ความคิดเห็นที่ 1 ความทรงจำดีๆสำหรับก้องพี#1  ตายายเรารักคุณค่ะ^___^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:30:33

ความคิดเห็นที่ 2 ความทรงจำดีๆพีก้อง#2  ^_____^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:31:59

ความคิดเห็นที่ 3 แผนผังความสัมพันธ์..ที่จะแน่นแฟ้นตราบนานเท่านาน^___^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:33:42

ความคิดเห็นที่ 4 สมาชิกพีก้องคลับที่รักค่ะ^____^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:35:12

ความคิดเห็นที่ 5 สมาชิกคลับที่รัก 2  ^^ 139. บุ๋ม-เต้าฮวยสีดำกับเฉาก๊วยสีขาว 140. แอมโฟเทอริกออกไซด์รักคุณ 141. พี่นิด (keamdeang1@smile) 142. อิงค์ love_pk (inkly) 143. เด็กติ๊ด (พี่จิน) 144.rhythm (น้องฟ้า) 145. misszuppy (น้องมิส) 146. drugcafe (พี่พร) 147. Hikari Bass (เบส) 148. กระดานดำเจ้าขา (พี่แอน) 149. แมว (ปาฏิหาริย์รักจากดวงดาว) 150. หนูนา (หนูพุกตัวนี้สีส้ม) 151. คนอกหัก (oranin) 152. พี่หญิง (sasabay1) 153. be_gone&live or stay&die (ตอง) 154. MF Angsumalin (บีม) 155. Love O (พี่โอ๋) 156. โกปี๊ออซึ้ง (พี่แอ้) 157. k.pupee (พี่ครูเป้) 158. yunkiw (กิว) 159. เด็กแคร์ (แป้ง) 160. ปุยหมาม่วง -น้องปอ 161. biomedical_girl -นู๋เอส จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:36:55

ความคิดเห็นที่ 6 อ่ะ เพิ่มประวัติบ้านนิดนึง ^^ ความเป็นมาของบ้านเรา ((พูดเหมือนเก่าแก่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)) บ้าน เราเกิดจากละคร พรุ่งนี้ก็รักเธอ ((พี-ก้อง)) ตอนที่ 8 วันพฤหัสที่ 19 พย.52 ตอนที่ทุกคนเวิ่นกันแบบกระจาย กับประโยคที่ว่า “เย็นยัง” นั่นเอง >_< จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:37:44

ความคิดเห็นที่ 7 ประกาศ กฎ กติกา มารยาทค้าบบบบบ ^^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:38:39

ความคิดเห็นที่ 8 ประกาศให้รับทราบโดยทั่วกันว่า เรามีเสื้อคลับเป็นของตัวเองแล้วววว เย้ๆๆ และ ที่สำคัญ คนที่ทำให้เราได้มารวมเป็นคลับนี้ก็ได้ลงลายมือชื่อและได้รับเสื้อไปแล้ว คนละ 1 ตัว ค่ะ ส่วนเราจะได้เห็นเค้าใส่หรือไม่ อันนั้น ไม่สนค่ะ ตามสโลแกน เอิ้กกกกกกกก ^^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:39:36

ความคิดเห็นที่ 9 ลิงค์รวมบ้านจิ้นทุกภาค @ เฉลิมไทย ((ไม่ต้องเป็นสมาชิกก็เข้าไปดูได้ค่ะ)) http://www.p-kongclub.com/pk-forum/index.php?showtopic=116 PK-Dreamland บ้านจิ้นหลังเล็กค่ะ (ต้องสมัครสมาชิกและทำตามกฏหมู่บ้านนิดหน่อยจึงจะอ่านฟิคในหมู่บ้านได้นะคะ ^^) http://www.p-kongclub.com +++++++++++++++++++++++++++++++++++ พันธมิตร((พี-ก้อง คลับ)) บ้านใหญ่น้องฟลุค http://www.fluke-society.com หย่อม ฟลุค http://thestarfanclub.pantipmember.com/ Twitter http://twitter.com/fookkub +++++++++++++++++++++++++++++++++++ บ้าน ใหญ่พี่โอ  http://www.ohanuchyd.com/joomla/ บ้านO-Team http://www.o-anuchyd.com/ Twitter: http://twitter.com/Obojama Tumblr Blogs of Anuchyd:  http://anuchyd.tumblr.com/ +++++++++++++++++++++++++++++++++++ เว็บ แฟนคลับ โอ+ฟลุ๊ค จาก จีน http://tieba.baidu.com/f?kw=%C6%A4%B9%B1#sub เวบอย่างเป็นทางการค่ะ http://o-fluke.5d6d.com/bbs.php ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ นา ร์คทำฮาวทู วิธีการใส่ชื่อตัวเองในโลโก้บ้าน พร้อมวิธีแปะโลโก้ลงรูปอย่างง่ายเอาไว้ในบ้านเล็ก เอาลิงค์มาแบ่งปันกันค่าาาาา (ใครๆก็เข้าไปอ่านได้ ไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ค่าาาา เผื่อเอาไปประยุกต์ใช้กับอย่างอื่นกันนะ ^^) http://www.p-kongclub.com/pk-forum/index.php?showtopic=209 +++++++++++++++++++++ โลโก้แบบใหม่ ((By Nakee))  สามารถเลือกโหลดได้ที่นี่ค่ะ โลโก้สี http://image.ohozaa.com/show.php?id=525e7dbbec012f8ef8e889448ec762bd โลโก้ดำ http://image.ohozaa.com/show.php?id=da17105a352ad0a8649b0e858707a2a8 จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:41:27

ความคิดเห็นที่ 10 ข่าวล่าสุด บ้านเรามีแฟนเพจแล้วน๊าาาาาาาาาาาาาาาาา จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:44:39

ความคิดเห็นที่ 11 โอม นะโมลงคลัง นะโมลงคลัง 555+ ปล...สำคัญมาก เพราะทู้เก่าหายไปหลายทู้แล้วค่ะ ช่วยกันกดบ่อยๆน๊า ^^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:46:56

ความคิดเห็นที่ 12 เรื่องการให้เครดิตและขออนุญาตก็สำคัญนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:47:42

ความคิดเห็นที่ 13 วิธีการแตกกระทู้ (โดย Bee Boa) ขั้นตอนต่อจากรูปคือให้รอ 15 นาทีกว่ากระทู้จะขึ้น ไม่ต้องรอนะ กดที่เขาให้กดเพื่อขนของได้เลย ^ ^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:48:26

ความคิดเห็นที่ 14 คลิปของขวัญในวันมิตติ้งพร้อมกันระหว่าง บ้านเราและมิตติ้งของน้องฟลุค จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:49:09

ความคิดเห็นที่ 15 รูปแห่งความประทับใจและการ์ตูนสวยๆ จากน้องบีม ^ ^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:50:05

ความคิดเห็นที่ 16 ตารางงานแก้ไขใหม่ค่ะ^O^..ว้าแย่จังปล่อยไก่มาตั้งนาน555ขอบคุณน้องบี3มากๆค่ะ +++++++++++++++++++++++ ตารางงานฟลุ๊ค เดอะสตาร์ 5  เดือนพฤษภาคม  2554   *เสาร์ที่ 14 พ.ค.               สนุกสุดหรรษาในวันหยุดสุดสัปดาห์ สยามดารา Star Trip มินิคอนเสิร์ตริมทะเลกับ เซน ฟลุค โบว์ รายละเอียด http://www.siamsport.ซีโอ.th/Organize.asp?O=1147 +++++++++++++++++++++++ ตารางงานพี่โอ 30 เมษายน ถ่ายรายการเด็กอาร์ต 1 พฤษภาคม  O Anuchyd's Birthday Activitiy "ล่องเรือ ไหว้พระ 9 วัด" http://www.เฟชบุค.คอม/event.php?eid=144373072300103 จากคุณ : กั๊ตจังมาแล้วจ้า   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:38:23     แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 19:44:30 จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:51:44

ความคิดเห็นที่ 17 ^___________^ ขอแปะอันนี้อีกอันนะคะ +++++++++++++++ มินิคอนเสิร์ตของนักร้องชาวไทย Fluke (Pachara Thummol)  2011 MINI CON in Shanghai, China Time:   July 23, 2011 13:30-17:30 PM Theme ของงาน  :   Shanghai sail - FLUKE 2011 Shanghai concert Topic (ชื่องาน)   :   FLUKE 2011 MINI CONCERT IN SHANGHAI Location (สถานที่จัดงาน)   :                          Shanghai Jing'an District, Kento's Club ★ -  บทความนี้พูดถึงผลงานของฟลุคที่ผ่านมา ทั้งด้านงานแสดง (ตั้งแต่สมัยเด็กๆ  จนถึงละคร พรุ่งนี้ก็รักเธอ ) และงานเพลง ตั้งแต่สมัยวง  Flying Sumo    มาจนถึง  the star 5  จนถึงปัจจุบัน -  มีประเด็นคำถามว่าบทบาทและผลงานต่างๆ ที่ผ่านมาของฟลุค ซึ่งเป็นผลงาน  ที่น่าประทับใจ ทั้งในบทบาทนักร้อง และนักแสดงในช่วงต่างๆ ที่ผ่านมานั้น    ตรงจุดไหนที่เป็นตัวตนที่แท้จริงของฟลุค  (Which one is the real fluke ) -  แฟนคลับชาวจีนจะให้กำลังใจ และพร้อมจะเคียงข้างเป็นกำลังใจให้ฟลุค  ตลอดไป   ★ การซื้อบัตร  (มี 3 ราคา คือบัตร Super VIP,  บัตร VIP   และบัตรราคาปรกติ )   Super VIP: -  มีสิทธ์เข้าไปชมการซ้อมใหญ่ของฟลุคในคอนเสิร์ตครั้งนี้ - ได้ที่นั่งชมที่สามารถชมการแสดงคอนเสิร์ตอย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษ -  ได้รับของที่ระลึกพร้อมลายเซ็นต์จากฟลุค -  มีเครื่องดื่มและของว่างบริการ VIP: -  ได้ที่นั่งชมคอนเสิร์ตที่ใกล้ชิดเวที และสามารถรับชมการแสดง  ได้อย่างชัดเจน   -  ได้รับของที่ระลึกจากผู้จัดงาน -  มีเครื่องดื่มและของว่างบริการเช่นกัน บัตรราคาปรกติ -  ผู้ชมทุกคนจะได้สนุกสนานและมีความสุขไปกับดนตรีและเพลงไพเราะ  ของฟลุค ตลอดเวลา 4 ชั่วโมงเต็ม ที่พลาดไม่ได้ -  และนอกจากการแสดงคอนเสิร์ต ทุกคนจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับศิลปิน  ได้เล่นเกม  ได้ลายเซ็นต์ ได้ถ่ายภาพร่วมกัน และได้รับของที่ระลึก -  ข้อมูลส่วนที่เหลือเป็นเรื่องเกี่ยวกับขั้นตอน-วิธีการจองบัตรเข้าชม ซึ่งเขา  กำหนดให้จองบัตรผ่านทาง  flukesh2011@hotmail.com  เพียงแห่งเดียว  และให้ระมัดระวังการหลอกลวงจากผู้ที่ไม่ประสงค์ดีด้วย ★ ★ ★ ข้อมูลโดยคร่าวๆ ก็ประมาณนี้นะคะ .. เป็นการแปลโดยสรุป จากคำแปลของ Google อีกที   .. ส่วนข้อความที่คลุมเคลือไม่ค่อยชัดเจน - ซึ่งอาจเกิดจากความ คลาดเคลื่อนของการแปลบางส่วนจากภาษาจีน เป็นภาษาอังกฤษ  ก็จะข้ามๆ ไปบ้าง  ^^ จากคุณ : NovemberSky100   เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 54 10:32:27 จากคุณ : beemanufan     เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 54 15:00:20   ถูกใจ : thenok จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:53:52

ความคิดเห็นที่ 18 เรียบร้อยแล้ว..ใช่ไหมคะ555เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 19:54:43

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะพี่ดา พี่นก และชาวพีก้องคลับทุกคนค่ะ ไม่ได้เข้ามานาน คิดถึงทุกคนจัง ขอกอดหน่อยคับ อิอิ ขอบคุณพี่ดาที่แตกกระทู้นะคะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:04:44

ความคิดเห็นที่ 20 55555555จุดฉลองชัยให้การแตกทู้ครั้งแรกของตัวเอง ขอบคุณวิธีกรแตกทู้ที่น้องบีสอนไว้นะคะ_/\_ขอบคุณมากๆค่ะ^O^ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยน้องนกพี่รอคลิปเพลงอยู่นะคะ ###หวัดดีน้องหนูนาไม่เจอกันซะนานเลยน้าคิดถึงค่ะกอดๆๆๆๆจุฟๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 54 20:05:40 จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:04:46

ความคิดเห็นที่ 21 จุดพลุให้พี่ดาด้วยค่ะ (((((((กอดพี่ดาค่ะ กอดพี่นกด้วย อิอิ))))))))) รอคลิปพี่นกด้วยค่ะ อยากดูๆ ค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:09:47

ความคิดเห็นที่ 22 ครูต่อ หล่อ เท่ห์มากค่ะ ขอบคุณคลิปโปรโมตละคร ที่ตัดมาเฉพาะช่วงสัมภาษณ์ คุณโอ และตัวอย่างละครตอนฉากเต้น โดยคุณแป๋ม magarita30 ค่ะ ^^ จากคุณ : NovemberSky100   เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 17:21:31 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:34:59

ความคิดเห็นที่ 23 วันนี้นักแสดงมารวมตัวกันดู ละคร กะ คุณบอยยยย อิอิ น่าหนุกจังเวยยยยยยยยย รูปนี้ เครดิต ทวิต NokSinjai พี่นก สินจัย ค่า^^ จากคุณ : firSt Of aLL   เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:46:25 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:53:47

ความคิดเห็นที่ 24 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยครูต่อน่ารักที่สรวดดดดดดด ขอบคุณพี่skyและหนุนานะคะ อิอิอิกำลังดู^^กำลังดูข้ามเวลาหารักด้วยค่ะ ครูต่อตอนเด็กๆอ้วนนะ555 จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 20:56:08

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาเลือย....แล้วก็ก็ออกไป จากคุณ : lordhunter เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 21:01:04

ความคิดเห็นที่ 26 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยซ์ นานๆ ได้เข้ามาบ้านเราที ยังมีบรรยากาศชวนจิ้นได้อยู่ตลอดๆ เหมือนเดิม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รักนะ พี่พีร์-น้องก้อง จาก สมาชิกบ้านลำดับที่ 16 จ้า จากคุณ : ตั๊กกี๊ (Yoshikuni) เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 21:21:02

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามากราบพี่ดาค่ะ 55555 (ขนาดนั้น) เพราะว่าเราเองก็แย่งกันแตกบ้านมากๆเลย เลยไม่ได้แตกซักที กร๊ากกกกก เรื่องของเรื่องมันก็เพราะว่าแตกไม่เป็นค่ะ 5555 แถมพออิปุยหมาม่วงจะลองแตก ด้วยความเง๊อะๆงันๆก็เลยทำเอาเอ๋อไปสองรอบ== สุดท้ายก็ได้นางฟ้ามาโปรด(ทำหน้าซึ้งมากๆ) ขอบคุณนะคะ ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 21:29:13

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีคุณ lordhunter คุณตั๊กกี๊ (Yoshikuni)ค่ะ สวัสดีน้องปอค่ะ กว่าพี่จะแตกกระทู้เป็นก็ทดลองอยู่หลายครั้งเหมือนกันค่ะ อิอิ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 21:36:16

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีทุกคนนะคะ ^^ พี่หนูนาคะ งานนี้ปอโทษระบบพี่พันเลย (โยน) เพราะว่าตอนปอทำปอจิ้มดูตัวอย่างมันก็ได้นะคะ ขึ้นว่าแตกประเด็นจาก.. แต่พอกดส่ง กลายเป็นการตั้งกระทู้เช้ยยย ==！ เล่ยเล่นเอาป่วนไปหมดเลยค่ะ ลำบากลากชาวบ้านมาช่วยลบอีก 555555 วันนี้จะมีฟิคมาลงบ้างมั้ยน้อ .. วันนี้พี่ฮันลงรักข้ามภพตอนสามแล้วนะคะ (เพิ่งรู้ค่ะ พี่อัญบอก 55555) ปอก็ยังไม่ได้อ่านเหมือนกัน ใครยังไม่ได้อ่านตามไปอ่านโลด สนุกมว๊ากกกกกกกกกกก ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 22:04:26

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีพีก้องคลับทุกคนค่ะ......... ยินดีที่ได้รู้จัก คุณหนูนา (พี่ & น้อง?????), คุณ lordhunter (พี่ & น้อง?????) และคุณตั๊กกี้นะคะ (พี่ & น้อง?????) จุดพลุให้แม่ดาด้วยคนค่ะ ยินดีด้วยกับการแตกกระทู้ใหม่ที่สำเร็จลงไปอย่างงดงามนะคะ ุ ขอบคุณหนูนานะคะที่เอาคลิปและรูปน่ารักๆ จากพี่ฟ้ามาให้ ขอบคุณค่ะ จะว่าไปเรื่องนี้ครูต่อหล่อเชียวค่ะยิ้มทีนี่เฮือกกกกกกกก ดูดีกว่าใส่สูททำหน้านิ่งเหมือนนายเจษฏา เน๊อะ ^_^ แอบอยากเอาคนอื่นออกไปแล้วให้มีแต่บทครูต่อมาเจอนักร้องฝึกหัดหน้าหวาน (แอร๊ยยยยยยยยย) กร๊ากกกกกกกก   จากคุณ : biomedical_girl เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 22:41:48

ความคิดเห็นที่ 31 เจิมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม แม่ดาแตกทู้ จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 23:15:26

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีค่ะน้องเอส ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่อายุ 25 แล้วค่ะ ใช่ค่ะครูต่อหล่อ เท่ห์มากเลย ปล.ชอบฟิคที่น้องปอกับน้องเอส feat กันมากเลย รอตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 23:19:15

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณนะคะพี่หนูนาที่ชอบฟิคง๊องแง๊งของเอสกับน้องปอ ไม่คาดคิดเหมือนกันค่ะว่าเขียนแล้วจะมีคนชอบ แบบว่าเขียนไปเพื่อสนองนี๊ดตัวเอง 555555555+ จากคุณ : biomedical_girl เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 23:31:21

ความคิดเห็นที่ 34 การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอบคุณนะคะพี่หนูนา ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 23:41:38

ความคิดเห็นที่ 35 ย่องเข้ามาเจิมทู้...ตอนดึกๆๆๆๆ ขอบคุณพี่ดาที่แตกบ้านด้วยนะค้าบบบ รูปหัวทู้ซ้วยสวยยยยย แต่ตารางงาน((#16)) คงต้องอัพใหม่อ่ะค่ะ @หนูนา...หวัดดีจร้าาา คิดถึงงงงงง กอดดดดดดด  วันมีตฯ เจอกันนะจร้าาาา ปล.ขอบคุณสำหรับคลิปและรูปด้วยน๊าาาา @น้องปอ...วันที่ปอแตกทู้ พี่พันระบบคงรวนพอดีง่ะ ที่จิงน้องปอก้อแตกถูกแล้วล่ะ ทู้หน้าแตกใหม่เร่ย ถ้าเปนอีกก้อใช้วิธีแบบที่น้องโอบบอก คือแก้ไขโดยใส่ลิงก์อะไรซะ เด่วระบบก้อลบให้เอง แล้วเราก้อแตกใหม่ ถ้าเปนอีก ก้อรออีกวัน เพราะแสดงว่าระบบมันรวนแล้วล่ะนิ หวัดดีน้องเอส บีสาม คุณ lordhunter คุณตั๊กกี๊ (Yoshikuni) และชาวซุ่มทุกคนด้วยค่าาาาาา ++++++++++++++++++++++++ ข้อความหัวทู้ของพี่ดา "เพราะเธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ" ตีมเดียวกับที่คิดไว้เร่ยค่ะ ทำคลิปด้วยความรุสึกนี้เลย . . . หลายอย่างอาจทำให้ท้อไป แต่ความรักที่มีให้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไป นานแค่ไหน จะเปียกฝน ร้อนอบอ้าว หรือหนาวอย่างไร ก้อจะรัก พีก้องไป...ทุกฤดู จากคุณ : thenok เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 02:37:30

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีชาวพีก้องคลับทุกคนค่ะ กู๊ดดด มอร์นิ้ง ก๊าบบ   มากิ๊วก๊าวกันหน่อย  เมื่อกลางดึก มีผู้ชายลุกมาบอกรัก จากคุณ : เฉลียงสีชมพู     เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 09:26:57 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 11:58:58

ความคิดเห็นที่ 37 กลับมาแว้วววววววววววววค่ะ (((((((((((((((กอด)))))))))))))))) รักพีก้องคลับและชาวซุมมี่ทุกคนนะคะ แตกทู้ครั้งแรกมันดูง่าย...อย่างไม่น่าเชื่อ555อาจเพราะพี่พันเห็นใจไม่เกเรแม่ดาก็ได้ค่ะ:D น้องปอไว้คราวหน้านะคะ555รีบหาคนแตกไว้รอเลยคาดว่าพอกลับจากงานมิตคงมีวัตถุดิบให้จิ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆกันจนไม่รู้ว่าอาจจะแย่งกันแตกทู้เลยก็ว่าได้นิ^___________^ น้องนกอารมณ์เดียวกัน..ใช่เลยเพราะความรักต่อพีก้องของพวกเราไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปจริงๆค่ะ..รักมากมายและมากๆๆขึ้นทุกวันค่ะ ชาวซุ่มที่รักในตัวพีก้องและน้องโอน้องฟลุ๊คอยากออกมาเวิ่นเว้อก็เชิญนะคะ...เราเปิดรับเสมอเพราะพวกเรารักคนๆเดียวกันค่ะ555 หวัดดีคุณlordhunterเลื้อยมาบ่อยๆแล้วหยุดคุยกันก่อนเลื้อยออกก้ได้ค่ะ หวัดดีน้องตั๊กกี๊ (Yoshikuni)จาก สมาชิกบ้านลำดับที่ 16 จ้า/// ..เข้ามาบ่อยๆค่ะมาคุยกัน (จำไม่ได้ว่าเคยคุยกันไหมอิอิอิ^^) ..จากแม่ดาสมาชิกบ้านลำดับที่103(ไม่ใช่อายุนะคะ555) แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดรีบมารับรักจากลูกชายค่ะ555///ขอบคุณป้าเหลียงและน้องหนูนานะคะที่เอาเรื่องดีๆมาฝากFFC จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 13:43:49

ความคิดเห็นที่ 38 สวัสดีรอบคลับค่ะ ตามมาเจิมกระทู้ แม่ดา คร้าาาอิอิ FB : Meeting O-Fluke Love alive I miss you งานนี้ ถ่ายภาพได้ ถ่ายคลิปได้นะคะ แต่ขอความกรุณางดใช้แฟลช งดขาตั้งกล้อง และงดออกมาถ่ายภาพด้านหน้าเวทีนะคะ เพราะจะบังสายตาของแฟนคลับท่านอื่นๆ ค่ะ แล้วเจอกันงานมีตนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 54 14:10:44 จากคุณ : someone ของคนนั้น เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 14:10:24

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีรอบคลับคะ คิดถึงคลับจังเลยยยยยยยย ^^ ที่หายไป ไม่ได้หายไปไหนนะคะ ยุ่งๆอยู่กับการสมัคร admissions แล้วก็ตามมาด้วยคอมพ์เสียรับสงกรานต์ มาแอบอ่านฟิค.. ฟิคพี่ฮันน่ารักมากกกกก ชอบจังเลยค่ะ ^^ แล้วก็... ยังรออ่านฟิคฟีทของพี่เอสกับพี่ปออยู่ด้วยนะคะ สวัสดีพี่ตั๊กกี้ด้วยนะคะ สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังด้วยนะคะ ขอให้ทุกๆคนในคลับจากนี้ไปมีแต่ความสุข ผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้นะคะ ขอสาดรักและความห่วงใยผ่านหน้าจอพี่พันด้วยค่ะ จากคุณ : MF Angsumalin เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 14:40:32

ความคิดเห็นที่ 40 เพลงเพราะค่ะ จากเนื้อเพลง..ที่เปิดทู้ค่ะ..ฟังดูเศร้านิดๆ..แต่สามารถยิ้มได้นะคะ..ยิ้มอย่างมีความสุข ขอยืมน้องนกมาค่ะ "...หลายอย่างอาจทำให้ท้อไป แต่ความรักที่มีให้..ไม่ว่าเวลาจะผ่านไป นานแค่ไหน จะเปียกฝน ร้อนอบอ้าว หรือหนาวอย่างไร...ก้อจะรัก พีก้องไป...ทุกฤดู " เธอ..พีก้อง..อยู่ในใจ..ฉันเสมอ... จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 15:12:56

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีทุกคนนะคะ บีมมาก็ดีแล้ว พี่รออ่านฟิคอยู่นะ 5555555 ยังไม่ลืม ว่างเมื่อไหร่รีบๆจัดมาด้วยนะน้อง หิหิ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 18:20:53

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาเจิมทู้ใหม่ ขอบคุณพี่ดาแตกทู้ให้คะ เอาข่าวของเล่นตาพีมาฝากคะ AR.Drone บินฉิวด้วยแก็ดเจ็ตตระกูลไอ จากออฟฟิศของเราในซอยระนอง 2 เขตดุสิต เราห้อตะบึงมาหาโอ-อนุชิต สพันธุ์พงษ์ ที่หมู่บ้านสัมมากร ถนนสุขาภิบาล 3 ซึ่งไกลโข ไม่ได้จะมาเยี่ยมบ้านดาราชื่อดังเพื่อถ่ายลงคอลัมน์ Celebrity?s Home หรือดั้นด้นมาให้เขาสอนเต้นเพื่อไปประกวดเรียลลิตี้ที่ไหน แต่เพราะ AR.Drone เฮลิคอปเตอร์ 4 ใบพัดจากบริษัทในประเทศฝรั่งเศสที่บังคับด้วยไอโฟน ไอแพดและไอพอดทัช ที่โอกำลังเห่ออยู่ต่างหากล่ะครับ ทำให้เราอดไม่ได้ที่จะมาสมัครเป็นลูกศิษย์เพื่อ "ฝึกบิน" กับเขา AR.Drone บินฉิวเข้ามาชนหัวใจของโอเมื่อครั้งที่เขาได้ไปเจอของเล่นไฮเทคชิ้นนี้ที่ประกาศขายอยู่ในเว็บไซต์แล้วเกิดถูกใจ ต่อมาโอจึงตระเวนตามร้านขายแก็ดเจ็ต พอได้ไปเห็น AR.Drone วางขายในศูนย์การค้าใหญ่ยักษ์แห่งหนึ่งจึงลองเล่น เล่นไปเล่นมาจึงตัดสินใจถอย AR.Drone เพื่อมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ตัวเองเสียเลย การเริ่มต้นเล่น AR.Drone โอแนะนำว่าต้องศึกษาคู่มือการเล่นให้ถ่องแท้เสียก่อน โดยขั้นตอนแรก ผู้เล่นต้องดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่น AR.Drone Free Flight ก่อน จากนั้นใส่แบตเตอรี่ลงไปใน AR.Drone เสร็จแล้วจึงเชื่อมต่อ Wi-Fi เมื่อเปิดเข้ามาที่แอพฯ ข้างต้น เจ้าเฮลิคอปเตอร์ 4 ใบพัดก็พร้อมจะ ?เทค ออฟ? แล้วครับ การบังคับเครื่องให้เดินหน้า-ถอยหลังทำได้โดยแตะปุ่มควบคุมด้านซ้ายบนจอแก็ดเจ็ตตระกูล 'ไอ? ของคุณๆ พร้อมกับโยกไปมาด้วย พอ AR.Drone ทะยานขึ้นเหนือพื้นดิน หากจะให้เครื่องบินร่อนไปข้างหน้าหรือบินถอยหลังก็ต้องโยกย้ายไอโฟน ไอแพดหรือไอพอดทัชไปตามทิศที่ต้องการ ในที่นี้คือโยกไปข้างหน้า และโยกถอยหลัง สุดท้าย หากจะให้เครื่องหันไปทางซ้าย-ขวา หรือให้เครื่องลอยขึ้นสูง-ต่ำ ก็ใช้ปุ่มควบคุมที่อยู่ด้านขวาบนจอ ก่อนโอจะนำ AR.Drone มาบินโฉบเฉี่ยวในสนามกลางแจ้งได้อย่างที่ใจต้องการ เขาเริ่มจากการหัดเล่นภายในบ้านหรือที่แคบๆ ก่อน โดยบังคับเครื่องหลบสิ่งกีดขวางและเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน ถือเป็นบททดสอบที่หินน่าดู และควรติดกรอบโฟมล้อมรอบใบพัดด้วย เพื่อป้องกันตัวเครื่องเสียหายจากการชนหรือกระแทก (กรอบโฟมแถมมาพร้อมเครื่อง) จากลีลาโฉบเฉี่ยวกลางอากาศที่สร้างความเร้าใจให้ผู้เล่น AR.Drone น่าจะฮิตติดลมบนได้อย่างไม่ยากครับ จากนี้คือเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่อยากให้รู้ไว้สักนิดก่อนบินฉิวไปกับ AR.Drone เริ่มที่ถ้าอยากจะสนุกกับของเล่นชิ้นนี้อย่างต่อเนื่องนานหลายๆ นาที โปรดสำรองแบตฯ ไว้หลายๆ ก้อน เพราะแบตฯ หนึ่งก้อนที่ชาร์จไฟเต็มจะทำให้ AR.Drone บินได้ประมาณ 12-15 นาที กระแสลมมีผลต่อการบินและการบังคับ ดังนั้น หากลมแรงอย่าเสี่ยงนำ AR.Drone ออกบินดีกว่า เพราะลมอาจพัดพาให้เจ้าเฮลิคอปเตอร์ของคุณไปชนสิ่งก่อสร้าง แล้วทิ้งตัวลงมากระแทกพื้นจนพังเสียหาย หรือติดค้างเติ่งอยู่ตรงยอดไม้ (เหมือนที่โอเคยเจอ ดูคลิป http://www.youtube.com/watch?v=QblK1Edd8ls) กล้องวิดีโอ 2 ตัวที่ติดในเครื่อง และเทคโนโลยี Augmented Reality เป็นไม้เด็ดของ AR.Drone หากอยากจะมันส์กับเกม คุณและเพื่อนต้องติดตั้งแอพฯ AR.Pursuit จากนั้นมันจะเปลี่ยนสิ่งต่างๆ ที่กล้องจับภาพได้ เช่น ต้นไม้ หรือลม ให้เป็นกราฟิกเกมส์บนหน้าจอ และผู้เล่นต้องระดมยิงมิสไซส์ใส่เครื่องของอีกฝ่ายจนตายกันไปข้างหนึ่ง! หากใช้ไอโฟนเป็นตัวบังคับ เพื่อป้องกันไม่ให้ AR.Drone ร่วงผลอยขณะบิน ต้องเปิดใช้โหมด Air Plane เสียก่อน *********************** เรื่อง: พันธ์ศักดิ์ วรรณคำ ภาพ: อนุวัตน์ เดชธำรงวัฒน์ จาก เว็ป www.gmlive.com ภาพและข่าว ตามลิงค์นี้คะ http://www.gmlive.com/content.php?group=1&subgroup=4&id=337 จากคุณ : pinchadee เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 21:00:57

ความคิดเห็นที่ 43 AR.Drone จากคุณ : pinchadee เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 21:01:40

ความคิดเห็นที่ 44 ของเล่นตาพีร์ ไฮเทคจริงๆ จากคุณ : pinchadee เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 21:02:55

ความคิดเห็นที่ 45 #35 (((กอด))) น้องนกค่ะ คลิปน่ารักมาก ทำให้นึกถึงคลิปเพลงของขวัญ ชอบมาก ใครที่ได้ไปมีตโอฟลุ๊ค ขอให้สนุกนะคะ (เอารูปมาแปะเรียกเลือด...เอ๊ย น้ำย่อยก่อนวันจริง) จากคุณ : pinchadee เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 21:12:58

ความคิดเห็นที่ 46 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แวะมา ทะทะทะทักทายคร้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ สวัสดีพีก้องคลับ และสมาชิกทุกท่านคร้าฟฟ อิอิอิ ครุคริๆ อุอิๆ พี่ดาแตกทู้ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย สวดยอดดเรยค่าาาาา เหงาๆ เรยแว่บมาดูพี่พันซักหน่อย แว่บมาบ้านนี้ หลังๆไม่ค่อยกล้าเข้าเพราะไม่ได้ตามมาเปนร้อยกระทู้ ฮือออ แต่ยังคิดถึงและวนเวียนๆๆกะพีก้องอยู่นะค่าาาาาา คิดถึงทุกคนค่ะ รูปสวย คลิบเก๋ๆ ข่าวเด็ดๆเหมือนเดิม ขอบคุนนะคะทุกๆคน กอดดดดดดดดดดดดดดด ฟ่วบบบบบบบบบบบบบบ ปล เราแอบเหนที่รักเราเข้ามาทู้นี้ด้วย แอร๊ยยยยยย ชะตาเราต้องกันแน่เรยยยย มาเข้าบ้านหลังเดวกันอ่ะ อิอิอิ จากคุณ : นุ้งไอซ์ปลาทอง เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 21:23:07

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีค่ะทุกคน มองซ้ายมองขวา ไม่มีฟิคแอร๊ยๆมาลงบ้างเหรอคะ 555555 คลิปพี่นก น่ารักม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ดูแล้วชุ่มชื่นหัวใจค่ะ ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 22:13:42

ความคิดเห็นที่ 48 ANNOUNCE เว็บ Pantip.com-Cafe จำเป็นต้อง งดให้บริการชั่วคราว ในช่วงเวลาประมาณ 00.00 - 09.30 น. ของวันพฤหัสบดีที่ 21 เม.ย. 54 เพื่อทำ File System Maintenance ประจำเดือน เม.ย. 54 แก้ปัญหาเว็บอืดและกระทู้เสีย จึงแจ้งมาให้ทราบล่วงหน้า ขออภัยในความไม่สะดวกครับ จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 23:18:56

ความคิดเห็นที่ 49 สะวัดดี๋ค่าาา แวะเอารูปมาแปะตอนดึก ๆ ควันหลงสงกรานต์ แฮ่ ๆ จากคุณ : เล็กน้ำไม่งอก เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 23:58:21

ความคิดเห็นที่ 50 มาแอร๊ยยยแตกกับภาพของริสา 5 5 5 5 5 อยากเห็นที่ไม่ใช่การ์ตูน จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 02:30:42

ความคิดเห็นที่ 51 Happy Wednesday ค่ะ   วันนี้ละคร "ข้ามเวลาฯ" คงจะถึงตอนที่พระเอกจะข้ามเวลา มาในอนาคต คือใน พ.ศ.2554 แล้วมั้งคะ .. มารอดูครูต่อ สุดหล่อด้วยกันนะคะ  ^^ ขอให้ทุกท่านทำงานอย่างมีความสุขนะคะ  ^^ ... จากคุณ : NovemberSky100 เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 11:29:09

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีพี่ sky และชาวพีก้องคลับทุกคนค่ะ พรุ่งนี้อย่าลืมดูรายการหนึ่งสมองสองมือมีฟลุคค่ะ ^^ จากคุณ : ชอบดูดาว.. บนฟ้าไกล   เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 12:25:48 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 12:35:52

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีรอบคลับค่ะ พี่ปอ.. ฟิคหายอีกรอบแล้วค่ะ ดันเขียนแยกกับอันเก่าซะด้วย ต้องเขียนใหม่อีกแล้ว T^T (คือ ที่จริงเขียนตอนต่อไปเสร็จนานแล้วค่ะ แต่พอจะเอามาลง คอมพ์ก็เสีย หายไปเลย ) สวัสดีพี่ไอซ์ด้วยนะคะ .. อยากอ่านฟิคของพี่จังเลยค่ะ (เมื่อก่อนเป็นเด็กซุ่มค่ะ อิอิ)  :) จากคุณ : MF Angsumalin เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 12:36:11

ความคิดเห็นที่ 54 เง้ออออออออออออออ เสียดายแทนอ่ะบีม == สู้ๆนะ พี่เป็นกำลังใจให้(เขียนใหม่แล้วเอามาลงเร็วๆ)55555 ของไอซ์(คุณไอซ์ พี่ไอซ์ น้องไอซ์ ???)เคยอ่านเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นปอยังเป็นวุ้นอยู่ ยังไม่ได้เข้าคลับเลย แต่คือมาเปิดอ่านย้อนหลังในคลังเอา ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 15:57:30

ความคิดเห็นที่ 55 กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพีก้องคลับทุกคนค่ะ คิดถึงนะคะทุกคน แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยมากกับคห.49ค่ะ..น้องริสาชอบมือพีร์ที่ประครองท้ายทอยก้องอ่ะค่ะแบบว่า..อืมๆๆๆๆ^O^ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 21:17:58

ความคิดเห็นที่ 56 เหมือนกันเลยค่ะพี่ดา แสดงว่าพี่พีต้องจูบแบบรุนแรง ก็เลยต้องเอามือประคองท้ายทอยเอาไว้ไม่ให้มันเอนไปข้างหลัง แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย(เซนเซ่อ!!) จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 21:42:39

ความคิดเห็นที่ 57 ครูต่อขึ้นเรือนค่ะ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10463921/A10463921.html จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 22:00:48

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีค่ะทุกคน ตัวอย่าง ข้ามเวลาหารัก ตอน 4 เครดิตคุณ  magarita30 ค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 22:58:41

ความคิดเห็นที่ 59 ความคิดเห็นที่ 46 ปล เราแอบเหนที่รักเราเข้ามาทู้นี้ด้วย แอร๊ยยยยยย ชะตาเราต้องกันแน่เรยยยย มาเข้าบ้านหลังเดวกันอ่ะ อิอิอิ >///< ตะเอง กอดดดดดดดดดดดดดดดด Jofffffffffffffffffff แอร๊ยยยยซ์ คิดถึงตะเองจังเลย ไม่ได้ทักทายเลยขอโทษนะ เค้าไม่ว่างงงงง (ยอมให้ลงโทษแต่โดยดี) >>>> สวัสดีชาวบ้านจิ้น (รึคลับดีหล่ะ) ทุกคนนะคะ บางคนเราอาจจะเคยได้คุยกันบ้างอะไรบ้าง แต่ถ้ายังไม่เคยคุยกัน ก็ขอฝากตัว ด้วยนะคะ (ส่วนหัวใจเค้าให้ตะเองไปหมดแล้ว แอร๊ยยยย) เราอายุ 24 แล้วจ้า สิงอยู่ในบ้านจิ้นตั้งกะสมัยเวิ่นเว้อ เพ้อ คลั่ง และฟิคปกดำ ฮึฮึฮึ (ใครอยากรู้ว่าฟิคปกดำเป็นไง หลังไมค์มา อยากบอกว่า 25+ นะเออ) เราอาจไม่ค่อยได้เข้ามาวิ่งเล่นในบ้านนี้ แต่ก็ยังคิดถึงเสียงจุ๊บของคุณพีร์ เอ้ย!!! ยังคิดถึงความรักของพี่พีร์-น้องก้อง ไม่เสื่อมคลาย ทุกวันนี้เวลาไปเรียนนั่งรถผ่านวิภารามเป็นประจำก็ยังนั่งคิดว่า หมอก้องทำอะไรอยู่น้า คุณพีร์จะเตะเสาหักไปกี่ต้นแล้ว อะไรประมาณนี้ 555+ พี่พีร์-น้องก้อง (นี่คือปล.) รูปใน คห. ที่ 49 นี่ ดูแล้วเอ่อ...ไม่ต้องอ่านฟิคก็จิ้นกระจายแล้วค่า รูปเดียวเกินคำบรรยาย แอร๊ยยยยยยยยซ์ >///< จากคุณ : ตั๊กกี๊ (Yoshikuni) เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 11:06:34

ความคิดเห็นที่ 60 สวัสดีตอนเช้า?ค่ะทุกคน กำลังจะไปเรียน ^^ สวัสดีค่ะพี่ตั๊กกี้ ปอนะคะ เริ่มเข้าบ้านอย่างเป็นทางการประมาณกุมพาที่ผ่านมาค่ะ(แนะนำตัวเองบ้าง 55555) ว่าแต่ ฟิคปกดำนี่เป็นยังไงคะพี่ตั๊ก อย่ากทราบมากๆเลย ขอบคุณพี่หนูนานะคะ เรื่องนี้พี่โอได้โชว์ความเป็นตัวเองด้วย ดีจังเลยนะคะ เพราะปอเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนมากๆเลยอ่ะที่ไม่เคยรู้ว่าพี่โอมีความสามารถเรื่องเต้น งานนี้สงสัยคนดูคงจะตาค้างเพราะอึ้งงงแน่ๆ เพราะสำหรับปอนะ บุคลิกพี่โอไม่น่าเป็นคนเต้นเก่งขนาดนี้เลยอ่ะ แบบว่าดูเป็นผู้ใหญ่ สุภาพ เรียบร้อย พอเห็นพี่แกเต้นเท่านั้นแล่ะ อึ้งไปเลย 55555 ขอบคุณสำหรับพิกัดเรือนค่ะพี่บี ^^ ไปเรียนละเน่อ เจอกันวันอาทิตย์จ้าทุกคน จ๊วบบบบ~~~!!! จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 11:30:23

ความคิดเห็นที่ 61 สวัสดี เพื่อนๆ ชาวพี-ก้องคลับ ทุกท่านค่ะ ขอให้วันนี้เป็นวันที่มีความสุขอีกวันหนึ่งนะคะ ทำงานอย่างมีความสุข และเรียนให้มีความสุขด้วย แล้วคืนนี้มารอดูครูต่อด้วยกันนะคะ Have a happy day  ค่ะ  ^^ ... จากคุณ : NovemberSky100 เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 12:14:37

ความคิดเห็นที่ 62 (((((((((((((((กอด)))))))))))))รอบคลับค่าาาาาาา หวัดดี... น้องปอ น้องเอส น้องบีม พี่ดา พี่ภัทร พี่เหมียว คุณโนเว่มเบ่อ หนูนา บีสาม น้องโอบ ขอบคุณสำหรับรูป คลิป ลิงก์ข่าวคราว ของคุณชายทั้งสองด้วยนะจร้าาาาาา @น้องไอซ์  ((((กอด)))) หายไปนานเร่ย ทั้งคนทั้งฟิค  คิดถึงน๊าาาาาา @น้องตั๊กกี้...คุ้นอยู่ตั้งแต่เป็นชาวซุ่มอ่ะ ยินดีที่ได้รุจักอย่างเป็นทางการ และการกลับมาเยี่ยมเยียนบ้านเก่า...ยังงัยแวะมาบ่อยๆๆๆๆ นะ ปล.ทักทายชาวซุ่มทุกคนด้วยค้าบบบบบบ ++++++++++++++++++++++++++++++++ พรุ่งนี้ ครูต่อ เอ๊ย ครูโอสอนเต้นครั้งที่4 แล้ว ใครว่างบ้าง ไปกันน๊าาาา พลาดมา 3 แล้ว ครั้งแรก ไม่กล้าไปคนเดียว ครั้ง2 มารู้เมื่อสาย((ไปไม่ทัน)) ครั้ง3 ไม่ว่างงงง แต่ครั้งนี้ ตรงกับวันศุกร์ ที่ตอนเย็นจะไปเต้นแอโรบิค((ทุกศุกร์)) อยู่แล้ว ใครไปได้มั่งค้าบบบ  ไปกันๆๆๆๆๆ ((หาเพื่อน)) อิอิ ^^ จากคุณ : thenok เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 13:30:08

ความคิดเห็นที่ 63 เอารูปคนรักหมาหน้าตาดี๊ดีมาฝาก... อิชชี่เล็กๆ เหอะๆ เห็นแล้วก้อทำให้นึกถึงใครคนนึงในคลับเราที่เค้ารักหมาม๊ากมาก ((แต่เค้าคงไม่เข้ามาแล้ว)) เง้ออออออ T_T ปล.เห็นตาไปเยี่ยมที่เรือนแล้ว ก้ออดปลื้มด้วยไม่ได้ ละก้อแอบรอๆๆๆ ให้มาเยี่ยมหลานๆ ที่นี่บ้างง่ะๆๆๆๆ ^________________^ จากคุณ : thenok เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 13:42:40

ความคิดเห็นที่ 64 หวัดดีทุกๆคนค่ะ ขอบคุณพี่ดาที่ช่วยแตกกระทู้ให้นะคะ  เลิฟฟฟฟฟ นะคะ ^_^ รูปของน้องริสา ชวนแอร๊ยยยยยมว๊ากกกก  กรี๊ดดดดดด ขอบคุณพี่นกสำหรับรูปคุณหลวงกะน้องมะหมานะคะ ( น้องมะหมาหน้าตาดีอ่ะ น่าร้ากกกก จิงไรจิง) ทักทายพี่ดา พี่นก พี่ภัทร คุณตั๊กกี้  น้องปอ น้องบีม  น้องเอส  น้องบีสาม พี่เหมียว  คุณ novembersky  น้องไอซ์  น้องหนูนา และชาวซุ่มทุกคนค่ะ ^_^ จากคุณ : hunnylovelaruku เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 18:27:39

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดีค่ะพี่ sky พี่นก พี่ฮันนี่  คุณตั๊กกี๊ (Yoshikuni) น้องปอและทุกคนค่ะ หล่อมั้ยคะ เครดิต คุณ  เทียนลอย จากทู้ รงส. ข้ามเวลาฯ ค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 21:22:27

ความคิดเห็นที่ 66 พี่ฮันนี่ค่ะ รอติดตามฟิคคุณหลวงกับพ่อเพชรอยู่นะคะ อิอิ รออ่านฟิคของนักแต่งฟิคคนอื่นๆด้วยนะคะ ทั้งพี่ดา น้องปอ น้องเอส น้องบีมฯค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 21:28:21

ความคิดเห็นที่ 67 เอาเพลงมาฝากคร๊าบ ฟุค พชร - เธอรู้หรือเปล่า (Mai) Live@Route 20-04-11 เครดิตคุณ muisang ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 21:31:10

ความคิดเห็นที่ 68 กระทู้ที่เฉลิมไทยค่ะ โอ อนุชิต เอิ่ม กรี๊ดค่ะ {ข้ามเวลาฯ} http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10472362/A10472362.html จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 21:51:43

ความคิดเห็นที่ 69 ครูต่อออกตอนแรกแล้วคร่าาาาาาา >/////< เครดิตคุณ magarita30 ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 23:53:37

ความคิดเห็นที่ 70 เอามาให้อ่านเล่นๆ ก่อนนอนนะคะ มีชาวยูทูปชาวอินเดีย (?) เค้ารู้จักโอฟลุคจากการดูคลิปละครที่ยูทูป ตอนนี้คงกำลังชอบพีก้องมากๆ เห็นทำ MV ออกมา 2 ตัวแล้ว ลองไปชมดูนะคะ   เห็นหน้าฟลุคพร้อมกับเพลงอินเดียแล้วก็แปลกๆ ดี   (credit : sdoc2050) http://www.youtube.com/watch?v=AY2PQs_azmg ข้อความนี้เค้าเขียนกำกับที่คลิปค่ะ "kuchh na kaho ,kuchh bhi na kaho" film "1942 love story"This is a Hindi (Indian) movie song dedicated to cute Pachara Fluke and oh Anuchyd, I dont know single word of thai neither i saw any thai film or song , accidently while surfing on youtube i saw FLUKE and oh`s video. I was mesmerised by theire cute , innocent and passionate acting in thai lakorn `` Tommorow, I`ll still love you``. First time i saw such thing so beautifully , innocently and cutely done , It no where didn`t look obscene or dirty!! I moved by knowing about Fluke`s life journey. This is my dedication to fluke n o Anuchyd. Best luck!! Love , Art, Passion,excellence and human emotions don`t have borders!! จากคุณ : YaiSerSar     เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 23:00:37 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:10:10

ความคิดเห็นที่ 71 MV อีกเพลงนะคะ (credit : sdoc2050) http://www.youtube.com/watch?v=xMkCFmEw08w ข้อความนี้เค้าเขียนกำกับที่คลิปค่ะ LET LOVE BE JUST LOVE , DON`T LABEL IT!! pyar ko pyar rehne.. hindi (indian) old clasic movie song dedicated to cute ,innocent, passionate, clean and pure chemistry between FLUKE and O ANUCHIT as PEE & KONG !! hindi bollywood movie ` khamoshi 1969` จากคุณ : YaiSerSar     เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 23:06:03 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:12:22

ความคิดเห็นที่ 72 ลาไปนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะทุกคน จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:13:26

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณหนูนาน๊า...สำหรับคลิปครูต่อ ฮ่ะๆ วันนี้เปิดทีวีรอดูตั้งแต่สองทุ่ม ครูต่อเต้นเก่ง และน่ารักมาก ดูเด๊กเด็ก ส่วนคลิปMV เพลงอินเดีย ดูไปยิ้มไป ตลกดีอ่ะ แหม พีก้องเราดังใหญ่แร้วววววว . . . ส่วนคนน้อง...วันนี้รอดูหนึ่งสมองฯ นึกว่าจะได้เห็นหน้าดันไม่ใช่ กลายเปนริทไปซะด้ายยย คิดถึงจัง เร่ยไปเวิ่นดูรูปในทวิตฯ เจอรอยยิ้มหวานๆ ก้อหายคิดถึงไปได้หน่อย ^^ จากคุณ : thenok เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:40:05

ความคิดเห็นที่ 74 เคะมากๆค่ะพี่นก ^^ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 02:58:29

ความคิดเห็นที่ 75 หวัดดีพีก้องที่รักทุกคนค่ะ กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทุกคนค่ะ5555 ทักทายแบบรวบๆไม่ว่ากันนะคะ อิอิอิพรุ่งนี้แล้วจะเดินทางเข้ากรุงนะคะ..ดีใจจะได้เจอชาวพีก้องคลับและหลานตาหลานยายกันอีกครั้งค่ะ ขอบคุณหนุนาสำหรับข่าวคราวและคลิปนะคะ..ตอนนี้อยู่ที่ทำงานยังดูคลิปไม่ได้ค่ะสายๆจะเข้ามาดูอีกที..ว่าพีก้องอินอินเดียจะเป็นเช่นไร ขอบคุณคลิปลูกชายแม่ดาที่ร้องเพลงเพราะถูกใจ"เธอรู้หรือเปล่า"..เพลงสมัยแม่ยังสาว555ชอบมากๆๆๆๆขอบคุณนะคะ น้องนกขอบคุณรูปตาพีร์ที่อุ้มน้องหมาหน้าตาหล่อเชียว..น่ารัก และรูปยายก้องแอบหนีตาไปทานอาหารที่ฟู๊ดแลนด์.. แต่เค้ารู้นะว่าแอบทวิตรูปนี้ให้ใครดู5555"ก็แฟนคลับไง"อิอิอิ จากคุณ : womam in love เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 06:57:27

ความคิดเห็นที่ 76 สวัสดีเช้าวันศุกร์ที่แสนสดใสค่ะ เบื้องหลัง ข้ามเวลาหารัก ฉากเปิดตัวครูต่อ เครดิต Dyhcuna ค่า ^^ จากคุณ : firSt Of aLL   เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 01:31:32 จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 07:13:25

ความคิดเห็นที่ 77 อยากทราบว่าเพลง All i wanna do เป็นเพลงของใคร ใครเป็นคนร้องคะ เตรียมตัวไปทำงานก่อนนะคะ บ๊ายบายค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 07:16:08

ความคิดเห็นที่ 78 หนูพุกตัวนี้สีส้ม All i wanna do  -พี่เจ เจตริน   ค่ะ แวะเข้ามาทักทาย พีก้องคลับค่ะ ไม่ได้เข้ามานานมาก ใครไปงานมีท โอ+ฟลุ๊ค กรี๊ดดดดดดดเผื่อด้วยนะคะ^_^ จากคุณ : มารีนา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 10:06:12

ความคิดเห็นที่ 79 สวัสดีค่ะ เอาของมาฝากอีกแล้ว อิอิ ความคิดเห็นที่ 43     รายละเอียด http://www.siamsport.ซีโอ.th/Organize.asp?O=1147 เปลี่ยน ซีโอ เป็น co แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 09:27:14 จากคุณ : ล้อมใจด้วยรัก   เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 09:25:40 จากคุณ : someone ของคนนั้น เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 10:47:57

ความคิดเห็นที่ 80 สวัสดีรอบคลับค่ะ   คุณมารีนา .. ขอบคุณสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับเพลง All i wanna do  นะคะ คุณมารีนาไม่แต่งฟิคอีกเหรอคะ เมื่อก่อนนี้เคยมาซุ่มอ่าน ฟิคของคุณมารีนาด้วยค่ะ  ^^ ... จากคุณ : NovemberSky100 เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 11:38:39

ความคิดเห็นที่ 81 คุณ NovemberSky100 คงจำผิดแล้วล่ะค่ะ ยังไม่เคยแต่งฟิคเลยค่ะ มีแต่เข้ามาอ่านฟิค พี่ๆน้องๆ ในนี้ hahaha จากคุณ : มารีนา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 11:48:31

ความคิดเห็นที่ 82 โอวว .. จำผิดเหรอคะ  เป็นไปได้ค่ะ อาจจะจำสลับ กับคุณ  paina   หรือคุณวาซีน่า เรน ถ้าอย่างนั้นต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ยังไงก็จำได้ว่าเคยเห็น คุณมารีนาในกระทู้ พี-ก้อง ในห้องเฉลิมไทย ช่วงที่ละครยัง on air  อยู่ .. รวมทั้งใน พี-ก้องคลับ เพราะเคยเข้ามาซุ่มอ่าน อยู่เหมือนกัน  แต่จำชื่อคุณมารีนาได้แม่นเลยทีเดียวค่ะ ^^ ... จากคุณ : NovemberSky100 เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 12:39:10

ความคิดเห็นที่ 83 สวัสดีค่ะพี่นก พี่ดา พี่ sky พี่โอบ คุณมารีนา น้องปอ และทุกคนค่ะ 78 ขอบคุณสำหรับคำตอบและคลิปค่ะคุณมารีนา จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 17:18:09

ความคิดเห็นที่ 84 ความเห็นที่ 9 บ้านใหญ่น้องฟลุค http://www.fluke-society.com เปลี่ยนเป็น บ้านใหญ่  http://www.dekpfook.com/forums/ ค่ะ เว็บเก่าโดนแฮ็คไปแล้วค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 17:26:40

ความคิดเห็นที่ 85 ดูคลิปเก่ากันค่ะ อิอิ พี่โอเม้าท์ฟลุค ฟลุคเม้าท์พี่โอ เครดิตคุณ Iamnormalsinger ค่ะ จากคุณ : หนูพุกตัวนี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 19:08:31

ความคิดเห็นที่ 86 ซุ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 21:55:43

ความคิดเห็นที่ 87 สวัสดีค่าทุกคน วันศุกร์แล้ว มาลงฟิคฟีทนะคะ ตอนที่ 6 แล้วน้า~ ------------------------------------ บทที่ 6 ยิ่งกว่าความเสียใจ เจ็บมานานแค่ไหน จะต้องเจ็บไปอีกนานไหม แต่ทำไมหัวใจ ของฉันมันยังไม่ชิน เจ็บที่ต้องทนเห็น ต้องทนที่จะได้ยิน ไม่มีสักวัน ที่มันจบสิ้นสักที อยากจะมีวันไหน มันสิ้นสุดไปทีได้ไหม ไม่อยากทำร้ายใจ ของฉันไปมากกว่านี้ จบมันไปได้แล้ว เมื่อทางจะไปไม่มี รักแล้วมีแต่ความเสียใจ หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้ว ฉันไม่อยากนั่งรอ ขอเลือกเดินหนีไป เสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียวมันแทบขาดใจ เจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่ อยากขอให้สิ้นสุดซะที.. เสียงเพลงที่คลอเบาๆอยู่ในรถไม่ได้ทำให้จิตใจของผมสดชื่นขึ้น ทว่ามันกลับยิ่งเป็นเหมือนหนามแหลมคมที่พากันถาโถมเข้าทิ่มแทงให้รอยบาดแผลในหัวใจลึกลงยิ่งกว่าเดิม หยาดน้ำอุ่นๆที่ไหลลงมาคลอเคลียแก้มของผมที่กำลังนั่งมองเหม่อออกไปทางนอกหน้าต่าง แปรเปลี่ยนเป็นสายน้ำที่พากันไหลออกมาอย่างหนัก ผมที่นั่งนิ่งกลั้นสะอื้นอยู่เงียบๆกลายเป็นค่อยๆเพิ่มแรงสั่นเทาเมื่อไม่อาจห้ามน้ำตาที่พากันพรั่งพรูออกมาได้ ผมเอาแขนทั้งสองข้างกอดก่ายหมอนใบเล็กไว้กับอกแน่นราวกับว่ามันจะเป็นเพื่อนที่ช่วยรองรับน้ำตาอุ่นๆที่ไหลซึมจนเปียกชุ่ม ก้มลงไปร้องไห้กับหมอนใบนั้น กระชับกอดให้แน่นขึ้นหวังจะช่วยบรรเทาความหนาวที่แผ่ซ่านมาจากเสื้อผ้าที่ยังคงเปียกโชก แต่ทว่า ความหนาวเหน็บที่ร่างกายรู้สึกได้ กลับเทียบไม่ได้เลยกับความหนาวที่เข้ามาสัมผัสที่หัวใจ ความรู้สึกต่างๆประเดประดังเข้ามาจนแยกกันไม่ออก ความเสียใจ ความผิดหวัง ความสมเพช สมเพชตัวเองที่โง่ไปให้หัวใจกับใครได้อย่างง่ายดาย จนถึงตอนนี้ ผมถึงได้รู้ว่าอาการโรคหัวใจที่มันเกิดขึ้นบ่อยๆ มันก็คือโรคหัวใจรักใครซักคนนั่นเอง แต่วันนี้..คนที่ผมยอมรับว่าผมรักเค้าเข้าให้แล้ว ก็ทำให้หัวใจของผมบอบช้ำจนเกินกว่าที่ผมจะพาตัวเองกลับเข้าไปในวังวนแห่งความเจ็บช้ำนั้นได้อีก ‘ได้โปรด.....ได้โปรดเปิดใจให้ผมสักครั้ง สัมผัสหัวใจของผมด้วยหัวใจของคุณ แล้วคุณจะรู้ว่าผมรักคุณมากแค่ไหน’ ฮึก! ผมกัดปากแน่นจนได้กลิ่นคาวเลือดของตัวเอง พยายามจะกลั้นเสียงเอาไว้ไม่ให้มันสะอึกออกมาแสดงความอ่อนแอให้คนข้างๆเห็น ทว่ามันชั่งยากเย็นเหลือเกิน ‘ผมขอให้เราลืมเรื่องราวร้ายๆ ต่างๆ ที่เคยเกิดระหว่างเรานะก้อง เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ ผมรักคุณนะก้อง รักมาก มากยิ่งกว่าชีวิตของผมเอง ผมยินดีที่จะทำให้คุณมีความสุขในทุกๆ วัน ผมจำได้ว่าผมเคยสัญญากับคุณเอาไว้ในวันแต่งงานว่าจะดูแลคุณด้วยชีวิต ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณไปจนวันตาย ผมยังจำมันได้อยู่นะก้อง’ ผมลืมแล้วพี เพราะคุณบอกให้ผมลืมมัน ผมจึงลืมเรื่องร้ายๆพวกนั้นไปหมดแล้ว..แต่คุณ..คุณกลับเป็นคนที่ทำให้ทุกอย่างมันกลับมา คำสัญญาปากเปล่าที่ใครๆก็พูดได้ ผมจะเชื่อใจคุณไม่ได้อีกต่อไปแล้วใช่มั้ย... หมอนที่ผมกอดเอาไว้แน่นถูกผมใช้เป็นที่เก็บเสียง ผมกัดมันลงไปแทนที่การกัดปากของตัวเอง มือของผมกำสิ่งนุ่มนิ่มในอ้อมกอดแน่นราวกับมันจะช่วยระบายความรู้สึกเจ็บปวดของผมลงไปได้บ้าง ความอ่อนแอที่ผมพยายามแสดงออกให้พี่นิคเห็นน้อยที่สุดตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา วันนี้มันคงจะถูกปล่อยออกมาจนไม่เหลือแววความเข้มแข็งแล้ว เพราะน้ำตาเจ้ากรรมมันหยุดไหลไม่ได้จริงๆ สภาพผมในตอนนี้คงจะเหมือนกับเด็กที่นั่งสะอื้นไห้อย่างน่าเวทนา พลันความคิดของผมก็ถูกหยุดเอาไว้เมื่อรู้สึกได้ไออุ่นจากเสื้อคลุมตัวใหญ่ที่วางลงมาที่ตัว เสื้อคลุมที่พี่นิคเคยใส่มันเอาไว้ ตอนนี้เจ้าของมันถอดออกแล้วเอามาคลุมให้ผมแทน “อุ่นขึ้นมั้ย” “ขอบคุณครับ”  ผมหันไปตอบรับความหวังดีของพี่นิค และรีบยกมือขึ้นปาดแก้มตัวเองเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสชื้นแฉะกับน้ำตาหยดใหม่ นี่ผมจะต้องนั่งเช็ดมันไปอีกกี่ครั้งนะ ผมถึงจะผ่านมันไปได้  ต้องให้ผมมีน้ำตาอีกซักกี่หยดคุณถึงจะเลิกทำให้ผมเสียใจซักที.. “ก้อง” เสียงเรียกของคนข้างๆทำให้ผมหันหน้าไปหาคนร่างสูง ผ้าเช็ดหน้าสีเข้มถูกยื่นมาตรงหน้า ผมรับมันไว้ก่อนจะเอ่ยขอบคุณพี่นิค ตอนนี้เอง ผมเพิ่งรู้ตัวว่ารถที่ผมนั่งอยู่จอดหยุดอยู่ที่ข้างทางแล้ว นี่พี่นิคจอดรถตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเหม่อจนไม่รู้เรื่องขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย.. “ที่พี่เคยถามก้องเอาไว้ ก้องมีคำตอบให้พี่รึยังครับ” ผมนั่งนิ่งไปเพราะนึกไม่ออกว่าพี่นิคหมายถึงเรื่องอะไร แต่พอผมหันไปมองที่คนถาม สายตาวิงวอนที่ส่งออกมานั้นก็ทำให้ผมเข้าใจ “เอ่อ..” ผมได้แต่นั่งก้มหน้าเพราะคำตอบของผมจริงๆก็คือยัง ผมยังไม่พร้อมจะรักพี่นิคในตอนนี้ “ก้อง” เสียงเรียกเบาๆเป็นการรุกเร้าพร้อมกับการขยับเข้ามาของคนที่รอคำตอบ พี่นิคพาดแขนเอาไว้กับเบาะของผมนั่นทำให้ผมรีบถอยหนี พี่นิคกำลังทำให้ผมกลัว เหตุการณ์ร้ายๆที่ผมเพิ่งผ่านมาได้ไม่ถึงชั่งโมงทำให้ผมผวากับการกระทำของคนตรงหน้า หลังของผมถอยครูดไปจนติดประตู พี่นิคเห็นดังนั้นจึงถอยกลับไปนั่งพิงที่เบาะของตัวเองอย่างเดิม ถึงแม้ว่าผมจะสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆอยู่หลายครั้งเพื่อรวบรวมสติสตังของตัวเอง แต่สายตาก็ยังไม่กล้าพอที่จะเงยขึ้นไปสบสายตาของคนอีกคนได้ มือของผมกอดหมอนแน่นเหมือนว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยเป็นเกราะกำบังให้ผม พี่นิคดูจะงุนงงกับท่าทางผวาของผมอยู่เล็กน้อย แต่ผมไม่จำเป็นจำต้องเล่าเรื่องราวที่ไม่ควรแก่การจดจำให้ใครได้ฟัง ผมค่อยๆเหลือบตาขึ้นไปมองก็พบว่ามือของพี่นิคกำลังแตะอยู่ที่แผลข้างแก้มขวา ร่องรอยการถูกชกที่อยู่อีกด้านทำให้ผมไม่เห็นและลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท ผมรีบเข้าไปถามคนที่ทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บ “เจ็บมั้ยครับพี่นิค ก้องขอโทษนะครับที่ทำให้พี่นิคต้องเจ็บตัว” พี่นิคหันหน้ามาด้วยสีหน้าแสดงความเจ็บปวด แต่จากนั้นใบหน้าขาวก็ปล่อยยิ้มกว้างออกมาอย่างทุลักุเล สงสัยคงจะเจ็บมาก ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าส่งคืนให้เจ้าของ “ก้องเอาไว้ใช้เถอะ” “ไม่เป็นไรครับพี่นิค ก้องไม่ร้องแล้วล่ะ” จากนั้นผมก็ใช้ปลายนิ้วแตะที่คางของพี่นิคเบาๆเพื่อให้เจ้าตัวหันหน้ามาให้ผมดูแผลที่มุมปาก รอยช้ำสีแดงอมม่วงและเลือดที่ซึมอยู่บริเวณปากแผลทำให้ผมเผลอเบ้หน้าออกมานิดนึง ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นซับลงไปเพื่อเช็ดคราบโลหิต สงสารพี่นิคจัง ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยก็ต้องมาเจ็บตัวแบบนี้....แค่ก้มหน้าลงมาเอาผงทรายที่เข้าตาออกให้เท่านั้น ก็ถูกคนไม่มีเหตุผลเดินดุ่มๆเข้ามาชกเสียจนหน้ายับเยิน พี่นิคพาผมมาที่ร้านเบเกอร์รี่ที่ตัวเค้าเป็นเจ้าของ ผมรู้สึกคุ้นตาอยู่บ้าง แต่แล้วท่าทีของผมที่คงจะเหมือนคนที่กำลังนึกอะไรอยู่ก็ทำพี่นิคยิ้มกว้างแล้วอธิบายให้ผมฟังว่าพี่แก้วเคยพาผมมาทานเค้กที่นี่ ภายในร้านตกแต่งออกมาในแนวน่ารักมากกว่าจะใช้คำว่าหรูหรา มันดูอบอุ่น อ่อนโยน กลิ่นอโรมาอ่อนๆที่ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วทั้งร้านทำให้ผมแอบสูดลมหายใจรับกลิ่นนั้นเข้าปอดเพื่อเพิ่มความรู้สึกสดชื่น พี่นิคบอกว่าโดยปกติแล้วถ้าวันไหนทำเค้กก็จะไม่มีกลิ่นอโรมา เพราะจะมีแต่กลิ่นเค้กที่หอมอบอวลจากข้างในห้องครัวแทน ไฟสีส้มอ่อนสลัวๆไม่ได้ทำให้บรรยากาศในร้านดูน่ากลัว แต่กลับทำให้รู้สึกอ่อนหวานและโรแมนติกเสียมากกว่า ดูท่าร้านของพี่นิคคงจะมีกลุ่มเป้าหมายเป็นคู่รักวัยรุ่นซะล่ะมั้ง “โอ๊ย..”  พี่นิคร้องร้องออกมาเบาๆพลางนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกเจ็บแสบบริเวณแผล ผมรีบชักมือออกเพราะตกใจ “ขอโทษครับ ขอโทษครับ ก้องไม่ได้ตั้งใจ” ผมปล่อยสำลีในมือทิ้งแล้วกวาดตามองอุปกรณ์ทำแผลที่วางกระจายเต็มโต๊ะ จากนั้นก็เลือกหยิบสิ่งที่จะใช้ในขั้นตอนต่อไป “เอ่อ..ก้องว่า พี่นิคทาเองดีกว่าครับ เดี๋ยวก้องจะทำให้พี่นิคเจ็บอีก” “ไม่เอาอ่ะ พี่มองไม่เห็นแผลนะครับ ทำไม่ถนัดหรอก” “อ๋อ งั้นเดี๋ยวก้องไปเอากระจกมาให้นะครับ นั่นไงโต๊ะนั้น”  ผมลุกขึ้นตั้งใจจะไปหยิบกระจกตั้งโต๊ะที่วางอยู่ใกล้ๆ แต่พี่นิคคว้ามือผมเอาไว้ “ไม่ต้องหรอกก้อง พี่หมายถึงว่า..พี่อยากให้ก้องทำให้มากกว่า” ผมชะงักไป แต่สุดท้ายเมื่อเห็นสายตาเว้าวอนของคนเจ็บ ผมก็เลยต้องพยักหน้าตอบแล้วเดินกลับมานั่งที่เดิมต่อ ผมจัดการทายาที่แผลสดนั่นให้อย่างเบามือ พยายามเหลือเกินที่จะให้เบามือมากที่สุด ลำพังแค่วันนี้ทั้งวันพี่นิคต้องลำบากเพราะผมก็ทำให้ผมรู้สึกแย่พอยู่แล้ว ถ้าพี่นิคยังจะต้องมาเจ็บหนักกว่าเก่าเพราะฝีมือการทำแผลที่ไม่ได้เรื่องของผมอีก ผมคงจะรู้สึกผิดไปตลอด ผมนึกไม่ออกเลยว่าตอนนี้หน้าผมจะเป็นยังไง คงจะบูดเบี้ยวเหยเก ตลกพิลึก ผมหรี่ตาลงมองที่แผลอย่างกล้าๆกลัวๆ กลัวว่าคนตรงหน้าจะเจ็บ แต่แล้วสายตาของผมก็บังเอิญไปสะดุดเข้ากับสายตาอีกคู่ พี่นิคกำลังมองผมอยู่ นั่นทำให้ผมเพิ่งจะรู้ตัวว่าผมกับพี่นิคคงจะใกล้กันมากเกินไปแล้ว ผมถอยตัวให้ห่างออกมาพร้อมกับจะปลดมือลงเมื่อทายาเสร็จเรียบร้อย แต่ยังไม่ทันที่มือของผมจะถอยห่างจากแผลของพี่นิค เจ้าตัวก็คว้าข้อมือของผมพลิกไปมาเพื่อสำรวจด้วยท่าทีตกใจ “นี่รอยอะไรน่ะก้อง” พี่นิคหมายถึงรอยแดงรอบข้อมือ และแล้วมืออีกข้างของผมก็ถูกพี่นิคคว้าขึ้นไปดูอีกข้างจนได้ “ข้างนี้ก็มี เค้าทำอะไรก้อง” ผมได้แต่ก้มหน้าหลบกับสายตาที่มีแต่เครื่องหมายคำถามคู่นั้น จะให้ตอบออกไปได้ยังไงว่าผมเกือบจะถูกพี... ผมรีบชักมือตัวเองกลับ ก่อนจะหันไปเก็บอุปกรณ์ทำแผลที่วางแบบอิเหละเขละขละลงกล่องให้เรียบร้อย ทว่ายังเก็บของได้ไม่เสร็จดีพี่นิคก็คว้าข้อมือข้างหนึ่งของผมเอาไว้อีก มือของผมถูกควบคุมให้เลื่อนไปอยู่ที่หน้าอกของคนเจ็บ และสุดท้ายมันก็ถูกจับให้ทาบอยู่ที่อกข้างซ้ายของพี่นิค ผมรู้สึกได้ถึงการกระตุกแรงๆของกล้ามเนื้อตรงนั้นว่ามันกำลังเต้นอยู่ในจังหวะที่เร็วกว่าปกติ ทำไมผมจะไม่เข้าใจความหมายของมัน ก็ในเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนนี้ คนๆนั้นก็ทำกับผมแบบนี้เหมือนกัน ตอนนั้น..อัตราการเต้นหัวใจที่มันเร็วจนน่าตกใจของเค้า ทำให้ผมรู้สึกหวามไหวอย่างบอกไม่ถูก หากแต่ถ้าเค้าจะลองฟังเสียงหัวใจของผมในตอนนั้นดูบ้าง ก็คงจะได้รู้ว่ามันก็เต้นเร็วไม่ต่างกันกับเค้าเลย แต่ตอนนี้..การกระทำเดียวกันของคนสองคน  แต่กลับให้ความรู้สึกแตกต่างอย่างไม่น่าเชื่อ ผมไม่ได้รู้สึกดีใจ หรือมีความสุขเหมือนกับเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ผมสลัดความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ทิ้งไป แม้กระทั่งความคิดผมก็ไม่ควรจะเอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวพันกับเค้าอีก   “ก้อง ดูหัวใจพี่มันเต้นสิ มันเต้นรัวแบบนี้ทุกครั้งที่พี่ได้อยู่กับก้อง” ผมได้แต่ก้มหน้าหลบสายตาวิงวอนตรงหน้า คำพูดของพี่นิคทำให้ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดและทำตัวไม่ถูก “พี่ทนเห็นเค้าทำร้ายก้องไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ให้พี่ได้ดูแลก้องนะ พี่จะไม่ให้ใครมาทำร้ายก้องได้อีก พี่จะไม่ทำให้ก้องเสียใจ พี่สัญญา” ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตาด้วยความรู้สึกสับสน พยายามคิดทบทวน หาเหตุและผลว่าสุดท้ายแล้วผมควรจะทำยังไงดี ผมเงยหน้าขึ้นไปก็ได้เห็นกับแววตาจริงจังที่แสดงออกมาอย่างเปิดเผย แววตาแห่งการวาดหวัง แววตาของการรอคอย แววตาของความจริงใจ..ผมเม้มปากเข้าหากันอย่างชั่งใจเพื่อไตร่ตรอง เพราะผมรู้ดีว่าถ้าผมได้ตัดสินใจตอบออกไปแล้ว มันอาจจะไม่สามารถแก้ไขคำตอบทีหลังได้ และแล้วสมองของผมก็บอกกับผมว่า ในเมื่อคนๆนี้ก็ไม่เคยทำให้ผมเสียใจเลยซักครั้ง คนๆนี้ไม่เคยจะทำให้ผมต้องร้องไห้แม้แต่ครั้งเดียว กลับกัน พี่นิคกับเป็นคนที่คอยอยู่ข้างๆ คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจผมตลอดเวลาในยามที่ผมมีปัญหา และผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกครั้งที่ผมได้อยู่กับพี่นิค ผมเองก็รู้สึกสบายใจ เหมือนมีคนดีๆซักคนมาคอยเอาใจใส่ ในเมื่อมันเป็นแบบนั้น แล้วทำไมผมจะต้องปฏิเสธความรู้สึกดีๆของคนตรงหน้าคนนี้ด้วยล่ะ “ครับ” ผมตอบสั้นๆ และหวังว่าพี่นิคจะเข้าใจกับคำตอบของผม พี่นิคอึ้งไปชั่วครู่จนผมเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจว่า พี่นิคจะไม่เข้าใจความหมายของผมรึเปล่า แต่สุดท้ายคนตรงหน้าผมก็ยิ้มกว้างและละล่ำละลักพูดอย่างดีใจ “จริงๆนะก้อง..จริงๆนะครับ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำให้ก้องต้องเสียใจ พี่สัญญา” และแล้วพี่นิคก็รวบตัวผมเข้าไปกอดจนแน่นเสียจนผมกลัวว่าพี่นิคจะทำให้ผมจะเสียใจก็เพราะหายใจไม่ออกมันก็ตอนนี้แหละ ผมอดที่จะหัวเราะน้อยๆออกมาไม่ได้ ก็ท่าทางดีใจเสียจนโอเว่อร์ของพี่นิคดูยังไงก็ไม่ต่างไปจากเด็กน้อยที่กำลังได้ของเล่นใหม่เลย “ขอบคุณนะครับพี่นิค ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ” พี่นิคไม่ตอบ แต่สายตาที่กำลังยิ้มกว้างของพี่นิคในตอนนี้ก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าพี่นิคกำลังจะตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร “เอ้อ！ แล้วพี่นิคตามไปเจอก้องที่ระยองได้ยังไงน่ะครับ”ผมเริ่มถามถึงสิ่งที่ผมค้างคาใจตั้งแต่ตอนเจอพี่นิคที่หาด แต่ด้วยเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้ผมลืมเรื่องนี้ไปจนเสียสนิท “พี่แก้วไงครับ พี่จำได้ว่าพี่แก้วเคยเล่าว่ามีบ้านอยู่ที่ระยอง ” “แล้วพี่นิคไปหาก้องถึงที่นั่น มีอะไรรึเปล่าครับ” “ก็..ติดต่อก้องไม่ได้ พี่ไปหาก้องที่โรงพยาบาลก็ไม่เจอ มีคนบอกให้พี่ตามไปที่หอพัก ก็ไม่มีใครอยู่ พี่ร้อนใจก็เลยตามไปดูที่คอนโด แต่ก็เงียบ จนพี่กลัวว่าจะเกิดเรื่อง นึกขึ้นได้ว่าก้องมีบ้านอยู่ระยองก็เลยลองตามไปดู..และสุดท้ายก็พบ...เอ้อ! จริงสิ” พี่นิคล้วงลงไปในกระเป๋าเสื้อและเมื่อชักมือออกมา สิ่งที่พบก็คือกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินสด ผมรู้ดีว่าในนั้นคืออะไร และแล้วพี่นิคก็เปิดมันออก แหวนทองคำขาวดูสะอาดบริสุทธิ์ถูกแสดงให้เห็นต่อสายตา “ก้องครับ” “ไม่เอานะครับพี่นิค ก้องรับไว้ไม่ได้” ผมรีบปฏิเสธพัลวัน ผมเพิ่งตอบตกลงคบกับคนตรงหน้าไปได้ไม่ถึงห้านาที คงจะเร็วไปถ้าผมจะรับแหวนนั้นไว้ สำหรับผมแล้ว การจะสวมแหวนของใครซักคน นั่นต้องหมายความรู้สึกรักที่พิเศษและยิ่งใหญ่ แต่ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมถึงขนาดนั้น “พี่รู้ว่าก้องกำลังคิดอะไร พี่ไม่ได้จะเร่งรัดก้องขนาดนั้น พี่ก็แค่อยากให้ก้องรู้ว่าพี่จริงใจ อย่าทำลายความตั้งใจของพี่เลยนะ” คำพูดของพี่นิคทำให้ผมต้องนิ่งงัน ผมไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาเลี่ยงได้อีก ถึงวันนี้ผมเชื่อสนิทใจแล้วว่าคนตรงหน้าจริงใจกับผมมากแค่ไหน แต่สำหรับเรื่องแหวน.. รู้ตัวอีกทีแหวนทองคำขาวสีนวลละเอียดก็ถูกสวมเข้าไว้กับนิ้วนางของผมแล้ว ผมอึกอักทำตัวไม่ถูก อยากจะถอดมันคืนให้กับเจ้าของ แต่พอเห็นสีหน้าอ้อนวอนของพี่นิคแล้วก็ทำไม่ลง “พี่ตั้งใจเอามาให้ก้องนะ อย่าทำให้พี่เสียความตั้งใจสิ..นะครับ”  แล้วผมจะพูดยังไงได้ ผมได้แต่แอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ขอบคุณนะครับพี่นิค ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง “ขอบคุณนะครับ” ทำไมนะ กับคนที่ดีกับผมขนาดนี้แต่ทำไมผมถึงต้องรู้สึกกลัวกับการตัดสินใจนั้นด้วย ในเมื่อพี่นิคช่างแสนดี อบอุ่น อ่อนโยน เค้าไม่เคยแม้แต่จะทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดด้วยซ้ำ ตรงกันข้าม ที่ผ่านมาพี่นิคเคยแต่จะทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น รู้สึกสบายใจ ปลอดภัย และปล่อยวาง เค้าเหมือนคนที่เข้ามาช่วยโอบอุ้มอารมณ์ที่เลวร้ายของผมให้มันหมุนกลับไปในทิศทางที่ดีขึ้น ผมไม่เคยต้องมานั่งหนักใจ หรือต้องมานั่งคิดมากในเรื่องของพี่นิคเลยซักครั้ง หรือสิ่งเหล่านั้นมันจะเป็นเพราะว่าผมไม่ได้ใส่ใจ ก็เลยไม่เคยเก็บเอาเรื่องของพี่นิคมาคิด ไม่เหมือนกับ..อีกคน ที่ผมมักจะเผลอเอาเรื่องของเค้าเข้ามาใส่หัวจนปวดสมอง และบางครั้งมันก็แย่กว่านั้นตรงที่มันลามไปปวดที่..หัวใจ เลิกคิดซะ..ก้องบดินทร์  ถ้าอยู่กับพี่นิคแล้วทำให้ไม่ต้องมีเรื่องมาคิดให้ปวดหัวก็ดีแล้วนี่ ถ้าอยู่กับพี่นิคแล้วทำให้ไม่ต้องมาคอยนั่งกังวลในเรื่องนั้นเรื่องนี้ของพี่เค้ามันก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่รึไง นั่นแสดงว่าพี่เค้าทำให้เราสบายใจ ให้เราไม่คิดมากต่างหาก ซึ่งมันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอก้อง คนที่ดีขนาดนี้มาอยู่ตรงหน้า แล้วเราก็ได้ตัดสินใจลงไปแล้ว ยังจะมัวมากังวลอะไรอีก.. [แก้ไขชื่อตอนจ้า] แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 23:37:06 แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 23:36:12 จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 22:43:19

ความคิดเห็นที่ 91 ทำไมลงอีกขยึงนึงแล้วหาย ยังไม่จบตอนนะคะ จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:09:12

ความคิดเห็นที่ 92 ปอออออออออออออออออออออออออ ทำไมมันเครียดและดราม่าเช่นนี้ มีคำต้องห้ามเปล่า ปอ ลบอัตโนมัตินะ แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 23:11:01 จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:10:19

ความคิดเห็นที่ 93 ในที่สุดผมก็เลิกคิดได้ แต่นั่นไม่ใช่เพราะผมสามารถทำใจให้สมองมันปรอดโปร่งได้หรอกนะ แต่เป็นเพราะว่าตอนนี้ผมมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องพักแล้วต่างหาก ผมไขกุญแจเข้าไปพร้อมกับถอนหายใจเมื่อพบกับความว่างเปล่า แปลกจัง..ในเมื่อผมเองไม่ใช่หรือที่เรียกร้องที่จะออกมาจากคอนโดนรกนั่นตลอดเวลา ผมเองไม่ใช่หรือที่เป็นคนร้องขอกับผู้ชายคนนั้นแทบทุกวัน ว่าให้ปล่อยผมไป... แต่พอมาวันนี้ วันที่ผมได้โอกาสนั้นแล้ว โอกาสที่ผมจะได้มาอยู่ในห้องนี้ ได้มาอยู่ในที่ๆจะไม่มีเค้า ไม่มีคนนิสัยไม่ดีมาคอยทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดและหัวเสีย ผมควรจะดีใจถึงจะถูก แต่ทำไมตอนนี้ผมกลับรู้สึกแปลกๆ ผมนั่งกอดเข่าขดอยู่ที่พื้นข้างๆเตียงนอน ความรู้สึกเจ็บแปลบแล่นร้าวมาถึงที่อกซ้ายของผมอีกครั้งเมื่อความเงียบมาเยือนเหมือนเพื่อจะตอกย้ำว่าตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องพักเพียงลำพัง... ทำไมมันถึงเหงาได้ขนาดนี้นะ.. ผมกระชับอ้อมกอดตัวเองแน่นด้วยความรู้สึกหนาว หนาวที่ตรงนี้ ตรงที่หัวใจ.. ‘คุณจะทำอะไรน่ะ！’ ‘ก็จะเตือนความจำของคุณไง.......ว่าเราเป็นอะไรกัน’  ฉับพลันภาพความทรงจำอันเลวร้ายที่สุดในชีวิตก็ปรากฏขึ้นในหัว ผมก้มหน้าลงกับหัวเข่าแน่นราวกับว่ามันจะช่วยทำให้ผมลืมเลือนเรื่องราวเหล่านั้นลงได้ สัญชาตญาณของการเอาตัวรอดถูกใช้เป็นครั้งแรก ผมพยายามลุกหนีจากเตียงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ไม่ทันเมื่อเค้าคว้าเอวของผมเอาไว้แล้วจับผมกดลงไปนอนกับเตียงพร้อมกับมือที่ถูกพันธนาการติดไว้ที่พื้นฟูก ผมรู้สึกถึงสัญญาณอันตรายที่กำลังถาโถมเข้ามา ความรู้สึกกลัวเข้ามาแทนที่ทุกสรรพสิ่ง และแล้วสิ่งที่ผมกลัวก็ปรากฎเป็นภาพเมื่อเค้าทับลงบนตัวผมแล้วใช้กำลังเข้ารุกรานจนผมตั้งตัวไม่ทัน เสียงในลำคอของผมพยายามร้องเรียกให้เค้าหยุดการกระทำอันเลวร้ายนั้น แต่มันก็ไม่มีประโยชน์เมื่อดูแล้วอารมณ์โกรธของเค้ากำลังถูกจุดจนมันรุ่มร้อนดังไฟลูกใหญ่ที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า หยุดนะ..ผมบอกกับตัวเองให้หยุดนึกถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อหลายชั่วโมงก่อนนั้นไปซะ เพราะมันยิ่งทำให้หัวใจของผมมันเจ็บจนชาจนยากที่จะทนไหว ผมมุดหน้าลงไปซุกกับหัวเข่าแน่น น้ำตาหยดแรกในสองสามชั่วโมงมานี้ไหลรินออกมารดที่แก้มของผมอีกครั้ง ผมเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นสะอื้น พอแล้ว..ผมไม่อยากจะร้องไห้เพราะเค้าอีกแล้ว.. ผมเริ่มเห็นทางรอดเมื่ออยู่ๆแรงกดที่ข้อมือของผมก็เบาลง ผมตัดสินใจรวบรวมกำลังทั้งหมดผลักเค้าออกจนในที่สุดผมก็ทำได้ เค้ากระเด็นออกไปจากตัวผม ผมมองไปที่ประตูห้องและหวังว่าขาของผมมันจะสามารถพาผมวิ่งออกไปถึงตรงนั้นได้ ทว่าผมที่กำลังจะวิ่งลงจากเตียงก็ต้องล้มลงเมื่อเค้าฉุดข้อเท้าของผมแล้วดึงอย่างแรงจนตัวผมไถลไปอยู่ไต้ร่างของเค้าอีกครั้ง  หัวใจของผมหล่นวูบเมื่อสัณชาตญาณกำลังจะบอกผมว่าผมต้องไม่รอดแน่ๆ เค้าถอดเสื้อผ้าของผมออกอย่างไม่ใยดีว่าผมจะเจ็บแค่ไหน ข้อมือของผมถูกเสื้อของตัวเองมัดติดไว้กับหัวเตียง ความรู้สึกเจ็บที่ข้อมือแล่นขึ้นมาจนแทบทนไม่ไหว ผมร้องให้เค้าหยุดแต่เค้ากลับไม่ได้สนใจคำร้องขอของผมเลย เค้ารุกรานผมอย่างรุนแรงจนผมรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งตัว  ผมกลัว..ผมบอกกับตัวเองแบบนั้น สิ่งที่เค้ากำลังทำอยู่มันทำให้ผมกลัว ยิ่งไปกว่านั้นมันกำลังทำให้หัวใจของผมเจ็บปวดเจียนตาย เหลือก็แค่ย้ำให้แผลมันลึกลง ลึกลง และสุดท้ายก็คงจะแตกสลายลงไปในอีกไม่ช้า.. นี่หรือ คนที่พร่ำบอกกับผมทุกวันว่ารัก นี่หรือคนที่ร้องขอให้ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาแล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ นี่หรือคือคนที่สัญญากับผมเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ผมต้องเสียใจอีก นี่หรือคนที่บอกว่าจะทำให้ผมมีแต่ความสุข และนี่หรือ คือคนที่ผม..รัก  เค้าทำกับผมแบบนี้หรือ.. คำถามต่างๆที่รุมเร้าเข้ามายังสมองทำให้หัวใจของผมรู้สึกเจ็บปวด ผมเริ่มหยุดขัดขืนเพราะร่างกายหมดหนทางที่จะต้านทานกับความเจ็บได้  ทุกอย่างที่ประเดประดังเข้ามากำลังทำให้ผมหมดแรง แต่ที่เจ็บไปกว่านั้นคือ..หัวใจ.. ในที่สุดน้ำตาหยดแรกของวันก็ไหลออกมาจนได้ ตัวของผมเริ่มสั่นด้วยอาการสะอื้นที่ยากเกินจะกลั้นเอาไว้ ผมได้แต่ปล่อยให้เค้ารุกล้ำตามความต้องการโดยที่ผมไม่สามารถจะทำอะไรได้เลย นี่คือร่างกายของผม แต่ผมกลับไม่มีสิทธิ์แม้แต่ที่จะหวงแหน นี่คือร่างกายของผม แต่ผมกลับไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะปกป้อง ผมผิดอะไร... ฮึก! เข่าของผมเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาที่ยังคงพากันไหลออกมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ทำไมผมถึงไม่ลืมเรื่องนั้นไปซักที..ผมกระชับอ้อมกอดของตัวเองแน่นขึ้นไปอีกแต่แล้วรอยแดงที่คอมือของผมมันก็สร้างความเจ็บปวดจนยากที่จะกลั้นน้ำตาระลอกใหญ่เอาไว้ได้ ผมเอาฝ่ามือตัวเองถูไถไปที่แขนและเนื้อตัวแรงๆเพื่อหวังจะลบร่องรอยแห่งความเจ็บปวดที่ฝังอยู่แทบจะถ้วนทั่วร่างกาย ผมกำต้นแขนของตัวเองเอาไว้เมื่อพบว่ามันมีรอยช้ำเป็นรูปมือ มือที่เค้าบีบอย่างแรงจนทำให้ผมเจ็บไปทั้งหัวใจ ผมได้ยินเพียงเสียงสะอื้นไห้ของตัวเองที่ดังระงมอยู่ในห้องที่เงียบเหงา สภาพผมในตอนนี้คงจะดูน่าสมเพชไม่ต่างจากหมาข้างถนนที่ใครนึกอยากจะขว้าง จะปาข้าวของ หรือจะทำอะไรกับมันก็ได้ เค้าทำเหมือนผมไม่มีค่า.. “คุณผิดสัญญา” “คุณทำแบบนี้กับผมได้ยังไง..” เสียงสั่นๆที่ออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้น คำถามที่ผมอยากรู้ แต่คงจะไม่มีวันได้คำตอบ  ผมรำพันออกมาก็เพียงเพื่อจะตอกย้ำให้ตัวเองได้รู้และจำถึงสิ่งที่เค้าได้ทำเอาไว้ จะได้เอาไว้คอยเตือนตัวเองว่าอย่าได้เผลอเอาหัวใจไปให้คนใจร้ายคนนั้นอีกเป็นอันขาด..   เสียงข้อความจากพี่นิคทำให้ผมรู้สึกตัวและเงยหน้าขึ้นจากเข่าที่เปียกโชกไปด้วยน้ำตา บรรยากาศรอบห้องที่มืดแทบจะสนิทถ้าไม่ได้แสงจากนอกหน้าต่างช่วยทำให้ผมรู้ว่าคงจะค่ำแล้ว ผมมองไปที่นาฬิกาในโทรศัพท์มือถือที่บอกเวลาสี่ทุ่มกว่าๆ นี่ผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมอดแปลกใจไม่ได้ว่าเพราะอะไร ข้อความขอให้หลับฝันดีของพี่นิคถึงไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นมาได้เลยแม้แต่น้อย หรือนั่นอาจะเป็นเพราะนี่คือเรื่องปกติของพี่นิคอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนจะถึงวันนี้..วันที่ผมตัดสินใจตกลงคบกับเค้าเสียอีก ผมลุกขึ้นไปเปิดไฟก่อนจะพาตัวเองไปอาบน้ำแล้วล้มลงนอนที่เตียงด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้ทั้งวันผมเจอเรื่องราวมามากมาย ทั้งเรื่องที่น่าจำ และเรื่องที่ควรจะลืม.. ผมนอนพลิกไปพลิกมาอยู่นาน อาการนอนไม่หลับของผมเริ่มกลายมาเป็นโรคประจำตัวผมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่า เตียงที่มีผมนอนอยู่คนเดียว มันกว้างเกินไป... ความรู้สึกบางอย่างที่ใครหลายๆคนพากันเรียกว่าเหงา เข้ามาแทรกแซงในหัวใจของผมอีกครั้ง ความรู้สึกชื้นแฉะที่ปลายตาเกิดขึ้นพร้อมกับหยดน้ำบางๆที่ไหลร่วงลงมาเป็นรอยยาวลงมาที่แก้ม ผมใช้มืดปาดมันออกและพยายามควบคุมไม่ให้ของเหลวเหล่านั้นไหลออกมาได้อีก แต่ทว่ามันกลับช่างยากเย็นเหลือเกิน ทำไมนะ..ทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้..ผมรู้ว่าตอนนี้หัวใจของผมมันกำลังบอกกับตัวเองว่าอะไร ผมรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นผมถึงต้องมานอนร้องไห้อยู่แบบนี้ และผมพยายามข่มความรู้สึกแบบนั้นเอาไว้เพราะรู้ดีว่ามันเป็นความรู้สึกที่ไม่ควรจะเกิด “ผมคิดถึงคุณ..” อีกครั้งกับหยดน้ำที่ระรินลงมาที่แก้มของผมแล้วไหลลงไปถึงหมอนจนมันเปียกชุ่มไปหมด ผมจะทำยังไง ผมควรจะจัดการกับความรู้สึกดีนี้ยังไงดี... ‘ในเมื่อเรารู้ว่าในน้ำมีปลาฉลาม เรายังจะอยากลงไปว่ายเล่นอีกเหรอก้อง..’ ‘ไม่รู้ไม่เป็นไร แต่ในเมื่อเราเองก็รู้ดีว่าอะไรคือสิ่งที่จะทำให้เราต้องเจ็บปวด...แล้วมันจะมีเหตุผลอะไร ที่เราจะต้องเข้าไปยุ่งกับมันด้วย สู้พยายามให้เราอยู่ห่างจากต้นเหตุของความเสียใจนั้นไม่ดีกว่าเหรอ  ก้องเข้าใจที่พูดใช่มั้ย’ พี่นิคพูดถูก ผมพยายามท่องประโยคเหล่านั้นเอาไว้ในใจ หวังจะให้มันช่วยเตือนตัวเองว่าอย่าได้คิดจะกลับเข้าไปในวังวนของความทุกข์ทรมานนั้นอีก แต่ว่าพี่นิคจะรู้บ้างมั้ย สำหรับผมแล้ว...พีรวิชญ์ไม่ใช่ปลาฉลาม แต่เค้าเป็นน้ำทะเล ทะเลที่มีแต่คลื่นลมแรงที่คอยจะพัดพาให้หัวใจของใครบางคนถูกซัดเสียจนกระเด็นกระดอน กว่าจะรู้ตัวอีกทีหัวใจดวงนั้นก็ถูกซัดไปอยู่ที่กลางทะเลเสียแล้ว จากนั้นทะเลก็จะคงความเงียบสงบ และปล่อยให้หัวใจดวงนั้นลอยเคว้งอย่างโดดเดี่ยว และเมื่อหัวใจดวงนั้นรู้ตัวว่าตัวเองถูกซัดสาดออกมา จะหาทางกลับเข้าฝั่งก็ทำไม่ได้...หัวใจมองไปรอบๆเห็นแต่เพียงความเงียบและความสว่างที่น้อยลงๆของท้องฟ้า หัวใจร้องเรียกหวังจะให้มีใครมาพบและช่วยเหลือแต่ก็กลับไม่มีสิ่งใดตอบรับคำขอจากเค้า คลื่นลมที่กระเพื่อมน้อยๆทำให้หัวใจตั้งสติได้ เค้าหวังว่าคืนนี้ทะเลอาจจะใจดี ช่วยพาเค้ากลับเข้าฝั่ง หัวใจเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทว่าพอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า กลับพบว่าตัวเองยังอยู่ที่เดิม กลางทะเลที่เวิ้งว้างว่างเปล่า และตอนนี้..หัวใจดวงนั้นก็กำลังร้องไห้.. ผมปาดน้ำตาที่ไหลดิ่งลงมาเปื้อนแก้มอีกครั้ง คำพูดของพี่นิคที่เหมือนจะช่วยเตือนใจตัวเองได้ดี แต่มันช่างยากเย็นเหลือเกินในความเป็นจริง ไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะต้องทำให้ตัวเองเจ็บปวด...แต่ถ้าทุกคนคิดแล้วทำมันได้ง่ายขนาดนั้น คำว่าเสียใจก็คงจะไม่ถูกบันหยัดเอาไว้ในพจนานุกรม  เพราะถ้าเราทำได้ เราก็จะสามารถพาตัวเองหลีกเลี่ยงกับความเสียใจเหล่านั้นได้เช่นกัน คงจะไม่มีใครได้รู้จักคำว่าเสียใจแน่ๆ แต่นั่นเป็นเพราะว่ามันไม่ง่ายแบบนั้นไง ..ผมถึงได้มาอยู่ที่นี่ในตอนนี้.. ผมกำลังหยุดยืนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ ห้องสี่เหลี่ยมที่กำลังพาผมขึ้นไปถึงในที่ๆผมต้องการจะไป ไม่นานนักประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก ผมก้าวเดินออกไปอย่างช้าๆ.. ผมไม่รู้ว่าผมมีเหตุผลอะไรถึงต้องมาอยู่ที่นี่ ผมรู้แต่เพียงว่า..ผมอยากมาเห็นเค้าทั้งๆที่ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมจะกล้าเคาะประตูแล้วเข้าไปหาเค้าในห้องรึเปล่า แต่ยังไงซะตอนนี้ผมก็มาถึงแล้ว.. เสียงหัวเราะต่อกระซิกอย่างอารมณ์ดีของผู้หญิงคนหนึ่งที่ดังแว่วๆมาจากข้างหลังทำให้ผมกวาดตามองที่ที่จะสามารถพาตัวเองเข้าไปหลบได้ ผมรีบวิ่งไปแอบอยู่ที่มุมกำแพงที่เลยห้องของพีออกไปอีก ทำไมผมจะจำเสียงนั้นไม่ได้ เสียงของผู้หญิงที่กำลังหัวเราะอย่างร่าเริงค่อยๆเพิ่มความดังมากขึ้นเมื่อเจ้าของเสียงเดินเข้ามาใกล้ทุกที ไอรินที่เดินขนาบข้างผู้ชายอีกคนอยู่ไม่ห่าง แขนของเธอเกาะเกี่ยวกับแขนของเค้าเอาไว้ราวกับกลัวว่าเค้าจะหายไปไหนซะอย่างนั้น ท่าทีแนบชิดสนิทสนมที่ใครๆดูแล้วก็คงคิดเหมือนกันหมดว่าเค้าทั้งสองคนคือคู่รัก  สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้ทำให้ผมรู้สึกกลัว กลัวว่าสิ่งที่ผมคิดจะเป็นจริง สุดท้าย...มีดแหลมคมที่ถูกเตรียมเอาไว้ก็พุ่งเข้ามาทิ่มแทงหัวใจของผมเสียจนชาหนึบ เมื่อทั้งสองคนหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องๆนั้นด้วยกัน ผู้ชายคนนั้นก็ล้วงกุญแจห้องออกจากระเป๋ากางเกงแล้วสอดใส่เข้าไปที่ลูกบิดประตู เป็นการยืนยันความกลัวของผมว่ามันได้เกิดขึ้นจริงๆ เค้ากำลังจะเข้าห้องไปด้วยกัน..ผมกำลังจะหันหลังก้าวออกไปที่ลิฟต์อีกฝั่ง ทว่าภาพบางอย่างก็หยุดขาของผมเอาไว้ ไอรินแตะข้อมือที่กำลังจะไขกุญแจของพีรวิชญ์ และจับให้ตัวเค้าหันหน้าเข้าหา หญิงสาวใช้นิ้วมือดันจนหลังของพีร่นไปติดกับกระตู เธอยกมือขึ้นโอบรอบคอ แล้วออกแรงโน้มเค้าให้ลงมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ภาพตรงหน้าทำให้ผมทนที่จะดูต่อไปอีกไม่ไหว ผมหันหลังแล้วพาตัวเองวิ่งไปที่ลิฟต์ที่อยู่อีกฝั่งของคอนโด ประตูลิฟต์ปิดลงแล้ว พร้อมๆกับผมที่กำลังนิ่งงันและเหม่อมองออกไปอย่างเลื่อนลอย ผมกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ที่ผมเห็นเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา รู้ตัวอีกทีหลังของผมก็เย็นวูบกับสัมผัสที่ผนังลิฟต์ หยาดน้ำใสๆที่คลอออกมาทำให้ตาของผมพร่ามัว และสุดท้ายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในหัวใจของผมทั้งหมดทั้งมวลก็ถูกปล่อยออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ ผมเอียงหน้าเบียดกับผนังลิฟต์เพื่อกลบเกลื่อนเสียงสะอื้นของตัวเอง น้ำตาที่ไหลออกมากำลังทำให้ผมยิ่งรู้สึกเจ็บปวด ครั้งที่เท่าไหร่ของวันที่ผมร้องไห้....ผมมันผิดเอง ที่ดันคิดถึงคุณแล้วมาที่นี่ ทำให้ผมต้องเห็นภาพที่ผมไม่อยากจะเห็น ผมมันผิดเองที่ห้ามความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ ทั้งที่พี่นิคก็เตือนแล้วแต่ผมก็ยังมา..ผมมันผิดเอง..ที่เจ็บเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักจำเสียที” “อ้าวน้องก้อง มาได้ไงคะเนี่ย” พี่ตุ่มถามผมพร้อมๆกับเลื่อนรั้วบ้านเปิดให้ผมได้เข้าไป ผมส่งยิ้มออกไปให้กับคนตรงหน้า พี่ตุ่มมองชะเง้อไปข้างหลังของผมเพื่อจะหาใครซักคน แต่เมื่อพบว่าผมมาคนเดียวก็ยิ่งทำสีหน้างุนงงเข้าไปใหญ่ “ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอคะน้องก้อง” ผมชะงักไปกับคำถามนั้น แต่สุดท้ายก็ส่ายหน้ากลับไปเป็นคำตอบ “เปล่านี่ครับพี่ตุ่ม ก้องแค่คิดถึงแม่น่ะ นี่ก็บ้านก้องนะ ก้องจะกลับมาหาแม่บ้างไม่ได้เลยรึไง” ผมทำสีหน้าเง้างอดอย่างที่คิดว่าน่ารักเหมือนเคยๆ ไม่อยากให้ใครต้องรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้ ไม่อยากให้ใครรู้ถึงปัญหาของผมกับพี พี่ตุ่มหรี่ตามองผมด้วยท่าทีจับสังเกต หรือจริงๆท่าทางแบบนี้ของพี่ตุ่มดูจะเหมือนคนที่กำลังพยายามจะจับผิดกันเสียมากกว่า ผมยิ้มตาหยีกลับไป ผมว่าผมรีบอ้อนให้พี่ตุ่มเข้าบ้านก่อนดีกว่า ปล่อยไว้อย่างนี้ผมต้องถูกชายหัวใจสาวที่แสนจะฉลาดคนนี้จับพิรุธได้แน่ๆเลย  อย่างที่ผมคิดเอาไว้ไม่มีผิด ทันทีที่แม่เจอผม แม่ก็ถามถึงพีทันที ผมล่ะไม่เข้าใจจริงๆว่าผู้ชายคนนั้นมาโปรยเสน่ห์อิท่าไหน ครอบครัวของผมถึงได้รักนักรักหนาขนาดนี้ แม่นะแม่ แทนที่จะถามลูกชายก่อนว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย แต่กลับถามถึงลูก..เอ่อ..กลับถามถึงแต่นายพีรวิชญ์ ตอนนี้ทุกคนเข้านอนหมดแล้ว จริงๆผมเองก็เข้านอนไปแล้วเหมือนกัน แต่เรื่องหลายๆเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้มันทำให้ผมต้องนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงนานนับเป็นชั่วโมง จนสุดท้าย..ผมก็ต้องลุกออกจากที่นอน ลงมานั่งที่ศาลาหน้าบ้านอยู่คนเดียว..พระจันทร์เต็มดวงที่ลอยเคว้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนท้องฟ้าสีเข้มนั้น หลายๆคนที่กำลังมีความสุขคงจะต้องมองว่ามันสวยงามมากแน่ๆ แต่ทำไมนะ..ทำไมตอนนี้ผมถึงรู้สึกว่ามันน่าสงสารเสียเหลือเกิน อาจเป็นเพราะบรรยากาศแห่งสีสันในกรุงเทพทำให้บดเบียนการมาเยือนของดวงดาวที่จะได้อยู่เคียงข้างพระจันทร์ พระจันทร์ในมุมมองของผม มันก็เลยดูอ้างว้างและหงอยเหงาเหมือนในตอนนี้...ผมรีบสลัดความคิดฟุ้งซ่านที่จะทำให้น้ำตาของผมเริ่มคลอหน่วย เหนื่อย..เหนื่อยเหลือเกิน..แล้วนับจากนี้ผมควรจะทำยังไงต่อไปดี.. “น้องก้อง” เสียงแหบห้าวที่ดูตุ้งติ้งทำให้ผมคืนสติ พี่ตุ่มถือแก้วน้ำลงมานั่งข้างๆผม “พี่ตื่นลงมากินน้ำ เห็นเรานั่งอยู่คนเดียว เป็นอะไรไปอีกล่ะ นอนไม่หลับล่ะสิ” “เอ่อ..เปล่าครับพี่ตุ่ม ก้องแค่..ยังไม่ง่วงน่ะ” “นั่นแล่ะเค้าเรียกว่านอนไม่หลับ พี่ก็เคยบอกน้องก้องไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่ามีอะไรก็ต้องหันหน้าคุยกันดีๆสิ หนีหลับมาหลบอยู่ที่บ้านแบบนี้ จะเข้าใจกันได้ยังไง”   “เอ่อ..ก้องไม่ได้มีปัญหากับพีซะหน่อยครับ ก้องบอกแล้วไงที่ก้องกลับบ้านก็เพราะว่าก้องคิดถึงแม่ แล้วก็คิดถึงพี่เจ๋ง คิดถึงพี่ตุ่มด้วยนะ” ท้ายเสียงของผมเต็มไปด้วยน้ำเสียงออดอ้อน หวังจะช่วยเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปได้ “ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนเลยนะ ทำไมพี่จะไม่รู้ นิสัยเราน่ะ พี่แค่เห็นตอนเรายืนอยู่หน้ารั้วก็รู้แล้วล่ะค่ะว่ากำลังมีเรื่องไม่สบายใจ” “ไม่มีอะไรจริงๆครับพี่ตุ่ม ก้องแค่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยแค่นั้นเอง จริงๆนะ ” “จริงเหรอคะ” พี่ตุ่มยังคงหรี่สายตามองอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อ แต่สุดท้ายพี่สาวที่แสนจะน่ารักของผมก็เลิกซักไซร้ พี่ตุ่มเดินไปหยิบยาพร้อมกับน้ำเปล่าส่งให้ก่อนจะไล่ให้ผมขึ้นไปนอน เพื่อไม่ให้พี่ตุ่มที่เหมือนจะเชื่อเกิดสงสัยขึ้นมาอีก ผมจึงต้องทำตามอย่างว่าง่าย แสงแดดอ่อนๆที่หลุดลอดออกมาจากผ้าม่านผืนบางทำให้ผมรับรู้ถึงการมาเยือนของรุ่งอรุณ ผมหยิบนาฬิกาที่หัวเตียงขึ้นมาดู แย่จัง..เก้าโมงแล้ว ผมไม่เคยตื่นสายขนาดนี้เลย คงเป็นเพราะเมื่อคืนกว่าจะหลับได้ก็คงปาเข้าไปเกือบเช้า ผมรีบลุกขึ้นทำธุระส่วนตัวแล้วลงไปข้างล่าง แต่แล้วบางสิ่งบางอย่างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าก็ทำให้ผมต้องชะงักเท้าค้างเอาไว้อยู่ที่บันได ผู้ชายที่นั่งหันหลังมาทางผม เค้ากำลังคุยกับแม่ พี่ตุ่ม และพี่เจ๋งอย่างสนุกสนาน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าเค้าเป็นใคร แค่เห็นข้างหลังเค้าผมก็รู้แล้ว ผมรีบหมุนตัวกลับแต่แล้วก็ต้องหยุดเท้าเมื่อแม่เรียกผมเอาไว้ “ตื่นแล้วเหรอก้อง” “ครับแม่” แล้วผมก็ต้องเดินลงไปเผชิญหน้ากับเค้าจนได้ ผมเลือกที่นั่งที่จะให้ห่างจากเค้ามากที่สุด ตอนนี้แค่ผมเห็นหน้าเค้าผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมานิดๆแล้ว ภาพเหตุการณ์ที่ระยองเมื่อวานย้อนขึ้นมาในหัวจนผมไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเค้า “เดี๋ยวก้องมานะครับแม่” ผมรีบทำตามอย่างที่ใจคิดก่อนที่มันจะรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ ประตูห้องน้ำถูกปิดลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับแผ่นหลังของผมที่พิงมันเอาไว้ สูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อคลายความตึงเครียด เค้าจะมาทำไม..เค้าจะมาทำไม.. ผมหลบอยู่ในนั้นอยู่พักใหญ่ ทว่าพอผมเปิดประตูออกมาก็เบิกตาโตด้วยความตกใจ พีรวิชญ์ที่ไม่รู้ว่ามายืนอยู่ตรงหน้าห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ ดันผมให้เข้าไปข้างในอีกครั้งพร้อมกับหันไปกดล็อคที่ประตู “ทำอะไรของคุณ ผมจะออก”  ผมเบี่ยงตัวเอื้อมมือไปจับที่ลูกบิด แต่แล้วเค้าก็เข้ามาดันให้หลังของผมชิดกับกำแพง ผมรีบหันตัวหนีแต่แล้วเค้าก็ยกแขนขึ้นยันที่ผนังขวางผมเอาไว้ และเมื่อผมหันไปอีกข้างเค้าก็เอาแขนอีกข้างขึ้นมากั้นเอาไว้เหมือนกัน “ออกไปนะ” ผมตวาดใส่เค้าเสียงดัง ผมอยากทำให้เค้ารู้ว่าผมไม่มีอารมณ์จะมาให้คุณล้อเล่นได้ ผมไม่ได้อ่อนแอขนาดที่เค้าคิดจะทำอะไรกับผมก็ได้ “ฟังกันก่อนได้มั้ย” “ไม่ฟัง  ผมบอกให้คุณออกไปอยู่ห่างๆจากตัวผมเดี๋ยวนี้” พีรวิชญ์เชิดหน้าขึ้นถอนหายใจแรงๆออกมา “เรื่องเมื่อวาน ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะก้อง” สีหน้าวิงวอนและแววตาสำนึกผิดทำให้ผมเกือบจะเชื่อ แต่ทว่าเรื่องเหล่านั้นมันก็ทำให้ผมเจ็บจนเกินกว่าจะให้อภัยได้ “คุณบอกว่าคุณไม่ตั้งใจ” “ใช่ ผมไม่ได้ตั้งใจ” “คุณไม่ได้ตั้งใจ แต่คุณรู้มั้ยว่าผมรู้สึกยังไง” ผมเริ่มหมดความอดทน สายตาของผมเริ่มพร่าเลือนเมื่อมีน้ำใสๆออกมาคลออยู่ที่เบ้าตา “ออกไปนะ ผมไม่อยากฟังคุณพูดแล้ว” ผมดิ้นสุดชีวิตเพื่อจะพาให้ตัวเองออกจากการกั้นขวางของเค้าได้ แต่เค้าก็กลับเข้ามารวบเอวของผมเอาไว้จนตัวผมเข้าไปแนบชิด ผมออกแรงดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมกอดนั่นแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายน้ำตาที่คลออยู่แล้วก็พากันไหลออกมาระรินอยู่ที่แก้ม “ร้องไห้ทำไม” เค้าใช้ปลายนิ้วมือเช็ดน้ำตาให้ผม ผมสะบัดหน้าหนีออกจากมือหยาบกร้านนั่น “เรากลับมาดีกันเหมือนเดิมนะก้อง นะ..ผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจอีก ผมสัญญา” “สัญญา สัญญาแล้วก็จะเป็นเหมือนเมื่อวานอีกรึเปล่า สัญญาแล้วก็ทำไม่ได้  ผมไม่อยากฟังคำสัญญาพร่ำเพรื่อของคุณหรอก” ผมออกแรงดิ้นอีกครั้ง มือทั้งสองข้างของผมทุบซ้ำๆเข้าไปที่ตัวเค้าอย่างแรง คราวนี้เค้าคว้ามือของผมเอาไว้ “หยุดดิ้นซะทีเถอะก้อง คุณจะทำยังไงผมก็ไม่ปล่อยคุณหรอก ถ้าเรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง” “คุณนั่นแหละที่ทำให้คุยไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจที่ผมพูดหรือไง ว่าให้ปล่อยผมเดี๋ยวนี้ ผมไม่อยากฟังคุณพูดแล้ว” “ผมไม่ปล่อย” “ปล่อย” “ไม่ปล่อย” “ถ้าไม่ปล่อยผมจะร้องให้ลั่นบ้านเลย” ผมขู่เค้ากลับไปด้วยสีหน้าจริงจัง แต่สิ่งทีได้กลับมากลับมาสีหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวของเค้า นั่นยิ่งทำให้ผมโมโหมากขึ้นไปอีก ผมออกแรงดิ้นอีกครั้ง คราวนี้เค้ากลับย้ายตัวเองมากอดผมไว้จากด้านหลัง “คุณพีรวิชญ์!” “ครับ คุณก้องบดินทร์” ผมโกรธจริงๆนะ แต่ดูเค้าสิ เค้ากลับทำเป็นเรื่องตลก น้ำเสียงที่กวนอารมณ์แบบนั้นทำไมผมจะไม่รู้ว่าตอนนี้เค้ากำลังทำหน้ายังไง “ผมรักคุณนะก้อง” เสียงแผ่วเบาที่กระซิบอยู่ข้างๆหูทำให้ผมนิ่งสนิท  แต่ไม่นานผมก็ต้องตื่นจากภวังค์เมื่อรู้สึกได้ถึงไอ่อุ่นที่เกิดขึ้นบริเวณซอกคอ  ผมเอี้ยวตัวหนีจมูกที่ฉวยโอกาสซุกไซร้นั่น “หยุดนะ!” “หยุดก็ได้ แต่คุณต้อง..เอ๊ะ! นี่แหวนใคร!” เค้าคว้ามือผมขึ้นมา ก่อนจะพลิกให้ผมหันกลับไปเผชิญหน้ากับเค้า “ของไอ้นิคใช่มั้ย ” พีรวิชญ์ถอดแหวนออกจากนิ้วของผมแล้วจับมันโยนลงไปในชักโครก เสียงน้ำที่ดูดกลืนแหวนลงไปทำให้ผมตะลึงงัน “คุณทำอะไรของคุณ” “ก็ทิ้งแหวนไง ทำไม..อยากได้เหรอ ผมจะซื้อให้คุณกี่วงก็ได้นะ” เสียงขุ่นขบฟันพูดออกมา ผมตวาดตอบกลับ “แต่นั่นมันแหวนของพี่นิค คุณไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนี้นะ!” พีรวิญช์ดึงตัวผมให้เข้าไปชิดเค้ามากขึ้นไปอีกจนผมรู้สึกอึดอัด “ทำไม..หวงนักเหรอแหวนของมันเนี่ย” “ใช่! หวงมาก ของทุกอย่างที่เป็นของพี่นิค ผมหวงหมดแหละ ” “ก้อง!!” เค้าตวาดใส่ผมเสียงดัง แววตาโมโหของเค้าทำให้ผมเองก็อดไม่ได้ที่จะจ้องตอบกลับไปด้วยสีหน้าเอาเรื่อง ก็ทีคุณยังทำอะไรต่อมิอะไรกับผู้หญิงคนนั้นได้เลย แล้วทำไมผมจะมีพี่นิคบ้างไม่ได้ล่ะ เค้านิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาแรงๆเพื่อให้ตัวเองใจเย็นลง “ผมจะมารับคุณกลับ” “ผมไม่กลับ!”ผมรีบตอบทันควัน “ผมไม่สน ยังไงวันนี้คุณก็ต้องกลับไปกับผม” ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร เค้าก็ดึงผมออกจากห้องน้ำตรงไปที่รถแล้ว “ปล่อยผมนะคุณพี ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นน่ะ !” ผมเหวี่ยงแขนแรงๆหวังจะให้มือของผมหลุดจากพันธนาการที่แน่นหนานั่น ทันทีที่ประตูรถถูกเปิดเค้าก็ดันผมให้ขึ้นไปนั่งบนรถอย่างดาย ผมกระโดดลงด้วยความดื้อดึงแล้วก้าวเท้าวิ่งเข้าไปในบ้านแต่กลับถูกเค้าคว้าเอาไว้ได้ เค้าผลักผมไปที่รถ ความรู้สึกเจ็บร้าวที่แผ่นหลังที่กระแทกกับตัวรถทำให้ผมเผลอเบ้หน้าออกมา แต่แล้วน้ำเสียงดุดันบวกกับแววตาขุ่นเคืองของคนตรงหน้าก็ทำให้ผมลืมความเจ็บเหล่านั้นไปจนหมด “คุณจะเอายังไงก้อง ผมมารับคุณกลับคุณก็ไม่กลับ!” “ก็ผมก็บอกแล้วว่าผมไม่อยากกลับ คุณจะมาบังคับผมทำไม” “เหอะ..อ๋อ..ถ้าเป็นพี่นิคอะไรนั่นคุณคงจะยอมขึ้นรถไปดีๆ ไม่หือไม่อือเลยซักคำใช่มั้ย ” น้ำเสียงดุดันบวกกับสีหน้ายิ้มเยาะเหล่านั้นทำให้หัวใจของผมเจ็บแปลบ เค้ากำลังดูถูกผมอีกแล้ว สำหรับเค้าแล้วผมมันใจง่ายขนาดนั้นเลยรึไง “ก็อาจจะใช่..เพราะเค้าไม่เคยทำกับผมเหมือนที่คุณทำ เค้าไม่เคยฉุดกระชากลากถูกจนผมเจ็บไปทั้งตัวและหัวใจแบบคุณ เค้าไม่เคยตวาดและใช้น้ำเสียงดูถูกความรู้สึกของผมเหมือนคุณ ” และเค้าก็ไม่เคยเข้าห้องไปกับผู้หญิงอีกคนเหมือนที่คุณทำด้วย ผมได้แต่คิดประโยคสุดท้ายนั่นในใจ ไม่กล้าพูดออกไปให้เค้ารู้ว่าเมื่อวานผมกลับไปที่นั่น..ผมหลบสายตาที่นิ่งงันของเค้า พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้มันไหลออกมาให้คนตรงหน้าได้เห็น “ก้อง..”   ผมเบี่ยงตัวหลบมือใหญ่ของเค้าที่ยกขึ้นมาใกล้ที่แก้ม ได้โปรด..ได้โปรดอย่าทำให้ผมความรู้สึกของผมต้องถลำลึกลงไปมากกว่านี้เลยจะได้มั้ย..แค่นี้ผมก็เจ็บปวดมากพอแล้ว “จะกลับกันแล้วเหรอคะน้องพีน้องก้อง” เสียงพี่ตุ่มที่ตะโกนออกมาจากหน้าบ้านช่วยกระชากความรู้สึกน่าอึดอัดระหว่างผมกับเค้าลงไปได้ ผมรีบหันไปปาดน้ำที่ปริ่มอยู่ที่หางตาออก ส่วนเค้าเองก็หันไปยิ้มให้กับกระเทยร่างท้วมเหมือนว่าเรากำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นปรกติ “เอ่อ..ครับพี่ตุ่ม ยังไงผมกับก้อง..ลาเลยละกันนะครับ เอ่อ..ฝากลาแม่ฟองด้วยนะครับ” พีรวิชญ์ยกมือไหว้อย่างนอบน้อมเหมือนที่เคยทำ ผมที่ได้ยินว่าเค้ากำลังพูดมัดมือชกผมก็รีบหันไปถลึงตาใส่อย่างไม่พอใจ “ใครจะกลับกับคุณ ผมไม่กลับนะ” ผมรีบเบี่ยงตัวจะเดินไปหาพี่ตุ่ม “โถ่ก้อง” เค้าคว้ามือผมเอาไว้ ผมรีบสะบัดมันออกแต่เค้าก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ “เดี๋ยวพี่ตุ่มจะรู้เข้านะ แล้วถ้าพี่ตุ่มเอาไปบอกแม่ด้วยล่ะก็ แม่ต้องไม่สบายใจแน่ๆเลย..” ถ้อยคำที่กระซิบแผ่วๆอยู่ข้างหูทำให้ผมต้องหยุดการดื้อดึงเอาไว้ หันไปมองที่พี่ตุ่มที่กำลังมองมาอย่างสงสัย ผมฝืนยิ้มออกไปเพื่อจะกลบเกลื่อนร่องรอยสงครามระหว่างผมกับนายพีรวิชญ์ เห็นดังนั้น คนข้างๆผมก็รีบเปิดประตูรถแล้วผายมือให้ผมขึ้นไปนั่งบนรถทันที.... ต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นอีก คุณจะทำให้ผมเสียใจอีกรึเปล่า...คุณพีรวิชญ์ -------------------------------------------------- ติดตามตอนต่อไปในวันศุกร์หน้านะคะ ขอให้สนุกกับการอ่านฟิคค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 23:57:59 จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:21:35

ความคิดเห็นที่ 94 ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่บี ปอจะลงเพลงจากโฟแชร์ค่ะ ตอนแรกดูในตัวอย่างมันก็ขึ้นแล้ว แต่พอกดลงจริงๆกลายเป็นลิ้งค่ะ(ก็เลยทำให้โดนลบล่ะมั้ง) ลงจากโฟแชร์ไม่ได้ซะที แล้วอยากได้พื้นสีดำด้วย ก็เลยทำคลิปลงยูทูปมันเองเลยค่ะ แปะง่ายดีทำเมื่อกี๊เลย == จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:23:50

ความคิดเห็นที่ 95 สงสัยจะติดลิ้งค์จริงๆแหละ มีความรู้สึกว่าก้องรับปากคบกับนิคเพราะต้องการประชดพีไงไม่รู้ จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:29:24

ความคิดเห็นที่ 96 หิหิ ก็มองได้หลายอย่างค่ะพี่ หรือบางที ก้องอาจจะคบเพราะสมองสั่งตามเหตุตามผลว่าควรจะคบ สมอง ไม่ใช่หัวใจ แอร๊ยยยยยยย(พูดเองแอร๊ยยยเอง 55555) จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:38:26

ความคิดเห็นที่ 97 555 สมองสั่งให้คบ ถามใจตัวเองก่อนเหอะก้อง ว่าคบกับนิคเพราะอะไร แต่คุณพีก็ทำตัวน่าเคืองจริงๆแหละ ส่วนยัยไอริณ น่าตบบบบบบบบ คลิปรายการเด็กอาร์ตจ้า เครดิต พี่หมี จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:43:29

ความคิดเห็นที่ 98 พึ่งเห็น ทริปอนุรักษ์ปลาพะยูนที่ตรังของพี่โอค่ะ วันพฤหัส - ศุกร์ 28 - 29 เมษายน               ทริปอนุรักษ์ปลาพะยูนที่ จ. ตรัง จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 23:49:50

ความคิดเห็นที่ 99 แปะ ป๊าบๆ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=v1ct012y&month=04-2011&date=22&group=3&gblog=1 จากคุณ : จะทำอะไรไม่เห็นต้องแคร์ใคร เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 00:25:55

ความคิดเห็นที่ 100 โม << อ่านแล้ว เม้นแล้วด้วย ขอบอกว่าชอบมากๆอ่ะ มากๆ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อยากอ่านต่อเร็วๆด้วย ><! แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 54 00:54:50 จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 00:54:21

ความคิดเห็นที่ 101 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10476103/A10476103.html ดีใจกับกระทู้พชร ณ ห้องเหลิมไทยเจ้าค่ะ 55555555555 จากคุณ : ปุยหมาม่วง เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 02:15:34