(ค่าของคน) รู้สึกสารทั้งฝั่งของคุณ ลักษมณ์ และเข้าใจฝ่าย-ของคุณกล้วย
|
|
คือ ณ ขณะนี้ คุณลักษมณ์ ผู้หยิ่ง ทะนง ของเราถ้าพูดตรง ๆ ก็คือ ไม่รู้ว่าคุณกล้วย ท้องกับตนเอง เข้าใจไปว่าเจษและกล้วยคงรักกัน ตอนจากลากันจึงไม่ได้อ้อนวอน หรือเปิดความในใจของตนออกมา... คุณกล้วย ก็เข้าใจไปว่าคุณลักษมณ์ หมดรักเธอแล้ว เธอไม่มีค่าในสายตาในหัวใจ ของคุณลักษมณ์ ต่อไปอีกแล้ว การที่จะบอกเรื่องว่าตัวเองตั้งท้องนั้น จึงดูเหมือนการเยื่อนเงื่อนไขเพื่อให้คุณลักษมณ์ต้องรับผิดชอบ ในฐานะ "พ่อของเด็ก" ถึงแม้จะรัก แสนรักเพียงใดก็ขอเก็บความลับไว้นี้ไว้เอง คงดีกว่าให้ใครมาตราหน้าว่า เอาลูกมาผูกมัด..เพื่อจับ ผู้ชาย และที่คุณกล้วยรับปากแต่งงานกับเจษฎาคงเพราะไม่อยากให้คุณยายต้องอายคนอื่น เพราะตัวเองนั้นได้ทำให้คุณยายต้องร้องไห้เสียน้ำตาไปกับการที่เธอโกหกเรื่องของคุณลักษมณ์ การทำให้พ่อ แม่หรือปู่ ย่า ตา ยาย ต้องน้ำตาตก กับการกระทำของตนเองนั้นช่ั่งเป็นอะไรที่เหมือนคนบาป อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เธอจึงคิดว่าเมื่อคุณลักษมณ์ไม่ได้รักเธอแล้วการที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่ "รักเธอ" คงไม่ผิดอะไรนัก คุณลักษมณ์ น่าสงสารจับใจ ที่กำลังจะถูกพรากลูกและเมียไปในคราวเดียวกัน โดยไม่รู้ความจริงใด ใดเลย..... ส่วนคุณกล้วยเราก็เข้าใจเธอนะ ในฐานะลูกผู้หญิงเหมือนกัน....
แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 21:28:08
แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 21:27:10
จากคุณ |
:
รักป้อง
|
เขียนเมื่อ |
:
3 เม.ย. 54 21:23:28
|
|
|
|