|
ตอนที่ 11 ต่อครับ
รุ่งขึ้นมีโปรแกรมจะไปนั่งเรือเที่ยวกัน แต่ณฤดียังมีอาการตึงๆ สีหน้าไม่สู้ดี ทำให้ก้องเกียรติอดเป็นห่วงไม่ได้
คุณดี๋ไม่สบายรึเปล่าครับ หน้าไม่ดีตั้งแต่เช้า
ไม่ทราบว่าคุณใหญ่เห็นด้วย
ทำไมล่ะครับ ทำไมถึงคิดว่าผมจะไม่เห็น ผมเห็นคุณดี๋ตลอดเวลา เห็นมานานตั้งแต่วันแรกที่พบกัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คุณดี๋อยู่ในสายตาในหัวใจผมเสมอ
อะไรจะเกิดหรือคะ
ไม่มีอะไรครับ ผมพูดสิ่งที่อยากพูดเท่านั้น...ดีขึ้นหรือยัง
ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ รู้สึกมึนศีรษะนิดๆเท่านั้นค่ะเมื่อเช้า ตอนนี้หายแล้วค่ะ
ปากบอกว่าหายแล้ว แต่พอเด่นจันทร์กับสินธรมาเร่งให้ไปลงเรือ ณฤดีกลับบอกว่าเธอขอตัว เพิ่งหายมึนหัว ไม่อยากไปจริงๆ
เสียงมือถือก้องเกียรติดังขึ้นมา สินธรเห็นเจ้าตัวเฉยจึงถามว่าจะรับไหม ก้องเกียรติตอบทันทีว่า ช่วยปิดเครื่องให้ผมด้วย ไม่อยากพูดเรื่องงาน...
เรยาที่รอสายก้องเกียรติอยู่ถึงกับชะงักกึกเมื่อสัญญาณขาดหายไป พอโทร.กลับไปใหม่ถึงรู้ว่าทางนั้นปิดเครื่องไปแล้ว เรยาทั้งเหงาทั้งเศร้านอนน้ำตาซึม ว้าเหว่เดียวดาย...
ooooooo
หลายวันต่อมา เม่งฮวยเป็นเดือดเป็นแค้นลูกชายถึงกับเต้นเป็นเจ้าเข้าจะไปฟ้องเจ้าสัว แต่ดันไปเจอเจ้าสัวกับซิลเวียนอนกกกันอยู่ในห้อง เม่งฮวยเลยด่าซิลเวียไม่เลี้ยง ซิลเวียโกรธทำท่าจะตอบโต้แต่ถูกเจ้าสัวไล่ให้ออกไปก่อน
เม่งฮวยยังพล่ามเรื่องซิลเวียไม่เลิกจนเจ้าสัวขึ้นเสียงใส่ด้วยความรำคาญ แล้วให้เม่งฮวยพูดธุระมาเร็วๆ
เฮีย...อั้วสงสัยว่าอาตั่วตี๋จะมีเมียน้อย เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะเฮียมีให้อีเห็น
เจ้าสัวเหลือบมองเม่งฮวยตาขุ่น ลื่อพูดซี้ซั้ว ไหนว่าอีเป็นสุภาพบุรุษ อีไม่มีหรอกเมียน้อยน่ะ
ถึงอีจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่เกิดมาอีก็เห็นว่าเฮียมี 1...2...3...4 แล้วอีจะรู้มั้ยว่าไม่ดี เฮียต้องพูด อั้วพูดไปไม่รู้ลูกชายจะเชื่อรึเปล่า
อ้าว ก็ลื่อว่าอั้วทำเป็นตัวอย่างไม่ดีให้อีเห็น อีจะเชื่ออั้วเหรอ
ไม่รู้ แต่เฮียต้องพูดเพราะอั้วพูดเยอะแล้ว อย่าให้ท่านทูตกับคุณหญิงมาถอนหงอกเรา เพราะคุงหลีอีไม่ทนเหมือนอั้ว ถ้ารู้แน่ว่าผัวอีมีเมียน้อย อีไม่ทู่ซี้นั่งเป็นก้อนหินให้คนเหยียบไปเหยียบมาเหมือนอั้วหรอก ถึงตอนนั้นก็สั่งอาจิวหาปี๊บไว้เลย...คนละใบนะเฮีย
เม่งฮวยทิ้งท้ายเอาไว้จนเจ้าสัวหน้าเครียดคิดหนัก แล้ววันถัดมาเจ้าสัวก็ออกไปถามคาดคั้นก้องเกียรติถึงบริษัท โดยโจกับเต้ก็อยู่ด้วย ก้องเกียรติยืนยันว่าตนไม่ได้มีคนอื่น แต่ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมอาม้าถึงคิดอย่างนั้น อาเตียน่าจะถามอาม้าเอง
อั้วไม่ถาม ถามไปลื่อไม่รู้เหรอว่าอาม้าลื่อจะตอบอั้วยังไง ลื่อรู้ใช่ไหมอาใหญ่
ครับ อาเตีย
ลื่อบอกอาม้าลื่อสิวะ ว่าลื่อไม่ทำเหมือนอั้ว เหมือนอากงลื่อหรอก ลื่อรู้ว่ามันไม่ดี เพราะลื่อเป็นลูกอาม้า ลื่อเห็นใจอี อั้วเบื่อฟังอาม้าลื่อเต็มทีแล้ว อาเต้ อาโจ ลื่อเป็นเพื่อนรักของอาใหญ่ ลื่อต้องเตือนกัน อาม้าของอีกลัวพ่อกับแม่อาคุณดี๋จะมาถอนหงอก
ครับ คุณเตี่ย สองหนุ่มรับคำโดยดี แล้วพอเจ้าสัวกลับออกไป พวกเขาจึงซักถามก้องเกียรติว่าไปพลาดตรงไหนให้ณฤดีรู้ แต่ก้องเกียรติคิดว่าเธอยังไม่รู้ แต่เริ่มสงสัย เต้เลยพาดพิงไปถึงเรยาที่อาจเป็นต้นเหตุให้ณฤดีสงสัย เพราะรายนั้นท่าทางก็อยากประกาศตัวอยู่แล้วว่าเป็นเมียก้องเกียรติอีกคน
ไม่ใช่หรอกเต้ อย่าว่าเขาอย่างนั้นเลย ก้องเกียรติค้าน
แกเป็นคนเล่าเองว่าเขาพยายามดึงแกให้อยู่กับเขา แสดงว่าเขาต้องการให้แกมีปัญหากับคุณดี๋ เพราะเขาเดาออกว่าคนอย่างคุณดี๋ไม่อยู่เป็นเบอร์หนึ่งของใคร เหมือนกับที่เขาจะไม่ยอมเป็นเบอร์สองไปจนตาย เต้มั่นใจใส่เป็นชุด แต่โจวางตัวเป็นกลาง ท้วงติงเต้ว่าอย่ามองคนในแง่ร้ายเกินไป เต้ยอมรับว่าตัวเองมองแง่ร้าย แต่ไม่ได้ร้ายเกินไป และก็รับรองว่ามองไม่ผิดด้วย
โจไม่อยากต่อปากต่อคำกับเต้ หันมาแนะก้องเกียรติให้ลองหาทางคุยกับเมียเบอร์สองของเขาให้เข้าใจว่าเราเป็นลูกคนจีน อาเตียกับอาม้าสั่งอะไรเราก็ต้องทำตาม
อาเตียนายน่ะกลัวใครๆจะว่า ว่าเป็นตัวอย่างไม่ดีเท่านั้น ซึ่งที่จริงก็เป็น เต้เถรตรงจนโจร้องเฮ้ย และต่อว่าเต้ปากหมา แต่เต้ก็ยังยืนหยัดว่าทุกคนต้องยอมรับความจริง
ความจริงคืออะไรล่ะ ก้องเกียรติเสียงดังอย่างมีอารมณ์ นายก็รู้ว่าในชีวิตฉันไม่เคยคิดอยากจะทำอะไรที่ผิดพลาดอย่างนี้
โจเตือนก้องเกียรติว่าเบาๆหน่อย วิมลอยู่หน้าห้อง ก้องเกียรติจึงลดเสียงลง
เต้...ฉันเสียใจมาก นายพูดเหมือนไม่รู้จักฉันเลย
เหมือนไม่ใช่เพื่อน
เฮ้ย...ไอ้โจ อย่าผสมโรง เป็นฝีต้องผ่าทิ้งให้ถึงรากถึงโคน...ให้หมด เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เขาจะทำให้นายพินาศล่มจม แกต้องรีบแก้ปัญหาเขาให้ได้
โทรศัพท์มือถือก้องเกียรติแผดเสียงขึ้นมา เขาดูเบอร์ก่อนกดรับและตอบเรยาไปว่า เขากลับมาสองวันแล้ว แต่วันนี้ต้องขอโทษที่ไปหาไม่ได้จริงๆ พรุ่งนี้ถึงจะไป...
เรยาผิดหวังและเสียใจ แล้วเย็นวันรุ่งขึ้นเธอก็แกล้งมารยาทำเหมือนจะฆ่าตัวตายด้วยมีดปลายแหลม แต่เกิดผิดแผนเพราะก้องเกียรติเข้ามายื้อยุดมีดเลยพลาดเข้าเนื้อบริเวณต้นขาเลือดไหล เรยาเจ็บถึงกับร้องไห้เป็นวักเป็นเวน
แล้วที่ฟ้าจะทำร้ายตัวเอง คิดว่ามันจะเจ็บมากหรือน้อยกว่านี้
ไม่ต้องมาว่าฟ้าเลย ถ้าคุณใหญ่ทิ้งฟ้าอีก ฟ้าจะไม่แค่ทำร้ายตัวเอง แต่ฟ้าจะฆ่าตัวตายไปพร้อมกับลูกในท้องเลย
ก้องเกียรติไม่โต้ตอบ ลุกไปเอากล่องยาเตรียมทำแผล เรยายังร้องครวญครางตลอดเวลา กระทั่งทำแผลเสร็จก้องเกียรติให้เรยากินยาแก้อักเสบกันไว้ แล้วตัวเองทำท่าจะกลับ แต่เรยาไม่ยอม แสร้งเพ้อละเมอเรียกหาแม่อย่างน่าสงสาร สองมือก็ไขว่คว้าดึงก้องเกียรติมากอดแน่น
ooooooo
นาฬิกาหัวเตียงบอกเวลาตีสามแล้ว ณฤดีนอนลืมตาทุกข์ใจที่สามียังไม่กลับมาเสียที อีกสักครู่ได้ยินเสียงรถหน้าบ้าน เธอลุกขึ้นนั่งทันที แต่แล้วเปลี่ยนใจไม่ลงไปดู
ตอนเช้าเจอกันที่โต๊ะอาหาร ณฤดีแทบทนไม่ไหวที่ได้ยินคำพูดโกหกของสามีที่บอกว่ากลับไม่ดึกเท่าไหร่ แต่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างล่าง ณฤดีกลั้นน้ำตาลุกหนี แล้วหันมาตอบคำถามของเขาว่า เธอจะออกไปธุระ แต่ไม่ทันก้าวขาพ้นไป เสียงมือถือของเขาดังทำให้เธอหันกลับมามองอีกครั้งโดยที่เขาไม่รู้ เขารับสายแล้วพูดเบาๆว่ายุ่งอยู่ แล้วจะโทร.กลับ...
ณฤดีใจหาย เกือบจะแน่ใจ หันหลังเดินออกจากบ้านไปทันที...ณฤดีหอบเอาความทุกข์และความวิตกกังวลไปที่บ้านเจ้าสัวเชง ตั้งใจจะพบเม่งฮวยแต่ถูกเยนหลิงมาสกัดไว้ ณฤดีกำลังร้อนใจจึงปฏิเสธที่จะคุยกับเยนหลิง บอกมีเรื่องด่วนต้องคุยกับอาม้า เยนหลิงอยากรู้ตัวเนื้อสั่นเดินตามณฤดีไปอีก
ถึงหน้าห้องเม่งฮวยเห็นณฤดียืนลังเล เยนหลิงจิกทันที ไหนว่าธุระด่วน
ณฤดีหันมาแต่ไม่ตอบอะไร เยนหลิงกรีดเสียงต่อว่าอีกชุด
ถ้าไม่อยากคุยกับฉันก็บอกตรงๆสิ อย่างน้อยฉันก็เป็นแม่เลี้ยงสามีคุณ น่าจะมีมารยาทกันบ้าง ฉันอุตส่าห์หวังดี ที่มาชวนคุยก็เพราะเห็นท่าทางคุณมีเรื่องไม่สบายใจ
ขอโทษนะคะ ฉันต้องขอขอบคุณคุณนายค่ะ ฉันไม่อยากคุยกับคุณนายเป็นเรื่องจริงค่ะ ใช่ค่ะ ฉันมีเรื่องไม่สบายใจ...แต่คุณนายก็คงช่วยอะไรฉันไม่ได้ ฉันจึงไม่อยากคุยกับคุณนายค่ะ พูดจบเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไปทันที เยนหลิงโกรธอยากร้องกรี๊ด สีหน้าเกรี้ยวกราด เค้นเสียงออกจากลำคอ
อีณฤดี...หน็อย...ทำเป็นผู้ดีด่าฉันนิ่มๆ คอยดูไปเถอะ ซีดเป็นน้ำยาปลาร้าค้างปีอย่างนี้ ผัวคงจะทิ้งเข้าซักวัน
ณฤดีเข้ามานั่งน้ำตาตกต่อหน้าเม่งฮวย...เม่งฮวยสงสารลูกสะใภ้จับใจ โอบกอดและลูบหลังไหล่พร้อมกับบอกให้ร้องออกมา ร้องเยอะๆ อย่าหยุด...ณฤดีทำอย่างนั้นอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนตัวออกมาปาดน้ำตาแล้วบอกเม่งฮวยว่า
อาม้าคะ หนูจะมาลาอาม้า หนูจะไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ค่ะ
ทำไมต้องลา ไม่กลับมาอีกเหรอ...คุงหลี มีอะไรเล่าให้อาม้าฟังให้หมด
คุณใหญ่...คงจะมีผู้หญิงอีกคน ไม่ทราบว่ามีแบบไหน ไม่ทราบว่าเป็นใคร หนูไม่ทราบอะไรทั้งสิ้น ทราบแต่ คุณใหญ่เปลี่ยนไป อยู่บ้านน้อยลง กลับดึก และพูดปด
คนเราถ้าโกหกแปลว่าทำอะไรผิด ถ้าผัวโกหกเมียเรื่องไปไหนมาไหน แปลว่าไปที่ไม่อยากให้เมียรู้ หรือไปกับคนที่ไม่อยากให้เมียรู้
ค่ะ...อาม้า คุณใหญ่เคยเป็นคนซื่อสัตย์มาก หนูรักและเคารพคุณใหญ่ แต่ตอนนี้... คอหอยตีบตันจนพูดไม่ออก
อาม้าไม่รู้ว่าที่อาตั่วตี๋มีผู้หญิง แล้วเอาผู้หญิงไปซ่อนไว้ กับการที่อาเตียเอาผู้หญิงเบอร์ 2...3...4...5 มาอยู่รวมกับเบอร์ 1 อย่างไหนจะดีกว่ากัน
จะมีอย่างไหนดีเหรอคะอาม้า
ใช่...ไม่ดีทั้งสองอย่าง
แต่หนูยังไม่ยืนยันนะคะอาม้า หนูยังไม่มีหลักฐานชัดเจนค่ะ ที่ต้องไปเมืองนอกเพราะหนูทนเห็นคุณใหญ่ไม่ได้จริงๆ หนูกลัวจะรู้ความจริง กลัวรู้ว่าคุณใหญ่มีใคร เพราะถ้ารู้แน่หนูคงไม่อยู่กับคุณใหญ่อีกต่อไป หนูลาอาม้าตอนนี้เพื่อจะกลับมาอยู่กับอาม้าตลอดไป ดีกว่าให้หนูรู้แน่แล้วไม่ได้อยู่กับอาม้าอีกเลยนะคะ
| จากคุณ |
:
klink077  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันเถลิงศก 54 12:47:28
|
|
|
|
เรื่องย่อ ดอกส้มสีทอง ตอนที่ 11 ต่อครับ (เอามาฝากครับ ^^) (มันส์อย่างแรง)
