ความคิดเห็นที่ 1 คิดถึงทุกคน.....จุ๊บ...จุ๊บ....^_^ ได้นายวาฬมาไล่เรียงความเป็นมาแล้ว...รู้สึกดีจริงๆ แถ่งคิ้ว..แท้งคิ่ว.. จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 19:34:38

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณที่ชมว่าเป็นคนสม่ำเสมอ เหมือนอะไรไม่สน 555 จำได้ที่กดเข้าไปดูกระทู้นี้ครั้งแรกเพราะเป็นเรื่องผีแหละ :D จะว่าไปเพื่อนๆที่เคยคุยกันก็หายไปกันเยอะเลยเนาะ ไปไหนกันหมดแล้วเนี่ย จากคุณ : นางาเสะจัง เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 54 22:43:18

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 05:00:17

ความคิดเห็นที่ 4 จงสร้างเพื่อนใหม่ แต่คบเพื่อนเก่าไว้ เพื่อนใหม่ดั่งเงินสกาว เพื่อนเก่าดั่งทองประกาย ไมตรีใหม่ ประหนึ่งไวน์ใหม่ เวลาจักบ่มความละไม ให้ละมุนหอมหวาน มิตรภาพมั่นคงยืนนาน จักต้องผ่านบทเรียนคืนวันและความผันแปลทั้งหลาย ณ วันที่หน้าผากยับย่น เส้นผมกลายเป็นสีเทา เพื่อนเก่าล้มตาย เพื่อนใหม่เปี่ยมความหมาย ถนอมมิตรภาพแสนงามไว้ในดวงใจ เพื่อนใหม่ก็ดี เพื่อนเก่าที่มี ก็ดีเหมือนกัน-ใช่ไหม จงสร้างเพื่อนใหม่ แต่คบเพื่อนเก่าไว้ เพื่อนใหม่ดั่งเงินสกาว ...................... เพื่อนเก่าดั่งทองประกาย -*- PS : ไม่รู้... กระทู้สุนทรีโคดที่คุณวาฬตึ๊งเอาไว้น่ะจะเป็นยังไง       แต่กระทู้นี้ก็สุนทรีอยู่นะ ........เราว่า - เครดิต จาก หนังสือ ฉันรักเธอ ฉันเกลียดเธอ ชีวิต - - 'ปราย พันแสงจ้ะ - แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 54 13:57:52 จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 13:54:54

ความคิดเห็นที่ 5 นางาเสะ...เราว่าเหมือนสุริยุปราคา นานๆมาทีแต่มาเรื่อยๆ(ความจริงมุกมันแรงกว่านั้นถ้าเล่นกะเพื่อนผู้ชายน่ะไม่เป้นไร - -") ช่วงนี้ไม่ได้เข้าเลย แต่นอกเรื่องหน้ารวมมันก็น้อยลงเยอะแล้วนะคุณนู๋ฯ คุณฝอยนี่นอกจากจะเป้นสมาชิกรุ่นบุกเบิกแล้วยังเป้นคนเข้ากระทุ้อย่างสม่ำเสมอที่สุดด้วยนะ คุณกั๊ซ...ผมไม่ค่อยอยากรุ้จักใครหรอกครับ...รู้สึกว่าแค่รักษาคนที่รู้จักอยุ่แล้วให้อยู่ไปนานๆยังทำไม่ได้เลย การที่ต้องห่างหายไปจากกันมันเจ็บปวด ผมไม่ชอบครับ...ก็ขอเลือกไม่รุ้จักคนซะดีกว่า จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 15:20:07

ความคิดเห็นที่ 6 ถึง Madrid แล้ว.... ^_^ จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 22:49:50

ความคิดเห็นที่ 7 โหวตใครดี?  อิอิ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10468599/A10468599.html จากคุณ : นางาเสะจัง เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 09:54:22

ความคิดเห็นที่ 8 ู ^ ^ หูยยยยยยยยยย ..........  cool แหมน ! เข้าไปสำเร็จโทษมาแล้วจ้ะ จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 12:42:56

ความคิดเห็นที่ 9 # 5 เราก็เคยเป็นแบบ คุณวาฬ นะ  แต่พออยู่มานาน...แสนนนาน ก็เข้าใจได้ว่า 'ความสัมพันธ์' มันไม่ยากขนาดนั้นหรอกจ้ะ ไม่ใช่มะเร็ง  ต้องคอยบำบัด เยียวยา ทำคีโม ไม่ใช่โบราณสถาน ซึ่งแม้จะมีค่า แต่ต้องให้เวลามากมายในการทำนุบำรุง มันขึ้นอยู่กับรูปแบบว่า เราจะรับมือกับแต่ละความสัมพันธ์อย่างไร ส่วนไอ้การจากและพราก มันเป็นธรรมดาโลก ที่แม้จะเจ็บปวด แต่ก็ทำให้เรา เติบโตและแข็งแรงขึ้น ..... * นี่เป็น 1 ใน ข้อดีของการอายุมากที่รู้สึกได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า * *- จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 12:52:27

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ สาธุ....อิ อิ...^_~ ****** ไปมาแล้วเหมือนกันจ้ะ... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 13:51:02

ความคิดเห็นที่ 11 ผมไม่รู้นะว่าการพรัดพรากและความเจ็บปวดมันจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไง...อาจจะเพราะผมยังไม่แก่ - -" ผมคิดว่ามันคล้ายๆกับการถูกเตะในกีฬาเทควันโดน่ะครับ...เมื่อครั้งสายขาว เราถูกเตะเราเจ็บ ครั้นพอเราสายดำ เราผ่านการถูกเตะมามากๆเราก็ไม่กลัวที่จะถูกเตะ ไม่ได้แปลว่าเราไม่เจ็บเมื่อถูกเตะนะครับ...แต่เรา "ชิน" กับมันมากกว่า ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น...การเติบโตของมนุษย์มันมีความหมายอย่างไรกันล่ะครับ ถ้าเป็นแบบนั้นผมก็อยากสต๊าฟตัวเองไว้อยู่แบบนี้ดีกว่า เพราะถึงแม้เราจะไม่อาจเติบโตได้ด้วยการเสียใครไป แต่ผมก็อยากมีชีวิตอยู่โดยไม่สุญเสียตัวเอง ปล.ไม่มีปรัชญาจากหนัสือเล่มไหน ของนักเขียนท่านใดมาอ้างอิงหรอกครับ...ออกมาจากรอยหยักของสมองผมเองล้วนๆ มันก็เลยดูไม่ค่อยเข้าถึงและอินในวงกว้างเท่าไหร่ - -" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:33:33

ความคิดเห็นที่ 12 มีคนพูดเยอะเลยครับเรื่องความยืดหยุ่น... มาดูแนวคิดเรื่องความยืดหยุ่นของผมบ้าง ก่อนอื่นขอให้เข้าใจแนวคิดพื้นฐานของผมก่อนนะครับ...ผมมีความคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนเชื่อมถึงกันในระดับปรัชญา หมายความว่าเมื่อเรามองใบไม้เราก็สามารถตระหนักถึงความสำคัญของเม็ดทรายได้ถ้าเราใส่ใจและให้เวลากับตัวเองพอ...อันนี้จะพบว่าแนวคิดเบื้องต้นขอผมมีความยืดหยุ่นสูงในระดับ 9.5 ริกเตอร์ - -" แนวคิดนั้นก่อให้เกิดแผ่นดินไหวพร้อมความโกลาหลปั่นป่วนในวงกว้าง ซึ่งสำหรับผมแล้วแรงสั่นสะเทือนมันก็จะเชื่อมถึงกันในทุกอย่างของดลก(ตามแนวคิดใบไม้และเม้ดทราย) ในห้วงเวลานั้นเราจะสับสน หลงทาง เราจะเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจในทุกอย่างเพราะเราไม่สามารถควบคุมอะไรในโลกนี้ได้เลย(มันยืดหยุ่นสูงครับ) ถึงตอนนั้นไอ้หนุ่มคิดมากอย่างผมก็จะพยายามหาเส้นทางที่ดีที่สุด ที่เราจะไม่หลงทาง ไม่ถูกตึกถล่มทับ ไม่เดินไปป๊ะเข้ากับสึนามิ ตอนนั้นในหัวของเราจะนึกถึงอะไรหลายๆอย่าง เราจะนึกถึงต้นไผ่ไหวตามลม..ใช่ครับต้นไผ่มีความยืดหยุ่นและมันใช้ข้อดีตรงนั้นในการเอาตัวรอดจากลมพายุ มันมีประโยชน์มากมายมันมีแนวทางที่เราควรยึดถือมาใช้เพื่อปรับตัวให้เข้ากับสังคม และเพราะมันมีความยืดหยุ่นในระดับรอดตายจากพายุได้...มันจึงโดนโค่นเอาไปทำกระท่อมเสียชิบ!!! ผมคุยกับคนเยอะแยะครับ เรื่องความยืดหยุ่นใน "บางเรื่อง" ซึ่ง:-) ก้ต้องใช้วิจารณญานระดับสูงเพื่อตัดสินว่าอะไรควรยืดหยุ่นไม่ยืดหยุ่น ก็เห็นๆอยุ่ว่าความยืดหยุ่นนั่นน่ะมันทำให้เรารอดจากสถานการณหนึ่งไปตายหงส์ตายห่านในอีกสถานการณ์หนึ่ง เฉกเช่นคนที่พล่ามเรื่องนิยามของความรัก...แต่ไม่เคยใช้เวลาทำความเข้าใจในความรัก ได้แต่จำคำหรูๆ เท่ๆ ที่นักปราชญ์สมัยยุคหินคิดค้นหลอกล่อคนสมัยใหม่เอามาพูดให้ดูเหมือนตัวเองเข้าใจในรักเสียเต็มประดา เช่นนั้นแล้ว...หากไม่เข้าใจจริงๆในเรื่องของความยืดหยุ่น...ใครก็อย่ามาพล่ามเรื่องความยืดหยุ่นกับผมเลยครับ - -" ปล.และคนเฉลิมไทยจะต้องเจอความแข็งทื่อของผมไปอีกนานเท่านาน(ตราบเท่าที่ผมมีโอกาสเล่นพันทิปน่ะนะ - -") จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 00:48:17

ความคิดเห็นที่ 13 เวลามันผ่านไปเร็วนะครับ แปปเดียวกระทุ้เราก็ผ่านมาสามปีแล้ว แต่ผมคิดว่ามันยังเร็วไม่พอ...ถ้าเป็นไปได้ผมขอแก่อายุ 80 ภายในสองสัปดาห์เลยได้มั้ย ผมอยากนอนหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาพร้อมความรู้ในหลายๆด้านเต็มหัว ผมอยากนัยน์ตาพร่ามัวด้วยการผ่านชีวิตที่ทั้งหนักหนาและเบาโหวง ผมอยากเสื่อมสภาพและซึมซับตัวเองกลับไปสู่ธรรมชาติ อยากให้เนื้อหนังสูญสลายหายไปกับดิน เถ้ากระดูกถูกโปรยลงทะเล(เหมือนในหนังเลยว่ะ - -") ผมอยากตายแบบคนที่ใช้ชีวิตได้อย่างสาแก่ใจเท่าที่ตัวผมจะทำได้ มันมีหลายอย่างที่อยากทำ หลายสิ่งที่อยากรู้ หลายที่ที่อยากไป และอยากให้พรุ่งนี้ผมผ่านทุกอย่างที่ว่ามาแล้วตายๆไปซะ มันทั้งช้าไปและเร็วไป...ผมมีปัญหากับท่านเทพแห่งกาลเวลาซะแล้วล่ะครับ!!!! จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 01:00:49

ความคิดเห็นที่ 14 คุณวาฬ ทั้งหมดที่จะเขียนทั้งก่อนหน้านี้และหลังจากนี้ และ ต่อไปเรื่อยๆ .... เกิดจากประสบการณ์ ตรง + การหมกมุ่นทำความเข้าใจอยู่กับตัวเอง + การอ่าน ดู ฟัง จับใจความ จนเกิดคำถาม เพียรหาคำตอบ และตกตะกอนในหัว   ส่วนการยกปรัชญา แนวคิด หรือสมการใดๆ มาอ้างอิง นั้น เพราะ  : 1. เราอธิบายไม่เก่ง กลัวเข้าใจคลาดเคลื่อน 2. หากมีข้อความ เหตุการณ์ ตัวอย่าง หรือหลักการใด ที่สามารถสื่อสารแทนได้ตรง     และเข้าใจง่ายกว่า เราก็มักจะทำ แต่นั่น.....ได้ผ่านกระบวนการคิด - พิสูจน์แล้ว    จนได้เห็นตามนั้นแล้วจริงๆ   มิได้กล่าวอ้างเพียงเพื่อแสดงภูมิแต่อย่างใด เพราะ    ไม่มีภูมิจะแสดง ... (ภูมิอันเดียวที่มีติดตัวมา คือ ภูมิใจที่ได้เกิดมาครบ 32  ^o^) 3. ความเห็นและแนวทางของเรา ไม่ใช่ข้อเท็จจริงของโลก และ ’สิ่ง’  ที่เราบอกเล่า     ทั้งหมดนี้ อาจใช้ไม่ได้กับอีกหลายคน เพราะคนเราต่างกันในทุกด้าน 4. แต่หากล้ำเส้นหรือกระทบใจใคร ขออำภัย ณ จุดเกิดเหตุด้วย และได้โปรดถือซะว่า   เป็นการแชร์ ความคิดเห็นและประสบการณ์แล้วกันเนาะ ทีละข้อนะคะ คุณวาฬ -*- จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 11:12:59

ความคิดเห็นที่ 15 # 11 “ ความพลัดพรากและสูญเสีย  ทำให้เราเติบโตขึ้น” ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงการเติบโตทางร่างกายค่ะ แต่คือ การมีวุฒิภาวะทางอารมณ์   ซึ่งนั่นไม่ได้หมายความว่า เราจะเจ็บปวดน้อยลงในครั้งที่ 5  หลังจากที่ได้ผ่านการสูญเสีย มา 4 ครั้ง  ครั้งที่ 5 อาจเจ็บกว่า 4 ครั้งรวมกันซะอีกแล้วแต่ ‘เหตุ’ ที่เกิด   เพียงแต่….. เราจะทำใจยอมรับ ‘ผล’ ใดๆ ที่ตามมาอย่างสงบ อย่างมีสติ และหาทางออกที่ไม่เขลานัก เพื่อจะอาศัยอยู่กับมันได้  โดยไม่ทำให้คนที่อยู่รอบข้างเหนื่อยหน่าย รำคาญใจ หรือสมเพศเวทนานัก   *-* จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 11:16:22

ความคิดเห็นที่ 16 # 12 การรักษากฎ VS ความยืดหยุ่น ถ้าอธิบายให้เห็นภาพถึงขดลวดและกำลังที่มีหน่วยเป็นนิวตัน .... มันจะฟิสิกส์เกิ๊น   จึงขอสรุปได้เป็นนิทานเซนที่เคยอ่านแจ้งแก่ใจว่า   “เออ.........ว่ะ”  ดังนี้ (คุณวาฬอาจเคยได้อ่านแล้วมั้งคะ) ครั้งหนึ่งพระภิกษุทันซันและไอกิโด ร่วมเดินทางไปตามถนนซึ่งเป็นโคลนตมสายหนึ่ง ขณะนั้นฝนกำลังตกหนักจึงทำให้มีน้ำเจิ่งไปทั่วถนน เมื่อทั้งสององค์เดินมาถึงหัวโค้งถนน ก็พบหญิงสาวสวยคนหนึ่งแต่งกายด้วยเสื้อกิโมโนไหมที่มีสายคาดเป็นแพรเนื้อดี เธอไม่ อาจเดินข้ามห้วงน้ำที่กำลังเจิ่งถนนตอนนั้นได้ (เพราะเกรงเสื้ออันสวยงามของเธอจะเปียก เปื้อน) ทันใดนั้นพระภิกษุทันซันได้เดินเข้าไปหาหญิงสาวผู้นั้นและกล่าวว่า มานี่ซิเธอ ฉันจะช่วย ว่าแล้วก็อุ้มหญิงสาวนั้นบุกข้ามห้วงน้ำนั่นไป พระภิกษุเอกิโด ได้มองดูการกระทำของเพื่อนร่วมทางอย่างเงียบๆ และมิได้ปริปากพูดอะไร ขึ้นอีกเลย ทั้งสองรูปเดินทางต่อไปจนค่ำ และเข้าอาศัยพักอยู่ในวัดแห่งหนึ่ง เมื่อต่างองค์ได้ จัดที่ทางเรียบบร้อยแล้ว เอกิโดจึงได้กล่าวขึ้น ด้วยอดรนทนไม่ได้อีกต่อไปว่า “ นี่แน่ะท่าน ในฐานะที่เราเป็นสมณะ ไม่ควรบังอาจเข้าไปใกล้สตรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสตรี  ที่สาวและสวย เพราะมันเป็นอันตรายต่อพรหมจรรย์อย่างร้ายกาจ เมื่อกลางวันนี้ทำไมท่าน  จึงเข้าไปอุ้มหญิงสาวผู้นั้น” .............. “.ผมวางเธอไว้ที่นั่นตั้งแต่กลางวันนั้นแล้ว”  พระภิกษุทันซันตอบ   “ท่านยังอุ้มเธออยู่อีกหรือ......” - - - นี่คือที่พอจะอธิบายได้   และไม่เป็นอะไรเลยค่ะ ถ้าคุณวาฬจะรักษาความแข็งทื่อไว้ตราบชั่วฟ้าดินสลาย เท่าๆ กับที่เราจะรักษาความเกรียนของเราเหมือนซีอิ๊วขาวรักษาความเค็มปะแล่มๆ     เพราะเราแค่...........คิดไม่เหมือนกัน   *-* จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 11:20:49

ความคิดเห็นที่ 17 วันนี้เป็นวัน (ปรัชญา) มามากแหงมๆ.....อิ อิ ป.ล. ประเทืองปัญญาดีจ้ะ...เราก็ชอบเหมือนกัน (เป็นบางครั้ง ) จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 04:32:09

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่ว่าจะผ่านหลากอารมณ์มาแค่ไหน...แต่เชื่อมั้ย "เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้กลับกระทู้บ้าน" สารภาพว่าเข้ามาเรื่อย ๆ มาแอบอ่านบ่อย ๆ แต่ไม่ได้คุย ช่วงนี้....ชีวิตไม่ค่อยปกติ แต่ก้ .. ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ทุกคนมีให้กันมาตลอดค่ะ จริง ๆ มีเยอะนะที่จะพูด จะบอก.....แต่มัน....ดราม่าจั๊ด จั๊ด 5555555 ฝากเพลงนี้... จากคุณ : memaymayme เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 21:12:58

ความคิดเห็นที่ 19 วาฬ..... ชั้นรักกระทู้นี้ว่ะ.....มันคลาสสิคจริง ๆ ถ้าบอกว่าอ่านไปร้องไห้ไป...ใครจะเชื่อมัี้้้ยแว๊??? จากคุณ : memaymayme เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 21:25:32

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ค่อยเข้าใจหรอก...มันยาว...แล้วก็ขี้เกียจคิดเยอะ...เอาเป็นว่า.... จากที่รู้จักกันมา จขกท. ก็ปรับตัวมาในทางที่ดีได้เยอะแยะแล้วนา (อีคิวสูงขึ้นกว่าเดิมแยะ - -") หวังว่าคงน่ารักน่าเตะแบบนี้ไม่เปลี่ยนไปนะเคอะ แง่บๆ จากคุณ : Goya_aTaan เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 21:54:15

ความคิดเห็นที่ 21 จำได้ว่า จขกท. เคยเวิ่นเว้อกะเพลงนี้... จากคุณ : memaymayme เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 22:00:58

ความคิดเห็นที่ 22 คุณกั๊ซกำลังเรียกบรรยากาศการสนทนาในแบบสุดคลาสสิคของกระทู้เรากลับมา!!! (เชื่อมั้ยว่าหลังจากที่กระทู้เราผ่อนการโต้ตอบเชิงทัศนะลง กลายเป็นกระทุ้คุยธรรมดาๆ ทำให้มีบางคนเบื่อจนหายไปซะงั้น - -") เอาล่ะคุณกั๊ซ...ถึงเวลาที่ผมจะแย้บสวนล่ะครับ -"- คห.14 ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าทุกสิ่งอย่างที่ผมเอามาพล่ามในกระทู้ ผมไม่ได้เจาะจงพุ่งประเด้นไปที่ใคร...นั่นเพราะถ้าพุ่งเป้าผมจำเป้นจะต้องเข้าในบริบทของคนๆนั้น แล้วคิดว่าจะพูดหรือไม่พูดอะไรด้วยท่าทีแบบไหน ดังนั้นผมจะไม่ทำเพราะมันกินเวลาเยอะ...แต่ผมจะเอา "สภาวะ" รอบตัว ทั้งอากาศ คน สัตวื สิ่งของ ในช่วงนั้นๆมาประมวลแล้ว ไเอามาลง" ในกระทู้ นั่นคือหากคุณกั๊ซคิดว่าผมแสดงความเห็นแย้งกับคุณ แปลว่าคุณเข้าใจผิดไปเอง - -" เพราะผมไม่รู้ว่าประเด้นที่พูดไปใครจะตอบกลับมาบ้างดังนั้นจึงต้องปูพรมแล้วค่อยสนทนากับคนที่โต้ตอบกลับมาเป้นรายๆไป(ในที่นี้คือคุณกั๊ซนั่นเอง) ดังนั้นมาว่ากันใน คห.15 โลด!!! ใน คห.15 เราเข้าใจตรงกันครับ...เพราะผมไม่ได้พูดถึงการเติบโตทางร่างกาย อย่างที่บอกว่าผมมองใบไม้สะเทือนถึงเม็ดทราย...ดังนั้นการพูดเรื่องหนึ่งผมมักไม่ค่อยได้หมายความถึงเรื่องนั้น...เช่นนั้นจึงทำให้ผมดูเป็นคนกำกวมทั้งเวลาคุยและเวลาพิมพ์ และบังเอิญผมชอบที่จะไม่คลี่คลาย(ผมจะวัดความน่าคุยหรือน่าเบื่อของใครสักคนด้วยวิธีการนี้)ดังนั้นบางคนจึงอ่านแล้วไม่เข้าใจเรื่องที่ผมจะสื่อ หรือบางคนก็ไม่รุ้ว่าโดนผมด่า(อันนี้ใช้บ่อย - -") บอกตรๆว่าผมคิดว่ามันใช้ประโยชน์ในบางเรื่องได้ดีนะครับ ดังนั้นในส่วนของการพูดเรื่องเราจะเติบโตแบบไหน ผมก็ว่าแบบนั้นแหละครับ...การยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างสงบ มีสติ อะไรนั่นมนดีก็จริงอยุ่และเราควรทำให้ได้ ซึ่งผมก็ทำได้เพราะที่ผ่านมาผมก็สูญเสียหรือต้องรับมือกับเรื่องที่ทำอะไรม่ได้มาพอดูและผมก็มาถึงจุดนี้(จุดไหน -"-) แต่เรื่องที่ผมทำไม่ได้คืออะไรรู้มั้ยครับ...คือเรื่องที่จะ "ป้องกัน" ไม่ให้เหตุมันเกิดจนผมต้องมานั่งรับสถานการ์อย่างมีสติน่ะสิ ช้าๆชัดๆอีกครั้ง...เรื่องรับอย่างมีสติผมเคยทำได้มาแล้ว...แต่เรื่อง "ป้องกัน" ผมยังทำไม่ได้ และผมมีชีวิตอยุ่เพื่อทำอะไรอย่างเนี้ยอะครับ และผมรู้ว่าการไม่ยินดีที่จะรุ้จักใครเพื่อป้องกันการต้องพรากจากนั้นมันไม่ใช่วิะีที่ได้ผลนัก...แต่ตอนนี้ยังไม่มีวิธีอื่นครับ ย้ำอีกครั้ง...อะไรที่ทำได้อยู่แล้วสำหรับผมมันไม่มีค่าไม่มีความท้าทายครับ - -" ส่วนคห16 เรื่องความตึงความหย่อน(รอบที่ล้านห้าแสนแปดหมื่นได้ล่ะมั้ง - -") มนุษย์ชาวโลกที่รู้จักผมกว่า 99 ในร้อยมักจะมองว่าผมหัวแข็ง... ผมหัวแข็งจริงมั้ยมันไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ ปัญหาคือปฏิกิริยาที่มีต่อคนหัวแข้งของคุณเป้นแบบไหน อ่ะฮ้า...ปฏิกิริยานี่แหละครับที่น่าสนใจ บางคนทนตอบคำถามลุกชายวัย 5 ขวบไม่ได้เพราะรำคาญ บางคนก้ขี้เกียจจะตอบ บางคนก็ๆๆๆๆๆๆๆๆ ปฏิกิริยาที่มีต่อ...นั่นเรื่องหนึ่ง(ไว้ถ้ามีโอกาสคงได้ร่ายยาวๆ) แต่ความหัวแข้งของผมนี่มันต้องมาชำแหละกันสักหน่อย(ผมไม่ได้บอกว่าใครในกระทู้นี้มองว่าผมหัวแข็งนะ ผมพูดรวมๆ)...ผมหัวแข็งจริงอ่ะ? ความจริงคือผมหัวเปราะครับ (อย่าบอกใครล่ะ) ผมยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่ตัวเองเชื่อและผมพร้อมจะทำลายความเชื่อมั่นนั้นทันทีที่พบกับ "เหตุผล" ที่หนักแน่น(ไม่ว่ามันจะผิดหรือถุก) หมายถึงผมไม่เคารพบรรดาคุณครูเพราะแกเป้นครู ผมมักจะสร้างคำถาม โต้แย้ง ป่วนแกเรื่อยๆถ้าผมไม่ถุกใจครุคนไหน...แต่ถ้าครุคนไหนที่ทำให้ผมเชื่อมั่นและศรัทธาได้ปฏิกิริยาของผมจะเปลี่ยนเป้นอีกแบบ(แบบที่คุณฝอยนึกภาพแล้วต้องขนลุกอ่ะว่าทำไมไอ้วาฬฯมันน่ารักขนาดนั้น) ดังนั้นไม่ใช่ว่าผมจะยึดมั่นเฉพาะความเชื่อของผมเองหรอก... การยืดหยุ่น...บางคนมองว่าผมแข็งทื่อไม่เคยเปลี่ยน ความจริงที่ไม่เปบี่ยนคือความแข็งทื่อของผมหรือมุมมองของใครที่มีต่อผมกันแน่ที่ไม่เปลี่ยน ผมไม่ทื่อเพราะศรัทธา แต่ผมทื่อเพราะผมอยู่กับความยืดหยุ่น ราวกับร่างกายที่เต็มไปด้วยวิตามิน ผมอาจต้องการสารอื่อนๆเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นเท่านั้น เพียงแต่ผมไม่ยอมรับ หากใครสักคนที่มาหาว่าผมทื่อโดยที่ใครคนนั้นไม่เข้าใจความยืดหยุ่น(เหมือนที่ครูบางคนไม่รู้จริงในสิ่งที่แกสอนผมก็แอนตี้...อันนี้สมมุติ) แม้กระทั่งคำสอนของพระพุทะศาสนาบางข้อผมยังมีปัญหาด้วยเลย(เช่น อจินไตย) แต่แปลว่าผมไม่นับถือศาสนาหรือเปล่า...ผมไม่เข้าวัด ผมไม่ทำบุญในวัด แปลว่าผมไม่ใช่พุทะศาสนิกชนที่ดีอย่างนั้นหรือ ผมอาจจะถุกมองว่าใจบาป หยาบช้า เพราะหัวแข็งและอคติเกินกว่าจะยอมรับการเข้าวัดเข้าวา แต่ผมหัวแข็งจริงอ่ะ ผมไม่รู้จัดยืดหยุ่นจริงหรือ ผมหัวแข็งและไม่ยอมรับฟังความคิดเห้นของใครหรือ มันจะเป้นอย่างนั้นเร้อ ตัวผมเองที่เป้นเร้อ...หรือเพราะปฏิกิริยาที่มีต่อ...หรือเพราะอคติหรือเพราะทัศนคติไม่ตรง หรือเพราะอะไรเร้อ ใบไม้ถึงเม็ดทรายครับ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 22:55:45

ความคิดเห็นที่ 23 เมย์ เรารู้สึกอยุ่แล้วว่ามันจะต้องมีคนที่อ่านอยุ่นี่แหละ แต่เนื่องจากอะไรๆมันเปลี่ยนไปเยอะบางคนก็ปรับตัวปรับอะไรไม่ได้เขาจึงไม่ค่อยรู้สึกสนุก(เป็นพวกยืดหยุ่นแต่ปากมั้งน่ะ - -") เหมือนที่ผ่านๆมา เราไม่คิดหรอกว่าพวกที่เลิกเล่นห้องนอกเรื่องมันจะไม่เข้ามาดูกระทุ้ในห้องนี้ เพียงแต่พวกท่ือไม่ยืดหยุ่นมันก็หมดมุกที่จะสนุกสนานเฮฮาของมันจริงๆ ก็ขนาดคนยืดหยุ่นบรรลัยอย่างเรายังตื้อๆเลยนะบางที แต่คุณฝอยเนี่ยยืดหยุ่นจริง แกได้หมดทุกสภาวะเลยอ่ะ - -" ปล.เจ๊นางฟ้ายังอยู่ดีมีสุขหรือไร จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 23:05:33

ความคิดเห็นที่ 24 กรรม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ลืมไปประเด้นนึง -"- มาใส่ตอนนี้มันก็ขาดช่วงซะแล้ว งั้นจะขอย่อยละกันจะได้ซึมซับง่ายๆ ตำรวจคนหนึ่งถูกกดดันจากสังคมให้ยึดถือในการทำหน้าที่ตามกฏหมาย...ชีวิตจริงเขาถูกกดันจากสังคมให้เข้มงวด ผิดถูกว่าไปตามกฏหมาย แต่เขามักจะทำได้ไม่ดีนักเพราะจะขัดแข้งขัดขากับผู้ใหญ่ใกล้ตัว ตำรวจคนนั้นเล่นเว้บบอดและพยายามทำในสิ่งที่ชีวิตจริงเขาทำไม่ได้...แต่กรรมของเวร สังคมในเว้บบอรืดบอกเขาว่าอย่ามาตึงมาก อะไรหยวนๆได้ก็ปล่อยไป ตำรวจคนนั้นนั่งเกาไข่หน้าคอมพ์ฯพร้อมนึกในใจว่า "ใบไม้สะเทือนเม็ดทรายชิฟหายเลยครับ" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 23:11:51

ความคิดเห็นที่ 25 อะไรก็แล้วแต่......คุณพายฯผู้ให้กำเนิดกระทู้หายไปไหนล่ะเนี่ยะ?..... -_-! ++++++ อ้อ! อีกอย่างที่เราไม่เคยแจ้งไว้ในกระทู้เรื่องของคุณอาคิ... เราขออนุญาตถือวิสาสะก็แล้วกัน...เพราะว่ามันเป็นเรื่องดี.... คือว่า...ป่านฉะนี้...คุณอาคิคงเข้าพิธีวิวาห์แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวใหม่เป็นของตนเองเป็นที่เรียบร้อยไปแล้วจ้ะ... เลยไม่ค่อยได้เข้ามาพูดคุยกันเหมือนเดิมอีก... (ไม่เข้ามาเลยมากกว่า) ขอแสดงความยินดีแด่คุณอาคิ (เพื่อนผู้เคยพูดคุยกันในกระทู้นี้ในห้วงเวลาหนึ่ง)....ไว้ ณ ที่นี้ด้วยจ้าาาา.... (เราได้ข้อความจากคุณเขาในเรื่องนี้เมื่อราวๆต้นปีนี้จ้ะ) ป.ล. เรายังจำได้ว่านายวาฬชอบแหย่คุณอาคิว่าเป็น ดีซ่าน..........ปากร้ายจริงอิตาคนนี้... ******* กลับมาถึงเมืองไทยเหนื่อยมาก...หลับไปเลยหนึ่งวัน...วันนี้ก็ยังดันตื่นและนอนผิดเวลาอีก.... ขอเวลาสักพักแล้วจะเล่าเรื่องเที่ยวให้ฟังเด๊ออออ.... นู๋เมย์...คุณกอย่าฯ.....เราคิดถึงเสมอนะ....^_^ จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 04:31:17

ความคิดเห็นที่ 26 โอ้...คุณดี..เอ้ย คุณเหลืองแต่งงานไปแล้วหรือนี่ ไม่ยักรู้แฮะ ยังไงก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ(ถึงมันจะไม่ลอยไปเข้าจมูกคุณอาคิก็เถอะ) ว่าแต่การแต่งงานเนี่ยมันยุ่งขนาดไม่มีเวลาเข้าเว้บเลยเรอะ(แต่งต้นปี นี่ก็ผ่านมาสี่เดือนแล้ว - -") คนแต่งงานกันเขาเอาเวลาไปทำไรกันหนอ อิคิอิคิอิคิอิคิ...ท่าจะยุ่งเนอะ อิคิอิคิอิคิอิคิ...หรือไม่ก็อาจจะหมดแรง อุโฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ที่คุณอาคิแกไม่มาแจ้งเองในกระทู้อาจจะเพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์อย่างที่ผมเพิ่งทำไปนี่แหละมั้ง ) จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 04:42:03

ความคิดเห็นที่ 27 แต่ในทางกลับกัน...เจ๊นางฟ้ายังอยู่สุขสบายดีหรือไร แล้วน้องแอร์น้องพัดลมอะไรโตถึงไหนแล้ว ปกติเจ๊นางฟ้าแกเห่อลูกจะตาย หายไปนานๆบางคนก็น่ายินดีบางทีก็น่ายินร้าย นี่ไง เอฟเฟคของการได้รุ้จักกันจนถึงจุดที่พลัดพราก ใบไม้ถึงเม็ดทราย... (ถ้าเมย์บอกว่า "ไม่รู้ว่ะไม่ได้ติดต่อเจ๊แกเลย" ก็จบครับ เชื่อว่าเบาะแสเดียวที่มีก็คงจะขาดไปเลย) จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 04:46:57

ความคิดเห็นที่ 28 # 23 แต่คุณฝอยเนี่ยยืดหยุ่นจริง แกได้หมดทุกสภาวะเลยอ่ะ - -" v v v v สงสัยว่าแบบนี้หรือเปล่า?...ยืดจริงหยุ่นจัง....อิ อิ . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 04:54:02

ความคิดเห็นที่ 29 นายวาฬเข้าโหมดนอนไม่หลับตื่นเช้าเหมือนเดิมซะแล้วหรือ?.... นั่นสิ...คุณนางฟ้าฯเป็นยังไงบ้างหนอ?...ขอให้หายดีเป็นปกติสุขก็แล้วกัน....เราก็ได้แต่ขอพรให้... นั่นแหละอย่างที่ว่า...คุณอาคิคงกลัวจะเจอแซวแบบนี้นี่แหละ นายวาฬตัวดี... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 04:58:46

ความคิดเห็นที่ 30 เพลงเปรู...ที่มีสำเนียงโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์มาก..... เพลง EL CONDOR PASA  เพลงที่ ไซมอน แอนด์ การ์ฟังเกล  นำมาเผยแพร่จนคุ้นหูและโด่งดังเมื่อหลายปีมาแล้ว.... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 05:19:51

ความคิดเห็นที่ 31 ขอถามด้วยความยืดหยุ่นนิดนึงครับ - -" ดูคลิปข้างล่างนะ แล้วผมถามว่า ถ้าผมจะด่าพระว่า "ไอ้เฮี่ย" ...ผมจะตกนรกหมกไหม้ป่ะครับ ท่านพยามัจจุราชจะยืดหยุ่นให้ผมป่าว จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 22:49:10

ความคิดเห็นที่ 32 อัปpree พอหรือยังกับความหย่อนยาน(ผมเข้าวใจว่าอะไรคือยืดหยุ่นและอะไรคือทางสายกลาง) ไม่ต้องมองโลกแง่ร้ายให้ได้เท่าผมครับ...มองมันในแง่ดีนี่แหละ เพราะถึงขนาดแม่ชีมาแนะนำให้หญิงสาวท่านนี้ไปสมสู่กับเด็กหนุ่มแล้วมันยังอยู่ยั้งยืนยงในสังคมได้ล่ะก็ ผมก็ไม่กล้าเสนอหน้าไปแสดงทัศนคติต่อชาวโลกแล้วล่ะครับ - -" ไอ้กระผมมันก็ไม่ใช่คนที่พูดอะไรแล้วใครจะคล้อยตามซะด้วย จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 23:00:45

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ พระสงฆ์ หรือ แม่ชี....ล้วนเป็นสภาพสมมุติ.... คนที่โกนหัวนุ่งห่มสีขาว...สีเหลืองหรือสีกลัก....ไม่ได้เป็นดรรชนีบ่งชี้ว่าคนผู้นั้นเป็นคนดีหรือทรงศีลเสมอไป... มันเป็นเพียงแค่เปลือก... นายวาฬเห็นว่าทำไม่ถูก ทำผิด.....อยากด่า...ก็ด่าไปเถ้อะ... ป.ล. พระในคลิปนี่เรายังไม่ค่อยเห็นพฤติกรรมเท่าไหร่...แต่แม่ชีนี่สิ...เล่นเอาอึ้ง!!....เฮ่ออออ.....สังเวช......( และเลยไปถึงผู้ที่มาขึ้นด้วย...)        ไม่แปลกใจว่าทำไมทุกวันนี้สังคมมันถึงวุ่นวาย...ด้วยเพราะผู้คนลุ่มหลงง่ายและแยกแยะดีชั่วไม่ออกมั้ง? จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 23:40:15

ความคิดเห็นที่ 34 ใช่มั้ยล่ะครับ...เพราะโลกเราสังคมเราทุกวันนี้มันโงนเงน ทุกอย่างมันพร่าเลือนทำให้เรามองไม่ชัด ตรรกะผิดเพี้ยน เราจะแน่ใจอะไรได้ครับ...ในเวลาแบบนี้ผมไม่คิดว่าการผ่อนปรนกับอะไรที่คลุมเครือจะทำให้ผมเกิดความสบายใจ...หรือไม่ก็ตัวผมเองที่อยู่ในที่ที่ไม่สามารถจะผ่อนคลายอะไรได้เอง ในส่วนที่คุณฝอยยังไม่เห็นพฤติกรรมพระในคลิปแรกนั้น...อาจจะเป็นเพราะคุณฝอยไม่เข้าใจว่าพระเฮี่ยนั่นมันทำอะไรน่ะสิครับ...แต่เอาเป็นว่ามันจะทำอะไรก็ช่าง แต่ถึงกับต้องให้กะเทยไล่เนี่ย แค่นั้นก็เป็นเหตุเป็นผลพอให้ผมเลิกเข้าวัดทำบุญอย่างสิ้นเชิงแล้วล่ะครับ(อันที่จริงก็เลิกมานานแล้วล่ะ...หลังๆออกจะขยะแขยงวัดและเหล่าผู้ใจบุญในวัดซะอย่างนั้นด้วยนะ -"-) แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 02:20:06 จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 02:17:56

ความคิดเห็นที่ 35 ^ ^ สำหรับเรานะ...( เน้น ) เราคงไม่เอาเหตุผลที่ว่ามาเป็นเหตุให้เลิกทำบุญไปอย่างเด็ดขาดเลยหรอก.... เราคิดว่ามันคงจะเป็นการไม่ยุติธรรมนักในการที่จะเอาคนไม่ดีบางคนมาเป็นตัวตัดสินว่าทั้งสิ้นทั้งมวลไม่ดีไปด้วยทั้งหมด... เราคิดว่าเราคงดูเป็นรายเรื่องไป.... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 07:31:48

ความคิดเห็นที่ 36 ู^ ^ เย้ ๆ ๆ ๆ ...... ท้าวมาลีวราชมาแย้วววววววว  เปรูสนุกมั๊ยจ้ะ ???? ว่าแต่ เปลี่ยนประเด็นแล้วชิมิ?? งั้นเอาประเด็นพระเนาะ เราคิดเหมือนท่านท้าวมาลี เอ๊ย คุณสางฝอยจ้ะ ที่ว่า เราก็ดูเป็นเคสไป เรานับถือศาสนาพุทธ นับถือพระธรรมคำสอนและพุทธวัจนะ เพราะได้เคยพิสูจน์แจ้งแก่ตัว แล้วว่านำไปสู่ความสว่าง ความเจริญ  ดังนั้น การทำบุญ-ให้ทาน เราก็ทำเพราะถือเป็นการ ทำนุบำรุงพุทธศาสนา  แต่ทั้งบุญและทาน เราจะทำเฉพาะเมื่อใจอยากจะทำ ไม่ทำเพราะ สถานการณ์บังคับหรือจำใจเสียมิได้   เราไม่คิดว่า พระ-ชีทุกรูปจะดำรงความเป็น 'นักบวช' และเป็นผู้แทนของพระพุทธเจ้า จริง   พอๆ กับที่ ไม่คิด พระ-ชีทุกรูป เป็นแค่ชาย-หญิงที่อาศัยยูนิฟอร์มเหลือง-ขาว ทำมาหากิน เพราะมันยากเหลือเกิน ที่จะตัดสินใคร หรืออะไรในโลกว่า จริง หรือ เท็จ  ดี หรือ เลว นอกจากว่า เลวชัดๆ (อันนี้ดูไม่ยาก) ..... ดีเห็นๆ  (อันนี้ต้องใช้เวลาจั๊กหน่อย) อ่านแล้ว อาจไม่ค่อยได้ น้ำ หรือ เนื้อ จากความเห็นของเราเท่าไหร่ (และจะเป็นเช่นนี้ใน เกือบทุกๆ กระทู้)  เพราะเราไม่ชอบฟันธง หรือ ใช้คำว่า 'ต้อง' กับอะไรๆนัก ด้วยข้อที่ว่า มักจะ 'เผื่อใจ' ไว้กับสิ่งที่ยังไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้สัมผัสเสมอ   - - - จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 11:16:15

ความคิดเห็นที่ 37 ผมพูดเสมอว่าผมไม่เข้าวัดเพื่อทำบุญแน่ๆเพราะผมมักจะระแวงว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ ผมทำบุญเพื่อระลึกถึงใคร อะไร สิ่งไหน แต่ผมอาจกำลังสนับสนุนธุรกิจบางอย่างอยุ่หรือไม่ ความระแวงนี้ทำให้ผมไม่สบายใจ ไม่สบายใจก็ไม่สุข ไม่สุขก็ไม่ได้บุญ แต่ผมก็ทำบุญอย่างอื่นแทน บุญที่ผมไม่ต้องเข้าวัด ไม่ต้องระแวง ทำให้ผมได้ระลึกถึง ใคร อะไร สิ่งไหน และสบายใจจนได้บุญในแบบพุทธศาสนิกชนที่ดี(ไอ้เรื่องดูเป็นเคสๆไปนี่ก็ไม่รุ้จะดูยังไงนึกภาพไม่ออก เพราะไม่มีใครหรือพระที่ไหนยอมให้ดู - -") ผมเองก็เหมือนคุณกั๊ซครับว่าไม่สามารถและไม่ขอฟันธงกับอะไร...แต่ต่างนิดนึงตรงที่ผมไม่เผื่อใจครับ ดังนั้นผมจะหลีกเลี่ยงอะไรที่คลุมเครือซะก็เท่านั้น ผมคิดว่าผมเป็นคนดีแม้จะดีในแบบที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยปลื้มน่ะครับ(แต่การเป็นคนดีมันต้องทำให้คนอื่นปลื้มด้วยเรอะ ) ปล.เราสามารถย้อนกลับไปคุยประเด็นก่อนนี้ได้ครับ ไม่จำเป็นต้องไหลตามกระทู้เน้อ(ผมกับคุณฝอยก็อย่างนี้แหละ ไม่ยอมจบง่ายๆเถียงไปเถียงมาจนถึงจุดที่เข้าใจกันไปเองว่าอ่อ...มันก็อย่างนี้แหละนะ) จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 11:54:55

ความคิดเห็นที่ 38 (ถ้าเมย์บอกว่า "ไม่รู้ว่ะไม่ได้ติดต่อเจ๊แกเลย" ก็จบครับ เชื่อว่าเบาะแสเดียวที่มีก็คงจะขาดไปเลย) ู^ ^ ^ แม่นแล้ว!!! โทรไปหาล่าสุด..เมษา..ปีที่แล้ว หลังจากนั้นก้ขาดการติดต่อจนปัจจุบันนี้ ใบไม้ถึงเม็ดทราย...จริง จริง T^T จากคุณ : memaymayme เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 12:44:34

ความคิดเห็นที่ 39 ตอบซะสั้นเลยเมย์ - -" ช่วงนี้น้ำมันขึ้นราคาจนทำใจยากจริงๆครับ วันก่อนลองเอาน้ำมันมะพร้าวมาทำข้าวผัดปลาเค็ม ปรากฏว่ากินคำแรกรู้สึกแย่มาก เพราะกลิ่นหืนมะพร้าวมันแรงมากกกกกกกกกกก แต่พอกินไปนานๆเริ่มชินกับกลิ่นก็เริ่มจะรับได้ และรู้สึกว่าร่างกายไม่แอนตี้มากนัก แต่ให้ทำอีกทีก็ไม่ไหวล่ะครับ เข้ดจริงๆน้ำมันมะพร้าวเนี่ย จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:46:42

ความคิดเห็นที่ 40 หลังจากนั้นลองใช้น้ำมันมะกอกครับ ผลปรากฏว่าน่าพอใจ ไม่มีกลิ่นหืนกระแทกจมูก แต่ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะใส่ผงกะหรี่ลงไปมันก็เลยกลบกลิ่นน้ำมัน ในภาพคือ "ก๋วยเตี่ยวหมูสับสูตรโบร่ำโบราณคร่ำครึ" ครับ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:49:18

ความคิดเห็นที่ 41 แต่ยังไงก็คิดว่าน้ำมันปาล์มนี่แหละเวิร์คสุดแล้ว วันก่อนลองหาข้อมูงของน้ำมันพืชก็พบว่าน้ำมันมะพร้าวเนี่ยไม่ควรเอามาทำกับข้าวที่สุดเลยล่ะครับ ทั้งเหตุผลทางด้านกลิ่นและรส(ส่วนตัว) กับเหตุผลทางโภชนาการ(เขาว่ามา) ส่วนน้ำมันดอกคำฝอยเป็นน้ำมันที่มีคุณภาพและดีต่อร่างกายที่สุด อันนี้ยังไม่เคยลองเลยครับ แต่ถ้าพูดถึงการรักษาสุขภาพในระดับราคาที่พอไหวมันก็ต้องน้ำมนถั่วเหลืองครับ แต่ถ้าจะรักษาสุขภาพจริงๆหลีกเลี่ยงน้ำมันเป็นดีที่สุด(แต่ผมเลี่ยงไม่ได้ มันคันไม้คันมืออยากทำอาหารตลอดเวลา - -") ปล.ในภาพเป็นข้าวผัดเขียวหวานไก่ที่ผัดด้วยน้ำมันปาล์ม...เอาของเหลือมาประดับแล้วดูประดักประเดิดมาก ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วล่ะครับ(จานนี้อร๊อยอร่อย เสียดายข้าวซื้อเขามาครับมันเลยแฉะไปหน่อย) แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 54 00:56:57 จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:55:17

ความคิดเห็นที่ 42 ^ ^ ลื้อทำให้อั๊วหิววววววว.....ลื้อต้องรับผิดชอบนะ....ซินยอร์วาฬ......อิ อิ . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 01:19:53

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่บอกว่าหิว งั้นเดี๋ยวจัดผักทอดใส่กล่องส่งไปให้นะครับ หุหุ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 11:52:42

ความคิดเห็นที่ 44 ขิง จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ลักษณะโดยทั่วไป ขิงเป็นพืชล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน เปลือกนอกสีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อในสีนวลมีกลิ่นหอมเฉพาะ แทงหน่อหรือลำต้นเทียมขึ้นเป็นกอประกอบด้วยกาบหรือโคนใบหุ้มซ้อนกัน ใบ เป็นชนิดใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันเป็นสองแถว ใบรูปหอกเกลี้ยงๆ กว้าง 1.5 - 2 ซม. ยาว 12 - 20 ซม. หลังใบห่อจีบเป็นรูปรางนำปลายใบสอบเรียวแหลม โคนใบสองแคบและจะเป็นกาบหุ้มลำต้นเทียม ตรงช่วงระหว่างกาบกับตัวใบจะหักโค้งเป็นข้อศอก ดอก สีขาว ออกรวมกันเป็นช่อรูปเห็ดหรือกระบองโบราณ แทงขึ้นมาจากเหง้า ชูก้านสูงขึ้นมา 15 - 25 ซม. ทุกๆ ดอกที่กาบสีเขียวปนแดงรูปโค้งๆ ห่อรองรับ กาบจะปิดแน่นเมื่อดอกยังอ่อน และจะขยายอ้าให้ เห็นดอกในภายหลัง กลีบดอกและกลีบรองกลีบดอก มีอย่างละ 3 กลีบ อุ้มน้ำ และหลุดร่วงไว โคนกลีบดอกม้วนห่อ ส่วนปลายกลีบผายกว้างออกเกสรผู้มี 6 อัน ผล กลม แข็ง โต วัดผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 ซม. สรรพคุณ เหง้า : รสหวานเผ็ดร้อน ขับลม แก้ท้องอืด จุกเสียด แน่นเฟ้อ คลื่นไส้อาเจียน แก้หอบไอ ขับเสมหะ แก้บิด เจริญอากาศธาตุ สารสำคัญในน้ำมันหอมระเหย จะออกฤทธิ์กระตุ้นการบีบตัวของกระเพาะอาหารและลำไส้ ใช้เหง้าแก่ทุบหรือบดเป็นผง ชงน้ำดื่ม แก้อาการคลื่นไส้อาเจียน แก้จุกเสียด แน่นเฟ้อ เหง้าสด ตำคั้นเอาน้ำผสมกับน้ำมะนาว เติมเกลือเล็กน้อย จิบแก้ไอ ขับเสมหะ [2] ต้น : รสเผ็ดร้อน ขับลมให้ผายเรอ แก้จุกเสียด แก้ท้องร่วง ใบ : รสเผ็ดร้อน บำรุงกำเดา แก้ฟกช้ำ แก้นิ่ว แก้ขัดปัสสาวะ แก้โรคตา ฆ่าพยาธิ ดอก : รสเผ็ดร้อน แก้โรคประสาทซึ่งทำให้ใจขุ่นมัว ช่วยย่อยอาหาร แก้ขัดปัสสาวะ ราก : รสหวานเผ็ดร้อนขม แก้แน่น เจริญอาหาร แก้ลม แก้เสมหะ แก้บิด ผล : รสหวานเผ็ด บำรุงน้ำนม แก้ไข้ แก้คอแห้ง เจ็บคอ แก้ตาฟาง เป็นยาอายุวัฒนะ แก่น : ฝนทำยาแก้คัน ----------------------------------------------------------- เมื่อรู้ดังนี้เราก็น่าจะลองหันมากินขิงกันเยอะๆนะคร้าบบบบบบบบบ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 10:03:32

ความคิดเห็นที่ 45 หง่ำๆๆๆๆ....อาหย่อยยยยย.....^_^ . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 10:19:40

ความคิดเห็นที่ 46 โอ๊ะ!!!! เพิ่งสังเกตว่าให้กีบคุณฝอยได้แล้ว...ดีใจๆ ก่อนนี้เวลาไปอ่านเจอ คห.ของคุณฝอยที่น่ารวมนี่ โดนใจทั้งนั้น อยากให้กีบแต่ให้ไม่ได้ คห.44 /กขกท  เพราะต้องเอาอุจจี้ไปตรวจที่โรงพะบาล เมนูนี้เลยเป็นเมนูเฉพาะกิจของจขกท.ซินะ ....ได้ข่าวว่า "จัดเต็ม" ด้วยนิ  ก๊ากกกกๆๆๆ .............................จัดให้ "เต็มตลับ" //น่าอายจริงๆ จากคุณ : Goya_aTaan เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 13:03:55

ความคิดเห็นที่ 47 อาหารเนี่ยเวลาที่เราห่างจากการทำไปนานๆแล้วมือมันจะตกลงมาเยอะเลยล่ะครับ จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ทำก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ก็ราวๆเดือนมิถุนาฯปีที่แล้ว ตอนนั้นทำให้ที่บ้านกินและน้องสาวก็ถามว่า "มันต่างจากผัดซีอิ๊วยังไงวะ" ... หลังจากนั้นผ่านไปเกือบปีก็ลองมาทำอีกครั้งปรากฏว่ารสมันเพี้ยนๆไปจากที่เคย อาจเพราะไม่ได้ใส่หมึกกรอบ ไม่ได้ปรุงกลิ่นด้วยพริกไทย และไม่ได้กินกับซอสพริกด้วยล่ะมั้ง จะว่าไปก็ขาดเครื่องไปเยอะแฮะ - -" แต่จากนี้ก็ตั้งใจว่าจะซ้อมมือบ่อยๆเพื่อรักษาระดับรสมือตัวเองไว้น่ะครับ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 01:25:30

ความคิดเห็นที่ 48 มะระเป็นพืชที่แปลกนะครับ เพราะมันมักจะขมจนรับไม่ได้ในการลองชิมครั้งแรก...บางคนจะเกลียดมันไปเลย แต่หากใครทนความขมของมันได้และได้ลองกินมันเรื่อยๆ...ระดับความขมจะลดลงไปจนอยุ่ในระดับที่รับได้ จนกลายเป็นรักมะระไปเลย จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 17:15:09

ความคิดเห็นที่ 49 วันนี้จดๆจ้องๆอยู่ที่ร้านขายปลาครับ อยากทำแกงปลาดุก แต่ที่ร้านน่ะ ปลาดุกมันยังไม่ตาย ดิ้นแด่วๆอยุ่ในกาละมังตัวดำเมือก เห็นสภาพแล้วน่าสงสารมาก ผมเอ่ยปากบอกคนขายไม่ได้จริงๆว่าจะสั่งปลาดุก(แน่นอนว่าผมคงจะให้เขาฆ่าและหั่นเป็นบ้องๆมาให้นั่นแหละ) แต่ที่สุดก็ตัดใจและเดินไปซื้อหมูแทน จากแกงปลาดุกก็เลยกลายเป็นแกงหมุมะระไปเสียชิบ สงสัยผมคงจะไม่มีคุณสมบัติเป็นพ่อครัวนะครับเนี่ย - -" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 17:18:32

ความคิดเห็นที่ 50 เอาบ้างสิ...ขอบูรณาการไปกับการไปเที่ยวเปรูซะเลยก็แล้วกัน.... เริ่มต้นด้วย...นี่เลย.....อะไรเอ่ย?.....น่ารักมั้ย? . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:41:14

ความคิดเห็นที่ 51 ดูไม่ออกเหรอ?....ต้องขยาย.... หนูตะเภาตัวอ้วนนั่นเอง....น่ารักๆ...^_^ จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:44:32

ความคิดเห็นที่ 52 น่ารัก.... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:46:46

ความคิดเห็นที่ 53 ยำๆ...จุ๊บๆ... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:49:46

ความคิดเห็นที่ 54 แต่แบบนี้ก็มี...เป็นปกติ... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:52:33

ความคิดเห็นที่ 55 จับหนูเบาๆหน่อยจิพี่!! . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 05:53:51

ความคิดเห็นที่ 56 อุ๊บส์!!! " " ( ภาพอาจจะบาดตานิดนึงนะจ๊ะ....แต่มันเป็นความจริง ) " " " หนูไม่อยากเป็น "หนูน้อยหมวกแดง (มะเขือเทศ) " ......หนูชอบหมวกขาวอันแรกมากกว่านิ!....หง่ำๆๆๆ . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 06:01:08

ความคิดเห็นที่ 57 ใช่แล้วจ้ะ...คนเปรูเขากินหนูตะเภาเป็นเรื่องปกติ...นับเป็นแหล่งอาหารประเภทโปรตีนที่สำคัญเลยทีเดียว....ถือเป็นอาหารจานเด็ดเลยแหละ.... เขาเรียกว่า cuy อ่านว่า คุ่ย....ปรุงอาหารได้หลายแบบทำนองเนื้อสัตว์ส่วนใหญ่นั่นแหละ แต่ส่วนมากก็เอามาย่างแบบนี้แหละ....แต่เพื่อไม่ให้เสียเหลี่ยมนักท่องเที่ยวที่ไปเยือนพื้นที่....เราก็สั่งมาลองจานหนึ่ง... จานที่เราสั่งมาลองไม่ได้มาแบบหวาดเสียวอย่างนี้...มาเป็นชิ้นๆดูไม่ออกว่าเป็นไงมาก่อน.... แต่พนักงานผู้หวังดีเอาจานที่เหมือนหมูหันตัวจิ๋วร่อนตามมาให้ชมอีกทีหลังจากจิ้มกินไปชิ้นสองชิ้น... ทำเอา...กระเพาะหดกันเลยทีเดียว...( เวรกรรม....-_-! ).... จะว่าไปก็อร่อยดี....เหมือนกันเนื้อไก่ เนื้อวัว ที่ไม่เหนียวมาก.....แหะๆ เราเองก็เพิ่งจะมาเข้าใจแจ่มแจ้ง...ว่าทำไมฝรั่งถึงเรียกหนูตะเภาว่า guiney pig..... คงเป็นเพราะมันช่างราวกับย่อหมูหันนครปฐม เมื่อมาอยู่บนจานอาหารแล้วนั่นเอง... ในรูปนี้เป็นภาพที่ชาวพื้นเมืองอินคาเขียนขึ้นหลังจากถูกเสปนยึดครองและบังคับให้เปลี่ยนศาสนา... แอบกบฎเล็กๆด้วยการเขียนภาพ The Last Supper ที่มีอาหารจานเด็ดเป็น "คุ่ย" อยู่ในภาพด้วย.... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 06:21:33

ความคิดเห็นที่ 58 กรรม...นึกว่าจะพาไปดูสัตว์น่ารักๆ - -" ที่แท้เป็นภาพความน่ารักก่อนจะมาเป็นอาหารน่าอร่อย...ภาพวัตถุดิบนี่เอง ว่าแต่ทำไมหนูที่นั่นถึงตัวโตขนาดนั้นล่ะครับ ผมเคยเลี้ยงหนูตะเภา...ตัวเท่าหัวแม่มือเอง ผมเป็นคนแพ้หัวสัตว์ครับ...เช่นหมูย่างทั้งตัว หรือแพะย่างที่ห้อยไว้ทั้งตัวแล้วมีหัว หรือแม้แต่ปลาตัวใหญ่ๆตามร้านอาหารที่มีหัว เหล่านี้ทำให้ความเจริญอาหารลดลงกว่าครึ่ง ดังนั้นหนูตะเภาย่างตัวน้อยๆที่มาพร้อมหวกแดงนั้น...ถ้าไม่เอาหัว(และขาทั้งสี่)มาด้วยผมคงเพลินกับเมนูนี้ไปแล้ว... จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 07:55:14

ความคิดเห็นที่ 59 ผิดหนูแล้วม้างงงงงงงง.....ซินยอร์! หนูตะเภายังไงๆก็ตัวใหญ่กว่าหัวแม่มือแน่นอน....หนูที่นายวาฬว่าคงจะเป็นหนูถีบจักร หรือ หนูแฮมสเตอร์ มากกว่ามั้ง? จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 09:40:17

ความคิดเห็นที่ 60 ก็ตอนนั้นมันเขียนหน้ากรงว่า "หนูตะเภา ตัวละ 50" อ่ะครับ เป็นหนูตัวขาวๆตาแดง...เออสงสัยหนูถีบจักร - - แล้วมันไม่เหมือนกันเหรอ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 11:37:25

ความคิดเห็นที่ 61 หนูตะเภา . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:16:10

ความคิดเห็นที่ 62 แบบขนยาวก็มี... . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:19:15

ความคิดเห็นที่ 63 อันนี้หนูถีบจักร . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:20:18

ความคิดเห็นที่ 64 อันนี้...หนู Hamster . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:22:48

ความคิดเห็นที่ 65 เคยเลี้ยงแฮมสเตอร์...โดนกัดเลือดสาดอ่ะครับ มีเมนูไหนทำจากแฮมเตอร์บ้างมั้ย - -" แสดงว่ามีหลายคนเข้าใจผิดว่าหนูถีบจักรนั้นเรียกว่าหนูตะเภา(ผมคนนึงล่ะ) จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:52:48

ความคิดเห็นที่ 66 คุยเรื่องอาหารไปแล้ว....มาจะเล่าเรื่องเครื่องดื่มประจำชาติของเปรูอันโด่งดัง....ที่เราแสนจะติดใจเหลือเกิน.... นั่นคือ    chicha morada..... ทำมาจากข้าวโพดสีม่วง น้ำมะนาว ( บางสูตรอาจจะมี สับปะรด ด้วย )  อบเชย....และที่ลอยๆเป็นลูกเต๋าเล็กๆ เป็นแอปเปิ้ล.... หวานหอมชื่นใจมาก ( เราชอบกลิ่นแฝงของอบเชยจัง.....^_^ ) ป.ล. morada แปลว่า สีม่วง " จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 12:57:42

ความคิดเห็นที่ 67 หนูแฮมสเตอร์เหรอ?????? เราว่าง่ายๆเพลนๆพื้นๆ....ทอดกรอบกระเทียมพริกไทย... น่าจะได้เท็คสเจอร์....เวลาเคี้ยวเนื้อน้อยๆพร้อมไปกับกระดูกบางๆเล็กๆ....คงกรุบกรอบดีเนาะ.....อิ อิ จากคุณ : .....**{~_^!}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 13:02:07

ความคิดเห็นที่ 68 อยากแทะข้าวโพดม่วง - -" ว่าแต่คนที่นั่นเขาไม่มีอาหารแปลกๆนอกเหนือจากกินสัตว์โลกผู้น่ารักนี่แล้วหรือครับ แล้วนิสัยใจคอคนที่นั่นเปนไง สภาพบ้านเมืองล่ะ ที่สำคัญ "ส้วม" ล่ะมีสภาพเป้นไงมั่ง - -" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 13:18:02

ความคิดเห็นที่ 69 ส้วมเหรอ?....ก็โอเคนะ...ตามสภาพนั่นแหละ...แต่ไม่ได้เลวร้ายแบบที่มีคนโจดขานถึงส้วมของเมืองจีนในสมัยก่อน... ผู้คนโดยรวมก็เป็นมิตร น่ารัก ยิ้มแย้มดี....เราชอบ... อาหารที่ดังอีกอย่าง...คือปลาดิบยำ....นั่นแหละไม่ต้องงง....ใช่เลย....ยำปลา... สุกด้วยมะนาว....ชื่อ เซวิเช่  (ceviche) เป็นยำปลาเนื้อขาวสไตล์เปรู ใส่น้ำมะนาวที่ทำให้ปลาสุกนิด ๆ และเติมส่วนผสมผักต่าง ๆ ซอยพริกหวาน หอมหัวใหญ่ หอมแดง กระเทียมบด ผักชี ผักกาด ข้าวโพดสุก ....อร่อยดี...เย็นๆแซ่บๆ เพื่อนเราส่วนใหญ่ไม่กล้ากิน แต่เราหม่ำ...อิ อิ . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 07:27:57

ความคิดเห็นที่ 70 ดุๆไปมันก็ไม่ต่างอะไรกับยำบ้านเราเลยนิครับ หรือที่แท้พวกคนท้องถิ่นเขาก็ชอบกินแซ่บๆเผ็ดๆร้อนแรงแบบบ้านเรากันล่ะฮึ ส่วนเรื่องส้วมเนี่ยขอบอกว่ามันติดตาตรึงใจมาก โดยเฉพาะส้วมเมืองจีนเนี่ย ได้ยินได้ฟังมาหลายขนานมากจนกลายเป้นว่าถ้ามีคนเคยไปประเทศไหนผมก้อกไม่ได้ที่จะถามเรื่องส้วมเป้นอันดับแรกๆ ส่วนเรื่องอาหารที่ผมสงสัยจริงๆน่ะไม่ใช่อาหารถูกใจหรอกครับ ความจริงคือผมสงสัยว่าที่ประเทศนั้นๆมีอาหารอะไรที่คนบ้านเรากระเือกไม่ลงจริงๆต่างหาก แต่คนส่วนใหญ่เวลาได้ไปเที่ยวก็คงจะอยากพุดเรื่องที่ตัวเองประทับใจใช่ไหมล่ะ ผมก็เลยมักจะไม่ค่อยถามเรื่องอาหารที่กระเดือกไม่ลงสักเท่าไหร่ มีครั้งหนึ่งได้ดูรายการของดิสคัฟเวอรี่ก้มีการจัดอันดับ 10 อาหารสุดแหวะ(หรืออะไรเทือกๆนี้) ที่จำได้ฝังหัวเลยก็คือ - เนื้อฉลามเน่า ของประเทศอะไรก็ไม่รู้แถบๆยุโรป ดูไปดูมาก็คล้ายๆการทำปลาเค็มบ้านเรานี่แหละ แต่เป้นปลาเค็มตัวหญ่ายยยยยสุดๆไปเลยน่ะ(ดูจากรายการมันชวนอ้วกจริงๆ ไม่รู้กินกันได้ยังไง) - ข้าวต้มขากบ ของสิงคโปร์...เห้นว่าเป็นข้าวต้มเละๆแบบบ้านเรานี่แหละครับ แต่ที่เด็ดคือเขาเอาขากบไปผักกับอะไรไม่รุ้ดำๆเละๆแหยะๆ เวลากินก็จะเอาขากบนั้นมาผสมกับข้าวต้มแล้วยกซดอย่างเอร็ดอร่อย - -" (เป็นเมนูยอดนิยมของวัยรุ่นที่ออกจากผับตอนดึกๆด้วยล่ะเออ) - ไข่ข้าว ของพม่า...มากันเป็นตัวๆเลยครับ เห้นใรายการบอกว่าถ้าเป็นไข่ข้าวที่ตัวอ่อนเริ่มมีกระดูกให้เคี้ยวพอกรุบๆล่ะก็...แซ่บหม่องเขาล่ะ นอกนั้นก็จำไม่ค่อยได้แล้วครับ(มี 10 อันดับ) แต่บางเมนูที่รายการว่าสยองผมก็เฉยๆนะ...ส่วนประเทศไทยติดสองอันดับครับคือ - แมงกุ๊ดจี่...ครับ ฝรั่งมังค่ามันคงงงว่าทำไมชาวไทยอีสานถึงรีเอตเอาแมงมุดขี้ควายมาทำอาหาร...ผมคิดว่าเมนูนี้สยอมเมื่อเรานึกถึงขี้ควาย แต่โดยตัวของมันผมว่าเฉยๆ(อย่าไปคิดซะก็จบ) - แมลงทอด...ครับ เมนูดาดๆที่เห็นตามท้องถนนทั่วไปเป้นสิ่งที่ทีมงานดิสคัฟเวอรี่คิดแล้วว่า "มันสวดยวดไปเลียเพี่ยน" อาหารเนี่ยมันน่าสนุกไปซะทุกด้านเลยจริงๆแฮะ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:20:57

ความคิดเห็นที่ 71 ไข่ข้าวของไทยที่เริ่มเป็นตัวก็มี...มีน้ำจิ้มคล้ายๆน้ำจิ้มแตงกวาของทอดมัน...เราเคยกิน....อิ อิ แมลงทอดก็กิน... เอ่ออออ....ไปๆมาๆ...เราสวาปามมันทุกอย่างที่ขวางหน้าเลยเหรอเนี่ยะ....????..... หมดกัน...เสียบุคคลิกผู้ดีเก่าแปดสาแหรกหมด.... จากคุณ : .....**{~_^!}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:07:09

ความคิดเห็นที่ 72 พลพรรคหายโลด......-_-! เราไม่กินท่านทั้งหลายหรอกนะ....ไม่ต้องหวั่นกลัวไป...... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 09:50:35

ความคิดเห็นที่ 73 กะลังหิวๆๆ...แวะเข้ามากระทู้นี้ ยิ่งหิวมากขึ้นอีก TT_____TT จากคุณ : Goya_aTaan เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 14:43:03

ความคิดเห็นที่ 74 ทุกท่านครับ...ตอนนี้....เค้าอ้วนมากกกกกกกก T^T จากคุณ : memaymayme เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 54 04:07:57

ความคิดเห็นที่ 75 ^ ^ เขาผอมลงล่ะ....อิ อิ คุณโกย่า....หิวได้จ้ะ...แต่อย่าทานมากตาม...เดี๋ยวอ้วนแบบนู๋เมย์....คริ คริ ( พูดอย่างกับตัวเองผอมเพรียวงั้นล่ะตรู.... ) จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 54 10:32:29

ความคิดเห็นที่ 76 สัปดหา์แห่งความเหนื่อยยาก ตรากตรำได้ผ่านพ้นไปแล้ว จากนี้จะเป็นช่วงเวลาแห่งการรอไประยะหนึ่ง ก่อนที่จะเข้าช่วงเหนื่อยยากตรากตรำอีกรอบช่วงท้ายเดือน - -" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 01:56:15

ความคิดเห็นที่ 77 เพิ่งผ่านพ้นช่วงที่ได้พบปะและร่วมมือกันทำงานกับคนหลายๆคน ได้รุ้จักและสนิทสนมกับคนนั้นคนนี้ ซึ่งก็แน่นอนว่าหลังจากงานนี้ก็คงจะไม่มีโอกากาสได้กลับมาเจอกันอีกแล้วล่ะ แต่ทั้งๆที่รู้มันก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้... ผมเป้นคนที่ต้องใช้เวลาในการบิ้วอารมณ์นานมาก...เช่นกว่าที่จะรู้สึกอินไปกับทีมงาน รู้สึกไม่ขัดหูขัดตาและสนุกไปกับคนอื่นๆได้ผมก็ต้องใช้เวลากว่าครึ่งหนึ่งของโครงการ...และเมื่อผมรู้สึกติดลมก็พบว่าเวลามันหมดลงซะแล้ว...แถมยังต้องใช้เวลาหลังจากจบงานอีกระยะหนึ่งถึงจะปรับตัวปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติได้ อารมณ์ขึ้นช้า...ลงก็ช้า...ไม่ค่อยทันเวลาเลยครับ ความจริงที่ผมไม่ชอบงานเลี้ยง บางทีลึกๆแล้วสิ่งที่ผมไม่ชอบที่สุดก็คงจะเป็นเวลาที่งานเลี้ยงจบลงนี่แหละครับ เพราะงานเลี้ยงมันต้องมีวันเลิกรานี่แหละ...เช่นนั้นก็สู้ไม่ร่วมงานเลี้ยงเสียตั้งแต่แรกดีกว่า http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N10530143/N10530143.html จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:30:28

ความคิดเห็นที่ 78 ไม่มีอารมณ์จะทำอาหารเลยเนี่ย...หาอาหารสิ้นคิดแบบซื้อเขากินก็ดี... เอากระทุ้มาฝากคุณฝอย http://www.pantip.com/cafe/mbk/topic/T10535842/T10535842.html จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:48:01

ความคิดเห็นที่ 79 คุณพาย...หายไปไหนหนอ?.....คุณซอยก็ด้วย..... สงสัยเพราะกฎการสมัครล็อคอินมือถือทำพิษซะแล้ว....แย่จัง!.... -_-! จากคุณ : .....**{~_^!}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:36:39

ความคิดเห็นที่ 80 ล็อดอินมือถือมันทำไมหรือครับ...ไม่รุ้อ่ะ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 02:12:47

ความคิดเห็นที่ 81 มันต้องสมัครใหม่ทุกเดือน รออนุมัติวุ่นวาย....และนี่แหละคือสาเหตุที่เรายอมสมัครเป็นอมยิ้มกลม....(คุณกัซก็ด้วย)... ส่วนทั้งคุณพาย และคุณซอย เขาใจแข็ง เลยคงน่าจะวุ่นวายกับระบบนี้บ้าง....อันนี้เราก็เดาเอาล้วนๆ) จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 08:04:43

ความคิดเห็นที่ 82 ช่วงนี้ว่างนั่งฟังพงฟังเพลง เบื่อเหลือเกินครับเวลาไม่มีอะไรทำเนี่ย แต่ช่วงนี้ชอบเพลงนี้มาก ผมเองก้อยากแต่งเพลงเป็นบ้างนะ ไม่รู้เขาแต่งกันยังไง อยากได้คนสอนอ่ะ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 19:56:55

ความคิดเห็นที่ 83 เพลงนี้เก่าแล้วนะ.... แต่แบ่บว่าาาาา......เนื้อหาดี.......อิ อิ จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:33:25

ความคิดเห็นที่ 84 เพลงเพราะมันก็คือเพลงเพราะนั่นแหละครับ งานศิลปมันอยู่เหนือกาลเวลาอยู่แล้ว ผมว่าศิลปเนี่ยแหละที่เชื่อมโลกและบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดของโลกนี้ได้ อย่างตอนที่จตุคามรามเทพกำลังบูม ตอนนั้นผมชอบนะครัจตุคามเนี่ย แต่ไม่ได้ชอบเพราะนับถือว่าศักดิ์สิทธิ์(รู้กันว่าผมไม่เชื่อเรื่องพวกนี้) แต่ที่ชอบเพราะมันสวยมากกกกกกกกกก และมันก็เป้นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ศิลป์ชิ้นสำคัญของศิลปสมัยเราด้วยนะครับ ช๊อบชอบ แต่ชอบสุดคืองานแนวอิมเพรสชั่นนิสต์(มันเอามารวมกันในหัวข้อสนทนาเดียวได้ยังไงนิ) จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:43:15

ความคิดเห็นที่ 85 นั่นน่ะสิ.... จตุคามนิสซึ่ม...... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 05:28:16

ความคิดเห็นที่ 86 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F10546114/F10546114.html#22 จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 12:02:19

ความคิดเห็นที่ 88 ไปดูกระทู้นี้สิจ๊ะ...Matha Graham http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10548173/A10548173.html#9 . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 08:49:44

ความคิดเห็นที่ 89 ประการแรกขออวดว่ามีอมยิ้มแล้วจ้า....เย้ๆๆๆๆๆ ประการที่สอง  ที่แว่บหาย แว่บหาย  ถ้าเอาคำตอบอย่างจริงใจที่สุดแบบไม่มีกั๊ก  ก็  ครือ...ว่า เวลาเข้ามาที่บ้านนี้รู้สึกคุ้นเคย อบอุ่น  แต่มันมีอีกความรู้สึกหนึ่งคือ  อารมณ์เหมือนกับสมาชิกของวงที่มาสายสุดๆ และคนอื่นๆเขาคุยอะไรกันยาวๆซีเรียสๆมาเยอะแยะแล้วสามชั่วโมงกว่า เลยต่อไม่ค่อยติด และ เครื่องยังเย็นอยู่มากในขณะที่คนอื่นๆเผาหัวกันจนเลยพีคมาแล้ว ใกล้ๆจะขมวดปม เหมือนกับเวลาผมไปร้านเหล้าประตูสีฟ้าเจ้าประจำที่ผองเพื่อนมันมานั่งกันอยู่ตั้งแต่บ่ายสี่โมง และผมแถมาตอนเกือบสองทุ่ม  มาถึงก็เดินเข้ามาจ่อมก้น  มาเลียบๆเคียงๆ เก็บถั่วลิสงที่เหลืออยู่ห้าหกเม็ดในจานกับแกล้มโยนใส่ปากเคี้ยวแก้เกี้ยว     ทำหน้าทำตาเหมือนเข้าใจ และเก็ทในสิ่งที่สมาชิกประจำกำลังเม้าท์มอย แล้วก็พยายามขานรับให้ถูกจังหวะ "อืม เออ ใช่...ก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน...."  ทั้งๆที่เข้าใจจริงๆแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ครั้นจะสะกิดถามคุณสางฝอย หรือ คนอื่นๆว่า "เขาคุยเรื่องอะไรง่ะ ?" .....ก็เกรงใจ...หรือคุณสางก็อาจจะหันมาบอกเบาๆว่า "อ๋อ...นายวาฬกำลังเม้าท์เรื่อง....บลาๆๆๆๆ"  ซึ่งก็ยังไม่เก็ท  แต่จะถามต่อก็กลัวป้าสางแกจะรู้ความจริงว่ามีเพื่อนโง่....อิ  อิ  เลยเสทำเป็นพูดมือถือแล้วเดินไปเยี่ยว เอ๊ย ฉี่ พอไปฉี่กลับมาเขาก็ใกล้จะลาโรง นายวาฬลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ป้าสางกำลังทาปากให้แดงกว่าเดิมทั้งๆที่กำลังจะกลับบ้านนอน แต่เผื่อเจอตำรวจหล่อเรียกตรวจจะได้ยังแจ่มอยู่ทั้งๆที่ตาแดงก่ำ น้องเมย์และน้องๆทั้งหลายก็เตรียมจะกลับบ้าน  อารมณ์มันทำนองนี้  ครั้นไอ้เราจะอยู่ต่อก็จะโดนหาว่ารอจับไก่หลง อิ  อิ แต่ครั้นพอแตกกระทู้ใหม่ตรูก็มาสายอีก มันก็เลยวนเข้าอีหรอบเดิม คือ มาๆ หายๆ วันหลังจะมาให้ทันตอนเปิดประเด็นจ้า   แต่ตอนนี้ขอไป ทำเก๊กหน้าฉลาดกับลูกค้าก่อนนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 54 10:11:25 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 54 09:56:00 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 54 09:52:29 จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 09:44:28

ความคิดเห็นที่ 90 นายวาฬ... ตอนนี้พี่ซอยชอบเพลงนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฟังแล้วมีความสุขแบบสงบๆ  ไม่น่าเชื่อว่าเพลงบางเพลงมันมีอิทธิพลกับอารมณ์และความรู้สึกจริงๆ ครั้งหนึ่งพี่ซอยเคยผมยาวเกือบเท่านายซินหน้าสวยแบบนี้แหละ  แต่ตอนนี้ตัดสั้นมาได้ห้าปีแล้ว  เพราะกลัว หัวล้าน คริ  คริ เพราะผมยาวมันดูแลยาก และอีกอย่างมันเริ่มหงอก เลย ตัดแมร่งเลย  เฮ้อ จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 10:00:01