PANTIP.COM : A10439601 แอนดริวดาราลึกลับ [ดารา-นักแสดง]

ความคิดเห็นที่ 15

ขออนุญาตแปะบทสัมภาษณ์ของพี่ดริวนะคะ น่าจะเป็นบทสัมภาษณ์ที่ตอบคำถามขอมเจ้าของกระทู้ได้ดี

ผมเป็นหมาเลี้ยงยาก คำสารภาพจาก แอนดริว เกรกสัน

     ดูเหมือนข่าวคราวเรื่องราวชีวิตส่วนตัวรวมไปถึงงานในวงการบันเทิง ของพระเอกชื่อดัง แอนดริว เกรกสัน พระเอกหนุ่มวัย30 จะเงียบหายไปพร้อมๆ กับการลาจอของละครเรื่อง "สะดุดรัก" ผลงานการเป็นผู้จัด และแสดงนำของเขาที่ฝากเอาไว้เรื่องล่าสุด เมื่อเกือบ 2 ปีก่อน

           เวลาเลยผ่านมาถึงวันนี้เขายังคงเงียบฉี่ ไร้วี่แววของผลงาน รวมไป ถึงความเป็นอยู่ที่หลายคนใคร่สงสัย ว่าโมงยามนี้เขาทำอะไรอยู่บ้าง เราได้ติดต่อขอสัมภาษณ์ พูดคุยกันแบบสบายๆ เขา ปฏิเสธที่จะเจอตัว ด้วยเหตุผลส่วนตัวบางประการ ทว่าสะดวกที่จะให้ "บันเทิง คม ชัดลึก" สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ แบบไม่เคยให้สัมภาษณ์ที่ไหนมาก่อนอย่างอารมณ์ดี

วันนี้ของแอนดริว

หายไปไหนมาตอนนี้ทำอะไรอยู่บ้าง

          แอนดริว :ผม ไม่ได้หายไปไหน (แอนดริวบอกประโยคแรกกับเราผ่านโทรศัพท์ เสียงร่าเริง) พอดีที่ผ่านมา ได้เสนองาน และยื่นละครที่จะทำเอง ไปให้ผู้ ใหญ่ทางช่อง 3 บางเรื่องก็ถูกปฏิเสธ และก็มีเรื่องที่กำลังรอคำตอบอยู่ ผม ได้คุยกับนาย (ประวิทย์ มาลีนนท์) คุณอัมพร (อัมพร มาลีนนท์) ซึ่งท่านก็ ให้โอกาส แต่ตอนนี้รอในเรื่องของจังหวะเวลา

           ส่วน เรื่องรายละเอียดผมยังบอกไม่ได้ เรื่องนี้ผมจะพล็อตเองประมาณหนึ่ง และจะมีพี่คนหนึ่ง ช่วยพัฒนาบทให้แน่นขึ้น บทส่วนใหญ่จะมาจากผม ที่ต้องมีคนมาช่วย เพราะผมยังไม่เก่ง เรียบเรียงความคิดไม่เป็น ถ้ามีคนมาช่วยเก็บรวบรวม สิ่งที่มันกระจัดกระจายก็จะเข้าที่ ถ้าเรื่องนี้ได้ทำ อาจจะเล่นละครที่รับเอาไว้แล้วด้วยพร้อมกัน ถ้าไม่ได้ทำก็เล่นละครไปก่อนไม่เป็นไร ตอนนี้ผมเตรียมงานเท่าที่จะทำได้ ก็ทาบทามนักแสดง สถานการณ์ตอนนี้ คือรอคำตอบ อะไรรอได้ก็รอ ทำได้ทำ ไม่เสียเวลา

กับละครที่ผ่านมาในฐานะผู้จัดแต่ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ทำให้ท้อไหม

           แอนดริว : ก็ ไม่ท้อไม่ได้รู้สึกว่าเรตติ้งไม่ดีแล้วต้องท้อ อย่างเรื่องก่อน คือด้วยตัวผมเป็นคนซีเรียส จริงจังจนเกินไป ละครมันจึงแสดงความเป็น ตัวตนของผม ผมเป็นหัวเรือ ก็ย่อมมีอิทธิพลกับเรือที่แล่นไป ยอมรับละครก็ ได้รับอิทธิพลจากผมไม่มากก็น้อย แต่มาถึงตอนนี้เรารู้แล้ว ว่าแบบไหนที่คน ดูไม่ชอบ ก็ต้องแก้ไข ปรับปรุงกันไป ก็คาดหวังว่าจะแก้ตัว หากคนไม่เคยพลาด เลย มีแต่ประสบความสำเร็จ หากวันหนึ่งต้องพลาดคงรับไม่ได้

เคยมีประสบการณ์ที่ผิดพลาดกลับมาครั้งนี้ถือว่าเดิมพันสูงหรือไม่

           แอนดริว : ไม่ คิดว่าเดิมพันสูงคิดว่าไม่มีอะไรจะเสีย ผมก็แลกทุกอย่างกับ การทำงาน ผมแลกกับมันทุกเรื่อง ตอนผมทำหน้าที่เป็นนักแสดง เล่นอย่างเดียว ผมมีที่หน้าตักเท่าไรก็เสี่ยงหมด นั่นคือเล่นละคร คือรับผิบชอบตัวเราคนเดียว พอมาเป็นผู้จัดเดิมพันอาจจะสูงขึ้น เราไม่ได้เสียหายคนเดียว สถานี เสียหายด้วย คือเสียหายหลายฝ่าย

อีกไม่นานจะกลับมา

แฟนละครบ่นคิดถึงแอนดริว

           แอนดริว : เวลา เจอแฟนละครทุกคนจะเข้ามาทัก ทุกคนอยากดูผลงาน ถ้าผมดูตัว เอง ประวัติการทำงาน ปกติผมรับงานแบบนี้นะ นานๆ จะมีงาน ครั้งนี้อาจจะหาย ไปนานมาก แต่มันก็ไม่ได้แปลกอะไรสำหรับผม ผมคิดว่าคนที่ทำงานในวงการ ไม่ ว่าจะเบื้องหน้า หรือเบื้องหลัง สิ่งหนึ่งที่เขารู้สึก คือถ้าวันหนึ่งไม่ มีใครเข้ามาทัก หรือมีคนรอดูผลงาน ก็คงรู้สึกใจหาย แต่นี่ผมรู้ ว่าเขายัง รอดูผลงานของผมอยู่ ทุกคนไม่ลืมกัน สุดยอดมาก

แล้วงานละครในฐานะนักแสดงล่ะเมื่อไรจะมีออกมาให้ได้เห็น

           แอนดริว : ผม ก็รับเอาไว้แล้วคาดว่าจะมีให้เห็นแน่ๆ น่าจะเป็นกลางปีนี้ เป็น แนวสนุกสนานมากกว่าซีเรียส ส่วนเรื่องรายละเอียดยังบอกไม่ได้ นางเอกที่ เล่นกับผม เชื่อว่าแฟนๆ ก็คงอยากให้เราเล่นด้วยกัน

ทำไมถึงไม่ค่อยมีงานออกมาให้เห็น

           แอนดริว : ผม คิดว่าส่วนหนึ่งพอผมมาเป็นผู้จัด มาเป็นโปรดิวเซอร์ หรือพอมี คนเริ่มติดต่อเข้ามา ผมก็จะบอกเขา ว่าเราอยากจะเล่นนะ แต่ก็เกรงใจ เพราะผม มีงานผู้จัดของผมที่กำลังทำอยู่ ขอทำงานตัวเองให้เสร็จก่อน คืองานต้องเดิน รอไม่ได้ สำหรับผมมันหนักมาก หลายเรื่อง การทำงานมันเยอะ ก็ต้องจำใจ ปฏิเสธไป

นักแสดงบางคนเลือกที่จะกอบโกยในช่วงขาขึ้นแต่สำหรับแอนดริว

           แอนดริว : คิด ว่าจุดหมายในการทำงานมันมีหลายแบบ อย่างช่วงโกย ธรรมชาติทุก คนก็ต้องคิด แต่ผมไม่คิดว่าเป็นช่วงโกย ผมกลับมองว่า ถ้ามีงานอันนี้ต้องทำ ให้ดี เพราะไม่รู้ว่าต่อไปจะมีอีกหรือเปล่า หรืออาจเป็นเพราะผมไม่มีหนี้ ไม่เดือดร้อน บางคนอาจสร้างแรงผลักดันให้แก่ตัวเอง ด้วยการสร้างหนี้ เพื่อ สร้างแรงบันดาลใจ แต่ผมไม่สร้างหนี้ ไม่ได้หวังว่าทีเดียวจะต้องรวย เงิน เป็นปัจจัยที่สำคัญ แต่มันไม่ได้ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผม

เป็นเพราะเป็นคนพิถีพิถันกับการรับงาน

           แอนดริว : ใช่ ผมค่อนข้างเลือกงาน คนอื่นก็เลือก ผมก็เลือก อย่างถ้ามีติด ต่อมา 5 เรื่อง ผมอยากรับเรื่องที่ผมอยากแสดงมากที่สุดเพียงเรื่องเดียว แต่บางครั้งพอผมเลือกแล้ว เขาต้องมารอ ผมก็ลำบาก เขารอได้ก็โชคดี ผมไม่ใช่ เทพหรอกนะ แค่รู้สึกว่าเลือกได้เราก็อยากเลือก เลือกเล่นบทแปลกใหม่ที่ไม่ เคยเล่น อยากพัฒนาตัวเอง ซึ่งนักแสดงทุกคนก็คิดแบบนี้

มาถึงวันนี้แนวความคิดกับการทำงานเปลี่ยนไปบ้างไหม

           แอนดริว : สมัย ก่อนผมอายุยังน้อยแรงยังเยอะ ความคิดที่อยากจะทำงานมัน รุนแรง ไฟแรง พอโตขึ้น เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น ที่ผ่านมาไม่เคยอนุโลม ก็ อาจจะอนุโลมได้บ้าง ก็ต้องเปลี่ยนความคิด อย่างในชีวิตไม่เคยคิดจะทำก็อาจ ต้องทำ

ตัวตน...คนอย่างแอนดริว

ให้แอนดริวลองมองตัวเอง

           แอนดริว : ผม เคยได้ยินนะที่คนบอกหรือมองว่า ผมเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง แต่ ผมมองว่าตัวเองปกติ อาจเป็นเพราะผมเป็นคนจริงจัง เป็นคนจริงจังเกินไป สำหรับคนอื่นหรือเปล่า บางทีพอจริงจังมากเกินไป เกิดผลลบ ก็มีคำตักเตือนมา จากผู้ใหญ่หลายๆ ท่าน ผมก็กลับมาคิดกับตัวเอง ว่าต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

มีคนบอกว่าแอนดริวทำงานด้วยยาก

           แอนดริว : อืม... (ครุ่นคิด)คือจุดประสงค์หลัก เจตนาของผมคือไม่คุยกับใคร ผมต้องใช้ความตั้งใจกับงานตรงนั้น นักข่าวอาจคิดว่าเหมือนผมไม่อยากคุยด้วย ผมไม่ได้รังเกียจ แต่ผมต้องกลั่นอารมณ์ในการแสดง ต้องจำบทตลอด เวลาทำงาน บางครั้งอาจจะง่าย แต่บางทีก็ยาก เหมือนนักฟุตบอลเวลา ท็อปฟอร์มคลิกง่ายแค่ดีดนิ้ว แต่เวลาฟอร์มตกต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ผม อาจเป็นคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์ นี่อาจเป็นข้อด้อยของผม บางคนเคยทำงานกองถ่าย ด้วยกัน แต่พอเจอกันข้างนอกเขาไม่ทักผมก็มี ผมก็คิดนะ ว่าเราคงเลวร้ายกับ เขาไว้มาก แต่ผมยิ้มให้เขานะ

            มา ถึงวันนี้นะผมคิดว่า ผมตลกเกินเหตุไปด้วยซ้ำ ไม่คิดเคยว่าคนแบบ ผมจะได้เข้ามาอยู่ในวงการบันเทิงด้วยซ้ำ สมัยก่อนผมขี้อายมาก ที่ผมเป็นแบบ นี้ในทุกวันนี้ อาจเป็นเพราะผมสร้างกำแพงเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเอง คือ นิสัยขี้อายของผมเกาะกันหลายชั้น มันมีพื้นฐานหลายๆ อย่างอยู่ในนั้น แท้ จริงแล้ว ผมเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ถ้ามั่นใจผมคงไม่เป็นแบบนี้

เขาว่ากันว่าแอนดริวไม่เคยเดินห้างหรือไปในที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน

           แอนดริว : (อึ้ง ไปนาน) ไม่จริงนะ ก็เคยไป แต่ไม่บ่อย ไม่ได้มีอะไรหรอก ผม ติดนิสัยบางอย่าง คือไม่ค่อยได้สุงสิงกับใคร ชอบอยู่ในมุมมืดๆ ชีวิตจะนิ่งๆ

เรื่องมนุษยสัมพันธ์ที่รู้ตัวว่าเป็นด้านลบแล้วจะทำอย่างไร

           แอนดริว : คน เกิดมาไม่เหมือนกันไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้ ผม ก็คิดว่าไว้วันหลังถ้ามีโอกาสแก้ตัว ผมจะพยายามปรับปรุง ด้านมนุษยสัมพันธ์ ซึ่งเป็นด้านผิดของเรา เป็นข้อผิดพลาด ผมอาจจะช้า พัฒนาการด้านนี้จึงด้อย ไป

ไม่ค่อยพูดถึงครอบครัว

           แอนดริว : ผม ไม่มีภาระเรื่องครอบครัวคือพ่อแม่ผมไม่ได้สบายที่สุดนะ แต่ เขาพออยู่ได้ ผมเลยไม่ห่วงที่จะทุ่มกับอะไรเต็มที่ ถ้าเราพลาดก็ตัวคนเดียว ไม่มีใครจมลงเหวไปกับเรา บางคนเขามีภาระหน้าที่ ต้องดูแลอะไรหลายอย่าง เขาก็จำเป็นที่ต้องทำ ขณะที่ผมไม่ใช่ ผมไม่ถึงกับไม่มีภาระ แต่ไม่ต้องผ่อน อันโน้นอันนี้ ผมเป็นคนโชคดี เป็นคนไม่มีเครดิต แบงก์ไม่เอาคนอย่างผม เพราะผมไม่มีหนี้ มันทำให้ไม่เดือดร้อน บางคนมีหนี้บ้าน หนี้บัตรเครดิต เขาก็น่าสงสาร เราก็เห็นใจ

           บาง คนก็อาจจะคิดว่าทำไมผมทำตัวไม่เหมือนคนอื่น ผมอยากเด่น แต่มัน ไม่ใช่ ผมพยายามประคับประคองตัวเองแบบไม่ประมาท บางครั้งอาจจะระวังมากเกิน ไป เลยดูแปลก มีบ้างนะ ที่บางทีกับบางเรื่องที่เราไม่ลองเสี่ยงทำไป ก็มี มองย้อนกลับ รู้สึกเสียใจเหมือนกัน ว่าทำไมไม่ทำแบบนั้น ทำไมถึงทำแบบนี้ ทุกคนย่อมมีด้านมืดของจิตใจ

เรื่องหัวใจสไตล์แอนดริว

ให้พูดเรื่องความรักบ้าง

           แอนดริว : มา ถึงตอนนี้อายุ30 ปีแล้ว ก็คิด ก็รู้สึก ก็อยากมี ผมไม่ ใช่ตุ๊ด ไม่ใช่เกย์ แต่ผมรู้ตัวเอง ว่าถ้ามีคงจะจริงจังกับความรัก คือจะ ทิ้งทุกอย่างไปเลย ที่ผ่านมาเคยเป็นเหมือนกัน ก็เลยกลัว ผมกลัวว่าจะเหมือน เรื่องงาน พอทำงานก็จะทุ่มสุดตัว พอมีแฟนก็เหมือนกัน ผมไม่รู้ ว่าตัวเองโต พอหรือเปล่า

คนที่จะมาเป็นแฟนแอนดริวต้องเป็นอย่างไร

           แอนดริว : ถ้า คนมาเป็นแฟนผมต้องทนผมสารพัด ผมโหดนะ จะทนกัดก้อนเกลือได้ หรือเปล่า ผมไม่ได้ยากจน แต่ไม่ได้ร่ำรวย ผมคิดว่าไม่พอสำหรับบางคนหรอก ใครพร้อมก็บอกผมแล้วกัน การพยายามที่จะยอมรับในข้อเสีย ในด้านมืดของผมไม่ รู้ว่าเขาจะรับได้หรือเปล่า เพราะผมเป็นคนขี้หึงจัด ขี้น้อยใจจัด รับได้ หรือเปล่า

ที่ผ่านมามีสาวคนไหนใกล้เคียงกับคำว่าแฟนบ้าง

           แอนดริว : ใกล้ เคียงก็มีแต่ที่ต้องเลิกกันไป เพราะผมเป็นคนห่ามเกินไป ขี้ น้อยใจ ขี้หึงเกินไป เป็นคนติดแฟนมากๆ ผมเป็นประเภท เรียกร้องเยอะ ต้องการ ความเอาใจใส่เยอะ ผมเหมือนหมาเลี้ยงยาก ประมาณว่าถ้าเจ้าของไม่กลับบ้าน ก็ จะไม่ยอมกินข้าว ยอมตายเลย ขณะเดียวกัน บางทีเขาก็บอกว่าผมกระแทกกระทั้น พูดจาโผงผาง

จากคุณ : HeATheR

เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:24:09