 |
ของแถมปิดท้ายจากสเตฟาน (สเตฟกลับมาเขียนไดฯอินดี้อีกครั้ง แสดงว่าหมดมุก 5 วิธีแล้ว) stephanpastis.wordpress.com/my-son-my-confidence-and-the-immortal-butterduck/
ลูกชายของผม, ความภูมิใจของผม และเป็ดเนยผู้เป็นอมตะ 20 เมษายน 2011
ตอนที่ผมเล่น NBA Jam บนเครื่อง Wii อยู่กับทอม ลูกชายผม เราเลือกแข่งกับทีมแบบง่าย
แทนที่จะพูดอะไรเชยๆ อย่าง "นี่จะเหมือนแย่งขนมจากเด็กทารกเลยล่ะ" ผมคิดว่าน่าจะ หาบางอย่างที่เป็นออริจินัล
ผมเลยพูดไปว่า:
"มันจะเหมือนโปรยพริกไทยลงบนเป็ดเนยเลยล่ะ"
ไม่รู้จักเป็ดเนยกันล่ะสิ?
เราก็ไม่รู้จักหรอก
ที่จริง มันงี่เง่ามากซะจนทอมบอกว่า "อย่าออกจากงานเชียวนะฮะ"
และตอนนั้นเองที่มันเสียบผมเต็มๆ
ก็นั่นแหละงานของผม
เพราะงั้นเดี๋ยวนี้เวลาที่ผมพยายามจะทำตลกแล้วมันเฟล ทอมก็มีคำใหม่ไว้พูด:
"อย่า(ฝืน)ทำงานอีกเลยฮะ"
แต่ผมไม่ได้ว่าอะไรนะ
เพราะผมรู้ว่าเรื่องตลกน่ะเป็นของหมูๆ สำหรับผม
ก็เหมือนกับโปรยพริกไทยลงบนเป็ดเนยนั่นแหละ
สรุปว่าวันนี้แป้กทั้งการ์ตูน แป้กทั้งบล็อก  เป็ดเนยไม่ขำ รอเป็ดยามกลับจากเม็กซิโกน่าจะมีอะไรดีขึ้น
//จบละ เชิญไปเสิร์ช Butterduck ในกูเกิ้ลกันได้ตามอัธยาศัยครับ 
จากคุณ |
:
YOROZUYA
|
เขียนเมื่อ |
:
21 เม.ย. 54 17:28:14
|
|
|
|
 |