เท่าที่อ่านในกระทู้นี้แล้ว ผู้ให้ความเห็นน่าจะไม่มีใครฝึกการต่อสู้มาก่อน ใช่ไหมครับ? ดังนั้นเราคงจะอาศัยการอ่านจากเรื่องแปลของท่านจำลอง พิศนาคะ หรือท่าน ว.ณ เมืองลุง คงพูดยากส์อยู่ดี
เรื่องก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกสนานของกำลังภายในแบบจีนๆ ซึ่งประเทศอื่นทางตะวันออกเราไม่มีให้เห็น ไม่ว่าจะญี่ปุ่นหรือเกาหลี หรือแม้แต่อินเดีย
แต่เอาละเรื่องอัศจรรย์บางเรื่องก็เป็นไปได้ เพียงแต่ผู้เห็นเหตุการณ์นำมาเล่าจนเกินความเป็นไปได้ ทำให้บางคนไม่เชื่อว่า ทำได้ยังไง
การต่อสู้ทุกชนิด ต้องอาศัยกำลังทางกล้ามเนื้อ บวกกับการฝึกฝนที่ถูกวิธี รวมทั้งระยะเวลาในการฝึกด้วย ที่สำคัญมากๆต้องมีประสบการณ์ด้วย คือต้องมีการต่อสู้จริง นี่คุยกันเฉพาะการต่อสู้ที่ไม่พูดถึงการฝึกแบบลึกลับ ที่บอกว่าลึกลับ ความจริงมันก็ไม่เป็นความลับอะไร อย่างที่มีบางความเห็นที่ได้เปรียบเทียบระหว่างผู้ฝึกที่เอาแต่ฝึกพลังลึกลับ (ลมปราณหรือชี่กง)โดยไม่ฝึกการต่อสู้มาก่อน กับผู้ฝึกอีกฝ่ายที่ไม่เน้นพลังลึกลับ แต่มีฝีมือการต่อสู้ทางด้านการใช้พลังทางกล้ามเนื้อ อย่างไรเสีย คู่ต่อสู้ฝ่ายหลังเป็นต่อกว่าครับ
การต่อสู้ทุกชนิดอย่างที่พูดไว้แต่ต้น คงต้องอาศัยพื้นฐานการต่อสู้ไม่วิธีใดวิธีหนึ่งมาก่อนแล้ว จากนั้นจึงก้าวไปสู่วิชาที่ลดการใช้พลังทางกล้ามเนื้่อลง หันไปใช้วิธีพิศดารต่างๆ เช่น ตามธรรมชาติ ตามท่าทางของสัตว์ต่างๆ ตามประสบการณ์ที่ตัวเองค้นพบโดยบังเอิญบ้าง เป็นต้น
สำหรับท่าต่อสู้ต่างๆ ที่ว่ากันในนิยายกำลังภายในนั้น อย่างไรเสียยังคงแยกประเภทง่ายๆได้เพียงสองสาย คือ แข็ง และ อ่อน
เรื่องลมปราณ ชี่กง แต่งเส้นเอ็น ย้ายจุดชีพจร อื่นๆที่ปรากฎในเรื่องแต่งนั้น ผมไม่ขอวิจารณ์ อาจจะจริงก็ได้?