สุดท้าย
ก็ได้ ประสบการณ์มาเพียบ
สาปส่ง รถไฟไทย
แล้วเจอกัน เมื่อ เธอ เปลี่ยนใหม่
คล้ายกับคราว นั่งจาก หัวลำโพง ลงเด่นชัย
เพื่อนั่งรถต่อ ไป เวียง
คิดว่าจะถึงเช้ามืด แบบรถทัวร์ ปรากฎว่า กว่าจะ เกาะรถเมล์ เข้าเวียง เกือบ 11 โมงเช้า
เข็ดๆๆๆ
ขบวนรถไฟที่ต้องมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่ เริ่มถอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจนเราตกใจ
เฮ๊ยยย................สองข้างเป็นเหวนะ แม้จะตื้นๆก็เหอะ
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ พนักงานที่วิ่งไปท้ายขบวนคงไปควบคุมให้รถไฟไทยใจกล้าหาญขบวนนี้ ถอยอย่างสง่างามกลับไปจอดที่ ปางต้นผึ้ง น่าจะเกินสิบกิโลเมตร
ผู้โดยสารเริ่มทะยอยลงจากรถ เกือบทุกคนควักโทรศัพท์มือถือเพื่อต่อหาญาติมิตรที่อาจจะมาคอยรับ อย่างรู้ชะตากรรม
เราก็ลงไปบ้างอย่างน้อยบิดขี้เกียวก็ยังดี หลานชายวิ่งลงไปเล่นกับสุนัขน่ารักของนายสถานี เราก็เลยโล่งอกว่าเขาคงไม่ทันหงุดหงิด
ผู้โดยสารที่ยกโทรศัพท์ เดินว่อนหาสัญญาณ ไม่มี ต่อไม่ได้ 5555 กลางป่าขนานแท้
เอไงล่ะ เกือบครึ่งชั่วโมง นายสถานีก็ประกาศว่าใครจะไปลงเด่นชัยให้เตรียมตัวเอาของลงมา สักครู๋จะมีขบวนรถผ่านมาไปเด่นชัยได้
เออ... แล้วคนที่ไปไกลกว่านั้นทำไงอ่ะ นอนกลางป่ามั๊ง เรายังคิดด้วยการอภัย รถไฟบ้านเรา
ทั้งๆที่ไม่กล้ามองหน้าชาวต่างชาติทั้งหลายที่ลงมาอย่างงงตามคนไทย
เวลาผ่านไป.....
พนักงานรถไฟทั้งที่อยู่บนรถ และที่สถานี พยายามใช้วิทยู ติดต่อ
อีกครึ่งชั่วโมง คนที่รอไปเด่นชัยก็ยังไม่ได้ไป แต่นายรถไฟบอกว่า บอกนะคะ ไม่ได้ประกาศ เดี๋ยวก็บอกต่อกันเอง ให้ขึ้นไปรอบนรถจะมีหัวรถจักรมาเปลี่ยน มาจากศิลาอาสน์ ที่เราผ่านมาเมื่อตอนเย็นเรานึกก็ไม่ไกลเท่าไหร่นิ เดี๋ยวก็ได้ไปต่อแระ
ซึ่งก็เป็นดังนั้น ประมาณครึ่งชั่วโมง รถหัวจักรที่นายสถานีบอกว่าเป็นดีเซลหวานเย็น 555เรากะนั่งรถไฟขบวนที่เร็วที่สุด แต่หนีไม่พ้น รถหวานเย็น!
หลานชายบอกว่าไม่เห็นได้ยินเสียงรถไฟแล่น
ถึงก็ช่าง.....ไม่ถึงก็ช่าง....เลย ได้ยินแต่เสียง
อืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...........อืดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เฮ้อ....รอดแล้วไม่ต้องกินข้าวลิงกลางป่า เพราะดูท่าเสบียงของรถไฟก็หมดเหมือนกัน
รถหัวลากคันใหม่วิ่งได้นุ่มนวล ผ่านสถานีต่างๆตามทางอย่างปกติ ไม่ต้องเติมน้ำแล้ว
จนถึง สถานีลำปางตอนสามทุ่มครึ่ง ได้แถมมาแล้วสองชั่วโมงห้านาที อีกนิดเดียวถึงเชียงใหม่แล้ว
นายสถานีบอกใครไม่รู้ข้างหลัง ไม่มีระบบเครื่องเสียงค่ะ เวลาถึงสถานีอะไร
น้องโฮสเตส ก็จะเดินบอกให้เตรียมตัว ให้ลงไปต่อ จะมีรถบัสมารับหลังสถานีสำหรับคนที่จะไปลำพูนกะเชียงใหม่ รถคันนี้ลากผ่านภูเขาไม่หวายยยยย
เอา ลงก็ลง ยังดีที่มีรถไปส่งไม่งั้นดึกป่านนี้ไปรอบัสเองคงลำบาก
เดินผ่านหนุ่มสาวต่างชาติสี่คน เหลียวมองเลิ่กลั่กอีก ได้ยินเสียงคนหนึ่งพึมพำว่า เขาลงกันหมดเลย ก็เลยแวะถามว่าจะไปไหน ถ้าไปเชียงใหม่ลงจากรถไปต่อบัสเหอะ 555 เขาหัวเราะกันเบาๆแล้วบอกขอบคุณเรา ไอ้เราขำไม่ออกแล้ว
กว่ารถบัสจะถึงเชียงใหม่ 23.35 น. ขากลับได้เวลาแถมมากไป หลานหลับไปสองรอบ ตื่นมาร้องหิว เราก็หิว ก็เลยบอกตัวเองว่าต่อไปนี้
ถ้ารถไฟไทยยังไม่ปลี่ยนระบบ เราคงบอกศาลา ไม่รักรถไฟแล้ว(หว่ะ)
ก็ บ้านเมืองอื่น เขาไปถึงไหนเพื่อ
พัฒนาการเดินทางระบบราง อย่างที่เมืองจีนที่ไปล่าสุด ระยะทาง 57 กิโลเมตร ใช้เวลาเพียง 7 นาที เท่านั้น
ยังไงก็จบแบบ Happy ได้ถึงเชียงใหม่ล่ะนะ
ไว้สงกรานต์หน้า ไปใหม่นะคะ 55555
[K Drama Lovers # 91] ย้ายบ้านหนีน้ำทะเล ช่วยเก็บของ แล้วลุยละครเรื่องใหม่กันต่อ{แตกประเด็นจาก A10434638}
ย้ายบ้านรับ วันทำงานกันซักที
