ดูข้ามเวลาหารักในซีนที่เพชรร้อง 'หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ' แล้วประทับใจการแสดงของพี่นกมาก
ดูซีนนี้แล้วเข้าใจอารมณ์ของพิมที่เจอเพชรเลยว่ารู้สึกอย่างไร
เลยขอตีความ จากอารมณ์ความรู้สึกของพิมออกมาเป็นบทกลอนข้างล่างนี้
แว่วยินเสียง เพลงขับขาน กังวานก้องท่วงทำนอง ที่เคยคุ้น ดุจดั่งฝันนั่นเสียงเธอ ที่ขับขาน ในวารวันเพลงเหล่านั้น ฉันยังจำ มิลืมเลือนนี่ใครหนอ ร้องเพลง ที่เคยคุ้นช่างอบอุ่น ในหัวใจ เสมอเหมือนดั่งมีเธอ กลับมา คอยย้ำเตือน'อย่าลืมเลือน ความทรงจำ ของสองเรา'ยิ่งเข้าใกล้ เสียงนั้น ยิ่งหวั่นไหวสำเนียงนี้ จะใช่ใคร มีแต่เขาหรือเป็นฉัน ที่ละเมอ เพ้อถึงเงาอยากมีเขา ยืนเคียงข้าง ยามท้อใจพอได้เห็น คนขับขาน กลับยิ่งคุ้นรูปร่างหุ่น ที่ฉันเจอ เธอใช่ไหมน้ำตาฉัน พลันร่วงหล่น ลงทันใดยามเธอหัน มายิ้มให้ และสบตานี่ความจริง หรือเป็นเพียง แค่ความฝันได้มองเห็น เธอนั้น อยู่ตรงหน้าทุก ๆ อย่าง ช่างเหมือนราว เธอกลับมาจากอดีต ที่โหยหา ในวันวานอยากจะบอก คิดถึงเธอ แทบขาดใจแต่มิอาจ เอ่ยความใน ให้ไขขานเธอแค่เหมือน คนเก่า ในวันวานไม่มีวัน ที่จะหวน คืนกลับมา