทำแบบนี้เหมือนฉัน.
Y: ผมรู้แล้วมันจะใหญ่ขึ้นเมื่อคุณกลับบ้าน.
H: หมายถึงอะไรคะ?
Y: แต่งเสร็จแล้วใช่มั๊ย?
Y: ผมสวยป่าว?
H: สวยค่ะ. อ้า! เสร็จแล้ว.
Sub: เข้ามาพร้อมกับซ่อนบางอย่างไว้...
H: หลับตาสิคะ.
MC: ที่คาดผม?
Sub: ที่คาดผมเจ้าหญิง~!!
Y: ผมเป็นตุ๊กตาของคุณเหรอ?
H: อะฮ่า, น่ารักมากๆค่ะ!
MC: ดอกไม้นั้นไม่เล็กไปหน่อยเหรอ? มันควรจะเป็นแบบนี้ต่างหาก!
MC: ฉันคิดว่าไซส์นั้นถูกแล้วนะ
Sub: เจ้าหญิง ยง
H: มันเหมาะกับคุณจริงๆค่ะ.
Y: ผมเป็นตุ๊กตาของคุณเหรอ?
H: เป็นตุ๊กตาให้ฉันซักวันนึงนะคะ.
Sub: เปลี่ยนเป็นตุ๊กต่ทันที
Sub: เข้าไปเช็คกับกระจก
H: ดูเหมือนพี่สาวเลยค่ะ!
Y: อ้าาา!
Sub: ภรรยาฮยอนเพลิดเพลินกับปฏิกิริยาของเขา!
MC: เขาทรุดตัวลง.
H: ทำไมคะ?
H: อ้า, น่ารักจัง.
Y: ซอฮยอนชอบมันมั๊ย? เธอชอบมันมั๊ย?
Sub: ล็อคหัวด้วยความโกรธ
MC: พวกเขาดูสนิทกันมากเลยนะ.
Y: เธอมีความสุขมาก. เหมือนกับเด็กน้อยในสนามเด็กเล่น. เมื่อผมมองหน้าเธอใกล้ๆ, เธอมีถุงใต้ตาเยอะ. ผมมองตาเธอ, และ
มันน่ารักมากครับ.
H: ตาของเขาใหญ่มากจริงๆค่ะ. และเขามีขนคิ้วด้านในยาว. มันดูเหมือนผู้หญิงนิดๆค่ะ. ฉันคิดว่า มันมีความรู้สึกของความน่ารักบนใบหน้าของเขา, อะไรแบบนั้นล่ะค่ะ.
H: มันเป็นยังไงคะ?
Sub: ยังคงแอคติ้งบนใบหน้า
H: คุณทำได้ดีกว่าฉันอีกค่ะ.
Y: แบบนี้เหรอ? ผมควรจะชอบแบบนี้เหรอ?!
H: แต่มันเหมาะกับคุณจริงๆค่ะ
Sub: ยงกลายเป็นฮยอนในรูปแบบผู้หญิง
Y: ทรงผมนี้ดูดีกับคุณนะ.
H: มันดูเหมือนทรงผมรุ่นพี่ Heechul ที่ Gayo Daejun.
MC: มันจะรู้สึกดีมากเมื่อสามีหวีผมให้คุณ.
MC: คุณพูดถูก.
H: ดังนั้น, ตอนนี้
Y: คุณมือหนักอ่ะ.
H: โอเค. คุณต้องเป็นผู้หญิง.
Y: อะไรเนี่ย? ผู้ชายต้องทำท่าเหมือนผู้ชาย.
H: มอง
ตรงนี้!
Y: โอปป้า, หยุดเถอะค่ะ.
H: มองกล้อง
มองกล้อง! เร็วเข้า!
Sub: เจ้าหญิงยง และ สามีฮยอน
MC: พวกเขาเล่นกันได้ดีนะ.
Sub: ทิ้งไว้ซึ่งความทรงจำของพวกเขาที่สกีรีสอร์ต
Sub: จากคุณครูยงที่มีความสามารถพิเศษ
Sub: กลายเป็นพี่สาวยงที่แสนสวย
!
MC: โอ้, มันออกมาน่ารักจังนะ.
credit as tagged
| จากคุณ |
:
phokar   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ก.พ. 54 12:54:52
|
|
|
|
|
WGM[CN.Blue&SNSD]TheSweetPotatoCoupleบ้านมันเทศที่263:ยงซอเวดดิ้งหวานฝันที่ชาวมันหวานรอคอย{แตกประเด็นจาก A10259690}
ยงซอบัง
พี่เอ๋.....คุยกะนู๋แอนในเฟสแย้ววววว
