ความคิดเห็นที่ 1 ต่อ...            จาก Plot และเรื่องย่อ ทำให้อดคิดไปถึงหนังอย่าง Deja vu (การพยายามแก้ไข/สืบสวนเหตุการณ์วินาศกรรม โดยอาศัยวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับเวลา) และ Groundhog Day (การติดอยู่ในช่วงเวลาอันจำกัดซ้ำไปซ้ำมา) ไม่ได้ และเมื่อได้ชมก็ยังพบแง่มุมบางประการที่คล้ายกับ Moon อีกด้วย            โดยรวมแล้ว Theme ของ Source Code วนเวียนอยู่กับคำถามที่ว่า “คุณจะทำอย่างไร ถ้าคุณมีโอกาสได้กลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีตอีกครั้ง”            เราจะพบว่า Colter มีเรื่องที่ติดค้างในใจก่อนตาย โดยเฉพาะความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับพ่อ ที่ไม่ได้รับการแก้ไข และเมื่อเขาต้องเข้าๆออกๆใน Source Code หลายครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับ Christina Warren (Michelle Monaghan) ก็เริ่มพัฒนาขึ้นมาด้วย            นี่เองที่ทำให้ Colter พบว่า แม้จะมีเวลาเพียงแค่ 8 นาที แต่มันก็พอเพียงที่จะถือเป็นโอกาสอันดีในการแก้ไขความผิดพลาดในอดีต            Colter ค่อยๆแก้ไขความผิดพลาดให้ดีขึ้นในแต่ละรอบของเวลา เขาพยายามควานหาตัวคนร้าย พยายามสานสัมพันธ์กับ Christina และพยายามมอบความสุขให้กับทุกคนในวินาทีสุดท้าย            ไม่ใช่แค่ Colter ที่ได้รับโอกาสใหม่ให้แก้ตัว ตัวละครอื่นๆต่างก็ได้รับโอกาสด้วยเช่นกัน ซึ่ง Colter นี่เองที่เป็นคนมอบโอกาสกลับคืนให้กับพวกเขาเหล่านั้น ทั้ง Colleen Goodwin (Vera Farmiga) ที่ได้รับโอกาสในการแก้ไขความรู้สึกผิดในใจที่มีต่อ Colter ในโลกจริง และบรรดาผู้ที่จะต้องเสียชีวิตจากวินาศกรรมในโลกเสมือนนับร้อยชีวิต ให้มีโอกาสใช้ชีวิตต่อไปอีกครั้ง จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 12:59:12

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อ..            ในแง่มุมวิทยาศาสตร์ หนังเล่นกับอุปมาอุปไมย เกี่ยวกับมิติคู่ขนานได้อย่างน่าสนใจ โดยหนังเปรียบเทียบ มิติคู่ขนานกับขบวนรถไฟ ที่แต่ละมิติต่างก็มีเส้นทางเป็นของตนเอง ซึ่งไม่มีวันมาพบกัน (Colter คือคนเดียวที่ได้รับอนุญาตให้ กระโดดข้ามไปในแต่ละขบวนได้)            ดังนั้นแม้จะมีจุดเริ่มต้นเดียวกัน แต่มิติที่ต่างกัน ย่อมมีการกระทำที่ต่างกันส่งผลให้แต่ละมิติมีอนาคตเป็นของตนเอง            ในหนังเทคโนโลยี Source Code นี่เองที่เป็นเครื่องเปิดมิติคู่ขนานให้เกิดขึ้น โดยเป็นการสร้างโลกสมมติจาก เวลา 8 นาทีให้ต่อยอดได้โดยไม่มีที่สิ้นสุด            อาจสงสัยว่า แล้วทำไมในตอนสุดท้าย มิติคู่ขนานถึงถูกยืดยาวไปไกลกว่า 8 นาทีได้            ถ้าเราใช้ตรรกะที่หนังให้มา (อาจไม่ได้ถูกต้องในโลกจริง แต่ถูกต้องในโลกของหนัง) มาผนวกกับทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของ Albert Einstein (แบบแถนิดๆ ) เราก็จะได้คำตอบ            จากในหนังมิติคู่ขนานทุกมิติ จะถูกทำลายเมื่อครบ 8 นาที เพราะเมื่อครบ 8 นาที Source Code จะ Reset ระบบ เพื่อกลับไปเริ่มต้นใหม่ แต่ว่าในรอบสุดท้าย Source Code ไม่ได้ถูก Reset เพราะ Colleen ได้ทำลายระบบนี้ด้วยการ ปิด Source Code ลงก่อนที่มันจะทำการ Reset ตัวเอง และแน่นอนว่า Colter ก็จะต้องตายไปด้วย            แล้วทำไม Colter ถึงใช้ชีวิตต่อในโลกของ Source Code ทั้งที่ตายไปแล้วได้ ถึงตรงนี้อาจต้องนำ "ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของ Einstein" มาอธิบายหล่ะครับ            (ผมไม่ขอยกเอาทฤษฎีทั้งหมดมาอธิบายนะครับ มันจะกลายเป็นการเรียนฟิสิกส์ แทนที่จะเป็นการวิเคราะห์-วิจารณ์หนัง และอีกอย่างผมเองก็ไม่ได้แม่นยำและแตกฉานในทฤษฎีนี้มากนัก ) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:00:57

ความคิดเห็นที่ 3 ต่อ...            ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของ Einstein กล่าวว่า                                                “แสงมีความเร็วคงที่ แต่เวลา และระยะทางไม่คงที่”            และเมื่อเราเดินทางด้วยความเร็วที่สูงขึ้น เวลาจะช้าลง และเวลาจะหยุดนิ่ง เมื่อเราเดินทางด้วยความเร็วเท่ากับแสง            เราสามารถยกเรื่อง “แฝดพิศวง” (Twin Paradox) มาอธิบายให้เห็นภาพง่ายๆครับ            “มนุษย์คนนึงได้เดินทางไปในห้วงอวกาศด้วยจรวดความเร็วสูงแล้วกลับมายังโลก เมื่อกลับมาแล้วพบว่ามนุษย์คนนั้นมีอายุน้อยกว่าฝาแฝดของตัวเองที่อาศัยอยู่บนโลกตลอดเวลา ผลการทำนายครั้งนี้ทำดูเหมือนจะเป็นปริศนาถ้ามองในอีกมุมหนึ่งคือ มองว่าฝาแฝดที่อยู่บนโลกก็กำลังเคลื่อนที่หนีฝาแฝดที่อยู่บนจรวด ขณะที่จรวดอยู่นิ่ง ๆ และดูขัด ๆ กันเอง จึงเรียกปัญหานี้ว่า "ปัญหาพิศวง" (paradox) แต่ในความเป็นจริงแล้ว ปัญหานี้ไม่ได้ขัดกันถ้ามองในกรอบของทฤษฎีสัมพัทธภาพ และได้รับการยืนยันว่าเป็นจริงตามการทดลองจริงบนโลก เกี่ยวกับการวัดช่วงเวลาด้วยนาฬิกาที่แม่นยำสองเครื่อง ที่อยู่บนพื้นโลกหนึ่งเครื่อง และอยู่บนเครื่องบินที่บินรอบโลกหนึ่งเครื่อง” [อ้างอิง 1]            นั่นก็คือ เวลาของ Colter ในโลกจริงที่กำลังจะตายภายในไม่กี่วินาที อาจเป็นเวลาหลายพันล้านปีใน Source Code ครับ เนื่องจากเวลาในแต่ละมิติไม่เท่ากันครับ            Colter ใน Source Code ก็เหมือน ฝาแฝดคนที่อยู่บนโลกมนุษย์ (เวลาเดินเร็ว) ส่วน Colter ในโลกจริง ก็คือ ฝาแฝดคนที่อยู่ในยานอวกาศ (เวลาเดินช้า) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:02:50

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อ...           หนังบอกเป็นนัยๆว่า เวลาใน Source Code เดินเร็วกว่า เวลาในโลกจริงมากๆ จากฉากที่ Colter ตายใน Source Code แล้วถูกดึงกลับมาในโลกจริง เขาจะเห็นภาพต่างๆผ่านเข้ามาเร็วมาก (ซึ่งบางภาพ เป็นภาพในเมือง Chicago ที่เขาไปพบเจอในมิติคู่ขนานในตอนสุดท้ายนั่นเอง แต่บางภาพก็เป็นภาพหลอนจากจิตใจที่ซ้อนทับเข้ามา) เพราะว่า Colter เปลี่ยนจากกรอบอ้างอิงเวลาที่เร็วมาก มาเป็นช้ามากนั่นเอง           ถ้านึกไม่ออกก็ลองนึกถึง Colter ที่อยู่บนรถไฟที่วิ่งด้วยความเร็ว 120 Km/h (โลกที่เวลาเดินเร็ว/เคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำกว่าความเร็วแสงมาก) เห็นชายคนหนึ่งเดินบนรถไฟในทิศทางเดียวกับรถไฟด้วยความเร็ว 5 Km/h           แต่ถ้าเขาถูกเตะตกจากรถไฟ เมื่อเขามองกลับไปบนรถไฟขณะที่ตัวเองกำลังลดความเร็ว (โลกที่เวลาเดินช้า/เคลื่อนที่ด้วยความเร็วใกล้ความเร็วแสง) ก่อนจะหยุดนิ่งในที่สุด (โลกที่เวลาหยุดนิ่ง/เดินทางเท่ากับความเร็วแสง) เขาจะเห็นชายคนนั้นเดินด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็น 125 Km/h ในที่สุด           *** แล้วทำไมเวลาใน Source Code ถึงเดินเร็ว ? ***           หนังไม่ได้อธิบายไว้ครับ แต่ขอแถช่วยหนังแล้วกัน (อีกแล้ว )           ลองนึกถึงเวลาฝันก็ได้ครับ บางทีเราฝัน เวลาในฝันนานมาก แต่เมื่อตื่นมาดูนาฬิกาพบว่ามันเพิ่งผ่านไปแค่ 5 นาทีเอง ใครดู Inception แล้วก็คงนึกออกนะครับ เพราะ Inception เอาเหตุการณ์นี้ไปเป็นหนึ่งในกฎแห่งฝันเลยครับ           หรือไม่ก็ เวลาที่จิตสงบนิ่งนั้น จิตแทบจะไม่ได้คลื่อนที่ไปตามแสงครับ เวลาจึงผ่านไปเร็วมาก (หลายพันล้านปีในจิต อาจเท่ากับ 1 วินาทีในโลกจริง)           (อาจเป็นความเชื่อที่มีมานานแล้วก็ได้ครับ เพราะใน American Beauty (1999) ก็เคยพูดถึงว่า เวลา 1 วินาทีสุดท้ายของชีวิต จะยาวนานเหมือนได้ย้อนดูชีวิตตนเองใหม่ทั้งหมดอีกรอบ) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:04:54

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อ...            ออกจากเรื่องวิทยาศาสตร์ มาเข้าสู่สัญลักษณ์ในหนังกันบ้าง นอกจาก “รถไฟ” แล้ว "เลข 8" ยังเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ ที่หนังหยิบมาใช้บ่อยๆครับ            หนังใช้เลข 8 แทนจำนวนนาทีของข้อมูลในสมองของเหยื่อที่เก็บรักษาไว้ได้ และสร้าง Source Code ที่เป็นเวลา 8 นาทีสุดท้ายก่อนเกิดวินาศกรรม (ไม่แน่ใจว่าจำนวนครั้งที่ Colter เข้าไปใน Source Code เท่ากับ 8 ครั้งหรือไม่ และไม่แน่ใจว่าเหตุการณ์เกิดตอน 8.00 พอดีหรือเปล่า ถ้าใช่ก็ยิ่งชัดเจนขึ้นว่า หนังจงใจใช้เลข 8)            แล้วทำไมถึงต้องเป็นเลข 8 เพราะเลข 8 อาจหมายถึงความเป็นอนันต์ (Infinity) ได้ด้วย หากเราหมุนเลข 8 ไป 90 องศา ก็จะได้สัญลักษณ์ Infinity            สัญลักษณ์นี้ยังหมายถึงการเชื่อมโลกคนละด้านเข้าด้วยกันได้ด้วยครับ            (เนื่องจากผมหาภาพมาไม่ได้ เลยเชิญชวนให้ลองทำเอาเอง ลองเอากระดาษตัดเป็นแผ่นยาวคล้ายไม้บรรทัด เอาปากกาจุดที่ปลายกระดาษคนละด้าน โดยให้อยู่คนละหน้ากันนะครับ จากนั้นให้เอาปลายทั้งสองมาเชื่อมกัน โดยให้จุดทั้งสองอยู่บนหน้าเดียวกัน ทีนี้ก็จะได้ สัญลักษณ์ Infinity ครับ จากนั้นลองลากเส้นตามแนวยาวครับ จะพบว่า เส้นที่ลากเชื่อมนั้น ผ่านทั้งสองด้านของกระดาษครับ ทำแล้ว Post ภาพมาแชร์กันก็ดีครับ )            นอกจากนี้ Poster ที่ออกมาก่อนหนังฉายใบข้างล่างนี้ ก็อธิบายหนังทั้งเรื่องได้อย่างคร่าวๆเลยครับ (สังเกตรางที่ 8 มันแอบมีรอยเชื่อมอยู่ ขณะที่รางอื่นๆไม่มี ) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:06:38

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อ...            สนุกสนานกับการวิเคราะห์ไปแล้ว มาสู่การวิจารณ์หนังกันบ้างครับ            Source Code จัดเป็นหนังที่มี concept ที่ดี แม้ plot เรื่องจะไม่ใช่ของใหม่ แต่ก็ถือว่าดัดแปลง และฉีกตัวออกมาได้อย่างน่าสนใจ            แม้ว่าหนังจะวางตัวเองเป็นหนัง Sci-fi แต่ด้วยความที่หนังละเลยการอธิบายตรรกะพื้นฐานของเรื่องราวในหนังให้ผู้ชมรับทราบและเข้าใจ ทำให้หนังขาดความน่าเชื่อถือ เพราะเหตุผลที่นำมาอธิบายอ่อนเกินไป            เช่น ทำไมใน Source Code ถึงระบุตำแหน่งที่ตั้งของระเบิดได้แม่นยำขนาดนั้น แล้วเครื่องสามารถจำลองขึ้นมาได้อย่างไร ในเมื่อไม่มีใครรู้มาก่อน แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรว่าตำแหน่งระเบิดถูกต้อง และคนร้ายคนไหนคือตัวจริง            ซึ่งถ้าหนังทำให้เกิดข้อสงสัยระหว่างชม ก็ยากที่จะทำให้ผู้ชมติดตามเรื่องราวด้วยความลื่นไหลได้            ขณะที่เรื่องราวในส่วนของการสืบสวนนั้น หนังก็คลี่คลายเหตุการณ์ต่างๆอย่างง่ายดายเกินไป ทั้งๆที่น่าจะเล่นกับ “ความซ้ำไปซ้ำมาของเหตุการณ์” ได้มากกว่านี้ เพราะ Plot เรื่องก็เอื้อให้เกิดเงื่อนไขพิเศษที่น่าจะเป็นความบันเทิงของผู้ชมได้มากกว่านี้            เรียกได้ว่าหนังใช้งานจากเงื่อนไขต่างๆที่อุตส่าห์วางเอาไว้ได้อย่างไม่คุ้มค่านัก            หนังยังใส่แง่มุมที่อ่อนไหวจากเรื่องราวความรัก ความสัมพันธ์ ระหว่าง Colter และ Christina เอาไว้ ซึ่ง เคมีระหว่าง Gyllenhaal และ Monaghan ก็ยังพอเข้ากันได้ แต่ก็ยังรู้สึกได้ไม่เต็มร้อยนัก            (อดที่จะพูดถึง Deja vu ไม่ได้ เพราะการแสดงของ Denzel Washington สามารถทำให้ผู้ชมเชื่อในความโรแมนติกของหนังได้มากกว่าใน Source Code ทั้งๆที่พวกเขาต่างก็มีเวลาเจอ “นางเอกของพวกเขา” เท่าๆกัน) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:10:18

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อ...            พูดถึงการแสดงกันบ้าง Jake Gyllenhaal เอาอยู่กับการรับผิดชอบบทที่ถือเป็นหัวใจหลักของหนัง อย่างไรก็ตามในหลายๆครั้ง Gyllenhaal ยังไม่สามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกไปกับปมในใจของตัวละครได้มากพอ            สำหรับตัวละครอื่นนั้น แทบทุกตัวแบนราบไร้มิติ            สำหรับเหล่าตัวละครในรถไฟ (ใน Source Code) อาจมีข้อแก้ตัวได้ว่า "พวกเราเป็นแค่ตัวละครที่ถูกประมวลผลขึ้นจากโปรแกรม Computer จะให้มีมิติความลึกอะไรมากมาย"              แต่สำหรับตัวละคร ในโลกจริงอาจหมดข้อแก้ตัว โดยเฉพาะ Dr. Rutledge (Jeffrey Wright) ที่ในตอนสุดท้ายยังไม่วายจะโดนบทหนังตอกย้ำความเป็นผู้ร้าย กับอาการลุ้นให้เกิดวินาศกรรมจนออกนอกหน้า เพื่อที่จะหาโอกาสใช้งาน Source Code            ส่วนบท Colleen ของ Vera Farmiga นั้น แม้จะมีพัฒนาการเล็กๆน้อยๆ แต่ก็เป็นไปตามสูตรสำเร็จแบบเดิมๆ ที่คาดเดาได้ไม่ยาก            สำหรับตอนจบ หนังอาจจะจบได้อย่างน่าจดจำและประทับใจได้มากกว่านี้ ถ้าเลือกที่จะปิดฉากตัวเองแค่ฉาก “รอยยิ้มหยุดเวลา” มากกว่าจะยืดเรื่องราวเพื่อให้ผู้ชมรู้สึกมั่นใจว่า พระเอกของพวกเขามีความสุขจริงๆ จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:13:50

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อ...            Source Code ถือว่ามีไอเดียเริ่มต้นที่ดี แม้ว่าจะไม่ใช่ไอเดียที่สดใหม่อะไรนัก แต่ก็ถูกนำมาดัดแปลงได้อย่างน่าสนใจ            อย่างไรก็ตามบทหนังของ Ben Ripley ไม่สามารถใช้ไอเดียที่สร้างสรรค์ขึ้นมาได้อย่างคุ้มค่าเท่าที่ควร และการที่หนังเลือกที่จะเล่าเรื่องราวในหลายๆแนวทางพร้อมกัน ทั้ง Drama, Thriller และ Action ทำให้หนังไปไม่สุดสักทาง            ในความเป็น Science-Fiction หนังสอบผ่านในระดับเกือบน่าพอใจ แต่ในส่วนของ Thriller/Drama หนังสอบผ่านแบบคาบเส้น            ผู้กำกับ Duncan Jones อาจมีปัญหาในการทำงานในสเกลที่ใหญ่ขึ้นและต้องกำกับนักแสดงจำนวนมากขึ้น ดังนั้นการกลับไปร่วมเขียนบทเองอีกครั้ง แลฝึกฝีมือกับหนังเล็กๆอีกสักเรื่อง น่าจะเป็นทางออกที่ดีในสำหรับผลงานชิ้นถัดไป จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:15:44

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับใครที่ดูแล้วก็ร่วมแสดงความคิดเห็นได้นะครับ ทั้งบทความ และตัวหนัง แล้วก็ชวนไปอ่านใน Blog ครับ น่าจะอ่านง่ายกว่านี้ เพราะมีการ "เน้นคำ" และใช้ "สี" และการเปรียบเทียบคำสำคัญ ที่สำคัญคือ มีการให้ "คะแนน" ของผมด้วย   *** Source Code *** สัมพัทธภาพพิเศษ และ 8 http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=navagan&group=2&month=16-04-2011&gblog=93 ขอบคุณที่อ่าน และแสดงความคิดเห็นครับ   ปล. อ้างอิง 1 http://th.wikipedia.org/wiki/ปัญหาฝาแฝดพิศวง จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:18:07

ความคิดเห็นที่ 10 สปอยล์..... ขอถามคำถามเดียวครับ  เพราะมันยังติดอยู่ในหัว  ตกลงตอนจบ พระเอกอยู่ในร่างของครูใช่มั้ยครับ  แล้วในเมื่อป้องกันไม่ให้เกิดระเบิด ดังนั้นครูก็ไม่ตาย แล้ว(วิญญาณ?)ของครูไปไหนครับ ในเมื่อพระเอกเข้ามาอยู่ในร่างตาครูแล้ว...... ผมพลาดตรงไหนครับ  ช่วยอธิบายให้หายงงหน่อยเถอะครับ  นะ นะ จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:30:57

ความคิดเห็นที่ 11 ผมกลับเห็นว่า Vera Farmiga แสดงได้น่าจดจำเลยนะ เพราะบทของตัวละครนี้ต้องถูกปกปิดความลับและถูกกดดันด้วยหน้าที่ความรับผิดชอบกับมนุษย์ธรรมไปพร้อมๆ กัน ซึ่งเธอแสดงความขัดแย้งออกมาในสายตาตลอด ในขณะที่ตัวเองก็ทำหน้าที่ต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งพระเอกก็คงรู้ว่ากู๊ดวินเป็นคนดีจากที่เขาเห็นจึงขอร้องและไว้ใจเธอในตอนสุดท้ายให้ช่วยเขา บทที่แสดงน้อยแต่ผู้ชมรู้สึกได้ถึงความขัดแย้งนี้ตลอดเวลาที่ดูผมว่ามันยากนะ ยกตัวอย่างเล่นๆ นะ ถ้าเคยอ่านเรื่องหน้ากากแก้วมาหรือเรียนพวกการแสดงมาจะรู้เลยว่า บทที่ยากที่สุดประเภทหนึ่งคือพวกบทหุ่นยนตร์ หุ่นกระบอก ตุ๊กตา อะไรพวกนี้  ยิ่งท่าทางการแสดงน้อยยิ่งยากเพราะต้องทำให้เนียนไปกับบทให้คนรู้สึกว่าเป็นตัวนั้นจริงๆ โดยไม่โดดเด่นจนกลบตัวแสดงหรือส่วนอื่นๆ ของเรื่อง แต่ก็ต้องทำให้คนดูจดจำสนใจตัวเองไปพร้อมกันด้วย ซึ่งยากมากๆ นะ   ดูจากที่คนดูส่วนใหญ่จดจำกู๊ดวินได้ดีทุกคน ส่วนหนึ่งไม่ใช่เพราะบทตอนท้าย แต่เพราะคนดูสนใจติดตามมองดูเธอหมือนที่พระเอกก็เฝ้าดูกู๊ดวินทุกครั้งที่กลับมาจากโลกนั้น แสดงว่าเธอแสดงได้ดีแล้วครับ ตัวละครอื่นคนยังจำไม่ได้เลย อีกอย่างคือถ้าจบแค่ตรงหยุดเวลาตอนท้ายมันจะกลายเป็นหนังไม่มีปมอะไรเลย เหมือนเป็นแค่หนังที่เล่นกับมนุษย์ธรรมแบบธรรมดา หนังคงจบเงียบๆ แบบ อ๋อเหรอ จบเศร้าเนอะอะไรแบบนี้ ซึ่งเรื่องอื่นๆ ก็เคยใช้มาแล้ว ในตัวเรื่องก็จะไม่มีความพิเศษอะไรเลยนอกจากพระเอกย้อนไปย้อนมาหาคนร้าย (พล็อตมันก็เบๆ อยู่แล้ว) ผมว่าจบแบบนี้ดีแล้วเพราะทำให้ดูเป็นหนังไซไฟจริงๆ ไม่ใช่แค่หนังเรียบๆ เรื่องหนึ่ง มันทำให้คนต่อยอดถกคิดกันได้อีก จากคุณ : Cookiefish เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:58:37

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยกันจขกท มันไปไม่สุดจริงๆครับ จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 13:59:38

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบ คห. 10 ครับ ในโลกคู่ขนานใน Source Code ไม่มีครูคนนั้นอยู่ตั้งแต่แรกแล้วครับ มีแต่ร่างเปล่าที่ใช้เป็นร่างทรงสำหรับใครก็ได้ให้เข้าไปสิง ความคิดส่วนตัวครับ จากคุณ : จขกท. (navagan) เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 14:04:01

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่ชอบเรื่อง moon แต่ชอบเรื่องนี้ จากคุณ : AfterSix เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 16:31:19

ความคิดเห็นที่ 15 เนื้อหารายละเอียดบางเบามาก มีแค่จุดเดียวก้อนำมาหากินรีเพลย์ซ้ำมันตลอด ตลอด ไม่รู้ว่านำมาเปรียบกับInceptionได้ยังงัย จากคุณ : one pooh in one moon เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:23:00

ความคิดเห็นที่ 16 ผมสงสัยว่าแล้ว ผู้การ (เรียกถูกป่าวครับที่เป็นหัวหน้า ผิวสี) เอาเป็นว่าคนที่สร้างเครื่องขึ้นมานั้น สามารถไปเอาความทรงจำ 8 นาทีสุดท้ายของครู (ฌอณ) ที่ตายนั้นมาได้อย่างไร และตอนที่กู๊ดวินได้รับเมสเสจจากพระเอกนั้น พระเอกเอาเบอร์มาจากไหนครับ (ผมอาจตามไม่ทัน) และโลกนั้นคืออีกโลกนึง ไม่ใช่โลกแรกที่กู๊ดวินกดปิดเครื่องไปแล้วใช่ไหมครับ แต่เห็นด้วยกับที่ จขกท. บอกว่าตอนจบน่าจะสุดที่หยุดพระเอกจูบมากกว่า มันดู ดีกว่าสำหรับอีกโลกหนึ่ง ปูลม จขกท. วิจารณ์ได้ดีนะครับ มีเอาทฤษฎีต่าง ๆ มาผูกด้วย อิอิ ชื่นชมครับ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 54 17:43:39 จากคุณ : หมูนุ่มชุ่มฉ่ำ เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 17:42:26

ความคิดเห็นที่ 17 หนังเรื่องนี้ควรใช้ทฤษฎีเรื่อง Quantum mechanics ในเรื่อง Many-Worlds Interpretation ของ Wave function collapse มาอธิบายมากกว่าครับ ไม่เกี่ยวกับ Theory of Relativity ของไอน์สไตน์เท่าไหร่ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 18:45:08

ความคิดเห็นที่ 18 ขอแย้งนะครับ จากข้อความของคุณ          "หนังบอกเป็นนัยๆว่า เวลาใน Source Code เดินเร็วกว่า เวลาในโลกจริงมากๆ จากฉากที่ Colter ตายใน Source Code แล้วถูกดึงกลับมาในโลกจริง เขาจะเห็นภาพต่างๆผ่านเข้ามาเร็วมาก (ซึ่งบางภาพ เป็นภาพในเมือง Chicago ที่เขาไปพบเจอในมิติคู่ขนานในตอนสุดท้ายนั่นเอง แต่บางภาพก็เป็นภาพหลอนจากจิตใจที่ซ้อนทับเข้ามา) เพราะว่า Colter เปลี่ยนจากกรอบอ้างอิงเวลาที่เร็วมาก มาเป็นช้ามากนั่นเอง" เห็นด้วยกับ #17 การที่พระเอกเห็นภาพอนาคตทุกครั้ง มันมาจากทฤษฏี Quantum mechanics ครับ เรื่องการเดินทางไปสู่จุดหมายของอนุภาค โดยกล่าวไว้ว่า ถ้ามีจุดเริ่มต้นและจุดปลายทางของอนุภาค อนุภาคจะเดินทางไม่เป็นเส้นตรงครับ แต่จะเดินทางโดยใช้เส้นทางทั้งหมดที่เป็นไปได้พร้อมๆกัน (ฟายด์แมน ซัม) ทีนี้จากที่หนังบอกว่า source code นี่เป็นเครื่องที่สร้างมิติคู่ขนานโดยทางอ้อม เพราะฉะนั้น การเดินทางไปยัง source code ของพระเอกคือจุดเริ่มต้น (พระเอกตื่นบนรถไฟ) และจุดสิ้นสุดมันมีหลายจุดครับ ทั้งจุดที่พระเอกโดนดึงตัวกลับ หรือจุดที่พระเอกอยู่กินกับนางเอก หรืออาจจะเป็นจุดที่พระเอกอยู่กินแล้วก็หย่ากับนางเอก แต่ทุกเส้นทางมันเกิดขึ้นพร้อมๆกัน ฉะนั้นเมื่อตอนพระเอกโดนดึงตัวกลับ เค้าไปเห็นเส้นทางอื่นๆที่เกิดขึ้นด้วย จากคุณ : sweetoil เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 21:48:27

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณ คุณ sweetoil และ คุณ HotChoc มากครับ ที่ผมไปจับทฤษฏีสัมพทธภาพพิเศษ เพราะผมคิดว่า เวลาในโลกคู่ขนานในมิติใหม่นั้น เกิดขึ้นภายในจิตหรือสมองวาบสุดทายก่อนตายของ Colter น่ะครับ เหมือนเป็นฝันที่ยาวนานครั้งสุดท้ายก่อนตายของเขาน่ะครับ จริงๆผมก็อยากถกเรื่อง Quantum mechanics  เหมือนกัน มาเริ่มกันเลยก็ดีครับ หรือ (ถ้าว่าง) เขียนเป็นรีวิวมา Post ให้อ่านกันก็ดีครับ จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 01:07:07

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องกลศาสตร์ควอนตัมนั้นมันซับซ้อนนะครับ ผมเองก็ไม่ได้รู้แบบเชี่ยวชาญ จะลองอธิบายเท่าที่เข้าใจล่ะกันครับ เผื่อจะมีอะไรให้ถก กลศาสตร์ควอนตัมนั้นใช้อธิบายสถานะและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระดับเล็กมากๆ คือระดับอนุภาคที่เล็กกว่าอะตอม ซึ่งที่ระดับนั้นมีเหตุการณ์แปลกมากๆเกิดขึ้นหลายอย่างครับ ซึ่งบางเรื่องก็ขัดกับสิ่งที่เราเคยๆเห็น เอาเฉพาะที่เกี่ยวกับหนังนะครับ กลศาสตร์ควอนตัมกล่าวว่าเราไม่สามารถวัดคุณสมบัติของอนุภาคใดๆได้แม่นยำครบถ้วนทุกด้าน เช่นถ้าวัดความเร็วได้แม่นยำ ตำแหน่งของอนุภาคจะคลุมเครือ หรือถ้าวัดตำแหน่งได้แม่นยำก็จะวัดความเร็วไม่ได้แม่น คุณสมบัตินี้เรียกว่าความไม่แน่นอนของไฮเซนเบิร์ก (ผู้ค้นพบ) สมมติว่าเราวัดความเร็วได้แม่นละกันนะครับ ตำแหน่งก็จะไม่แม่นนะ เราสามารถบอกตำแหน่งของอนุภาคได้ด้วยความน่าจะเป็น เช่นอนุภาคจะอยู่ที่ตำแหน่ง A ด้วยความน่าจะเป็น 0.4 จะอยู่ที่ตำแหน่ง B ด้วยความน่าจะเป็น 0.6 เป็นต้น สถานะของอนุภาคก็คือค่าความน่าจะเป็นเหล่านี้ทั้งหมดประกอบกัน (คือต้องบอกทุกตำแหน่งที่เป็นไปได้) ทางกลศาสตร์ควอนตัมจะมีสมการชื่อ Wave function ที่อธิบายความน่าจะเป็นทั้งหมดของสถานะของอนุภาคนี้ ที่นี้สิ่งที่พิศดารก็คือว่า สรุปแล้วอนุภาคอยู่ที่ไหน เนื่องจากเราไม่รู้แน่ชัดว่ามันอยู่ที่ไหน ทางกลศาสตร์ควอนตัมบอกว่าสถานะของอนุภาคนั้นมีได้มากกว่าหนึ่ง เพราะมันมีหลายคำตอบที่ให้ค่าของ wave function เท่ากัน พูดง่ายๆก็คือว่าอนุภาคในระดับควอนตัมนั้น อนุภาคเดียวนะครับ สามารถอยู่หลายที่ได้ในเวลาเดียวกัน คุณสมบัตินี้เรียกว่า quantum superposition ฟังอย่างนี้แล้วอาจจะคิดว่าเพี้ยนไปแล้ว แต่มีการทดลองที่ชื่อ Double-slit experiment นะครับ ผลลัพธ์ออกมาเห็นชัดเจนเลยว่าอนุภาคแสงนั้นอยู่สองที่ในเวลาเดียวกัน คุณสมบัติ Quantum Superposition ก็เหมือนเราตั้งเหรียญไว้ด้วยขอบเหรียญ แล้วมันล้มลง กลศาสตร์ควอนตัมจะบอกว่าเหรียญล้มทั้งสองด้าน คือล้มมาแล้วเป็นทั้งหัวและก้อย แต่ในสิ่งที่เราเคยเห็นๆกันมันไม่มีอะครับ เหรียญที่ไหนจะล้มทั้งสองด้าน ประเด็นสำคัญก็คือถ้า Quantum Superposition เป็นจริงในระดับอนุภาค ทำไมในระดับมหภาคเราไม่เคยเห็น Superposition เลย จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 01:36:00

ความคิดเห็นที่ 21 ทางกลศาสตร์ควอนตัมอธิบายว่าที่เราเห็นเหรียญล้มไปด้านเดียว ไม่เคยเห็นเหรียญล้มทั้งสองด้านเป็น superposition เพราะว่าเกิดการยุบรวมกันของ wave function จนเหลือคำตอบเดียวครับ การยุบรวมนี้เรียกว่า Wave Function Collapse ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อมีผู้สังเกต หรือมีการวัด หรืออนุภาคมีปฏิสัมพันธ์กับอนุภาคอื่น นี่คือคำอธิบายที่เป็นคำอธิบายแรกสุดนะครับ เรียกว่าการตีความที่โคเปนเฮเกน (สถานที่ที่นักวิทยาศาสตร์ไปถกกันเรื่องนี้) แต่คำอธิบายแบบนี้มัน... ถ้าจะมองอีกมุม... มันใกล้เคียงปรัชญาหรือเรื่องเหนือธรรมชาติเกินไป เพราะไม่มีคำอธิบายว่าทำไมถึงเกิดการยุบรวม แล้วก็อธิบายไม่ได้ว่าจะยุบรวมเป็นคำตอบเดียวอันไหน บอกได้แต่ความน่าจะเป็น ที่สำคัญที่สุดก็คือว่ามันเป็นการบอกว่าผู้สังเกตส่งผลกระทบต่อสถานะของระบบได้ ถ้าไม่มีผู้สังเกตจะไม่มีความเป็นจริงที่แน่นอน (เคยได้ยินนิยายเซ็นที่ถามว่า "ถ้าต้นไม้ล้มในป่าที่ไม่มีคน จะมีเสียงหรือไม่" หรือเปล่าครับ กลศาสตร์ควอนตัมจะตอบว่าไม่มีเสียงเพราะยังไม่มีการยุบรวมของ wave function) ถ้ามีผู้สังเกตมากกว่าหนึ่งคน wave function อาจจะยุบรวมไม่เหมือนกัน หรือยุบแล้วสำหรับคนนึง แต่ยังไม่ยุบสำหรับอีกคนก็ได้หรือเปล่า มันเป็นการบอกว่า"ความจริง"นั้นขึ้นกับตัวบุคคลผู้สังเกตน่ะครับ ไอนสไตน์เกลียดคำอธิบายนี้มากๆเลยครับ พูดประโยคสะเทือนวงการออกมาว่า God does not play dice. พระเจ้าไม่ได้เล่นลูกเต๋า (นั่นคือความเป็นจริงนั้นมันไม่ใช่ผลลัพธ์จากความไม่แน่นอน) การยุบรวมของ wave function นั้นไม่มีการทดลองที่ทำให้เห็นได้จริงนะครับ มันไม่น่าจะมีได้ด้วย เพราะแค่วัดหรือแค่ดู มันก็ยุบรวมแล้ว ไม่สามารถวัดสถานะก่อนการยุบรวมได้ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 01:53:34

ความคิดเห็นที่ 22 ที่นี้เมื่อมีแรงต่อต้านคำอธิบายที่โคเปนเฮเกนมากเข้า ก็เลยมีคำอธิบายอีกแบบที่ชื่อ Many-worlds interpretation (MWI) หรือการตีความแบบหลายโลก คำอธิบายนี้คือสิ่งที่นำมาใช้ในหนังเรื่องนี้ล่ะครับ บอกว่าที่เราไม่เห็น superposition ไม่เห็นเหรียญล้มสองด้านน่ะ เพราะเมื่อ wave function เกิดปฏิสัมพันธ์ คำตอบที่เป็นไปได้ทั้งหมดจะเกิดขึ้นทั้งหมด แต่เกิดแยกกันไปในแต่ละ"โลก" เช่นสมมติคำตอบของ wave function นั้นมีได้ 3 คำตอบ เมื่อเกิดการสังเกตขึ้น จะเกิดการแยกโลกเป็นสามโลก แต่ละโลกก็ได้ผลลัพธ์ของ wave function นั้นไปโลกละคำตอบ คำอธิบายนี้ก็พิศดารไม่แพ้อันแรกหรอกครับ เพราะหมายความว่าถ้าคุณดีดเหรียญขึ้นไปในอากาศ จะเกิดการแบ่งโลกเป็นสองโลก โลกนึงเหรียญออกหัว อีกโลกเหรียญออกก้อย นี่แค่คุณดีดเหรียญคนเดียวนะครับ เหตุการณ์ต่างๆมันเกิดขึ้นมานับไม่ถ้วนแล้ว แปลว่าจำนวนโลกที่เกิดขึ้นทั้งหมดน่ะ...มีมากมายเป็นอนันต์เลยก็ว่าได้ แล้วเจ้าโลกต่างๆเหล่านั้นมันไปอยู่ที่ไหนล่ะครับ โลกเหล่านี้แยกกันติดต่อกันไม่ได้ด้วย ในหนังน่ะระบบ Source code ทำให้พระเอกสามารถเข้าไปในโลกคู่ขนานโลกอื่นได้ หลายๆโลกก็เกิดการระเบิดขึ้นในรถไฟ บางโลกนางเอกไม่ตายบนรถไฟ และมีบางโลกที่พระเอกหยุดระเบิดได้ ดังนั้นระบบมันไม่ได้ย้อนเวลาหรือเข้าไปดูความทรงจำของคนบนรถไฟนั่นหรอกครับ มันเป็นการสร้างโลกคู่ขนานขึ้นมาอีกโลกนึงเมื่อระบบทำงาน ตรงนี้พระเอกก็อธิบายให้กู๊ดวินฟังผ่านอีเมล์ตอนจบไงครับ พระเอกก็เคยคิดๆเรื่องพวกนี้เพราะว่าถามกู๊ดวินด้วยนี่ว่าเชื่อไหมว่ามีอีกโลกที่กู๊ดวินไม่ได้แต่งงาน หรือแต่งกันคนอื่นไปเลย ซึ่งทั้งหมดนี้คือแนวคิดเรื่องโลกคู่ขนานครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 02:07:50

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าสนใจเรื่องนี้ลองค้นหาด้วยคีย์เวิร์ดต่างๆนะครับ เช่น Planck Constant <--- จุดเริ่มต้นของกลศาสตร์ควอนตัม Uncertainty Principle Quantum Superposition + Double-slit experiment wave function collapse Interpretations of Quantum Mechanics ผมมั่นใจว่าคำอธิบายของผมนั้นไม่ถูกต้อง 100% แน่นอนครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 02:34:43

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณครับ ได้ความรู้ดีทีเดียว   (จริงๆก็เคยอ่านมาบ้างครับเรื่อง Quantum Mechanic กับ String Theory แต่ไม่ได้ลึกนัก ว่างๆ ต้องศึกษาเพิ่ม) ไปอ่านเจอบทความเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ของ Jim Kakalios นักฟิสิกส์ชื่อดัง (ปานกลาง) มาครับ ลองไปอ่านครับ น่าสนใจดี http://blogs.discovermagazine.com/cosmicvariance/2011/04/12/guest-post-jim-kakalios-on-the-quantum-mechanics-of-source-code/ ปล. เหมือนแกจะบอกว่า ไอ้ "Parabolic calculus" ที่พูดกันในหนังเนี่ย คนเขียนบทหนังวมาน่ะครับ ไม่มีจริง แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 54 21:18:25 จากคุณ : จขกท. (navagan) เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 20:14:08