ตอนที่ 11 ต่อครับ
เม่งฮวยสะเทือนใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ก้มหน้าร้องเงียบๆน้ำตาไหลเป็นสาย ณฤดีน้ำตาเต็มตาเช่นกัน เข้ามากอด ซบกับตักเม่งฮวยนิ่งอยู่อย่างนั้น
ถ้าเอาเสียงร้องไห้ที่ผัวไปมีเมียน้อยของผู้หญิงทั้งโลกมารวมกันคงดังก้องจนโลกแตก แต่ถ้าเอาเสียงหัวเราะของผู้ชายที่หลอกเมียหลวงไปมีเมียน้อยมารวมกัน...คงดังก้องจนโลกแตกเหมือนกัน เราเกิดเป็นผู้หญิง เราก็ต้องร้องไห้
หลังจากหักห้ามน้ำตาได้แล้วด้วยกันทั้งคู่ เม่งฮวยออกมาส่งณฤดีที่หน้าห้อง ย้ำว่า
ไปเถอะคุงหลี ดีแล้ว ไปหาคุณพ่อคุณแม่ อยู่ทางนี้ อาม้าจะจัดการกับอาตั่วตี๋เอง ถ้าอาม้าจัดการกับอีไม่ล่าย อาม้า จะให้อีเลิกกะคุงหลี คุงหลีจะร้องไห้อีกหนเดียว ไม่ต้องร้องไห้จนตลอดชีวิตเหมือนอาม้า
ณฤดีสุดซาบซึ้ง กอดลาเม่งฮวยอีกครั้งก่อนจากมาด้วยดวงตาแดงก่ำ
ooooooo
ความทุกข์ร้อนรุ่มสุมทรวงจนเม่งฮวยต้องถ่อสังขารไปหาลูกชายถึงบริษัทในวันรุ่งขึ้น เจ้าสัวเห็นตอนเม่งฮวยขึ้นรถจะออกจากบ้าน ถามไถ่จนรู้ว่าจะไปไหนด้วยธุระอะไร ก็ชักสีหน้าไม่พอใจ แล้วยิ่งหงุดหงิดหัวเสียเมื่อถูกเม่งฮวยยอกย้อนว่า ไปพูดมาแล้วแต่ไม่สำเร็จ...
เม่งฮวยไปบ๊งเบ๊งก้องเกียรติในห้องทำงาน โจกับเต้ก็อยู่ด้วย ก้องเกียรติรักและสงสารอาม้ามากด้วยเรื่องที่อาเตีย มีเมียมากทำให้อาม้าชอกช้ำเสียใจตลอดมา ซึ่งตัวเขาเองก็ตั้งใจว่าจะไม่ประพฤติอย่างอาเตีย แม้ตอนนี้ผิดพลาดไปแล้ว แต่ถึงยังไงเขาก็ต้องยืนยันแข็งขันกับอาม้าว่าไม่มีจริงๆ แต่อาม้าไม่เชื่อ ซ้ำยังต้อนหนักเสียจนเต้กับโจพลอยมีพิรุธไปด้วย
แต่จนแล้วจนรอดก้องเกียรติก็ไม่ยอมรับ ทำให้เม่งฮวยหัวเสียตะคอกถามลูกชายว่าจะปากแข็งไปถึงไหน...แล้วสั่งทิ้งท้ายว่า พรุ่งนี้ลื่อต้องไปยอมรับต่อหน้าอาเตียลื่อ อั้วต้องการให้อีได้ยินด้วยตัวเอง
แล้ววันต่อมาก้องเกียรติก็ไปนั่งเป็นจำเลยให้อาม้ากับอาเตียซักฟอก แต่ดูเหมือนอาม้าที่อารมณ์ยังคุกรุ่นจะออกแนวด่ามากกว่าซัก
อาตั่วตี๋...ทำไมลื่อเลวแบบนี้ เมียลื่อไม่ใช่ตุ๊กตา...อีเจ็บเป็น ทำไมลื่อถึงกล้าทำให้อีเสียใจ อั้วสอนลื่อว่าอย่าเอาอย่างอาเตียลื่อ ลื่อก็เห็นเวลาอาม้าร้องไห้เพราะอาเตียทำให้อาม้าเสียใจ
อาเม่งฮวย...ลูกชายเราไม่เป็นอย่างนั้นหรอก อย่าหาเรื่องอีน่า อีไม่ทำหรอก
เฮียหยุดเลย ไม่ต้องพูด ไม่รู้อะไรอย่าพูดให้เหม็นขี้ฟัน
เฮ้ย...ลื่ออย่ากำเริบอาเม่งฮวย อาใหญ่ลื่อนั่งเฉยทำไม พูดบ้างสิวะ เจ้าสัวขึ้นเสียง
จะให้ผมพูดว่าไงครับ ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ
ทำไมคุงหลีต้องไปเมืองนอก คุงหลีมาลาอาม้า ร้องไห้เยอะแยะ ถ้าอีไม่สงสัยว่าลื่อจะมีเมียน้อย
อาม้าเชื่อเหรอครับ ลูกชายย้อนถามเรียบๆ ไม่มีพิรุธแต่อย่างใด อาม้าบอกว่าเชื่อไว้ก่อน พลางชายตามองเจ้าสัวอย่างตำหนิ
อั้วไม่เกี่ยว อย่างคนติดยาเสพติดน่ะในบ้านไม่มีใครติดยาซักคน อีก็ติดได้ แต่บางคน...คนติดยาเต็มบ้าน อีก็ไม่เห็นติด
เฮียอย่าแก้ตัวเลย เม่งฮวยค้อนขวับ
อาม้าครับ ผมไม่มีหรอกครับ อาม้าสบายใจได้...อาเตีย อาม้า งานผมมากครับหมู่นี้ มีงานเลี้ยงเลิกดึกหลายครั้งคุณดี๋ คิดมากไปเองครับอาม้า ต่อไปผมจะคุยกับคุณดี๋เองครับ
ลื่ออย่าลืมที่เคยพูดกับอาม้าว่าจะไม่ทำเหมือนอาเตียลื่อ
อาเม่งฮวย ถ้าลื่อยังพูดว่าถึงอั้วอีก อั้วจะจัดการให้อาใหญ่มีเมียน้อยเอง คอยดู! เจ้าสัวกระแทกเสียงแล้วเดินออกไปทันที เม่งฮวยหน้าเจื่อน ลูกชายรีบเข้าไปกอดพร้อมยืนยันว่าต่อไปนี้จะไม่มีใครเสียใจอีก
จริงนะอาตั่วตี๋
จริงครับ...อาม้า
เม่งฮวยใจชื้นกอดตอบลูกชาย จึงไม่เห็นสีหน้าลูกชายที่ซบอยู่กับไหล่ของตนว่าทุกข์ใจขนาดไหน
ooooooo
จากคุณ |
:
klink077
|
เขียนเมื่อ |
:
16 เม.ย. 54 10:51:26
|
|
|
|