ความคิดเห็นที่ 1 ฮยอนบูอิน & ยงซอบัง แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 22:42:55 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:41:22

ความคิดเห็นที่ 2 การสมัครสมาชิกบ้าน โพสในความคิดเห็นในบ้านว่าต้องการสมัครสมาชิก (มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะคะสำหรับการสมัครสมาชิกใหม่) ชื่อ = อายุ = ชอบยงซอเพราะ = ================================ ต่อจากนี้ไปเราจะรันหมายเลขสมาชิกตามลำดับแล้วนะคะ ยกเลิกการเลือกหมายเลขแล้วค่ะ :) 1/1 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:44:16

ความคิดเห็นที่ 3 วิธี การสมัคร สมาชิก สามารถสมัครลงในกระทู้บ้านได้เลยค่ะ หรือแจ้งไปหาล๊อคอิน Phokar, ahn_annann คนทำรายชื่อจะได้ทราบว่าคุณสมัครแล้ว ^ ^ (ชื่อตกหล่นไปจะได้ทราบด้วยค่ะ) ตกหล่นชื่อใครไปขออภัยด้วยนะคะ ^ ^ 1/2 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:45:15

ความคิดเห็นที่ 4 อัพเดทรายชื่อใหม่มองกันเห็นไหมหว่า ถ้ามองไม่เห็นเดี๋ยวทำใหม่ แต่รอว่างๆ ก่อน คิคิ SP 565 #cnbee (บี27) SP 566 #takrawwai49 (ตะกร้อ26) SP 567 #numberteen (ฝน) SP 568 #maiho (ขวัญ22) SP 569 #pointtion (พ้อยท์18) SP 570 #ฮานา ทูล เซด~* (นัท24) SP 571 #bunnylip(น้ำ23) SP 572 #annnisa_zaa (แอน23) SP 573 #babyp (พี20) SP 574 #นกกระจิบจุ๊บจิ๊บ (นก18) SP 575 #AmmyHammy (TITY21) SP 576 # Dekyingmommam (31) SP 577 # pangpunn (31) SP 578 # alexy (34) SP 579 # pink _diary (พิงค์ 28) ใครไม่มีชื่อแจ้งได้นะคะ กระทู้ด๋อยบ่อยอาจจะตกหล่นไปบ้าง แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 18:52:02 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 22:46:50 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:46:30

ความคิดเห็นที่ 5 กติกา มารยาท สำคัญมาก! ชาวมันเทศทุกคนควรและทำความเข้าใจนะคะ ^ ^ ข้อตกลงการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขเพิ่มเติม (ผลสรุปจากการประชุมร่วมกันระหว่างสมาชิกบ้านมันหวานที่หลังบ้าน) 1. พูดคุยแสดงความคิดเห็นในเรื่องยงซอ งดการพูดพาดพิงถึงบุคคลที่สามที่ไม่เกี่ยวข้องกับรายการ WGM สมาชิกคนไหนมีประเด็นหรือมี ปัญหาคาใจอะไรระหว่างกัน ใคร จะพาดพิงอะไรใคร ให้ส่งข้อความไปคุยไปเคลียร์กันในพื้นที่ส่วนตัว ห้ามมาใช้พื้นที่ในบ้านมาเป็นสงครามคีย์บอร์ด อย่ามาทำลายบรรยากาศหน้าบ้าน ข้อความไหนที่ทำให้ก่อให้เกิดปัญหาภายในบ้าน อยู่ในดุลพินิจของสมาชิกภายในบ้านที่สามารถช่วยกันโหวตกดลบข้อความได้ 2. พูดคุยแสดงความคิดเห็นกันอย่างสุภาพ ห้ามใช้คำหยาบ การแสดงความเห็นควรให้เกียรติกับยงซอ และบุคคลที่พูดถึง ไม่จิ้น(ในบ้าน) ในลักษณะที่ส่อให้เกิดความเสียหายต่อเกียรติ ชื่อเสียง หน้าที่การงานของยงซอ  (รักยงซอต้องให้เกียรติยงซอด้วยนะคะ ^ ^) ข้อ ความ การจิ้นที่หมิ่นแหม่ต่อการทำลายชื่อเสียง เกียรติ หน้าที่การงานของยงซอ อยู่ในดุลพินิจของสมาชิกภายในบ้านที่สามารถช่วยกันโหวตกดลบข้อความได้ 3. พูดคุยเว้ินเว้อภายในบ้านได้อย่างเต็มที่ สำหรับกรณีการไปแสดงความคิดเห็นที่บ้านอื่นๆ กระทู้อื่นๆ ให้ไปในนามส่วนบุคคล (ล๊อคอิน) ไม่ให้ไปนำเสนอความคิดเห็นในนามบ้านยงซอ (บ้านยงซอไม่สนับสนุนกาีีรไปนำเสนอความคิดเห็นโดยกล่าวอ้างว่ามาจากบ้านยง ซอ) 4. สำคัญมากสำหรับการให้เครดิต แหล่งที่มาข้อมูล ภาพ คลิป ทราน และอื่นๆ ต้องให้เครดิตแหล่งที่มาด้วย เรื่องขอความร่วมมือ 5. ขอความร่วมมือโพสภาพไม่ควรให้ความกว้างเกิน 1024 Pixel เพราะจะทำให้บ้านแหกและง่ายต่อการกระทู้ด๋อยได้ 6. การโพสข้อความอันนี้ไม่ซีเรียส แต่ขอหละกัน การโพสข้อความสั้นๆที่ติดต่อกันให้ใช้แก้ไขข้อความนะคะจะได้ไม่เปลืองช่องความเห็น จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:47:44

ความคิดเห็นที่ 6 ช่วยกันกดบ้านเก็บเข้าคลังกระทู้ด้วยนะคะ http://www.pantip.com/cafe/php/topicstock.php?id=10410275 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:49:46

ความคิดเห็นที่ 7 ซับไทย ณ บ้านมันหวาน ตามลิงค์นี้ค่ะ  http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10392553/A10392553.html#8 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 23:12:20 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 22:51:33 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:51:13

ความคิดเห็นที่ 8 ซับไทย YongSeo - Special ตามลิงค์นี้ค่ะ  http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10392553/A10392553.html#9 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 23:12:53 จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:52:25

ความคิดเห็นที่ 9 พี่พันอาการยังไม่ดีขึ้นเลยค่ะ  ขอยกมาเท่านี้นะคะ .... ซับอิงค์ค่ะ  นิ้งวางไว้บ้านหลังที่แล้ว  รอคนสวยและใจดีแปลไทยให้จ้า cr.and big thank you/MountainMadman @soompi Starting from the 0:41 mark. Y: Ah, this place…really…we were holding the umbrella. H: That’s right. MC: That looks like Sindang-dong. MC: Ahh, where they first came together and ate ddukbokki. H: “Even Your Wife Won’t Know”…right? [NOTE: This is probably a reference to the name of the restaurant, which in turn is a reference to a Korean idiom about when the food is so delicious that you wouldn’t even know if your wife died.] At the 1:00 mark. Y: Yahhh…really…how long has it been? H: I know. Y: Give us the 2-person set. Y: We’re not…we’re not comfortable with each other yet. Instead of being married right away, how about being a preparatory couple? H: It’s a good idea. Y: You think so? H: Yes… Y: Okay, we’ll do that then. H: It’s like going back in time. Y: It’s the same. MC: We’re more confused right now than the actual couple. Y: Why aren’t you using banmal? H: Oh, right. H: I’ll…I’ll eat it well. Y: “I’ll eat it well.” H: Eat well. Y: Is it done? [NOTE: Referring to the food.] H: I think…it’s done. MC: She’s still not familiar with banmal. Y: You’re eating well. H: It’s good. Y: Back then…you couldn’t even eat it in one bite. MC: That’s right! We talked about that! Y: You changed. MC: How could the ddukbokki fit in that mouth…that’s how small it was. At the 2:00 mark. MC: It means she’s comfortable. MC: It’s the difference between a miss and a missus, right? Y: This is what it tasted like. H: It’s the same taste. MC: They’re just eating. MC: They eat so well. MC: That’s called eating with an appetite. Y: It’s really good. H: It’s good, really. H: Isn’t it awkward to speak banmal for you? Y: No, I’m fine. Y: You speak banmal fine to Jinwoon and friends, but why can’t you do it to me? H: Mmm…you were upset about that? Y: Right. MC: She also speaks banmal with Jungshin and Minhyuk. H: But I’m much closer to you than them…you know that, right? MC: “You know that, right?” MC: He’s inhaling much too quickly. H: We’re really a long-lived couple. Y: We did everything that normal couples don’t get to do. Y: We played badminton, and things like that. H: And the duet stage. And composed a song. At the 3:00 mark. Y: Let’s do something like this. To figure out how much we know about each other… Y: If you don’t know… H: I might not know. Y: …a hit to the forehead. H: Ah, I don’t like it. Y: Why not? H: Because I don’t like hitting people. MC: She’s not thinking about getting hit herself. H: Should we write it on here? What should we write? H: Number one. During our 200th day anniversary,Yong did something but Hyun didn’t figure it out. What is it? MC: What is it? Y: What can it be? Y: What is it? H: Ah, what… Y: What, what? H: You have to answer it. Y: I don’t know, I don’t know. H: This one was a little hard. Y: What is it? H: The 200th day badge…you put it on your guitar during the performance. At the 4:00 mark. MC: Ahhh, that’s right. Y: That’s really hard. MC: Didn’t she say she didn’t like hitting people? Y: You’re scary. H: Well…next question. Each of us should do one at a time. Y: Mine’s too weak. Y: What did you receive after the blood donation? H: After the blood donation? H: Ah, the bookstore gift certificate. MC: Correct. The question’s too easy. H: Am I right? Y: You’re right. H: What action does Hyun dislike the most? Y: Ah! Mildang. H: Ohh…correct. Y: It’s right? H: It’s right. Y: The present that I was most touched by? H: It’s one? Y: One. MC: The scarf, the scarf. MC: Banmal song. H: Mmm…when I sang to you? Y: What song? H: Love Light. MC: It must’ve been right! จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:55:03

ความคิดเห็นที่ 10 cr.and big thank you/MountainMadman @soompi At the 5:00 mark. Y: It’s right, but I want to change the answer. H: Ah, what? Why, what do you want to change it to? MC: At the fishing trip, she sang a song for him. MC: Right. Y: How did you know? Do you know everything I’m thinking about? H: Come here. You have to get hit once. Y: Why? ภาพน้องเต๋าค่ะ H: You missed a question. Y: When did I do that? H: Question number one. Y: When did I miss the first question… H: You gave up on it. H: I’m going to hit really hard.Should I? Y: Ah, I hate this so much. Wait.I really hate this feeling… H: I don’t really like hitting theface… Y: I’ll just take a blow cleanly. H: One, two, three! Y: Ahh…why did you hit the eye? Y: In the beginning, she couldn’teven play around like that. Now….ah…she keeps throwing me all over the place. At the 6:00 mark. H: Should we go? Y: We need to waste all our money. Y: Today, I’ll cover you with jewelry. H: I’ll look forward to it. MC: With 290,000 won? H: Let’s go in. MC: They’re crossing arms. MC: This is where they first got their couple rings. MC: That’s right. MC: the 2,000 won rings. Y: It’s 2,000 won? Y: Go tell everyone about how expensive this ring is. H: But it’s 2,000 won. Y: We need to look at the jewelry, the jewelry. MC: It must still be there. H: 2,000 won! Look at that. Y: Ours isn’t here. H: The same thing isn’t here. MC: They’re disappointed. Y: Ah, what a pity. Y: I don’t know what we should buy. At the 7:00 mark. H: Back then, we were starting so there were a lot of things to buy. Y: We bought everything we thought we needed… H: This is the end, so I don’t know what we should get. MC: That’s right. H: Oh, these… MC: Oh, those things exist. Y: Yours are all sold out. Y: I’m the only one that’s left… Y: We should buy some dolls. H: Should we get one of each? Y: Okay. MC: That’s their idea of wasting money? MC: Oh! MC: Is that at the dorm right now? MC: Yes, it’s there. MC: I went in the house and it was sitting there. I was so surprised because I thought it was a real dog. Cashier: 116,000 won. MC: So they used up that much. H: It’s cold, isn’t it. Y: Yeah. H: Ah, this is funny. What should we do? At the 8:00 mark. Y: Do you remember when we came here for the first time? Y: I remember when we ate doenjjang jiggae here. H: Really. And we made kimchi. Y: And with the kimchi, we… H: Plastered everything on the wall here. Y: Did I do that? H: Yes, you did! Y: I think I’m going to become a kimchi-man now. [NOTE: The original Korean phrase is slightly more…artistic.] H: Where is it? Y: It should be here. H: Mm…it’s almost gone. H: We got the driver’s license. Y: We did the composing. H: Huh? MC: Volunteer together. MC: They didn’t do that. Y: We didn’t do that. H: But there’s still a lot of things we did do. Y: That’s right. Y: Reading… MC: Self-improvement books. H: What happened to that? Did you finish the books I gave you? จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:56:56

ความคิดเห็นที่ 11 cr.and big thank you/MountainMadman @soompi At the 9:00 mark. Y: I only have three left. H: You still haven’t finished them? Y: Let’s just grind up some ma. H: This this…this won’t do. H: What good things did you do… [NOTE: This is part of a Korean phrase that Hyun didn’t quite finish. Basically, she’s saying “Why should I grind ma for you when you didn’t even finish my books??”] MC: I think they got a lot more natural. MC: Now. MC: He’s staring so intensely. Moving on to Part 2. Y: Whenever I’m at home, I think I’m like this 80-90% of thetime. MC: He’s right. MC: It’s his style. Y: My own pose. MC: After they marry, husbands are almost like wall paintings. H: Do that all you want. It’s going to be the last time. Y: Okay. MC: What is he thinking about right now? Y: Why aren’t you using banmal? H: Right. Sorry… Y: Ahh…Seo Joohyun. H: Why? Y: You’re so funny. H: What’s funny? H: I need to get the proportions right. It’s been a while. At the 1:00 mark. Y: Out of the times when she’s in the house, I think she’s the prettiest when she’s like that. Now I can’t lie down on the couch and look at her back anymore…it’s the last time I’ll get to eat something that she’s made for me. Y: It’s the last shake we’ll drink. Y: Mmm…it’s good. Y: Come to my house every morning to make some for us. H: It’s too far. Move in. Y: Ride your truck. H: Should I? Y: A couple should try this out. H: What? Y: Leaning while sleeping. MC: Ah, lying down on someone’s lap. At the 2:00 mark. H: Sleep well, our baby~ Y: What? Baby? Am I your baby? H: Our Yong husband~ H: Wake up. Y: Did you make food? MC: If only they had an extra day tomorrow…they could’ve made more memories. Y: Polaroids, the polaroids. MC: It must be the pictures they had taken. Y: Isn’t this really too nostalgic? H: This is the letter you wrote. For our first meeting! Y: No, you can’t see this. H: Why not? Y: It’s going to be completely embarrassing. MC: There were a lot of happy moments between them. H: To Hyun~ From Yooong~ H: I brought writing paper. H: You can just write me a short response now. Y: Now? H: To Hyunnie. Maybe it’s because we got married when we were still strangers… At the 3:00 mark. H: …I think we’re still both awkward and don’t really know what to do. But seeing how we got so close in such a short time, I think it’sgoing to be a really fun relationship in the future. Even though we’re a preparatory couple…oh, preparatory couple! MC: Preparatory couple. Y: Preparatory couple, it says. H: Let’s start learning more about each other. Hyuun~ From Yong. Y: We had forgotten about this. Yong… H: Hyun? Y: A preparatory couple. We were a preparatory couple once. H: We were. H: When we read the mission card and the letter, I thought, wow, we really went through a lot of things…I could feel that again, and a part of my heart just…froze over. At the 4:00 mark. Y: Let’s go. Let’s go, Seohyun…we need to go home. MC: They’re both packing their individual things. MC: What will it be like when they’re leaving? That feeling… H: Bye… Y: Bye… MC: For the last time. H: Bye. Ahh… Y: I can really feel it now. H: Really. H: Ah, I don’t want to go! Y: We need to go. H: Ah, what do I do… H: Ahhhhh…I don’t think I can leave… MC: She must feel sad. At the 5:00 mark. H: It’s like we’re getting kicked out. Y: Let’s go home…it’s time to take Seohyun home. H: Let’s go… MC: Seohyun must’ve bonded with the house quite a lot. MC: It was her first house. H: We’ll leave now. Y: Take care. H: Thank you. Y: Thank you for everything. Y: Seohyun, get in. H: Should I put this in the trunk? Y: Eh, it’s all right, just take it with you. H: This? H: It takes up a lot of space. H: Mmm…hold on. Y: Right. Seohyun. Can you get my guitar from the trunk? H: Guitar? Y: Yeah, from the trunk. H: The trunk? At the 6:00 mark. Y: Take out my guitar. MC: What is it? MC: Is something going to pop out? MC: I remember when the members were all surprised. MC: I nearly died then. MC: Is someone in there? H: What’s this? H: Wow! MC: Balloons! Y: They’re pretty, right? MC: That’s so thoughtful. H: Wow, they’re pretty. Y: Did you think I would send you off just like that? H: Aw, what is this. MC: They needed to come up like that, but they caught on the car trunk. ภาพน้องนิ้ง จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:59:20

ความคิดเห็นที่ 12 cr.and big thank you/MountainMadman @soompi At the 7:00 mark. MC: What a pity. MC: She still likes it, though. MC: I think there’s something else. Y: Please accept my heart. Y: I’ve never done something like this before. H: Thank you. Y: There’s also a letter. H: I’m touched. Y: I’ve always wanted to do this. Y: There’s a present inside. MC: Yonghwa’s so handsome! H: Wow, it’s so pretty! Y: How much is this? Owner: 350,000 won. At the 8:00 mark. MC: It was too expensive back then. Y: Out of the things I couldn’t do for her, it was the one that I remembered the most. So I thought about giving it to her for the last time. I think I prepared it really well. H: Wow, it’s pretty! MC: She must’ve really wanted it. MC: She needs to give him a hug! MC: That’s what I’ve been thinking all this time. H: I really wanted it! Y: This was nagging me at the back of my mind the whole time. H: Thank you. Y: You’re always pink. MC: Ah, so pretty. H: How is it? Y: Ah, it’s so bright. MC: Don’t they look really happy? MC: Really. At the 9:00 mark. Y: I couldn’t buy it that time because I didn’t have the money. H: It’s fine… Y: Doesn’t it look like a car from a newlyweds’ honeymoon? Y: I prepared all this. H: I’m touched, really. Y: You’re touched? MC: I think their disappointment will be doubled, now that they’ve done that. MC: How does she forget that kind of man… MC: Nayoung, you can just forget about him. Y: You’re thankful, right? H: I’m really thankful! Really! Moving on to Part 3. H: This is so funny. Y: Putting them back in is really hard. Y: Aigoo. What do we do with… H: Thank you. Y: Now we need to take Seohyun back to Seohyun’s house. H: Let’s go! Y: It’s my first time giving someone a bouquet. H: I’m getting one for the first time. MC: I think for both of them, they shared a lot of “first” moments together. Y: Now…should we go? H: Wait… Y: What’s it like? H: Touched. Y: Now I can even take you home. At the 1:00 mark. H: Wahh…really. Y: On the last day. H: I know. Y: We should’ve taken the car to meet your parents. MC: There’s still a lot of things that they would feel sad about. H: My parents say that you’re like their son. MC: Ah, such a natural nuance. [NOTE: For nearly the entire episode, Seohyun’s been talking in banmal.] MC: Banmal’s been getting really comfortable for her. H: It’s really cool that you’re driving me back to my house. MC: It’s really improved a lot! Y: How does it feel? H: Weird. But it feels good. Y: Me too. Y: I’m sorry for showing my choding side. H: No, it was good that you were so playful. Y: You don’t know how handsome a serious guy can be. MC: Being serious is handsome, he says. H: Yong choding. Y: I’m not a choding. H: Then? Y: Yong adult… H: Eh… Y: Call me Yong adult. H: Yong adult sounds a little weird. Y: Oh, right. Seohyun. I’m curious about something. At the 2:00 mark. H: What? Y: How many sweet potatoes do I have? H: Wow, really. Y: Out of a possible 5 points, just say it. H: Those stupid sweet potatoes! [NOTE: I’m sorry. But it gets the general gist of what she’s saying.] MC: It’s important. H: Out of 5 points? H: Mmm…10. MC: It’s full! It’s full! H: It overflowed. Y: There aren’t any hamburgers, right? H: Well, some of the time. Y: Not now, right? H: Not now. Y: Ah, your scarf really fits you. H: Ah~ it’s warm. Y: I wonder who made it? MC: He’s proud of himself. Y: What are you going to do, Seo Joohyun. H: Why? Y: Your life will get so boring without me. At the 3:00 mark. H: I know…what will you without someone to keep nagging you? Y: Me? MC: Really, if someone who used to nag you isn’t there it’ll feel like something’s missing. Y: You can nag me on the phone if you call once in a while. H: Okay, keep holding on to your phone. MC: He must not want to take her home. Y: We’re almost there. MC: They’re already there. Y: We’re here, Seohyun. H: Thank you. H: Let’s walk out here for a little bit. Y: Should we? H: Do you remember? Y: Yeah. H: When we first met you dropped me off there. Y: That’s right, until you went in I kept… H: I think we just exchanged bows like 10 times. Y: Right. The awkwardness… MC: They’ve really changed. MC: They have. They’re even holding hands. At the 4:00 mark. Y: Seohyun… H: Yong… H: I have something! H: YongSeo story…two! Y: Wow! H: It’s a cute…storybook. H: It’s a real upgrade from last time. Y: A long time ago, there was a boy named Yong and a girl named Hyun. Did you make the pictures and print them out? H: Yeah. Y: To celebrate their double birthday they left for a certain place. H: This was when I gave you the YongSeo story. This one covers everything after that. Y: There was a wave of awkwardness between Yong and Hyun who hadn’t met for a month, and they needed to have a conversation. So they started their first overseas trip together. Hyun’s favorite place, the birthplace of sweet potatoes. They made very happy memories together. At the 5:00 mark. Y: When did you make all this? H: I spent the night. Y: What’s this? Ah… Y: Hyun started working on a scarf for Yong! But…where did you get these pictures? H: I did a good job, right? Y: And like this, Yong and Hyun spent a lot of time together. They kept all of their time together with them gratefully and with care, and they lived happily ever after. H: The end! Y: Wow, this is really…really…really impressive. H: Really? Y: It’s really amazing. MC: Today was a very touching day for both of them. Y: It’s really like reading a storybook. Y: Look at it like this, we really did a lot. H: I didn’t leave out a single episode. Y: Exactly. Not even one. H: Yeah. At the 6:00 mark. Y: It was a present that touched me the most. If I had gotten this the first thing in the day, I would’ve just thought “ah, we were like this”…but I got it at the end of the day, when it was all over, I was “Right…this really is my last meeting with Seohyun.” H: It was cold, and…it was like our first meeting, and I felt that we could keep our beautiful memories safe like a painting. At the 7:00 mark. Y: Don’t you have anything more to say? H: I have a lot to say, but I can’t think of any now. Y: I don’t know what to say either. H: Me too. Y: Anyways, we must be feeling the same way. MC: That’s right. MC: They must be having the same thoughts. Y: It’s the best. H: Really? Y: The best present ever. Y: I can’t see you anymore… H: What will we do… MC: Ah, don’t go in, don’t go in! Y: Take care of it. Think of it as Yong husband. H: Is he my new husband now? Y: We’re here! H: We’re here. Y: How are you going to hold all this? H: Isn’t this like I’ve run away from home or something? H: Thank you. Y: I’ll see you in Sangdo-dong.See you tomorrow. H: In the Sangdo-dong of our dreams! Y: Go in now. H: Really, thank you so much. MC: He’s acting tough on purpose. MC: The door’s closed. MC: The automatic doors close pretty quickly. H: Ah, what do I do? MC: How is she going to leave? H: I can’t leave! Y: It’s okay, just go. MC: She’s coming back out. Y: Ah, again! Y: Don’t do it like that. Y: Take care. จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:01:53

ความคิดเห็นที่ 13 เง้อออออออออออออออออ เศร้า มากมาย จอง ยงฮวา และซอฮยอน ได้ใช้เวลาร่วมกันเป็นครั้งสุดท้ายในรายการ WGM ระลึกถึงประสบการ์ณที่ผ่านมาด้วยกัน MBC ออกอากาศตอนสุดท้ายของคู่รักยงซอ ที่เป็นที่รักของผู้ชมทางทีวีมากมาย รายการดำเนินไปด้วยการนึกย้อนถึงความหลัง เพื่อระลึกว่าเวลาใกล้ถึงเวลาที่จะต้องแยกทาง ทั้งคู่ขุดคุ้ยไปถึงวันแรกที่ได้พบกัน และเล่นเกมถามคำถาม ยงฮวามีปัญหาในการตอบคำถามนิดหน่อย แต่ประหลาดใจมากกว่าที่ซอฮยอนสามารถตอบคำถามที่ค่อนข้างเจาะจงได้ย่างรวดเร็ว และเค้ายังต้องโดนลงโทษโดยวิธีดีดมะกอกบนหน้าผากอีกด้วย ยงฮวาพูดอวดว่า "ตอนแรกผมเล่นมุขกับซอฮยอนไม่ได้เลย แต่ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายล้อเล่นกับผม" ในขณะเดียวกัน ซอฮยอนกล่าวว่า "พอ ได้กลับมาเยี่ยมบ้านเพื่อระลึกความหลังแล้ว ถึงได้รู้สึกจริงๆว่ามันมาถึงจุดจบแล้ว" "พอได้เห็นซองภารกิจแล้ว ทำให้ฉันคิดได้ว่าเราผ่านอะไรด้วยกันมามาก" ยงฮวาทำเซอร์ไพร์สซอฮยอนด้วยการมอบกีต้าร์สีชมพูหวานที่เธออยากได้เป็นของขวัญพิเศษ และซอฮยอนก็มีของขวัญมอบให้แก่เค้าเช่นกัน เป็นสตอรี่บุ๊คยงซอ ที่เล่าเรื่องราวของเธอและเค้า ขณะที่รายการดำเนินไป ซอฮยอนไม่อาจอดกลั้นได้ ถึงกับปล่อยน้ำตาให้ไหลเมื่อรู้ว่าการเดินทางของเค้าและเธอในรายการนั้นจบลงแล้ว เมื่อ ถามถึงสตอรี่บุ๊ค เธอตอบว่า "ฉันรู้สึกได้ว่ามันรู้สึกอย่างไรตอนที่เจอกันครั้งแรก และเราจะเก็บคุณค่าของช่วงเวลาเหล่านั้นไว้ได้ในรูปถ่าย" ก่อนที่น้ำตา จะเริ่มไหล ทั้งคู่ดูจะอ่อนไหวไปกับการจากลา แม้กระทั่งตอนที่ยงฮวามาส่งซอฮยอนที่หอพัก เธอยังย้อนออกมาเผื่อกอดกันเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากที่ใช้ชีวิตร่วมกันในฐานะคู่แต่งงานผ่านหน้าจอทีวีเป็นระยะเวลา 1 ปี นับจากวันที่ 27 กุมภา คู่รักยงซอก็เดินทางมาถึงตอนอวสาน นอกเหนือจากตารางทำงานอันแน่นเอี๊ยดของทั้งคู่กับการโปรโมทที่ญี่ปุ่น พวกเค้าแสดงสายใยอันแข็งแรงผ่านรายการ WGM อย่างไรก็ตาม แผนการโปรโมทในอนาคตอาจเป็นตัวทำให้คู่รักต้องถึงกาลอวสาน โซนยอชิแดจะเริ่มบุกญี่ปุ่นในช่วงต้นเดือนเมษา และยงฮวาจะเริ่มถ่ายละครเรื่องใหม่ "Festival" คุ่กับ ปาร์กชินเฮ และลาออกจากการเป็นพิธีกรร่วมในรายการ อินกิกาโย ดูคู่รักยงฮวาตอนสุดท้ายแล้วเป็นยังไงบ้าง? จบสวยมั้ย? ----- PLEASE TAKE OUT WITH FULL CREDITS: Source: Nate ll Nate[2] Translated by: oniontaker@soshified.com Written by: shizzles9@soshified.com แปลไทย: pimpcess ll SOSHIFANCLUB ll http://www.soshifanclub.com จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:13:31

ความคิดเห็นที่ 14 รอคนแปลเหมือนกันเอาไททำค่ะ อิอิ จากคุณ : CeyStaL เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:20:27 A:49.49.78.152 X: TicketID:308863

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณยงซอที่ทำให้ยิ้มแก้มฉีกหัวใจเต้นแรงมีความสุขมากมาย...ขอบคุณมากกฮือออออออTToTT เชื่ออย่างสนิทใจว่ายงซอเรียลที่สุดอยู่แล้ว  ฮือออYongSeo!!You make my life COMPLETE!! cr:youmustknowme88,Thank you so much จากคุณ : riceloveyongseo (riceloveyongseo) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:25:57

ความคิดเห็นที่ 16 อันยองทุกคนนะคะ  กลับมาพร้อมกับอมยิ้ม เย้ ๆ ได้อมยิ้มแล้ว 55++ บัวแปล Yong & Hyun Story II มาฝากค่ะ แปลจากเวบจีนนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยนะคะ เพราะมีบางประโยคที่แปลแล้วงง ๆ ^^ Cr. 感谢大家的甜酒 @ buidu กาลครั้งหนึ่งมีเด็กชายชื่อยง และเด็กหญิงชื่อฮยอนใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน วันเกิดของพวกเขาห่างกันไม่มาก 1989.6.22 – 1991.6.28 เพื่อเป็นการฉลองวันเกิด ทั้งคู่ได้ไปในที่แห่งหนึ่ง นอกจากนี้ มีช่วงที่ยงและฮยอนไม่ได้พบกัน มีบรรยากาศที่น่าอึดอัดอบอวลอยู่ ทั้งสองต้องการการพูดคุยระหว่างกัน ทั้งสองคนเริ่มท่องเที่ยวในต่างประเทศเป็นครั้งแรก เป็นที่ที่ฮยอนชอบมาก เพราะเป็นแหล่งกำเนิดมันเทศ  คาวาโกเอะ ความทรงจำที่มีความสุข บอกความปรารถนาของคุณกับผมคนเดียวเท่านั้น สร้างความทรงจำที่น่าสนใจ อา … สบาย … อา ความรู้สึกของคอที่พับอยู่ (แอบงง ๆ 55 ตอนนี้ คือ ตอนที่น้องหลับซบไหล่ยงตอนไปปูซานอ่ะค่ะ) (ตอนถ่ายรูปแต่งงาน) … เขิน ๆ … ยงเด็กประถม ! ฮยอนเด็กประถม ! พวกเราคือเด็กประถม ถู ถู ถู ถู อา ฮ่าฮ่า (รูปตอนน้องดีดหน้าผากยง งงนิด ๆ ทำไมต้อง ถู ๆ ๆ เปิดดิกแล้วแปลว่า ถู ๆ ๆ อ่ะ แต่น่าจะเป็น ดีด ๆ ๆ มากกว่านะ 555) เพื่อที่จะถักผ้าพันคอให้ยง ความพยามยามในญี่ปุ่น ความพยายามระหว่างรอการแสดง ความพยายามบนเครื่องบิน ความพยายามตอนถ่าย CF เพราะว่าขน (ของไหมพรม) ทำให้มีอาการโรคหอบหืดนิดหน่อย ใช้เวลาไปมาก ในที่สุดผ้าพันคอก็เสร็จ ทัวร์ที่ญี่ปุ่น ยงทำผ้าพันคอหาย ฮยอนไม่สามารถเชื่อคำพูดนั้นได้ แต่ยงขอโทษจากใจจริงและถักผ้าพันคอด้วยตัวเอง ทำให้ฉันเชื่อว่านั่นคือความไม่ได้ตั้งใจของยง และเข้าใจเขา ยง : ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ  ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ไม่กล้าพบหน้าคุณแล้ว ยงและฮยอนใช้เวลาร่วมกันมานาน ช่วงเวลาแห่งความสุข ช่วงเวลาแห่งความเศร้า ช่วงเวลาแห่งความกระอักกระอ่วน ช่วงเวลาแห่งความขอบคุณ ช่วงเวลาทั้งหมดนี้ฉันจะเก็บไว้เป็นความทรงจำที่มีค่า มีความสุขตลอดไปนะคะ ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ  แปลไปเศร้าไป รีรันไปสามรอบ น้ำตาตกทุกรอบเลย PD ก็ใจร้ายมาก ตัดออกไปตั้งเยอะอ่ะ ตอนสุดท้ายยังทำกันได้นะ PD และ MBC ฮึ่ม ๆ ๆ จากคุณ : บัว (dek_accbaka) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:34:58

ความคิดเห็นที่ 17 เศร้าจัง พึ่งกลับมา ไม่อยากดูเลย TT TT ไว้เดี๋ยวเดียร์จะแปลให้นะค่ะ ในส่วนบุ๊คของน้องซอ ส่วนข้อดีและไม่ดีของคู่ยงซอ ยังเหลืออีก 2 หน้า TT TT ข้างบนมีแล้วบุ๊ค แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 23:39:40 จากคุณ : Yogurt_Mousse (Yogurt_Mousse) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:36:46

ความคิดเห็นที่ 18 กลับไปรีรันดูอีกรอบเรียบร้อยแล้วค่ะ รอบนี้ดูแล้วเรายิ้ม และมีความสุขนะ เพราะได้รู้แล้วว่าทั้งสองรักกันจริง ๆ โดยเฉพาะการแสดงออกของน้องซอ ที่บ่งบอกว่ารักยงเพราะถ้าไม่รักน้องคงไม่ทำแบบนี้หรอกค่ะ ส่วนยงนั้นไม่ต้องบอกก็เป็นที่รู้โดยทั่วกันอยู่แล้ว แม้ว่ารายการจะจบลง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง เรายังได้เห็น ได้สนับสนุนผลงานของคนที่เรารักทั้งคู่ ยังจะได้เห็นความเรียลที่ยงคอยโชว์สื่อ มันเป็นการจบเพื่อเริ่มต้นเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นเราเตรียมดูของจริงกันหลังจากนี้ดีกว่าค่ะพี่น้อง ปล. ขอบคุณชาวบ้านมันหวานทุกคนจริง ๆ ค่ะที่ให้กำลังใจกัน ดีขึ้นมาได้เพราะทุกคนนี่แหละค่ะ จากคุณ : ฝันดี (เส้นหมี่ผัดขี้เมา) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:40:54

ความคิดเห็นที่ 19 ยงและฮยอนใช้เวลาร่วมกันมานาน ช่วงเวลาแห่งความสุข ช่วงเวลาแห่งความเศร้า ช่วงเวลาแห่งความกระอักกระอ่วน ช่วงเวลาแห่งความขอบคุณ ช่วงเวลาทั้งหมดนี้ฉันจะเก็บไว้เป็นความทรงจำที่มีค่า มีความสุขตลอดไปนะคะ ----   ชอบประโยคข้างบนจังเลย  น้องบัว ขอบคุณค่ะ น้องซอ หนูเรียนรู้ รับรู้อะไรมากมายนะ  จากรายการนี้  และจากผู้ชายคนนี้ จากคุณ : ahn_annann เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:42:33

ความคิดเห็นที่ 20 ในที่สุดก็ดูจบไปแล้วเป็นทีเรียบร้อย ร้องไห้ไปดูไปจนปวดหัวไปหมด ตอนนี้สายตาน้องซอบ่งบอกจริงๆ ว่าเศร้ามากๆๆๆๆๆ ยิ่งตอนที่น้องเดินกลับมากอดยงอ่ะ เราไม่ไหวปล่อยโฮใหญ่เลย เหอๆๆๆ แต่ในความเศร้าที่จะไม่ได้ดูยงซอเดทกันผ่านสื่อแล้ว ยังรู้สึกขอบคุณยงซอในอีกหลายเรื่อง ขอบคุณยงซอที่ทำให้รู้ว่าความรักที่บริสุทธิ์มันเป็นยังไง ขอบคุณยงซอที่ทำให้ทุกๆวันเสาร์เป็นวันพิเศษขึ้นมา ขอบคุณยงซอที่ทำให้ได้พบกับมิตรภาพที่ดีๆจากเพื่อน พี่ น้อง ที่รักยงซอเหมือนกัน จากนี้ถึงจะไม่มียงซอให้ดูทุกเสาร์ แต่ทุกวันเราก็จะยังติดตามข่าวสารของน้องๆต่อไป ต่อไปนี้ต้องผันตัวจากแม่ยกไปเป็นนักสืบ ปาปารัซซี่ ตามติดความเรียลของน้องสองคน อิอิ ปล.ชาวมันหวานทุกคน ไฟท์ติ้งนะคะ T^T จากคุณ : นินจาแอน (Himawari_Yuki) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 23:59:51

ความคิดเห็นที่ 21 they match each other really well as always cr.wenoevol จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:07:15

ความคิดเห็นที่ 22 yong though when seeing hyun back cr.wenoevol จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:08:04

ความคิดเห็นที่ 23 หวังว่าในอนาคตอันใกล้ๆจะเหนทั้งสองคนถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา เล่นละครด้วย sm fnc และสินค้าต่างๆ จัดให้หน่อยยยยยย จากคุณ : momosai (momosai) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:08:51

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีค่ะทุกคน กิ่งเพิ่งกลับมาถึงบ้าน ยังไม่ได้ดูเลย วันนี้จิดใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย คิดถึงเรื่องนี้ตลอดทั้งวัน คิดถึงทุกๆคนในบ้านว่าจะเป็นยังไงกันบ้าง ? พอกลับมาถึงบ้าน ก็รีบอาบน้ำเปิดคอม เข้ามาในบ้านทันที แต่เห็นภาพแล้วน้ำตาไหลทันที นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าจะร้องไห้ได้หนักขนาดนี้ เห็นภาพน้องซอร้องไห้ เห็นภาพเค้ากอดกัน เห็นภาพยงให้กีต้าร์น้องแล้ว มันเศร้ามากๆจริงๆ ขอบคุณทุกๆคนมากๆนะคะ สำหรับมิตรภาพที่ดีๆ แม่ยกมันหวานรักกันตลอดไป และรักยงซอตลอดไป สู้ๆนะคะ T^T จากคุณ : Kingoh เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:10:41

ความคิดเห็นที่ 25 รีรันก่อหลายรอบ เศร้ามากแต่ยังไม่เสียน้ำตา พอเดินมาเจอกีต้าร์ ที่เก็บเงินซื้อเอง ฝึกเล่นเอง ด้วยอิทธิพลจากยงซอ เท่านั้นแหละ   เขื่อนแตกจริงๆ TT TT จากคุณ : DoraemoNooB เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:14:15

ความคิดเห็นที่ 26 ขอวางอีกทีเพราะ แม่ยกเราเชื่อว่า มันคือการตัดจบ จากพีดี แต่มันไม่ใช่การจากลาของน้อง 2 คน จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:19:51

ความคิดเห็นที่ 27 มีพี่คนหนึ่ง ถามว่า ใครคิดนะเรื่อง ช่อดอกไม้ กีต้าร์ หรือ ลูกโป่งท้ายรถ เราเลยฟันเฟริมว่า น่าจะเป็นความคิด ยงงง เพราะ พีดี มันมีสมองที่ไหน ปล.เกลียด พีดี ยกมาจากเม้นท์ของแฟนเพจ Nakunta Chaiyanajit ใน soompi มีคนล้อด้วยว่า ย้ง ตั้งใจไม่เอากระเป๋ากีต้าร์ให้ ซอ เพื่อเป็นข้ออ้างจะได้ขอเจอ ซอ อีก (ประมาณว่า ซอ ลืมกระเป๋า) jashik! แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 00:49:11 จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:29:16

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนนี้ยังทำใจดูไม่ได้เลยอ่ะ  แค่คิดว่าเสาร์หน้าจะไม่มียงซอให้ดูอีกต่อไปแล้ว มันเศร้าจริงๆ จากคุณ : MeanNie เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:33:44

ความคิดเห็นที่ 29 เศร้าด้วยคนค่ะ น้ำตาไหลอีกแล้ว แล้วต่อไปนี้วันเสาร์จะทำอะไร แต่ที่แน่ๆคือ yongseo is realค่ะ จากคุณ : Dr. Darin (Dr. Darin) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:40:38

ความคิดเห็นที่ 30 ได้แตาแอบร้องไห้ ในห้องน้ำไม่กล้สร้องเดี๋ยวแม่เห็น รีบขึ้นห้องล๊อกกลอนปิดห้องน้ำ วนนี้ไม่ยอมอยู่บ้านเพราะอยากให้ลืม เรื่องรายการจบ แต่พอกลับมา ก็ทนไม่ไหวยิ่งเห็นน้องร้อง โซวอนทุกคนปวดใจทุกครั้งที่ต้องเห็นน้ำตาสาวๆ ทำไมน๊ะ? จากคุณ : SONEMINTINiiZ GG เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:44:04

ความคิดเห็นที่ 31 อันยองค่ะทุกคน พึ่งกลับมาถึงบ้านค่ะ ยังไม่ได้ดูเลยแต่โหลดจากท่อมาแล้วค่ะ ยอมรับว่าไม่กล้าดู ใจมันหวิว ๆ ยังไงไม่รู้ แค่คิดน้ำตาก็จะไหลแล้วค่ะ ขอตัวไปอ่านความเห็นย้อนหลังก่อนนะคะ เดี๋ยวจะเข้ามาใหม่ค่ะ จากคุณ : รักยงซอตลอดไป (papaya_kae) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:46:16

ความคิดเห็นที่ 32 ดูกี่รอบ...น้ำตาแตกทุกรอบบบ T___T ถึงจะเศร้า....แต่ที่แน่ๆ วันนี้ ทั้งยง และ ซอจู สายตาชัดเจนมากมาย... รายการจบ....คนไม่จบ ค่ะ ^__^ จากคุณ : มนุษย์ต่างดาวปิ๊งแว๊บ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:49:45

ความคิดเห็นที่ 33 กิ่งเพิ่งดูจบค่ะ ร้องไห้เสียงดังมาก จนพ่อลงมาถามว่าเป็นอะไรมั้ย ? น้ำตามันยังไหลไม่หยุดเลยค่ะ มันยังไม่จบใช่มั้ย ? มันเพิ่งจะเริ่มต้นในชีวิตจริงเท่านั้นเอง แม่ยกต้องไปเป็นปาปารัสซี่แทนแล้วล่ะ T^T เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ถึงแม้ว่า ตอนนี้กิ่งยังจะเอาตัวไม่รอดก็ตาม สู้ๆด้วยกันนะคะ cr.Orange Woramon สองคนช่วยกันเก็บลูกโป่ง น้องซอขอบคุณยงอีกครั้ง ยงบอกว่า ตอนนี้ได้เวลาที่ซอฮยอนต้องกลับบ้านแล้วล่ะ ไม่ต้องเสียใจเนอะ น้องอารมณ์ดีขึ้น บอกอย่างร่าเริงว่า ไปกันค่าาา พอขึ้นรถ ยงก็พูดว่า เป็นครั้งแรกเลยที่ยงให้ดอกไม้เป็นของขวัญ (คนแรกอีกแล้วววว) ...น้องซอก็ว่าเป็นครั้งแรกที่ได้รับช่อดอกไม้ (คนแรกอีกเหมือนกันคึคึ) รถแดงกับยงซอค่อยวิ่งออกไปมุ่งหน้าสู่หอพักน้องซอ แล้วยงก็ถามน้องว่าเป็นยังไงบ้าง น้องก็ว่าปลื้มค่ะ แล้วน้องก็แกะจดหมายยง แล้วพูดอีกว่า ปลื้มใจจริงๆค่ะ แล้วยงก็พูดว่า ครั้งสุดท้ายแล้วหรอ(เริ่มมาเศร้ากันอีกแล้ว แงแแแงง) แล้วก็ยงก็บอกว่า แล้วจะขับรถของเราไปพบคุณพ่อคุณแม่ด้วย (จะนะคะ มันเป็นอนาคต อันนี้ไม่พลาดชัวร์) ซอบอก นั่นนะสิคะ คุณพ่อคุณแม่ของเรา(ซอ)ด้วย ของพี่(ยง)ด้วย (ของเราในภาษาเกาหลีเป็นคำปกตินะคะ เค้ามักจะเรียก ลูกของเรา บ้านของเรา พี่ของเรา โรงเรียนของเรา งงไหมอ่ะ) แล้วน้องก็ว่า มันน่าทึ่งมากเลยนะคะที่ได้นั่งรถกลับบ้านกันแบบนี้ ยงถามน้องว่าแล้วตอนนี้รู้สึกยังไง น้องบอก แปลกๆนิดหน่อย แต่ชอบค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่ดี ยงก็บอกว่า โอ้...ดีจังเลย แล้วยงก็ขอโทษน้องซอเรื่องที่ตัวเองเหมือนว่าจะชอบทำตัวโชดิ่ง(ขี้เล่นเด็กน้อย) น้องบอกว่า แล้วพี่ก็ขี้แกล้ง ชอบแหย่มากๆด้วยค่ะ แต่มันดีนะคะใช่ไหมล่ะ แล้วก็แซวกันเอง น้องซอเรียกยงโชดิ่ง ยงบอกว่า ยงฮวาเฉยๆต่างหาก(อารมณ์นี้อ่ะ)น้องซอ อะไรอ่าาาา ยงบอกจะโทรหายงไหม(อันนี้ไม่แน่ใจนะคะช่วงนี้ยงเค้าพยายามบอกว่าเค้าโตแล้ววววอ่ะ) น้องว่า ตอนนี้ที่ยงเป็นผู้ใหญ่(ยงออรึน:ชื่อใหม่ แบบว่าโตแล้ว)เลยดูแปลกๆนะ ยงพูดว่า อ้า..จริงสิซอฮยอนอาาาา มีไรสงสัยนิดหน่อย น้องซอ อะไรหรอคะ ยงถามว่า ตอนนี้ยงได้มันเทศเท่าไหร่ น้องขำทันที น้องซอ อ้าาจริงเลย ข้อที่ห้าหรอคะ(อ้างจากตอนเล่นเกม) น้องซอบอกว่า สิบหัวค่ะ ยงถามต่อว่า แฮมเบอร์เกอร์ล่ะไม่มีใช่ไหม น้องซอ บ้างค่ะ(นานๆ ที)แต่ตอนนี้ไม่มีแฮมเบอร์เกอร์ค่ะ ยงบอกว่า อ้าาาาเพราะผ้าพันคอใช่ไหม น้องบอกว่า อ่า...มันอุ่นมากๆเลยค่ะ(จับที่ผ้าพันคอตัวเอง) เวลาผ่านไปอีกนิด.... ยงถามว่า แล้วซอจูฮยอนจะทำยังไงดี น้องซอ ทำไมหรอ ยงบอกว่า ไม่มียงน้องซอคงจะเบื่อมากๆไม่รู้จะทำอะไรดีใช่ไหมล่ะ น้องซอว่า ก็แบบนั้นละคะ พี่ก็ด้วย ถ้าไม่มีใครบ่นแล้ว พี่จะทำยังไงดีใช่ไหมละ ยงตอบว่า พี่หรอ...บางครั้งพี่ก็จะโทรหาเพื่อจะได้ยินเสียงเธอบ่นนิดหน่อยไงล่ะ(กริ๊สสสสสสสสสสส) น้องซอตอบว่า นั่นสิคะ ฉันก็อยากโทรไปฟังค่ะ cr. ชุมชนมันหวานบ้านเจ๊-หนูธันย์ จากคุณ : Kingoh เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:50:39

ความคิดเห็นที่ 34 ตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมา วันเสาร์เป็นวันที่ทำให้เรามีความสุขที่สุด แต่จากนี้ไป...มันกลับทำให้เราเสียใจจนเกินจะรับได้จริงๆ หนึ่งสัปดาห์ของนกจะมีแค่ จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ อาทิตย์เท่านั่น เกลียดวันเสาร์ที่สูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จากคุณ : โทริจังงัง เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:50:46

ความคิดเห็นที่ 35 ลูกโป่งท้ายรถลอยตุ๊บป่อง อิยงได้ความคิดแต่ใดมา คำตอบ: มาจากบอลลูนยงซอในคอน mbc ที่แทกุกไง จากคุณ : momosai (momosai) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 00:51:29

ความคิดเห็นที่ 36 ย๊ง..อยากพูดแบบนี้ใช่มั้ย.... จากคุณ : แม่ทัพเต๋า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:03:43

ความคิดเห็นที่ 37 สายตาน้องซอ แบบว่าไม่อยากไปเลย จากคุณ : momosai (momosai) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:10:33

ความคิดเห็นที่ 39 เปนพลซุ่มค่ะ วันนี้มาเข้ามาให้กำลังใจทุกคนนะคะ สู้ๆนะคะ พวกเราต้องเปนนักสืบต่อไปค่ะ เพราะความรักที่แท้จริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น สู้ๆนะคะ จากคุณ : Dr. Darin เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:18:42

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาลารอบกระทู้ วันนี้คงจะไม่เปิดมาอีก ไม่ไหวหละทำงานการไม่ได้เลย ปวดหัว คิดงานไม่ออก คิดถึงแต่ยงซอ T__T มากกว่าหนึ่งปีที่ไม่เคยได้ห่างหายจากยงซอเลย ทุกวันเปิดบ้านเข้ามาหายงซอ มาหารอยยิ้มของยงซอ มีทุกข์มีสุขบ้างตามประสาแต่เปิดบ้านมาหายงซอ หาเพื่อนมันหวาน ความทุกข์เหล่านั้นลดลงไปได้เยอะเลย ยงซอสำหรับโพการ์คงมากกว่ารักความคลั่งไคล้ในศิลปินหละ แต่ยงซอคือความรัก ความผูกพันที่มีเข้ามาในช่วงชีวิตหนึ่ง ต่อแต่นี้สัญญาว่าจะสนับสนุนน้องทั้งสองในทุกๆงาน ในทุกอย่าง เชื่อในการตัดสินใจของน้องทั้งสอง พี่คนนี้จะให้กำลังใจตลอดไป เคยคิดว่าพอไม่มียงซอ ชั้นจะอยุ่ให้มีความสุขได้อย่างไง จะใช้ชีวิตให้มีความสุขแบบไหนหนอในวันที่ไม่มียงซอ จนมาถึงตอนนี้ คิดได้แล้วว่าชั้นต้องอยู่ให้กำลังใจน้องทั้งสอง จากเดิมที่ส่งให้เท่าไหร่ชั้นต้องส่งกำลังใจให้มากขึ้นเป็นสิบๆเท่า ยงฮวาผุ้ชายคนนี้ ให้เกียรติดูแลซอจูตลอดมา ยงฮวาผุ้ชายคนนี้เข้าใจใส่ใจความรู้สึกซอจูตลอดมา และเชื่อว่ายงฮวาผุ้ชายคนนี้จะทำได้ตลอดไป ซอจู หนูคือรอยยิ้มและกำลังใจที่สดใสของยงฮวานะ ยงซอต่างเป็นพลังใจต่อกัน เป็นกำลังใจให้กันตลอดไปนะยงซอ จับมือกันวิ่งไปตามฝันนะยงซอ ไม่ว่าจะอีกกี่สิบปี ขอให้รู้ว่ามีคนๆ หนึ่งคอยส่งกำลังใจให้อยู่ สำหรับเอ็มบีซี  วีกอท SM FNC ขอบคุณที่นำพายงซอมาพบกัน ขอบคุณที่ทำให้มีทุกวันนี้ แม้จะถูกเหวี่ยงบ้าง เม้งบ้างตามประสา โพการ์เชื่อว่า MBC หรือ ค่ายอื่นๆ คงไม่ปล่อยยงซอไปหรอก สักวันต้องมีผุ้จัด ทีมงาน พาให้ยงซอของเรามาพบกัน พวกเรามาเฝ้ารอวันนั้นด้วยรอยยิ้มกันดีกว่า สำหรับสมาชิกบ้านมันหวานคงไม่ต้องเรียกว่าสมาชิกเนอะ เราเหมือนเป็นพี่น้องกันเข้าไปทุกวันแล้ว สุขบ้าง ทุกข์บ้าง นอยบ้าง ทะเลาะบ้างกันตามประสา แต่เราก้อรักกันใช่ไหม เป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะ พี่น้องบ้านมันหวาน ว่าแต่ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง น้องหมีนั่นเพราะน้องหมียงซอในงาน โฮลิก้าและงานคอนเอ็มบีซีใช่ไหมยงซอ ลูกโป่งนั่นเพราะบอลลูนยงซอที่ลอยบนพื้นฟ้าแทกุกใช่ไหม สัญญานะยงซอ ถ้ามาพร้อมกันอีกเมื่อไหร่ พวกเราพร้อมจะต้อนรับ ยงซอ คู่รักมันหวานของพวกเราอย่างดีแน่นอน ยงซอตลอดไป YongSeo Forever ยงซอไฟท์ติ้ง มันหวานไฟท์ติ้ง บ้านมันหวานไฟท์ติ้ง นานๆ เวิ้นที่ยาวเลยไหม ^ ^ จากคุณ : YongSeo Forever (phokar) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:22:42

ความคิดเห็นที่ 41 คลิปที่ฝั่งโซวอนทำค่ะ ตามลิ้งเลยน่ะค่ะ เพราะไม่สามรถลงทั้งลิ้งและภาพได้ คิคิ อยากจะบอกความเรียลของคู่นี้รู้สึกว่าโซวอนหลายคนจะรักและยอมยกน้องซอให้ผู้ชายที่ชื่อจองยงฮวา CNBlue แล้วน่ะค่ะ ลิ้งค่ะ (แอบงงพี่พัน ไม่ให้ใช้ Rich mode) http://www.youtube.com/watch?v=oNHdxfK597M&feature=player_embedded#at=152 จากคุณ : Boice YS (spp_zy) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:30:02

ความคิดเห็นที่ 42 35 5555 แตงโม คิดเหมือนพี่เลย เข้าข้างตัวเองสุดฤิทธิ์ จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:36:42

ความคิดเห็นที่ 43 กิ่งไปเจอมาจาก fb.YongSeo InLove ค่ะ สปอยคร่าวๆออกแนวเล่าให้ฟังนะคะ ขอบคุณคำแปลจากส้มมากๆๆๆๆๆ ค่ะ ขอบคุณพี่กิ๊กมากๆด้วยค่ะที่เอามาแบ่งปัน น้องซอ เดินกอดแขนยงฮวา จนมาถึงร้าน เค้าตัดตอนมองหน้ากันแบบกลับหัวกลับหางเหมือนตอนกินกุ้งออกด้วยค่ะ ที่ร้านต๊อก ต่อนะ พอมาถึงที่ร้ายยงก็ว่ามันเหมือนกันเลยจริงๆ สั่งอาหารกัน น้องซอพูดเรื่องมองหน้ากันแบบกลับหัวกลับหาง พอตัดมาที่อาหารมา ยงก็ถามน้องว่าจริงสิทำไมตอนนี้ไม่ใช้คำแบบไม่เป็นทางการล่ะ น้องก็ว่า งั้น...กินละนะ(ไม่เป็นทางการ)กินให้อร่อยไปเลย อืมมมม...อร่อยจัง แล้วยงก็บอกว่าซอกินต๊อกให้หมดแบบคำเดียวไม่ต้องกัด (ไม่เหมือนตอนเจอครั้งแรกอ่ะ แบบตอนนั้นน้องค่อยๆกิน...ในห้องส่งกิ๊สกร๊าสสสกันไป) แล้วทั้งคู่ก็ดื่มด่ำกับความอร่อยของต๊อก แล้วน้องก็ถามยงว่า พูดแบบไม่เป็นทางการกับพี่ มันไม่รู้สึกแบบเคอะเขินใช่ไหมคะ(น้องเชคกับยงว่าน้องพูดแล้วโอเคไหม แปลกๆหรือป่าวประมาณนั้น) ยงบอกว่า โอเคเลย แล้วก็บอกว่า กับจินอุนยังพูดได้ดีเลย เพราะเป็นเพื่อนใช่ไหม แล้วทำไมกับฉันเธอไม่เห็นต้องประหม่าเลยนะ(ประมาณนี้อ่ะ หึงเล็กน้อย) น้องเลยว่า อ่อฉันก็กำลังใช้(คำแบบไม่เป็นทางการกับพี่)อยู่นะคะ ยงเลย อืมมจริงด้วย แต่ว่า...ถ้างั้นพี่มีอะไรเพิ่มเติมแบบเป็นกันเองอีกไหมอ่ะคะ ยง อืมมม มันเข้าใจมันใช่ไหมล่าาา เราช่างเป็นคู่ที่คงที่(เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนอ่ะ)กันจริงๆ เลย ยงเลยบอกว่า ทำไมพวกเราเป็นคู่แบบนี้ จริงๆแล้วพวกเราโชคดีน้า แล้วยงก็ว่า อยากจะเล่นแบดมินตันด้วย น้องซอก็ว่า อยากจะดูเอ็ทด้วย(น่าจะหมายถึงอยากเล่นแบดกันอะ)แล้วก็มีที่อื่นๆอีกมากไม่รู้เท่าไหร่ที่ทำได้ดีกันใช่ไหม(ข้ามนะน่าพูดถึงสิ่งที่ทั้งสองคิดว่าทำได้ดี) แล้วน้องซอก็เอาจดหมายมาให้เขียนเหมือนตอนวันแรกที่เจอกัน เรื่อง หนึ่งปีของคู่รักยงซอ นานเท่านานต่อไปในอนาคตข้างหน้าอยากจะทำอะไรให้ดีๆกันบ้าง(อันนี้งงเองนิดหน่อยนะ เหมือนมานั่งย้อนรำลึกเรื่องปีนึงที่ผ่านมากันอะคะ) น้องซอ ข้อหนึ่ง ตอนสองร้อยวันน้องไม่เข้าใจอะไรยงตอนนั้น ยงถามอะไรอ่ะ น้องก็อ่าาาอะไรอะคะเนี้ย คำถามของฉันนะคะ ยงมันงงค่ะ บอกอะไรอ่ะไม่รู้อ่ะ น้องเลยเฉลยว่าเครื่องหมายตอนที่ร้องดูเอ็ทสองร้อยวัน (ตอบไม่ได้ก็โดนทำโทษไปตามระเบียบ) ข้อต่อไป ยงถามตอนไปบริจาคโลหิตได้รับของอะไรมา น้องตอบถูก ว่าหนังสือวัฒนธรรม ยงอึ้งน้องตอบถูก...น้องบอกถูกใช่ไหม ยงบอก ทำได้ดีๆ ต่อไปน้องถาม ฮยอออนไม่ชอบทำอะไรที่สุด อันนี้ไม่รู้อ่ะ(มิลดัง) แต่ยงตอบถูก ข้อต่อไป ยงถามว่า ของขวัญที่ยงได้รับแล้วปลื้มที่สุดคืออะไร น้องถามว่า อย่างเดียวหรอคะ ยง อืมมเอาอย่างเดียว ที่สุดๆ(ในห้องเดาว่าพันมาลซอง) น้องบอกว่า มันคือเพลงใช่ไหมคะ ยงบอก เพลงอะไร น้องบอก ซารางบิซ... (เหมือนจะถูกอีกแหะ...ยงเลยขยี้คำตอบเดิมของตัวเอง) ยงบอกกดดันมากเลย เปลี่ยนไปทำอย่างอื่นกันดีกว่า (น้องดันตอบถูกตลอด) ซอถามทำไมละ แล้วเค้าก็ย้อนตอนน้องร้องเพลงอีพีตกปลาให้ดู ยงถาม แล้วจะทำไงดีละเนี้ย แล้วน้องก็ว่า ยื่นหน้ามาค่ะ ฉันตอบถูกใช่ไหม(โดนทำโทษไปอีกรอบ อิอิ) แต่ยงบอกว่า ทำไมอ่ะ เกิดสงครามกันเล็กน้อย ฮ่าๆ พอกำลังจะโดนดีด ยงขอเวลานอกแปปนึง ฮ่า(ทำใจ)น้องซ...อก็ขำชอบใจใหญ่ ยงบอกว่า มันไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ(อาการโดนดีด ฮ่าๆ) น้องเลยโวยวายนิดหน่อย แล้วก็ดีดโดนตายง ยงมีบ่น(เดี๋ยวนี้เป็นยงซอโชดิ่งทั้งคู่) ในห้องมืด ยงบอกว่า ครั้งแรกที่เจอกันอ่ะไม่สามารถขี้เล่นขี้แกล้งได้แบบในตอนนี้ทำกันได้แล้ว ทั้งคู่ชวนกันมาที่ร้านเครื่องเขียนเดิม(น้องซอเดินควงยงด้วย น่ารักเหมือนที่เจแปน) น้องซอชี้บอกยง ไปกันไหม แล้วยงก็แซวนิดหน่อย แล้วก็เดินมาที่แหวน พยายามหาแหวนที่เหมือนวงเดิมแต่ไม่มีแล้ว(หมดคอลเลคชั่นแล้วหรือแฟนยงซฮเหมาซื้อไปหมดแล้วแน่เลยค่ะ) ช่วงนี้ มินกับชินในห้องส่งสงสัยว่ายงทำอะไร ยงบอกว่าไม่มีอ่ะ น้องก็บอกว่า ไม่มีอันที่คล้ายๆเลยนะคะ ยงบอกว่า อ้าาาเสียใจจัง ถ้าวันนี้ซื้ออะไรสักอย่าง ไม่รู้จะซื้ออะไรดี น้องเลยเสนอว่า งั้นก็เริ่มใหม่ก็ได้ หาของมันดูเหมือนกันด้วยกัน เลือกกันอยู่สักพัก ยงก็ไปสนใจรูปตัวเองที่วางขายแล้วพยายามหารูปของซอด้วย แต่เหมือนจะหมด ยงบอกมีมันคนเดียวเองหรอ แล้วยงก็ว่า ซื้อตุ๊กตากันไหม น้องก็อืมมม แล้วก็เลือกได้ตุ๊กตาหน้าตาน่ารักแบบประหลาดนิดๆ ตอนนี้เองน้องมินร้องโอ๊ะ พิธีกรถามว่าเจอที่หอหรอ น้องมินบอกวว่าใช่ครับ ตอนที่ผมเห็นมันครั้งแรก ผมตกใจเลย(ตกใจหน้าตาตุ๊กตา)แต่ตอนนี้รู้แล้วครับ ซื้อของกันไปแสนหกหมื่นวอน แต่ไม่เป็นไร มีเงินกันสองแสนเก้าหมื่นวอน(จากธนาคาร) ตัดเดินกลับมาที่บ้านซังโดดง เข้าบ้านมา ยงก็ว่านึกถึงตอนทำเทวจังชีเกกิน(แกงส้มเกาหลี) แบบว่า ที่บริเวณทำครัวรกได้ที่อยู่ แล้วก็นึกย้อนไปถึงตอนที่ทำกิมจิด้วย ที่หัวไชเท้ากระเด็นมาเปื้อนผนังบ้าน ตอนทำอาหารกับนางเอกโมดาเมะด้วย ตอนร้องเพลงเล่นกีต้...าร์กับพี่ภรรยา จนวนกลับมายืนที่หน้าตู้เย็น มาไล่ว่าทำอะไรที่ทำกันไปแล้วบ้าง แล้วก็มาสดุดว่า ยังไม่ได้ทำข้อที่ว่าจะไปทำงานอาสาสมัครกัน ยงบอกว่าจริงด้วย(เสียใจอ่ะ น้ำเสียงยงกับซอแบบว่า T_T) แล้วน้องซอก็ชี้ข้อที่ว่า จะอ่านหนังสือแบบเป็นกิจวัตรกันทุกวัน น้องเลยได้ทีทวงยงว่า ได้อ่านที่น้องซื้อให้หมดหรือยัง ยงบอกว่า ยังไม่สามารถที่จะอ่านมันหมดได้เลยอ่ะ--" (สงสัยเยอะ) ยงก็เลยเปลี่ยนประเด็นชวนซอว่า กินน้ำปั้นกันดีกว่า น้องมีบ่นนิดหน่อยตอนนี้ว่ายังไม่ได้ทำหรอ (คือยังจะกินอีกหรอ) แล้วทำอะไรได้ดีละเนี้ย (ระหว่างนี้ยงก็เอาแขนกระแซะน้องไป) --------แล้วน้ำตามันก็ไหลมาตอนนี้ ตอนที่ยงมองน้องซอทำน้ำปั้นให้กิน สายตายงแบบว่า...โอยยย เจ็บปวดอ่ะ รายการย้อนอดีตภาพยงนอนบนโซฟามองดูซอทำอาหาร เหมือนน้องจะบอกว่า เพราะน้องใส่ใจลงไปในการทำน้ำปั้น เพราะตอนแรกยงถามประมาณว่า น้ำปั้นมันร้อยเปอร์เซ็นอะป่าว แล้วยงก็ถามว่า ทำไมไม่ใช้คำพูดแบบไม่เป็นทางการกับยงอีกล่ะ น้องหันมาบอกว่า งั้นหรอคะ แล้วน้อง...ก็พูดว่า ขอโทษ(แบบไม่เป็นทางการ...มิอานนนน) แล้วยงก็กริ๊ดร้องชื่อน้องซอ ฮ้าาาาาซอจูฮยอน น้องซอตอบ ทำไมหรอ (แบบไม่เป็นทางการ) ยงบอกว่า ยงขำน้องมากเลย น้องเลยบอกว่า แบบว่ามันไม่สามารถจะควบคุมได้เลยค่ะ ในห้องมืดยง ยงบอกว่า ตอนมองดูซอที่บ้าน เหมือนว่ามันเป็นลักษณะที่ดูสวยงามที่สุดครับ แล้วแบบนี้ มองดูว่าไม่จริง(เป็นเท็จ )ที่ไม่สามารถแม้แต่จะได้หันมองดูด้านหลังของภรรยา (สงสารยงงงงงงง) มันคือตอนสุดท้ายภรรยาที่คอยดูแลผมอย่างดี พอน้องส่งแก้วให้ ยงก็บ่นว่าจะได้กินเป็นครั้งสุดท้ายหรอ น้องไม่ได้ตอบแต่ว่าสีหน้าน้องซอ (แซดแซดแซดทูไนท์) แล้วยงก็ว่าแล้วเรากลับมาทำแบบนี้กินกันตอนเช้าที่บ้านนะ ตัดกลับมาที่ห้องนอน แล้วยงก็บอกว่า เราเป็นคู่รักกันลองมาทำแบบนี้ดูสักครั้งนะ น้องซอถามว่า ทำอะไรหรอ ยงบอก นอนหนุนนตัก แล้วก็ล้มตัวลงนอน(ประชากรมันเทศรอดูมานานแล้วยงซอ><น่ารัก) ...น้องบอก แบบไม่พูดไม่จาเลยนะ (คือพูดปุ๊ปยงทำเลย)แล้วก็เริ่มร้องเพลงกล่อมเด็กยง ยงถาม อะไรอะนิ แล้วน้องก็ร้องต่อ ....สามียงของเรา...แล้วก็หัวเราะ ระหว่างนี้ยงก็แกล้งหลับ น้องแกล้งเขย่าขา บอกว่าตืนจ้าตื่น ยงรับมุกทันที ได้เวลากินข้าวแล้วหรอ (มันเศร้า พิธีกรในห้องส่งอธิบายความรู้สึกยงว่า...คืออารมณ์ว่าไม่อยากจากอยากให้มีวันพรุ่งนี้) แล้วทั้งคู่ก็ลุกมารื้อข้าวของกัน น้องควักจดหมายที่เขียนตอนพบกันครั้งแรกออกมาแล้วนั่งอ่านให้ฟังอีกครั้ง ถึง ฮยอ~ออน จาก ยง~ง แล้วยงซอก็ขำกันเอง คึคึคึคึ ฮ่าๆๆๆ รายการย้อนให้ดูตอนเขียนจดหมายอีกครั้ง น้องซอก็อ่าน ยงก็คอยบอกว่า ใช่ๆ (แงแงแง) แล้วก็มาสะดุดขำกับคำว่า เยบีบูบู (คำที่ใช้เรียกกันของคู่รักก่อนจะมาเป็นภรรยาและสามีแบบจัดเต็ม) แล้วยงก็ว่าเหมือนว่าตอนนี้เราลืมไปเลยนะ (ตอนที่เป็นคู่รัก...นึกรำลึกเรื่องเยบีบูบูและ คำว่าฮยอ~ออน กับ ยง~ง) ในห้องมืดน้องซอ เค้าถามว่า ตอนรับการ์ดมิชชั่นครั้งสุดท้าย คิดอะไร น้องซอ มินชชั่นการ์ด กับจดหมายพอได้อ่านแล้ว วาววว นี่เราใช้เวลาร่วมกันมาหนึ่งปีแล้วหรอเนี้ย ในเวลานั้นคิดถึงความทรงจำที่ได้ทำกันมาทั้งหมดค่ะ ในใจมีอะไรอย่างนึง...นี่มันเป็นความจริงกันหรือนี่ที่ได้ยิน...รู้สึกแบบนี้ค่ะ(สงสารน้องซอ) ตัดกลับมาที่บ้านกำลังเก็บของกัน (แงแง ภรรยาซอฮยอนมีน้ำตาซะแล้ว) ยงบอกว่า กลับบ้าน(หอพักซอ)กันนะซอฮยอน น้องซอกับยงพูดว่า ลาก่อนนะ (พูดกับบ้านซังโดดงตอนต้องปิดไฟ...สงสารน้องซอมากกก ยงเข้มแข็งไว้ห้ามร้องออกมาก่อนนะ) ยงสร้างอารมณ์เข้มแข็ง โดยพูดว่า ตอนนี้มันดีจริงๆเลย ส่วนน้องซอกำลังแย่แล้วค่ะ แต่ก็บอกว่า ค่ะจริงๆค่ะ แล้วน้องไม่เดินออกจากประตูบ้าน แล้วพูดกับยงว่า อาาาา...ฉันไม่สามารถไปได้ค่ะ ยงต้องปลอบว่า ไม่ได้นะ น้องเดินกลับเข้ามาที่ห้องแล้วพูดว่า จะทำยังไดีๆ พร้อมถอนหายใจ ฮ้าาาา พอมายืนที่ประตูด้านนอก น้องก็บอกว่า ไม่สามารถไปได้อะคะ ระหว่างนี้ยงก็พยายามพูดให้สดใสไว้ ต้องกลับบ้านซอฮยอนกันไม่ใช่หรอ เนอะๆ น้องก็บอกว่า ค่าาาต้องกลับบบ พอออกมายืนที่ประตูรั้วสีขาว ยงซอก็บอกว่า ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ (ขอบคุณคุณน้าเจ้าของบ้าน) แล้วยงก็บอกว่า คุณซอฮยอนขึ้นรถนะครับ พอออกมายืนที่ประตูรั้วสีขาว ยงซอก็บอกว่า ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ (ขอบคุณคุณน้าเจ้าของบ้าน) แล้วยงก็บอกว่า คุณซอฮยอนขึ้นรถนะครับ น้องบ่นๆอีกนิดว่าไม่ชอบเลย(มองท้ายรถ มั๊งนะตรงนี้) ยงบอกไม่ชอบท้ายรถอะไรล่าาา แล้วยงก็บอกว่าขึ้นรถกัน(น้องหมีด้วย) ...น้องก็ขึ้นรถแล้วบอกว่าแปปนึงนะคะ (กำลังคาดเข็มขัด) ยงบอกว่า จริงด้วย ซอฮยอนอา~ มีกีต้าร์อยู่ด้านหลังเอามาให้หน่อย ซอด้านหลังหรอคะ พอน้องเดินไปเปิดก็งงๆ เจอผ้าห่ม(เหมือนตอนที่ซอแกล้งหลบในผ้าห่มท้ายรถ รับยงกับสามแสบกลับจากไทยที่สนามบิน) น้องบอก อะไรอ่า พอเอาผ้าห่มออกก็ร้อง ว๊าวววว ลูกโป่งเต็มเลย อะไรกันคะเนี้ย น้องซอหัวเราะชอบใจ(ยงมีเหวี่ยงลูกโป่งนิดนึงไม่ยอมกระเด้งออกมา ) แล้วก็หยิบช่อดอกไม้ให้น้อง พูดว่า โปรดรับดอกไม้ด้วยครับ โปรดรับหัวใจของผมไปด้วยครับ (กริ๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส) น้องซอได้แต่ร้อง อ่า........ แล้วยงก็ว่า อยากจะทำแบบนี้ให้ซอสักครั้ง น้องซอบอก ว่าขอบคุณค่ะ ยงบอกมีจดหมายด้วยนะ(ในช่อดอกไม้) น้องซอบอกว่า ปลื้มใจ ซาบซึ้งจังค่ะ ยงบอกว่ามีอะไรอีกอย่างด้วยนะ น้องบอก จริงหรอคะ กีต้าร์สีชมพู (กริ๊สสสสสงามเหมาะกับน้องซอมากกกกกก) น้องซอบอกว่า ฉันจะทำยังไงดีคะๆ สวยจังเลยค่ะวาวววววววววว>< ในรายการย้อนให้ดูตอนยงพาน้องไปซื้อกีต้าร์ ตอนนั้นไม่สามารถซื้อีชมพูได้แต่ตอนนี้ ทำได้แล้ว เย้ๆๆ ในห้องมืดยง ยงว่าไม่รู้ว่าจะยังไงดี เลยเตรียมกีต้าร์ไว้ข้างหลัง ซื้อกีต้าร์สีชมพู จากหัวใจเลย กีต้าร์เป็นของขวัญที่ผมเตรียมมาเป็นอย่างดีครับ น้องบอกว่า กีต้าร์หรอคะ สองคนช่วยกันเก็บลูกโป่ง น้องซอขอบคุณยงอีกครั้ง ยงบอกว่า ตอนนี้ได้เวลาที่ซอฮยอนต้องกลับบ้านแล้วล่ะ ไม่ต้องเสียใจเนอะ น้องอารมณ์ดีขึ้น บอกอย่างร่าเริงว่า ไปกันค่าาา พอขึ้นรถ ยงก็พูดว่า เป็นครั้งแรกเลยที่ยงให้ดอกไม้เป็นของขวัญ (คนแรกอีกแล้วววว) น้องซอก็ว่าเป็นครั้งแรกที่ได้รับช่อดอกไม้ (คนแรกอีกเหมือนกันคึคึ) รถแดงกับยงซอค่อยวิ่งออกไปมุ่งหน้าสู่หอพักน้องซอ แล้วยงก็ถามน้องว่าเป็นยังไงบ้าง น้องก็ว่าปลื้มค่ะ แล้วน้องก็แกะจดหมายยง แล้วพูดอีกว่า ปลื้มใจจริงๆค่ะ แล้วยงก็พูดว่า ครั้งสุดท้ายแล้วหรอ(เริ่มมาเศร้ากันอีกแล้ว แงแแแงง) แล้วก็ยงก็บอกว่า แล้วจะขับรถของเราไปพบคุณพ่อคุณแม่ด้วย (จะนะคะ มันเป็นอนาคต อันนี้ไม่พลาดชัวร์) ซอบอก นั่นนะสิคะ คุณพ่อคุณแม่ของเรา(ซอ)ด้วย ของพี่(ยง)ด้วย (ของเราในภาษาเกาหลีเป็นคำปกตินะคะ เค้ามักจะเรียก ลูกของเรา บ้านของเรา พี่ของเรา โรงเรียนของเรา งงไหมอ่ะ) แล้วน้องก็ว่า มันน่าทึ่งมากเลยนะคะที่ได้นั่งรถกลับบ้านกันแบบนี้ ยงถามน้องว่าแล้วตอนนี้รู้สึกยังไง น้องบอก แปลกๆนิดหน่อย แต่ชอบค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่ดี ยงก็บอกว่า โอ้...ดีจังเลย แล้วยงก็ขอโทษน้องซอเรื่องที่ตัวเองเหมือนว่าจะชอบทำตัวโชดิ่ง(ขี้เล่นเด็กน้อย) น้องบอกว่า แล้วพี่ก็ขี้แกล้ง ชอบแหย่มากๆด้วยค่ะ แต่มันดีนะคะใช่ไหมล่ะ แล้วก็แซวกันเอง น้องซอเรียกยงโชดิ่ง ยงบอกว่า ยงฮวาเฉยๆต่างหาก(อารมณ์นี้อ่ะ)น้องซอ อะไรอ่าาาา ยงบอกจะโทรหายงไหม(อันนี้ไม่แน่ใจนะคะช่วงนี้ยงเค้าพยายามบอกว่าเค้าโตแล้ววววอ่ะ) น้องว่า ตอนนี้ที่ยงเป็นผู้ใหญ่(ยงออรึน:ชื่อใหม่ แบบว่าโตแล้ว)เลยดูแปลกๆนะ ยงพูดว่า อ้า..จริงสิซอฮยอนอาาาา มีไรสงสัยนิดหน่อย น้องซอ อะไรหรอคะ ยงถามว่า ตอนนี้ยงได้มันเทศเท่าไหร่ น้องขำทันที น้องซอ อ้าาจริงเลย ข้อที่ห้าหรอคะ(อ้างจากตอนเล่นเกม) น้องซอบอกว่า สิบหัวค่ะ ยงถามต่อว่า แฮมเบอร์เกอร์ล่ะไม่มีใช่ไหม น้องซอ บ้างค่ะ(นานๆ ที)แต่ตอนนี้ไม่มีแฮมเบอร์เกอร์ค่ะ ยงบอกว่า อ้าาาาเพราะผ้าพันคอใช่ไหม น้องบอกว่า อ่า...มันอุ่นมากๆเลยค่ะ(จับที่ผ้าพันคอตัวเอง) เวลาผ่านไปอีกนิด.... ยงถามว่า แล้วซอจูฮยอนจะทำยังไงดี น้องซอ ทำไมหรอ ยงบอกว่า ไม่มียงน้องซอคงจะเบื่อมากๆไม่รู้จะทำอะไรดีใช่ไหมล่ะ น้องซอว่า ก็แบบนั้นละคะ พี่ก็ด้วย ถ้าไม่มีใครบ่นแล้ว พี่จะทำยังไงดีใช่ไหมละ ยงตอบว่า พี่หรอ...บางครั้งพี่ก็จะโทรหาเพื่อจะได้ยินเสียงเธอบ่นนิดหน่อยไงล่ะ(กริ๊สสสสสสสสสสส) น้องซอตอบว่า นั่นสิคะ ฉันก็อยากโทรไปฟังค่ะ รถมาถึงที่หอพัก ยงบอกว่า เรามาถึงกันแล้ว น้องบอกขอบคุณค่ะ แล้วน้องก็บอกว่า เราไปเดินเล่นกันนะคะ ยงบอก ป่ะไปกัน สองคนเดินจับมือกันแน่นเลย ในสวนทางเดินบริเวณหอพักซอ น้องซอชี้บอกให้ยงดูว่า ตรงนั้นคือที่พบแล้วทักทายกันครั้งแรกก่อนกลับหอ(วันแรกที่พบกัน)แล้วรายการก็ย้อนให้ดูภาพในครั้งนั้น (พีดีตัดตอนน้องซอจัดเสื้อให้ยงออกด้วยอ่ะ ชริ) แล้วก็มานั่งกัน ยงเรียก ซอฮยอน อาาาาาาาาาาา ซอบอกว่า มีอะไรหรอคะ ยงบอก อะไรอ่ะ น้องก็เรียก ยง~ง.......... น้องหยิบสมุดมาแล้วบอกว่า ยงซอสตอรี่ทู .......โย่ว ยงก็ร้อง ว๊าวววววววววววววว แล้วเหมือนเดิมรายการย้อนให้ดูตอนอีพีที่ไปตกปลาตอนน้องให้ยงซอสตอรี่วัน (ภรรยาฮยอนเตรียมของขวัญชิ้นสุดท้ายไว้) ยงอ่านข้อความในสมุด (อันนี้ติดไว้ไม่แปลนะคะ...แซดดดด....เรื่องราวของเราสองคนยงซอ...แถมมันเปิดเพลงพันมาลซองอีก พรากกกกก) พอดูจบคร่าวๆ ยงก็บอกว่า ว๊าวววววของสิ่งนี้(ยงซอสตอรี่)มันปลื้มมากจริงๆ จริงๆ น้องซอบอกว่า จริงๆหรอคะ ยงบอกว่า มันเหมือนว่าได้อ่านหนังสือเด็กๆ เลยล่ะ(ปลื้มกานไป) น้องซอบอกว่า มันเป็นเอพิโสดหนึ่งของเราค่ะ ในห้องมืดยง ยงบอกว่า (สตอรี่ยงซอ)มันเป็นของขวัญที่(หมายถึงความเป็นยงซอ)ที่สุดครับ วันที่เราได้พบกัน และได้รับทุกอย่าง มันกลายเป็นความทรงจำใช่ไหมละครับ นั่นละครับ ดังนั้นตอนนั้นก็รู้แล้วเป็นการพบกับซอฮยอนครั้งสุดท้ายใช่ไหมละครับ ในห้องมืดน้องซอ น้อง ซอบอกว่า มันกลายเป็นความทรงจำ ตอนเจอกันครั้งแรกด้วย ความรู้สึกในตอนนั้นด้วย ...ฉันคิดว่ารูปมันสำคัญมากสำหรับที่จะเก็บเป็นความทรงจำ(แล้วน้องซอก็น้ำตาไหลอ่ะ Y______Y) (พีดีบรรยาย แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาจริงๆ) กลับมาที่ยงซอ ยงถามว่า อยากจะบอกอะไรอีกไหม ไม่มีแล้วหรอ น้องซอบอกว่า อยากบอกอะไรมากมายเลยค่ะ แต่ตอนนี้ไม่สามารถคิดอะไรออกได้เลย แล้วยงก็ว่ารู้สึกเหมือนๆกับน้อง แล้วยงก็บอกน้องต่อว่า( หนังสือยงซอสตอรี่)มันเป็นของขวัญที่เป็นที่สุดจริงๆ สองคนเดินไปเอาน้องหมี ดอกไม้ กีต้าร์ น้องหันมามองตุ๊กตาแล้วบอกว่า ยงนัมพยอน(คึคึ) ตรงนนี้คือยงนัมพยอนของฉันใช่ไหม(บอกกับตุ๊กตาหมี) เดินมาถึงหน้าประตูพยักหน้าให้กัน น้องบอกว่ากลับบ้านพร้อมด้วยของมากมายเลย แล้วบอกยงว่า ขอบคุณค่ะ(คำแบบไม่สุภาพ) ยงบอกว่า ไปเจอกันที่ซังโดดงนะ น้องบอกว่า ค่ะเจอกันที่ซํงโดดงค่ะ(บรรยายความฝันบ้านซํงโดดง) พอน้องเดินเข้าไป น้องก็หยุดแล้วพูดว่า จะทำยังไงดี อ่า....ฉันไม่สามารถไปได้ค่ะ ยงตะโกนบอกว่า ไม่เป็นไรนะ แล้วน้อง็เดินออกมา ยงก็บอกว่า อ้า...ผมก็ด้วย(ไม่สามารถไปได้) แล้วยงซอก็กอดกันให้กำลังใจกันจับมือกันอีกที ยงบอกอย่าร้องไห้นะ ยงบอกไปละนะเมื่อน้องเดินเข้าไปอีกครั้ง จบ.........จะตายแล้วพิมพ์ไปมือสั่นไป ไม่ไหวแล้ว (ส้ม) แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 01:45:47 จากคุณ : Kingoh เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:37:48

ความคิดเห็นที่ 44 แถมคิดต่อเรื่องน้องหมีด้วย อิอิ จากคุณ : beside11 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:41:48

ความคิดเห็นที่ 45 ยงแกจะร้องแกก็ร้องออกมาเหอะ !? คนขี้เล่นของพวกเราหายไปไหนยงซอกลับมาเถอะ พวกเราก็หยุดร้องได้แล้ว ! แตกต่าง ทำไม ละยง ร้องออกมาสิ !! แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 01:55:58 จากคุณ : SONEMINTINiiZ GG เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 01:55:07

ความคิดเห็นที่ 46 อันยองรอบบ้านค่ะ ...................................................เพิ่งจะดูตอนสุดท้ายค่ะ แล้วก็แบบว่า...................มันบีบหัวใจมาก........ถึงจะเป็นรายการทีวี แต่ทำไมทำมีผลต่อความรู้สึกเราได้มากขนาดนี้ รายการนี้ไม่ใช่ละคร แต่รายการเรียลลิตี้ชื่อก็บอกแล้ว ไม่มีบทให้ท่อง ทุกสิ่งที่แสดงออกมาทั้งยงและน้องล้วนมาจากหัวใจของทั้งคู่  ......... และเชื่อได้ว่า จากนี้ไปทั้งสองคนตอนนี้ไม่ใช่จุดจบ แต่จะเป็นจุดเริ่มต้นต่างหาก อยาก ขอบคุณรายการนี้มาก ๆ ที่ทำให้ทั้งสองคนได้มาเจอกัน เรียนรู้กัน และทำให้เด็กผู้หญิง คนหนึ่งซึ่งยงได้บอกไว้ตั้งต้นแล้วว่า " เธอ บริสุทธิ์มากเสียจนผมกลัวว่าเธอจะ แปดเปื้อน ในชีวิตของผมไม่เคยเจอใครที่บริสุืทธิ์เหมือนกระดาษขาวแบบนี้มาก่อนเลย เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องความรัก แม้กระทั่งความรู้สึกรัก และ ชอบ ก็ยังไม่รู้จักและแยกไม่ออก "  นี่หละคือซอฮยอนตอนแรกที่เจอและหลังจากนั้นหนึ่งปี เราก็ได้เจอกับผู้หญิงที่ยอมรับและเปิดใจกับผู้ชายที่ชื่อยงฮวา  ยงฮวานายเก่งจริง...................และจากนี้ขอให้ทั้งสองทำตามหัวใจตัวเองแบบไม่มีกล้องกับพีดี พวกเราจะคอยเป็นกำลังใจ และรักทั้งคู่ตลอดไป.........................................ไม่เคยที่จะรักดาราหรือใครคนไหนได้มากขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ จากคุณ : ปุญ ยังไงก็จะรักยงซอตลอดไป (poonda) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 02:21:23

ความคิดเห็นที่ 47 ขอพื้นที่เวิ่นเว้อหน่อยนะค่ะ (ร้องจนมึนหัว นอนไม่หลับ เว่อร์เนอะ แต่จริงค่ะ) จากคนที่ไม่สนใจติดตามศิลปินเกาหลี รู้จักแค่ชื่อวง ฟังแค่เพลงเพลินๆก็พอแล้ว จากคนที่ไม่รู้ว่า CNBLUE ร้องเพลงอะไร และซอฮยอนใน SNSD หน้าตาเป็นอย่างไร กลายเป็นคนที่เฝ้าหน้าคอมในบ่ายวันเสาร์ทั้งๆที่ฟังเกาหลีไม่รู้เรื่อง กลายเป็นคนที่ต้องไปถามเพื่อนๆว่าโหลดคลิป รวมไฟล์ ต้องทำยังไง กลายเป็นคนที่กล้าลงชื่อไปดูคอนกับบ้านมันหวานทั้งๆที่ไม่รู้จักใครสักคน สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น เพราะ "ยงซอ" ใครหนอที่เป็นคนเลือกจับให้คู่นี้ได้มาคู่กัน ทำไมถึงได้ช่างจับคู่ได้ซะขนาดนี้ อยากจะขอบคุณเขาคนนั้นสักพันครั้ง อยากจะขอบคุณรายการคันปากที่เชิญ CNBLUE มาทำให้เราได้รู้จัก จองยงฮวาผู้ชายขี้เล่น อยากขอบคุณเชียร์ ฑิฆัมพร ที่เฝ้าแต่ถามเรื่องรายการ we got maried จนเราสงสัย อยากขอบคุณคนที่เอาคลิปไปลงในยูทูป เพราะมันเป็นที่แรกที่เราเห็นคนทั้งคู่ในรายการ อยากขอบคุณอากู๋ที่เป็นแหล่งโยงใยจนทำให้ได้มาเจอบ้านหลังนี้ และสุดท้ายอยากขอบคุณทุกคนในบ้านมันหวานแห่งนี้ ที่ทำให้วันที่เงียบเหงาของเราครื้นเครงและมีความสุขทุกครั้งที่เปิดมาบ้านหลังนี้ และที่สุดของที่สุด ขอบคุณจงยงฮวา และซอจูฮยอนจากหัวใจ ที่คุณทั้งสองช่วยกันสร้างสรรค์เรื่องราวให้เราได้ติดตาม ให้เราได้รัก และได้ผูกพันธ์กับพวกคุณ หากรายการนี้ได้สร้างความทรงจำและประสบการณ์ที่ดีให้กับทั้งคู่ อยากบอกว่า การติดตามรายการและดูคู่นี้ก็ทำให้เราได้ลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ได้รับประสบการณ์ที่ดี และกลายเป็นความทรงจำที่มีค่าของเราเช่นกัน Forever "YongSeo" จากคุณ : เก๋ always love YongSeo (amist_kay) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 02:33:49

ความคิดเห็นที่ 48 จบ...แล้ว... ดูจบ ยงซอจบ จิตใจตัวเองก็จบตามไปด้วย TT^TT ดูจบแล้วแบบว่ามีมากมายหลายอารมเกิดขึ้นมาในตอนนี้ เฮ้อ~จบแล้วจริงๆใช่ไหม  อาทิดหน้าจะไม่มีอีกแล้วเหรอ  นี่มันตอนจบจริงๆน่ะเหรอ เกิดคำถามขึ้นมากมายจริงๆค่ะวันนี้ วันนี้มีทั้ง สุข และ เศร้า ไปพร้อมๆกัน วันนี้ได้เห็นด้านใหม่ๆของน้องซอเยอะมาก ทั้งเดินควงแขนก่อน(แบบว่าเป็นฝ่ายคล้องเอง) พูดไม่เป็นทางการ มีสีหน้าของคนที่รักกัน แล้วต้องจากกัน v.v ส่วนด้านย๊งวันนี้ก็เหมือนเป็นวันสุดท้ายที่จะได้ทำแบบนี้ เลยฉวยโอกาสใหญ่เลยน่ะ หุๆ แอบนอนหนุนตัก  แอบอ้อนภรรยาให้ทำโน่นทำนี่ให้  แอบเซอร์ไพร้ส์ ตอนที่ย๊งมองน้องซอทำน้ำผลไม้ให้  ตอนที่น้องซอร้องเพลงพัลมัลให้ ตอนที่น้องซอเห็นของขวัญจากย๊ง ตอนที่ต้องลาจากกัน... เรียกน้ำตาเราได้จริงๆค่ะ เห็นสายตาของน้องทั้งสองแล้วแบบว่า อยากให้น้องๆร้องออกมาเลย กอดกันเลย แล้วบอกกลางรายการเลยว่าเราไม่อยากจากกัน... และคำพูดจากย๊งอีกหลายๆประโยคที่สื่อว่าไม่อยากจากกัน มันชวนปวดใจมากๆเลยค่ะ(นี้ขนาดรู้คำแปลมาจากสปอยน่ะเนี่ย ถ้าเป็นคำแปลจริงๆมาคงจะมีอีกหลายประโยคที่สองคนนี้พยายามจะสื่อบอกคนดูว่า เรา ไม่ อยาก แยก จาก กัน ) ยิ่งดูก็ยิ่งรักคู่นี้ อยากให้เป็นเรื่องราวที่ไม่มีวันจบสิ้นจริงๆเลยค่ะ แต่มันคงทำไม่ได้แต่ มันอาจจะเป็นไปได้ค่ะ ^^ (ทำให้สองคนนี้อยู่รายการต่อไม่ได้ แต่ ที่สองคนนี้รักกันมันเป็นไปได้ คึๆ) รุสึกเวื่นเว้อร์มานาน แต่มันยังไม่หมดสิ่งที่อยากพูดเลยอ่ะ -*- สุดท้ายนี้ชาวมันหวานทุกคนก็... จะรักย๊งซอตลอดไป จะติดตามผลงานทั้งสองวงตลอดไป จะจิ้นสองคนนี้ตลอดไป จะมีชาวครอบครัวมันหวานตลอดไป โกกุมา ยอนวอนนารา  ย๊งซอ ยองวอนนารา  ชาวมันหวาน ยองวอนนารา จากคุณ : ย๊งซอinfinity (RyOmAz) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 02:36:33

ความคิดเห็นที่ 49 เพลง BANMAL SONG ภาษาไทย คนโคฟเวอร์ ร้องเพราะ เนื้อเพลงก็เพราะ นึกถึงยงซอจริง ๆ เครgengchulria จากคุณ : SONEMINTINiiZ GG เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 02:43:34

ความคิดเห็นที่ 50 ดูกี่รอบๆ ก็อดร้องไม่ได้สักที แอบหวังให้ยงเดินไปกอดน้องจากข้างหลัง ตอนที่ยงดูน้องปั่นมันให้ จากที่ดูสายตายง คิดว่า ยงก็คงอยากทำแบบนั้นอยู่เหมือนกัน สงสารทั้งคู่จิงๆ ดูน้องซอเศร้ามากๆเลย ทั้งสองคนไม่อยากแยกจากกันเลย สายตาทั้งสองคนแบบว่า ทั้งรัก ทั้งห่วง ทั้งหวง ทั้งห่วงใย มากมายจนหาคำอื่นมาอธิบายไม่ได้แล้วล่ะ ว่าความรู้สึกนี้ นอกจาก คำว่า "รักมากมาย" แล้ว จะมีความหมายเป็นอย่างอื่นไปได้ ... ดีใจกับ ยง ด้วยที่ได้เข้าไปอยู่ในหัวใจ ของผู้หญิงที่ชื่อ ซอจูฮยอน (เพียงคนเดียว) และ ดีใจกับ น้องซอ ด้วยที่กลายเป็นผู้หญิงที่โชคดี ที่ได้หัวใจของผู้ชายที่ชื่อ จองยงฮวา (ไปครอง) จากคุณ : มิเกน เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 02:46:34 A:49.48.149.34 X: TicketID:293061

ความคิดเห็นที่ 51 นอนไม่หลับจริงๆ T_T จากคุณ : แม่ทัพเต๋า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:10:40

ความคิดเห็นที่ 52 ยังร้องไห้ อยู่... จากคุณ : pheromotone เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:18:48

ความคิดเห็นที่ 53 ตลอด1ปี....สายตาแบบนี้ของย๊งไม่เคยเปลี่ยนแปลง T_T มีความสุขที่เห็นรอยยิ้มของ....นางฟ้าเสมอ จากคุณ : แม่ทัพเต๋า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:18:55

ความคิดเห็นที่ 54 ดูจบแล้วค่ะ ดูไปน้ำตาไหลไป สงสารยงและน้องซอมากค่ะ ดูจนปวดหัว (เป็นเอามากแล้วฉัน) ลาไปนอนก่อนนะคะ ฝันดีมียงซอทุกคนค่ะ จากคุณ : รักยงซอตลอดไป (papaya_kae) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:20:35

ความคิดเห็นที่ 55 กิ่งดูไป 2 รอบ ไม่กล้ารีรันดูเยอะ รู้สึกปวดใจยังไงบอกไม่ถูก ดูจบไปเป็นชั่วโมงแล้วแต่น้ำตามันก็ยังคงไหลออกมาอยู่ T^T ปวดหัวมาก ตาบวมมาก ไม่ไหวแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ แม่ยกมันหวานไฟติ้ง ^^ จากคุณ : Kingoh เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:27:38

ความคิดเห็นที่ 56 ความรัก...สามารถทำให้คนเปลี่ยนได้เสมอ แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 10:07:44 จากคุณ : แม่ทัพเต๋า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:30:19

ความคิดเห็นที่ 57 นี่ัมันกี่โมงแล้ว ,,,,,,, ทำไมโซวอนมิ้นยังไม่หยุดร้อง ? จากคุณ : SONEMINTINiiZ GG เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:47:44

ความคิดเห็นที่ 58 อันยองน้องเต๋า น้องเต๋าภาพดุ๊กดิ๊กน้องยังน่ารักและทำให้คนดูยิ้มได้เสมอเลย พี่อยากให้กิ๊ฟแต่พี่แจกกระจายไปตั้งแต่ต้นเดือนแล้ว ให้ใจบวกคำขอบคุณแทนนะ Love Love Love "YongSeo" จากคุณ : เก๋ always love YongSeo (amist_kay) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 03:53:57

ความคิดเห็นที่ 59 เศร้า อีก5ปี แต่งงานกันจริงไปเลยนะ จากคุณ : noom (noomunsad) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 04:07:13

ความคิดเห็นที่ 60 พี่เก๋...สวัสดีนะคะ....เต๋าขอตัวไปนอนก่อนนะคะ...T_T พรุ่งนี้จะต้องดีขึ้นค่ะ บ๊าย บาย ลารอบบ้านด้วยนะคะ จากคุณ : แม่ทัพเต๋า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 04:30:18

ความคิดเห็นที่ 61 Cr. & Thanks :: MountainMadman@Soompi Eng -> Thai :: Bellatrix   Y: อา, ที่นี่ จริงๆแล้ว เราเคยกางร่มแบบนี้. H: ใช่แล้วค่ะ. MC: เหมือนจะเป็นที่ชินดังดงนะ. MC: อาา, สถานที่ที่พวกเขามาด้วยกันเป็นครั้งแรกและกินต๊อกบกกี. H: “แม้ว่าภรรยาของคุณจะไม่รู้” ใช่มั๊ยคะ? [NOTE: นี่อาจจะเกี่ยวกับชื่อของร้านอาหาร, ซึ่งสัมพันธ์กับสำนวนเกาหลีเกี่ยวกับอาหารที่อร่อยมากซึ่งคุณจะไม่รู้เลยว่าภรรยาคุณได้ตายไปแล้ว.] Y: ย่าาาาห์ จริงๆเลย นานแค่ไหนแล้วนะ? H: ฉันรู้ค่ะ. Y: ขอเป็นเซ็ท 2 ที่ครับ. Y: เรายังไม่ เรายังไม่รู้สึกสบายๆต่อกัน. แทนที่เราจะเป็นคู่แต่งงานกันเลย, จะดีมั๊ยถ้าเรามาเป็นคู่แต่งงานในอนาคตกันก่อน? H: เป็นความคิดที่ดีนะคะ. Y: คุณคิดอย่างนั้นเหรอ? H: ค่ะ Y: โอเค, เราจะทำอย่างนั้นหลังจากนี้. H: เหมือนกลับไปช่วงเวลาตอนนั้นเลยค่ะ. Y: มันเหมือนเดิมเลยนะ. MC: ตอนนี้พวกเราสับสนมากกว่าคู่รักจริงๆแล้วนะ. Y: ทำไมเธอไม่พูดแบบกันเองล่ะ? H: โอ, ใช่. H: ฉันจะ ฉันจะกินให้อร่อยเลย. Y: “ฉันจะกินให้อร่อยเลย.” H: กินให้อร่อยไปเลย. Y: กินได้แล้วเหรอ? [NOTE: เกี่ยวกับอาหาร.] H: ฉันคิดว่า มันกินได้แล้วนะ. MC: เธอยังคงไม่คุ้นเคยกับการพูดแบบกันเอง. Y: เธอกินได้ดีนะ. H: อร่อยอ่ะ. Y: แต่ก่อน เธอไม่ได้กินมันในคำเดียวหนิ. MC: ใช่เลย! เราคุยกันถึงเรื่องแบบนั้น! Y: เธอเปลี่ยนไปนะ. MC: ต๊อกบกกีจะพอดีคำได้อย่างไร...นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่ามันเล็กแค่ไหนนั่นเอง. MC: มันหมายถึงเธอรู้สึกสบายๆแล้ว. MC: มันต่างกันระหว่างคุณและคุณผู้หญิง, ใช่มั๊ยล่ะ? Y: รสชาดเป็นไงมั่ง. H: รสชาดเหมือนเดิมเลย. MC: พวกเขาแค่กำลังกิน. MC: พวกเขากินได้ดีเลยนะ. MC: นั่นเรียกว่าการกินด้วยความอยากกิน. Y: อร่อยจริงๆ. H: อร่อย, จริงๆนะ. H: มันไม่แปลกๆเหรอที่ฉันพูดแบบกันเองกับพี่น่ะ? Y: ไม่หนิ, มันโอเคนะ. Y: เธอพูดแบบกันเองกับจินอุนและเพื่อนๆ, แต่ทำไมเธอไม่พูดกับพี่ล่ะ? H: อืมมม พี่เลยรู้สึกไม่ดีใช่มั๊ย? Y: ใช่. MC: เธอยังพูดแบบกันเองกับจองชินและมินฮยอกด้วย. H: แต่ฉันก็สนิทกับพี่มากกว่าพวกเขานะ พี่ก็รู้, ใช่มั๊ยล่ะ? MC: “พี่ก็รู้, ใช่มั๊ยล่ะ?” MC: เขาสูดหายใจเข้าแรงๆ อย่างเร็วเลยนะ. H: เราเป็นคู่รักที่ยาวนานจริงๆ. Y: เราทำทุกอย่างที่คู่รักปกติเขาไม่ทำกัน. Y: เราเล่นแบดมันตัน, และอะไรแบบนั้น. H: และเวทีที่เราขึ้นแสดงร่วมกัน. และแต่งเพลงด้วยกันอีกด้วย. Y: มาทำอะไรอย่างนี้กันเถอะ. ดูว่าเรารู้จักกันและกันมากแค่ไหน Y: ถ้าเธอไม่รู้ H: ฉันคงจะไม่รู้. Y: ดีดหน้าผาก. H: อา, ฉันไม่ชอบเลย. Y: ทำไมอ่ะ? H: เพราะฉันไม่ชอบตีคนอื่นหนิ. MC: เธอไม่คิดถึงว่าตัวเองจะโดนตี. H: เราควรเขียนลงไปในนี้มั๊ย? เราควรเขียนอะไรดี? H: หมายเลข 1. ระหว่างการครบรอบ 200 วันของเรา,ยงทำอะไรบางอย่างแต่ฮยอนไม่รู้. มันคืออะไร? MC: มันคืออะไร? Y: มันจะเป็นอะไรได้ล่ะ? Y: มันคืออะไร? H: อา, อะไรล่ะ Y: อะไร, อะไร? H: พี่ต้องตอบคำถามนะ. Y: ไม่รู้, ไม่รู้อ่ะ. H: อันนี้ยากนิดนึงนะ. Y: มันคืออะไรล่ะ? H: เข็มกลัด 200 วัน พี่ติดไว้ที่กีตาร์ระหว่างการแสดงไง. MC: อาาาา, ใช่แล้ว. Y: ยากจริงๆนะ. MC: เธอไม่ได้บอกว่าเธอไม่ชอบตีคนอื่นหรอกเหรอ? Y: เธอน่ากลัวจริงๆ. H: อืม คำถามต่อไป. เราควรจะผลัดกันถามนะตอนนี้. Y: ของพี่ง่ายมากเลย. Y: เธอได้รับอะไรมาหลังจากการบริจาคเลือด? H: หลังจากการบริจาคเลือดเหรอ? H: อา, บัตรสมนาคุณร้านหนังสือ. MC: ถูกต้อง. คำถามง่ายมากเลย. H: ฉันตอบถูกมั๊ย? Y: เธอตอบถูก. H: การกระทำอะไรที่ฮยอนไม่ชอบมากที่สุด? Y: อ้า! การลองใจ. H: โอ้ ถูกค่ะ. Y: ถูกเหรอ? H: ถูกค่ะ. Y: ของขวัญที่ผมชอบมากที่สุดคืออะไร? H: อย่างเดียวเหรอ? Y: อย่างเดียว. MC: ผ้าพันคอ, ผ้าพันคอ. MC: พันมัลซอง. H: อืมม ตอนที่ฉันร้องเพลงให้พี่ฟัง? Y: เพลงอะไร H: ซารางบิท. MC: ถูกต้องแล้ว! Y: ถูกต้อง, แต่พี่ต้องการเปลี่ยนคำตอบ. H: อา, อะไรล่ะ? ทำไมอ่ะ, พี่ต้องการเปลี่ยนเป็นอะไรล่ะ? MC: ที่ทริปตกปลา, เธอร้องเพลงให้เขา. MC: ใช่. Y: เธอรู้ได้ยังไง? เธอรู้ทุกอย่างที่พี่คิดงั้นเหรอ? H: มานี่เลย. พี่ต้องโดนดีดทีนึง. Y: ทำไมอ่ะ? H: พี่ไม่ได้ตอบคำถามไงล่ะ. Y: พี่ทำอย่างนั้นเมื่อไหร่กัน? H: คำถามหมายเลข 1 ไง. Y: พี่ไม่ได้ตอบคำถามแรกตอนไหน H: พี่ยอมแพ้หนิ. H: ฉันจะดีดให้แรงๆเลย. ดีมั๊ย? Y: อา, พี่เกลียดมากเลย. เดี๋ยวก่อน. พี่เกลียดความรู้สึกนี้จริงๆ H: ฉันไม่ชอบตีหน้าคนอื่นจริงๆ Y: พี่จะโดนดีดแล้ว. H: หนึ่ง, สอง, สาม! Y: อาา เธอดีดตาทำไมล่ะ? Y: ในตอนแรกนั้น, เธอไม่ได้เล่นไปเรื่อยอย่างนี้. ตอนนี้ .อา เธอตีผมไปทั่วเลย. H: เราควรไปไหนกันดี? Y: เราต้องใช้เงินทั้งหมดของเรา. Y: วันนี้, พี่จะใส่เครื่องประดับให้เธอทั้งตัวเลย. H: ฉันจะตั้งหน้าตั้งตาคอยเลย. MC: ด้วยเงิน 290,000 วอนเหรอ? H: เข้าไปข้างในกันเถอะ. MC: พวกเขาควงแขนกันด้วยล่ะ. MC: ที่นี่เป็นที่ที่พวกเขาซื้อแหวนคู่เป็นครั้งแรก. MC: ใช่แล้ว. MC: แหวน 2,000 วอน. Y: 2,000 เองเหรอ? Y: บอกคนอื่นไปว่าแหวนวงนี้แพงมากเลยนะ. H: แต่มันแค่ 2,000 วอนเองนะคะ. Y: เราต้องดูเครื่องประดับ, เครื่องประดับ. MC: มันน่าจะยังอยู่ตรงนั้น. H: 2,000 วอน! ดูสิ. Y: แบบของพวกเราไม่มีแล้วล่ะ. H: แบบเดิมมันไม่มีแล้วอ่ะ. MC: พวกเขาผิดหวังนะ. Y: อ้า, เสียดายจัง. Y: พี่ไม่รู้ว่าเราควรจะซื้ออะไรกันดี. H: แต่ก่อน, เราเพิ่งจะเริ่มต้นกัน ดังนั้นจึงมีหลายอย่างมากที่ต้องซื้อ. Y: เราซื้อทุกอย่างที่เราคิดว่าเราต้องการ H: นี่คือวันสุดท้ายแล้ว, ดังนั้น ฉันเลยไม่รู้ว่าเราควรซื้ออะไรดี. MC: ใช่แล้ว. H: โอ้, นี่ MC: โอ้, สิ่งเหล่านั้นยังอยู่. Y: ของพวกเธอขายหมดแล้ว. Y: พี่เหลืออยู่อันนึง Y: เราควรจะซื้อตุ๊กตานะ. H: เราควรจะซื้อไปคนละตัวมั๊ยคะ? Y: ได้สิ. MC: นั่นเป็นไอเดียที่พวกเขาจะใช้เงินเหรอ? MC: โอ๊ะ! MC: ตอนนี้มันอยู่ที่หอเหรอ? MC: ครับ, มันอยู่ที่นั่น. MC: ผมอยู่ในบ้านและผมนั่งลงไปตรงนั้น. ผมตกใจมากครับเพราะผมคิดว่ามันเป็นหมาจริงๆ. Cashier: 116,000 วอนค่ะ. MC: พวกเขาใช้เงินไปมากเลยนะ. H: หนาวจัง, หนาวมั๊ยคะ. Y: อืม. H: อา, ตลกจังเลย. เราควรทำอะไรดี? Y: เธอจำตอนที่เรามาที่นี่ครั้งแรกได้มั๊ย? Y: พี่จำได้ตอนที่เรากินเด็นจัง จิเกที่นี่. H: จริงด้วย. และเราก็ทำกิมจิกัน. Y: และกับกิมจิ, เรา H: ทุกอย่างกระเด็นมาอยู่ที่ผนังนี่. Y: พี่ทำอย่างนั้นเหรอ? H: ใช่สิ, พี่นั่นแหละทำ! Y: พี่คิดว่า ตอนนี้พี่กำลังจะกลายเป็นกิมจิแมนแล้ว. [NOTE: วลีเกาหลีดั้งเดิมที่เป็นศิลปะมากขึ้นนิดหน่อย.] H: มันอยู่ตรงไหนนะ? Y: น่าจะเป็นตรงนี้นะ. H: อืมม ทำได้เกือบหมดนะคะ. H: เราได้ใบขับขี่กันมาแล้ว. Y: เราแต่งเพลง. H: ฮ้า? MC: ทำการกุศลร่วมกัน. MC: พวกเขาไม่ได้ทำอันนั้น. Y: เราไม่ได้ทำอันนั้น. H: แต่ก็ยังคงมีหลายอย่างที่เราทำนะคะ. Y: ใช่แล้วล่ะ. Y: อ่านหนังสือ MC: หนังสือเกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง. H: เกิดอะไรขึ้นอ่ะ? พี่อ่านหนังสือที่ฉันให้จบรึยัง? Y: พี่มีแค่ 3 อัน. H: พี่ยังอ่านไม่จบใช่มั๊ย? Y: ไปบดมาเลยไป. H: นี่ นี่ จะไม่ทำให้หรอก. H: อะไรคือสิ่งดีดีที่พี่ทำ [NOTE: นี่คือส่วนของวลีที่ฮยอนไม่ได้พูดให้จบ. โดยพื้นฐานแล้ว, เธอพูดว่า “ทำไมฉันต้องบดมาให้พี่ในเมื่อพี่ไม่ยอมอ่านหนังสือของฮันให้จบ??”] MC: ฉันคิดว่าตอนนี้พวกเขาเป็นธรรมชาติกันมากขึ้นแล้วนะ. MC: ตอนนี้. MC: เขาจ้องมองอย่างขมักเขม้นเลยนะ. Y: เมื่อไหร่ก็ตามที่พี่อยู่บ้าน, พี่คิดว่าพี่ชอบทำสิ่งนี้ประมาณ 80-90% ของเวลาทั้งหมด. MC: เขาพูดถูก. MC: นั่นเป็นสไตล์ของเขาเลย. Y: ท่าโพสของพี่. MC: หลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน, สามีเป็นเหมือนภาพวาดบนผนังไปแล้ว. H: ทำทุกอย่างที่พี่อยากทำเถอะค่ะ. มันกำลังจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว. Y: ได้เลย. MC: ตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่นะ? Y: ทำไมเธอไม่ใช้คำพูดแบบกันเองล่ะ? H: ใช่แล้ว. ขอโทษค่ะ Y: อ้าา ซอ จูฮยอน. H: อะไร? Y: เธอนี่ตลกมากเลย. H: ตลกอะไร? H: ตอนนี้ ฉันต้องการสัดส่วนที่ถูกต้อง. Y: ตลอดเวลาที่เธออยู่ในบ้าน, ผมคิดว่าสิ่งที่น่ารักที่สุดก็คือตอนที่เธอทำอย่างนั้นครับ. ตอนนี้ ผมไม่สามารถนอนลงที่โซฟาและมองด้านหลังของเธอได้อีกต่อไปแล้ว มันเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้กินสิ่งที่เธอทำให้ผมครับ. Y: มันเป็นเครื่องดื่มปั่นสุดท้ายที่เราจะดื่ม. Y: อืมมม อร่อย อร่อย. Y: มาที่บ้านพี่ทุกเช้าแล้วก็ทำอะไรแบบนี้สำหรับพวกเราทั้งคู่สิ. H: มันไกลนะ. ย้ายเข้ามาสิคะ. Y: ขับรถบรรทุกมาสิ. H: เอางั้นเหรอ? Y: คู่รักควรจะลองทำอย่างนี้ดูนะ. H: อะไรคะ? Y: หนุนตักตอนที่นอนหลับ. MC: อ้า, นอนลงไปบนตักของใครซักคน. H: หลับฝันดีนะ, ลูกของเรา~ Y: อะไร? ลูกเหรอ? พี่เป็นลูกของเธอเหรอ? H: สามียงของเรา~ H: ตื่นได้แล้ว. Y: เธอทำอาหารแล้วเหรอ? MC: ถ้าแค่พวกเขามีวันพิเศษเพิ่มอีกวันในวันพรุ่งนี้ พวกเขาก็คงจะสร้างความทรงจำให้มากกว่านี้. Y: โพลารอยด์, รูปโพลารอยด์. MC: มันเป็นรูปที่พวกเขาได้ถ่ายเอาไว้. Y: มันจะไม่น่าคิดถึงเกินไปเหรอ? H: นี่เป็นจดหมายที่พี่เขียน. สำหรับการพบกันครั้งแรกของเรา! Y: ไม่นะ, เธออย่าดูนะ. H: ทำไมจะไม่ได้ล่ะ? Y: มันน่าอายสุดๆไปเลย. MC: มีช่วงเวลาที่มีความสุขมากมายระหว่างพวกเขาทั้งสองคนนะ. H: ถึง ฮยอน~ จาก โยง~ H: ฉันเอากระดาษจดหมายมาด้วยค่ะ. H: คุณเขียนตอบฉันตอนนี้เลยได้ไหมคะ. Y: ตอนนี้เหรอ. H: ถึง ฮยอนนี่. อาจเป็นเพราะว่าเราเพิ่งแต่งงานกันและเรายังไม่คุ้นเคยกัน H: ผมคิดว่าเราทั้งคู่ยังคงประหม่าและไม่รู้จริงๆว่าจะทำอะไร. แต่ดูสิว่าเราสนิทกันได้มากแค่ไหนในช่วงเวลาสั้นๆนี้, ผมคิดว่า มันจะมีความสัมพันธ์ที่สนุกสนานในอนาคต. ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคู่แต่งงานในอนาคต โอ้, แต่งงานในอนาคต! MC: คู่แต่งงานในอนาคต. Y: คุ่แต่งงานในอนาคต, มันเรียกอย่างนั้น. H: มาทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้กันเถอะ. ฮยอนน~ จาก ยง. Y: เราลืมอันนี้ไปแล้ว. ยง H: ฮยอน? Y: คู่แต่งงานในอนาคต. เราเคยเป็นคู่แต่งงานในอนาคตกันครั้งนึง. H: เราเคยค่ะ. H: ตอนที่เราอ่านการ์ดภารกิจและจดหมาย, ฉันคิดว่า, ว้าว, เราได้ผ่านสิ่งต่างๆมามากมาย ฉันรู้สึกถึงมันอีกครั้งค่ะ, และส่วนนึงของหัวใจฉันมันก็ ถูกแช่แข็งค่ะ. Y: ไปกันเถอะ. ไปกันเถอะ, ซอฮยอน เราต้องกลับบ้านแล้วนะ. MC: พวกเขาทั้งคู่เก็บข้าวของของแต่ละคน. MC: มันจะเป็นยังไงนะตอนที่พวกเขาจากไป? ความรู้สึกนั้น H: บาย Y: บาย MC: สำหรับครั้งสุดท้าย. H: บาย. อาาา Y: พี่รู้สึกถึงมันได้ในตอนนี้. H: จริงค่ะ. H: อา, ฉันไม่อยากไปเลย! Y: เราต้องไปนะ. H: อา, จะทำไงดี H: อาาาาาาา ฉันไม่คิดว่าฉันจะไปได้ MC: เธอคงรู้สึกเสียใจมาก. H: มันดูเหมือนว่าเราถูกเตะออกมาเลยค่ะ. Y: กลับบ้านกันเถอะ ถึงเวลาที่ต้องพาซอฮยอนกลับบ้านแล้วนะ. H: ไปกันค่ะ MC: ซอฮยอนคงจะผูกพันธ์กับบ้านค่อนข้างมากเลยนะ. MC: มันเป็นบ้านหลังแรกของเธอนนี่นา. H: เราจะไปแล้วนะคะ. Y: ดูแลตัวเองด้วยนะครับ. H: ขอบคุณนะคะ. Y: ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ. Y: ซอฮยอน, ขึ้นรถสิ. H: ฉันควรเอามันใส่ไว้ท้ายรถมั๊ยคะ? Y: อา, ไม่เป็นไร, เอาไว้กับเธอนั่นแหละ. H: นี่เหรอ? H: มันใช้พื้นที่มากเลยนะเนี่ย. H: อืมม ถือไว้ก่อน. Y: อา ใช่แล้ว. ซอฮยอน. เธอไปเอากีตาร์ของพี่จากท้ายรถให้หน่อยได้มั๊ย? H: กีตาร์เหรอคะ? Y: อืมม, จากท้ายรถน่ะ. H: ท้ายรถเหรอ? Y: เอากีตาร์ของพี่ออกมานะ. MC: อะไรน่ะ? MC: จะมีอะไรเด้งออกมารึเปล่าน่ะ? MC: ฉันจำได้ตอนที่เหล่าสมาชิกในวงโดนทำเซอไพร์. MC: ผมเกือบตายเลย. MC: มีใครอยู่ในนั้นรึเปล่า? H: อะไรอ่ะ? H: ว้าว! MC: ลูกโป่ง! Y: มันสวย, ใช่มั๊ย? MC: น่าประทับใจจริงๆ. H: ว้าว, มันสวยจังค่ะ. Y: เธอคิดว่าพี่จะไปส่งเธอแค่นั้นเหรอ? H: อ๋ายย, อะไรเนี่ย. MC: มันต้องออกมาแบบนั้นนะ, แต่มันติดอยู่ในท้ายรถ. MC: น่าเสียดายจัง. MC: แต่เธอก็ยังคงชอบมันนะ. MC: ฉันคิดว่ามันยังมีอย่างอื่นอีกนะ. Y: ได้โปรรับเอาหัวใจของพี่ไปด้วย. Y: พี่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะ. H: ขอบคุณนะคะ. Y: มีจดหมายด้วยนะ. H: ฉันประทับใจจัง. Y: พี่อยากทำอย่างนี้มาตลอดเลย. Y: มีของขวัญอยู่ข้างในอีกนะ. MC: ยงฮวา หล่อมากเลย! H: ว้าว, สวยจังเลยค่ะ! Y: อันนี้ราคาเท่าไหร่ครับ? Owner: 350,000 วอนครับ. MC: ในตอนนั้น มันแพงเกินไป. Y: สิ่งที่ผมไม่สามารถทำให้เธอได้, มันคือสิ่งหนึ่งที่ผมจดจำได้มากที่สุด. ดังนั้นผมจึงคิดที่จะให้เธอในวันสุดท้าย. ผมคิดว่าผมเตรียมมันมาอย่างดีจริงๆครับ. H: ว้าว, สวยจังค่ะ! MC: เธอต้องอยากได้มากแน่ๆ. MC: เธอต้องกอดเขานะ! MC: นั่นเป็นสิ่งที่ฉันคิดอยู่ตลอดเวลา. H: ฉันอยากได้มันจริงๆค่ะ! Y: มันติดค้างอยู่ในใจพี่ตลอดเวลา. H: ขอบคุณนะคะ. Y: เธอคือสีชมพูเสมอ. MC: อา, สวยจัง. H: เป็นยังไงมั่งคะ? Y: อ้า, สดใสมากเลย. MC: พวกเขาดูมีความสุขจริงๆ? MC: ใช่แล้วล่ะ. Y: ตอนนั้น พี่ซื้อให้ไม่ได้เพราะพี่ไม่มีเงิน. H: ไม่เป็นไรหรอกค่ะ Y: มันไม่เหมือนรถฮันนีมูนของคู่แต่งงานใหม่เหรอ? Y: พี่เตรียมทั้งหมด. H: ฉันประทับใจจริงๆค่ะ. Y: ประทับใจมั๊ย? MC: ฉันคิดว่าความผิดหวังของพวกเขาจะเป็น 2 เท่า, ตอนนี้พวกเขาได้ทำสิ่งนั้นแล้ว. MC: เธอจะลืมผู้ชายแบบนี้ได้ยังไงกัน MC: นายอง, คุณก็แค่ลืมเขาไป. Y: คุณพอใจ, ใช่มั๊ย? H: ฉันพอใจจริงๆค่ะ! จริงๆนะคะ! H: ตลกจังเลยค่ะ. Y: ใส่มันกลับไปเหมือนเดิมนี่ยากจริงๆนะ. Y: ไออีกู. เราจะทำยังไงกับมันดี H: ขอบคุณนะคะ. Y: ตอนนี้เราต้องพาซอฮยอนกลับไปบ้านของซอฮยอนแล้วนะ. H: ไปเลยค่ะ! Y: มันเป็นครั้งแรกของพี่เลยนะที่ให้ช่อดอกไม้กับใครซักคนน่ะ. H: ฉันก็ได้ช่อนี้เป็นช่อแรกเลยค่ะ. MC: ฉันคิดว่า สำหรับพวกเขาทั้งคู่, พวกเขาได้แชร์สิ่งต่างๆมากมายเป็น "ครั้งแรก" ร่วมกัน. Y: ตอนนี้ เราควรไปไหนกันดีล่ะ? H: เดี๋ยวค่ะ Y: ชอบมั๊ย? H: ชอบค่ะ. Y: ตอนนี้ พี่ยังสามารถพาเธอกลับบ้านได้ด้วยนะ. H: วาาห์ จริงค่ะ. Y: ในวันสุดท้าย. H: ฉันรู้ค่ะ. Y: เราควรจะขับรถไปพบพ่อแม่ของเธอ. MC: ยังคงมีหลายอย่างนะที่พวกเขารู้สึกเสียใจ. H: พ่อแม่ฉันบอกว่าพี่เป็นเหมือนลูกชายของพวกเขาแล้วล่ะค่ะ. MC: อ้า, แตกต่างกันนิดหน่อยตามธรรมชาติ. [NOTE: เกือบทั้งตอน, ซอฮยอนยังคงพูดแบบกันเอง.] MC: พูดกันเองได้สบายมากขึ้นสำหรับเธอ. H: มันเท่จริงๆที่พี่ขับรถไปส่งฉันที่บ้าน. MC: พัฒนามากขึ้นจริงๆ! Y: รู้สึกยังไงบ้างล่ะ? H: แปลก. แต่รู้สึกดีค่ะ. Y: พี่ก็ด้วย. Y: พี่ขอโทษที่แสดงด้านที่เป็นเด็กน้อยให้เธอเห็น. H: ไม่นะคะ, มันดีออกที่พี่ขี้เล่น. Y: เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่ซีเรียสแล้วหล่อเป็นยังไง. MC: เขาบอกว่า การที่ซีเรียสจะทำให้หล่อ. H: ยง เด็กน้อย. Y: ผมไม่ใช่เด็กน้อยนะ. H: งั้น? Y: นายยง H: เอ๋ Y: เรียกผมว่านายยง. H: นายยงดูแปลกหน่อยๆนะคะ. Y: โอ้, ใช่แล้ว. ซอฮยอน. พี่สงสัยอะไรบางอย่าง. H: อะไรคะ? Y: พี่ได้มันหวานกี่อัน? H: ว้าว, จริงๆเลย. Y: ถ้าคะแนนเต็ม 5, บอกหน่อย. H: เจ้ามันหวานงี่เง่า! [NOTE: ฉันขอโทษ. แต่มันคือสาระสำคัญที่เธอพูด.] MC: มันสำคัญนะ. H: เต็ม 5 คะแนนเหรอ? H: อืมม 10. MC: เต็ม! เต็ม! H: มันล้นแล้วนะ. Y: ไม่มีแฮมเบอร์เกอร์, ใช่มั๊ย? H: ค่ะ, บางครั้งค่ะ. Y: ไม่ใช่ตอนนี้, ใช่มั๊ย? H: ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ. Y: อา, ผ้าพันคอของเธอมันเหมาะกับเธอนะ. H: อา~ มันอุ่นนะคะ. Y: พี่สงสัยจังว่าใครถักกันนะ? MC: เขาภูมิใจตัวเองมากเลย. Y: เธอจะทำยังไงต่อไป, ซอ จูฮยอน. H: ทำไมเหรอ? Y: ชีวิตของเธอคงจะน่าเบื่อถ้าไม่มีพี่. H: ฉันรู้ค่ะ พี่จะเป็นยังไงถ้าไม่มีคนคอยดุพี่อีกแล้ว? Y: พี่เหรอ? MC: จริงๆนะ, ถ้าใครบางคนที่เคยดุคุณไม่อยู่แล้ว มันจะรู้สึกเหมือนว่าบางอย่างขาดหายไป. Y: เธอสามารถดุพี่ได้ในโทรศัพท์ถ้าเธอโทรมาในบางครั้ง. H: โอเค, ถือโทรศัพท์ของพี่เอาไว้เลย. MC: เขาคงไม่อยากพาเธอไปส่งที่บ้าน. Y: เราใกล้จะถึงแล้ว. MC: พวกเขามาถึงแล้ว. Y: เรามาถึงแล้ว, ซอฮยอน. H: ขอบคุณค่ะ. H: ไปเดินเล่นแถวนี้กันซักนิดเถอะค่ะ. Y: เอางั้นเหรอ? H: พี่จำได้มั๊ย? Y: อืมม. H: ตอนที่เราเจอกันครั้งแรกพี่ไปส่งฉันตรงโน้น. Y: ใช่แล้ว, จนกระทั่งเธอเข้าไปแล้ว พี่ยัง H: ฉันคิดว่าเราโค้งให้กันซัก 10 รอบได้. Y: ใช่. ความเคอะเขิน MC: พวกเขาเปลี่ยนไปจริงๆ. MC: ใช่ พวกเขาเปลี่ยนไป. พวกเขาได้จับมือกัน. Y: ซอฮยอน H: ยง H: ฉันมีบางอย่าง! H: ยงซอ สตอรี่ สอง! Y: ว้าว! H: มันน่ารัก สมุดเรื่องราว. H: มันเป็นการอัพเกรดที่แท้จริงจากครั้งที่แล้ว. Y: นานมาแล้ว, มีเด็กผู้ชายชื่อยงและเด็กผู้หญิงชื่อฮยอน. เธอทำรูปแล้วปริ้นท์มันออกมาเหรอ? H: ค่ะ. Y: เพื่อฉลองวันครบรอบวันเกิดคู่ พวกเขาออกมาจากสถานที่บางแห่ง. H: เล่มนี้หลังจากที่ฉันให้ยงซอสตอรี่กับพี่ไป. เล่มนี้ครอบคลุมทุกอย่างหลังจากนั้น. Y: มันมีคลื่นของความขัดเขินระหว่างยงและฮยอนซึ่งไม่ได้พบกันมาเดือนนึง, และพวกเขาต้องการที่จะพูดคุยกัน.     ดังนั้นพวกเขาจึงได้เริ่มต้นทริปที่ต่างประเทศด้วยกัน. สถานที่ที่ฮยอนชื่นชอบ, บ้านเกิดของมันหวาน. พวกเขาสร้างความทรงจำอันแสนสุขด้วยกัน. Y: เธอทำทั้งหมดนี้ตอนไหนเนี่ย? H: ฉันใช้เวลาทั้งคืนเลย. Y:นี่อะไร? อา Y: ฮยอนเริ่มถักผ้าพันคอให้ยง! แต่ เธอไปเอารูปพวกนี้มาจากไหนเนี่ย? H: ฉันทำได้ดี, ใช่มั๊ยล่ะ? Y: และเพราะสิ่งนี้, ยงและฮยอนใช้เวลาร่วมกันมากมาย. พวกเขามีช่วงเวลาร่วมกันอันแสนซึ้งและเต็มไปด้วยความห่วงใย, และพวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป. H: จบ! Y: ว้าว, นี่มันจริงๆเลยนะ จริงๆเลย น่าประทับใจจริงๆ. H: จริงเหรอคะ? Y: มันน่าทึ่งจริงๆ. MC: วันนี้เป็นวันที่น่าประทับใจมากๆสำหรับพวกเขาทั้งคู่. Y: มันเหมือนการอ่านสมุดเรื่องราวจริงๆเลย. Y: เมื่อมองดูมันแบบนี้, เราทำอะไรหลายอย่างมากจริงๆ. H: ฉันไม่ได้ทิ้งเอพพิโซดไหนไปเลยนะ. Y: จริงด้วย. ไม่มีแม้แต่อันเดียว. H: ใช่ค่ะ. Y: มันเป็นของขวัญที่ผมประทับใจที่สุดครับ. ถ้าผมได้รับมันเป็นอย่างแรกในวันนี้, ผมคงแค่คิดว่า “อา, เราเคยทำแบบนี้” แต่ผมได้รับมันตอนสิ้นสุดของวัน,     เมื่อมันมาถึง, ผมก็ “ใช่ นี่เป็นการพบกันเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับซอฮยอนครับ.” H: มันหนาวนะคะ, และ มันเหมอืนกับครั้งแรกที่เราพบกัน, และฉันรู้สึกว่าเรายังคงเก็บความทรงจำอันสวยงามของพวกเราไว้ได้ดั่งภาพวาด. Y: เธอไม่มีอะไรอยากจะพูดมากกว่านี้เหรอ? H: ฉันอยากจะพูดอะไรมากมาย, แต่ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเลย. Y: พี่ไม่รู้จะพูดอะไรมากไปกว่านี้. H: ฉันก็เหมือนกัน. Y: ยังไงก็ตาม, เราก็รู้สึกเหมือนๆกัน. MC: ใช่แล้ว. MC: พวกเขาคงจะมีความคิดแบบเดียวกัน. Y: มันดีที่สุดเลย. H: จริงเหรอคะ? Y: ของขวัญที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา. Y: พี่จะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว H: เราจะทำยังไงกันดี MC: อา, อย่าเข้าไป, อย่าเข้าไปนะ! Y: ดูแลมันด้วยนะ. คิดซะว่ามันเป็นสามียง. H: ตอนนี้เขาคือสามีใหม่ของฉันงั้นเหรอ? Y: เรามาถึงแล้วล่ะ! H: เรามาถึงแล้ว. Y: เธอจะถือทั้งหมดนี่ได้ยังไงกัน? H: นี่มันไม่เหมือนว่าฉันหนีออกจากบ้านหรืออะไรแบบนั้นใช่มั๊ย? H: ขอบคุณนะคะ. Y: พี่จะเจอเธอที่ซังโดดงนะ.เจอกันพรุ่งนี้นะ. H: ในซังโดดงของความฝันของเรา! Y: เข้าไปได้แล้ว. H: จริงๆนะคะ, ขอบคุณมากๆ. MC: เขาแสดงออกว่ามันยากที่จะทำอย่างนั้น. MC: ประตูถูกปิดลงแล้ว. MC: ประตูออโต้ปิดเร็วไปหน่อยนะ. H: อา, ฉันควรทำยังไงดี? MC: เธอจะไปได้ยังไง? H: ฉันไปไม่ได้! Y: มันโอเคแล้ว, ไปเถอะนะ. MC: เธอกลับออกมาอีก. Y: อ้า, อีกแล้ว! Y: อย่าทำแบบนี้สิ. Y: ดูแลตัวเองด้วยนะ. จากคุณ : Bellatrix เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 04:49:46

ความคิดเห็นที่ 62 แอบซุ่มมานาน ฮาๆๆ ประทับใจกับความรักที่บริสุทธ์ของยงซอที่สุดละ แม้มันจะไม่เหมือนกับคู่อื่นแต่มันก้อทำให้เราได้เห็นว่า การพัฒนาความสัมพันธ์ของคนเรา จากผู้ชายที่บ้าแต่ดีดกีตาร์ ร้องเพลง แต่งเพลง กับผู้หญิงที่ไม่เคยรู้จักคำว่า รัก หรือ ชอบ เพศตรงข้ามมาก่อน ทำให้เราทุกคนรู้จักคำว่า รักที่แสนบริสุทธ์ที่ต่างฝ่ายมอบให้แก่กันมันเป็นยังไง แม้ว่าสกินชิพจะไม่ค่อยเยอะ หรือไม่มีฉากคิสซีนแบบคู่อื่นแต่เพียงเท่านี้ มันสามารถทำให้เรารู้สึกว่าแค่เพียงมองตากันก้อเข้าใจว่า ความรักของคู่นี้มันเป็นอะไรที่สวยงามและทำให้คนรอบข้างรู้สึกอิ่มเอมกับความรักที่ทั้งคู่สื่อให้แก่กัน ฉากสุดท้ายที่จะต้องร่ำลาในรายการ ตอนที่คุณสามีมองแผ่นหลังภรรยาที่กำลังทำน้ำปั่นให้อยู่ สายตามันแสดงออกมามากมายมากกว่าคำพูดซะอีก มันเป็นอะไรที่น่าใจหายและคิดว่าต่อไปคงไม่ได้เห็นมันอีก มันชั่งน่าเศร้าเหลือเกิน T___T ยิ่งตอนน้องให้สมุด ยงซอสตอรี่นั่นอีก มันเป็นอะไรที่ประทับใจมาก สมุดที่เล่าเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาของทั้งคู่ ถ้าน้องเค้าไม่รักคงไม่ทำให้หรอก ตัวผมแฟนเคยทำพวกไดอารี่เล่าเรื่องราวแบบนี้ให้ รู้ดีเลยว่ามันเป็นอะไรที่มีค่ามากมายมหาศาลจริงๆ เห็นแล้วน้ำตาซึมเลย ^^ ตอนที่ส่งไปที่หอ ยงคงต้องฝืนใจตัวเองน่าดู ไม่ให้ร้องไห้ออกมา เพราะถ้าร้องมาน้องซอคงกลั้นไม่อยู่อีกคน -*- เฮร้อรายการนี้เล่นกับความรู้สึกของคนดูจริงๆ ยังไงก้อ Yongseo 4Ever~ จากคุณ : ayuchan เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 05:11:28

ความคิดเห็นที่ 63 ซุ่มอยู่ตลอด สวัสดีทุกคนๆน่ะคะ  ขอบคุณ สำหรับทราน สำหรับรูป สำหรับข้อความต่างๆ ที่ชาวซุ่มอ่านแล้วมีความสุขมาก สำหรับเราแล้ว นอกจากคู่จุงโบตั้งแต่SS1 ไม่คิดเลยว่าจะชอบคู่ไหนได้อีก แต่เราดูเกือบทุกคู่น่ะ เป็นแฟนรายการนี้ แต่ไม่ได้ชอบคูู่ไหนเป็นพิเศษนอกจากจุงโบ จนมาเจอ ยงซอ ส่วนตัวแล้วดูคู่นี้ในช่วงแรก น่าเบื่อมากเลย บอกตามตรง คงเป็นเพราะความไม่เคยชินของทั้งคู่ ความเกร็งๆของทั้งคู่ ทำให้คู่นี้ช่วงแรกๆ เราดูบ้าง ไม่ดูบ้าง แต่ก็ตามอยู่เรื่อยๆ แบบห่างๆ ไม่ต้องรอวันเสาร์ ไม่ต้องรอทรานออก ว่างเมื่อไหรค่อยหามาดู มารู้สึกตัวในตอนไหนไม่รู้ ว่าหลงรักคู่นี้เข้าแล้ว เริ่มเข้ามาซุ่มในบ้านมันเทศทั้ง2หลัง เริ่มเก็บรูป เริ่มชอบ CNBlue เริ่มชอบ SNSD เริ่มชอบยงฮวา เริ่มชอบซอฮยอน ยงฮวา เราเห็นยงตั้งแต่ดูYou're beautiful แต่ไม่ได้รู้สึกชอบอะไรเลย  ไม่เข้าสเปค ฮ่าๆ  แต่พอมาเจออีกทีในWGM ได้เห็นและได้รับรู้ในสิ่งที่ยงพยายามทำให้น้องซอแล้ว รู้สึกชอบยง มากขึ้นๆ จริงๆถึงขนาดอยากเจอ ตามไปดูคอนเสริต์ในที่สุด (เราเป็นประเภทเสียเงินซื้อบัตรอะไรพวกนี้ยากมาก ต้องอยากดูมากๆๆๆ เท่านั้นถึงยอมซื้อ 55  ไปดูคอนยงแล้วกลายเป็นว่า ทำไมตรูร้องตามได้ทุกเพลงฟ่ะ ที่แท้ก็ ติดตามอยู่เงียบๆมาตลอด) ซอฮยอน ถึงSNSDจะดังแค่ไหน แล้วก็ยังไม่เคยตามดูวงนี้อย่างจริงๆจังๆ แต่พอรู้จักความฮาอยู่บ้าง เพราะแทยอนก็เคยออกWGM คู่แทยอนก็ตลกดี แต่ก็ยังไม่ค่อยสนใจ  ตอนแรกแทบแยกไม่ออกด้วยซ้ำ ระหว่าง ซอฮยอนกับยูริ แต่พอรู้จักน้องซอ เริ่มหาคลิปของSNSDมาดู เริ่มรู้จักคนอื่นๆในวงน้องซอมากขึ้น แล้วก็ได้รู้ว่า พวกสาวๆสวยๆพวกนี้ ตลกมาก ชอบมากๆเลย 555 ตายหล่ะ เขียนยาวไปแล้ว สุดท้ายนี้ ขอบคุณมากๆที่ทำให้เรามีความสุข ในสิ่งที่ยงซอได้ทำ  ต่อไปนี้ อย่าคิดว่าเราจะเลิกรักยงซอ เพราะเราก็ไม่อยากให้ยงซอเลิกรักกัน เราจะติดตามดูทั้งสองคนตลอดไป แม้ไม่มีคำหวานๆ ไม่มีสกินชิพมากมาย แต่คนดูรู้สึกได้เองทั้งหมดจริงๆ ขอบคุณมาก จากคุณ : Falling Slowly เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 08:40:46