|
คำว่าแฟน เพี้ยนมาจากคำว่า แฟร่น อ่านว่า แฟ-ร่น หรือคำว่า friend มีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่5 ค่ะและบ้างก็เรียกว่า ชิ้น ค่ะ แต่ถ้าให้ทันสมัยในสมัยนั้นต้องเรียกว่า แฟร่น เหมือนกับการเรียกรถจักรยาน ว่า ไบชิเกิ้ล อ่ะค่ะเท่ห์สุดๆ
ประโยคเช่น "อิฉันได้ยินมาว่าหล่อนเป็นชิ้นกับคุณหลวงเจ้าค่ะ" หรือไม่ก็ "อิฉันได้ยินมาว่าสองคนนั้นเป็นชิ้นกันเจ้าค่ะ" ชิ้นใช้ได้กับทั้งผู้หญิงผู้ชายค่ะ
ส่วนคนที่รู้จักเป็นเพื่อนกัน เขาเรียกว่า คนชอบพอกัน ค่ะ
ส่วนคำว่า เพื่อน สมัยร.5นั้น หมายถึง เลสเบี้ยนค่ะ ประโยคเต็มๆเช่น "อิฉันได้ยินมาว่าแม่วาดเล่นเพื่อนกับแม่วงเจ้าค่ะ" ต้องเติมคำว่า เล่นหน้าคำว่าเพื่อนด้วยค่ะจะเป็นคำกิริยาที่หมายถึง...เอ่อ หมายถึงอย่างนั้นกันอ่ะค่ะ
ส่วนถ้าหญิงกับชาย เรียกว่า เล่นสวาท ค่ะ
ส่วนเกย์ นี่ไม่เห็นมีบอกไว้อ่ะอยากรู้จังสมัยก่อนเรียกว่าอะไร
คู่หมั้นคู่หมาย สมัยนั้นเขาก็เรียกว่า คู่ตุนาหงัน
ว่ามาซะยาวเลย แหะๆ ติดลม
ถ้าจำไม่ผิดอ่านมาจากนิยายเรื่องทวิภพ ของคุณทมยันตีค่ะ ^________^ ลองไปหาอ่านดูนะคะ สนุกได้ความรู้เป็นนิยายในดวงใจเลยค่ะ
ปล. ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะเพราะพิมพ์ขึ้นมาจากความทรงจำ^^
เครดิตคุณ รอมแพง
| จากคุณ |
:
takeyourtime  
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 เม.ย. 54 22:45:30
|
|
|
|
(วนาลี) สมัยนั้นมีการใช้คำว่า "แฟน" กันแล้วหรอคะ ???
