ความคิดเห็นที่ 1 ต่อ...            Theme หลักของ Black Swan คือ การ “กลายสภาพ” จากสิ่งหนึ่งไปยังอีกสิ่งหนึ่ง ซึ่งในหนังก็คือการเปลี่ยนแปลงของ Nina จาก White Swan ไปสู่ Black Swan            Nina อยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของ Erica แม่ของเธอ แม้ว่าเธอจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่แม่ยังเลี้ยงดูเธอเหมือนเด็กหญิงอายุน้อยๆ            Nina ต้องแบกรับความคาดหวังของแม่ที่อยากให้เธอประสบความสำเร็จในแวดวงบัลเลต์ ด้วยความรู้สึกผิดลึกๆ ที่ตัวเธอเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ Erica ต้องเลิกอาชีพบัลเลต์            ไม่แน่ว่าการที่ Nina อยากประสบความสำเร็จในแวดวงบัลเลต์นั้น อาจเป็นเพราะเธอต้องการทำให้ความฝัน และความหวังของแม่เป็นจริง เธอจะได้หลุดพ้นจากความรู้สึกผิดในใจเสียที            การเลี้ยงดูที่เข้มงวด ส่งผลต่อรูปแบบในการแสดงบัลเลต์ของ Nina ด้วย ซึ่งเธอมีจุดเด่นอยู่ที่ ความถูกต้องแม่นยำของท่าทาง ความมีระเบียบวินัยของร่างกาย และความสามารถที่เกิดจากทักษะและการฝึกฝน แต่จุดด้อยของเธอคือ การแสดงออก หรือการสื่อสารความรู้สึกจากภายในผ่านทางร่างกาย นั่นทำให้ลีลาบัลเลต์ของเธอ สวยงามแต่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ และอารมณ์            นี่เองที่ทำให้ Nina ยังก้าวไปสู่จุดสูงสุดหรือความสมบูรณ์แบบย่างที่เธอต้องการไม่ได้สักที            (จะว่าไปแล้วในตอนนี้ Nina มีสภาพคล้ายกับ “นักกีฬา” ที่พัฒนาตนเองด้วยการฝึกฝน มากกว่า “ศิลปิน” ที่ใช้ทักษะการแสดงเป็นเพียงเครื่องมือในการแสดงออกจากภายใน) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 09:50:22

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อ...            อีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ Nina หมกมุ่น และทะเยอทะยานขนาดนี้ก็เป็นเพราะเธออยากเป็น “ที่รัก” และถูกยอมรับโดย Leroy ชายที่เธอแอบชอบอยู่ โดยที่ตัวเองอาจยังไม่รู้ตัว            หลักฐานแรกอยู่ที่สายตาของเธอที่คอยจับจ้อง Leroy ในช่วงแรกของหนัง            และเมื่อพิจารณาถึงบุคคลที่เธออยาก “เป็น” หรืออยาก “แทนที่” ก็ล้วนแต่เป็นคนที่เป็นที่ชื่นชอบของ Leroy ซึ่งก็คือ Beth (Winona Ryder) และ Lily            สำหรับ Beth เธอคือ อดีตนางเอกประจำคณะ และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ Leroy เรียกว่า “เจ้าหญิงน้อย” (Little princess) เธอคือคนที่ Leroy ชื่นชม และเห็นได้ชัดว่าทั้งคู่น่าจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน            ซึ่งฉากที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงการพยายามแทนที่ Beth ของ Nina ก็คือ ตอนที่ Beth โมโห และเหวี่ยงเต็มที่ เมื่อเธอถูกปลดจากการเป็นนางเอก เธอเก็บข้าวของและหุนหันออกจากห้องไป            Nina ที่แอบมองอยู่ ได้เข้าไปในห้องส่วนตัวของ Beth ยึดข้าวของส่วนตัวของเธอ และมีความสุขกับการได้ครอบครอง “ตำแหน่ง” ของเธอ แม้จะเป็นเวลาเพียงไม่กี่นาที            ไม่ได้ทะลึ่งนะครับ แต่หนังจงใจนำเสนอความสุขของ Nina เมื่อเธอได้ครอบครอง "Lipstick" ของ Beth ซึ่งแท่ง Lipstick อาจสื่อไปถึง "อวัยวะเพศชาย" ได้อีกด้วย จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 09:52:47

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบครับ หนังก้ยังไม่ได้บอกอยู่ดีว่าแสดงอันไหนไปแล้ว ให้คนดูได้เลือกเข้าใจกันเองมากกว่าครับ หนังซูมของผมนี่มันน่าต่อยเสียจริง ทนดูจนจบ แต่ คิงสปิช ดูวันละ 10นาทีมาเป็นอาทิตย์ละครับ ยังไม่จบ หามุมน่าสนใจอยู่ จากคุณ : สองร้อย เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:03:01

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อ...            ในกรณีของ Lily สาเหตุที่ Nina อยากเป็นอย่างเธอก็เพราะ Lily คือคนที่ Leroy ชื่นชม ในเรื่องของการแสดงออกที่เป็นธรรมชาติ และออกมาจากภายใน            อาจมีข้อสงสัยว่า แล้วการที่ Nina จินตนาการว่ามี Sex กับ Lily นั้น หรือว่าแท้จริงแล้วเธอจะเป็น Lesbian            สำหรับข้อนี้ โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าไม่ใช่ เพราะในเชิงจิตวิทยาแล้ว การฝันว่ามี Sex กับใครนั้น อาจเกิดจากการที่เราอยากให้คนที่เรามี Sex ด้วยในฝัน ยอมรับนับถือในโลกความเป็นจริง หรืออาจเป็นความต้องการที่จะเหนือกว่า จิตใต้สำนึกในขณะหลับ เลยแสดงออกด้วยการให้คนคนนั้น มาปรนเปรอความสุขทางเพศให้            วิชาการสักนิด            เมื่อพูดถึงเรื่อง Sex และการเก็บกดอารมณ์ ก็ย่อมต้องนึกไปถึง Sigmund Freud ที่มีทฤษฎีในการแบ่งบุคลิกภาพของคนออกเป็นสามส่วน นั่นคือ            Id หรือ สัญชาตญาณดิบของมนุษย์ คือความต้องการที่ไม่ต้องคำนึงถึงสิ่งใด เป็นจิตไร้สำนึก เกิดจากสัญชาตญาณตามธรรมชาติ เช่น ความปราถนาทางเพศ            Superego คือจิตรู้สำนึกที่คอยควบคุม และข่มสัญชาตญาณดิบเอาไว้ ให้มีพฤติกรรมดีงามตามค่านิยมทางสังคม ซึ่งความดีงามในอุดมคติของสังคมนั้น เกิดจากการเรียนรู้ การถูกสั่งสอน การพบเจอค่านิยมทางสังคมในตอนที่เติบโตขึ้นมา            Ego คือตัวที่ปรับสมดุลระหว่าง Id และ Superego นั่นคือการพยายามควบคุม สัญชาตญาณดิบ และปลดปล่อยออกมาอย่างเหมาะสม            ในหนัง Nina พยายามจะกลายสภาพของตัวเองที่มี Superego มากเกินไป เนื่องจากเธอถูกเลี้ยงดูอย่างเข้มงวดจากแม่ ที่ควบคุมแทบจะทุกอย่าง ไปสู่ด้านที่มี Id มากขึ้นเพื่อสร้างสมดุลในจิตใจนั่นเอง จะว่าไปแล้วนี่เหมือนเป็นสงครามปลดแอกสัญชาตญาณ ระหว่าง Id และ Superego จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:18:34

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อ...            อีกหลักฐานสำคัญที่ยืนยันว่า Nina ชอบ Leroy ก็คือตอนที่เธอ “กลายสภาพ” เป็น Black Swan อย่างสมบูรณ์ เธอได้ทำตามแรงปราถนาที่อยู่ในใจ ด้วยการเดินไปจูบ Leroy อย่างไม่สนใจใคร (เป็นการกระทำตามแรงปราถนาทางเพศ, Id)            ซึ่งต่างจากตอนต้นเรื่องเมื่อ Leroy พยายามจูบเธอ แต่เธอกลับกัดปากเขา (เป็นการข่มสัญชาตญาณดิบ, Superego)            เมื่อพิจารณาในแง่นี้ เราจะพบว่า Erica คือ Superego ที่คอยจะกดทับ ควบคุมสัญชาตญาณดั้งเดิม ขณะที่ Leroy คือ Id ที่คอยจะปลดปล่อยให้ Nina ได้ทำตามสัญชาตญาณ            ซึ่งพลังที่ Leroy ใช้ดึง Nina กลับมาสู่สมดุล ก็คือพลังแห่งความปรารถนาทางเพศ นั่นเอง            ถึงตอนนี้เราสามารถเขียนแผนภาพคู่ตรงข้าม ของการกลายสภาพของ Nina ได้หลายแง่มุมดังนี้                                    White Swan <=> Black Swan                                    Super Ego <=> Id                                    ทักษะ <=> อารมณ์                                    Erica <=> Leroy                                    Nina <=> Lily จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:22:42

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อ...            สัญลักษณ์ที่สำคัญอีกอย่างของหนังคือ “กระจก” ที่ใช้สะท้อนสภาพจิตใจ และตัวตนที่ถูกซ่อนอยู่ของ Nina แม้ว่าในบางครั้ง หนังจะจงใจใส่มามากเกินจำเป็น แต่มันก็ถูกใช้อย่างได้ผล โดยเฉพาะฉากการทำลายตัวตนในตอนท้ายเรื่อง            นอกจากนี้ Black Swan ยังสะท้อนให้เห็นภาพของแวดวงศิลปะอีกด้วย หากลองไล่ชื่อบรรดาศิลปินระดับโลกทั้งหลาย เราจะพบว่าเหล่าศิลปินระดับอัจฉริยะเหล่านี้ กว่าครึ่งจะมีปัญหาชีวิต และมีความเจ็บป่วยทางจิตในระดับสูง (จริงๆแล้ว มนุษย์แทบทุกคนล้วนมีปัญหาทางจิต ขึ้นกับว่าจะน้อยหรือมาก) และมีไม่น้อยที่ต้องจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย            และด้วยความที่ศาสตร์ของ บัลเลต์ และ ภาพยนตร์ มีความคล้ายคลึงกันในแง่ของการถ่ายทอดอารมณ์และเรื่องราวผ่าน “การแสดง” เหมือนๆกัน ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่า วิธีการกำกับการแสดง และการรีดเค้นศักยภาพในตัวนักแสดง ของ Aronofsky นั้น จะโหดหินเหมือนที่ Leroy ทำหรือไม่            แต่คิดว่าคงไม่ เพราะ Aronofsky ฉลาดที่จะเลือกนักแสดงที่สามารถเข้าถึงบทบาทได้ดีอยู่แล้ว            อย่างการเลือก Portman ที่จบการศึกษาสาขาจิตวิทยามาโดยตรง แถมยังเคยฝึกบัลเลต์ตอนเป็นเด็ก มารับบท Nina ที่มีความซับซ้อนทางจิตใจสูง และต้องอาศัยทักษะบัลเลต์            การเลือก Ryder อดีตดาวรุ่ง ที่เคยได้รับรางวัลทางการแสดงมากมาย แต่ปัจจุบันกลายเป็นตัวประกอบเล็กๆ ที่ไม่มีแม้กระทั่งชื่อขายใน Poster มารับบท Beth อดีตนางเอกบัลเลต์ ที่มีชีวิตไม่ต่างจากตัวจริงของเธอมากนัก            (แม้จะไม่เคยดู แต่คิดว่าการเลือก Mickey Rourke อดีตนักมวยปล้ำ และดาราชื่อดัง ที่ในช่วงนั้นกำลังตกต่ำ มารับบทนำใน The Wrestler ก็คงเพราะเหตุผลเดียวกัน) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:24:14

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อ...            การแสดงของ Portman ในบท Nina แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการของตัวละครอย่างค่อยเป็นค่อยไป นั่นทำให้ตัวละครนี้มีมิติและน่าเชื่อถือ ที่สำคัญ การเข้าถึงบทบาทของเธอนั้น ไม่ต่างอะไรกับ Nina ตอนที่เข้าถึงบทบาท ทั้ง Black Swan และ White Swan ในตอนท้ายเรื่อง            นี่คือการแสดงยอดเยี่ยมแห่งปีที่ควรค่าแก่รางวัล และคำยกย่องทั้งหลาย            สำหรับนักแสดงคนอื่น ทุกคนต่างก็มีวินาทีที่น่าจดจำเป็นของตัวเอง Cassel กับ Hershey ให้การแสดงที่สมจริง มีมิติความลึกที่ไม่สามารถตัดสินได้อย่างง่ายดายว่า ใครเป็นคนดี ใครเป็นคนเลว ขณะที่ Kunis มีเสน่ห์เย้ายวนแบบเป็นธรรมชาติ            ที่น่าเห็นใจคือ Ryder ที่นอกจากบทจะน้อยแล้ว ในฉากที่ต้องประกบกับ Portman เธอยังโดนรัศมีและความดึงดูดของ Portman กลบซะมิด จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:25:05

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อ...            Black Swan เป็นหนัง drama thriller ที่ระทึกขวัญ ชวนติดตาม เกินกว่าที่คาดคิดไว้มาก โดยเฉพาะในช่วงสุดท้าย หนังทำให้ผู้ชมลุ้นและระทึกได้อย่างที่คาดไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นกับหนังที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับบัลเลต์            ส่วนหนึ่งคงต้องชมไปที่ดนตรีประกอบของ Clint Mansell ที่เร่งเร้าอารมณ์กันเต็มที่ รวมถึงการกำกับภาพของ Matthew Libatique ที่ถ่ายทำแบบ Hand-held ในแบบที่ตากล้องแทบจะตามไปเต้นบัลเลต์กับ Nina บนเวที            นอกจากนี้การถ่ายทำแบบ Hand-held ยังช่วยเสริมอารมณ์ความไม่แน่นอน ไม่น่าไว้วางใจ และความไม่นิ่งของสภาพจิตของตัวละครอีกด้วย ที่สำคัญ มันทำให้ผู้ชมรู้สึกเช่นเดียวกับ Nina ที่แยกไม่ออกว่าตอนไหนจริง ตอนไหนหลอน            Black Swan ยังถือเป็นงานที่โชว์ฝีมือของ Aronofsy ในแง่ของการตรึงผู้ชมให้จดจ่อกับเรื่องราวของหนัง และทักษะในการกำกับอารมณ์ของผู้ชม ได้เป็นอย่างดี จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:26:03

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อ...            Black Swan คือ หนัง drama thriller จิตวิทยาชั้นดี ที่เต็มไปด้วยความระทึกอันเหนือคาด หนังมี theme หลักที่แข็งแรง พ่วงมาด้วยการแสดงระดับสุดยอดของ Natalie Portman            นี่เป็นหนังเรื่องแรกของ Aronofsky ที่ผมเคยดู ซึ่งแน่นอนว่าจากนี้ไปคงกระตือรือร้นอย่างมากที่จะไปหาหนังเรื่องๆอื่นของ Aronofsky มาดูให้ได้ จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:27:34

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับใครที่ดูแล้วก็ร่วมแสดงความคิดเห็นได้นะครับ ทั้งบทความ และตัวหนัง แล้วก็ชวนไปอ่านใน Blog ครับ น่าจะอ่านง่ายกว่านี้ เพราะมีการ "เน้นคำ" และใช้ "สี" และการเปรียบเทียบคำสำคัญ ที่สำคัญคือ มีการให้ "คะแนน" ของผมด้วย *** Black Swan *** สงครามปลดแอกสัญชาตญาณ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=navagan&month=03-2011&date=18&group=2&gblog=90 ขอบคุณที่อ่าน และแสดงความคิดเห็นครับ จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:47:18

ความคิดเห็นที่ 11 เขียนบทความได้น่าอ่านมากครับ ส่วนตัวยังไม่มีโอกาสไ้ด้ไปดู ขอมาแอบอ่านก่อน 55 จากคุณ : NorsDavincy เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 11:12:07

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นหนังที่เราชอบมากเรื่องหนึ่ง... โดยเฉพาะ นาตาลี พอร์ทแมน ในบท นีน่า ....สมควรเป็นอย่างยิ่งกับรางวัลที่เธอได้มา... ขอเสริมอีกนิดว่า...เทคนิคพิเศษที่นำมาใช้ในเรื่องนี้...ช่วยเสริมอารมณ์และเรื่องราวได้ดีมากๆ... คือ มีส่วนช่วยเสริม แต่ไม่ได้มา กลบ...ส่วนอื่นๆที่ควรจะเน้น... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 11:25:18

ความคิดเห็นที่ 13 . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 11:33:08

ความคิดเห็นที่ 14 วิจารณ์ได้ดีมากค่ะ อิอิ จากคุณ : เทเลทับขี้ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 11:59:08

ความคิดเห็นที่ 15 สมกับเป็นหนังรางวัลค่ะ  Natalie Portman แสดงได้ดีจริงๆ ดูแล้วเก็บกดอึดอัดตามไปด้วย ชอบที่ Leroy พูดไว้ในเรื่องคือ The only person standing in your way is you. บางครั้งคนเราก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ... ** ขอบคุณ จขกท สำหรับรีวิวดีๆค่ะ ** จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 14:52:12

ความคิดเห็นที่ 16 ดูมาแล้ว เป็นหนังที่ดึงอารมณ์ร่วมออกมาได้ดี  ชอบมากกว่า The wrestler อีก อาจจะเพราะ หนังมวยปล้ำไม่ได้ปูเรื่องความสัมพันธ์พ่อลูก ได้ลึกซึ้งเหมือนหนังบัลเลต์ ที่เราดูแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมนีน่าจึงมีบุคคลิคป่วยเช่นนี้ จากคุณ : i love johnny depp เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 16:24:11

ความคิดเห็นที่ 17 จขกท.วิจารณ์ได้เจ๋งมากค่ะ เก็บรายละเอียดได้ดี แถมมีข้อมูลประกอบด้วย ส่วนตัวชอบหนังเรื่องนี้มากๆ ชอบตอนที่ Natalie แสดงเป็น Balck Swan ตอนท้ายเรื่องเป็นพิเศษ เธอดูกลายเป็นคนละคนกับหงส์ขาวเมื่อครู่ การแสดงดูเปี่ยมไปด้วยพลัง มีการยั่วยวน และเป็นธรรมชาติอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกได้ถึงการพัฒนาของตัวละครที่มีอย่างค่อยเป็นค่อยไป ตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่อง สรุปแล้ว Natalie ในบทบาทนี้คู่ควรกับออสการ์มากๆค่ะ จากคุณ : Mimmie..มิ้ม เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 17:19:52

ความคิดเห็นที่ 18 ดูแล้วหลอนมากมายคะ บางช่วงของหนังก็หลับตาด้วย55 แต่ต้องถือว่าเป็นหนังที่ดีมาก ประทับใจตอนจบสุดๆ จากคุณ : grey swan (Zine-dzin) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 19:16:35

ความคิดเห็นที่ 19 ดูแล้วเก็บกดอึดอัดไปกับตัวละครจริงๆ เป็นหนังที่ดีมากเรื่องหนึ่งเท่าที่เกิดมา จากคุณ : muesci เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 02:41:47

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบเรื่องนี้ นาตาลีเล่นได้กดดันดี เราว่า Nina เป็นพวก perfectionist ด้วย คือต้องการจะสมบูรณ์แบบทุกอย่าง ขนาดหนังมือลอกแค่นิดเดียวยังดึงหนังให้หลุดออกเลย จากคุณ : ไม่กินถั่วงอก เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 22:04:54

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ จากคุณ : ตั้งใจ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 01:03:40