ตอนที่ 11 ต่อครับ
เอ๊ะ อาอึ้มไม่บอกอะไรเลยรึว่านังพุ่มตายเมื่อไหร่ เยนหลิงถามเพื่อเช็กข้อมูล พอรู้ว่าอาอึ้มไม่ได้บอกอะไรเลย เยนหลิงแอบโล่งอก นังพุ่มตายตอนที่แกหนีไปใหม่ๆนั่นแหละ กี่ปีมาแล้วล่ะ เกือบยี่สิบปีแล้วมั้ง ที่แน่ๆป้าแกตายเพราะแกนั่นแหละ
ลำยองตกใจและเสียใจ รู้สึกผิดมากมายร้องไห้โฮใหญ่ แล้วค่อยๆเดินตามเยนหลิงที่นำทางให้กลับออกไปจากบ้านโดยไม่ต้องการให้มีใครเห็น
ปลอดคนพอดี แกรีบไปเลย แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก ได้ความยังไงแล้วโทร.บอกฉันตามเบอร์ที่ให้ไว้ ฉันจะออกไปพบแกเอง
ค่ะ ลำยองรับคำแล้วเดินลิ่วออกไป โดยมีสายตาเจ้าเล่ห์ร้ายลึกของเยนหลิงมองตามไปจนลับตา...
ออกจากบ้านเจ้าสัวมาแล้ว ลำยองเดินใจลอยน้ำตารินเสียใจที่ตัวเองเป็นต้นเหตุให้ป้าพุ่มตาย ถ้อยคำตอกย้ำของเยนหลิงยังดังก้องในหูซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนลำยองแทบหมดแรงเดิน ขณะหยุดยืนปาดน้ำตาอยู่นั้นลำยองมองไปเห็นเจ๊กหลีหอบของพะรุงพะรังอยู่อีกฝั่งถนน อารามรีบร้อนอยากจะเข้าไปคุยเรื่องป้าพุ่มกับเจ๊กหลีทำให้ลำยองข้ามถนนโดยไม่ทันระวังให้ดี โดนรถปิกอัพที่วิ่งมาด้วยความเร็วพุ่งชนเต็มแรง จนร่างลำยองกระเด็นเลือดท่วม!
ooooooo
อุบัติเหตุวันนั้นทำให้ลำยองจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เรยาทั้งเศร้าและว้าเหว่ ไม่มีแม่คอยเอาใจอีกต่อไปแล้ว...ส่วนเยนหลิงที่ไม่รู้ข่าวลำยองตาย ก็เอาแต่สาปแช่งเพราะคิดว่าลำยองโกหกหลอกลวง รับปากรับคำแล้วหนีหายเข้ากลีบเมฆอีกตามเคย
ก้องเกียรติยังแวะเวียนเอายาและของบำรุงมาให้เรยาไม่ขาด แต่เย็นนี้เขาต้องรีบกลับเพราะเพื่อนสนิทสองคนจะมากินข้าวที่บ้าน เรยาน้อยใจตัดพ้อว่าทำไมเขาทิ้งเธอไว้คนเดียว รู้ไหมว่าเธอเหงาและว้าเหว่ขนาดไหน ไม่มีแม่แล้วเธอก็ไม่เหลือใคร นอกจากเขา...
ฟ้า...ผมเสียใจด้วยนะครับเรื่องแม่
เรยาหน้างอไม่อยากฟัง พอเขาขยับตัวลุกขึ้นจะกลับ เธอรีบฉุดไว้ วิงวอนหน้าเศร้าให้เขาค้างที่นี่ ขอให้เห็นแก่คนแพ้ท้องและกำลังทุกข์ใจเรื่องแม่ ก้องเกียรติลำบากใจ แต่ก็สงสารเห็นใจเรยาจนขัดไม่ได้...
รอจนเลยเวลาก้องเกียรติก็ยังไม่มา ณฤดีกับเด่นจันทร์และสินธรจึงทานอาหารกันไปเงียบๆ จนกระทั่งทุกคนอิ่มแล้วก็ไม่มีวี่แวว แขกทั้งสองคนจึงบอกลาเจ้าของบ้าน โดยสินธรเดินนำออกไปที่รถก่อน แต่เด่นจันทร์ยังประกบณฤดี แล้วกระซิบถามว่าเขาไปไหน
คำตอบคือ ไม่รู้ เด่นจันทร์เซ็งมาก กระทุ้งว่าทำไมไม่โทร.ตาม ณฤดีกลับตอบหน้าตาเรียบเฉยว่า
ถ้ากลับมาไม่ได้ โทร.ตามจะทำให้กลับได้หรือ
นี่...คุณนายเถ้าแก่ใหญ่ อย่าเย็นเป็นน้ำแข็งให้มากนัก ระวังถ้าเขาไปเจอคนที่ร้อนแรงเป็นไฟจุดเมื่อไหร่ก็ติด...เธอจะกลายเป็นน้ำแข็งไปตลอดชีวิต
ไม่เข้าใจ...ทำไม
อู๊ย...พูดขนาดนี้ยังไม่เข้าใจ ก็หมายความว่าถ้าเธอยังเย็นชาไม่สนใจเขาอยู่แบบนี้ อีกหน่อยจะไม่มีใครกลับมาช่วยละลายน้ำแข็งให้เธอน่ะสิ...จะบอกให้ ชีวิตคู่จะมีความสุขได้มันต้องร่วมมือกันทั้งสองฝ่าย...รู้ไว้ซะด้วย
เด่นจันทร์ผละออกไปแล้ว ณฤดีหน้าหมองๆ ไม่รู้ว่าตัวเองบกพร่องอะไรก้องเกียรติถึงได้ผิดนัดครั้งนี้
กลับถึงบ้านคืนนั้น เด่นจันทร์ปรนเปรอความสุขบนเตียงให้สามีแทบจุกอก แต่สามีจอมเจ้าชู้ก็ยังไม่วายแอบโทร.หากิ๊กจนเธอได้ยินเต็มสองหู แต่เขาก็ยังหน้าด้านหัวเราะแหะๆ บอกว่าไม่มีอะไร แค่สนุกๆ เธอเลยด่าเปิดเปิงด้วยความโมโห
อยู่ตรงนี้สินไม่มีความสุขหรือ เรามีลูกสาวน่ารักที่สุด เรามีบ้านอยู่สบาย มีเงินมากมาย ผู้คนบริวารพร้อมจะรับใช้เราแบบไม่ต้องกระดิกทำอะไร สินมีงานดีๆทำ อย่างเนี้ยสินจะต้องการอะไรอีก เซ็กซ์เนี่ยจะตายเหรอถ้าไม่มี ตายมั้ย
มันก็...ไม่ใช่อย่างนั้นนะเด่น
แล้วยังไงล่ะ ฉันไม่ได้นอนนิ่งๆเป็นก้อนหินนะ ฉันพยายามแล้ว พยายามทำอย่างที่คุณต้องการ ฉันรู้ว่าผู้ชายน่ะชอบตื่นเต้น ชอบอะไรที่แปลกใหม่ไม่ซ้ำซากจำเจ ฉันก็ไม่ได้ละเลย...ไม่เห็นเหรอว่าฉันก็ทำแล้ว...ฮะ ไอ้ผัวเฮงซวย
ยิ่งด่ายิ่งแค้นจนอารมณ์พลุ่งพล่าน สองมือตีซ้ายตีขวาใส่เขาหลายที
เมียต้องสวยตลอดเวลาใช่มั้ย แก่ไม่ได้ เหี่ยวไม่ได้ ทำไมฉันต้องเสียเงินตั้งเยอะทำตัวเองให้สวยตลอดเวลา ก็เพื่อให้ผู้ชายอย่างคุณไม่เบื่อ ไม่หนีไปหาที่มันเด็กกว่าสาวกว่าไงล่ะ แล้วทีผู้ชายอย่างคุณแก่ เหี่ยว พุงย้อย ฉันเคยเดือดร้อนมั้ย...ตอบมาซิ ไอ้พวกผู้ชายเลว เห็นแก่ตัว เอาเปรียบผู้หญิง เด่นจ๋า...ผมขอโทษ ต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้วนะจ๊ะ
จำได้มั้ยว่าพูดอย่างนี้มาแล้วกี่ร้อยหน อย่าพูดให้ศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายไม่เหลืออีกเลย
สินธรเงียบกริบ เด่นจันทร์พยายามสงบสติอารมณ์เอ่ยถึงลูกสาว
รู้มั้ยว่าฉันรักลูกมาก น้องดาวเป็นทั้งแก้วตาเป็นทั้งดวงใจ เป็นร่างกายทั้งหมดของฉัน เด็กที่เติบโตขึ้นมามีพร้อมพ่อพร้อมแม่ มันคือความอบอุ่นสุดยอดในชีวิต ฉันจะไม่ยอมให้ลูกฉันขาดพ่อ ถึงแม้จะเป็นพ่อที่เลวอย่างคุณก็ตาม เพราะฉะนั้น...อย่าให้มีนังเรยาคนที่สอง ถึงเวลานั้นฉันจะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้น้องดาวเอง และเงินยี่สิบล้านก็ไม่มีให้
เด่นจันทร์เน้นเสียงหนักๆแล้วหันกลับเข้าห้องไป สินธรทำตาปริบๆ แต่สุดจะคาดเดาว่าเขาคิดอะไร สำนึกบ้างไหม?
ส่วนที่บ้านก้องเกียรติ ณฤดียังนอนลืมตาโพลงมองก้องเกียรติที่หลับสนิทอยู่ข้างๆ เธอเหลือบมองนาฬิกาหัวเตียงบอกเวลาตีสี่แล้ว แต่ความทุกข์ใจ คลางแคลงใจ ทำให้เธอนอนไม่หลับจนต้องลุกจากเตียงไปที่ห้องแต่งตัว หยิบเอาเสื้อผ้าก้องเกียรติในตะกร้าขึ้นมาสูดดม ปรากฏว่ามีกลิ่นแปลกปลอมติดมาจริงๆ
ooooooo
เช้าขึ้นก้องเกียรติรีบโทร.ไปขอโทษสินธรที่เมื่อวานเย็นเขาผิดนัด สินธรตอบกลับว่าไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าค่อยนัดกันใหม่...พอวางสายจากสินธร เขาหันมาเห็นณฤดีกำลังลงบันได โดยไม่รู้ว่าเธอยืน
มองเขาอยู่นานแล้ว และเข้าใจผิดไปแล้วด้วยว่าเขารีบโทร.หาใครบางคนแต่เช้า
ก้องเกียรติรู้ตัวว่าเมื่อวานทำผิดต่อเธอ จึงขอโทษที่ไม่ได้โทร.บอก ณฤดีฝืนยิ้มรับ และพูดนำร่องว่าเขาคงงานยุ่งเช่นเคย แต่ก็ไม่น่าลืมว่าสินกับเด่นจะมาหา
ไม่ลืมครับ แต่งานมีปัญหามากจนผมไม่มีเวลาโทร.เลย...ขอโทษอีกครั้งครับคุณดี๋
ณฤดีไม่ว่ากระไรอีก รอจนเขาลับกายขึ้นไปชั้นบน ถึงเดินไปยกหูโทรศัพท์บ้านแล้วกดปุ่มกลับไปยังเบอร์ล่าสุดที่ถูกโทร.ออก ตั้งใจจะเช็กว่าสามีโทร.หาใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่แล้วใจเธอไม่กล้าพอ วางสายเดินหนีไปจากตรงนั้น จึงไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังเพราะสินธรโทร.เข้ามาหลังจากเห็นเบอร์บ้านก้องเกียรติโทร.ไปหา
ณฤดีสับสนและกังวลใจแต่ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร แล้วคนแรกที่นึกถึงก็คือแม่สามี...ณฤดีออกจากบ้านแต่เช้าไปพบเม่งฮวย ความจริงไม่ได้ตั้งใจจะเอาความทุกข์ของตัวเองมาระบาย แต่เพราะสีหน้าหม่นหมองบวกกับท่าทีเนือยๆไม่สดชื่น ทำให้เม่งฮวยจับพิรุธของลูกสะใภ้ได้ เกิดการคาดคั้นว่าลูกชายของตนทำอะไรให้ ซึ่งณฤดีก็เอาแต่บ่ายเบี่ยง เม่งฮวยจึงกระตุ้นเรื่องมีลูก ต้องเอาลูกผูกใจเขาไว้ ถึงเขาจะเป็นคนดีแต่เขาก็เป็นผู้ชาย เราไว้ใจไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์
นึกออกแล้ว ต้องไปเที่ยว ลื่อต้องไปเที่ยวกัน อาม้าจะสั่งให้อาตั่วตี๋พาคุงหลีไปเที่ยว
อาม้าคะ หนูอยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามทางของมันนะคะ ไม่มีใครบังคับใครได้หรอกค่ะ ถ้าคุณใหญ่จะมีใครคนอื่น...
อาม้าไม่ยอม!
อาม้าขา...เราไม่ได้อยู่กับคุณใหญ่ตลอดเวลา ถ้าคุณใหญ่จะรักคนอื่น หนูก็ต้องไป เพราะนั่นหมายความว่าคุณใหญ่ไม่รักหนูแล้ว ถ้าคุณใหญ่ยังรักหนู คุณใหญ่จะมีคนอื่นไม่ได้
อาม้าแค่ยกตัวอย่างว่าผู้ชายบางทีรักเมียหนึ่ง แต่ก็ยังมีเมียสอง แต่ไม่ได้หมายความว่าอาตั่วตี๋เป็นแบบนั้น
หนูก็คิดว่าคุณใหญ่ไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้นค่ะ ณฤดีกล่าวเสียงแผ่วจนเม่งฮวยรู้สึกได้ถึงความไม่มั่นใจ จึงบีบมือให้กำลังใจ...หลังจากนั้นเม่งฮวยก็โทร.ไปบอกลูกชายให้พาเมียไปเที่ยว แต่ก้องเกียรติก็ยังหาเวลาว่างไม่ได้ ทำให้เม่งฮวยไม่พอใจโทร.ไปเอ็ดอีกรอบ คราวนี้ก้องเกียรติจึงเลี่ยงไม่ได้ ทั้งๆที่ตั้งใจว่าจะไปงานเผาศพแม่ของเรยา
ooooooo
การไปเที่ยวทะเลครั้งนี้ของก้องเกียรติกับณฤดีมีเด่นจันทร์และสินธรไปด้วย คู่หลังดูจะสวีตหวานกันมาก ตัวติดกันแทบตลอดเวลา ต่างจากคู่ก้องเกียรติกับณฤดี เพราะก้องเกียรติยังกังวลที่ไม่ได้ไปเผาศพแม่เรยา ในขณะที่ณฤดีก็ยังคลางแคลงใจในตัวสามี จึงไม่ค่อยพูดคุยกับเขาเท่าไหร่ แต่พอจะชวนไปเดินเล่นบ้าง เขากลับมีท่าทีใจลอยคล้ายมีเรื่องไม่สบายใจ ทำให้ณฤดีอดระแวงไม่ได้ เผลอแสดงน้ำเสียงหงุดหงิดใส่เขา
ก้องเกียรติสังเกตได้ถึงความผิดปกติของณฤดี จึงพยายามเอาใจเธอด้วยการจูงมือไปเดินเล่นชายหาด แต่เดี๋ยวเดียวณฤดีก็หลุดคำพูดแปลกๆให้เขาฉงนขึ้นมาอีก แถมพอกลางคืนเธอยังบ่ายเบี่ยงไม่ยอมให้เขาทำอะไรมากกว่านอนร่วมเตียงกันเฉย
จากคุณ |
:
klink077
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเนา 54 11:10:50
|
|
|
|