|
ตอนที่ 3 ต่อครับ
หลังจากเกมรักจบลงแล้ว เรยาก็ออดอ้อนฉอเลาะสินธรว่ามีอะไรจะพูดกับตน สินธรพยายามใจเย็นถามถึงเหตุการณ์ที่ร้านคุณมน ก่อนจะขอร้องเรยาอย่าได้เข้าไปที่ร้านนั้นอีก เพราะเด่นจันทร์ไปเป็นประจำ คุณมนแทบจะปิดร้านขายให้เธอคนเดียว
คำพูดสินธรยิ่งตอกย้ำให้เรยารู้สึกต่ำต้อย เธอโกรธจี๊ดขึ้นเสียงใส่เขาว่า พอได้แล้ว ไม่ต้องอวดสรรพคุณเมียตัวเองขนาดนั้นหรอก แค่นี้ก็อะเมซซิ่งเต็มทน ถ้าเขารักเมียจนแม้แต่
รอยเท้าก็ไม่ให้ตนเข้าไปเหยียบ ก็กลับไปเลย ไปหาเมีย ไปหาน้ำพริกปลาร้าบูดแล้วบูดอีกของเขาเลย
"ไปสิ...ไป๊" เรยาตวาดแว้ด สินธรโกรธขึ้นมาจริงๆ ลุกขึ้นแต่งตัวออกจากห้องไปโดยไม่ฟังเสียงทัดทานของเรยาที่วิ่งตามออกมาอย่างแตกตื่น นึกไม่ถึง
เสียงกรี๊ดของเรยาสร้างความรำคาญให้สองผัวเมียที่อยู่ห้องติดกันถึงขนาดโผล่ออกมามองด้วยสีหน้าหยามหยันในชะตาของเมียน้อย
ooooooo
เมื่อทำท่าจะหมดหวังเรื่องผู้สืบสกุลจากก้อง-เกียรติบุตรชายคนโต เม่งฮวยจึงอยากให้กรองกาญจน์
บุตรสาวคนรองแต่งงานกับไทรรัตน์เสียที เพราะสองคนหมั้นกันมาตั้งสิบห้าปีแล้ว แต่ด็อกเตอร์กรองกาญจน์
ก็ไม่ใส่ใจ เอาแต่บ้างาน ขนาดไทรรัตน์เองเคยรบเร้ากรองกาญจน์หลายครั้งหลายครา แต่ก็ไม่เป็นผล เขาต้องเป็นฝ่ายโมโหกลับไปทุกครั้งคืนนี้ก็เช่นกัน ไทรรัตน์มาที่บ้านเจ้าสัวแล้วทวงถามเรื่องนี้จากกรองกาญจน์อีก เขาไม่เข้าใจทำไมเธอไม่ยอมแต่งงานเสียที ทั้งที่เราสองคนมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกันมานานแล้ว แม้จะนับครั้งได้ก็ตาม
แล้วกรองกาญจน์ก็พูดจาบ่ายเบี่ยงอีกตามเคยจนไทรรัตน์อ่อนใจ
"ผมขี้เกียจทะเลาะกับคุณ ที่ผมมาพูดกับคุณทั้งๆที่ ไม่อยากพูดเลย...เบื่อมาก เพราะว่าอาเตียอาม้าผมเขาเริ่มถามอีกแล้ว เขาไม่ยุ่งเรื่องนี้มาเป็นปีๆแล้วนะ ผมบอกให้คุณเตรียมตัว เพราะถ้าพ่อแม่ผมมาพูดกับพ่อแม่คุณ ก็จะเป็นเรื่องบีบมาถึงเราสองคนอีก เตรียมคำตอบไว้แล้วกัน"
"คุณล่ะ คุณจะบอกว่าไง"
"อ๋อ ง่ายมาก ผมจะบอกว่าผมเป็นกามตายด้าน มีเมียไม่ได้" ไทรรัตน์ประชดแล้วเดินหนีไปทางหน้าตึกใหญ่ โดยมีเสียงกรองกาญจน์แหย่เย้าไล่หลังมาอย่างนึกสนุก
"ฉันจะยืนยันนั่งยันว่าคุณน่ะ...ไม่ใช่หรอก คุณยังแจ๋วอยู่เลย"
ไทรรัตน์หัวเสียกลับไปที่รถ เจอซิลเวียออกมาทักทาย ซิลเวียแววตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่มเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวไทรรัตน์ พยายามรื้อฟื้นความหลังเมื่อครั้งเขาและเธอพบกันที่ท่าน้ำเมื่อสิบปีที่แล้ว วันนั้นไทรรัตน์อดใจไม่ไหวเผลอไผลจูบซิลเวียอย่างดูดดื่ม...แล้ววันนี้ซิลเวียที่กำลังเบื่อเจ้าสัวก็อยากให้เป็นเหมือนวันนั้นอีก เธอจู่โจมดึงไทรรัตน์มากอดจูบอย่างไร้ยางอาย โดยที่ฝ่ายชายตั้งตัวไม่ติด พอรู้สึกตัวเขารีบผลักเธอออกอย่างแรง แล้วขึ้นรถกลับออกไปทันที
ซิลเวียชอบใจหัวเราะเสียงแผ่วก่อนกรีดกรายกลับเข้าตึก โดยไม่รู้ว่าเจ้าสัวยืนมองมาจากบนตึกด้วยความโกรธแค้น
เจ้าสัวรู้ตัวดีว่าตนไม่หนุ่มแน่นเหมือนเดิมแล้ว แม้จะเคยไปทำศัลยกรรมจากอเมริกา แต่ศัลยกรรมก็ช่วยได้เฉพาะร่างกายภายนอก แต่กำลังวังชานั้นร่วงโรยไปตามวัย แม้อาจิวจะสรรหาทั้งยาและของบำรุงหลายขนานมาให้กิน ก็ดูเหมือนจะไม่ดีขึ้น
ยิ่งมาเห็นภาพบาดตาบาดใจของเมียรักกับชายอื่นแบบนี้ เจ้าสัวโกรธถึงกับทรุดและหมดสติอยู่ในห้อง โชคดีอาจิวเข้ามาเห็นในครู่ต่อมา จึงรีบเยียวยา พร้อมกันนี้ก็ให้เด็กไปบอกบรรดาเมียของเจ้าสัว
เม่งฮวยกับเยนหลิงแตกตื่นมาดูแลเจ้าสัว ต่างจากซิลเวียที่รับรู้ด้วยท่าทีเฉยๆ ปฏิเสธที่จะไปดูอาการ อ้างว่ามีคนหลายคนไปแล้ว เมื่อเจ้าสัวฟื้นขึ้นมาเห็นใครต่อใครวุ่นวายเป็นห่วงอาการของตนเต็มไปหมด ยกเว้นซิลเวียที่ไม่มีแม้แต่เงา เจ้าสัวเก็บซ่อนความรู้สึกผิดหวังและชิงชัง บอกทุกคนให้เลิกวุ่นวายได้แล้ว...สั่งอาจิวไปจัดห้องให้ตนด้วย ตนจะไปที่ห้องของอาเหมเกว่
หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าสัวก็ขึ้นไปที่ห้องเหมเกว่หรือโรสเมียคนที่สาม ภายในห้องทุกอย่างยังคงเดิม เพียงแต่ไม่มีโรส ผู้หญิงที่จริตมารยาแสนพลิ้ว ช่างเอาอกเอาใจ เจ้าสัวมองรอบห้องด้วยความคิดถึง อดนึกถึงคืนวันเก่าๆไม่ได้ แต่ครู่เดียวก็เรียกสติกลับคืนมา บอกตัวเองว่าโรสตายไปนานแล้ว
"อาเหมเกว่...ลื่ออยู่ไหน อั้วคิดถึงลื่อ"
เจ้าสัวเอนตัวลงบนเตียง ลูบหมอนของโรสอยู่ไปมา ก่อนจะเอามากอดแนบอก พลันหยาดน้ำตาใสๆก็ซึมออกมาด้วยความรู้สึกเดียวดาย อ้างว้าง...
ooooooo
เช้าวันนี้ณฤดีออกไปสระผมที่ร้านประจำ เสร็จแล้วจะไปทานข้าวกลางวันกับเพื่อน ขณะที่ณฤดีไปถึงร้าน ปรากฏว่าอนงค์เจ้าของร้านกำลังทำผมให้
เรยาอยู่ แต่พอเห็นณฤดีเข้ามา อนงค์ก็ผละมาบริการด้วยตัวเอง โดยให้พนักงานไปทำแทนให้เรยานี่เองสร้างความไม่พอใจให้เรยาอย่างแรง เรยาหมั่นไส้
พวกผู้ดีเป็นทุนอยู่แล้ว จึงมองเขม่นณฤดีอย่างโจ่งแจ้ง ณฤดีเองก็มีมารยาทพอ เธอไม่ต้องการอนงค์มาทำให้ เพราะเธอแค่สระผมอย่างเดียว ซึ่งอนงค์ก็ทำท่าจะรับฟัง แต่จังหวะนี้เองเด่นจันทร์โทร.เข้ามือถือณฤดีและรู้เรื่องนี้เข้า เด่นจันทร์ก็วางอำนาจสั่งอนงค์ให้สระผมให้ณฤดี
เรยาหูผึ่งเมื่อได้ยินชื่อเด่นจันทร์ พอณฤดีสระผมเสร็จออกจากร้าน เรยาจึงเรียกแท็กซี่สะกดรอยตามเธอไป แล้วเรยาก็ได้เห็นกับตาว่าใช่เด่นจันทร์เมียของสินธรจริงๆ
ณฤดีกับเด่นจันทร์เป็นเพื่อนสนิทกัน ทั้งคู่นัดทานกลางวันที่ร้านหรู ความอิจฉาริษยาทำให้เรยาอดรนทนไม่ไหว เธอเข้าไปนั่งโต๊ะข้างๆทั้งคู่ แล้วเริ่มลีลายียวนกวนประสาทกับเด่นจันทร์ หลังจากเคยปะทะกันมาครั้งหนึ่งแล้วที่ร้านคุณมน
แล้วเหตุการณ์ในวันนี้ก็บานปลายเมื่อเด่นจันทร์รู้จากณฤดีว่าเรยาเป็นแอร์โฮสเตส อนงค์พูดให้ฟังที่ร้านทำผม เด่นจันทร์
ฉุกใจขึ้นมาทันทีสั่งให้นพเช็กชื่อและนามสกุลเรยาว่าทำงานสายการบินไหน ซึ่งนพใช้เวลาไม่นานก็ได้ข้อมูลมาแจ้งเจ้านาย
เรยาเดือดร้อนแล้ว...เธอเข้ามาเช็กเวลางานที่บริษัท ปรากฏว่ามันว่างทั้งเดือน เรยารู้ทันทีว่านี่คือฝีมือเด่นจันทร์ เธอแค้นใจแทบกระอัก รีบเดินออกไปพ้นผู้คน แล้วโทร.หาสินธร บอกกับเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรนว่า
"พ่อ...พ่ออย่าเพิ่งไปที่คอนโดฯนะ เมียพ่อเขาให้คนสืบเรื่องฟ้า"
สินธรตกใจ แล้วนัดเจอเรยาที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยต่างคนต่างไปเพราะกลัวเด่นจันทร์จะให้คนของเธอสะกดรอยตาม ...เมื่อเผชิญหน้ากัน สินธรซักเรยายกใหญ่ เรยากลับตีรวนให้เขาไปถามเมียที่บ้านเอาเอง
"เพราะคุณไปทำจุ้นจ้านอีกแล้วน่ะสิ ทำไม คุณทำทำไม ทำให้มันได้อะไรขึ้นมา"
สินธรขึ้นเสียงอย่างหมดความอดทน เรยาเถียงฉอดๆ เอาดีเข้าตัวตลอด แต่ยังไงสินธรก็ไม่เชื่อ เพราะเขารู้จักนิสัยเด่นจันทร์ดี
"เป็นไปไม่ได้ ที่เขาจะหาเรื่องคุณก่อน เด่นจันทร์
ไม่หาเรื่องคน ไม่ทะเลาะกับคน เขาจะมองข้ามหัวคนไปเลย ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วย ถ้าคนคนนั้นไม่มาหาเรื่องเขาก่อน"
"หมายความว่าไง เขาเป็นเทวดานางฟ้ามองไม่เห็นหัวมนุษย์ หรือเห็นคนอื่นต่ำเตี้ยติดดิน ไม่คู่ควรกับฝ่าเท้าของคุณเด่นจันทร์ ชลธี...ตอบฟ้ามาซิ คุณสินธร ชลธี"
"อย่านะเรยา คุณอย่ามาก้าวก่ายเรื่องนามสกุลผม ผมมีเหตุผลของผม หน้าที่ของคุณคือทำตัวเป็นเมียอีกคนของผม ไม่ใช่เป็นเมียคนเดียว ไม่งั้นก็อยู่กันไม่ได้"
สินธรเสียงแข็งเอาจริง เรยาใจเสียบีบน้ำตาสุดแรงเกิด แล้วโถมตัวลงนอนสะอึกสะอื้นจนตัวโยน สินธรเห็นแล้วอ่อนใจ พยายามไม่ใส่ใจจะเดินออกจากห้อง แต่ต้องชะงักกับเสียงกรี๊ดของเรยา
เรยาสีหน้าดุดัน ท่าทางขึงขังเสียจนสินธรกลัวใจ
"ถ้าพ่อออกไป ฟ้าจะฆ่าตัวตาย...ฟ้าตายแล้ว ใครไปเปิดห้องฟ้า ก็เห็นรูปพ่อ เห็นวีดิโอของพ่อ เห็นจดหมายพ่อ เห็นของขวัญของพ่อ คิดเหรอว่าคุณเด่นจันทร์เขาจะเอาพ่อไว้ทำอะไร"
"ฟ้าไม่รู้จักเขาดี อย่าพูดอะไรเลย ทำตามที่ผมบอก ฟ้าเป็นเมียอีกคนของผม วิธีปิดไม่ให้เขารู้เป็นหน้าที่ผม คุณอยู่เงียบๆในที่ของคุณ ผมจะรับผิดชอบดูแลคุณในฐานะเมียคนหนึ่งตลอดไป"
เรยาฟังแล้วลุกพรวดโผเข้าหาสินธร กอดรอบคอเขาแล้วดึงอย่างแรงจนล้มลงบนเตียงด้วยกัน...เรยาใช้ไม้ตายอีกตามเคย หลังจากนั้นก็ออดอ้อนฉอเลาะจนสินธรเคลิ้ม
"ฟ้ามีความสุขที่สุด พ่อน่ะเก่งที่สุด แมนที่สุด ฟ้าไม่สงสัยเลยว่าทำไมคุณเด่นเขาถึงรักพ่อหวงพ่อขนาดนี้...ดูฟ้าสิ รักพ่อหลงพ่อ ทั้งรักทั้งหลง ฟ้าขาดพ่อไม่ได้นะ พ่อรู้ไว้ด้วย"
"จะเอาอะไรเหรอเนี่ย"
"ฟ้าพูดจริงจากหัวใจ พ่อเป็นรักแรกของฟ้า จะเป็น
รักสุดท้ายด้วย เพราะพ่อทำให้ฟ้ามีความสุขที่สุด...ที่สุดของที่สุด"
"อย่างเนี้ย...ใครจะทิ้งไปได้ลงคอ" สินธรกอดจูบเรยาอย่างหลงใหล
ooooooo
| จากคุณ |
:
klink077  
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 มี.ค. 54 11:02:42
|
|
|
|
เรื่องย่อ ดอกส้มสีทอง ตอนที่ 3(ต่อครับ)2 (เอามาฝากครับ ^^)
