(ต่อ)
แม้ในความเป็นจริง คนๆหนึ่งสามารถมีเหตุผลมากมายในการวิจารณ์วงเกิร์ลกรุ๊ปหนึ่งวง (และเชื่อเถอะว่าผู้เขียนเขาเคยเห็นมาครบทุกสาเหตุแล้ว ณ จุดนี้) แต่ระดับของความอคติในแง่ของชาตินิยมและการกีดกันด้านเชื้อชาติอย่างรุนแรงสำหรับแฟนคลับที่สนับสนุนราเนียดูรุนแรงมาก แม้แต่ในสายตาผู้เขียน
มีวงเกิร์ปกรุ๊ปเกาหลีจำนวนมากที่เคยใช้คอนเซพต์เซกซี่ทั้งในอดีตและปัจจุบัน และแม้พวกเขาเหล่านั้นจะได้รับคำวิพากษ์วิจารณ์บ้าง แต่ความรุนแรงของคำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านั้นไม่สามารถเทียบได้กับที่วง Rania ได้รับเลย
ทำไมถึงเป็นอย่างนี้
คำตอบก็คือ Teddy Riley ไง ขอให้เข้าใจว่า ผู้เขียนคงไม่อยากนำเรื่องนี้มาเป็นประเด็นหรอก หากไม่ได้มีการวิจารณ์ถึงอย่างเปิดเผยขนาดนี้ แต่จากที่พบว่าในบรรดาคำวิจารณ์ที่รุนแรงทั้งหลาย หลายๆอันเจาะจงว่าปัญหาคือการที่โปรดิวเซอร์ชาวแอฟริกันอเมริกันคนนี้ทำงานเบื้องหลังให้วง Rania ก็เห็นได้ชัดเจนว่าเจตนาของพวกเขาเป็นเช่นไร
ด้วยคำวิจารณ์ที่รุนแรงตั้งแต่การเรียก Teddy ว่าเป็น โจรข่มขืนผิวดำ ไปจนถึงคำกล่าวว่า (วัฒนธรรม)อเมริกาเป็นตัวทำลายวงการ K-pop ยิ่งตอกย้ำถึงการกีดกัดทางเพศและชาตินิยมที่มีอยู่ หากจะแย้งว่าความเห็นเหล่านั้นเป็นเพียงความเห็นส่วนน้อย คำวิจารณ์เหล่านี้เป็นคำวิจารณ์นำมาจากกระทู้ยอดนิยมของ Rania โดยใช้วิธีการจัดเรียงตามคะแนนความนิยมมากสุด (ซึ่งบางความเห็นถูกลบจากการผิดกฎของห้องกระทู้) เพราะฉะนั้น ความเห็นนี้เหล่าไม่ได้เป็นเพียงเสียงที่ไร้การสนับสนุนแน่ๆ
ผู้เขียนไม่จำเป็นที่ต้องบอกว่าการเชื่อมโยงชาวแอฟริกันอเมริกันกับ การข่มขืน หรือ แมงดา เป็นเรื่องน่ารังเกียจ แต่สิ่งที่หลายๆคนควรรู้ไว้คือ การวิจารณ์พื้นภูมิของแนวเพลงฮิพฮอพและอาร์แอนด์บีก็เสมือนเป็นการวิจารณ์ K-pop เช่นกัน เพราะไม่ว่าคุณจะยอมรับหรือไม่ แท้จริงแล้ว K-pop ก็มีพื้นมาจากแนวเพลงทั้งสองนี้อย่างมากเช่นกัน
คำกล่าวหาเกี่ยวกับการทำลายล้างของชาวอเมริกันและการดูถูกเหยียดหยามแนวเพลงที่ Teddy Riley นำไปสู่หัวข้อถัดไป ซึ่งคือประเด็นที่ข้อกล่าวหาจำนวนมากอ้างว่า การที่ Rania ได้รับอิทธิผลจากอเมริกาและจุดยืนด้านภาพลักษณ์ทางเพศที่ค่อนไปทางวัฒนธรรมตะวันตกนั้น เป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบของ K-pop
ผู้เขียนรู้สึกว่าช่างเป็นเรื่องที่น่าขัน สำหรับคนที่เพิ่งเริ่มติดตาม K-pop วงการ K-pop โดยเฉพาะในยุคหลัง (พวกคุณยังจำเพลง K-pop จากทศวรรษที่แล้วกันได้ไหม?) ได้รับอิทธิผลจากอเมริกามามาก และโปรดิวเซอร์หรือศิลปินต่างๆก็ไม่ได้ปกปิดผลของอิทธิผลเหล่านั้น มีการเกณฑ์นักออกแบบท่าเต้นและนักเต้นผู้มีความสามารถจากอเมริกาอย่างเปิดเผย เช่นเดียวกับการยกให้ศิลปินอเมริกาเป็นศิลปินที่ตนชื่นชอบ ที่จริงแล้ว การที่ดนตรี K-pop มีความคล้ายคลึงกับแนวดนตรีจากตะวันตก สำหรับผู้ฟังที่คุ้นเคยการฟังเพลงแนวนี้อยู่แล้ว และนั่นคือส่วนสำคัญที่ทำให้ K-pop สามารถได้รับความสนใจในต่างประเทศได้