|
โห ขนาดนั้นเลยเหรอคะ
แต่...เรากลับชอบเรื่องนี้ซะงั้น - -"
แอนดริวเรื่องนี้แสดงดีกว่ามงกุฎแสงจันทร์อีก เก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆได้ดี ตอบคำถามบางคำถามก็แอบยียวน แต่ในขณะเดียวกันก็ดูสุขุม เย็นชา เราถือว่าเรื่องนี้ แอนดริวตีบทแตกนะ เพราะบทหมอรุจจะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย แล้วแต่คนตีความ
ส่วนการตัดต่อก็สมูทกว่าเรื่องก่อนเยอะ ทั้งภาพ สี เสียง เรากับมองว่าเรื่อยๆ เย็นๆ ดี อารมณ์เหมือนดูเรือนไม้สีเบจอ่ะ ภาพมนๆ มุมกล้องสวยๆ มองเพลินๆ เหมือนกันเลย อาจเพราะผู้กำกับเขาอยากกำกับให้มันเป็นแบบนี้แหละ เหมือนพ่ออี๊ดกำกับ คือมีลายเซ็นของตัวเองชัดเจนดี
ดูผ่านมาสองตอน ประทับใจหลายๆฉาก อย่างฉากที่คุณน้อยไม่ยอมกินข้าวกับหมอรุจแล้วคุณป้าๆ ทั้งสามคอยดุนะ อยากบอกว่าน่ารักมากกก หมอรุจก็แอบดูอยู่ข้างหน้าต่าง
หรืออย่างฉากต่อมาที่หมอรุจเปิดเพลง แล้วคุณน้อยจะเข้ามาต่อว่า...ว่าคุณรุจเองทำไมไม่บอกพวกป้าๆว่าคุณรุจ อยากทานข้าวคนเดียว จังหวะดนตรีที่เปิด กับบทพูด ที่พูด ดูคลาสสิคมาก เหมือนดูละครเก่าๆ ที่คนทำตั้งใจทำ เพื่ออยากให้คนดูซึมซับสิ่งดีๆ ให้มากที่สุด
ซึ่งจริงๆนะ สิ่งที่ขัดตาก็มีบ้าง อย่างฉากที่พบกันวันแรก หรือ แอตติ้งของนางเอก ซึ่งโอเคนะ ยังแข็งอยู่บางตอน น้ำเสียงที่ใช้ก็ยังไม่ดี กริยาท่าทางดูเหมือนคนปัจจุบันมากกว่า แต่...เราว่าก็แอบน่ารักในบางฉาก เป็นคุณน้อยในอีกแบบหนึ่ง ดูใส บริสุทธิ์ เด็กมากๆ ซึ่งในอนาคตน่าจะพัฒนาได้
สรุป เราก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเรื่องนี้
ปล. รู้สึกคนเดี๋ยวนี้ ชอบละครที่ดูแล้วเร้าอารมณ์ บทแบบเร็วๆ ตัวละครมิติเดิมๆ อาจจะเพราะวิถีชีวิตคนเปลี่ยนไปมากละเนอะ อย่างคำพูดในบทละครหลายๆเรื่องดูทำร้ายกันมากขึ้น ยิ่งแรง ยิ่งเลวร้ายเท่าไร ยิ่งเห็นคนอื่นเจ็บ ยิ่งสะใจ ก็นะไม่มีดีมานด์ก็ไม่มีซับพลาย ปฎิเสธไม่ได้จริงๆ (เรายี่สิบต้นๆอยู่นะ ยังไม่แก่ อิอิ)
ปล2. ดอกส้มสีทองเราก็ชอบนะ ชอบชมพู่ในบทแบบนี้ เราว่าชมเป็นคนที่เล่นละครดราม่าได้ดีคนหนึ่ง แถมคนเขียนบทให้ก็คุณศัลยาเหมือนกัน เพราะงั้นสนุกอยู่แล้วละ แต่.. มันก็คนละแนวอ่ะเนอะ ขอวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เป็นวันสบายๆ อารมณ์เรื่อยๆ บ้างละกัน เพราะก็วุ่นวายกับว่าธรรมดามาหลายวันแล้ว
ความเห็นส่วนตัวนะคะ
| จากคุณ |
:
amakin (amakin)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 เม.ย. 54 00:31:40
|
|
|
|
เรียนคุณประวิทย์ ช่วยเพิ่มดอกส้มสีทอง เป็นพุธ-เสาร์ ได้มั้ย แล้วฉายองค์กรเคหะสีแดง วันอาทิตย์วันเดียวก็พอ
