|
ตอนที่ 5 ต่อครับ
เจ้าสัวขยับตัวลุกขึ้นนั่งคุยกับลูกสาว ถามว่าเมื่อไหร่ จะแต่งงานกับไทรรัตน์เสียที อายุตัวเองก็เยอะแล้ว นาน
เข้าฝ่ายชายเขาจะรอไม่ไหว
"ไทรรัตน์เร่งมาเหรอคะอาเตีย"
"เจ้าสัวหยางเป็นเพื่อนรักของเตีย เขาหวังว่าเราสองตระกูลจะเป็นทองแผ่นเดียวกัน...หมวยใหญ่ ถ้าท่านหยางกับอาซิ่วหลั่นมาหาเตีย ลื่อเตรียมคำตอบไว้ให้ด้วย เพราะอั้วตอบอีไม่ถูก"
พูดแล้วเจ้าสัวโบกมือไล่ลูกสาวออกจากห้อง พอกรองกาญจน์กลับลงมาก็เจอคำถามเดียวกันนี้อีกจากเม่งฮวยที่เดินเล่นอยู่กับณฤดี กรองกาญจน์นิ่งไม่อยากตอบ เม่งฮวยจึงเตือนลูกสาวควรดูแลคู่หมั้นให้ดี ปล่อยให้ซิลเวียทำระริกระรี้น่าเกลียด เดี๋ยวมันคาบไปกินแล้วจะรู้สึก
"ช่างเขาเถอะ...อาม้าเลิกพูดถึงไทรรัตน์เถอะค่ะ
หนูจัดการเอง หรือถ้ายุ่งนัก อาม้าแต่งกับเขาเสียเองก็หมดเรื่อง"
"ซี้ซั้วต่า..." เม่งฮวยของขึ้น ณฤดีแตะมือเป็นเชิงปรามก็เอาไม่อยู่ "อั้วจะไปฟ้องอาเตียลื่อ ว่าลื่อพูดไม่ดีกับอั้ว"
"อาเตียไม่สบาย อยากให้ตายเร็วๆ ก็ตามใจ"
"ไอ้หยา...อีเป็งอะไร ฮ้า" เม่งฮวยรีบร้อนจนเดินสะดุดเกือบล้มถ้าไม่ได้ณฤดีเข้ามาประคอง
"อาม้าคะ...อาเตียไม่เป็นอะไรมากหรอก หนูเพิ่งโดนว่าเรื่องไทรรัตน์มาเหมือนกัน อาม้าไม่ต้องตามไปซ้ำเติมหนูหรอก" พูดจบกรองกาญจน์เดินกลับตึกเล็กด้วยสีหน้าหงุดหงิด เม่งฮวยมองตามลูกสาวไปอย่างเหนื่อยหน่ายใจ
อีกสักพักก้องเกียรติมาถึง เม่งฮวยยังไม่วายบ่นเรื่องลูกสาวไม่ยอมแต่งงาน ส่วนลูกชายแต่งแล้วแต่ไม่มีลูก พูดไปพูดมาก็รบเร้าก้องเกียรติกับณฤดีว่าเมื่อไหร่จะมีหลานให้ตนเสียที สองสามีภรรยาอึดอัดไม่รู้จะตอบยังไง ได้แต่มองหน้ากันเองอย่างหนักใจ
ความอึดอัดหนักใจนี้ทำให้ณฤดีเก็บไปคิดมากถึงขนาดเอ่ยปากกับก้องเกียรติทำนองว่าให้เขามีคนอื่น เผื่อจะมีหลานให้อาม้าได้ แต่ก้องเกียรติรักและซื่อสัตย์กับณฤดีมากเกินกว่าจะนอกใจเธอได้ เขาปลอบเธอว่า ปล่อยให้พ่อแม่เราผิดหวังต่อไป คงไม่ผิดอะไรนักหนาหรอก
ooooooo
เรยาได้เป็นแอร์โฮสเตสในสายการบินฝรั่งสมใจ แต่ผ่านไปสี่ห้าเดือนเธอก็เริ่มเบื่อเริ่มเซ็ง
เพราะบินจำเจซ้ำซากแต่นิวซีแลนด์ที่เธอมีความ
หลังกับสินธร ทำให้เธอยิ่งเหงา เศร้า และบางทีก็คิดถึงเขา...
ด้านลำยองที่ย้ายมาอยู่บ้านใหม่กับเรยา แต่พอลูกบินทีละหลายวัน ลำยองก็จะแอบไปช่วยทำงานบ้านให้นายแหม่มอยู่เสมอ แต่นายแหม่มเกรงใจ และกลัวเรยาจะว่าลำยองเอาได้ จึงอยากให้ลำยองขอเรยาก่อนทุกครั้งที่จะมา
วันหนึ่งเมื่อเรยากลับเข้าบ้าน แล้วลำยองเอ่ยปากเรื่องนี้ เรยาสวนทันควันว่าไม่ให้ไป ลำยองถึงกับหน้าสลดและยิ่งรู้สึกเสียใจที่ลูกพูดตอกย้ำในอาชีพของแม่ว่าต่ำต้อย แถมยังประชดประชันให้แม่กลับไปเป็นคนใช้เขาอย่างเดิม
ถึงจะเสียใจน้อยใจยังไง แต่พอเห็นลูกสาวงอน ลำยองก็ต้องเป็นฝ่ายง้อ รับปากลูกว่าแม่จะไม่ไปบ้านนายแหม่มอีก เรยาพอใจและไปทำงานได้อย่างสบายใจขึ้นในวันถัดมา
แต่ที่สนามบิน เรยามีอันต้องขุ่นมัวในอารมณ์ขึ้นมาเมื่อเจอสินธรโดยบังเอิญ สินธรยังเจ็บแค้นไม่หายกับความร้ายกาจของเรยา เขาแทบไม่มองหน้าเธอ เดินผ่านไปเหมือนเธอไม่มีตัวตน เรยาเห็นอากัปกิริยานั้นแล้วเจ็บจี๊ด นึกในใจว่า "ฉันจะหาใหม่ให้ได้ดีกว่าแก"
พอขึ้นเครื่องเริ่มปฏิบัติหน้าที่ของตน เรยาก็ได้พบเป้าหมายใหม่อย่างไม่น่าเชื่อ หนุ่มใหญ่คนนั้นคือก้องเกียรติ เขาต้องบินไปติดต่อธุรกิจที่โอ๊คแลนด์ห้าวัน เรยาถูกใจรูปร่างหน้าตาและมาดอันสุขุมของก้องเกียรติอย่างมาก โดยไม่รู้ว่าเขามีภรรยาแล้ว และภรรยาของเขาก็เป็นเพื่อนสนิทกับเด่นจันทร์ ซึ่งเรยาเคยเจอมาแล้วด้วย
ตลอดการเดินทาง เรยาพยายามจะตีสนิทก้องเกียรติ แต่ก้องเกียรติออกจะเฉยๆและค่อนข้างระวังตัว เรยาจึงไม่กล้าเสนอตัวรวดเร็ว ทำทียิ้มแย้มแจ่มใสเป็นมิตรในฐานะผู้ให้บริการลูกค้าบนเครื่อง จนกระทั่งมาถึงเมืองโอ๊คแลนด์ประเทศนิวซีแลนด์ ปรากฏว่าก้องเกียรติพักโรงแรมเดียวกับเรยา นั่นยิ่งทำให้เรยามีโอกาสรุกหนักจนก้องเกียรติปฏิเสธไม่ได้
เรยาพาก้องเกียรติเที่ยวชมไปหลายแห่งในโอ๊คแลนด์ ซึ่งแต่ละสถานที่สวยงามจนต้องโพสท่าถ่ายรูปเก็บเอาไว้
จากนั้นเรยาชวนเขาแวะดื่มกาแฟ แล้วแสร้งทำหน้าเศร้า
เหมือนจะร้องไห้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากก้องเกียรติหรือคุณใหญ่
ได้ผล จริตมารยาของเรยาทำให้ก้องเกียรติอยากรู้ที่มาที่ไปในความเศร้าของเธอ
"ฟ้าไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าแค่...คิดถึงแม่ เราสองคนเป็นแม่ลูกที่รักกันมาก เพราะเรามีกันแค่สองคน พ่อฟ้าเสียไปตั้งแต่ฟ้ายังไม่เกิด แม่เลี้ยงฟ้ามาเพียงลำพังคนเดียว แม่ไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่ แม่ทำงานเหนื่อยแค่ไหนก็ไม่เคยบ่น เพราะแม่อยากให้ลูกสาวคนเดียวไปให้ถึงที่สุด ฟ้าอยากเรียนปริญญาโทต่อ แต่สงสารแม่ที่ต้องทำงานหนัก ฟ้าก็เลยมา
ทำงานก่อน แล้วเก็บตังค์ไว้เรียนเอง"
ก้องเกียรตินิ่งฟังด้วยสีหน้าชื่นชมความดีของเรยา โดยหารู้ไม่ว่าเธอกำลังโกหกคำโต
"แต่แม่ไม่ยอมค่ะ แม่อยากให้ฟ้าเรียนต่อ แม่บอกว่าฟ้าเป็นลูกแม่ แม่ต้องส่งฟ้าให้ถึงฝั่ง ถึงจะไกลแค่ไหนแม่ก็...แม่ก็จะยอมทำงานหนักเพื่อฟ้า ฟ้าเห็นแม่ทำงานหนักมาตลอดชีวิต..."
เรยาเว้นวรรคถ้อยคำ ก้มหน้าสะอื้นอย่างสะเทือนใจสุดๆ แล้วรีบปาดน้ำตาเมื่อเห็นก้องเกียรติเหลียวมองคนในร้าน
"ขอโทษค่ะ ฟ้านี่แย่จัง"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณฟ้าร้องออกมาเถอะ เก็บไว้ มันไม่ดี ถ้าได้ระบายมันออกมาบ้าง บางทีมันอาจจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น ผมชื่นชมในตัวคุณและคุณแม่ของคุณ แล้วคุณแม่ ของคุณทำงานอะไรเหรอ"
"แม่ฟ้าทำงานเป็นแม่บ้านค่ะ เป็นแม่บ้านให้ฝรั่งสามีภรรยาคู่หนึ่ง แม่ทำงานหนักมาก"
คราวนี้เรยาเศร้าจริงๆ ก้มหน้าร้องไห้น้ำตาไหลพราก จนก้องเกียรติต้องเอาผ้าเช็ดหน้าของเขายื่นให้เธอซับน้ำตา...
ครั้นพากันกลับมาถึงโรงแรมในตอนค่ำ ใจเรยาอยากจะชวนเขาเข้าห้อง แต่ด้วยท่าทีแสนสุภาพของก้องเกียรติทำให้เรยาไม่กล้า ได้แต่บอกลาและแยกกลับห้องใครห้องมัน พอเข้าห้องปุ๊บก้องเกียรติก็โทร.หาเมียรักที่เมืองไทย ต่างคนต่างพูดจาอ่อนหวานใส่กันด้วยความคิดถึง ก่อนที่ณฤดีจะเป็นฝ่ายกู๊ดไนท์เพราะพรุ่งนี้เขาต้องประชุมแต่เช้า
| จากคุณ |
:
klink077  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 มี.ค. 54 11:30:37
|
|
|
|
เรื่องย่อ ดอกส้มสีทอง ตอนที่ 5 ต่อจากของเก่าแล้วต่อด้วยตอนที่ 6 (เอามาฝากครับ ^^) มันส์ทุกหยด เข้มข้นทุกฉาก *o*
