ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยค่ะ กระทบจิตใจมานานแล้วสักระยะหนึ่ง  ตั้งแต่แยกแม่ลูกเอง โดยไม่ได้เป็นไปตามธรรมชาติความต้องการของแพนด้าเอง คนแวดล้อมใกล้ตัว ดูแล้วก็สงสารสองแม่ลูก   เพราะเหมือนเขายังคิดถึงกันอยู่  เป็นห่วงเป็นใยกัน ทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากดูทีวีช่องแพนด้าแล้ว ทำให้ไม่อยากไปชมส่วนแสดงแพนด้า เพราะดูทีไรก็เศร้าและสงสาร โดยเฉพาะหลินปิงที่ยังคงแสดงอาการ รอความหวังว่าจะได้พบแม่ของเขาอีก สงสารหลินปิงมากค่ะ จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 20:43:19

ความคิดเห็นที่ 2 ู^ ^ ^ ทิ่มพี่คนดู ด้วยความรักกกกกกกก ------------------------------------------- สงสัยและสงสารมานานแล้วเหมือนกันครับ จากที่รักฮุ่ยก็รักยิ่งกว่าเดิม จากที่แค่ตลกหมีหลินปิงที่น่าตาสวยเหมือนพี่ช่วง แต่ตอนนี้เห็นทุกครั้งที่ผมเปิดดูตอนดึกๆ  มันสะเทือนใจทุกครั้งที่เห็นแววตาเศร้าสร้อย เหม่อลอยเหมือนคอยใครบางคน.. มันตลกไม่ออกกะหน้าตาของหมีหลินปิงจริงๆครับ ก็คงได้แต่สงสาร สงสัย  และมึนต่อไปครับ จากคุณ : อาจิวน้องพี่ช่วง (Jeweller LPFC 11) เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 20:58:00

ความคิดเห็นที่ 3 ดูภาพตอนนี้ยังได้นะคะ (ขออภัยค่ะ ไม่มีภาพปลากรอบซะงั้น แล้วยังมาพรรณนาอีก) ปิงนอนเศร้าหน้ากรงคอกกลาง นอนเศร้ามาก  ชัดเจนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน  ดูดิ เฮ้อออออออออออออออ อกเขาอกเรานะคะ แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 21:39:55 แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 21:37:00 จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 21:35:10

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพนี้ค่ะคุณเหมียว เมื่อคืนวานนี้เองปิงยืนแบบนี้นิ่งและนานมากป้า ๆดูแล้วใจคอห่อเหียวกัน เค๊าเหมือนรอใครสักคนคิดว่ารอแม่ค่ะยืนนิ่งอยู่นานแล้วค่อย ๆ ทรุดตัวลงแบบเหมือนหมดหวังค่ะ  เค๊าน่าจะให้พบกันระหว่างคอกกักก็ยังดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 22:14:36 แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 22:06:41 จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:05:29

ความคิดเห็นที่ 5 สงสัยในความวิธีการที่คลุมเครือ และสงสารเวทนาหนูหลินปิงและหลินฮุ่ยมากค่ะ.. จากคุณ : Tiger&Panda เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:14:06

ความคิดเห็นที่ 6 แปลกใจโพสท์หลายทีไม่ได้จะโพสท์ภาพปัจจุบันที่เห็นสภาพของปิงค่ะ จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:18:03

ความคิดเห็นที่ 7 ลองภาพนี้ละกัน จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:22:09

ความคิดเห็นที่ 8 ถึงจะรู้ว่า จขกท คงจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่ก็อยากจะฟ้องหรืออยากจะบอกให้ใครรู้ เหมือนทีปิงอยากจะบอให้ใคร ๆ เข้าใจว่าปิงเหงาคิดถึงแม่ แต่ไม่ได้รับการสนใจ หรือเข้าใจปิงเลย แต่ถึงอย่างไรก็ขอขอบคุณที่มีกระทู้แบบนี้ออกมาทำให้รู้ว่ามีคนเห็นแบบเดียวกันไม่น้อยเลย จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:31:16

ความคิดเห็นที่ 9 คนแยกแม่ลูกคู่ได้ประกาศอย่างภาคภูมิใจว่า ขบวนการแยกแม่ลูกสำเร็จ ไม่ได้หันกลับมามองดูสองแม่ลูกเลยว่า พฤติกรรมเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เขาปรกติหรือเปล่า ถ้าคนที่มีสำนึกและความรับผิดชอบในงานของตัวเอง ต้องปรับเปลียนขบวนการแยกแม่ลูกตัังแต่เริ่มส่อแววว่าไม่มีทางสำเร็จแล้ว และจะต้องเร่งรีบหาวิธีการแก้ไข ไม่ใช่ปล่อยไปตามยะถากรรม สงสารหลินปิงที่สุด ที่เกิดมาแล้วต้องมารับชะตากรรมเยี่ยงนี้ และจะต้องรับอีกต่อไปเพราะตอนนี้หลินปิงได้เปลี่ยนพฤติกรรมจากหมีร่าเริง ขี้เล่น กลายเป็นหมีดื้อ ไม่เชื่อฟังพี่เลี้ยง เอาแต่ใจ ขี้โมโห สลับกับเศร้าเหงาหงอย จะเรียกว่าเป็นโรคจิตไปแล้วก็ว่าได้ เขาคงนึกสงสัยว่า ชีวิตเขาทำไมเหมือนตกสวรรค์ เขาถูกลงโทษด้วยข้อหาอะไร เขาทำอะไรผิด ตั้งแต่เริ่มขบวนการแยกแม่เขาไป เขาก็เริ่มปรับตัวทำตัวน่ารัก เพราะคิดว่าแม่ไม่พอใจที่เขาไปวุ่นวายขณะแม่กำลังกินไผ่ เขาปรับตัวนั่งกินไผ่กับแม่ เพื่อหวังว่าแม่จะไม่โกรธไม่พอใจและทิ้งเขาไปอีก เขาอ้อนแม่มากขึ้น เมื่อรู้ว่าแม่ทิ้งเขานานขึ้น ตอนนี้หลินปิงคงคิดว่า ถ้าแม่มาหาเขา เขาจะปรับตัวอย่างไรให้แม่รักเขา ไม่ทิ้งเขาไป เขานั่งเหม่อมองหาแม่อยู่ทุกวัน ก็เพราะขบวนการแยกแม่ลูกไม่ประสบผลสำเร็จ เรียกว่าขบวนการทรมานหมีมากกว่า และเป็นหมีที่ให้คุณแก่เขาและรวมถึงคนและสัตว์อื่นๆมายด้วยสิ ถ้าปิงได้อยู่ต่ออีก 2 ปี ก็ต้องรับทุกข์ที่เป็นหมีเด็กที่ต้องอยู่โดดเดี่ยว ไม่มีเพื่อนเล่น พอครบ 4 ปี กลับไปที่จีน ถ้าปิงเป็นหมีกร้าวร้าว ดื้อ ไม่เชื่อฟังพี่เลี้ยง จีนจะทำอย่างไรกับหลินปิง ปิงจะได้รับการลงโทษหรือเปล่า ถ้าปิงไม่ยอมรับตัวผู้เพื่อผสมพันธุ์ ปิงจะถูกทรมานเหมือนย่าของเขาหรือเปล่า ชีวิตปิงถูกเลี่้ยงมาอย่างผิดๆ คิดแต่เอาเงินและผลประโยชน์จากปิงอย่างเดียว ต่อไปถ้าปิงต้องไปเผชิญกับสิ่งที่โหดร้าย เพราะปิงปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมไม่ได้ หรือปิงถูกลงโทษที่มีนิสัยกร้าวร้าว เป็นความผิดของใคร ไม่ใช่หลินปิงผู้เคยร่าเริง และน่ารักอย่างแน่นอน จากคุณ : Crazy Black & White เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:48:26

ความคิดเห็นที่ 10  ขอบคุณจากใจ กับทุกความเห็น ที่ร่วมแชร์ ความรู้สึกร่วมกัน บ้านหลังเล็กๆ ของครอบครัวแพนด้า  จะมีสุข ทุกข์  เราทุกคน รับรู้ร่วมกัน ในวันนี้ ไม่มีอะไรสมหวัง แต่เราก็มีหวัง หวังไว้ สักวัน  จะได้ดั่งที่หวังไว้  หมีน้อย หลินปิง โดดเดี่ยวเดียวดาย  ไร้เงามี่ฮุ่ย ไว้คอยปกป้อง ยามปิงตกใจ อยากจะกอดแม่ เวลาเหงา หนูนอนไม่หลับ หนูกินไผ่ ไม่อร่อย เพราะไม่มีมี๋ฮุ่ย อยู่ข้างๆ  ต่อไปนี้ เวลาหนูตกใจ หนูก็วิ่งไปกอดพี่เสา  วิ่งไปนั่งในล้อรถ  หาที่กำบังที่หนูคิดว่า ทำให้หนูหายกลัว  แต่ในใจของปิง อยากวิ่งไปหามี๋ฮุ่ยที่สุด  มี๋ของหนูอยู่ไหน   ถ้าหนูรู้ว่าหนูโต แล้วหนูจะไม่มีแม่ หนูอยากเป็นเด็กน้อย ใครก็ได้ช่วยสต๊าฟหนูที    ทุกวินาทีต่อไปนี้ มันช่างนาน ๆ นับวัน เป็นเดือน และคงเป็นปี ไม่มีวินาทีไหน ที่หนูจะลืมแม่ของหนู แม่หลินฮุ่ย มี๋ฮุ่ย  (หนูปิงรักแม่ฮุ่ย) ถ้าปิงพูดได้ ปิงคงอยากบอกทุกคนแบบนี้   ู จากคุณ : เจ้าแตงโมน้อยเดินไม่ตรงทาง เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:58:36

ความคิดเห็นที่ 11     ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับความเห็นนี้  น่าเห็นใจหมีจริงๆ   สำหรับเรา ก็ได้แค่แสดงความคิดเห็น   หมีมีคุณค่าด้้วยตัวเขา ในเมื่อ คนไม่เห็นคุณค่า  และยังคงทำร้ายหมี  ก็คงไม่ีมีอะไรดีขึ้นไปกว่านี้ หยุดทำร้ายหมีและ ทำร้ายความรู้สึกของคนรักหมี ก่อนจะไม่มีคน ดู หลินปิง ออนไลน์  แต่ถ้าไม่มีอะไรหยุด เขาได้  เราคงต้องหยุดที่ตัวเรา ถอดจานออกเลยดีไหม  เลิกดู จบๆไป   ขอตัวไปร้องไห้ ก่อน ทำใจไม่ได้  จากคุณ : เจ้าแตงโมน้อยเดินไม่ตรงทาง เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 01:14:04

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นเรื่องแปลกที่หมีแพนด้าวัย 20 เดือนที่เคยมีกิจกรรมเล่นต่อสู้ ออกกำลังกายทุกคืน อยู่ๆก็ต้องหยุดการเล่นนั้นทันที ด้วยเหตุที่ว่าโตเป็นวัยรุ่นแล้ว...ช่างเหลือเชื่อ จากลูกหมีโตเป็นวัยรุ่นได้เพียงข้ามคืน ช่วงกลางวันจากที่เคยเล่นม้วนตัวบนบันไดลิงก็เปลี่ยนกิจกรรม มาเป็นการเดินสำรวจพื้นที่อยู่ 3 เดือน จากนั้นก็ปรับเปลี่ยนตัวเองเป็นหมีโตที่นอนทั้งวันจนต้องปลุกให้กินไผ่ เปลี่ยนวัยเร็วมาก  ดุจดักแด้ลอกคราบเป็นผีเสื้อก็ไม่ปาน... จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 03:41:42

ความคิดเห็นที่ 13 มีคลิปที่ประทับใจต่อหลินปิงมาก และเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกว่า หลินปิงไม่ใช่สัตว์เดรัจจฉาน  แต่อาจประเสริฐกว่านั้น แม้จะไม่เท่ากับมนุษย์ เหตุการณ์นั้นคือ..หลินปิงปลุกแม่...อยากให้ดูชัดๆตั้งแต่นาทีที่ 3.28 ไม่น่าเชื่อว่าหลินปิงรู้ว่าแม่ไม่สบาย ทำดัวเรียบร้อย ไปนั่งไขว่ห้างนิ่งๆ มองดูแม่   แล้วสามารถปลุกแม่ได้  ตามที่พี่แตสั่ง  สองครั้งแรก เอามือแตะแม่เบาๆ  แต่แม่ยังไม่ตื่น ครั้งที่สามกัดแม่เบาๆ...น่าทึ่งจริงๆ รู้ประสาขนาดนี้  แล้วความรู้สึกอื่น  จะไม่ใกล้เคียงกับคนหรือ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 04:12:04 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 04:08:16

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ค่ะ เราเคยดูมาตลอดตั้งแต่เริ่มถ่ายทอดสดวันแรกเลย สองแม่ลูกน่ารักมาก ดูแล้วมีความสุขจริงๆ แต่พอโดนแยกจากกัน ก็ทนดูไม่ได้อีกต่อไป ดูแล้วมันทำใจไม่ได้ สะเทือนใจมากๆ จากคุณ : annee (annee55) เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 04:27:38

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านทุกความเห็นแล้ว โดยเฉพาะ คห.9  น้ำไหลออกตาอย่างมาก  ตามนั้นเลย เห็นเหมือนกันค่ะกับ คห.9 เราแค่เป็นคนดู  เห็นภาพหลินปิงแล้วเจ็บปวดหัวใจมาก ความเมตตาของเขาเหล่านั้นในโครงการฯ   ช่างมีน้อย หรือไม่มีเลย ? ช่างทนดูได้ทุกวัน ๆ ๆ   เวลาคิดจะเอาประโยชน์จากเขา  เห็นตั้งอกตั้งใจทำซะเหลือเกิน แต่ไม่เคยเลย  ไม่เคยใส่ใจอย่างจริงใจอย่างมีเมตตาต่อทั้งหลินฮุ่ยและหลินปิง ดูสภาพความเป็นอยู่ของหลินฮุ่ยซิคะ  คอกกักสกปรก  เปียกแฉะ  มืดอับ ถ้าเขาท้องลูกให้ได้  ก็หันกลับมาสนใจ เพราะจะเอาลูกจากเขา หลินฮุ่ยตอนนี้ก็แสดงอาการคิดถึงลูกให้เห็น โดยไปนอนซบโขดหินใกล้ส่วนแสดงของปิง  เพียงเพื่อให้ได้กลิ่นลูก คลายความคิดถึงและความห่วงใยไปบ้าง ดูสภาพของหลินปิงซิคะ  ทุรนทุรายอยากหาแม่  รอแม่ทุกวัน  เศร้าสร้อยไม่มีความสุข   ช่วงกลางคืน หลินปิงก็ไม่เป็นอันนอน  เฝ้ารอว่าแม่จะกลับมาเมื่อใดไหม? กลางวันเขาจึงหลับมากขึ้นด้วย คนก็พยายามไปปลุกปิงกลางวัน  ไม่ใช่เพื่อปรับพฤติกรรมหรอก  แต่เพราะคนที่เข้าไปชมส่วนแสดงแพนด้ามีน้อยลง ๆ  บ่นว่าเจอแต่หมีหลับ ต่างหาก ถ้าตั้งใจจริง จะรู้ว่าปิงจะตื่นตอนไหนประจำ  ตอนนั้นแหละจึงจะไปหากิจกรรมให้ปิงทำ แล้วยังดันทุรังต้องการให้หลินปิงอยู่ในไทยต่ออีก เพียงเพื่อหวังรายได้ แต่ไม่เคยคิดเลยว่า  ปิงต้องโดดเดี่ยวแค่ไหน ควรให้ปิงกลับจีนมากกว่า  จะได้ไปอยู่กับเพื่อน ๆ ไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ขณะนี้   ทำไม  ทำไม  ทำกันได้ลงคอแบบนี้กับเขา เสียงกรี๊ดร้องตอนกลางตืน หรือตอนดึกของปิง  ฟังแล้วมันเหมือนบาดหัวใจคนดู  เพราะเป็นเสียงของความทุกข์อย่างแสนสาหัส  ใกล้สิ้นความหวัง ช่องแพนด้า ก็เริ่มไม่มีใครคลิกมาดู  เพราะไม่อยากเห็นภาพอันน่าเวทนาของแพนด้าหลินปิง สุดท้าย  อยากถามมานานแล้วว่านี่คือโครงการอะไรไม่ทราบ มอบหมายให้ผู้ที่มีคุณสมบัติไม่เหมาะสมมารับผิดชอบโครงการหรือเปล่า ? จึงขาดความรู้ขาดประสบการณ์และดำเนินโครงการมาอย่างไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควรเป็น  ไม่ว่าจะเป็นความคิด  การพูดจา และการปฏิบัติ ข้อดีก็มีแต่น้อยมาก  ข้อบกพร่องกลับมีมากมาย ซึ่งความจริง  หากมีความตั้งใจอย่างจริงใจและมุ่งมั่นจริง ๆ ก็น่าจะมีหนทางทำให้ดีขึ้นได้บ้าง   แต่นี่เปล่าเลย  ..........................เฮ้ออออออออ โครงการฯ นี้เป็นโครงการภาครัฐด้วย ไม่ใช่โครงการส่วนตัวของผู้ใด ประชาชนมีสิทธิ์ที่จะมีส่วนร่วมในการออกความคิดเห็นได้ เวทนาหลินปิงและหลินฮุ่ยเหลือเกิน   ทำบาปกับแพนด้าเหลือเกิน ผลวิจัยอาจไม่ใช่สนใจแค่เรื่องการขยายพันธุ์ได้ อาจทำวิจัยเรื่องความสัมพันธ์แม่-ลูก และบริบทสภาพแวดล้อมรวมทั้ง socialization  ที่หล่อหลอมเลี้ยงดูแพนด้าจนโค  ทำให้พฤติกรรมของแพนด้าเปลี่ยนแปลงไปจากทฤษฎีเก่าๆ ได้   ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็อาจเป็นทางเลือกหนึ่งที่นำไปสู่องค์ประกอบของการตอบโจทย์ที่ว่าทำไมแพนด้าใกล้สูญพันธุ์ก็ได้ ? หยุดทำร้ายสองแม่-ลูก  หลินฮุ่ยและหลินปิงเสียทีเถิด ฝากความหวังไว้กับท่าน ผอ.องค์การสวนสัตว์ ฯ คนใหม่ ขอให้ท่านได้โปรดเมตตาหลินฮุ่ยและหลินปิงด้วยเถิด แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 05:17:17 จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 05:11:23

ความคิดเห็นที่ 16 การให้เขาอยู่รวมกันทำให้เลียนรู้การผสมพันธ์ตามธรรมชาติ โดยไม่ต้องผสมเทียม ผลการวิจัยที่ผ่านๆมา เป็นการเขียนบทสรุปเพื่อให้เข้าทางคน..เป็นผลที่เกิดจากลายมือคนจารึกลงไปให้ตนได้แสวงหาประโยชน์ จากแพนด้า การวิจัย ควรทำเพื่อแสวงหาคำตอบใหม่ หากผลเดิมบอกว่าต้องแยก แล้วจะวิจัยซ้ำๆ ทำไม??จะได้ความรู้ใหม่เกิดขึ้นหรือ? ตอนนี้ไม่แน่ใจการวิจัยแพนด้ากลายเป็นโครงการโภชนาบำบัดไป ภาระกิจหลัก ก็ชั่งตวงวัดอาหารและจ้องผสมพันธ์เทียมเท่านั้น.. อย่าอ้างเลยว่าตกลงกับจีนแบบนั้น การเจรจาเกิดขึ้นได้เสมอ ในวงการธุรกิจ เมื่อความละอายอยู่หลังความอยาก ผลก็เป็นไปแบบที่เห็น ความสูงส่งน่าศรัทธาในวงการวิทยาศาสตร์จะอยู่นานมากน้อยแค่ไหน อยู่ที่นักวิทยาศาสตร์ จะจารึกบันทึกข้อมูลตามที่ปรากฏจริง หรือ บันทึกตามที่ตนอยากให้เป็น จากคุณ : ***** เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 07:20:54 A:223.207.187.150 X: TicketID:242281

ความคิดเห็นที่ 17 เช้านี้หลังจากเช็ดตัวแล้วปิงเกิดอารมภหงุดหงิด กระวนกระวายอาจจะไม่รู้ตัวไปตะกายข้างกรงต้านหน้า พี่แตมาเรียกก็ไม่สนใจ ปกติเวลามีใครมาหาจะรีบวิ่งปรู๊ดมาหาเอาใจโดดยการทำตามคำสั่งว่าอะไรทำทั้งนั่น แต่เช้านี้พีแตเรียกก็ไม่สงบลงได้ ส่งเสียงร้องคำรามโหยหวน  หมีเด็กถูกตัดขั้นตอนที่เป็นเด็ก วัยที่ควรเป็นถูกริดรอน  ยัยปิงทำตัววุ่นวายอย่างที่พี่แตเคยเรียก แต่วุ่นวายน่ากลัวเหลือเกิน กลัวปิงจะเกิดอารมภ์ร้าย  พี่แตไม่กล้วไปวุ่นวายด้วยได้แต่ปล่อยให้ วิ่งไปตะกายโน่นทีนี่ที แล้วภาพก็ตัดไปที่อื่น พอถูกปล่อยออกส่วนแสดง ก็เดินแป๊บนึงก็ขึ้นเขาไปนอน  เด็กเอ๋ยเด็กน้อยจะทำอย่างไรดีหนอ  ความจริงนู๋ยังเด็กนะคะโปรดเข้าใจนู๋สักหน่อย นู๋พูดไม่ได้เถียงไม่ได้ค่ะ  คุณคนนั้นคิดแทนนู๋จัดการชีวิตของนู๋ทุกอย่าง โดยทีนู๋จะสมัครใจหรือเปล่า จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 09:57:07

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับทุกความเห็นค่ะ คุณแม่เราติดตามตลอด รักหมีแพนด้าทุกตัว ตอนไปเชียงใหม่ ก็ไปดูทุกวัน อยู่ที่บ้านก็เปิดตลอด ตอนนี้คุณแม่บอกว่ามันไม่เหมือนเดิม ส่วนตัวเราเองอาจจะไม่ได้ติดตามเหมือนคุณแม่ แต่เราก็รักหลินปิง หลินฮุ่ยและช่วงช่วงเหมือนกัน มีช่วงหนึ่งเราไม่ได้ดูหลายวัน พอมาดูอีกทีหลินปิงกับหลินฮุ่ยก็โดนแยกกันถาวรแล้ว เห็นแล้วมันน่าสงสารมาก แต่ก่อนเคยคิดว่า หลินปิงโชคดีนะ ได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดี ทุกวันนี้เราก็ยังคิดอย่างนั้น สำหรับเราพี่เลี้ยงทุกคนก้ยังดูแลเอาใจใส่เหมือนเดิม แต่มันก็ไม่มีทางเหมือนกับที่มีหลินฮุ่ย สุดยอดคุณแม่ เวลาที่แม่กับลูกอยู่ด้วยกัน มีกิจกรรมร่วมกัน เล่นกัน แกล้งกัน มันทำให้คนที่ติดตามดูทุกคนมีความสุข แยกกันแบบนี้แล้วต้องเห็นทั้งคู่เป็นแบบนี้ ก็คงไม่ต่างอะไรกับการถูกส่งกลับจีน ให้แม่ลูกได้มีโอกาสเจอกันบ้าง วันละ 2 ครั้งเช้าเย็นก็ยังดี ให้เค้าได้รู้ว่าลูกสบายดี แม่สบายดี ให้คนดูได้กลับมามีความสุขอีกครั้ง จากคุณ : เราเป็นอากาศ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:02:49

ความคิดเห็นที่ 19 คุณคิดว่าอย่างไหนดีกว่ากันระหว่าง มนุษย์ในร่างสัตว์   กับสัตว์ในร่างมนุษย์ (ซาตาน P ) หลินฮุ่ยกับหลินปิงเอ๊ย เจ้าเป็นหมีที่น่าสงสารเหลือเกิน  ที่ต้องอยู่ภายใต้การบริหารโครงการโดย" สัตว์ในร่างมนุษย์ (ซาตาน P ) " ทำให้เกิดโครงการ   " วิจัยการทรมาณหมีแพนด้าและจัดแสดงละครหมีแพนด้าแห่งชาติ "  กำกับการแสดงโดย  " ซาตาน P  et al " ยกเว้นพี่เลี้ยงบางคนที่ทำงานเพราะใจรักแพนด้า แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 12:17:19 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 10:43:17 จากคุณ : Cha-Dud เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:42:03

ความคิดเห็นที่ 20 ข้อเสนอแนะเร่งด่วนที่ควรจัดการ  คือ - เจาะกำแพง ทำเป็นหน้าต่างมีลูกกรงกว้างหน่อย  ระหว่างส่วนแสดงหลินฮุ่ย กับส่วนแสดงหลินปิง  ให้เขาได้เห็นกันบ้าง     ทำไม่ยาก   หากจะตั้งใจแก้ไขบ้าง และอย่าอ้าง เรื่องผลกระทบทำให้หลินฮุ่ยไม่เป็นอันผสมพันธุ์นะคะ เพราะดูแล้ว  พวกคุณคงวางแผนผสมเทียมให้ฮุ่ยแน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ ?? ถ้าไม่อยากสิ้นเปลืองมาก ก็อาจทำวงจรทีวี  จอใหญ่ติดตั้งให้แม่ลูกได้เห็นกันบ้าง  ได้ไหม??? หลินปิงกำลังจะเป็นแพนด้าอารมณ์ร้ายที่สุดในโลก ก็เพราะโครงการฯ นี้แหละ   ตอนนี้แทบจะสรุปได้ว่า  วันเวลาที่ผ่านมานั้น พวกคุณทีมงานโครงการฯ (ยกเว้นพี่เลี้ยงบางคน)  ไม่ได้รักแพนด้าจริง ๆ เลย  เห็นเป็นแค่สัตว์แปลกและทำรายได้ให้เท่านั้น     อนิจจา....................ไม่เคยเห็นใครที่ตั้งใจทำบาปกรรมแบบนี้ ปล.- เพิ่มเติม       ที่ตั้งส่วนแสดงเป็นแบบนี้ค่ะ :       ****************************       ส่วนช่วงช่วง  -----------   ส่วนหลินฮุ่ย                             (ทางเดินชมช่วงช่วงหลินฮุ่ย)  ------------------ทางออก              ---------------กำแพงทึบกั้นแนวตลอด---------------------------                       (ทางเดินเลี้ยวไปดูช่วงช่วงหลินฮุ่ยต่อ)       ----------------------------------   ส่วนหลินปิง                                 (ทางเดินชมหลินปิง)       **************************** -----------------ทางเข้า แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 12:05:10 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 11:54:56 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 11:51:55 จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:45:36

ความคิดเห็นที่ 21 ส่วนแสดงเขาติดกันเหรอคะ ถ้างั้นควรเจาะกำแพงทำแบบที่อยู่ติดกะตาช่วงให้กว้างสักหน่อย (มากหน่อย)  เมื่อเช้าเห็นปิงเหมือนหมีบ้าเข้าไปทุกทีแล้วใจเย็นไม่ได้แล้ว  อยากให้พิจารณาเร่งด่วนเห็นในทวีตเตอร์บอกมีคนแนะนะแล้วคุณ ก็ว่าน่าลองดู ทำไมละคะอะไรทีดี ๆ ลองแล้วเสียหายตรงไหน มีลูกอยู่น่าจะเข้าใจ อย่าถือทิฐิเลย ทุกวันนี้ไม่เคยเห็นปิงเล่นสนุกสนาน มีแต่เล่นแบบอารมภ์ร้าย ความเป็นเด็กหายไป จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:54:29

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้ามีให้โหวตว่าเห็นด้วยหรือไม่ ถ้าจะให้หลินปิงอยู่ต่อ แต่ต้องจ่ายจีนเพิ่ม  5 ล้าน ขอโหวตไม่เห็นด้วย ที่จะให้หลินปิงอยู่ไทยต่อค่ะ หลินปิงควรกลับจีน จะได้ไปอยู่กับเพื่อน ๆ แพนด้าด้วยกัน จะได้ไม่เหงาเศร้าสร้อย ต้องอยู่ตัวเดียวแบบนี้ที่ไทยอีก ซึ่งทำให้อารมณ์และพฤติกรรมของหลินปิงเปลี่ยนไปเป็นก้าวร้าวดุดันดื้อเช่นที่ปรากฎเวลานี้ จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 12:26:36

ความคิดเห็นที่ 23 โครงการวิจัยของ  " ซาตาน  P " "  ระดับซาตาน P  อย่าพยายามวิจัยค้นคว้าอะไรใหม่ๆ เล้ย  แค่จะหาสิ่งที่นักวิจัยอื่นค้นพบมาแล้วยังไม่มีปัญญาเลย  "  ผลงานที่เห็นๆ ก็เรื่องหย่านมหลินปิง ชัดเจนมากๆ ไม่ได้ทำแบบ  Scientific  ทำตามความรู้สึกแห่งผลประโยชน์เป็นตัวตั้ง แล้วก็แแถ-ลง  หลอกคนดูนึกว่าคนดูกินหญ้า ผังส่วนที่พักและจัดแสดงหมีแพนด้าก็ยิ่งห่วย  เวลาออกแบบโครงสร้างเหล่านี้เคยศึกษาค้นคว้าบ้างไหมว่านักวิจัยที่มีประสบการณ์มากกว่าคุณเขาทำอย่างไรกันบ้างที่จะทำให้คุณภาพชีวิตของแพนด้าที่ถูกขังกรงตลอดเวลาจะเครียดน้อยที่สุด โดยเลียนแบบความเป็นอยู่ธรรมชาติให้มากที่สุด แต่สิ่งที่คุณทำออกมามันห่วย  เอาไว้โชว์ไม่ได้เอาไว้ใช้งานของแพนด้าสักอย่าง  ทุกวันนี้ได้แต่สงสารครอบครัวแพนด้า   คุณทำอะไรไว้ก็รับกรรมไปเต็มๆ ละกัน และผลประโยชน์ที่ได้จากเขาเหล่านี้จะกลายเป็นสิ่งบั่นทอนขีวิตของคุณในไม่ช้า คิดเสียว่ายิ่งทำร้ายพวกเขาตัวคุณและครอบครัวก็จะต้องเป็นแบบนี้ไม่ช้าก็เร็ว  ถึงเวลานั้นเราหวังว่าคุณคงจะรู้จักคำว่าบาปบุญว่าเป็นอย่างไร   เรากลัวแทนคุณจริงๆ  คำว่าที่ว่ามนุษย์มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ และมีกรรมเป็นทายาท ซึ่งกรรมมักจะเกิดกับผู้กระทำโดยไปลงกับบุคคลที่รักที่สุด ยิ่งคุณตั้งชื่อลูกคุณว่าแพนด้าด้วย น่าห่วงมากๆ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 14:49:54 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 14:42:06 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 13:22:21 จากคุณ : Cha-Dud เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 13:20:30

ความคิดเห็นที่ 24 ให้กิ๊ฟต์ถูกใจทุก คห ทั้งมือถือและบัตรผ่านด้วยที่รักหมี  แล้ว เดินออกไป ต่อไป             จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 14:57:43

ความคิดเห็นที่ 25 หมีแพนด้าอยู่เดี่ยวๆ ตัวเดียว ใครเห็นก็ เออ น่ารักดี  แล้วก็จากไปแล้วก็อาจลืมในเวลาต่อมา แต่แพนด้าแม่ลูกอยู่ด้วยกัน ความน่ารักเพิ่มหลายร้อยพันเท่าทวี ใครเห็นใครดูก็ชื่นชมหลงใหลประทับใจ เป็นมนต์เสน่ห์มหัศจรรย์ที่หาดูได้ยาก  ไม่ใช่หมูหมากาไก่ที่พอหาดูได้ทั่วไป  ตอนนี้มีกี่รายในโลกนี้  คุณต้องซื้อตั๋วเครื่องบินไปต่างประเทศไกลลิบโน่น  ถึงจะได้สัมผัสมหัศจรรย์แห่งรักของเจ้าก้อนฟูขาวดำสองก้อน   น่าอนาถ ณ ประเทศหนึ่งมีของดีล้ำค่าอยู่ในมือ แทนที่จะทะนุถนอมยืดเวลาให้ยาวออกไปเท่าที่จะทำได้กลับทำตรงกันข้าม บั่นทอนลงให้สั้นที่สุดเท่าที่ทำได้  ไม่เห็นค่าของความรัก!!!  เศร้่าใจ   ลูกหมีน่าสงสารวัยร่าเริงต้องมาดำรงชีวิตเป็นหมีแก่ซึมเซา  เธอไม่ได้จากแม่ไปโรงเรียนไปเรียนรู้ชีวิตกับเพื่อนๆ หรืออะไรเลย เธอไปติดคุกขังเดี่ยว ห้ามเยี่ยมห้ามประกัน แถมโดนเพิ่มโทษอีกสองปี  ไม่มีใครช่วยได้เลยยยยย ไม่มีใครเลยยยย ที่หลงใหลทุกวันนี้ไม่ได้หลงใหลแค่หมีแพนด้านะ  เราหลงใหลชื่นชมกับ "ความรัก"  รักของแม่ลูก รักไม่มีเงื่อนไข ที่แสดงให้เห็นสื่อผ่านแม่ลูกที่น่ารักอีกต่างหาก  ไปดูตัวจริงยิ่งยิ้มไม่หุบ  แต่ตอนนี้... ลาทีเชียงใหม่ ฮือๆๆ อยากเอามาเลี้ยงเอง  จะไม่ปล่อยให้เธอเหงาเลย จากคุณ : เจ็บนี้อีกนานเจ็บนี้ไม่ลืม (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 26 ยามบ่ายในอดีต และยามบ่ายในวันนี้  ไม่ว่าหมีหรือคน ความสุข ความทุกข์ ฉายออกมาทางใบหน้า และลีลาท่าทาง จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:04:00

ความคิดเห็นที่ 27 ภาพอดีตที่ไม่หวนคืนมาให้เห็นอีก จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:20:45

ความคิดเห็นที่ 28 แต่ก่อนแม่เราก็ดูทุกวัน ตอนนี้เลิกดูแล้ว สงสารทั้งแม่ทั้งลูก พูดไปก็เท่านั้น ได้แต่หวังว่าถ้าฮุ่ยไม่มีลูกปีนี้ หวังว่าหลินปิงจะได้เห็นหน้าแม่ผ่านลูกกรงบ้าง  จะได้รู้ว่าในโลกนี้ไม่ได้มีเขาอยู่ตัวเดียวในโลก จากคุณ : Jack&Pocky เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:27:49

ความคิดเห็นที่ 29 ใจตรงกันกับคุณคับบี ไปทำภาพอดีต ปลาย ตค จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:27:55

ความคิดเห็นที่ 30 มีคนไม่ชอบภาพแม่ลูกอยู่ด้วยกัน จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:28:58

ความคิดเห็นที่ 31 อดีต จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:29:58

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่มีอีกแล้ว จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:30:40

ความคิดเห็นที่ 33 มี้ตื่นๆ มาเล่นมวยปล้ำกัน จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:34:29

ความคิดเห็นที่ 34 ยืมทู้นี้เล่นมวยปล้ำกะมี้หน่อยนะคะ  เลียนแบบไฮไล้ท์ ใช้ภาพอดีตฮ่ะ จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:38:03

ความคิดเห็นที่ 35 ฮี่ๆ แกล้งมี้ มีความสุขค่ะ จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:40:00

ความคิดเห็นที่ 36 มี้รักหนูที่สุด ม่ะ ใกล้ๆหน่อย จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:49:58

ความคิดเห็นที่ 37 จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:57:10

ความคิดเห็นที่ 38 หลินปิง :  (ส่งเสียงเพ้อ ร่ำไห้ คร่ำครวญดังไปทั่วทุกเย็นย่ำค่ำคืน)            แม่จ๋า  แม่อยู่ไหนจ๊ะ              ใครทำอะไรแม่ของปิงหรือเปล่า            ใครเอาแม่ของปิงไปไหนคะ            เอาแม่ของปิงคืนมา  เอาคืนมานะก๊ะ                       ( เสียงร้ำไห้ของปิงดังไปทั่ว CMZ ) พ่อนกยูง  :  ใครทำอะไรปิง หลานรักของพ่อนกยูงล่ะเนี่ยหาลูก ?                 แล้วใครเอาแม่ของหนูไปไหนล่ะลูก หลินปิง :     ปิงไม่รู้ค่ะพ่อนกยูง  ว่าเค้าพาแม่ของปิงไปไหน  แม่หายไปเลย                 แม่ไม่ได้กลับมาหาหนูอีกเลยจ๊ะพ่อนกยูง                 พ่อนกยูงช่วยไปตามแม่ของปิงมาหน่อยได้ไหมคะ พี่เสือขาว  :  พ่อนกยูงไม่ทราบเลยหรือครับ                 เขาพูดกันแซดไปทั่วว่าแม่ฮุ่ยน่ะโดนแยกไปกักตัวไว้                 เพื่อเตรียมมีลูกอีกครั้ง                 พี่ป้าน้าอาในนี้ก็แสนสงสารหนูปิงจังเลย  เขายังเด็กน่ะจ้ะ                 ทำไมถึงมาพรากแม่ลูกเขาก็ไม่รู้นะพ่อนกยูง                 เฮ้อ  สงสารเด็กน้อยหลินปิงนะจ๊ะ.. ลุงป้าน้าอาตัวอื่นในสวนสัตว์ฯ :  นอนหลับซะนะหนูปิง  หลับตาซะลูก                  พวกเราจะกล่อมหนูเองนะลูก  อย่าร้องไห้ไปลูก  นิ่งเสียคนดี                                    ***นอนเสียเถิดแพนด้าน้อย  เราจะกล่อมกลอยใจเจ้าเอย                        อย่าร่ำไห้เลยหลินปิง  เด็กหญิงน้อยน้อยเจ้าเอย*** แต่เสียงร่ำไห้คร่ำครวญถวิลหาแม่ ยามดึกดื่นของหลินปิง ก็ยังคงดังไปทั่วสวนสัตว์ ฯ  วันแล้ววันเล่า  ปราศจากผู้คนเหลียวแล  น่าอนาถใจยิ่งนัก เป็นที่น่าเวทนาของบรรดาสัตว์ต่างๆ ในสวนสัตว์แห่งนั้น @@@@@@@@@@@@@@ ปล. - ทุกวัน ทุกค่ำคืน เรื่องอาจเป็นเช่นนี้ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 17:51:45 จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 17:15:56

ความคิดเห็นที่ 39 @ 25..ป้าปั๊กบอกว่าอยากเอาหนูไปเลี้ยงเองเหรอคะ.. หนูกินไผ่วันละ 30 โล..ไหวมั้ยคะ ไม่มีปัญหาค่ะ...ป้าคับบีอาสาปลูกสวนไผ่ให้เอง... ............................. สองภาพแรกที่ป้าคับบีแคปภาพหลินฮุ่ย-หลินปิง เมื่อ 3 มี.ค.53 เนื่องจากทำงานดึกๆ และแอบดูแม่ลูกเล่นกัน เวลา 2.06 น. ตอนนั้นยังไม่รู้จักคลับแพนด้าบ้าพลัง.. นับถึงตอนนี้ก็หลงเสน่ห์เจ้าอ้วนมาครบปีพอดีค่ะ จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 17:45:01

ความคิดเห็นที่ 40 บังเอิญไปค้นกรุภาพเก่า พบภาพแม่ลูกตอนที่เริ่มแคปภาพใหม่ๆ ยังไม่เคยโพสที่ไหน..ขออนุญาตเจ้าของกระทู้โพสที่นี่ค่ะ.. เคยอยากจะตั้งกระทู้เป็นเรื่องเป็นราว แต่ไม่มีเวลาค่ะ ....................... ต่อจากสองภาพข้างบน @ 39 ก็เป็นภาพในคืนถัดมาคือวันที่ 4 มี.ค.53 มาดูกันว่าเมื่อคืนที่ผ่านมานี้  ในปีที่แล้วแม่ลูกเป็นยังไงกันบ้าง จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:01:31

ความคิดเห็นที่ 41 อีกภาพในคืนวันที่ 4 มี.ค.53 ค่ะ... จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:03:00

ความคิดเห็นที่ 42 คืนวันที่ 14 มี.ค.53 เวลา 22.00 น. จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:14:36

ความคิดเห็นที่ 43 ดูภาพคืนวันที่ 4 มีนา 53 แล้ว ก็มาดูภาพคืนวันที่ 4 มีนา 54  เมื่อคืนนี้กันบ้างค่ะ คงไม่ต้องพูดว่าสภาพ อาการ และอารมณ์ของหมีน้อยต่างกันอย่างไรแค่ไหน จากคุณ : Celestial เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:26:24

ความคิดเห็นที่ 44 แล้วนี่ก็ภาพสดๆตอนนี้เลยค่ะ จากคุณ : Celestial เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:27:34

ความคิดเห็นที่ 45 @40 @ 41 ตัดแต่งภาพได้เนียนเหมือนจริงมาก..แต่มันหลอกลวง ในความเป็นจริง แพนด้าเป็นสัตว์ชอบอยู่ตัวเดียว รักสันโดษ อยู่ด้วยกันแล้วจะทะเลาะกัน ทำร้ายกัน เขาชอบอยู่ตัวเดียว เต้นระบำเสา ร้องโหยหวน ถือว่าเป็นเสียงเพลงอันไพเราะของแพนด้า แต่คนฟังแล้วโหยหวนไปเอง ผลการวิจัยเขาว่าไว้อย่างงั้น!!!!!!!!!!! ผู้นำผลการวิจัยมาใช้ก็พิจารณาด้วยสติและปัญญาแล้วว่าเป็นไปตามนั้นจริง... ฮะฮา....... จากคุณ : ***** เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:29:21 A:223.205.111.166 X: TicketID:242281

ความคิดเห็นที่ 46 43 - 44   เวลาของแพนด้าที่จะได้อยู่กับแม่ของตัว ก็ช่างน้อยนิดอยู่แล้ว ยังมีคนไปเบียดเบียน  พรากแม่ลูกเขาอีก แม่ของใคร ๆ ก็รัก   ลูกของใคร ๆ ก็รัก   @@@@@@@@@@@@@@ เป็นไปได้  ช่วยส่งคืนแพนด้าทั้งหมดในไทยกลับจีนดีกว่า   จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:32:53

ความคิดเห็นที่ 47 45 จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 19:25:08

ความคิดเห็นที่ 48 45       จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 19:32:59

ความคิดเห็นที่ 49 ต่อๆ 45 หมีเด็กอายุ 1.5 ปีต้องแยกจากแม่แล้วด้วยนะ จริงๆแล้วเขาแยกตั้งแต่หกเดือนแน่ะ ที่ทนอยู่ถึง 1.5 ปีนี่เขาทนทุกข์ทรมานกันทั้งแม่ลูกเลย  พอแยกแล้วดูมีความสุขกันทั่วหน้าเลย  เห็นมั้ยๆๆ เต้นระบำรำฟ้อนร่าเริงสุดขีด ส่งเสียงร้องร่าเริงเบิกบานด้วย และก็นอนนิ่งๆ เรียบร้อยเรียบร้อย เป็นผู้หญิงต้องนั่งนิ่งๆนะอาปิ๋ง  อายุ1ปีกว่าๆ คูณสาม โดยประมาณก็น่าจะ 5-6 ขวบถ้าเทียบกับคน  เห็นเขาว่าเป็นวัยรุ่นบ้าง เป็นสาวบ้าง ใกล้เวลาแต่งงานออกเรือนออกลูกออกหลานแล้วสินะ  สาวบ้านนี้ทำไมยังกินนมแม่อยู่ก็ไม่รู้ตอนถูกจับขังเดี่ยว สงสัยนุ้งปิงอ่านงานวิจัยน้อยไปมั้ง ถึงทำตัวเป็นเด็กอยู่ได้  โตเป็นสาวแล้วววสาวห้าขวบ ไม่รู้ตัวบ้างเลย เฮ้อ แฟนขับละเบื่อ เบื่อนุ้งปิงจริงจริ๊งง ไปดูข่าวนิวซีแลนด์ ข่าวลิเบีย ข่าวชายแดน ให้มีความสุขต่อละ จากคุณ : ดูหมีอย่างมีความสุข (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 20:25:05

ความคิดเห็นที่ 50 . จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 20:50:53

ความคิดเห็นที่ 51 เมื่อกี้ปิง  ออกอาการมากขึ้น ๆๆๆ ส่งเสียงทนทุกข์ทรมานอย่างมาก จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 21:27:10

ความคิดเห็นที่ 52 ใครทำให้ปิงเป็นแบบนี้ รับกรรมไปเต็มๆ แล้วกัน เห็นแล้วหรือยังว่า ปิงยังปรับตัวไม่ได้ และคงจะทุกข์ทรมานไปอีกนาน นี่นั่งดูมาห้าเดือนแล้ว ยังไม่ออกมายอมรับอีกหรือว่าตัวเองและทีมงานผิดพลาดอย่างมหันต์ รู้บ้างไหมว่า คนดูทางบ้านเขาเห็นปิงมีอาการทุกข์ทรมานแบบนี้ เขาพูดกันอย่างไร น้ำตาเขาหลั่งไหลออกมาด้วยความสงสารสะเทือนใจทุกวัน เช้า กลางวัน เย็น และค่ำคืน ยิ่งได้ยินเสียงปิงร้องโหยหวนเรียกร้องหาแม่ ยิ่งปวดหัวใจคนดู แต่คนทรมานปิงกลับไม่รู้สึก ไม่มีใครเขาแยกแม่ลูกด้วยวิธีการแบบนี้ และทรมานยาวนานแบบนี้ รู้หรือยังว่า ผลงานวิจัยที่ได้มามันได้มาได้อย่างไร เริ่มตั้งแต่หมีท้องจนคลอดลูกออกมาแล้ว ยังไม่รู้ว่าท้อง เลี้ยงเขาก็ผิดวิธี เอาคนเข้าไปวุ่นวายกับลูกหมี  กันแม่หมีออกไป ลูกหมีไม่จำเป็นต้องปีนต้นไม้ มีคนห้อมล้อมเช็ดตัว พามาตรวจร่างกายชั่งน้ำหนักทุกวัน พาออกแสดงละครสัตว์พากย์เสียงเล็กเสียงน้อยแทนเสียงหมีพูดได้อีกต่างหาก พอถึงขัันตอนแยกแม่ลูก ก็จับแยกแบบทารุณจิตใจแม่ลูกได้อย่างยาวนานเป็นพิเศษ ซ้ำยังห้ามพี่เลี้ยงเข้าใกล้อีก อยู่ๆลูกหมีที่เดิมมีทั้งแม่และคนห้อมล้อม กลับต้องถูกทิ้งให้ขังเดี่ยว ห้ามเจอแม่ ห้ามพี่เลี้ยงเข้าใกล้ ไม่มีต้นไม้ ไม่มีของเล่นใหม่ๆ ให้เขาอยู่ในทะเลทรายโล่งๆ ท่ามกลางเสียงนักท่องเที่ยวตะโกนเสียงดัง ปิงเหงา หวาดผวา กลัวภัย เขาจะไม่เครียดไม่เป็นโรคจิตได้อย่างไร คนที่สามารถทารุณสัตว์ได้ถึงขั้นนี้ จะมาดูแลหมีแพนด้าต่อไปหรือนี่ ผู้ใหญ่และบอร์ดองค์กรสวนสัตว์ ไม่ลงมาดูปัญหานี้บ้างหรือ ถ้ายังปล่อยให้เกิดการทารุณจิตใจลูกหมีแบบนี้อีก ก็ควรปิดโครงการวิจัยนี้ไปได้แล้ว และถือว่าองค์การสวนสัตว์แห้่งประเทศไทยเสื่อมลงอย่างมาก ไม่มีมาตรฐานในด้านการสรรหาผู้จะมาทำหน้าที่วิจัยโครงการนี้ ไม่มีการติดตามผลงาน ไม่ลงมาดูปัญหา ไม่ฟังเสียงวิจารณ์ ไม่รู้จะไปร้องเรียนกับใครได้อีก เท่าที่เขาทรมานลูกหมีมานานถึง 5 เดือนนี่ ก็ยาวนานเกินคนจะรับได้แล้ว จากคุณ : Crazy Black & White เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 23:54:05

ความคิดเห็นที่ 53 ได้เคยโพสไว้ในกระทู้ก่อนๆ ว่า กรุณาหาอะไรก็ได้เขี่ย " ซาตาน P" ไปทำงานที่ถนัดๆ คืองานสร้างภาพ งานประชาสัมพันธุ์ ประเภท ของเน่าๆ ก็พูดให้เป็นของดี ของดีๆ ก็พูดให้เป็นของเน่าได้  เพื่อจะได้ put the right man to the right job  ไม่ใช่เขี่ยออกมาทำงานที่ต้องใช้บุคลากรที่มีวิชาชีพเฉพาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องมีจิตเมตตากรุณาต่อสัตว์ และมีความคิดแบบที่มนุษย์เค้าคิดกัน ถ้าเขี่ย "ซาตาน P" แล้วยังหาที่ไปไม่ได้ก็ช่วยกวาดไปอยู่ใต้พรมเพราะจากที่เคยได้กวาดออกมาโชว์ก็ทำให้อับอายชาวประชาทุกวี่ทุกวัน  ทุกวันนี้เห็นแล้วก็ระอาเต็มที  เอาคนประเภทนี้มาทำงานให้คนเห็นความห่วยขององค์กร น่าเสียดายที่องค์การสวนสัตว์เป็นองค์กรที่ก่อตั้งมานานมาก  แทนที่ยิ่งนานยิ่งดี แต่จากกรณี  "โครงการทรมาณหมีแพนด้าและจัดแสดงละครหมีแพนด้าแห่งประเทศไทย"  ทำให้รู้ว่าการบริหารองค์กรนี้ประหลาดมากๆ เพราะเอาพวกที่จบอย่างไปทำอีกอย่างมอบหมายงานไม่ตรงวุฒิ  นอกจากนี้ยังตั้งพวกขี้โม้ จิตผิดปกติมาดูแลโครงการระดับชาติ ซึ่งเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างประเทศ  สงสัยจริงๆ ว่าทำได้อย่างไรกัน   โดยเฉพาะการแถ-ลง ข้างๆ คูๆ โกหกคนดู  ให้ข้อมูลผิดๆ ของซาตาน Pทำไมยังปล่อยให้ทำอยู่ได้  ถ้าองค์การสวนสัตว์ดูแลแพนด้าได้แค่นี้ ทำอะไรที่ดีกว่านี้ไม่ได้ เลี้ยงสัตว์เพื่อธุรกิจและผลประโยชน์ของคนบางกลุ่ม เราคิดว่าส่งครอบครัวหมีกลับจึนไปเถอะ เพราะเห็นผลการทรมาณแบบนี้แล้วอนาถใจ   มันน่าละอายซะจริงๆ ที่เป็นคนเสียเปล่ากลับไร้ศักดิ์ศรีที่อาศัยหมีแพนด้าที่เป็นสัตว์ให้ช่วยหากิน หาประโยชน์เข้าตัว  ถ้าไม่อายวันนี้แล้วเมื่อไรจะอายหละเนี่ยพวกหน้าคอนกรีตเสริมเหล็ก แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 00:40:51 จากคุณ : Cha-Dud เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 00:33:50

ความคิดเห็นที่ 54 หลินปิงอยู่ตัวเดียวมาหนึ่งเดือนแล้ว  น่าจะสงบได้มากขึ้น แต่เมื่อได้เห็นหลินปิงมีอาการกระวนกระวายมากเมื่อคืนนี้   ทำให้คิดอะไรขึ้นมาบางอย่างว่านอกจากแม่-ลูกจะไวต่อกลิ่นเฉพาะตัวตามธรรมชาติของหมีแล้ว  หลินปิงและหลินฮุ่ยถูกฝึกในการเรียกโดยใช้ชื่อ และทั้งสองตัวอาจจะยังจำชื่อกันและกันได้   ตอนอยู่ในกรง  เมื่อพี่เลี้ยงต้องการเรียกให้หลินฮุ่ยออกไปอีกห้องหนึ่งหรือเรียกให้ออกส่วนจัดแสดง  ก็จะเรียกว่า " หลินฮุ่ย..มา.." หลินฮุ่ยก็รับรู้และเดินออกไป แต่หลินปิงไม่ไป  เพราะรู้ว่าเขาเรียกแม่  และเมื่อพี่เลี้ยงเรียกหลินปิงว่า "หลินปิง...มา" หลินปิงก็ไปหาพี่เลี้ยง เช่นเดียวกัน หลินฮุ่ยก็รับรู้ว่าเขาเรียกลูกไม่ใช่เรียกตัวเอง...สรุปความว่า แม่-ลูกต่างรู้ว่าตัวเองชื่ออะไร  และแม่-ลูกของตัวเองชื่ออะไร ด้วยความจริงดังกล่าวทำให้คิดไปว่า ถ้าหมีสองตัวที่ไม่ได้เห็นกันแล้ว เกิดได้ยินคนพูดคำว่า "หลินปิง"  หรือ "หลินฮุ่ย" เขาอาจจะรู้ว่า แม่-ลูก ของเขายังมีอยู่ และอยู่แถวๆนั้น ยกตัวอย่าง หากนักท่องเที่ยวเดินไปดูหลินฮุ่ย แล้วพูดกันเสียงดังถึงหลินปิง   หลินฮุ่ยอาจได้ยิน  ทำนองเดียวกัน หากนักท่องเที่ยวที่มายืนดูหลินปิงพูดถึงหลินฮุ่ย เช่นพูดว่า "หลินฮุ่ยอยู่ไหน" "หลินปิงคงคิดถึงหลินฮุ่ยนะ" "หลินปิงคงตามหาหลินฮุ่ยนะ"   แล้วหลินปิงได้ยิน....ก็อาจะจำได้ว่านี่คือชื่อแม่ ...แม่ยังอยู่แถวๆนี้  เช่นเดียวกับเวลาที่หลินปิงคอยแม่อยู่ในห้อง แล้วพี่เลี้ยงเรียกอยู่ไกลๆ ว่า หลินฮุ่ยมาๆๆๆ...หลินปิงรับรู้ได้ และมีอาการการดีใจ วิ่งไปชะเง้อดูที่ลูกกรง หรือไปคอยที่ประตูอย่างเห็นได้ชัด ที่ว่าหมีแพนด้ามีความจำสั้น  ยังไม่รู้ว่าความจำของแม่กับลูกจะสั้นแค่ไหน ก็คิดเรื่อยเปื่อยไปนะคะ...แต่ถ้าหากว่าเป็นจริงละก็  พี่เลี้ยงทุกคนคงต้องไม่เอ่ยชื่อ หรือเรียกชื่อ หลินฮุ่ย หลินปิง ดังๆให้แม่ลูกได้ยิน  และต้องสั่งห้ามนักท่องเที่ยวเอ่ยชื่อ หลินฮุ่ย หลินปิง ให้แม่ ลูกได้ยินด้วย...แต่อาจจะยาก ถ้าไม่กั้นกระจก หมีที่อื่นคงไม่มีปัญหาเรื่องนี้ เพราะเปิดเผยให้หมีทุกตัวรู้ว่าต่างก็ยังมีตัวตนอยู่ในบริเวณนั้น ด้วยการได้มองเห็นกัน จินตนาการเรื่องนี้แล้วทั้งเศร้าทั้งขำ...คือเศร้า ถ้าเป็นจริงอย่างที่คิด  และขำถ้าเกิดโครงการจะต้องมีข้อห้าม ไม่ให้พูดถึงชื่อหมี ให้หมีได้ยิน แต่ที่อยากให้เป็นจริง...ก็คือ อยากให้สิ่งที่คิดไม่เป็นความจริง...จะได้ไม่เศร้า และ ไม่ขำ จากคุณ : คิดแทนหมีอีกแล้ว (cubbie) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 14:14:07

ความคิดเห็นที่ 55 เปิดกรุภาพประทับใจมาวันละภาพ ภาพนี้ เมื่อคืนวันที่ 18 มีนาคม 2553 เวลา 1.11.49 น. ไม่แน่ใจว่าขณะนั้นมีผู้รายงานสดไว้หรือไม่ ถ้าไม่มี..ก็เป็นภาพ unseen ที่น่าประทับใจอีกภาพหนึ่ง จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 14:41:57

ความคิดเห็นที่ 56 55 ไม่เคยเห็นค่ะ สมัยนั้นไม่เคยตื่นมาดูดึกๆ รึว่าเป็นภาพตัดต่อหยั่งที่คุงห้าดาวว่า เนียนมาก  คุณคิดแทนหมีเอาภาพอันซีนมาปล่อยอีกนะ คิดแทนดีกว่าไม่คิดค่ะ จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:03:56

ความคิดเห็นที่ 57 โชว์เทคนิคการแคปภาพสมัยยุคนู้น 2009    ใช้มือถือแคปจากหน้าจอคอม จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:31:11

ความคิดเห็นที่ 58 แคปถี่ๆ ก็พอทำภาพดุกดิกได้เหมือนกันนะ555 จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:33:14

ความคิดเห็นที่ 59 ของแท้ต้องหมีสองตัว จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:38:42

ความคิดเห็นที่ 60 ทึ่งกับแม่อะไรอุ้มลูกไม่ยอมวาง ไม่เมื่อยแขนบ้างรึไง มือถือเต็มล้นไปด้วยหมี จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:42:54

ความคิดเห็นที่ 61 ฝืนใจเปิดดูปัจจุบันหน่อย เป็นห่วง ใครว่านุ้งปิงเหงา เห็นมีเพื่อนหน้าเศร้าๆ อยู่ด้วยตลอดนี่นา  ยังหายใจได้มีอาหารกิน นั่งนิ่งๆ ท่านี้พักนึง  แล้วลุก  โอ๊ย ร้องเสียงดังลั่น อึ้ย ๆ ๆ เป็นระยะ ตะกายกรงทุรนทุรายเหมือนมีความสุขยังไงไม่รู้แฮะ งุ่นง่านเดินไปเดินมาหงุดหงิดสบายอารมณ์กับการสันโดษ  อาหารอากาศน้ำท่าบริบูรณ์สนุกสนานตามลำพังคล้ายๆ เด็กซนถูกขังคุก  พี่ไก่คงสงสารวนเวียนไปมา  ไม่เป็นไรค่ะ ทนๆไป อีกไม่กี่เดือนไม่กี่ปีก็โตแล้ว จะได้นั่งนิ่งๆ กินๆๆ ไม่ต้องเล่นกับใคร  คนเขาบอกว่านุ้งปิงเก่งค่ะ รู้เปล่าคะ  ได้ยินไหมคะ หลินปิงเก่งแล้วค่ะ เก่งค่ะ สู้ๆ ค่ะ ได้ยินไหมคะ สู้กับใคร ว นะ จากคุณ : นุ้งปิงงง (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 18:04:28

ความคิดเห็นที่ 62 เห็นรูป unseen กะรูปที่แคปด้วยมือถือ ประทับใจกับแม่หมีที่อุ้มลูกอยู่ตลอด  มหัศจรรย์ความรักของแม่ที่มีต่อลูก ทำให้เข้าถ้ำหมี สนใจหมีจนถอนตัวไม่ขึ้น  แต่เวลานี้เครียดที่เห็นลูกหมีที่แม่เขารักเป็นนักหนากลายเป็นหมีซึมเศร้า กลางวันก็เอาแต่นอน กลางคืนถึงเช้าก็คล้มคลั่งโหยหา คงไม่ใช่โหยหาคุณ P แบบFcของคุณ  ช่วยพาแม่ลูกมาเห็นหน้ากันบ้าง ขนาดนักโทษเมื่อป่วยยังได้รับการดูแลรักษา  ดูแล้วปิงผิดปกติอย่างมากเคยหวังว่ายัยนู๋จะดีขึ้นตามลำดับ แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย เหมือนเป็นหมีโรคจิตไปแล้ว หรือใครสามารถมองว่าหลินปิง สนุกสนานร่าเริง มีความสุขมากกับการได้อยู่ตัวเดียวโดดเดี่ยวอ้างว้างอย่างนี้  ดูหมีอย่างมีความสุขเขาไม่สุขพวก Fc คุณP  ก็มองสนุกสนานเฮฮา ชอบใจที่เขาทุกข์เพราะคิดถึงแม่ ใจคอทำด้วยอะไรน๊า  ช่วยกันแก้ไขก่อนที่จะสายไป หรือว่าสายไปเสียแล้ว นั่นไงว่าแล้ว คห 61 ดูหมีได้สนุกสนานจริงด้วย 555 ไม่รู้ใครบ้าไปแล้วแฮะ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 18:13:26 จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 18:08:53

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านคห. 9แล้วทำให้เราหลั่งน้ำตาเลยค่ะ สงสารแต่ไม่รู้จะทำยังไง ปิงมีชีวิตเหมือนวันหนึ่งก็มีคนกลับจากหน้ามือเป็นฝ่าตีน พูดภาษาบ้าน ๆ ของเราคือ โคตรโหดเลย ใจนี้คิดเอาแต่ตัวเอง คนเราน่ะ ถ้ามีเมตตามันทำไม่ลงหรอก มิสเตอร์พีคะ โหดขนาดคุณเนี่ย เลิกทำอาชีพนี้แล้วไปรับใช้บินลาเด็นซะไป พวกคุณสร้างนรกให้แพนด้าทำไม สร้างนรกในใจคนดูบางส่วนด้วย แต่ด่าไปเท่าไรก็ไม่สนสินะ เจอหน้าตัวต่อตัวจะตะโกนด่า โคตรเกลียดเลย สาแก่ใจแล้วสินะ ทำคนร้องไห้ ทำหมีร้องไห้ รังแกได้แม้แต่สัตว์หน้าขน เค้ามี 5 ขันธ์เหมือนเราเว้ย มีวิญญาณเหมือนกัน มีจิตใจเหมือนกัน ไม่ใช่สิ่งที่สร้างเอามาประดับโลกไว้เฉย ๆ จากคุณ : castana (citrus_tree) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 18:09:28

ความคิดเห็นที่ 64 ลองอ่านจดหมายจากหลินปิง โดยมีผู้เอามาลงใน pandainthailand เขียนได้ดีมาก ขอนำมาลงให้เพื่อนๆได้อ่าน จดหมายจากหลินปิง แม่จ๋า........               แม่จ๋า หนูปิงคิดถึงแม่ หนูอยากพบแม่ อยากกอดแม่ อยากจูบแม่ อยากเล่นกับแม่เหมือนที่เราสองตัวเคยเป็น....แต่พวกเขากีดกันเขาสองแม่ลูก..พวกเขาเที่ยวป่าวประกาศว่า ถ้าหนูอยู่กับ เราจะทำร้ายซึ่งกันและกัน.... แม่จ๋า...มันไม่ยุติธรรมกับเราทั้งสองเลยนะ เราพูดภาษาพวกเขาไม่ได้ เราเถียงพวกเขาไม่ได้....พวกเขาจะป่าวประกาศว่า แม่กับหนูจะเลวอย่างไรก็ได้ พวกเราสองแม่ลูกได้แต่ส่งสายตาเว้าวอนเขา พวกเขาก็ไม่สนใจความรู้สึกเราสองแม่ลูกเลย..... แม้คนภายนอกช่วยพูด..ช่วยขอร้อง พวกเขาก็ไม่สนใจเลย.. คิดแต่ว่า พวกเขาจะทำประโยชน์ได้จากเราสองแม่ลูกได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ครอบครัวเราทำรายได้ให้เขาเป็นร้อยล้านแล้ว... พวกเราได้แค่อาหาร ที่หลับนอน...และกรงขังเดี่ยวเท่านั้นเอง ตอนนี้...พวกเขาคิดว่า แม่จะทำประโยชน์ให้พวกเขาได้เพิ่มขึ้น และหนูเป็นตัวขัดขวางผลประโยชน์และรายได้ที่พวกเขาจะได้มากขึ้น....พวกเขาจึงแยกเราสองแม่ลูก...แม่ยังโชคดีที่ยังมีพ่อช่วงอยู่ใกล้..... แต่หนูซิ..พวกเขา..นอกจากจะให้ดูไปโชว์ตัวให้คนเป็นจำนวนมากมาย เป็นใครบ้าง..ก็ไม่รู้ หนูไม่รู้จักเลย.. หนูกลัว..หนูเหงา...หนูอยากไปหาแม่ อยากให้แม่กอด แม่จูบเหมือนเคย... ตอนที่มีแม่อยู่ด้วย จะมีใครมาเป็นร้อย..เป็นพัน หนูก็ไม่กลัว เพราะหนูมีแม่อยู่ให้ความอบอุ่นหนู.....               ตอนเมื่อหนูเกิด หนูรู้ว่า แม่รักหนู.....และนึกว่า พวกเขารักหนู......ตอนนี้...หนูรู้แล้ว พวกเขาไม่เคยรักหนูกับแม่เลย...พวกเขาเสแสร้งแกล้งทำเพื่อเงิน..เงิน....และเงินที่พวกเขาจะได้เท่านั้น.. หนูมาทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา..สองแม่ลูก หนูจะเรียบเรียงให้แม่ฟัง.................              แม่จ๋า....ตอนที่แม่ท้องหนู พวกเขายังไม่รู้เลยว่า แม่มีหนูอยู่ในท้องแล้ว.... ไม่รู้ว่า โครงการวิจัยอะไร พวกเขานั่งเฝ้าเราสองแม่ลูกมาตลอด... มารู้ตอนที่หนูเกิดมาแล้ว และเขายังจะหวังให้แม่มีน้องแฝดด้วย... อย่างไรก็ตามเมื่อหนูเกิดแล้ว..พวกเขาดีใจมาก ไม่ใช่ว่าเพราะพวกเขารักหนู ได้หนูเป็นสมาชิกในครอบครัวพวกเขาหรอกนะ... พวกเขาดีใจว่า หนูจะเป็นตัวดูดเงินและทำเงินให้พวกเขาอย่างมหาศาล พวกเขารีบประโคมข่าวไปทั่วประเทศให้มาดูเราสองแม่ลูกเป็นสัตว์เลี้ยงที่พวกเขาหาผลประโยชน์ได้.. ไม่ว่า จะขายของที่มีรูปครอบครัวเรา แม้แต่อึ....ของพวกเรา พวกเขาจะเอาไปหาเงินเลยจ๊ะแม่..... นอกจากนี้ยังมีอีกมากมายที่เขาเอาครอบครัวเราไปหาเงิน.... สิ่งที่พวกเขาให้เรามีเพียงอาหารที่ให้กินอิ่ม... พวกเราจะได้อ้วนๆให้พวกเขาไปโชว์ได้......แม่เห็นหรือไม่คะว่า ส่วนจัดแสดงที่พวกเขาจัดให้เรา ไม่มีที่หลบภัยเลย ....คนดูจะต้องเห็นพวกเราชัดๆ เพื่อถ่ายรูปได้..พวกเขาห่วงเพียงคนดูที่เอาเงินมาให้เขาเท่านั้น               เมื่อแม่คลอดหนูแล้ว..แม่ก็ได้พักไม่นาน แม่ต้องออกโชว์ตัวหาเงินให้เขาเหมือนเดิมตั้งแต่ 9โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น.. ส่วนหนู พวกเขา(โดยเฉพาะหัวหน้าโครงการ...หนูไม่อยากเอ่ยชื่อเขาเพราะหนูเกลียดเขามาก... เขาเล่นละครว่า รักหนู) มาอุ้มหนูออกไปโชว์ตรงกระจก ให้คนดู หนูกลัวมาก ต้องการกลับมาหาแม่...พวกเขาก็ไม่ยอม บังคับหนูให้โชว์ตัวจนครบชั่วโมง...แม้หนูหิวนมแม่..เขายังให้หนูทนอดนมเลย......นี่แหละที่หนูบอกแม่ว่า พวกเขาไม่ได้รักพวกเราอย่างจริงใจเลย......บางครั้งเมื่อเขาเอาหนูกลับเข้าคอก แม่ต้องออกไปโชว์ตัว และมีเวลาเพียงน้อยนิด ตอนที่เขาเปลี่ยนไผ่ เขาให้แม่เข้ามาอยู่กับหนูเพื่อให้นม.... แต่หนูหลับ เมื่อเขาเปลี่ยนไผ่ แม่ต้องออกไปโชว์ตัวอีก วันนั้นหนูต้องอดนมทั้งวัน..จนกว่าแม่กลับบ้านตอนเย็น หนูถึงได้กินนมแม่ (ถึงแม้หนูจะหิวแค่ไหน พวกเขาก็ไม่ใส่ใจ สิ่งที่หนูทำคือ หลับและหลับเพื่อคลายความหิวจ๊ะ..แม่จ๋า)               หนูรู้แล้วว่า หน้าที่ของแม่ของหนูคือ ให้กำเนิดหนูและให้นมเท่านั้น... นอกนั้นพวกเขาจะกำหนดเองว่า แม่ฮุ่ย พ่อช่วง และหนูต้องทำอะไรบ้างและไม่ต้องทำอะไรบ้าง นี่เป็นช่วงที่ยังไม่เข้าหน้าหนาวที่ออกสวนหลังบ้านนะแม่จ๋า...              แม่จ๋า.... แม่รู้ไหมว่า ปีที่แล้วที่หนูออกสวนหลังบ้านมีอะไรเกิดขึ้น..... หน้าหนาวปีที่แล้ว พวกเขาอุ้มหนูออกสวนหลังบ้านโชว์ตัวทั้งเช้าและเย็น....ตลกไหมละ หัวหน้าโครงการ (1) หัวหน้าพี่เลี้ยง (2) หมอหญิง (3) พวกเขานอกจากอุ้มหนู ให้หนูขี่คอเป็นม้าส่งเมืองแล้ว พวกเขายังสอนหนูปีนต้นไม้ด้วย ทั้งๆที่พวกเขาก็ปีนต้นไม้ไม่เป็น...เรื่องนี้..แม่ไม่รู้หรอก...... แม่รู้และแม่เห็นก็ตอนที่หนูตกต้นไม้และแม่ได้ร้องกรีดลั่นสวนเลยนั่นแหละ......ที่จริงแล้ว หนูควรให้แม่เป็นผู้สอนหนู เพราะแม่รู้ว่า หนูควรจะทำได้เมื่อไร.. เหมือนตอนที่เขาจะให้หนูกินแอปเปิลครั้งแรก แม่เห็นว่า ยังไม่ถึงเวลา...แม่ยังปัดทิ้งเลย..จำได้ไหมจ๊ะ.... สิ่งที่แม่เห็นในสวนพวกเขาเอาสังกะสีมาล้อมนั้น ก็เพราะว่า หนูตกต้นไม้..... เห็นไหมคะว่า เขาแย่งหน้าที่ของแม่ไปทำเอง พวกเขานึกว่า พวกเขาเก่งกว่าแม่เสียอีก....... ช่วงนี้ก็เหมือนกัน....ถึงเวลาที่เขาจะเอาหนูออกสวน พวกเขาก็ไม่สนใจหรอกว่า หนูหิวหรือไม่ ถึงเวลาที่หนูต้องไปหาเงินให้เขา พวกเขาก็มาอุ้มหนูไปจนกครบเวลาที่พวกเขากำหนด.....              แม่จ๋า...เรามีเพียงสองแม่ลูกเท่านั้น...แม่เลี้ยงดูโตแล้ว หวังให้หนูเป็นกำลังใจให้แม่ เป็นเพื่อนเล่นกับแม่...ถึงแม้ว่าตอนกลางวัน พวกเขาแยกเราสองแม่ลูกออกสวนจัดแสดงคนละที แต่ตอนเย็น..เราก็ยังมีโอกาสมาพบกัน กินไผ่ด้วยกัน นอนด้วยกัน เล่นด้วยกัน....หนูก็อดทน...รอที่จะพบแม่ตอนเย็นเพื่อเราจะได้มีความสุขด้วยกัน แม้เป็นเพียงในเวลากลางคืนเท่านั้น.....หนูก็มีความสุขอย่างที่สุด..... จากนั้นพวกเขาก็เริ่มให้เราพบกันน้อยลงๆๆๆๆ.... จนไม่ให้เราพบกันเลย....วันนั้น..หนูคล้ายมีลางสังหรณ์ว่า พวกเขาจะพรากแม่ไปจากหนู.... ก่อนหน้าที่พวกเขาจะพรากเราอย่างถาวร หัวหน้าพี่เลี้ยงมาหาหนูตั้งแต่ตี 5 สองวันติดกัน พอวันที่สอง ลางสังหรณ์หนูก็เป็นจริง เช้าวันที่เขาพรากแม่ไปจากหนู หนูไม่รู้ว่า เป็นอย่างไร หนูอยากกอดแม่ พอหนูเข้าไปกอดแม่ได้สักพัก เขาก็เรียกแม่ไป.. หนูไม่รู้หรอกว่า ตอนนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่หนูได้เห็นแม่..............               แม่จ๋า....มีอยู่ตอนหนึ่งที่หัวหน้าโครงการเคยพูดกับหนู.. ตอนนั้นหนูไม่เชื่อว่า จะเป็นจริง .เขาบอกว่า “ถ้าแม่มีน้อง..หนูจะเป็นหมีหัวเน่า” ตอนนั้นหนูไม่เข้าใจและไม่คิดว่าจะเป็นจริง....ตอนนี้หนูรู้ความหมายแล้ว แม่จ๋า..หนูไม่คิดว่า แม่จะมีความคิดอย่างนั้น แม่รักหนู หนูรักแม่ แต่หนูเป็นหมีหัวเน่าเพราะ พวกเขา...ไม่ใช่แม่หนูใช่ไหม่จ๊ะ แม่รักหนู ไม่ต้องไม่คิดอย่างที่พวกเขาคิด....              หนูเข้าใจแล้ว  หมีหัวเน่าแปลว่าอะไร มันคือ...หนูเป็นตัวถ่วงที่จะให้แม่มีน้องใหม่ให้เขาเยอะๆ เขาคาดหวังให้แม่มีลูกแฝด... แม่จ๋า..หนูรู้ว่า แม่ไม่ค่อยแข็งแรงและพวกเราจะมีลูกได้ทีละตัว ถ้าแม่จะมีลูกแฝดได้นั้น... มีคนเขาเป็นห่วงและกลัวว่า พวกเขาจะให้โฮรโมนให้แม่กิน ร่างกายแม่จะทนรับได้หรือไม่ ได้แค่ไหน.. ถ้าแม่เป็นอะไรไป ครอบครัวเราคงแตกสลายแน่ หนูคงตายแน่ๆ....              แต่ยังไงก็ตาม หนูก็ไม่รู้ว่า ระหว่างแม่กับหนู.....ใครจะเป็นไปก่อนใคร ตอนนี้เพราะพวกเขาอยากให้แม่มีน้องใหม่ให้พวกเขาหาประโยชน์จากครอบครัวเราเหมือนเคย... แม่รู้ไหมพวกเขาจับหนูมาขังเดี่ยว...ไม่ให้หนูพบแม่และห้ามไม่ให้พวกพี่ๆๆที่เลี้ยงหนูมาเข้าใกล้ตัวหนู..นอกจากพวกเขาสองคน หัวหน้าโครงการและหัวหน้าพี่เลี้ยง นอกจากจะเช็ดตัวหนูกับให้อาหารหนูเท่านั้น ..พวกพี่ๆๆ ตอนนี้เป็นโรคประสาทกันเป็นแถว... แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด....แม่จ๋า...หนูเหงา หนูอยากพบแม่ หนูอยากเล่นกับพวกพี่ๆๆ ตอนนี้หนูไม่มีใครแล้ว บางครั้งหนูอยากกลับบ้านที่เมืองจีนไปอยู่กับพี่น้องของเรา แต่รู้มาว่า พวกเขาจะให้หนูอยู่ต่ออีก 2 ปี หนูจะต้องอยู่ตัวเดียวอีก 2 ปีหรือ... ถ้าอย่างนั้นเอาชีวิตหนูไปดีกว่า .....หนูอยากตาย หนูไม่อยากอยู่แล้ว หนูอาจจะตรอมใจตายก่อนแม่ก็เป็นไปได้.... ถ้าหนูตายไปพวกเขาคงให้แม่มีน้องใหม่ได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องอยู่ขัดขวางความสำเร็จของพวกเขา              แม่จ๋า.... สิ่งที่พวกเขาทำกับเรา..สองแม่ลูกนั้น หนูไม่รู้ว่า หนูจะไปก่อนแม่ หรือแม่จะไปก่อนหนู ....ถ้าหนูไปก่อน หนูจะรอแม่อยูบนสวรรค์นะจ๊ะ.....ถ้าพวกเขาให้ยาแม่กินและแม่เกิดแพ้แล้วไปก่อนหนู.....0000...แม่จ๋า....แม่รอหนูด้วยนะ เราสองแม่ลูกไม่ได้เจอกันในโลกนี้ เราจะไปเจอกันบนสวรรค์ก็ได้นะ..                                                                                                              หลินปิง ลูกแม่ฮุ่ย ป.ล. หนูไม่รู้ว่า จดหมายฉบับนี้จะถึงมือแม่หรือเปล่า ...ถ้าใครสามารถส่งต่อให้แม่หนูได้ จะเป็นพระคุณอย่างสูง (อย่าให้หนูไปจากโลกนี้ก่อนที่แม่จะได้ข่าวของหนู หนูรู้ว่า แม่ยังคิดถึงหนูอยู่) ผู้ตั้งกระทู้ หลินปิง :: วันที่ลงประกาศ 2011-03-06 19:07:47 IP : 58.136.227.45 จากคุณ : Crazy Black & White เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:49:47

ความคิดเห็นที่ 65 มีอีกเหตุการณ์หนึ่ง  ที่ได้สังเกตเห็นว่าหลินปิงสามารถเข้าใจคำพูดอื่นๆ ของคน ที่พูดยาวเป็นประโยคได้ นอกเหนือจากคำสั่งในการฝึก (ขอมือ, อ้า, นอน, นอนคว่ำ, นั่ง, ยืน ห้อย,หลินปิงมา ฯลฯ) ขอตัดโพสเก่ามาแปะอีกทีค่ะ  เผื่อบางท่านไม่ได้อ่าน วันนั้นพอเห็นเหตุการณ์ นั่งตะลึงอยู่ กดแคปไม่ทัน เพราะแคปด้วยมือ จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 23:09:53

ความคิดเห็นที่ 66 ..แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม.... 27 มีนาคม 2553 เวลา 21.45.24 แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 54 02:07:11 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 02:05:09

ความคิดเห็นที่ 67 คห 23 คะ กรรมของเขาเริ่มตั้งแต่เขาตั้งชือลูกว่าแพนด้าแล้วค่ะ เพราะเขาก็เกาะแพนด้ามาตลอด ตอนนี้เราก็ได้แต่ภาวนาให้หลินปิงผ่านวิบากกรรมนี้ไปได้โดยเร็ว และให้ผู้ใหญ่ในสวนสัตว์ตาสว่างซะที จากคุณ : ไม้กางเขน (ไม้กางเขน) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 08:47:10

ความคิดเห็นที่ 68 ไม่มีทางช่วยหลินปิงและหลินฮุ่ยบ้างเลยหรือคะ จากคุณ : นิ เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 10:02:25 A:161.200.100.2 X: TicketID:138649

ความคิดเห็นที่ 69 เอาความสุขของแพนด้าไปหมดละ        เหลือไว้แค่ ร่างกายแต่ไร้จิตใจ  จากคุณ : เจ้าแตงโมน้อยเดินไม่ตรงทาง เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 11:16:31

ความคิดเห็นที่ 70 http://www.pantip.com/cafe/php/topicstock.php?id=10305714 http://www.pantip.com/cafe/php/topicstock.php?id=10305714 เก็บทู้ลงคลังด้วยค่ะ #64 หลินปิงทำป้าน้ำตาร่วง บ้านเมตตา บ้านปรานี มีการปรับพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ของผู้ต้องขัง (ปลุกให้ตื่นมาผจญทุกข์) ----------------- ภาพย้ายไปข้างล่าง แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 54 12:38:33 จากคุณ : สุขจัง (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 12:34:06

ความคิดเห็นที่ 71 ^ ^ ภาพใส่วันที่ผิด แก้ใหม่ ๆ จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 12:37:04

ความคิดเห็นที่ 72 หลินปิงช่วยเพื่อนมากมาย ...ตอนนี้ปิงมีทุกข์ เพื่อนหายไปไหนหมดนะ?? พี่ช้าง พี่โลมา พี่ลิง ฯลฯ ทิ้งปิงกันไปโม๊ดดดดด พี่ลิงได้อยู่เป็นฝูง ลูกน้อยเกาะพุงแม่ลิงโหนต้นไม้เล่น พี่ช้างได้เล่นในคอกดินลานกว้าง พี่โลมาร่าเริงในทะเลมีปลามากมาย ... จากคุณ : ***** เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 15:31:41 A:223.205.111.33 X: TicketID:242281

ความคิดเห็นที่ 73 ดูออกมั้ยคะ..  ว่าเป็นภาพอะไร... เป็นของสองอย่าง ซึ่งเมื่อรวมตัวกันแล้ว...ทั้งสี  รูปทรง และความรู้สึก...ช่างกลมกลืนกันเป็นหนึ่งเดียว และเป็นคำอธิบายของสิ่งที่เรียกว่า "ความรัก" (ภาพเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2553) จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 19:53:01

ความคิดเห็นที่ 74 ฉันกับเธอนับจากวันนี้ เป็นแค่ความหลัง แต่ยังเสียใจ แต่มันเสียใจ บอกว่าฉันเสียใจได้ยินไหม.. จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 23:21:19

ความคิดเห็นที่ 75 แนะนำให้ทำบุญ กับสัตว์สงวน บ้านเรานะ ช้างไทย  ยังเดินมาหากินในกทม ให้เห็นตูดแดง  ติดแผ่นซีดี   เห็นกี่ที ก็ช้ำใจ ความรู้สึกพอๆ กันนะ ตอนนี้หลินปิง ช่วยตัวเองยังไม่ได้เลย  แล้วเพื่อนๆ จะเป็นไงละทีนี  ถอยกลับไปหาน้ำใบบัวบกกินละซิเรา จากคุณ : เจ้าแตงโมน้อยเดินไม่ตรงทาง เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 11:10:21

ความคิดเห็นที่ 76 ค่ำวันนี้.. จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 19:27:25

ความคิดเห็นที่ 77 แว้บมาเสพภาพคับบี แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 11:41:38 จากคุณ : cub-A (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 08:19:12

ความคิดเห็นที่ 78 จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 11:41:13

ความคิดเห็นที่ 79 ได้ข่าวว่ามีกทเรียกน้ำตาอยู่ที่นี่ จึงแวะเข้ามา แล้วก็ต้องเสียน้ำตาจริงๆ ขอบคุณเจ้าของกทนะคะ  และขอแสดงตัวให้รู้ว่า เป็นอีกคนหนึ่งที่มีความเห็นเช่นเดียวกับทุกๆคหข้างบนนี้ค่ะ ps. ที่บ้านเลิกเปิดpanda channel มานานแล้วต่ะ  แม้แต่ staffที่บ้านยังสงสารยัยหนูกับแม่และเจริญพร Mr P ด้วยเช่นกัน จากคุณ : kapoolu (kapoolu) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 15:49:52

ความคิดเห็นที่ 80 ข่าวเก่าเอามาแปะเล่นๆ (เพื่อความทันสมัยในยุคมุ่งผสมพันธุ์) จากคุณ : สงสารหลินฮุ่ย (WITH PEN IN HAND) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:17:51

ความคิดเห็นที่ 81 @79 คุณ kapoolu คะ ใช่แล้วค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกล้าเปิดดูช่องนี้แล้วเหมือนกัน นานๆ ด้วยความเป็นห่วงก็เปิดสักแว้บแล้วรีบเปลี่ยนทันที  ทนดูไม่ได้ เหมือนดูรายการทรมานสัตว์  ปวดใจ ดูแล้วน้ำตาไหล คล้ายๆดูพวกเอาไก่มาตีกัน  เอาวัวมาชนกันบ้าง ให้คนเอาหอกมาทิ่มแทงให้ตายบ้าง  เรท ฉ จริงๆค่ะ โหดร้ายมากก ภาพที่เปิดมาเจอพอดี บ่ายวานนี้กับเช้าวันนี้ จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 18:36:14

ความคิดเห็นที่ 83 หลินปิง เกิดที่นี่และเติบโตที่นี่ โดยได้รับการเลี้ยงดู อย่างประคบประหงม ใกล้ชิดคน และแม่ตลอดเวลา  เป็นเวลา 1 ปี   ถ้าเปรียบเทียบว่า  ถ้าหลินปิงได้รับการเลี้ยงดู จากแม่ โดยธรรมชาติ ๆ ก็คงจะแสดงออกมาให้เราเห็นเอง ว่าช่วงเวลาใด ที่แพนด้า อยากอยู่โดยลำพัง โดยไม่มีแม่ แต่จากผลการวิจัยของสวนสัตว์ที่นี่ ไม่ได้ทดลอง แต่ดำเนินการ แยกแม่กับลูก  โดยแยกจากกัน จากกันจริงๆ จากอย่างถาวร  จากผลตอบรับที่ได้เห็น มีข้อดีหรือข้อเสีย  ไม่สามารถตอบรับได้อย่างชัดเจน ว่าสิ่งที่กระทำอยู่ เป็นผลงานที่มีมาตรฐาน ที่เหมาะสมถูกต้อง หรือไม่ การกระทำดังกล่าว จริงๆ แล้ว ถ้าไม่อยากรับฟัง ความคิดเห็น จากภายนอก  ก็ไม่จำเป็น ต้องมีช่อง channel เพราะสิ่งที่กระทำอยู่ เป็นการเอื้ออำนวยประโยชน์ ให้กับกลุ่มบุคคล  แต่ไม่ได้ส่งผลดีต่อสัตว์ ที่เราเรียกกันว่า ฑูต  (ฑูตน้อยหลินปิง)  จากคุณ : เจ้าแตงโมน้อยเดินไม่ตรงทาง เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 19:30:07

ความคิดเห็นที่ 84 Hi k ปั๊ก นอกจากไม่เปิดดูอีก ยายยังไม่กล้าเข้ากทรงส ด้วยค่ะ เพราะรับไม่ได้จริงๆกับสิ่งที่ยัยหนูและแม่ได้รับอยู่ ทั้งๆที่มีข้อเสนอแนะที่มีเหตุผลและผลวิจัยที่ถูกตีพิมพ์มากมายที่มีคนส่งไปให้ แต่พวกเขาก็ปิดหูปิดตาไม่รับรู้ คิดแต่จะกอบโกยผลประโยชย์จากpanda ให้ได้มากที่สุด  ก็เท่านั้นที่โครงการณ์นี้ต้องการ คำว่า"โครงการณ์วิจัย" ก็แค่ตัวหนังสือสวยหรูที่มีไว้เพื่อให้ดูศิวไลย์ทัดเทียมกับประเทศอื่นที่มีpanda ไปอยู่เท่านั้นเอง ที่ร้ายที่สุดก็คือ ทั้งๆที่รู้ว่าผิดพลาดไปแล้ว แต่ก็ไม่ยอมแก้ไข เนื่องด้วยกิเลสและทิฐิของมนุษย์ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์สุดประเสริฐแท้ๆ ยัยหนูและแม่จึงต้องsuffer อยู่ในขณะนี้ จากคุณ : so sad can't help U LP LH (kapoolu) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 21:44:52

ความคิดเห็นที่ 85 เอาแล้วไง หลังแยกแม่ลูกขาดจากกัน ตัวแม่  หลินฮุ่ยถูกกระทำ......แล้วเธอก็ผอม ๆๆๆ ลง  พอเราสังเกตกันและทักท้วงไปว่าผอมผิดปกติ  จึงหยุด  และหลินฮุ่ยก็กลับมาเกือบปกติ คราวนี้ตัวลูก หลินปิงตรอมใจ  กินไผ่น้อยลงๆ ๆ  พล.ทั้งหลายก็พยายามทำทุกวิถีทางให้หลินปิงกินไผ่   เสริมนมบ้าง..... เรื่องนี้  To  Be  Continued. ????????????????????? จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 19:22:19

ความคิดเห็นที่ 86 แหมๆๆ  ใครว่าหลินปิงตรอมใจกันค๊าาาาา เมื่อวานสัตวแพทย์ประจำโครงการเพิ่งจะออกมาพูดออก HL เองว่า   หลินปิงครึกครื้น  หลินปิงสบายตัว เล่นได้ อยู่ได้ด้วยตัวเองแล้วน๊า เฮ้อ..... จากคุณ : Celestial เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 21:33:01

ความคิดเห็นที่ 87 หมอก้อยดูหลินปิงตลอดหรือคะ  อือมมมต้องเชื่อหมอก้อยสินะเป็น สัตวื   แพทย์ ต้องรู้ดีแน่ ๆ ที่เห็น ๆ ดู ๆ ปิงเปลี่ยนจากหมีร่าเริง เอาแต่นอนงั้นปิงก็เป็นหมีที่แย่มากไม่รู้จักช่วยทำมาหาเงิน ก่อนเคยเล่นที่สระน้ำ โหนชิงช้า เดี๋ยวนี้ไม่แตะเลย หรือโกรธกันจ๊ะ จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 00:28:52

ความคิดเห็นที่ 88 ความเป็นจริงการให้ความสุขทางกาย  เปรียบไม่ได้กับความสุขทางใจ  ถ้าปิงกับแม่ได้เจอแม้ผ่านกรงกั้นก็ผิด ชีวิตนี้ของหลินปิงไม่ควรเกิดมาให้ต้องทุกข์ใจเลยนะหมีน้อย  แพนด้าไม่ใช่สัตว์ที่ดุร้ายไม่งั้นพี่เลี้ยงคงเข้าใกล้ไม่ได้ บอกให้ทำอะไรก็ทำตาม แล้วมาบอกว่าปิงดุร้าย โอยยยยย แม่กะลูกจะตีกันผ่านกรงด้วยหรือ จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 00:34:04

ความคิดเห็นที่ 89 เอ่อ ไฮไลท์ดูและฟัง เชื่ออะไรใครไม่ได้ค่ะ................... แม้แต่ภาษาไทยที่เขียนพากษ์หมี  ผิดประจำ               เช่น  คำว่า เพลีย  เขียนเป็นเพรีย                          ฯลฯ             พี่ทรูช่วยดูด้วยค่ะ จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 01:00:42

ความคิดเห็นที่ 90 รวมคลิป   หลินปิงสนุกหรือไม่   เมื่อเย็นวันที่ 5 มีนาคม 54 บันทึกโดย คุณฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 06:38:30 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:13:42

ความคิดเห็นที่ 91 บันทึกโดย คุณฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 06:39:23 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:15:27

ความคิดเห็นที่ 92 บันทึกโดย คุณฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 06:40:12 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:17:27

ความคิดเห็นที่ 93 บันทึกโดย คุณฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 06:36:11 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:20:15

ความคิดเห็นที่ 94 บันทึกโดยคุณ benjatawan จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:23:16

ความคิดเห็นที่ 95 บันทึกโดยคุณ benjatawan จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:26:47

ความคิดเห็นที่ 96 บันทึกโดยคุณฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 06:34:43

ความคิดเห็นที่ 97 รวมภาพหลังจากหลินปิงเล่นวิ่งสู้ฟัดกระสอบ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 07:25:27 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 07:03:37

ความคิดเห็นที่ 98 ..5 มีนาคม 2554 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 07:04:48

ความคิดเห็นที่ 99 5 มีนาคม 2554 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 07:06:48

ความคิดเห็นที่ 100 5 มีนาคม 2554 ภาพใกล้เคียงกันเพราะนั่งนาน จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 07:09:07