PANTIP.COM : A10336903 อำแดงเหมือนกับนายริด ... ผู้หญิงเป็นควาย ผู้ชายเป็นคน !! [หนังไทย]

ความคิดเห็นที่ 10

เห็นเนื้อเรื่องย่อแล้วชักอยากดู

ที่มา:http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aooa&month=08-03-2009&group=70&gblog=5

เนื้อเรื่องย่อ

วันหนึ่งฝนตกหนัก หลวงพี่ริด(สันติสุข พรหมศิริ)นั่งรอเรือข้ามฟากที่ท่าน้ำ

ฝั่งหนึ่ง ปรากฏเหลือบไปเห็นคนพายเรือแล้วล่มตามแรงลมที่พัดกระหน่ำ

หลวงพี่ริดรีบกระโดดลงไปว่ายน้ำเพื่อช่วยเหลือ แล้วพากลับขึ้นฝั่งท่าน้ำ

ปรากฏว่าคนที่หลวงพี่ริดช่วยนั้นเป็นหญิงสาวชื่ออำแดงเหมือน(จินตนา

สุขพัฒน์)อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน ทำให้หลวงพี่ริดตกใจสุดขีด

ที่วัดขนุน หลวงพี่ริดต้องการสึกแต่สมภารวัด (ส.อาดสนจินดา)คัดค้านและ

แย้งว่าเป็นเรื่องเหตุสุดวิสัย ไม่ถือต้องอาบัติปาราชิก ทำให้หลวงพี่ริดครอง

ผ้าเหลืองต่อไป อย่างไรก็ตามหลวงพี่ริดไม่เป็นอันทำกิจของสงฆ์ คิดเหม่อ

ลอยแก่หญิงสาวที่ตนได้ช่วยเหลือในสภาพเปลือยท่อนบน ขณะเดียวกันกับ

อำแดงเหมือนก็นั่งเหม่อลอยคิดถึงหลวงพี่ริดที่ได้ช่วยเหลือตนรอดพ้นจาก

จมน้ำตาย

อำแดงเหมือนรู้ว่าหลวงพี่ริดสอนหนังสือให้กับสามเณรในวัดจึงหาวิธีเรียน

หนังสือโดยขออนุญาตจากคุณย่า(บรรเจิดศรี ยมาภัย)และสมภารวัด

สมภารวัดไม่อนุญาตให้อำแดงเหมือนเรียนหนังสือเพราะไม่เคยปรากฏ

มาแต่ก่อนว่าผู้หญิงเรียนหนังสือ การเรียนหนังสือเป็นสิทธิเฉพาะผู้ชาย

เท่านั้น อำแดงเหมือนไม่ย่อท้อและเซ้าซี้ตื้อขอสมภารวัดทุกวัน แม้ในวัน

ฝนตกก็นั่งยองๆตากฝนที่ลานวัด จนสมภารวัดต้องใจอ่อนยอมให้เรียน

เพราะเกรงอำแดงเหมือนจะเป็นไข้ไม่สบาย สมภารจะติดบาปไปด้วยแต่

อำแดงเหมือนต้องมีเพื่อนมาอยู่ข้างๆคนหนึ่ง ไม่อนุญาตให้เรียนหนังสือ

สองต่อสองกับหลวงพี่ริด อำแดงเหมือนดีใจจึงเลือกคุณย่ามาเป็นเพื่อน

ส่วนสมภารต้องมาสอนหนังสือแก่สามเณรแทนหลวงพี่ริด

ฝ่ายพ่อแม่อำแดงเหมือนคือนายเกต(แมน ธีระพล)กับอำแดงนุ่น(ดวงดาว

จารุจินดา)ไม่ต้องการให้ลูกสาวเรียนหนังสือเพราะทนเป็นขี้ปากชาวบ้าน

เอาไปนินทาไม่ไหว สมภารจึงบอกกล่าวใหอำแดงเหมือนได้รับทราบ

ทำให้อำแดงเหมือนต้องเรียนหนังสือด้วยตัวเองในเรือนพร้อมกับดูแลคุณย่า

ที่ไม่สบายไปในตัว

วันหนึ่งมีงานทอดกฐินภายในวัดโดยนายภู(รณ ฤทธิชัย)เป็นเจ้าภาพและ

เกิดชอบพอกับอำแดงเหมือนที่ไปร่วมงานนั้น จึงดำเนินการไปสู่ขออำแดง

เหมือนกับฝ่ายพ่อแม่ พ่อแม่อำแดงเหมือนไม่ติดขัดใจเพราะทราบว่านายภู

เป็นผู้กว้างขวางและมีอิทธิพลในท้องถิ่นแต่อำแดงเหมือนไม่ยินยอมและ

คุณย่าซึ่งถือเป็นหัวหน้าครอบครัวก็เห็นดีไปกับอำแดงเหมือน ทำให้ฝ่าย

พ่อแม่ต้องพักเรื่องนี้ไว้ก่อน

อำแดงเหมือนไม่สบายใจจึงไปที่วัดเพื่อบอกความในใจแก่หลวงพี่ริด

หลวงพี่ริดมิอาจทำอะไรได้เพราะเป็นเรื่องของทางโลก ต่อมาอำแดงเหมือน

ทราบจากคุณย่าว่าหลวงพี่ริดต้องบวชเป็นพระตลอดชีวิต มิเช่นนั้นหากสึก

ออกมาต้องชะตาขาด(ตามความเชื่อสมัยโบราณ)

ต่อมาคุณย่าสิ้นบุญเสียชีวิต นายเกตได้ทีจึงฉุดเอาอำแดงเหมือนลูกสาวไป

ให้กับนายภูถึงเรือนแต่อำแดงเหมือนหนีรอดออกมาได้ แล้วไปที่วัดในยาม

ค่ำคืนเพื่อขอให้หลวงพี่ริดช่วยเหลือ หลวงพี่ริดได้แต่สำรวมด้วยอุทิศให้กับ

พระพุทธศาสนาแล้ว พอดีพ่อแม่กับพวกนายภูตามมาพบ จึงจับตัวอำแดง

เหมือนไปที่เรือนนายภูอีกครั้ง

คืนหนึ่งเกิดไฟไหม้เรือนหลังหนึ่งของนายภู อำแดงเหมือนฉวยโอกาสขณะ

ที่ผู้คนกำลังระดมช่วยกันดับไฟ กระโดดลงคลองว่ายน้ำหนี พวกนายภูว่าย

ตามหาแต่ไม่พบจึงเกิดลือกันว่าอำแดงเหมือนจมน้ำตาย ทั้งหมดจึงเลิกติด

ตามหาอำแดงเหมือนตั้งแต่บัดนั้น

หลวงพี่ริดทราบข่าวก็เกิดความสลดใจที่ตัวเองมีส่วนทำให้อำแดงเหมือน

ต้องมาตายปัจจุบันทันด่วน ไม่สามารถครองผ้าเหลืองได้อีกต่อไป สมภาร

แย้งว่าสึกไม่ได้มิเช่นนั้นจะต้องตายเมื่อพ้นจากทางธรรม หลวงพี่ริดจึงว่า

ไม่กลัวความตายแล้ว สมภารจึงจำยอมให้สึก

นายริดเดินทางกลับบ้านปรากฏว่าเห็นอำแดงเหมือนกำลังหุงข้าวในเรือน

อำแดงเหมือนจึงเล่าให้ฟังเมื่อหนีออกมาได้ก็มุ่งหน้ามาที่เรือนนี้ใกล้วัดท้าย

น้ำ ปากเกร็ด ตามคำบอกเล่าของนายริดคราวที่เรียนหนังสือในวัด พ่อแม่

นายริดมีความเมตตาอนุญาตให้อาศัยอยู่โดยทำงานในเรือนเป็นการตอบ

แทน จากนั้นทั้งคู่มีใจรักต่อกัน กินอยู่ด้วยกันในเรือนอย่างมีความสุข

ความทราบไปถึงนายเกต อำแดงนุ่นและนายภู นายภูจึงฟ้องร้องต่อศาล

เมืองนนทบุรี มีพระนนทบุรี(รุจน์ รณภพ)เป็นผู้พิพากษากล่าวหาว่านายริด

แย่งเอาอำแดงเหมือนซึ่งเป็นภรรยาของตนไป ศาลเมืองนนทบุรีรับคำฟ้อง

คดีความจึงเริ่มขึ้น อำแดงเหมือนปฏิเสธยังมิได้ตกเป็นเมียให้แก่นายภู

เพราะมิได้อยู่ในห้องสองต่อสองกับนายภู ตนหลับนอนอยู่ชานเรือนทุกคืน

มีบรรดาบ่าวไพร่เห็นเป็นประจักษ์พยานเป็นจำนวนมาก นายภูอ้างว่าได้สู่

ขอฝ่ายพ่อแม่อำแดงเหมือนอย่างถูกต้องตามประเพณี ฝ่ายพ่อแม่มีใจยินดี

ยกลูกสาวให้ตน ในที่สุดพระนนทบุรีตัดสินความให้นายภูชนะคดีเพราะตาม

กฎหมายผู้หญิงไม่มีสิทธิเรียกร้อง สิทธิ์ขาดตกอยู่กับฝ่ายพ่อแม่หรือผู้ชาย

เท่านั้น อำแดงเหมือนคัดค้านและเกิดการโต้เถียงรุนแรงกับพระนนทบุรี

พระนนทบุรีโกธรจัดสั่งจองจำอำแดงเหมือนไว้ก่อน

คืนหนึ่งฝนตกหนักนายริดแอบเข้าไปในคุกเพื่อช่วยอำแดงเหมือนหลบหนี

ทั้งคู่หนีไปไกลข้ามวันข้ามคืนก็พบกับขบวนแห่เรือพหุหยาตราชลมารค

อำแดงเหมือนจึงตัดสินใจไปถวายฎีกาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่

หัว ณ พระที่นั่งสุทไธศวรรย์ ปีพ.ศ. 2408

พระองค์ทรงอ่านคำร้องและชำระความจนถึงที่สุดแล้ว ปรากฏว่าทรงตัดสิน

ให้อำแดงเหมือนพ้นผิดให้ไปอยู่กับนายริดตามความสมัครใจได้

ต่อมาทรงประกาศยกเลิกกฎหมายเก่า

ที่ให้สิทธิฝ่ายชายสามารถขายหรือยกบุตรีหรือภรรยาให้แก่ผู้อื่น

จากคุณ : J-shock

เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 18:53:57

ความคิดเห็นที่ 15

อ่านฎีกาอำแดงเหมือนแล้ว ยังจะเรียกว่า "ควาย" ก็เกินไปแล้ว
http://www.oknation.net/blog/bongbongstory/2009/08/06/entry-1

ความในฎีกาดังนี้

ข้าพระพุทธเจ้าอำแดงเหมือนเป็นบุตรนายเกต อำแดงนุ่น อายุข้าพระพุทธเจ้าได้ ๒๑ ปี ตั้งบ้านเรือนอยู่บางม่วง แขวงเมืองนนทบุรี มีความทุกข์ร้อนขอพระราชทานพระบรมราชวโรกาสถวายเรื่องราวให้ทราบใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท พระราชอาญาเป็นล้นเกล้าฯ เดิมข้าพระพุทธเจ้ากับนายริดรักใคร่เป็นชู้กัน บิดามารดาข้าพระพุทธเจ้าหารู้ไม่ ครั้นอยู่มา ณ เดือน ๔ ปีชวดฉศก๑๔ นายภูให้เถ้าแก่มาขอข้าพระพุทธเจ้าต่อบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้า บิดามารดาก็ยอมจะให้ข้าพระพุทธเจ้าเป็นภรรยานายภู ข้าพระพุทธเจ้ารู้ความว่า บิดามารดาจะยกข้าพระพุทธเจ้าให้เป็นภรรยานายภู ข้าพระพุทธเจ้าไม่ยอม บิดามารดาโกรธด่าว่าทุบตีข้าพระพุทธเจ้า

ครั้น ณ เดือน ๔ แรม ๑๑ ค่ำ ปีชวดฉศก๑๔ เวลาพลบค่ำ บิดามารดาข้าพระพุทธเจ้าให้นายภูฉุดตัวข้าพระพุทธเจ้าไปที่บ้านเรือนนายภู นายภูให้ข้าพเจ้าเข้าไปในห้องเรือน ข้าพระพุทธเจ้าไม่ไป ข้าพระพุทธเจ้าก็นั่งอยู่ที่ชานเรือนนายภูจนรุ่งขึ้นเวลาเช้า ชายหญิงชาวบ้านรู้เห็นเป็นอันมาก แล้วข้าพระพุทธเจ้าก็กลับมาบ้านเรือนบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้า บิดามารดาก็ด่าว่าทุบตีข้าพระพุทธเจ้าอีก จะให้ข้าพระพุทธเจ้าเป็นภรรยานายภูให้จงได้ แล้วบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้าให้นายภูฉุดตัวข้าพระพุทธเจ้าไปที่บ้านเรือนนายภูอีกครั้งหนึ่ง ข้าพระพุทธเจ้าก็หาขึ้นไปบนเรือนนายภูไม่ แล้วข้าพระพุทธเจ้าก็กลับมาบ้านเรือนบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้า บิดามารดาโกรธด่าว่าทุบตีข้าพระพุทธเจ้า แล้วว่าถ้าข้าพระพุทธเจ้าไม่ยอมเป็นภรรยานายภู จะเอาปืนยิงข้าพระพุทธเจ้าให้ตาย ข้าพระพุทธเจ้ากลัวก็หนีไปหานายริดชู้เดิมข้าพระพุทธเจ้า ได้สองสามวัน บิดามารดาข้าพระพุทธเจ้าสั่งผู้มีชื่อให้บอกนายริด ให้เอาดอกไม้ธูปเทียนมาสมาบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้า นายริดก็ให้ผู้มีชื่อเถ้าแก่เอาดอกไม้ธูปเทียนมาสมาบิดามารดาข้าพระพุทธเจ้า บิดามารดาข้าพระพุทธเจ้าจึงพาเถ้าแก่เอาดอกไม้ธูปเทียนไปที่บ้านกำนัน ในเวลานั้นนายภูไปคอยอยู่ที่บ้านกำนัน นายภูจึงอายัดตัวเถ้าแก่ไว้แก่กำนัน

ครั้น ณ เดือน ๗ ปีฉลูสัปตศก๑๕ มีหมายหลวงสยามนนทเขตรขยัน ปลัดไปเกาะข้าพระพุทธเจ้ากับนายริด กับบิดามารดานายริด มาที่ศาลากลางเมืองนนทบุรี หลวงปลัดแลกรมการถามข้าพระพุทธเจ้า ข้าพระพุทธเจ้าให้การว่า ข้าพระพุทธเจ้าหาได้รักใคร่ยอมเป็นภรรยานายภูไม่ พระนนทบุรีและกรมการเปรียบเทียบตัดสินว่า ถ้านายภูสาบานตัวได้ว่าข้าพระพุทธเจ้าได้ยอมเป็นภรรยานายภู ให้นายริดแพ้ความนายภู นายภูไม่ยอมสาบาน แล้วกรมการเปรียบเทียบว่า ถ้าข้าพระพุทธเจ้าสาบานตัวได้ว่าไม่ได้ยอมเป็นภรรยานายภู ให้นายภูยอมแล้วความแก่กัน นายภูก็หาให้ข้าพระพุทธเจ้าสาบานไม่

ครั้นเดือน ๙ ขึ้น ๒ ค่ำ ปีฉลูสัปตศก๑๕ นายภูกลับฟ้องกล่าวโทษนายริดกับบิดามารดานายริด กับผู้มีชื่อเถ้าแก่ ๒ คน มีความแจ้งอยู่ในฟ้องนายภูนั้นแล้ว พระนนทบุรีแลกรมการ เกาะได้ตัวนายริดกับบิดามารดากับผู้มีชื่อเถ้าแก่ ๒ คนมาแล้ว บังคับให้นายริดส่งตัวข้าพระพุทธเจ้า นายริดก็ส่งตัวข้าพระพุทธเจ้าให้ตุลาการ นายริดกับบิดามารดานายริด แลผู้มีชื่อเถ้าแก่ ๒ คนก็เป็นคู้สู้ความกับนายภู แต่ตัวข้าพระพุทธเจ้าได้ให้การไว้ต่อตุลาการเป็นความสัตย์จริง ข้าพระพุทธเจ้าหาได้เป็นภรรยานายภูไม่ แจ้งอยู่ในคำให้การนั้นแล้ว นายเปี่ยม พะทำรงคุมตัวข้าพระพุทธเจ้ากักขังไว้ที่ตะราง แล้วมารดาข้าพระพุทธเจ้าก็มาขู่เข็ญจะให้ข้าพระพุทธเจ้ายอมเป็นภรรยานายภูให้จงได้ ข้าพระพุทธเจ้าไม่ยอม ข้าพระพุทธเจ้าเตือนตุลาการให้ชำระความต่อไป ก็ไม่ชำระให้ นายเปี่ยม พะทำรงก็คุมตัวข้าพระพุทธเจ้ากักขังไว้ แกล้งใช้แรงงานต่างๆ เหลือทนได้ความทุกข์ร้อนนัก ข้าพระพุทธเจ้าจึงได้หนีมาทำฎีกาทูลเกล้าฯ ถวายพระราชอาญาเป็นล้นเกล้าฯ ข้าพระพุทธเจ้าไม่ยอมเป็นภรรยานายภู ข้าพระพุทธเจ้าสมัครเป็นภรรยานายริดชู้เดิมของข้าพระพุทธเจ้าต่อไป ขอพระบารมีปกเกล้าฯ เป็นที่พึ่ง ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ขอเดชะ

---------------------------------------
ประโยคผู้หญิงเป็นควาย ผู้ชายเป็นคน

เราเคยหลุดคุยกับอาจารย์ที่เป็นที่ปรึกษาวิจัย เผอิญเราจะวิจัยเรื่องตระกูลบุนนาค เกี่ยวกับอิทธิพลในราชสำนักไทย

พอหลุดประโญคนี้ปุ๊บ อาจารย์บอก คุณไปหาข้อมูลทำวิจัยเรื่องนี้เหอะ
ผมอยากอ่าน Y_Y
แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 54 10:50:26

จากคุณ : เมษาพาเพลิน

เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 10:47:50