 |
Cr. and thank you DDuk @soompi Eng-->Thai by Bellatrix ตาลาย อ๊ากกกกก @_@~ -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Y: นี่เป็นมิทชั่นการ์ดอีกอัน! Y & S: ด้วยกันสิ, ด้วยกันสิ Y: โอ้ มันหนาจริงๆ. <ภารกิจก่อนหน้าอันอื่นๆคือ
?> Y&S: ภารกิจของวันนี้
<คอร์สที่คู่รักโรแมนติกจะต้องทำ
> MC: ฮันนีมูนงั้นเหรอ? Y: ฮันนีมูนเหรอ? S: อา~ จริงๆเหรอคะ? ทำไมพี่ถึงคิดว่าเป็นสิ่งนี้ล่ะคะ? Y: ภาพถ่ายเวดดิ้ง! S: จริงเหรอคะ? <อ้าปากกว้างเพราะความช็อค> <ข้างในจดหมายภารกิจ มีจดหมายอันอื่นๆใส่ไว้อีก> Y: นี่อะไรอ่ะ? <สงสัย> <สงสัย> Y: นี่เป็นภาพตัวอย่างงั้นเหรอ? <ภาพถ่ายเวดดิ้งของเหล่านักแสดงคนอื่นๆ> Y: อันนี้ดูดีนะ <jang dong gun และ ไปถ่ายภาพเวดดิ้งของคู่รักอายุน้อย> <นอกจากนี้ยังมีภาพสกินชิพอันแนบชิด!> MC: คุณห้ามลืมโพสท่าแบบนั้นนะ! <ทันใดนั้น!> <เคยใส่ชุดแต่งงานมาแล้ว
> <รูปปกอัลบั้มวง Trax> MC: อ้าา~! กับจองโม โอปป้า MC: โอ้ Trax, trax S: โอ้ นั่นฉันนี่นา! Y: อะไร? นี่อะไรอ่ะ? S: โอ้ สวยค่ะ! ฉันสงสัยจังว่าคนนี้ใคร. Y: นี่เป็นครั้งที่สองที่คุณใส่ชุดแต่งงาน งั้นคุณก็คงไม่กลัวแล้วซิ ใช่มั๊ย? S: ค่ะ พี่อาจจะพูดถูก. Y: ผมก็เคยใส่ทักซิโด้ครั้งนึงเหมือนกัน. MC: ตอนนี้เขาหึงมากเลยนะ. MC: เขาหึงอ่ะ S: ดังนั้น มันเลยเป็นภาพถ่ายเวดดิ้งค่ะ
S: ฉันชอบค่ะ แต่
แต่ฉันไม่รู้เลยค่ะ. โอ้ ว้าว, ฉันกำลังจะไปถ่ายภาพ
S: ฉันก็เคยคิดเกี่ยวกับการถ่ายภาพเวดดิ้งมาก่อนค่ะ. S: เนื่องจากมันเป็นอารมณ์ที่ความสุขมาก ฉันเคยอิจฉามันค่ะ. <เจ้าบ่าวกับสิ่งนี้> MC: โอ้ มันดูเหมือนว่าเขาขี่มอเตอร์ไซด์เลย. Y: ภารกิจที่ไม่คุ้นเคยครับ. <ภารกิจที่ไม่คุ้นเคย!> Y: เมื่อเทียบกับภารกิจอื่นๆแล้ว ผมคิดว่า, ผมสามารถทำได้, แต่เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่ผมถ่ายภาพเวดดิ้ง
PD: ไม่มีใครทำมันเป็นครั้งที่สองหรอก. Y: คุณพูดถูก
ผมทำครั้งที่สองไม่ได้อีกแล้ว
แต่ มันเป็นครั้งแรกของผมครับ
<ภารกิจที่น่ากลัวมาก. ภาพถ่ายเวดดิ้ง.> MC: ตอนที่คุณต้องไปถ่ายภาพเวดดิ้ง คุณจะต้องตื่นแต่เช้า <ยง & ฮยอน กำลังได้รับการแต่งหน้า> S: ฉันแน่นไปหมดเลยค่ะ. Y: ชุดกาวน์นี้
. เหรอ
<ชุดกาวน์ที่ใส่สำหรับการแต่งหน้าของเจ้าบ่าวและเจ้าสาว
.> Y: ไม่มีเหตุผลเลยที่เราต้องใส่ชุดนี้
<จอง ยงฮวา เจ้าบ่าว> <ป้ายชื่อที่ระบุว่าเป็นเจ้าบ่าวและเจ้าสาว > MC: โอ้ พวกเขาคงจะกังวลจริงๆนะ. S: อะไรคือความแตกต่างของการแต่งหน้าเจ้าสาวคะ? Y: มันหนาไงล่ะ. MC: ทำให้เธอกังวลน้อยลง. S: ไม่หนาหรอกค่ะ! Y: ในระหว่างงานแต่งงาน คนอื่นๆมักจะสวมชุดของพวกเขาที่นี่และออกไปเหรอครับ? Makeup artist: ใช่ค่ะ. Y: โอ้~ พวกเขาขับรถไปสถานที่นั้นยังไงล่ะ? S: แค่รถเองค่ะ. Makeup artist: มีครั้งหนึ่ง เจ้าสาวสวมชุดของเธอและขับรถออกไปค่ะ .. S: โอ้ จริงเหรอคะ? Makeup artist: เพราะเจ้าบ่าวขับรถไม่เป็นค่ะ. S: โอ้ เหมือนพวกเราเลยค่ะ. <โอ้ เหมือนพวกเราเลย!> <ตอกย้ำ ยง> Makeup artist: เป็นปัญหาใหญ่เลยล่ะค่ะ <ล้อเล่น, ล้อเล่น> Y: ไม่ต้องห่วง ผมเป็นคนประเภทที่จะเดินไป ในวันแต่งงานของผม. Y: ผมจะเดินไป. S: พี่รู้รึเปล่าคะว่าเราจะถ่ายภาพในชุดลำลองของพวกเราด้วย? Y: จริงเหรอ? S: คนอื่นๆก็ทำแบบนี้เหมือนกันค่ะ
Y: จริงเหรอ? S: ฉันคิดว่านั้นก็สนุกเหมือนกันนะคะ MC: โอ้, พวกเขามีคอนเซ็ปอยู่แล้วด้วย. MC: หลายคนที่มีคอนเซ็ปอยู่แล้วเมื่อจะไปถ่ายภาพ. Y: โอ้ ใช่แล้ว! Y: ซอฮยอนเคยใช้มันครั้งนึงครับ. S: อะไรคะ? <ที่ดัดขนตา ทำให้ขนตางอนงาม!> S: ที่ดัดขนตา! ฉันเคยลองใช้กับเขาค่ะ. <ภรรยาเป็นคนแต่งหน้าให้> S: มองลงสิคะ. MC: ที่เธอหนีบหนังตาเขาใช่มั๊ย? MC: มันน่ากลัวนะ Y: ใช่, แต่มันต่างกันนะ
S: อะไรคะ? Y: คุณหนีบเนื้อผมอ่ะ. Y: เพราะอย่างนั้นผมเลยมีหนังตาสองชั้น! S: โอ้ พี่พูดอะไรเนี่ย!? S: ฉันหนีบหนังตาที่อื่นต่างหาก! Y: คุณทำทั้งสองอย่างนั่นแหละ. S: ป่าวซะหน่อย! MC: เหมือนเด็กที่สุด
H: โอ้! ติดขนตาปลอมเหรอคะ? Y: ผมอยากดูว่าคุณติดขนตาปลอมยังไง. S: ห้ามดูค่ะ~ Y: ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย. S: พี่ห้ามดูนะ. <เจ้าสาวผู้เขินอาย ที่จะแสดงให้เห็นว่าติดขนตาปลอมยังไง> Y: ผมอยากเห็นซักครั้งนึงอ่ะ. <เจ้าบ่าวที่อยากรู้อยากเห็น> S: ฉันไม่อยากให้เห็นอ่ะ! Y: ผมไม่ดูหรอกน่า, ไม่ดูหรอก. <ฮยอน ผู้กำลังติดขนตาปลอม> <ถึงแม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาจะไม่ดู เขาก็ยังดู> S: น่าอัศจรรย์ใช่มั๊ยล่ะคะ? Y: เธอติดมันด้วยกาวเหรอ? S: เป็นยังไงบ้างคะ? พี่คิดว่าฉันติดมันข้างบนเหรอคะ? MC: สำหรับฉันนะ, ฉันติดมันข้างใน. MC: คุณติดมันข้างในเหรอ? <ในตอนนี้
!> MC: โอ้ เธอใช้ไฟ. MC: โอ้ ผู้ชายมักจะพบว่านั่นมันน่าอัศจรรย์. Y: นั่นอะไรอ่ะ? Makeup artist: มันช่วยให้งอนค่ะ Y: เธอใช้กาวติดมันเหรอ? S: ค่ะ, ฉันใช้กาวติดมัน, แค่ที่ปลายทั้งสองข้างค่ะ. MC: ถ้าคุณใช้ไฟมันจะงอนมากขึ้น. Y: โอ้~ เธอกำลังจะกลายเป็นคนที่สง่างามแล้วนะ <ยงให้คำชมกับเธอ> Makeup artist: ตอนนี้ คุณแต่งเสร็จแล้วค่ะ. <เจ้าบ่าวแต่งเสร็จก่อน> Makeup artist: ยินดีด้วยนะคะ Y: ครับ, ขอบคุณครับ <ตอนนี้, เจ้าบ่าวที่แต่งเสร็จแล้วอยู่ในโหมดของคนดู> MC: โอ้ เธอสวยมาก! <ฮยอนเสร็จสิ้นการแต่งหน้าเจ้าสาว> <ตอนนี้ การทำผมของพวกเขา> <พวกเขาต้องเลือกทรงผมที่ต้องการ> S: โอปป้า, พี่ชอบสไตล์ไหนคะ? Y: ทำทรงที่คุณชอบนั่นแหละ, บอกตามตรง, ผมไม่รู้เลยจริงๆ. S: งั้นพี่ก็ดูแล้วก็บอกว่า ผมชอบแบบนี้นะ
Y: ผมชอบอะไรประมาณนี้
<ผมยาวที่สง่างามในสไตล์เวดดิ้ง> MC: ปล่อยผมลงน่ะดีที่สุดเลย <สไตล์ในวันนี้> MC: ผู้ชายชอบผมที่ไม่ได้ถูกผูกเอาไว้. Stylist: คุณชอบแบบนี้มั๊ยคะ? Y: ค่ะ ฉันคิดว่าฉันชอบแบบนี้ค่ะ. MC: ผมชอบแบบที่รวบผมขึ้นไปทั้งหมดและมีสายลงมาข้างๆ. MC: นั่นเป็นสไตล์ของฉันล่ะ <การเริ่มต้น ทำผมแต่งงาน!> <เธอจะเปลี่ยนเป็นลุคแบบไหนนะ?> MC: โอ้, เขายังมองเธอตลอดเลย. MC: เธอจะสวยขนาดไหนกันนะ? MC: เงียบๆเลย. <ยงผู้ไม่สามารถละสายตาจากเธอได้> <ฮยอนถูกเปลี่ยนแปลงให้ดูน่าตระการตา> Y: โอ้ นางฟ้าของผม Y: นางฟ้าของผม S: ขอบคุณค่ะ. S: โอ้ มันหนาวมากเลยค่ะ. <ตอนนี้ เดินทางไปเวดดิ้งช็อป> <ทั้งสองคนได้รับการดูแลมากขึ้นและสวยมากขึ้น> S: โอ้ หนาวค่ะ! S: ลมหายใจเย็นเลยค่ะ! Y: พยายามหายใจออกทางจมูกของเธอสิ S: โอ้ มันออกมาแล้วค่ะ <เจ้าสาว ผู้ปล่อยลมออกมาจากจมูก> Y: มันออกมามั๊ย? S: มันไม่ออกมาอ่ะค่ะ. MC: เนื่องจากพวกเขาเดินไป มันน่าจะอยู่ใกล้ๆนะ. <มาถึงด้านหน้าของเวดดิ้งช็อป> Y: เจ้าสาว, โปรดเข้าไปข้างในครับ Y: ผมไม่เคยมาที่แบบนี้มาก่อนเลย S: ฉันก็เหมือนกันค่ะ! MC: โอ้ พวกเขาโชคดีมากเลย! MC: คุณอิจฉางั้นเหรอ? MC: ใช่! <ความอิจฉาของเด็กสาวอายุ 19 ปี> S: สวัสดีค่ะ! Y: สวัสดีครับ. <ครั้งแรกของการมาเวดดิ้งช็อป!> Y: เธอสามารถดู TV ได้จากตรงนี้นะ. S: โอ้ จริงเหรอคะ! <อุปกรณ์เสริมชุดแต่งงาน> Y: มันคือของขวัญแต่งงานเหรอ? <คุณจะได้รับของขวัญแต่งงานในวันแต่งงาน
> S: มันดูน่าอึดอัด ไม่ใช่เหรอคะ? <ทำไงดี> <ทำไงดี> manager: สวัสดีค่ะ! Y&S: สวัสดีครับ/ค่ะ. Manager: ยินดีที่ได้พบพวกคุณค่ะ. <คุณผู้จัดการเริ่มต้นที่จะช่วยเหลือพวกเขา> Manager: เมื่อคุณดูอัลบั้มเหล่านี้, จากนั้นคุณก็เลือกสไตล์ที่คุณชอบที่สุดค่ะ. Y: โอ้ สไตล์นี้ดูสง่างามมากจริงๆ. Y: ต่างชาติ
เมื่อผมดูหนังอ่ะ.. Y: ครอบครัวที่ร่ำรวย
S: ถ้าเห็นแบบไหนสวยก็บอกฉันนะคะ. Y: ทุกแบบสวยหมดเลย. MC: สำหรับฉันนะ, ฉันไม่ได้ใส่ชุดเดรสสีขาวหรอก. MC: โอ้?! งั้นสีดำเหรอ? <งั้นก็เป็นเดรสสีดำล่ะสิ?!> MC: ป่าว! ป่าว! MC: มันเป็นเดรสสีเหลืองอ่อน MC: สวมใส่เดรสสีแดงแบบดินสิ S: ฉันคิดว่าฉันจะรู้ตอนที่ลองใส่ค่ะ, ฉันบอกไม่ได้จริงๆ. Manager: ถ้าอย่างนั้นเราจะให้คุณลองใส่ค่ะ <จะสรุปผลหลังจากที่ลองใส่ > Y: ว้าว. <ในที่สุด ชุดแต่งงาน> S: ว้าว มันสวยจริงๆเลยค่ะ Y: ว้าว, นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมได้เห็นใกล้ๆเลยนะ. S: นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเยอะขนาดนี้เหมือนกันค่ะ. MC: เงียบๆสิ. MC: มันดูเหมือนกันไปหมดเลย
<จากสายตาของผู้ชาย> MC: มันดูต่างกันไปหมดเลย S: อันนี้สวยมั๊ยคะ? Y: ทั้งหมดนี่มันสวยจริงๆ S: ตั้งใจดูสิคะ
อันไหนดูดีที่สุด. S: รอก่อนค่ะ
<ไปเปลี่ยนชุดเพื่อใส่เดรส
> S: นั่งรอก่อนค่ะ <สงสัยว่าซอฮยอนจะดูเป็นยังไงบ้างในชุดแต่งงาน> MC: ฉันคาดหวังกับมันจริงๆ. <ดูผ่านรูปภาพ> <คิด> <เจ้าสาวฮยอนของเราจะเป็นยังไงเมื่ออยู่ในชุดแต่งงาน?> MC: เมื่อม่านถูกเปิดออก, ฉันสงสัยว่าซอฮยอนจะสวยขนาดไหน. MC: ฉันพนันกับคุณเลย ซอฮยอนจะเป็นไปตามคาด. MC: ถ้าเป็นละครนะ ผู้ชายมักจะตกหลุมรัก MC: ใช่แล้ว, ผู้ชายต้องเป็นอย่างนั้นแหละ. Manager: กรุณาเปิดออกค่ะ. <ครั้งแรกที่ได้เห็นซอฮยอนในชุดเจ้าสาว> MC: โอ้ มายก็อด เธอสวยมาก! <สวยมากในชุดสีขาวบริสุทธิ์ - ฮยอน> MC: เขาพูดไม่ออกเลย Y: ว้าว, คุณสวยจริงๆ MC: เธอดูสวยมากๆเลยนะ MC: เขาไม่มีอะไรจะพูดเลยล่ะ MC: เพราะเธอสวยมากไงล่ะ S: มันดูโอเคมั๊ยคะ? Y: คุณดูสวยไปหมดเลย. Y: คุณเปลี่ยนทรงผม S: ฉันรวบไปข้างหลังแบบเร็วๆค่ะ <ความเป็นธรรมชาติเพิ่มขึ้นจากปากของเขา> MC: เพื่อให้ชอบมัน. Y: เพราะว่าทุกอย่างมันขาวไปหมด, มันดูเหมือนเธอมาจากดินแดนน้ำแข็งครับ. Y: ค่อนข้างจะ
นิดหน่อยครับ
ผมค่อนข้างจะรู้สึกว่าเธอเป็นนางฟ้าครับ. ผมรู้สึกแบบนั้น. Y: มันรู้สึกเหมือนว่าผมมองขึ้นไป. Y: โอ้, ซอฮยอนสวยมากจริงๆครับ. <อารมณ์ดีขึ้นเพราะคำชมของยง> S: จำแบบนี้เอาไว้นะคะ. Y: โอเค, ผมจะจำมันไว้. โอ้ ใช่แล้ว, รูป.. ผมมีกล้อง. MC: ใช้เลย! คุณต้องถ่ายรูปเยอะๆ. MC: ฉันหวังว่าบรรดาสามีทั้งหมดจะจดจำช่วงเวลาที่พวกเขามองดูความสวยงามของภรรยาเอาไว้นานๆ Y: ตอนนี้ ผมถ่ายเอาไว้แล้ว. S: โอเคค่ะ MC: ดังนั้นพวกเขาสามารถพูดได้ว่านี่คือคนที่ฉันรักและเป็นผู้หญิงที่แสนสวยคนนี้. อะไรแบบนั้น. S: มันดูโอเคดีใช่มั๊ยคะ? H: เราควรจะลองชุดอื่นมั๊ยคะ? <ลองอีก> <สามียง ผู้เริ่มต้นการรอคอยอีกครั้ง> <ทันใดนั้น เขาลุกขึ้น> <สนใจ> MC: ดูเหมือนว่าเขาจะชอบชุดนั้นที่สุด. MC: โอ้ นั่นดูน่ารักนะ! MC: โอ้ เพราะมันดูระยิบระยับ, ดูเหมือนว่าจะแพงนะ <เหมือนว่าจะนั่งลง แต่ก็กลับไปอีก> <เดรสที่ถูกตกแต่งด้วยลูกปัดสวยงาม> <ยิ้ม> <หัวใจของเขากำลังเต้นแรง> S: โอปป้า Y: ห๊าา? S: ฉันแต่งเสร็จแล้วค่ะ, รอแป๊บนึงนะคะ. <ฮยอน - ชุดเจ้าสาวชุดที่สอง> MC: ฉันคิดว่านี่เป็นชุดที่เขาชอบเป็นอันแรก. <อีกครั้งกับกล้องถ่ายรูป?> Y: โอ้
มันเป็นชุดที่ดูแตกต่างกันนะ. S: พี่คิดว่ามันเหมือนกันเหรอคะ? Y: มันดูคล้ายๆกันอ่ะ. แต่ผมคิดว่าชุดนี้สวยกว่า. <การให้คำแนะนำเพื่อให้ลองชุดที่แตกต่างกัน> Y: อันนี้ครับ! MC: เขาเลือกอันที่ ระยิบ ระยับ อันนึง. <ชุดที่เขามองไว้ก่อนแล้ว!> S: มันเป็นชุดที่สวยจริงๆค่ะ S: ฉันจะลองชุดนั้นค่ะ. Y: ถ้าคุณใส่ชุดนี้, คุณจะสวยมากๆ. MC: การที่ต้องเปลี่ยนชุดเป็นเรื่องน่ารำคาญ แต่เธอบอกว่าเธอจะใส่มัน MC: โอ้ ไม่นะ, ตอนที่ผู้หญิงทำแบบนี้, มันไม่น่ารำคาญหรอก. MC: โอ้ มันไม่งั้นเหรอ? MC: พวกเธอลองได้เป็น 100. <ตอนนี้ลองอีกชุด> S: ฉันจะออกไปแล้วนะคะ. <เจ้าสาว ผู้ใส่ชุดที่ถูกเลือกโดยยงที่รัก> MC: โอ้ บราโว่ MC: โอ้ ชุดนี้ดูดีมากจริงๆ! S: พี่คิดว่ายังไงบ้างคะ? Y: สวยอ่ะ MC: นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปรบมือ <ออกไปถ่ายรูป> S: ถ้าอย่างนั้น ชุดนี้ก็เป็นชุดที่พี่ชอบ. S: ฉันคิดว่าชุดนี้สวยค่ะ Y: สวยมั๊ย? S: ค่ะ Y: คุณสวยอ่ะ Y: โอ้ มันเหมาะกับคุณนะ. S: มันเหมาะกับฉันเหรอคะ? S: ชุดไหนที่ฉันควรจะลองอีกคะ? ฉันอยากลองบางอย่างที่มีดีไซน์ต่างจากนี้ Y: ผมเลือกเรียบร้อยแล้ว. S: ชุดนี้? Y: สำหรับผมคนเดียว. < ดำดิ่งลงไปแล้วสำหรับชุดที่ระยิบ ระยับ > S: ฉันอยากจะดูชุดที่แตกต่างจากนี้อีกค่ะ <ลองอีก> <2 ชั่วโมงผ่านไปสำหรับการลองชุด> <ยงเริ่มเบื่ออย่างช้าๆ> Y: ซอฮยอน~ S: ฉันใกล้จะเสร็จแล้วค่ะ, รอแป๊บนึงค่ะ. <หมุน> <หมุน> <อุณหภูมิอากาศที่ร้อน> MC: เขาเริ่มจะเหนื่อยแล้ว <เริ่มจะเหนื่อยเล็กน้อย!> <เขาทำอะไรน่ะ?> <เริ่มเล่นกับกล้อง?> <ชิ้นที่ 1 ของยงเด็กน้อย> <หัวของหุ่น> <ชิ้นที่ 2 ของยงเด็กน้อย> <ซอฮยอน, เร็วเข้า และ ออกมาได้แล้ว!> <ชิ้นที่ 3 ของยงเด็กน้อย> < ผมรอนานแล้วนะ > <นาฬิกาของเขาเอง
> <ตอนนี้เขาทำอะไรน่ะ?> S: เสร็จแล้วค่ะ! MC: โอ้ สวยมาก! < เดรสแบบสลิมดีไซน์ > MC: เธอดูดีในชุดทั้งหมดนั่นเลย S: พี่คิดว่ายังไงคะ? Y: ชุดนี้ก็สวยจริงๆ Y: คุณควรจะเลือกยังไง? <ยังคงลองใส่เดรสที่ต่างไปอีก!!> S: มินิ เดรส! Y: โอ้ จริงเหรอ? <การมาถึงของพาเหรดชุดเดรส> S: ชุดนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป <ไม่เหรอ?> S: พี่คิดว่ายังไงคะ? Y: ชุดนี้ก็สวยเหมือนกัน. S: ทำไมพี่ไม่สนใจล่ะ? Y: คุณหมายความว่าอะไร ผมไม่ให้ความสนใจเหรอ? S: มองจากในกระจก พี่เหมือนไม่สนใจอ่ะ S: เขาดูเหมือนกิมจิหมัก. เขาดูเหนื่อยมากค่ะ. S: แต่เนื่องจากเขาไม่ได้ให้ความสนใจ, ฉันคิดว่า , อา ฉันต้องเลือกมันแล้ว. Y: หลังจากลองชุดทั้งหมด, ทำไมเธอถึงพูดอ้อมไปอ้อมมา? Y: ผมคอยคิดว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่? Y: ซอฮยอน, เวลาที่คุณใช้ไป. ผมจะใช้เวลาลองเป็น 2 เท่าของคุณ. <ในขณะเดียวกัน, หลังจากที่ซอฮยอนพยายามลองทุกชุด> Y: ยินที่ที่ได้พบคุณครับ. S: ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ. Y: คุณกลับมาแล้ว Y: ผมจะกลับมาลองชุด 3 ชิ้น. <ตอนนี้เป็นเวลาของสามียงลองบ้าง!> S: โอเคค่ะ MC: เป็นเพราะชุดของผู้ชาย, พวกเขาสามารถเปลี่ยนได้ง่ายมาก. <ภรรยาฮยอน เบื่อระหว่างที่รอคอย > MC: เธอเบื่ออ่ะ. S: พี่จะลองชุดโดยใช้เวลาเท่ากับที่ฉันลองเหรอคะ Y: นั่นไม่ใช่ซะหน่อย. Y: 1, 2, 3! <เจ้าบ่าวยง, ในชุดทักซิโด้> Y: คุณเคยเห็นผมในชุดแบบนี้แล้วใช่มั๊ย? S: โอ้, ดีค่ะ, ฉันรู้สึกว่าพี่กำลังจะเริ่มร้องเพลง Im a loner. Y: บวา, บวา!~ Y: คุณคิดว่าไงมั่ง? S: มันเหมาะกับพี่นะคะ. Y: จริงเหรอ? S: ย่าาาห์, มันดูดีนะคะ. <แต่ ทันใดนั้น, มีความรู้สึกอึดอัด> <รู้สึกว่ายังใช้ไม่ได้> S: โอปป้า, พี่ใช้เวลานานจริงๆนะคะ Y: อะไร? S: พี่ใช้เวลานานอ่ะ. Y: ผมใช้เวลานานงั้นเหรอ? Y: งั้นก็หลับไปก่อน. S: ได้ค่ะ. ตอนนี้เป็นชุดถัดไป. Y: นอนพักไปก่อนเลย. S: ฉันอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่นะ. Y: โอเค, ผมจะเรียกคุณ. S: โอ้ ใช่แล้ว! Y: อะไร? S: ฉันไม่ได้ถ่ายรูปไว้! Y: ไม่เป็นไร, ไม่เป็นไร. มองมาที่ผมสิ. S: ออกมาข้างนอกอีกครั้ง, เร็วค่ะ <เปิดม่านในขณะที่เดินออกมา> S: ยืนตรงนั้นค่ะ MC: คุณต้องยืนตรงนั้นเพื่อให้ตัวคุณดูดีนะ. S: ทำไมพี่ถึงยังเดินออกมาล่ะคะ? ขึ้นไปข้างบนเลย, ขึ้นไปข้างบนเลยค่ะ. Y: ผมเขิน ถ้าผมอยู่บนนี้อ่ะ. S: ขึ้นไปค่ะ. S: 1, 2, 3! S: ทำไมพี่ตัวแข็งแบบนั้น!? Y: มันน่าอายจริงๆที่อยู่บนนี้. ผมเกลียดมันจริงๆเลย. Y: ผมเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว S: โอ้ เร็วมากค่ะ! <เปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วไปสู่ทักซิโด้ชุดที่ 2> S: 1, 2, 3! <ตอนนี้, ทักซิโด้สีขาว!> S: โอ้ นี่เป็นกางเกงตัวเดียวกันรึเปล่าคะ? Y: ผมแค่เปลี่ยนท่อนบนอ่ะ. S: ถ้าอย่างนั้น กางเกงก็ต้องเป็นสีขาวด้วยไม่ใช่เหรอคะ? Y: ปล่อยให้ผมลงจากตรงนี้เหอะ. S: โอ้, อยู่ตรงนั้นแหละค่ะ. Y: มันมีอะไรนิดหน่อย
TT.TT MC: มันคงจะน่าอึดอัดนะ, เพราะว่ามันน่าอึดอัด
S: 1, 2, 3! Y: รอก่อน. S: โพสท่าน่ารักๆสิ! Y: อ้า, ผมไม่ต้องการมันหนิ. S: โพสท่าเท่ๆสิ! Y: อา, ผมไม่มีหรอก. S: เร็ว! <แต่ ยังคง.. ท๊าดา!> S: 1, 2, 3! Y: ผมจะเห็นคุณเพียงนิดหน่อย S: อา ตลกจริง! Y: โอ้ น่าอายจริงๆเลย! S: อันนั้นที่แขวนอยู่บนราว เราจะลองมันอีกครั้งได้มั๊ยคะ? <ได้สิ> < มันมีบางอย่างนอกจากนั้นที่เธอต้องการให้เขาสวม > Y: 1, 2,3 Y: สวัสดี ซอฮยอน! <เขาเดินลงมาอีกแล้ว> MC: ทำไมเขาเดินลงมาอีกแล้ว? MC: เพราะมันน่าอายไงล่ะ Y: ผมกลัวอ่ะ! มันน่ากลัวกว่าเวลาที่แสดงอยู่บนเวทีซะอีก! S: พี่กลัวเพราะพี่ไม่มีกีตาร์ใช่มั๊ยคะ? Y: มันรู้สึกว่าผมอยู่ในการแสดง. MC: โอ้ มันเหมาะกับเขาดีเลยทีเดียว. S: โอ้ มันเหมาะกับพี่ดีนะคะ. ฉันกำลังจะถ่ายรูป Y: ถ่ายรึยัง? S: ด้านข้าง. S: ด้านหลัง Y: ทำไมคุณถ่ายนี่ล่ะ? S: แค่เพราะว่า
Y: ผมจะกลับมาหลังจากที่ผมเปลี่ยนชุด <ขณะที่ใส่ชุดแบบมีหาง, เขาสุภาพมาก> S: พี่กำลังจะลองชุดอีกแบบนึงใช่มั๊ยคะ? Y: ผมจะลองทั้ง 3 ชุด. S: ฉันเพิ่มเข้าไปอีกชุดนึง, ลองอันนั้นด้วยค่ะ. Y: อา, เอาล่ะ. MC: ทำไมเขาแข็งทื่อแบบนั้น!? <ยงแช่แข็ง> S: การแสดงออกของพี่แข็งจริงๆ <หรือว่าการโพสแบบนี้จะเป็นการถ่ายภาพแต่งงาน!?> <ต่อมา
> <คู่รักมาถึงเวดดิ้งสตูดิโอ> <กว้าง> S: ว้าว, จริงเหรอเนี่ย! <ครั้งแรกที่เข้ามาเวดดิ้งสตูดิโอ!> Y&S: สวัสดีครับ/ค่ะ! Staff: ยินดีที่ได้พบคุณครับ <ประชุมกับสตาฟเพื่อจัดแนวทางของคอนเซ็ป!> Staff: นี่คือ ลี แจโฮ, ช่างภาพ. Y&S : โอ้, สวัสดีครับ/ค่ะ. MC: โอ้ ชายคนนั้น! เขาเป็นช่างภาพที่มือชื่อเสียงในตอนนี้. MC: เขายังถ่าย CF มากมายเลยด้วย Staff: การพบกันครั้งแรกของคุณเป็นยังไงครับ? S: เราพบกันในล็อบบี้สตูดิโอค่ะ. <แรกสุดต้องการฟังเรื่องราวของคู่รัก> Photographer: อะไรคือความประทับใจแรกตอนที่คุณพบกันครั้งแรกครับ? Y: เด็กที่ซื่อตรงมากครับ. <เหล่าสตาฟเริ่มเขียนลงไปทันที> S: นั่นเป็นสิ่งแรกที่พี่คิดตอนที่เจอฉันงั้นเหรอ!? Photographer: ซื่อตรง, รวมทั้งมีมารยาทดี.. S: คนที่ซุกซนมากๆและบางครั้งความขี้เล่นก็กลายเป็นความประทับใจแรกของฉันค่ะ <ความคิดแรกของพวกเขาต่ออีกฝ่าย> Y: การได้จับคู่กับเธอ เธอไม่พูดอะไรเลยครับ Y: เราเคยไปทริปที่ญี่ปุ่น. <ความทรงจำทริปที่ญี่ปุ่น!> Y: ซอฮยอนยังเคยดื่มเบียร์ที่ปราศจากแอลกอฮอล์และผมก็ดื่มเบียร์. นั่นคือครั้งแรกที่เราเปิดเผยกับอีกฝ่าย. Staff: เราถ่ายฉากดื่มเบียร์ได้มั๊ย!? Photographer: จุดนั้นเราจะใส่เข้าไปในภาพถ่าย <เรื่องราวในอดีตจะถูกใส่ลงไปในภาพถ่าย!> Photographer: เรื่องราวนั้นจะเป็นแค่เรื่องราวของพวกคุณทั้งสอง <เรื่องราวของคนทั้งสอง, อัลบั้มเวดดิ้ง!> MC: โอ้ ถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่ได้แค่ถ่ายภาพไปทั่วงั้นสิ
MC: โอ้ ฉันคาดหวังกับมันแล้วนะตอนนี้, ฉันสงสัยจังว่ามันจะดูเป็นยังไงนะ. S: ฉันเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้, ฉันต้องการทำให้มันสนุกสนานค่ะ <คอนเซ็ปที่ต่างออกไปจากภรรยา!?> S: สามีของฉันบางครั้งเขาก็ทำในสิ่งที่เรียกว่า ยงเด็กน้อย Photographer: ใช่เลย, ซุกซนและขี้เล่น. S: ถ้าอย่างนั้นในภาพถ่ายฉันหวังว่าเขาจะดูเหมือนนักเรียนค่ะ. <แนวคิดโรงเรียนประถมในถ่ายภาพงานแต่งงาน!?> Photographer: โอ้ นั้นเป็นไอเดียที่ดีนะ. S: ฉันคิดว่ามันเป็นไอเดียที่สนุกค่ะ <การประชุมคอปเซ็ปเสร็จสิ้น!> <ในขณะเดียวกัน
> <เตรียมพร้อมสำหรับการถ่ายภาพ!> <ทันใดนั้น!> Y: โอ้ สวัสดี!> JH: โอ้ สวัสดี, จอง ยงฮวา <เพื่อนเจ้าบ่าว จงฮยอน และ จองชิน!> JS: พวกเรามาที่นี่เพื่อเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว! MC: อา สักพักนึงแล้วนะ จองชิน Y: ตอนนี้ซอฮยอนกำลังจะพร้อมแล้ว. JH: สวัสดี เจ้าสาว! S: โอ้ ใครคะเนี่ย? JH: สวัสดี, เจ้าสาว. S: โอ้ สวัสดีค่ะ! <สักพักนึงแล้วตั้งแต่ฮยอนพบกับน้องสามี> JH: พี่ของเราพร้อมแล้วล่ะ
. TT.TT <ความรู้สึกของน้องชายไม่อยากปล่อยพี่ของพวกเขาไป?!> Y: เฮ้, มันผ่านมีปีนึงแล้วนะ! JH: พี่รู้สึกยังไงบ้าง? JH: พี่ตื่นเต้นล่ะสิ! <เขาเขินนิด ๆ หน่อย ๆ!> Y: ไม่, ไม่หรอก. ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไงดี. JH: ตอนนี้ผมก็ประหม่าแล้วนะ. JS: ตอนนี้ผมอยากแต่งงานมั่ง! (*มาแต่งกับเบลล์มั๊ยชินจ๋าาาาา~*) <ทันใดนั้น, เจ้าสาวที่พร้อมเต็มที่ก็ออกมาแล้ว!> MC: โอ้ สวยมาก! Y: ว้าว JS: โอ้ เจ้าสาว! <ลุกขึ้น> <ลุกขึ้นทำไม?> <คุณสวยมากๆ!> MC: อา พวกเขาทำได้ดี! MC: พวกเขาต้องทำอย่างนั้นแหละ! <สุภาพ มีความสุข> <คุณสวยมาก
!> Y: มันเหมาะกับคุณนะ. S: มันโอเคนะคะ? Photographer: คุณพร้อมรึยังครับ? S: ค่า! Photographer: ว้าว, โอ้ คุณสวยมากครับ. ตอนนี้เรากำลังจะเริ่มถ่ายที่ฉากแรก Y: ฉันไปล่ะนะ <ในที่สุดเริ่มต้นการถ่ายภาพ!> JS: มีอะไรที่คุณอยากกินมั๊ย? S: ขนมปังปลาคาร์ฟ! (ขนมปังรูปปลาคาร์พที่มีไส้ถั่ว) Y: น้ำส้ม <ในขณะเดียวกัน ฉากแรกคือ
> Photographer: ดังนั้นนี่คำอธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับฉากแรก สถานการณ์การทักทายครั้งแรกของคุณ. <สถานการณ์การพบกันครั้งแรกของคู่รักยงซอ> S: โยง Y: ผมคือมังกรเหรอ!? MC: อา ตอนที่เขาพบกับครั้งแรกนี่! <การพบกันครั้งแรกเมื่อทุกอย่างน่าอึดอัดและประหม่า> S: ถ้าฉันยังคงกินนี่ต่อไปมือของฉันจะกลายเป็นสีเหลืองค่ะ
Y: อะไร?! S: อะไรคือรักครั้งแรกคะ? Y: อะไร? อะไรคือรักครั้งแรก? S: อะไรคือความแตกต่างระหว่างรักกับชอบคะ? Y: คุณ
คุณสุดยอดจริงๆ. <ระลึกถึงความรู้สึกนั้นอีกครั้ง> Photographer: ผมจะทำทุกวิถีทางที่จะถ่ายภาพในอดีตนั้น <ในที่สุดการถ่ายภาพเริ่มต้นขึ้น.> S: โอ้ มันน่าอึดอัดอ่ะค่ะ MC: เธอพูดถูกนะ, มันคงจะน่าอึดอัด Y: ผมจะทำได้แบบนี้ได้ยังไง? <ถึงแม้พวกเขาเริ่มถ่ายภาพ, ก็ยังน่าอึดอัดใจ> JS: อย่าอึดอัดสิ! JS: อย่าประหม่า! MC: มันเป็นสิ่งที่ดีพวกเขาอยู่ที่นี่, ช่วยบรรเทาความตึงเครียด JS: ตั้งใจสิ, ตั้งใจ. Y: ซอฮยอน, ยินดีที่ได้พบคุณครับ. S: สวัสดีค่ะ. Y: ผม CNBLUE, จอง ยงฮวาครับ S: ฉัน SNSD ซอฮยอนค่ะ <ความตั้งใจในการถ่ายภาพเริ่มขึ้น> Y: ผมเคยเป็นแฟนเพลงคุณมาก่อนนะ. S: โอ จริงเหรอคะ? Y: ผมเคยเป็นแฟนเพลง. S: แล้วตอนนี้ล่ะคะ? Y: ตอนนี้
เราคือคู่แต่งงานกัน. MC: อี๊ววววววววววววว! MC: นั่นดีแล้ว! <รวบรวมความทรงจำของพวกเขาอีกครั้ง> S: โอ้ ใช่แล้วค่ะ. Photographer: เราเป็นอย่างนั้นได้ยังไง? พูดกับอีกฝ่าย. ซอฮยอน? เราเป็นอย่างนั้นได้ยังไง? Y: เราเป็นอย่างนั้นได้ยังไง? Photographer: โอ้ ดีมาก! MC: โอ้ เธอสวยจริงๆ! <ทำให้อึดอัดใจ, ยงจับมือ> Photographer: โอ้ ดีมาก! MC: โอ้ ดี hotographer: โอเค! น่ารัก! MC: น่ารัก! <ในขณะเดียวกันเพื่อนเจ้าบ่าวออกไปซื้ออาหาร> <ในเวลานี้ซอฮยอนซีเรียส!> Y: ตอนนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้ว? S: ฉันอายุ 20 ปีแล้วค่ะ Photographer: โอ้ สวยมาก! Y: โอ้ คุณอายุ 20 ปีเหรอ? แต่ทำไมถึงมีขนนกที่อยู่บนหัวของคุณ? S: ฉันใส่มันตรงนี้เพื่อให้ดูสวยค่ะ. Y: คุณเป็นนางฟ้ารึเปล่า? ผมกำลังมองนางฟ้าเหรอเนี่ย? <สามียง
ทำได้ดี!> Y: ในตอนแรกผมดูเป็นยังไงบ้างกับคุณ? S: กับฉันเหรอคะ? คุณมีน้ำใจจริงๆค่ะ Y: ยังไง? S: คุณมักจะยอมทำตามใจฉัน <ทั้งสองรวบรวมความคิดเกี่ยวกับการพบกันครั้งแรก> S: เมื่อตอนที่ฉันพบคุณครั้งแรก. Y: สวัสดีค่ะ, ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ. S: สวัสดีครับ. <ความคิดที่น่าอึดอัดใจที่ผ่านมากำลังจะกลับมา> Photographer: นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมเริ่มแรกคุณจึงไม่สนิทกัน. Y: คุณไม่มีไอเดียอะไรเลย ความพยายามแค่ไหนกันที่ผมทำลงไป. Photographer: เอามือคุณใส่เข้าไปเล็กน้อย. MC: โอ้ เข้ารู้วิธีที่จะทำท่านั้น S: โอ้ ว้าว,จริงๆแล้วคุณรู้ที่จะทำมันให้ดีค่ะ Photographer: เราควรจะดื่มชาหน่อยมั๊ย? Photographer: โอ้ ภรรยาสวยมากครับ! Y: เธอสวยมาก!? Y: ทำไมคุณพูดแค่นั้นล่ะครับ!? S: อะไรคะ? Y: จะฆ่าผมเหรอ!? S: คุณจะไม่ตายค่ะ! Photographer: ด้านนี้เสร็จแล้ว Y: คุณพูดว่าอะไรนะครับ? Photographer: คุณทำได้ดีครับ! <นี่เป็นวิธีที่พวกเขาเสร็จสิ้นการถ่ายภาพการพบกันครั้งแรกของพวกเขา> <ในขณะเดียวกันเพื่อนเจ้าบ่าวนั้น
.> MC: พวกเขากินเองแล้ว! <พวกเขากินกันเองก่อนเลย!?!> <ออกไปซื้อขนมปังรูปปลาคาร์พ> Photographer: ตอนนี้คอนเซ็ปคือ หลังจากที่คุณพบกันครั้งแรกกันแล้วคุณต้องแยกจากกัน และคุณทั้งเล่นกีต้าร์หรืออ่านหนังสือ แต่ก็มีบางสิ่งที่รบกวนคุณ. <ตอนนี้ถ่ายภาพเดี่ยว> <แม้หลังจากที่พรากจากกัน, คู่รักที่โหยหากัน!> Y: อา นั่นเป็นเพราะซอฮยอน. Photographer: คุณมองไปที่หน้าต่างและคิดถึงหน้าซอฮยอนหรืออะไรแบบนั้น. <สงสัยว่าภาพเดี่ยวของพวกเขาจะให้ความรู้สึกยังไง?> Y: แสงแดด ... ดวงอาทิตย์คือหน้าของซอฮยอน Photographer: ซอฮยอน, คุณก็เหมือนกัน. S: ค่ะ. Photographer: คุณพักได้ <ในเวลานั้น!> <น้องสามีซื้ออาหารมาให้พวกเขา> MC: ในช่วงเวลาเหล่านี้เมื่อเพื่อนเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ JH: ซอฮยอน~ <ใช่แล้ว, พี่สะใภ้ได้รับเป็นคนแรก.> S: นี่อะไรคะ? MC: น้องสามีดีกับซอฮยอนมากเลยนะ. MC: ใช่, พวกเขาดูแลเธอดีมาก. <เครื่องดื่มอุ่นๆ> JS: ซอฮยอน!? เธอไม่หิวเหรอ!? S: ฉันหิวล่ะ! JS: ตามจริงนะ, ไม่มีขนมปังรูปปลาคาร์พอ่ะ ดังนั้นเราเลยซื้อคุกกี้วอลนัทแทนซะเลย! S: โอ้! วอลนัทดีกว่าซะอีก! JS: และนอกจากนี้พวกเราคิดว่าเธอกำลังหิว ดังนั้นเราเลยซื้อต๊อกบกกี <น้องสามีเทคแคร์ดีมาก!> S: และ มันไม่เหมือนที่คุณกำลังจะกิน? S: ขอบคุณนะ. <น้องสามีที่เข้มแข็งทั้งสองคน> JS: กิน กิน! JH: เครื่องดื่มที่พี่โปรดปราน, กาแฟอเมริกาโน่. Y: ฉันไม่ดื่มกาแฟอีกแล้ว S: โอ้ เขาดื่มกาแฟไม่ได้นะ! JH: ทำไมอ่ะ? MC: เพราะลำไส้ของเขาน่ะสิ. <ยังคงดูแลลำไส้ของเขา> S: เขาดื่มกาแฟไม่ได้ JH: จริงเหรอ? Photographer: พักผ่อนพอรึยังครับ? S: ค่ะ. Photographer: โอเค โอเค โอเค <ตอนนี้เริ่มด้วยการถ่ายเดี่ยวของภรรยาฮยอน
> Photographer: เนื่องจากภรรยาถ่ายเดี่ยวอยู่ในตอนนี้, สามีไม่ควรจะไปเล่นที่ไหนไกล
Y: ครับ. ผมจะดูอย่างตั้งใจ Photographer: ซอฮยอนปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกออกมาครับ Y: ใช่ครับ, นั่นเป็นความพิเศษของผม. <สุดท้ายการถ่ายเดี่ยวของฮยอน> MC: โอ้ ควัน! Y: เฮ้ เด็กๆตามฉันมา! <ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง ... ฮยอน ผู้ที่โหยหายง.> MC: โอ้ สวยมากๆ! Y: โอ้ นี่ดูดีมากๆ. Y: ว้าว, ซอฮยอน! JS&JH: นางฟ้า. Y: นางฟ้าของฉันเองแหละ JS: โอ้ ผมชอบ! MC: เธอดูไม่เหมือนเจ้าหญิงเหรอ? Y: โอ้ คุณสวยจริงๆ! S: โอ้ นี่มันน่าอายจริงๆค่ะ! MC: ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้เกลียดมัน MC: เธอดูมีความสุข. Y: เนื่องจากเดรสนั้นยาวจริงๆ, ขาคุณดูยาวอ่ะ Y: คุณมีกี่ส่วนกัน? (authors note: ร่างกายถูกแบ่งออกเป็นตัวเลข เหมือนว่าคุณถูกแบ่ง และ 8 ถือว่าสวยที่สุด) Y: 1, 2,3,9, 10,11,
MC: เขาล้อเล่นอีกแล้ว! Y: โอ้ มายก็อด คุณได้ 22 เหรอ? MC: นั่นคนรึเปล่าน่ะ!? มันดูเหมือนเอเลี่ยนมากกว่านะ! MC: มันดูแปลกนะน่ะ! Photographer: โอเค ดังนั้นคุณแค่กลับบ้าน
และ โอ้ มองมาทางนี้..คุณดูสวยจริงๆครับ! JS: เหมือนละครเลย Photographer: โอ้ มายก็อด Y: โอ้ มายก็อด MC: โอ้ มายก็อด JS: โอ้ มายก็อด! Photographer: ว้าว น่ารัก! <ภรรยามองที่มอนิเตอร์อย่างรวดเร็ว> Y: ซอฮยอน~ <กัปตันนำน้ำมาให้> MC: การบริการของเขาน่ารักมาเลย Photographer: แล้วผมล่ะ? Y: ข้างในหัวใจผม
<ค่อนข้างจะเป็นนักสร้างอารมณ์ช่างพูด สามียง> <ตอนนี้ ยงกำลังคิดถึงฮยฮน!> Photographer: คุณกำลังอ่านหนังสือ แต่จากนั้น
Y: ใบหน้าของซอฮยอนยังคง
หน้านี้ หลังจากหน้านี้เธอก็ออกมา MC: ใช่, เมื่อตอนที่เขาพบกันครั้งแรกซอฮยอนให้หนังสือกับยงเป็นของขวัญ. <ในระหว่างการแต่งงานของพวกเขา, จำได้ว่าพวกเขาใช้หนังสือเพื่อความใกล้ชิด> <ยงผู้ซึ่งโหยหาฮยอนขณะที่อ่านหนังสือ!> MC:พวกเขาต้องคิดถึงอดีตของพวกเขาเพราะสิ่งนี้ S: พี่ทำได้ดีค่ะ! JS: พี่ไม่ได้อ่านหนังสือมากในตอนนี้ ... พี่กำลังอ่านหนังสือโบราณ Photographer: เมื่อใดก็ตามที่คุณจะได้ยินชื่อซอฮยอน คุณจะยิ้มกว้าง! Y: ซอฮยอน, ซอฮยอน, ซอฮยอน! <ผมคิดถึงคุณ
> S: พี่ทำได้ดีค่ะ! Photographer: ขณะที่คิดถึงซออยอน, คุณกำลังยิ้มอย่างอ่อนโยน Y: อา ซอฮยอนอีกครั้ง. Photographer: เกือบเสร็จแล้วครับ S: ว้าว พี่ถ่ายรูปได้ดีจริงๆค่ะ! Photographer: เขารู้มุมของเขาดี! S: บอกฉันถึงวิธีการถ่ายภาพที่ดีบ้างสิคะ! พี่ทำมันได้ดีอ่ะ! Y: คุณเพียงแค่ต้องคิดแล้วก็โพสท่า <ที่จริงการถ่ายภาพแต่งงานนี้เป็นเพียงการเริ่มต้น!>
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 10:50:03
จากคุณ |
:
นู๋เบลล์ (Bellatrix)
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ก.พ. 54 04:31:30
|
|
|
|
 |