ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องของมิติคู่ขนาน แนวคิดนี้ผมได้รับอิทธิพลมาจากการตูนเรื่อง Chorno Eyes ตามที่ได้เกริ่นนำมาข้างต้น นั่นคือ ‘’การเปลี่ยนแปลงอดีต ไม่สามารถเปลี่ยนอนาคตได้ แต่จะทำให้เกิดอนาคตใหม่ที่แตกแขนงออกมาจากกิ่งหลักของกาลเวลา’’ ให้นึกภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทุกช่วงของกาลเวลาเป็นเหมือนกับต้นไม้นะครับ โดยลำต้นคือเหตุการณ์หลักก่อนที่จะเกิดการแทรกแซงเหตุการณ์ ส่วนกิ่งของต้นไม้เป็นผลมาจากการแทรกแซงเหตุการณ์ในตำแหน่งนั้นๆ  ของเวลา การส่งคลื่นสมองของพระเอกกลับไปที่ตำแหน่ง 8 นาทีก่อนตายของฌอนนั้น คือการกลับสู่อดีตในกิ่งหลักของเวลา แต่สิ่งที่พระเอกทำลงไปในทุกๆ ครั้งที่ไปยังจุดนั้นของเวลา ทำให้เกิดกิ่งย่อยของเวลาแตกแขนงออกมา เพียงแต่หากการแตกแขนงนั้นไม่มีผลกระทบมาก กิ่งย่อยที่แตกออกไปก็จะค่อยๆ ลู่กลับเข้ามารวมกับกิ่งหลักอีกครั้ง ยกตัวอย่างเช่น การเข้าไปในครั้งหลังที่พระเอกไม่โดนน้ำหกรดรองเท้าเป็นครั้งแรก การกระทำของพระเอกทำให้เกิดกิ่งย่อยของเหตุการณ์แตกออกจากกิ่งหลัก แต่เนื่องจากท้ายที่สุด ทุกคนในรถไฟขบวนนั้นก็ตายกันหมด ดังนั้นกิ่งย่อยของเหตุการณ์อันนี้จะกลับไปเชื่อมต่อกับกิ่งหลักภายหลังรถไฟระเบิด นั่นคือ โลกคู่ขนานที่พระเอกไม่โดนน้ำหกรดรองเท้านั้นได้แตกออกจากเหตุการณ์หลัก แต่ก็จะลู่เข้ามาแล้วหลอมรวมกับกิ่งของเหตุการณ์หลักในที่สุด อาจกล่าวได้ว่าแตกออกไปได้เพียง 8 นาทีก็กลับมารวมกันแล้ว แต่บางเหตุการณ์ เช่นตอนที่ช่วยนางเอกออกมาจากรถไฟนั้น ทำให้เกิดการแตกแขนงเป็นกิ่งย่อยของเหตุการณ์ที่ไม่สามารถหวนคืนสู่กิ่งหลักได้ เพราะเหตุการณ์ในกิ่งหลักคือ นางเอกได้ตายไปพร้อมเหตุรถไฟระเบิด ดังนั้น การเข้าไปแทรกแซงอดีตของพระเอกนั้น ทำให้เกิดโลกคู่ขนานใหม่ขึ้นมาทุกครั้ง เพียงแต่มีสองครั้งเท่านั้นที่เกิดการแยกออกไปแบบไม่หวนกลับมาคือ ครั้งที่ช่วยนางเอกออกจากรถไฟ และครั้งสุดท้ายที่ย้อนเวลากลับไป แต่ในครั้งที่พระเอกได้ฉะกับมือระเบิดก็อาจทำให้เกิดกิ่งก้านที่แตกแขนงออกไปแบบไม่หวนกลับก็ได้ หากการพบกันในครั้งนั้นมีผลต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เช่น มือระเบิดรู้ว่ามีคนระแคะระคาย อาจเลื่อนวันวางระเบิดใหญ่ออกไป ซึ่งนั่นจะทำให้กิ่งของเหตุการณ์นี้ไม่หวนกลับมาเชื่อมกับกิ่งของเหตุการณ์หลักได้ **************************************************************************************************************** แล้วในที่สุดบทสรุปของเรื่องคืออะไร สรุปว่า กิ่งเหตุการณ์หลักนั้นน่าจะเป็นโลกของพระเอก เนื่องจากไม่ได้รับผลจากการกระทำในการแทรกแซงอดีต (แต่รับเอาเฉพาะข้อมูลจากอดีตมาใช้ป้องกันเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต) หากว่าการแก้ไขอดีตสามารถทำได้จริง การที่พระเอกกลับไปแล้วฆ่ามือวางระเบิดซะทุกอย่างก็จะจบ แต่เพราะการแก้ไขอดีตจะทำให้เกิดโลกคู่ขนานขึ้นมา ซึ่งไม่มีผลต่อโลกที่ส่งพระเอกกลับไปในอดีต ดังนั้นพระเอกจึงถูกส่งไปเพื่อล้วงเอาข้อมูลเพียงอย่างเดียว แล้วใช้ข้อมูลนั้นในการป้องกันสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตแทน เรื่องที่ว่าเข้าไปในความทรงจำเพื่อดูข้อมูลในสมองผู้ตายนั้นเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ เพราะหากเป็นการดูความทรงจำ จะต้องคล้ายกับเรื่อง แฮรี่พอร์ตเตอร์ คือดูได้อย่างเดียว ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นใน Source Code นั้นคือ สามารถกระทำอะไรก็ได้ และผลจากการกระทำก็เป็นสิ่งที่พระเอกไม่อาจคาดเดาได้ เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน (เนื่องจากเป็นการเข้าไปแทรกแซงเหตุการณ์ในอดีต) ตอนจบที่พระเอกส่ง SMS ไปหากู้ดวิน นั่นคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแขนงของเหตุการณ์หลัก (โลกคู่ขนาน) ที่พระเอกเป็นอวตารในร่างของฌอน ซึ่งหากจะใช้คำว่าเป็น ‘’ฌอนคนใหม่’’ ก็ไม่ผิด ส่วนร่างของพระเอกที่นอนอยู่แต่ยังไม่ได้เข้าสู่กระบวนการ Source Code ก็คือตัวพระเอกจริงๆ ซึ่งสองคนนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน เพราะถือว่าพระเอกในร่างของฌอนนั้นได้กระทำกรรมอันใหม่ขึ้นมาซึ่งส่งผลให้เกิดโลกใบใหม่นี้ ดังนั้นทั้งคู่ก็ถือเป็นอิสระต่อกันบนโลกใบใหม่นี้แล้ว โดยนิยามของหนัง เวลาในโลกคู่ขนานกับเวลาในโลกหลักจะใช้หน่วยของเวลาเดียวกัน สังเกตจากหลายครั้งที่กู้ดวินมักจะบอกว่าเรามีเวลาไม่มาก นั่นหมายความว่าพระเอกใช้เวลาในโลกคู่ขนานไปเป็นปริมาณหนึ่งที่ไม่ได้น้อยไปกว่าเวลาจริงเลย และการดึงพระเอกออกจาก Source Code นั้นผมเชื่อว่าใช้เรื่องของเวลาเป็นหลัก โดยการกลับมายังโลกหลักมีได้สองวิธีคือ หนึ่งคลื่นสมองของพระเอกหายไปในโลกคู่ขนาน (คือตาย) และสองคือถูกดึงกลับมา (ส่งไปได้ก็ต้องดึงกลับได้สิ) ดังนั้นทางโลกหลักต้องดูเวลาว่าครบ 8 นาทีแล้วหากพระเอกยังไม่กลับมาก็ต้องดึงกลับ เพราะเป็นไปได้ที่ผู้อยู่ใน Source Code จะไม่ทำตามภารกิจที่ให้ไว้ แล้วไม่ตาย (อย่างที่พระเอกทำ) ก็ต้องดึงกลับมาทบทวนบทบาทกันใหม่ อีกจุดสังเกตหนึ่งก็คือตอนที่กู้ดวินไปปิดเครื่องยังชีพของพระเอก ก็จะมีเวลาแสดงอยู่ที่ตัวเครื่อง ซึ่งกู้ดวินได้ไปปิดตรงที่เวลาเป็นศูนย์พอดีตามคำขอของพระเอก สุดท้าย ทำไมผมถึงคิดว่าฌอนกับพระเอกสลับร่างกัน (แม้หนังจะไม่บอกตรงนี้ไว้ก็ตาม) ก็เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครสามารถมีตัวตนอยู่ในสองเวลาได้ในขณะเดียวกัน เมื่อส่งคลื่นสมองของพระเอกเข้าสู่ร่างของฌอนแล้ว ร่างของพระเอกในโลกหลักจะมีคลื่นสมองของใคร??? แล้วคลื่นสมองของฌอนก็ไม่สามารถหายไปได้เฉยๆ จากการแทรกสอดที่เกิดขึ้น คลื่นสมองนั้นจะไปอยู่ที่ไหน??? คลื่นสมองที่ไม่มีที่อยู่ กับร่างที่ไม่มีคลื่นสมอง สองสิ่งนี้ลงตัวพอดีที่จะทำให้คิดว่าคลื่นสมองของฌอนในโลกอดีตจะต้องเข้ามาในร่างของฌอน ซึ่งหากจะเรียกว่า Source Code สามารถนำคนในอดีตมาสู่อนาคตได้ก็คงไม่ผิด และนี่อาจเป็นหนึ่งในคำตอบของคำถามที่ว่าภาพสิ่งก่อสร้างทรงกลมที่พระเอกเห็นตอนต้นและตอนท้ายของเรื่องมาได้อย่างไร นั่นอาจเป็นเพราะ Source Code นำพระเอกไปเที่ยวอนาคตในแขนงอื่นๆ  โดยไม่ได้ตั้งใจก็เป็นได้ ซึ่งความผิดพลาดนั้นก็คงเป็นสิ่งที่พระเอกเรียกว่า ‘’พรหมณ์ลิขิต’’ ในท้ายเรื่องนั่นเอง Source Code ไม่ได้ส่งพระเอกไปยังโลกคู่ขนาน แต่ผลจากการกระทำที่พระเอกกระทำใน Source Code ทำให้เกิดโลกคู่ขนานตามมา **************************************************************************************************************** เท่าที่นึกออกก็คงมีเท่านี้ ขอขอบคุณหนังเรื่องนี้ที่ทำให้ผมได้สนุกกับการเล่นกับความคิดของตัวเองอีกครั้ง ^^ ภาพจาก http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=oceansage&month=22-01-2009&group=8&gblog=3 จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 18:08:39

ความคิดเห็นที่ 2 โห...คุณ X-MAN สรุปได้สุดยอดมาก เห็นด้วยเกือบหมด เราลืมนึกถึงการย้อนเวลาไปเสียสนิท ว่านั่นแหละ เป็นสาเหตุของการเกิดโลกคู่ขนาน คิดถึงแต่ว่า เป็นการกระโดดไปโลกคู่ขนานอื่นอย่างเดียว เพราะอ่าน crisis on infinite earths ของ DC น่ะแหละ ทำให้แนวคิดที่ว่า " โลกคู่ขนานอันมีจำนวนเป็นอนันต์ มีอยู่เสมอ แม้จะไม่มีใครย้อนเวลาไปเลยก็ตาม " ติดอยู่ในหัวเราตลอด โลกคู่ขนานในแนวคิดนี้ เกิดขึ้นทุกครั้งที่เราต้องเลือกว่าจะทำสิ่งใด ทำให้มีโลกแตกแขนงออกไปไม่สิ้นสุด หลักฐานที่สนับสนุนแนวคิดเรื่อง พระเอกไม่ได้ย้อนเวลา แต่กระโดดไปโลกคู่ขนานที่มีอยู่แล้ว คือการที่ ทุกครั้งที่เริ่มกระโดด พระเอกยังไม่ทันจะทำอะไร นางเอกจะมีสิ่งเปลี่ยนไปเล็กๆน้อย เช่นท่านั่ง ถ้าเป็นการย้อนเวลา สิ่งเหล่านี้ควรจะเหมือนเดิมเป๊ะๆ แต่หลักฐานที่สนับสนุนเรื่องการย้อนเวลา ก็คือภาพทรงกลมที่พระเอกเห็น ซึ่งน่าจะมาจากเหตุการณ์ในอนาคต จากความไม่เสถียรของ Source Code นั่นเอง จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 19:13:59

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เห็นด้วยกับคุณตรงที่ว่า OO- นี่คือเหตุผลที่ต้องเลือกใช้คนที่ตายไปแล้ว เพื่อที่จะได้ไม่มีปัญหาหลังการย้อนเวลากลับมา เพราะหากใช้คนที่ยังมีชีวิตอยู่เป็นต้นแบบในการย้อนเวลา อาจย้อนไปได้ไกลกว่า 8 นาที แต่หากคนที่อยู่ใน Source Code นำร่างนั้นไปใช้ในวัตถุประสงค์อื่นจะมีปัญหาตามมาภายหลังได้ -OO ** ก็ถ้าผู้คิดค้น Source Code สามารถดึงพระเอกกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ ก็ไม่น่าจะต้องกังวลเรื่องเอาร่างไปใช้ทางที่ผิด หรือเกินเวลา แถมต่อให้พระเอกไปทำโลกนู้นยุ่งเหยิง มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับมิตินอก Source Code เพราะนั่นมัน timeline ใหม่ ไม่เกี่ยวกับมิติเดิมเลย จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 19:22:45

ความคิดเห็นที่ 4 เพิ่งไปดูมาเมื่อวาน เข้าใจตลอดเรื่อง แต่!! พอตอนจบที่พระเอกส่ง SMS ไปหากู้ดวิน เท่านั้นล่ะ ไอ้ที่เข้าใจมาตลอดเรื่อง กลายเป็นไม่เข้าใจเลย 555+ เดือดร้อนแฟนต้องมานั่งอธิบายให้ฟังอีก จขกท.เก่งอ่ะ สามารถเข้าใจรายละเอียดของหนังได้ดี ส่วนตัวเราชอบหนังแนวนี้นะ แต่ตามหนังไม่เคยทันเลย สุดท้าย ต้องลำบากคนอื่นมาอธิบายซ้ำทุกที จากคุณ : Foammy@Unorthodox เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 19:48:31

ความคิดเห็นที่ 5 แต่เรากลับตีความไปในแนวโลกของจิตมากกว่าแหะ ...ไม่รู้สิ แต่จริงๆผู้กำกับได้ให้ข้อมูลไว้แล้วว่าเขาเอาแนวคิด Quantum Mechanics Theory มาทำ เราอยากตีความเป็นวิทยาศาสตร์นะ แต่เรายิ่งคิดยิ่งออกเป็นนามธรรม เหอๆ จากคุณ : Stefanz เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 19:56:10

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^ ^ ขอบคุณค่ะ ถ้าผู้กำกับบอกว่า Quantum Mechanics Theory งั้นก็เข้ากับ infinite earths มากกว่าย้อนเวลาแล้วสินะ แต่ยังมีปัญหาเรื่อง ลูกกลมที่พระเอกเห็น ใครมีไอเดียบ้างว่า เกิดจากอะไร? เป็นภาพจากโลกคู่ขนานอื่นหรือเปล่า โลกที่ไม่มีการระเบิดรถไฟ และนายฌอนก็ได้ชวนนางเอกไปกินกาแฟ ตามที่ได้ตั้งใจไว้ เหมือนทฤษฎีที่ว่า เดจาวู เป็นภาพจากมิติอื่นน่ะ จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 20:35:32

ความคิดเห็นที่ 7 จขกท สุโค่ยเลยอะ ฟังที่ จขกท อธิบาย เริ่มเข้าใจเรื่องมากขึ้น เริ่มมองเห็นภาพ มันก็มีโอกาสเป็นไปได้นะ ใช้คลื่นสมองแทนกายเนื้อ เพราะคลื่นไงก็เร็วกว่า สลับคลื่นสมองกัน ก็อธิบายได้ว่าทำไมโลกคู่ขนานอีกโลกถึงเกิดได้ เรื่องใช้ต้นไม้มาอธิบายก็เห็นภาพดีนะ จากคุณ : Bach_Ho เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 20:53:12

ความคิดเห็นที่ 8 มีคนบอกว่าให้มาอ่านทู้นี้อ่ะค่ะ เขาบอกว่าสุดยอดดดดดดดดดดด ลงชื่อว่ามาไว้ก่อนนะ จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 22:18:03

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบคุณแมวเก้าแต้ม ผมอาจใช้คำไม่ถูกต้อง ความจริงแล้วสำหรับเรื่องนี้น่าจะเป็นคำว่าการแตกกิ่งของเหตุการณ์มากกว่าคำว่าโลกคู่ขนาน เพราะโลกคู่ขนาน เป็นอีกโลกที่เกิดขนานไปกับโลกของเรา แต่กรณีของ Source Code เป็นการย้อนอดีตแล้วทำให้เกิดเหตุการณ์ย่อยแตกออกมาจากเหตุการณ์หลัก โลกคู่ขนานนั้นอาจมีมากมายได้เป็นอนันต์ และไม่จำเป็นที่โลกนั้นจะต้องมีเหตุการณ์เหมือนกับโลกของเรา เช่นตัวเราในโลกนี้เป็นแบบนี้ แต่ตัวเราในโลกคู่ขนานอาจไม่ได้เป็นแบบเราก็ได้ ดังนั้นหากสืบข้อมูลจากโลกคู่ขนาน อาจไม่ได้ข้อมูลที่ตรงกับโลกของเรา และการดึงข้อมูลของคนในโลกนี้ แล้วนำไปเชื่อมกับข้อมูลในโลกคู่ขนาน ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกันสักเท่าใด แม้อาจมีสักโลกที่จะเกิดเหตุการณ์คล้ายโลกของเรา แต่การหาโลกนั้นให้เจอก็คงไม่ง่าย ของสองสิ่งในโลกคู่ขนานอาจส่งผลกระทบซึ่งกันและกันได้ แต่ไม่จำเป็นว่าเหตุการณ์ในแต่ละโลกจะต้องเหมือนกันครับ แต่หากนำความทรงจำสุดท้ายก่อนตายของคนในโลกเดียวกันมาเป็นข้อมูล แล้วเทียบกับข้อมูลในอดีตที่ผ่านมาของโลกเราเอง เพื่อหาตำแหน่งของเหตุการณ์ที่ต้องการในอดีต แบบนี้พอจะมีทางเป็นไปได้มากกว่า สำหรับเรื่องท่านั่งของนางเอกที่มีความแตกต่างกันไปเล็กน้อยในแต่ละครั้งที่พระเอกกระโดดเข้ามา เรื่องนี้ผมมองว่าไม่แปลก เพราะการกำหนดจุดในการเข้าแทรกแซงนั้นอาจไม่ได้ตรงเป๊ะในทุกครั้ง เหมือนกับการยิงปืนนั่นล่ะครับ ต่อให้แม่นแค่ไหนก็ไม่มีทางยิงซ้ำให้เข้าตำแหน่งเดียวกันทุกกระเบียดนิ้วได้ การส่งคลื่นสมองไปยังอดีต ณ ตำแหน่งเดิมก็น่าจะมีความคลาดเคลื่อนได้เล็กน้อยเหมือนกัน ซึ่งความคลาดเคลื่อนเล็กน้อยนี้อาจส่งผลกระทบต่อสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ได้บ้างแต่ไม่กระทบต่อเหตุการณ์หลัก สำหรับเรื่องที่ผมกล่าวว่า นี่คือสาเหตุที่ต้องเข้าสู่ Source Code โดยอาศัยคนที่ตายแล้วก็เพราะเรื่องของความไม่แน่นอนครับ เพราะแม้จะเชื่อว่าโลกที่แตกกิ่งออกมาจะไม่มีผลต่อโลกหลัก แต่จะมั่นใจได้อย่างไร เพราะคงไม่มีใครกล้าเสี่ยงที่จะทดลองเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ดังนั้น คงไม่มีอาสาสมัครที่จะรับเป็น "ร่างทรง" ในกรณีนี้ อีกนัยหนึ่ง การตรวจสอบสัญญาณในสมอง อาจต้องมีการผ่าตัดเปิดสมองเพื่อหาตำแหน่งที่เหมาะสมในการต่อสายสัญญาณอะไรบางอย่าง (ในหนังก็จะเห็นเขาเปิดกระโหลกพระเอกเพื่อต่อสายบางอย่างออกมา) คนปกติคงไม่มีใครกล้าให้เปิดกระโหลกแล้วต่อสายแบบนั้นแน่นอน ดังนั้น ทำกับคนตายง่ายกว่าครับ แม้ว่าจะมีผล หรือไม่มีผลต่อการกระทำ เมื่อมาถึงเวลาปัจจุบัน ยังไงๆ คนผู้นั้นก็ตายไปแล้ว  ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแน่นอน สุดท้าย เรื่องของลูกกลมนั้น ผมคงต้องกลับไปดูรอบสองเพื่อเก็ตไอเดียอีกรอบ แต่ถ้าให้คิดในขณะนี้ ผมคิดว่าคงเป็นส่วนหนึ่งของหนังที่พยายามจะสื่อให้เห็นว่า แม้เราจะคิดว่าเราสามารถควบคุมและอธิบายอะไรได้ทุกอย่าง แต่บางสิ่งก็เกิดขึ้นได้เหมือนถูกกำหนดไว้แล้ว ซึ่งสิ่งนั้นก็คือสิ่งที่เราไม่อาจเข้าถึงได้ด้วยความคิดของเรา หรืออาจเรียกว่า ปาฏิหาริย์ เหตุการณ์บางฉากที่พระเอกเห็นลูกกลมในตอนเริ่มเรื่อง แทนที่จะเป็นเรื่องของอดีตที่ผ่านไปแล้ว กลับเป็นเรื่องของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง แถมยังเป็นอนาคตที่อยู่ในอีกแขนงของโลกหลัก ดังนั้นพระเอกจึงได้พูดว่า คุณเชื่อในเรื่องของพรหณ์ลิขิตหรือเปล่า (ซึ่งทำให้พระเอกมาพบกับนางเอกได้ แม้ในโลกเดียวกันนั้นจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังตามมาหากันในอีกแขนงหนึ่งของโลกเดิมได้) ซึ่งสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว (เพราะพระเอกได้เห็นภาพนี้มาก่อน) แปลว่า บนความแน่นอน (โลกหลัก) มีความไม่แน่นอน (โลกที่แตกแขนง) บนความไม่แน่นอน (หากพระเอกไม่ตัดสินใจทำแบบในตอนจบก็จะไม่เกิดเหตุการณ์แขนงนี้ขี้นมา) ก็ยังมีความแน่นอนเกิดขึ้นได้ (นิมิตที่เห็นในตอนต้น เหมือนเป็นการทำนายอนาคตว่าพระเอกต้องเลือกเส้นทางนี้แน่นอน) ความคิดเห็นของผมก็คงมีประมาณนี้ครับ เน็ตผมมันเน่า ไม่สามารถดู Clip จาก Youtube ได้ ก็เลยไม่รู้หลักการของ Quantum Mechanics Theory  ว่าเป็นอย่างไร เอาไว้ดูได้แล้วค่อยมาคุยกันอีกที หรือใครที่ดูแล้วก็ช่วยอธิบายหน่อยนะครับ แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 54 23:28:58 จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 23:15:54

ความคิดเห็นที่ 10 ผมโหวตให้อะ อ่านแล้วได้ความรู้เยอะเลย จากคุณ : kodindy เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 23:53:11

ความคิดเห็นที่ 11 หลังจากไปทำความเข้าใจเรื่อง Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics จากเวปนี้ http://www.vcharkarn.com/varticle/313 ลองไปอ่านดูกันก่อนนะครับ ผมสรุปให้คร่าวๆ ว่า เรื่องของควันตัมในทฤษฎีนี้เป็นเรื่องของความน่าจะเป็นที่เกิดขึ้น ซึ่งความน่าจะเป็นทั้งหมดจะมีโอกาสเกิดขึ้นบนโลกใดก็ได้ แต่เมื่อถึงจุดตัดสินแล้ว ในแต่ละโลกจะเลือกเพียงความน่าจะเป็นหนึ่งเดียวให้เกิดขึ้นมาเป็นเหตุการณ์ได้ ทำให้เหตุการณ์ที่เกิดตามมาหลังจากจุดนั้นมีความแตกต่างกันไปแบบไม่มีวันมาบรรจบกันได้ (ดูตัวอย่างที่ในเว็บเขายกขึ้นมาเกี่ยวกับการซื้อฉลากกินแบ่งรัฐบาลครับ) กลับมาที่ภาพยนต์เรื่อง Source Code กันต่อ จากทฤษฎี Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics (อ้างตามเวปที่ให้ไว้) คำอธิบายของผมที่มีต่อตัวหนังนั้นก็ไม่ได้ผิดไปจากทฤษฎีนี้เลย เพราะสิ่งที่พระเอกทำก็คือการเลือกทางเลือกหนึ่งจากโอกาสที่มีให้ คือจะเชื่อ ดร.ใจร้าย ว่าสิ่งที่พบใน Source Code เป็นอดีตที่ผ่านไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้  แล้วไม่ทำอะไรเลยปล่อยมันไป กรณีนี้ก็จะไม่มีกิ่งสาขาของเหตุการณ์ใหม่เกิดขึ้น (ซึ่งก็คือไม่เกิดโลกคู่ขนานที่รถไฟไม่ระเบิดขึ้นมา) แต่หากเชื่อใจตนเอง ว่าอย่างน้อยทำในสิ่งที่ตนเชื่อแม้จะไม่เกิดผลอะไรจริง แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำ จึงได้ทำการช่วยเหลือคนที่ตนเองเจอจากการเข้าไปในระบบ Source Code กรณีนี้จะทำให้เกิดกิ่งสาขาของเหตุการณ์ใหม่ขึ้นมา ซึ่งก็คือโลกคู่ขนานที่รถไฟไม่มีการระเบิด ทางเลือกคือทำ กับไม่ทำ ผลก็คือช่วยให้รถไฟไม่ระเบิด กับปล่อยให้ระเบิด เมื่อโลกหลักได้เลือกไปแล้ว (โดยธรรมชาติของมัน) ว่าให้เกิดเหตุการณ์รถไฟระเบิด แต่พระเอกของเรากลับเลือกที่จะช่วยให้รถไฟไม่ระเบิด ดังนั้นจึงทำให้เกิดโลกคู่ขนานขึ้นมาสองโลกที่จะไม่มีวันลู่เข้าหากันได้ตามทฤษฎี Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics โดยมีจุดร่วมของเหตุการณ์รวมกันอยู่ที่ตำแหน่งเวลา 8 นาทีก่อนการตายของฌอน จากตำแหน่งนั้นจะเกิดโลกคู่ขนานขึ้นในแบบใดก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจและการกระทำของพระเอก เสริมอีกนิดหนึ่งครับ เมื่อส่งพระเอกย้อนไปในอดีตแล้ว ทางโลกหลักจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าพระเอกทำอะไรในโลกคู่ขนานที่เกิดขึ้น ดังนั้นจึงต้องควบคุมพระเอกด้วย “เวลา” โดยจะดึงกลับมาในเวลาที่กำหนดซึ่งก็คือประมาณ 8 นาที ถามว่าถ้าไม่ดึงกลับมาพระเอกจะอยู่ในโลกคู่ขนานนั้นตลอดไปหรือไม่ คำตอบคือ ใช่ครับ และเจ้าฌอนก็จะไม่ตายและนอนเป็นผักอยู่ในร่างของพระเอกที่โลกหลัก แล้วทำไมจึงต้องกลัวด้วยว่าพระเอกจะไปทำอะไรไม่ดีในโลกคู่ขนาน เพราะเราไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วกิ่งก้านที่เกิดออกใหม่นี้จะส่งผลอะไรบ้างต่อกิ่งหลัก หากทำให้เกิดโลกคู่ขนานมากเกินจำเป็นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดผลอะไรต่อโลกหลักหรือไม่ แม้ว่าในหลักการแล้วจะไม่เกี่ยวข้องกันเลยก็ตาม และจริงๆ แล้วคนในโลกหลักอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการแทรกแซงอดีตสามารถทำให้เกิดโลกคู่ขนานได้จริงตามทฤษฎี Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics แต่ตัวของกู้ดวินเมื่อได้รับ SMS จากพระเอกก็จะรู้ได้ทันทีว่าทฤษฎี Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics เป็นเรื่องจริง ซึ่งหากเป็นเช่นนั้น การเปลี่ยนแปลงอดีตจะไม่มีผลกับอนาคต แต่จะทำให้เกิดกิ่งก้านของเหตุการณ์ใหม่ๆ เกิดขึ้น ถ้าคนรู้ความจริงเรื่องนี้ อาจใช้ Source Code ในการย้อนอดีตไปสร้างโลกของตัวเองขึ้นมาได้ ซึ่งหากไม่ได้รับการควบคุม จะเกิดกิ่งก้านของเหตุการณ์ใหม่ปริมาณมหาศาล และไม่รู้ว่าจะเกิดผลใดๆ ตามมา กู้ดวินในโลกคู่ขนานจึงลังเลและไม่ยอมบอกความจริงเรื่องของโลกคู่ขนานให้กับ ดร.ใจร้าย ในตอนจบ ตรงนี้ต้องลองอ่าน Chrono Eyes ดูครับแล้วจะได้ไอเดียเกี่ยวกับการย้อนอดีตไปแก้ไขเหตุการณ์ในอนาคต ได้ดียิ่งขึ้น จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 01:00:21

ความคิดเห็นที่ 12 อนึ่ง ที่ผมกล่าวใน คคห.9 ว่า "โลกคู่ขนานนั้นอาจมีมากมายได้เป็นอนันต์ และไม่จำเป็นที่โลกนั้นจะต้องมีเหตุการณ์เหมือนกับโลกของเรา เช่นตัวเราในโลกนี้เป็นแบบนี้ แต่ตัวเราในโลกคู่ขนานอาจไม่ได้เป็นแบบเราก็ได้ ดังนั้นหากสืบข้อมูลจากโลกคู่ขนาน อาจไม่ได้ข้อมูลที่ตรงกับโลกของเรา และการดึงข้อมูลของคนในโลกนี้ แล้วนำไปเชื่อมกับข้อมูลในโลกคู่ขนาน ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกันสักเท่าใด แม้อาจมีสักโลกที่จะเกิดเหตุการณ์คล้ายโลกของเรา แต่การหาโลกนั้นให้เจอก็คงไม่ง่าย ของสองสิ่งในโลกคู่ขนานอาจส่งผลกระทบซึ่งกันและกันได้ แต่ไม่จำเป็นว่าเหตุการณ์ในแต่ละโลกจะต้องเหมือนกันครับ" ข้อความข้างต้นนี้ตรงกับ ทฤษฎีโลกคู่ขนานแบบ Inflation multi-universes (ดูรายละเอียดได้จากเวป http://www.vcharkarn.com/varticle/313) ซึ่งภาพยนต์ที่ใช้ทฤษฎีโลกคู่ขนานแบบนี้ได้แก่เรื่อง The One (เจ็ต ลี) แต่สำหรับ Source Code นั้น ทฤษฎีโลกคู่ขนานที่ใช้ในภาพยนต์เรื่องนี้ คือ  Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics หรือ Quantum parallel universe ครับ จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 02:13:14

ความคิดเห็นที่ 13 ผมคิดว่าตอนเข้ามาโลกขนานรอบสุดท้าย ที่พระเอกบอกกับกู้ดวินว่าไม่ต้องเรียกเค้ากลับมา ถ้าเหตุการณ์แต่ละครั้งเปลี่ยนแปลงได้จริง น่าจะมีฉากที่ทำให้ได้ลุ้นมากกว่านี้หน่อย ประมาณว่า พระเอกต้องต่อสู้กับมือวางระเบิด เช่น พระเอกกำลังปีนขึ้นไปช่องลมแล้วอาจจะเจอกับคนร้ายที่เข้ามาในห้องน้ำพอดี หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้ภารกิจครั้งสุดท้ายจะไม่ทันใน 8 นาที อาจจะทำให้หนังตื่นเต้นมากกว่านี้ครับ เหมือนกับ inception ที่เราต้องคอยลุ้นว่าจะสามารถกลับมาทันก่อนที่รถจะตกน้ำหรือเปล่า แต่โดยรวมถือว่าเยี่ยมครับ ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง Minority Report แต่ต่างกันที่ว่า Minority Report สามารถมองเห็นเหตุการณ์และสามารถแก้ไขสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แต่ Source Code เหตุการณ์เกิดขึ้นแล้วเพียงแต่สามารถรู้แค่ตัวคนร้ายเท่านั้น แต่ที่ไหนได้มันไม่ใช่แค่นั้นกับทฤษฎีโลกคู่ขนาน ไอเดียบรรเจิดจริง ๆ จากคุณ : ... (Ellipsis007) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 14:15:42

ความคิดเห็นที่ 14 ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเล่นที่อารมณ์สงสารมากกว่าอารมณ์ลุ้นครับ คือสงสารพระเอก และไม่รู้ว่าชีวิตพระเอกจะจบลงแบบใด สำหรับเรื่อง Inception ผมไม่ค่อยจะปลื้มนัก เนื่องจากเหตุและผลที่ใช้ในหนังนั้น "เป็นหลักการที่ต้องเป็นจริงแค่ในหนังเท่านั้น" ในโลกแห่งความเป็นจริงไม่มีทางเป็นแบบในหนังได้เลย เช่น การเข้าสู่ความฝันลำดับถัดๆ ไปแล้วไปปลูกความคิดในชั้นลึกที่สุดจะเปลี่ยนความคิดของคนๆ นั้นได้ ... ไม่มีข้อมูลรองรับในปัจจุบัน การตื่นจากฝันโดยให้ตัวเองตายหรือตกจากที่สูง ... ผมไม่เคยฝันว่าตัวเองตายแล้วตื่น เท่าที่จำได้แม้บาดเจ็บหนักหรือตกจากที่สูงก็ไม่ตื่น นอกจากตกใจกลัวมากๆ จึงจะตื่น สำหรับเรื่อง Inception จะต้องเชื่อว่าข้อมูลทุกอย่างในหนังเป็นเรื่องจริง (โดยไม่ต้องมาเปรียบเทียบกับความเป็นจริง) จึงจะดูได้สนุก แต่ก็ต้องยอมรับในเรื่องของไอเดียครับที่แหวกแนวดี ส่วนเรื่อง Source Code โดยหลักๆ แล้วเนื้อเรื่องก็ซ้ำๆ เดิม เพียงแต่เน้นในเรื่องของทฤษฎีโลกคู่ขนาน ทำให้ตัวหนังดูน่าสนใจขึ้น หากเรื่อง Minority Report จะเปลี่ยนมุมมาเล่นเรื่องโลกคู่ขนานก็ได้นะครับ เพราะสามารถมองได้ว่าการที่เปลี่ยนปัจจุบันเพื่อป้องกันเหตุร้ายสำเร็จ ก็เท่ากับว่าโลกที่เราเปลี่ยนแปลงไปนี้คือโลกบนโลกคู่ขนานที่แตกกิ่งก้านออกไปแล้ว การที่พระเอกเห็นอนาคตแล้วไม่ทำให้เหตุการณ์เป็นแบบในอนาคตที่เห็นก็คือการแตกกิ่งก้านของเหตุการณ์ไปเป็นโลกคู่ขนานแล้วครับ จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 00:35:38

ความคิดเห็นที่ 15 เอาเฉพาะที่ไม่เห็นด้วยนะครับ **Source Code เป็นเรื่องของ ‘’การย้อนเวลา’’ ครับ แต่เป็นการย้อนเวลาในลักษณะของการ ‘’อวตาร’’ [ผมคิดว่าไม่ใช่การย้อนเวลา แต่เป็นการสร้างมิติหรือโลกคู่ขนานใบใหม่โดยโปรแกรม Source Code ครับ  และก็ไม่ใช่ อวตาร ด้วยครับ ] **คลื่นสมองของพระเอกจะเข้าไปอยู่ในร่างกายของ ฌอน แล้ว คลื่นสมองของ ฌอน ก็เข้ามาอยู่ในร่างกายของพระเอกด้วย[ผมคิดว่า Source Code แปลงให้คลื่นสมองของ ฌอน กลายเป็นคลื่นสมองของพระเอกในร่างของ ฌอน ครับ  เท่านี้สสารก็ไม่มีวันหายแล้วครับ] **ฉากสุดท้ายที่กู้ดวินจบชีวิตพระเอกที่นอนนิ่งอยู่ในโลกของเธอ ก็คือการดับคลื่นสมองของฌอน ไม่ใช่ของพระเอก ดังนั้นคนที่ถูกฆ่าก็คือฌอน ส่วนพระเอกก็ได้ไปใช้ชีวิตอวตารในร่างของฌอนต่อไป[ตามด้านบนครับ] **เริ่มจากการหาศพผู้ตายให้ได้ก่อน จากนั้นจึงตรวจสอบคลื่นสมองที่ยังคงเหลืออยู่ในสมองว่าตรงกับผู้อยู่ใน Source Code หรือไม่ [ผมคิดว่าใช้คลื่นสมองใครก็ได้ครับ  แต่ที่เลือกใช้คนเดียวกัน ก็เพื่อจะทำให้พระเอกทำงานได้ง่ายและเร็วขึ้น] ความเห็นที่ 1 **แต่เนื่องจากท้ายที่สุด ทุกคนในรถไฟขบวนนั้นก็ตายกันหมด ดังนั้นกิ่งย่อยของเหตุการณ์อันนี้จะกลับไปเชื่อมต่อกับกิ่งหลักภายหลังรถไฟระเบิด[ผมคิดว่าเชื่อมต่อกันไม่ได้ครับ] **โลกคู่ขนานที่พระเอกไม่โดนน้ำหกรดรองเท้านั้นได้แตกออกจากเหตุการณ์หลัก แต่ก็จะลู่เข้ามาแล้วหลอมรวมกับกิ่งของเหตุการณ์หลักในที่สุดอาจกล่าวได้ว่าแตกออกไปได้เพียง 8 นาทีก็กลับมารวมกันแล้ว[ผมคิดว่ารวมกันไม่ได้ครับ] **ตอนที่กู้ดวินไปปิดเครื่องยังชีพของพระเอก ก็จะมีเวลาแสดงอยู่ที่ตัวเครื่อง ซึ่งกู้ดวินได้ไปปิดตรงที่เวลาเป็นศูนย์พอดีตามคำขอของพระเอก[ผมจำได้ว่าพระเอกขอกู้ดวินแค่ 8 นาที ไม่ได้ขอกู้ดวินมากกว่านั้นครับ] **ทางโลกหลักต้องดูเวลาว่าครบ 8 นาทีแล้วหากพระเอกยังไม่กลับมาก็ต้องดึงกลับ[ผมคิดว่าไม่ต้องดูเวลาว่าครบ 8 นาทีแล้วดึงกลับหรอกครับ  แต่ต้องรอให้พระเอกตาย แล้วโปรแกรม Source Code จะพากลับมาเอง  และบางครั้งที่พระเอกยังไม่ตายก็มีชีวิตอยู่ในโลกใบนั้นได้มากกว่า 8 นาทีด้วยนะครับ] **ก็เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครสามารถมีตัวตนอยู่ในสองเวลาได้ในขณะเดียวกัน  เมื่อส่งคลื่นสมองของพระเอกเข้าสู่ร่างของฌอนแล้ว ร่างของพระเอกในโลกหลักจะมีคลื่นสมองของใคร???[ผมคิดว่า Source Code แปลงให้คลื่นสมอง ของ ฌอน กลายเป็น พระเอก  ส่วนคลื่นสมองของร่างพระเอกขณะนั้นก็เป็นของพระเอกครับ  ดูจากตอนจบ  ร่างของพระเอกก็ยังอยู่และเครื่อง Source Code ก็ยังทำงานอยู่ครับ] **ก็เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครสามารถมีตัวตนอยู่ในสองเวลาได้ในขณะเดียวกัน เมื่อส่งคลื่นสมองของพระเอกเข้าสู่ร่างของฌอนแล้ว ร่างของพระเอกในโลกหลักจะมีคลื่นสมองของใคร???[ผมคิดว่าเป็นคลื่นสมองของพระเอกครับ  จำ ข้อความที่พระเอกส่งถึงกู้ดวินได้ไหมครับ  พระเอกให้ กู้ดวินบอก คลื่นสมองในร่างของเขาขนะนั้นด้วยว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อย] **Source Code สามารถนำคนในอดีตมาสู่อนาคตได้ก็คงไม่ผิด[ผมคิดว่า Source Code ทำไม่ได้ครับ] ความเห็นที่ 9 **กรณีของ Source Code เป็นการย้อนอดีตแล้วทำให้เกิดเหตุการณ์ย่อยแตกออกมาจากเหตุการณ์หลัก[ผมคิดว่าไม่ใช่การย้อนอดีตครับ อธิบายไปแล้วด้านบน] **ของสองสิ่งในโลกคู่ขนานอาจส่งผลกระทบซึ่งกันและกันได้ แต่ไม่จำเป็นว่าเหตุการณ์ในแต่ละโลกจะต้องเหมือนกันครับ[ผมคิดว่าทำไม่ได้ครับ] **สาเหตุที่ต้องเข้าสู่ Source Code โดยอาศัยคนที่ตายแล้วก็เพราะเรื่องของความไม่แน่นอนครับ[ผมคิดว่าที่เขาเลือก ฌอนเพราะเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ครับ  ถ้าเลือกคนอื่นที่มีชีวิตอยู่  ก็ต้องเลือกคนที่ไม่ได้อยู่บนรถไฟ ซึ่งเวลาแค่ 8 นาที  ใช้คนที่ไม่ได้อยู่บนรถไฟแก้ไขปัญหาไม่ได้ครับ] **พระเอกเห็นลูกกลมในตอนเริ่มเรื่อง แทนที่จะเป็นเรื่องของอดีตที่ผ่านไปแล้ว กลับเป็นเรื่องของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง [ ผมคิดว่าลูกกลมที่เห็นเป็นการที่ Source Code แปลงคลื่นสมองของพระเอกให้เห็นภาพแบบนั้นครับ] **ต้องควบคุมพระเอกด้วย “เวลา” โดยจะดึงกลับมาในเวลาที่กำหนดซึ่งก็คือประมาณ 8 นาที[อธิบายไปแล้วข้างบนครับ  ดึงพระเอกกลับมาเมื่อพระเอกตายเท่านั้น] ความเห็นส่วนตัวนะครับ ^___^ จากคุณ : ยืม Log In แฟนมาตอบครับ (ไกลพันไมล์) เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 17:06:30

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งไปดูมาวันนี้ เป็นหนังดีมากๆ ทีเดียว ได้มาอ่านกระทู้นี้ช่วยให้แจ่งแจ้งขึ้นมาก ตอนแรกก็เข้าใจว่าเป็นเรื่องของโลกคู่ขนาน แต่ก็อดสงสารกู้ดวินในโลกหลักไม่ได้ว่าหลังจากช่วยพระเอกแล้วคงถูกลงโทษอย่างหนัก ^^" ส่วนพระเอกก็กลายเป็นมามีชีวิตอยู่ต่อไปในร่างของฌอนในโลกคู่ขนานต่อ แบบนี้ถ้าหากในโลกใหม่ พระเอกที่มีชีวิตต่อในฐานะฌอนเกิดตายขึ้นมา จิตของพระเอกจะกลับไปยังร่างเดิมในโลกหลักรึเปล่า?? หรือว่าจะ "ตาย" ไปเลย คืออาจจะไปเกิดใหม่ในภพภูมิอื่นไปเลย จากคุณ : แมวใบตอง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 21:37:18

ความคิดเห็นที่ 17 ตอบ คุณยืม Log In แฟนมาตอบครับ พื้นฐานความคิดของผมตั้งอยู่บนความคิดเรื่องการย้อนเวลาโดยใช้การแทรกแทรงคลื่นสมอง หากคุณคิดว่าไม่ใช่การย้อนเวลาแล้ว สิ่งที่ผมอธิบายมาก็ผิดหมดครับ อย่างที่ผมเกริ่นไว้แต่แรกแล้วว่าผมอาศัยแนวคิดจากการ์ตูนเรื่อง Chrono Eyes ในการอธิบายเรื่องนี้ ทั้งการย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต ทั้งการแตกออกของเหตุการณ์ ทั้งเรื่องการรวมกันใหม่ของเหตุการณ์ ทุกอย่างได้รับอิทธิพลจากแนวคิดในการ์ตูนเรื่องนี้ครับ อยากให้ได้ลองอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ดู ผมว่าแนวคิดเขาน่าสนใจมากทีเดียว **************************************************************************************************************** ประโยคอื่นๆ ที่ผมไม่ยกขึ้นมาพูดก็เนื่องด้วยว่าเป็นความคิดที่ไม่มีผิดหรือถูกครับ ขึ้นอยู่กับแต่ละคนจะคิดเอาได้ **เริ่มจากการหาศพผู้ตายให้ได้ก่อน จากนั้นจึงตรวจสอบคลื่นสมองที่ยังคงเหลืออยู่ในสมองว่าตรงกับผู้อยู่ใน Source Code หรือไม่ [ผมคิดว่าใช้คลื่นสมองใครก็ได้ครับ  แต่ที่เลือกใช้คนเดียวกัน ก็เพื่อจะทำให้พระเอกทำงานได้ง่ายและเร็วขึ้น] ...เรื่องนี้ในหนังมีพูดไว้ค่อนข้างชัดครับว่าการหาคนที่มีคลื่นสมองตรงกันทำได้ค่อนข้างยาก ซึ่งคำว่าตรงกันนี้อาจยังไม่ชัดเจนว่าตรงกันแล้วเหมาะกับเครื่อง หรือตรงกันแล้วเหมาะกับคนที่ต้องการแทรกแทรงกันแน่ **ตอนที่กู้ดวินไปปิดเครื่องยังชีพของพระเอก ก็จะมีเวลาแสดงอยู่ที่ตัวเครื่อง ซึ่งกู้ดวินได้ไปปิดตรงที่เวลาเป็นศูนย์พอดีตามคำขอของพระเอก[ผมจำได้ว่าพระเอกขอกู้ดวินแค่ 8 นาที ไม่ได้ขอกู้ดวินมากกว่านั้นครับ] ...ข้อความตรงนี้ยกมาเพื่อแสดงว่าเวลาในโลกหลักกับโลกคู่ขนานนั้นเป็นหน่วยเดียวกันเท่านั้นเองครับ **ก็เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครสามารถมีตัวตนอยู่ในสองเวลาได้ในขณะเดียวกัน  เมื่อส่งคลื่นสมองของพระเอกเข้าสู่ร่างของฌอนแล้ว ร่างของพระเอกในโลกหลักจะมีคลื่นสมองของใคร???[ผมคิดว่า Source Code แปลงให้คลื่นสมอง ของ ฌอน กลายเป็น พระเอก  ส่วนคลื่นสมองของร่างพระเอกขณะนั้นก็เป็นของพระเอกครับ  ดูจากตอนจบ  ร่างของพระเอกก็ยังอยู่และเครื่อง Source Code ก็ยังทำงานอยู่ครับ] ...ข้อความที่คุณยกขึ้นมานั้นเป็นเหตุการณ์ในโลกคู่ขนานซึ่งโลกนั้นพระเอกอยู่ในร่างของฌอน และร่างของพระเอกที่อยู่ใน Source Code ของโลกนั้นก็ถือว่าไม่ใช่สิ่งเดียวกันแล้ว เพราะโลกนั้นคือโลกใหม่ที่เกิดขึ้นมาด้วยหลักการที่ว่าฌอนมีคลื่นสมองของพระเอก และตัวของพระเอกในโลกนั้นก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับคลื่นสมองของฌอนเลย มันเป็นโลกใหม่ที่เกิดขึ้นมาครับ ไม่มีความเกี่ยวพันใดๆ ต่อกันกับโลกหลักที่คลื่นสมองพระเอกจากมา Source Code สามารถนำคนในอดีตมาสู่อนาคตได้ก็คงไม่ผิด[ผมคิดว่า Source Code ทำไม่ได้ครับ] ...หากสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นการสับเปลี่ยนคลื่นสมองจริง ก็เท่ากับว่าเป็นการนำคลื่นสมองของฌอนมาสู่อนาคตครับ คำพูดนี้ต้องอยู่บนข้อสันนิษฐานที่ว่า "Source Code เป็นเครื่องย้อนเวลาด้วยการแลกเปลี่ยนคลื่นสมอง" ครับ **ของสองสิ่งในโลกคู่ขนานอาจส่งผลกระทบซึ่งกันและกันได้ แต่ไม่จำเป็นว่าเหตุการณ์ในแต่ละโลกจะต้องเหมือนกันครับ[ผมคิดว่าทำไม่ได้ครับ] ... คำพูดนี้เป็นบทสรุปของทฤษฎี  Inflation multi-universes ครับ ไม่เกี่ยวข้องกับตัวหนังเป็นอย่างใด เพราะหนังเรื่องนี้ใช้ทฤษฎี Many-worlds interpretation of Quantum Mechanics ครับ **************************************************************************************************************** อนึ่ง มีความเป็นไปได้ว่าคนในโลกหลักอาจเชื่อว่า Source Code เป็นการท่องไปในความทรงจำจริงๆ เพราะไม่มีทีมงานคนใดเคยเข้าไปอยู่ใน Source Code แต่เหตุการณ์กลับเป็นว่าสิ่งที่ Source Code ทำ กลับกลายเป็นการย้อนเวลาซึ่งทำให้เกิดโลกคู่ขนานขึ้นมา และนี่ทำให้กู้ดวินในโลกคู่ขนานเป็นคนแรกที่สองในจักรวาลของโลกที่รู้ว่า Source Code ไม่ได้เป็นการท่องไปในความทรงจำอย่างที่เคยคิดกันไว้ **************************************************************************************************************** ตอบคุณแมวใบตอง หากอธิบายด้วยข้อสมมุติฐานของผม คลื่นสมองของพระเอกในโลกคู่ขนานก็กลายเป็นสมบัติของโลกนั้นไปแล้ว (เพราะถูกแลกเปลี่ยนไปเรียบร้อยแล้ว) หากตายไปก็ยังคงเป็นสมบัติของโลกนั้นต่อไป เว้นแต่วิญญาณจะสามารถข้ามโลกไปมาได้ นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 03:29:56