ป.ล. ขอขอบคุณทีมงานทุกท่านที่อ่านกระทู้ด้วยนะคะ ปลาบปลื้มใจยิ่งนัก

ขอเริ่มด้วยฉากท้าย ๆ กับโทรศัพท์จังหวะนรกของคุณเจษ น้ำตาคลอกันเลยทีเดียว
โอ้เราเอยเพิ่งเคยลิ้มรสชาติ
ที่ขมฝาดบาดลิ้นไม่รู้หาย
เมื่อถึงวันความรักนั้นกลับกลาย
เหมือนที่หมายหายวับไปกับตา
สิ้นแล้วสายใยสวาทเคยร้อยรัด
สิ้นคำสัตย์แห่งห้วงเสน่หา
เหลือไว้เพียงรอยร้าวในอุรา
ย้ำความทุกข์เวทนาทับถมใจ
ยากจะฝืนกลืนน้ำตาที่เก็บกัก
ยามสิ้นรักสวาทวอดให้สงสัย
เหตุใดเล่ามีเพียงเราที่อาลัย
โลหิตตกอกไหม้วายชีวา
คงเป็นอย่างสุนทรภู่ท่านว่าไว้
มีเจ็บใดลงทัณฑ์ได้แสนสา
เท่าพิษรักปักทะลวงดวงวิญญา
เจ็บจำได้ถึงชาติหน้ามิลืมเลือน
ท่านใดตามอ่านแล้วอยากจะ request ให้แต่งฉากไหนก็แปะคลิปไว้ได้เลยนะคะ พร้อม delivery ตามสั่งค่า