ความคิดเห็นที่ 1 นิยายสนุกมาก  ตอนอ่านรู้ว่านาวิน ตาร์ เล่นก็เหมาะดี กับน้องเอิร์น กัลยากร   แต่พอมาเป็นละครโทรทัศน์มันไม่สนุกจริงๆ ไม่รู้เพราะอะไร จากคุณ : montes เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 07:49:40

ความคิดเห็นที่ 2 เสียดายบทประพันธ์สุดรัก มากๆๆๆๆๆ จากคุณ : น้องพี่พ้องเพื่อน เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 07:56:10

ความคิดเห็นที่ 3 นิยายสนุกมากๆ พอมาเป็นละคร ดาราไม่ค่อยตรงกับใจเราเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยได้ดู จากคุณ : Sweet Top เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 08:02:24

ความคิดเห็นที่ 4 ใช่ค่ะ...พอรู้ว่าเอามาทำเป็นละคร...ก็ร้อนๆหนาวๆ เพราะเรื่องมันซาบซึ้งละเอียดละออมากกกก กลัวมากว่จะทำออกมาได้ไม่ดี ....แล้วก็ไม่ดีพอจริงๆ -*- จากคุณ : จ้าจาร์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 08:36:23

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนดูละครเราก็ว่าละครมันสนุกดีนะ (ไม่อยากจะเชื่อว่านั่นมันเมื่อเกือบสิบปีที่แล้ว T_T") ปล.ไม่เคยอ่านนิยายค่ะ อยากจะหามาอ่านเหมือนกัน อีกเรื่องที่ไม่กล้าอ่านนิยายก็คือเรื่องรากนครา กลัวรับความเศร้าไม่ไหว จากคุณ : หลานสาวชาวนา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 08:40:18

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบดูชไมพรยั่วกบทรงสิทธิ์ฮาดี ทรงสิทธิ์ท่าทางกลัวๆเมีย เอิร์นเล่นไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ดูฝืนๆพิกล ต้าร์นาวินตอนนั้นกำลังดังแต่ละครก็แป้กเพราะไม่สนุก คอนเฟิร์มว่าอ่านนิยายสนุกจริงๆให้ข้อคิดเอามาทำเป็นละครก็เนื้อหาดีนะแต่ดำเนินเรื่องไม่สนุกอะ จากคุณ : คุณยายวรนาฎ ณ ทายาทอสูร เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 08:43:12

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เคยดูละครแฮะ แต่นิยายสนุกนะ ชอบเรื่องเรือนศิรามากกว่านิดนึง อิอิ คห. 5 รากนครา แนะนำให้อ่านเลยจ้า สนุกมากก เป็นเรื่องโปรดของเราเลย จากคุณ : จางซังซิล เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 08:54:25

ความคิดเห็นที่ 8 รากนครา อ่านแล้ว+ดูแล้ว เจ้านางปัทมสุดาโรคจิต มิ่งหล้ากับแม้นเมืองน่าสงสารมาก จากคุณ : ตามใจ@เด็กเจ๊เหมียว เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:04:08

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านนิยายสนุกกว่าจริงๆค่ะ ตอนเป็นละครได้ดูผ่านๆไม่ได้ประทับใจอะไร จากคุณ : อย่าอิจฉาถ้าฉันสวยกว่าเธอ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:04:20

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านหนังสือนิยายเลยค่ะ สนุกมาก ประทับใจมาก โดยเฉพาะภาษาที่ผู้เขียนคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม บรรยายได้ดีมาก ทุกเรื่องของคุณปิยะพรสนุกและให้ข้อคิดดีๆ รวมทั้งภาษาที่ใช้ในงานก็ดีมาก ลึกซึ้งซาบซึ้ง แต่ไม่น่าเบื่อ ส่วนละครตอนนั้นเราว่านักแสดงก็เหมาะสม แต่บทละครไม่สนุก เลยเลิกดู จากคุณ : Bt vista เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:23:37

ความคิดเห็นที่ 11 สรุปเรื่องใต้ร่มไม้เลื้อยพระเอกเกิดรักนางเอกแบบผู้ชายคนนึงรักผู้หญิ่งบ้างรึปล่าว เคยอ่านแต่ไม่แน่ใจว่าพระเอกรู้สึกกับนางเอกอย่างไรกันแน่ในตอนท้าย จากคุณ : wethai เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:27:44

ความคิดเห็นที่ 12 นิยายเรื่องเรือนศิราสนุกมากจริงๆค่ะ แต่ละครเราไม่เคยดู จากคุณ : รวิตรา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 10:22:17

ความคิดเห็นที่ 13 นิยายสนุกค่ะ ทั้งใต้ร่มไม้เลื้อย และเรือนศิรา แต่เป็นละครแป้กสนิทจริงๆ คิดว่าปัญหามาจากบทละครอ่อนไป แต่ในความเป็นจริงนิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะเอามาทำละครอยู่แล้ว เพราพล็อตเรื่องธรรมดามาก ที่อ่านเป็นนิยายสนุกเพราะคุณปิยพรผู้เขียนใช้สำนวนบรรยายถึงความรักและความผูกพันได้ลึกซึ้งกินใจมาก อ่านแล้วอินจนน้ำตาไหลได้ แต่นิยายประเภทนี้ถ้าจะทำเป็นละครให้สนุก เป็นไปได้ยากมาก เพราะเนื้อหาไม่เร้าใจ ละครจึงเรื่อยๆ เนือยๆ ถ้าจะทำให้ติดจริงๆต้องใส่สีตีไข่อีกเยอะเลยค่ะ จากคุณ : jellylil เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 10:41:03

ความคิดเห็นที่ 14 นิยายสนุกค่ะ ลองหามาอ่านดู จากคุณ : วนัสนันท์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 10:47:34

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ได้ดูละคร แต่นวนิยายคุณปิยะพร สนุกแบบอ่านได้เรื่อย ๆ ค่ะ มันรู้สึกอิ่มเอมใจมากกว่า และก็มีข้อคิดเยอะแยะเลย จากคุณ : mindsunny เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 11:38:43

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นด้วยค่ะ ว่า ตอนเป็นนิยาย อ่านแล้ววางไม่ลงเลยทีเดียว จากคุณ : jangs เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 11:44:13

ความคิดเห็นที่ 17 สนุกค่ะ หนังสือนะ ส่วนคห 5 รากนครานี่ก็เล่มสุดโปรดเราค่ะ สนุกมาก จากคุณ : aonlin เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 11:55:56

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนละครออนแอร์ ขนาดเราชอบนาวิน ต้าร์ เรายังทนดูไม่ไหวเลยค่ะ ^^ ส่วนนิยาย เราชอบ "ใต้ร่มไม้เลื้อย" มากกว่า "เรือนศิรา"   คุณปิยะพรถ่ายทอดความรักของคุณพัทธ์(แซม ยุรนันท์)ออกมาได้ละไมกว่าละครมาก ความรักที่ไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน แต่คุณก็ยังสามารถค้ำจุนและประคับประคองความรักนั้นได้ ถ้าจะซื้อนิยาย เราแนะนำให้ไปหาที่งานหนังสือนะคะ ปีที่แล้ว เราได้นิยายของคุณปิยะพรมาให้ราคาลด 50% จาก สำนักพิมพ์ "ดับเบิ้ลนายน์" เป็นนิยายใหม่ สภาพดีด้วยค่ะ จากคุณ : ธีรนัยน์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 12:17:00

ความคิดเห็นที่ 19 เราว่าทั้งสองเรื่องนี้เป็นนิยายที่นำมาดัดแปลงเป็นละครยากค่ะ เนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกันเยอะมาก ถ้านำมาเชื่อมกันจะต้องเล่าย้อนไปย้อนมาจริง ๆ หากทำเป็นละคร แล้วอาจจะต้องมีการตัดเนื้อเรื่องทิ้งด้วย ต่อไปนี้สปอยด์นะคะ @คุณ wethai รักค่ะคุณพัทธ์รักอรพิมแน่นอน ตั้งแต่อรพิมตัดสินใจหย่ากับกับคุณศิขรินสามีลงมากรุงเทพและมีลูกติดท้องลงมาด้วย ตอนแรกดูเหมือนว่าพัทธ์จะรับเป็นพ่อในฐานะเพื่อน แต่เราว่าจริง ๆ คือ รักอรพิมมานานล่ะ เพียงแต่ไม่เคยสำรวจใจตัวเองจริงจังซักทีว่าความรู้สึกที่มีต่ออรพิมน่ะลึกซึ้งแค่ไหน เพราะ เป็นเพื่อนกันมานาน จากกันก็นาน ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง และ เลือกเดินไปตามทางที่เหมาะที่ควรมากกว่าใช้หัวใจนำ พัทธ์ก็มีปมของพัทธ์เรื่องที่พ่อล้มละลายก็เลยหันเหไปในทางสร้างตัวมากกว่าคิดจริงจังเรื่องความสัมพันธ์ ซึ่งจะสังเกตว่าพัทธ์ไม่เอาอรพิมมาเกลือกกลั้วในวงวนนี้ พอโชคชะตาหรืออะไรไม่รู้ที่ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกันโดยฝ่ายหญิงไร้พันธะ ความเอื้ออาทรแบบเพื่อนสนิทที่เห็นกันมานานมันก็เริ่มฉายแววอย่างอื่นที่เก็บไว้ เพราะ ตอนนี้พัทธ์ก็คลายปมไปได้เปลาะนึง มันพอเหมาะพอเจาะกันพอดีในช่วงเวลา เมื่อพื้นฐานความเป็นมิตรมีอยู่แล้วมั่นคงอยู่แล้ว อะไร ๆ มันเลยไปได้เร็ว จนกระทั่งคนอย่างพัทธ์คิดจริงจังและคิดมากกว่าจะเป็นความสัมพันธ์ชั่วครั้งคราว เมื่อพิมปฏิเสธพัทธ์ก็เลยเจ็บมาก แต่พอมารู้ความจริงเจ็บยิ่งกว่า แล้วก็เจ็บยาวจนเกือบท้าย ๆ เรื่องเรือนศิรา กว่าจะเห็นค่าคุณน้ำก็นะเกือบสายเกิน จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 13:49:48

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบหนังสือทั้งสองเรื่องนี้มากๆค่ะ  แต่ไม่ได้้ดูตอนเป็นละครเลย   จำได้ลางๆแค่ว่า นาวิน ต้าร์ เล่นเป็นอริน  ชอบคาแรคเตอร์ของคุณพัทธ์ ชวาลวัฒน์ มากเป็นพิเศษด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : Travel to the moon เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 14:08:49

ความคิดเห็นที่ 21 ละครไม่เคยดูแต่นิยายสนุกมากๆค่ะ   จากคุณ : ไตรบลู เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 14:31:00

ความคิดเห็นที่ 22 พี่เอ อริน พี่บี บุรี พี่นิก นิกษา สามคนนี้คือชายในฝันของเราค่ะ สองคนแรกมาจากนิยายคุณปิยะพร คนหลังมาจากนิยายของคุณหญิงวินิตา ฮ่า ๆ เป็นเอามาก ยืนยันอีกทีว่านิยายสนุกมากค่ะ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 15:53:59

ความคิดเห็นที่ 23 หนังสือสนุกค่า เราชอบใต้ร่มไม้เลื้อยซึ้งดีค่ะ อ่านของคุณปิยะพรหลายเล่มแล้ว เขียนดี ภาษา การดำเนินเรื่องดีค่ะ ^^ จากคุณ : miss.sadako เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 17:53:08

ความคิดเห็นที่ 24 ใต้ร่มไม้เลื้อยกับเรือนศิราเป็นนิยายที่เราหยิบมาอ่านบ่อยมากค่ะ คอนเฟิร์มว่าสนุก ^^ สปอยนิดๆ   ตอนอ่านเรือนศิราเราสงสารศิขรินมากจนร้องไห้เลย เธอต้องรักพัทธ์มากจริงๆถึงอดทนอยู่มาได้นานมากขนาดนั้น   แล้วก็เสียน้ำตากับข้อความที่พ่อของพิมลพัทธ์เขียนไว้ในพินัยกรรมด้วย #22 ชอบพี่บีเหมือนเราเลย ตอนอ่านทรายสีเพลิงเราน้ำตาร่วงยิ่งกว่าใต้ร่มไม้เลื้อยอีกค่ะ รู้สึกว่าตอนจบที่นางเอกเรียกพระเอกว่า "พี่บี" ครั้งแรก มันแทงใจมาก จากคุณ : april_29_me เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 18:05:37

ความคิดเห็นที่ 25 เราอ่านนิยายก่อน เพราะรู้ว่าเขาจะเอามาทำเป็นละคร แต่จำเนื้อเรื่องรายละเอียดไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่ามันสนุก เพราะภาษาสละสลวย พอมาเป็นละคร ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาทำเป็นเรื่องเดียวกัน แล้วเล่าย้อยไปย้อนมา  ตรงนี้มันเลยทำให้ความสนุกมันลดน้อยลงไปด้วยมั๊ง จากคุณ : จิงดิ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 18:32:35

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นนิยายเล่มโปรดเลย  เหมือนเริ่องราวร้อยเรียงต่อกันเรื่อยๆ รากนครา ใต้ร่มไม้เลื้อย เรือนศิรา ในบ่วงมนตรา และอื่นๆอีกมากมายค่ะ จากคุณ : ด.ญ.ณภัส เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 19:18:26

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ มีสะพานแสงคำด้วยค่ะ เราชอบมากกก :D จากคุณ : เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 20:54:44

ความคิดเห็นที่ 28 ละคร  ใต้ร่มไม้เลื้อย เรือนศิรา ตามข่าวที่ได้ทราบมานะครับ เรื่องนี้ทางผู้ใหญ่ประชุมและถกกันหลายหนมากๆ ครับว่าจะทำออกมายังไง เพราะเรื่อง  "ใต้ร่มไม้เลื้อย"  นั้นไม่ขาย (หมายถึงเนื้อเรื่องไม่มีจุดขาย หรือ ขายไม่ได้) จุดขายจะไปอยู่ที่เรื่อง "เรือนศิรา"   ซึ่งถ้าจะทำเรื่องเรือนศิราเพียงเรื่องเดียว มันก็จะไม่สมบูรณ์ ไม่มีที่มาที่ไป ในที่ประชุม เขาคิดกันหลายรูปแบบมากครับ ซึ่ง 1 รูปแบบนั้นคือ จะทำแยกเป็นสองเรื่อง โดยให้ ศรราม และ สุวนันท์ รับบทเป็น พัทธ์ และ อรพิม ในเรื่องใต้ร่มไม้เลื้อย แล้วต่อด้วยเรื่อง เรือนศิรา โดยเปลี่ยนนักแสดงเป็นชุดใหม่ ตามอายุตัวละครที่มากขึ้น แต่สรุปในที่สุด ก็ออกมาเป็นอย่างที่เห็น คือทำสองเรื่องรวมกัน  โดยให้ "เรือนศิรา" เป็นเรื่องหลัก และ "ใต้ร่มไม้เลื้อย" เป็นเหตุการณ์ที่กล่าวย้อนไปในอดีต ตัดสลับกันไป โดยใช้นักแสดงหลักคนเดิม สวมบทตัวละคร  พัทธ์  ศิขริน  เจนจารี  ฯลฯ ตั้งแต่หนุ่มสาวไปจนถึงวัยกลางคน จากคุณ : อนาฆิส เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 23:33:47

ความคิดเห็นที่ 29 @24 เราชอบพี่บีแต่เราไม่ค่อยจะสงสารทรายเท่าไหร่ค่ะ (ซาดิสต์มาก ฮ่า ๆ) สงสารลูกศรมากกว่าค่ะ ตามเรื่องมันซาบซึ้งกินใจมาก ในละครนั้นเปลี่ยนเรื่องตรงนี้ไป เรามีความรู้สึกว่าความรู้สึกของฌานกับลูกศรมันเป็นเรื่องจริงจัง แล้วก็เป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องเลย คือ มันทำให้การคำนวณของทรายผิดพลาดไป แล้วเป็นการสั่งสอนทรายด้วยส่วนหนึ่ง และ คิดว่าถูกต้องแล้วที่พี่บีจะทำแบบนั้นกับทราย เห็นด้วยสุดลิ่มทิ่มประตู จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 03:24:16

ความคิดเห็นที่ 30 นั่นสิ ตอนเราดูละครเรื่อง ทรายสีเพลิง เราก็รู้สึกตะหงิดๆ ตอนจบว่า ทำไมมันไม่เหมือนในหนังสือ ซึ่งในหนังสือ จบดีกว่าเยอะ นางเอกควรได้รับบทเรียนจากความร้าย ของตัวเองด้วย (ตามในหนังสือ เหมาะสมแล้ว) แต่ในละคร เหมือนกับ พี่บี ตาม ทราย ไปด้วย (คุ้นๆว่า เป็นแบบนี้ ) ส่วนเรื่อง ใต้ร่มไม้เลื้อย เรือนศิรา  เราดูละคร รู้สึกสนุกค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 15:02:31 จากคุณ : liumother เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 15:01:03