ความคิดเห็นที่ 1 ดูไปนานแล้วนะ 555 ไม่ได้มาดูอีกเลย จำได้ว่าตอนดูก็ไม่เห็นด้วยกับเซตะเหมือนกัน คิดเหมือนกันว่ามันอยุ่มันก็นอนเฉยๆ = = ไม่ทำอะไร ตรงนี้ก็ไม่เข้าใจ แล้วเลือกที่จะออกมาแทนที่จะทำประโยชน์ให้เค้า แต่มันก็แอบสะท้อนชีวิตจริงๆป่ะ เราก็ไม่รุ้นะ แต่รุ้สึกว่ามันเหมือนเป้นทางเลือกของชีวิตที่มันเป้นความจริงอ่ะ แบบพอคนเจอปัญหา เจอป้าไม่ชอบ ในความเป้นจริง คนเราก็มักจะเลือกที่จะหนีก่อนปัญหา ไม่คิดถึงสาเหตุว่าเราจะแก้มันยังไง เราว่ามันก็เป็นอีกจุดที่สะท้อนเรื่องจริงอ่ะ ปล. เราดูแล้วร้องไห้นะ แต่ส่วนใหญ่จะเป้นฉากเกี่ยวกับแม่มันอ่ะ T^T จากคุณ : vanneil เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:02:04

ความคิดเห็นที่ 2 ผมดูไม่ร้องเพราะอ่านสปอยมาแล้ว ว่าใครตายบ้าง เลยเหมือนทำใจรู้อยู่แล้ว จากคุณ : charmander เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:02:27

ความคิดเห็นที่ 3 พึงดูจบเมื่อกี้เป็นรอบที่สามล่ะ  ร้องไห้ตามเคย พูดถึงพี่ชายกับน้องสาวก็ยังเด็กอยู่ คงไม่มีความสุขที่บ้านป้าจริงๆแหละ  ภาวะสงครามก็บีบคั้น จากคุณ : you're so into her เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:04:37

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่าต้องมองด้วยว่า พ่อไปรับ แม่ก็พึ่งเสีย เด็กขนาดนั้น แรงกดดันแค่นี้ก็รับไม่ไหวหรอกครับ แล้วมาเจอป้าอีก จากคุณ : sassathx เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:23:05

ความคิดเห็นที่ 5 เด็กก็คือเด็กน่ะค่ะ ความคิดความอ่านยังไม่กว้างพอ จึงเป็นเหตุผลที่ว่า ผู้ใหญ่ต้องใส่ใจดูแลอย่างใกล้ชิด ที่เราหงุดหงิดเซตะ เพราะเอาความคิดแบบผู้ใหญ่ไปตัดสิน คุณป้าต่างหากที่ต้องเมตตาเด็กให้มากกว่านี้ ไม่ใช่เห็นเป็นเพียงภาระ โดยปราศจากความเมตตา ปล. ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ ไม่ใช่ข้อเท็จจริงนะคะ จากคุณ : hppy2gthr เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:31:46

ความคิดเห็นที่ 6 ภาวะสงครามอย่างนั้นมันทารุณทั้งกายและจิตใจของเด็กวัยเพียง 14 อย่างเซตะ น่ะครับ เจอเข้าไปตั้งหลายอย่าง สูญเสียทุกอย่างที่เคยมี ต้องดูแลน้องสาวคนเดียว แม่พึ่งเสีย แถมต้องปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้น้องรู้อีก พ่อไม่กลับมาอีกแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ควรที่จะหนีออกจากบ้านป้าไปอยู่ที่อื่น อุตส่าห์ มีที่อยู่ ที่กิน กับภาวะสงครามอย่างนี้ ปัจจัยเหล่านี้ สำคัญที่สุดแล้ว จากคุณ : Blackrx เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:41:09

ความคิดเห็นที่ 7 รำคาญเหมือนกัน เพื่อนชอบบังคับให้ดูแล้วบอกว่าดีมากก ดูแล้วก็เฉยๆอ่ะ ดูพยายามจะดราม่าไงไม่รู้ จากคุณ : Rule_Of_Rose เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:50:31

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับ จขกท. ค่ะ เคยได้ยินมาเหมือนกันว่ามันเศร้ามาก แต่พอดูเองจริงๆแล้วเราเศร้าไม่ออกค่ะ เหมือนตัวเอกเค้าทำตัวเองทั้งนั้นเลย ในภาวะนั้นใครๆก็ต้องลำบาก เรื่องปากท้องก็เป็นเรื่องที่สำคัญ ที่พึ่งมีแต่ไม่พึ่งเพราะอดทนไม่ได้ สุดท้ายก็ลงเอยในแบบที่ไม่ควรจะเป็นเลย = =“ จากคุณ : UnHuB เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:51:21

ความคิดเห็นที่ 9 จะบอกว่าตอนดูเรื่องนี้ครั้งแรก ยังไม่รู้ว่าเรื่องนี้คือเรื่องอะไรเลยด้วยซ้ำ แค่ดูแล้วก็เออ น่าสงสาร เพราะน้องสาวตาย สุดท้ายตัวเองก็ตาย เลยไม่ค่อยคิดอะไรมาก 55+ ดูให้มันสนุกๆๆ อาจจะเป็นเพราะ ตอนที่ดูครั้งแรก ไปนั่งดูตอนที่รอสัมภาษณ์ สมัครเรียนมั้ง 555+ พอหลังๆ ได้ยินข่าวว่าเรื่องนี้สนุก +เศร้าเลยไปหาดู สรุป อ้าว ดูไปแล้วนี่หว้า ตอนนั่งรอสัมภาษณ์ ก๊ากกก จากคุณ : shinkyo เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:05:20

ความคิดเห็นที่ 10 นั่นเพราะคุณเอาอีโก้ของคุณไปใส่คุณจึงรับสิ่งที่หนังต้องการสื่อไม่ได้ จากคุณ : GrandOpera เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:14:05

ความคิดเห็นที่ 11 พระเอกมันอีโก้ด้วยล่ะแหละครับ พ่อมันเป็นทหาร ในช่วงที่ญี่ปุ่นยังเป็นจักรวรรดิ์เป็นทหารที่โคตรโก้เลยนะ อารมณ์มันก็ประมาณผู้ดีตกยากน่ะแหละเลยจมไม่ค่อยลง จากคุณ : bloodsoap_cdaz เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:30:32

ความคิดเห็นที่ 12 เราดูแล้วจะหลับค่ะ (ฮา) ฉบับอนิเม ดูแล้วจะรู้สึกเห็นใจเซตะ ฉบับดราม่า ดูแล้ว...สมควรแล้วล่ะเซตะ รู้สึกสมน้ำหน้า  แต่ก็เข้าใจว่าทำไมทำอย่างนั้น เกี่ยวกับเซตะ อย่างแรกเลย พ่อเซตะเป็นทหาร จำไม่ได้ว่ายศอะไร เขาภาคภูมิใจในตัวพ่อมาก พ่อทำเพื่อประเทศ และพ่อฝากฝัง แม่กับน้องเอาไว้ และเนื่องจากเป็นเด็กผู้ชายด้วย เขาเลยรู้สึกว่าต้องทำตามที่พ่อสั่ง พอแม่ตายไป ต้องไปอยู่กับป้าที่เป็นเพื่อนของแม่ ป้าบอกให้ไปทำงาน แต่เซตะอ้างว่าต้องคอยดูแลน้อง ในเมื่อเซตะไม่ยอมทำงานดังนั้น ข้าวที่ได้ก็น้อยตามไปด้วย และเซตะมีความทระนงสูง จึงตัดสินใจออกจากบ้านนั้น คิดว่าตัวเองก็สามารถดูแลน้องได้เหมือนกัน เกี่ยวกับป้า(จากฉบับดราม่า) ป้ารับเซตะกับเซ็ตสึโกะมา เพราะแม่เซตะซึ่งเป็นเพื่อนฝากฝั่งไว้ แรกๆ ป้าก็ดีกับเซตะ จนสามีป้าเองก็ตายในสนามรบ หลังจากนั้น ป้าก็คิดว่าจะไม่ยอมให้ใครในบ้านต้องตายอีกแล้ว และเซตะไม่ยอมทำงาน เมื่อไม่ยอมทำงาน ดังนั้นก็จงเอาไปแค่น้ำข้าวก็พอ ลูกของป้า(ที่ไปทำงานด้วย)ต้องกินอิ่ม ซึ่งจริงๆ ตอนแรกที่ป้าบอกให้เซตะไปทำงาน ป้าบอกว่าจะดูแลเซ็ตสึโกะให้ แต่เซตะไม่ยอม สรุป อยากตบเกรียนเซตะจริงๆ ไม่ได้เข้าใจอะไรกับเขาเล้ย... จากคุณ : sakuranbo เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:50:19

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้สุดๆเลยค่ะ ตรงใจเราทุกอย่างเลย เราเคยพูดอะไรทำนองนี้แล้วโดนคนมองแปลกๆ แต่เราก็คิดยังงั้นจริงๆนี่นา ในสภาวะอย่างนั้นทุกคนก็ลำบากทั้งนั้น จะให้ป้าคนนั้นรักลูกคนอื่นเท่าลูกตัวเองมันเป็นไปไม่ได้หรอก อุดมคติเกินไป แต่เค้าอุตส่าห์รับไปอยู่ด้วยกันแล้ว แล้วก็ไม่ได้ทารุณอะไร แทนที่จะช่วยแบ่งเบาภาระอะไรบ้างกลับไม่ทำอะไรเลย แค่ช่วยงานบ้านเล็กๆน้อยๆก็ยังไม่ทำด้วยซ้ำ สุดท้ายก็ตัดสินใจออกจากบ้านทั้งๆที่ยังเอาตัวเองไม่รอด ถ้าไม่พาน้องออกไปเราว่าก็คงไม่ตายกันทั้งคู่หรอก รู้สึกว่าทำตัวเองแท้ๆเลย จากคุณ : ปาฏิหาริย์ไม่มีในโลก เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 15:30:18

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นเซตะแล้วแบบ สมน้ำหน้าเหมือนกันนะ - -" เราเห็นคนเป็นป้าก็คิดว่า ทั้งเห็นใจ ทั้งลำเอียงอ่ะ ฉากตอนตักซุปให้ทุกคนในบ้าน ป้าตักน้ำให้เด็กสองคน แต่ตักเนื้อให้คนในบ้าน เห็นใจ...แต่อีกใจก็คิดว่าลำเอียงนะ มองอีกมุมคือ เซตะยังเด็ก น้องสาวก็ยังเด็ก ตัวป้าก็น่าจะให้คำแนะนำอะไรบ้าง เอาแต่คิดว่าเด็กสองคนเป็นภาระ บ่นอะไรก็บ่นไป แต่ไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ถ้าเค้าคิดว่า เออ ให้สองคนช่วยงานบ้านแทนค่ากินค่าอยู่สิ มันยังน่าจะดีขึ้น ส่วนตัวเซตะเอง ก็เด็กด้วย คิดอะไรไม่เป็น เพราะอยู่บ้านก็มีคนทำให้ทุกอย่าง เด็กคิดสั้นค่ะ ไม่เหมือนผู้ใหญ่ เราเลยคิดว่า ผิดพอๆ กัน เพราะสภาวะสงครามทำให้คนเห็นแก่ตัวมากเกินไปนั่นแหล่ะ จากคุณ : pae_ya เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 16:14:41

ความคิดเห็นที่ 15 ที่จำได้พ่อของเซตะน่าจะเป็นกัปตันเรือไล่ล่าหรือเรือประจัญบาน ยศทางทหารถือว่าสูงอยู่น่าจะตั้งแต่ร้อยเอก ไปจนถึงนาวาเอก ถือว่าเป็นผู้ดีในสมัยนั้นได้เลย จากคุณ : Mr.Learning เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 16:49:13

ความคิดเห็นที่ 16 เราว่าด้วยวัย แลความกดดันที่ต้องเสียแม่ไปก็เป็นเหตุเยอะเลยนะคะ มีอยู่ช่วงนึงที่ป้าบอกน้องสาวของเซตะเรื่องที่แม่ตาย เราดูแล้วสงสารมาก คือเค้ายังเด็ก แล้วป้ามาบอกแบบนี้มันน่าโมโหมากเลย เป็นเราก็คงไม่ทนอยู่หรอกค่ะ และตอนที่เซตะไปเอาอาหารสิ่งของต่างๆที่เคยฝังไว้มา ป้าก็ทำตัวเห็นแก่ตัวมาก แบ่งไปเยอะเลย พอเซตะไม่มีอะไรเหลือ ก็เหมือนไม่มีประโยชน์เลยดุด่า บ่นบ่อยๆ เราว่ามันก็คิดได้สองแง่นะว่าเซตะทำตัวเอง แต่ยังไง เราว่าเรื่องมันสะท้อนให้เห็นถึงการกระทำ และความรู้สึกที่สัมผัสได้ของตัวละครอ่ะ ว่ามันเป็นเหมือนชีวิตจริงๆเลย จากคุณ : นู๋เป็นสาววาย เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:07:29

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าเป็นหนังดิสนี่คงจะจบแบบอยู่ในป่า สร้างกระท่อม หาของกินกันเองลั๊ลลาๆ นั่นมันอุดมคติไง แต่ความเป็นจริงก็ไม่ใช่ คนรอบตัวเราใครบ้างจะดีกับเราได้ตลอดเวลา เคยอ่านคำตอบของคนสร้างเรื่องนี้ไว้นานแล้ว ว่าเขาจงใจสร้างบทให้เซตะเกรียนแบบนี้แหละ เพื่อให้เห็นว่าการทำตัวแบบนี้ในวัยเท่านี้มันไม่ดีไง จากคุณ : มินเอง เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:22:14

ความคิดเห็นที่ 18 เราไม่หงุดหงิดกับเซตะค่ะ และเราร้องไห้ด้วย เราดูภาคการ์ตูนค่ะ เอามาฝาก สุสานหิ่งห้อย Grave of the Fireflies (火垂るの墓 Hotaru no Haka) หนังดัดแปลงมาจากหนังสืออัตชีวประวัติของ อะคิยูกิ โนซากะ ผู้สูญเสียน้องสาวตัวน้อยๆ ด้วยสาเหตุจากการขาดอาหารระหว่างสงคราม อากิยูกิ โนะซากะ เขียนขึ้นเพื่อชดเชยความรู้สึกที่ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ให้น้องสาวต้องเสียชีวิตเพราะโรคขาดสารอาหาร และอิซาโอะ ทากาฮาตะ ผู้กำกับและหนึ่งในผู้ก่อตั้ง Ghilbli เป็นผู้ที่ถ่ายทอดออกมาเป็นภาพ แม้จะเป็นการ์ตูนแต่ก็ได้รับการยอมรับว่า มีความซื่อตรงต่อบทประพันธ์เดิมสูงมาก เครดิต http://melaniemonster.wordpress.com/2009/01/24/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2/ จากคุณ : POLAR_POLAR เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:30:03

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน เห็นด้วยกับข้างบนครับว่ามันดูพยายามดราม่าไปหน่อยอะ เลยไม่ได้ร้องไห้อะไร อย่าง spirited away ผมว่ามันก็ไม่ได้เศร้าซึ้งอะไรมากนะ แต่ทำไมน้ำตาไหลมาเองได้ตลอดหว่า - -' จากคุณ : บรึ๋ยศักดิ์ เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:31:20

ความคิดเห็นที่ 20 แปลกที่ผมร้องไห้เพราะเห็นเซตะตัดสินใจผิดพลาดนี่แหละ พอดูจบก็คิดว่ามันไม่น่าออกมาจากบ้านป้าเลย คิดไปก็ร้องไห้ไป .. หรือเป็นตูที่อ่อนแอเองฟะ - -'? ผมว่าที่เซตะไม่ยอมไปทำงานเพราะรู้สึกว่าป้าไม่รักเขากับน้องสาวด้วยแหละ จู่ ๆ ถ้าไม่พอใจลุกขึ้นมาตีน้องสาวขึ้นมาใครจะช่วย บวกอีโก้นิด ๆ เลยหนีออกจากบ้านมาซะ แต่ใช้ชีวิตในภาวะสงครามมันลำบาก เป็นใครก็เห็นแก่ตัวครับ ป้าจะเห็นแก่ตัวก็ไม่แปลก จะโทษก็โทษที่คนก่อสงครามครับ  แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 54 03:18:06 แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 54 03:16:42 จากคุณ : ยุวปัญญ์ เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 23:13:01

ความคิดเห็นที่ 21 เซตะยังเด็กมากค่ะ  เคยอยู่กินสบายมาก่อนด้วย  ยิ่งไปกันใหญ่ ถึงยังไงก็ยังรุ้สึกสงสารเซตะอยู่ดีแหละค่ะ จากคุณ : กระต่ายโหด เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 00:13:40

ความคิดเห็นที่ 22 จริง ๆ ส่วนนี้ผมเตรียมไว้เขียนบทความของตัวเองครับ (แต่ยังไม่ได้เขียน แฮ่) ไม่ใช่ภาษาสำหรับการสนทนา บางส่วนก็ไม่เกี่ยวกับกระทู้นี้โดยตรง สำนวนเลยอาจดูแปลก ๆ หน่อยนะครับ ^^" .......... เกี่ยวกับภาพยนตร์ ผู้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ ต้องการสื่อเรื่องผลกระทบจากสงคราม มีเด็กมากมายที่ได้รับผลกระทบทั้งร่างกายและจิตใจ เกิดมา...เติบโตขึ้น และจากโลกไป ทั้งที่อยู่ในวัยสดใสน่ารัก เปรียบเสมือน "หิ่งห้อย" เปล่งแสงสวยงามแล้วตายไปในชั่วข้ามคืน ส่วนประเด็นการเอารัดเอาเปรียบ แม้แต่กับญาติกันเอง ที่ไม่อาจพึ่งพิงทั้งทางกายและใจได้ ก็คงโทษกันไม่ได้ครับ ต่างจิตต่างใจ ในช่วงสงครามหลายอย่างก็ไม่เป็นปกติ แต่ไม่ใช่ประเด็นหลักใหญ่ที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้ เกี่ยวกับตัวละคร เซตะ เด็กหนุ่มที่ดูภายนอกก็แข็งแรงดี สามารถทำงานได้ แต่ที่เขาขาดไปคือ การไม่ได้เตรียมใจรับภาวะการสูญเสียต่าง ๆ ซึ่งความเข้มแข็งของจิตใจมีความสำคัญไม่แพ้ร่างกายเลย ถ้าใครทำ 2 สิ่งนี้หายไป ก็เหมือนคนที่ "ตายไปแล้ว" นั่นเอง เซตะ-เซ็ตสึโกะ เป็นเพียงภาพหนึ่งของตัวแทนของเด็ก/เยาวชน ซึ่งเขาและน้อง ไม่ใช่แค่เด็กเพียง 2 คนในญี่ปุ่น...หรือในโลกนี้ ที่ประสบกับผลกระทบทางร่างกายและจิตใจจากสงครามแน่ ๆ แต่ยังมี "เด็ก" หรือเหล่า "หิ่งห้อย" อื่น ๆ อีกนับล้านที่เป็นเหมือนกัน .......... ป.ล. ถ้าสังเกตตอนต้นเรื่อง ยังมีเด็กคนอื่น ๆ อีกที่ตายที่สถานี โดยที่ จนท. ไม่ใส่ใจเลย เห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดาด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่ เด็กเหล่านี้ถ้าดิ้นรนจริง ๆ ก็น่าจะพอมีอาหารประทังชีวิตอยู่ได้ แสดงว่า...มีเด็กที่มีสภาพจิตใจ "แตกสลาย" แบบเซตะอีกจำนวนไม่น้อยเลย ถ้าจะโทษกันจริง ๆ ก็โทษสงครามเถอะครับ บทภาพยนตร์ไม่ได้มุ่งเป้าโทษใครโดยตรง ทุกคนได้รับผลกระทบหมด ทั้งผู้ใหญ่อย่างป้า, เด็กหนุ่มอย่างเซตะ...จนกระทั่งเด็กน้อยอย่างเซ็ตสึโกะ (ตอนที่อายุพอ ๆ กับเซตะ ผมก็เคยทำอะไรโง่ ๆ เหมือนกัน ยังดีที่มีพ่อมีแม่อยู่นะ ^^") ... จากคุณ : ทุเรียนกวน ป่วนรัก เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 00:55:12

ความคิดเห็นที่ 23 ผมว่าอนิเมก็ไม่ได้พยายามดราม่ามากไปนะ ถ้าเขียนให้เซตะเป็นเด็กแสนดีที่ขยันขันแข็ง แต่ถูกป้าๆ รังแกและใช้งานเยี่ยงทาส จนทนไม่ไหวต้องหนีออกจากบ้าน นั่นแหละถึงจะพยายามดราม่า นอกนั้นเห็นด้วยกับ #16 และ #22 ครับ จากคุณ : Vladimir Putan เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 11:52:28

ความคิดเห็นที่ 24 เนื่องจากเซตะยังเด็กอยู่ ความอดทนเลยต่ำ ตัดสินใจผิดครับ จากคุณ : Batty_Bounce เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 12:18:41