ความคิดเห็นที่ 1 ละครเรื่องไม้เมือง ของค่ายละคร ทีวีซีน ช่อง 3 เปิดกล้องถ่ายทำเมื่อปลายปี 2541 ออกอากาศใน ปี 2543 ทางช่อง 3 นำแสดงโดย แอนดริว (ชรัณ) และ เบ๊นซ์ พรชิตา (เกลียวไหม) Clip เพลงประกอบละคร และ preview ของคุณ Bluelagoon246 จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:14:30

ความคิดเห็นที่ 2 เก่าจัง 41 เพิ่งเกิดค่ะ อิอิ จากคุณ : ผงซักฟอก เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:19:02

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องย่อ ไม้เมือง เป็นเรื่องราวชีวิตของชายหนุ่มชื่อ ชรัณ ซึ่งเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความว้าเหว่ และขาดความอบอุ่น บูรจิต ผู้เป็นพ่อทิ้งไปตั้งแต่ยังเล็ก ยึดอาชีพนายแบบ ขณะเดียวกันก็รู้กันว่าเขาเกาะผู้หญิงรวยเลี้ยงตัว ซึ่งผู้หญิงที่อยู่ด้วยนานที่สุดก็คือ คุณรมดี สาวแก่ไฮโซที่หลงใหลบูรจิต ส่วนแม่ก็หากินตัวเป็นเกลียวจนแทบไม่ได้เห็นหน้าค่าตา คนที่ให้ความรักและอบรมสั่งสอน ชรัณ กลายเป็นลุงเหิม คนสวนบ้านของ คุณรมดี แต่วันหนึ่ง ชรัณ เข้าไปเยี่ยม ลุงเหิม ก็ได้เจอกับ ไหม หลานสาวคนสวยของ คุณรมดี แต่เพียงแค่พบหน้ากัน ไหม ก็แสดงอาการเหยียดหยาม หยาบคายใส่ ทำให้ ชรัณ ไม่อยากจะเจอหน้าเธออีก แต่ ชรัณ ก็หนี ไหม ไม่พ้น เพราะเมื่อแม่ตาย บูรจิต ผู้เป็นพ่อก็นำ ชรัณ เข้ามาอยู่ร่วมชายคาด้วย ชรัณ ถูกแสดงอาการเหยียดหยามด่าว่าเสียดสีทุกครั้งที่เจอ ไหม แต่ ชรัณ ก็อดทน เขายังมี ลุงเหิม เป็นที่ให้คำปรึกษา และมี เทวี สาวน้อยไร้เดียงสา ซึ่งเช่าบ้านเขาอยู่กับแม่ เป็นเสมือนกำลังใจ ชรัณ อึดอัดมากขึ้น สาเหตุมาจากพ่อของเขาพยายามให้เดินตามรอยเท้า เริ่มจากวางแผนให้เข้าวงการมาเป็นนายแบบจนมีชื่อเสียงโด่งดัง เป็นที่หมายปองของผู้หญิงหลายคน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ สุตรา เพื่อนคนเดียวของ ไหม ซึ่ง ชรัณ ได้รู้จัก ไหม มากขึ้นจากปากของ สุตรา ว่าแท้ที่จริงที่เธอมีนิสัยเช่นนี้ก็เพราะเธอขาดความอบอุ่น ทำให้ ชรัณ เห็นใจเธอ บูรจิต แค้นในตัว ไหม ที่ดูถูกว่าเขาเป็นแมงดา คืนหนึ่งพอเห็น ไหม เมากลับมา ก็เลยวางแผนมอมเหล้า ชรัณ จนทั้งคู่ได้เสียกัน ทำให้ไหม ยิ่งแค้นพ่อลูกคู่นี้มากขึ้น พอดี คุณรมดี เสียชีวิต ไหม เลยไล่ บูรจิต และ ชรัณ ออกจากบ้านทันที ชรัณ เสียใจที่พ่อตนทำเช่นนั้น ถึงขนาดตัดสัมพันธ์สายเลือด และเขาอยากจะรับผิดชอบ ไหม แตก็ถูกด่าว่าอย่างเกรี้ยวกราด ชรัณ หันมาทำงานส่งตัวเองเรียน ต่อมา ชรัณ รู้ข่าว ไหม ท้องก็พยายามไปหา แต่ก็เข้าหน้าไม่ติด ไหมคลอดลูกก่อนกำหนด เด็กทำท่าจะไม่รอด ไหม ทิ้งลูกหนีไปทันที ชรัณ เข้ามาเลี้ยงดูลูกคนนี้ ประคบประหงมจนเติบโตแข็งแรง ตั้งชื่อว่า น้องแพร ความช่างพูดทำให้ น้องแพร กลายเป็นที่รักของทุกคน ไหม มาเยี่ยมลูกก็เกิดอยากได้ตัวลูก แต่ ชรัณ ไม่ยอม ทะเลาะกันในขณะที่ น้องแพร เดินเล่นกับลูกสุนัขจนผลัดตกน้ำ และหมดสติ เมื่อถูกนำส่งรพ. น้องแพร อาการแย่ ชรัณ กับ ไหม เลยต้องหันมาดีกันเพื่อลูก น้องแพรได้สติ ไหม จึงยอมทิ้งทิฐิ 3 คนพ่อแม่ลูกจึงอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่มีความสุข เครดิต เรื่องย่อจาก bloggang คุณ ศรกล แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 16:27:11 แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 16:25:48 จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:22:24

ความคิดเห็นที่ 4 ติดเรื่องนี้ตั้งแต่เป็นนิยายลงในสกุลไทย เนื้อเรื่องเครียด แต่ก็สนุกเข้มข้น แต่ตอนเป้นละคร ไม่ได้ดูล่ะครับ ผมว่ามันเครียดไป จากคุณ : sakchai splash เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:28:36

ความคิดเห็นที่ 5 หลังจากที่ดูละครเรื่องนี้จบ รู้สึกดีใจ ที่ได้ชมละครที่สร้างจากบทประพันธ์ที่เราชอบ โดยคงเค้าโครงสำคัญไว้ได้เกือบหมด ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเหมือนละครบางเรื่อง ที่เหมือนหนังสือ แค่ชื่อละคร กับชื่อพระเอกนางเอก ตัวเองประทับใจ ละครเรื่องนี้สองจุดใหญ่ๆ คือความสัมพันธ์ระหว่างลุงเหิม กับ ชรัณ และความรักที่ชรัณมีต่อลูกสาว น้องแพร ลุงเหิม (แสดงโดย สุประวัติ ปัทมสูต) เป็นเพียงคนข้างบ้าน แต่มีความสนิทสนม กับชรัณ จะคอยเตือนสติ สั่งสอน ปลอบใจ เวลาดูสองคนนั่งคุยกัน เหมือนเป็นพ่อลูก ผูกพันกันจริงๆ ไม่เหมือนการแสดง ความรักที่ชรัณมีให้น้องแพร  ตั้งแต่เฝ้าจับมือลูกในตู้อบ เลี้ยงดูจนโต และตอนที่เกลียวไหมจะแย่งลูกไปเลี้ยงเอง ความรู้สึกที่ชรัณแสดงออกชัดเจน และทำให้รู้สึกซาบซึ้งได้ในความรักที่พ่อมีต่อลูก จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:48:08

ความคิดเห็นที่ 6 จุดแข็ง ของละครเรื่องนี้ นอกจากบทประพันธ์ที่ดี บทละคร และการกำกับที่ดี คือ ความสามารถของตัวแสดง ตั้งแต่ผู้แสดงนำ แอนดริว และเบ๊นซ์ ผู้แสดงสมทบ ตั้งแต่คุณ เล็ก ไอศูรย์ คุณ สุประวัติ คุณพิศมัย คุณเพ็ญพักตร์ หรือแม้แต่ตัวกินเด็ก อย่างคุณตุ๊กญาณี ทุกคนเล่นได้เนียน และกลมกลืนกัน ทำให้ดูได้อย่างเรียบลื่น และเชื่อว่าเป็นตัวละครตัวนั้นจริงๆ รู้สึกทึ่ง แอนดริว และเบ๊นซ์ ในเรื่องนี้มาก เพราะขณะที่เล่นเรื่องนี้อยู่ แอนดริวประมาณ20 ปี ส่วนเบ๊นซ์เพิ่งจะ 18 แต่ทั้งสองคนแสดงฉากที่ต้องใช้อารมณ์ได้อย่างดี ไม่ได้ด้อยกว่านักแสดงรุ่นใหญ่เลย จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:57:13

ความคิดเห็นที่ 7 คห. 3 เอ่อ เราเกิด 43 ค่ะพี่ จากคุณ : อยากเป็นคนน่ารัก เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:04:03

ความคิดเห็นที่ 8 เจอแนวร่วมแล้ว ประทับใจบทบาทของแอนดริวมากกกกกกกในเรื่องนี้ ไม้เมืองชื่อก็บอกอยู่แล้ว สงสารทั้งพระเอกนางเอกเลยค่ะ เป็นละครน้ำดีที่แฝงไว้ด้วยข้อคิดมากมาย เป้นละครที่พิสูจน์ความสามารถของ 2 พระนางจริงๆค่ะ และตัวละครตัวอื่นก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย จากคุณ : ทุกอย่าง มี สองด้าน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:08:29

ความคิดเห็นที่ 9 แต่จุดด้อยของละครเรื่องนี้ ในความเห็นส่วนตัว มีอยู่ สองข้อ ข้อแรก คือ เบ๊นซ์ในบทเกลียวไหม เป็นเด็กมีปัญหา คุณหนูเจ้าอารมณ์ เกรี้ยวกราด แต่ไม่สามารถทำให้รู้สึกถึงด้านที่อ่อนแอ น่าเห็นใจ  จนกระทั่งทำให้ชรัณรู้สึกสงสาร หลงรัก และอยากปกป้องคุ้มครอง เหมือนในบทประพันธ์เดิม ทำให้ไม่รู้สึกถึง เคมีที่มีระหว่างพระเอก นางเอกได้เลย ข้อสอง ไม่ชอบบทสรุปตอนจบ ของลุงเหิม และบูรจิต เพราะถึงแม้จะก่อให้เกิดความสะเทือนใจ สะใจ ซึ่งเป็นตามขนบของละครไทย แต่ส่วนตัวชอบการจบของบทประพันธ์เดิมมากกว่า ปล. 1   เรื่องนี้ไม่เหมาะกับ ผู้ที่ชอบละครหวานแหววโรแมนติก  เพราะไม่มี ฉากจิกหมอน ไม่มีเคมีกระจาย ระหว่างพระ-นาง (แต่มีระหว่างลุงเหิมกับชรัณ และชรัณกับลูกสาว) ปล. 2 คนที่เคยดูเรื่องนี้ เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยอย่างไร วิจารณ์ได้ตามสะดวกเลยนะคะ จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:13:19

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 2 เก่าจัง 41 เพิ่งเกิดค่ะ อิอิ >>>> ไม่เป็นไร ตอนนั้นยังไม่มีเรตติ้ง 13+ หรือ 18+ อายุเท่าไหร่ก็ดูได้ ความคิดเห็นที่ 4 ติดเรื่องนี้ตั้งแต่เป็นนิยายลงในสกุลไทย เนื้อเรื่องเครียด แต่ก็สนุกเข้มข้น แต่ตอนเป้นละคร ไม่ได้ดูล่ะครับ ผมว่ามันเครียดไป จากคุณ : sakchai splash >>>> คุณ sakchai splash ข้ามจากห้องก้นครัวมาตอบด้วย ดีใจจัง          เห็นด้วยค่ะ เป็นละคร drama ที่แทบจะไม่มีความหวานระหว่างพระเอกนางเอกเลย ความคิดเห็นที่ 8 จากคุณ : ทุกอย่าง มี สองด้าน >>>> แสดงความเห็นเพิ่มเติมได้เลยนะคะ อยากฟังคนที่เคยอ่านหรือดูละครมาแล้ว ว่าคิดยังไงบ้าง แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 17:27:01 จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:26:26

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบแอนดริว :)) เรื่องนี้หล่อมาก เหมาะสมกับที่เล่นเป็นนายแบบ และหน้าคล้ายคุณเล็ก ไอศูรณ์ ด้วยอ่ะ ><" จากคุณ : kokieve เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:32:54

ความคิดเห็นที่ 12 ความคิดเห็นที่ 11 ชอบแอนดริว :)) เรื่องนี้หล่อมาก เหมาะสมกับที่เล่นเป็นนายแบบ และหน้าคล้ายคุณเล็ก ไอศูรณ์ ด้วยอ่ะ ><" จากคุณ : kokieve >>>> เห็นด้วยว่าเลือกตัวแสดงได้ดี สมกับเป็นนายแบบพ่อลูกทั้งสองคน จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 17:56:36

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน อ่านนิยายด้วยดูละครด้วย รู้สึกเหมือนกันว่าสิ่งที่ขาดไปในละครคือความรู้สึกด้านเห็นอกเห็นใจ หรือด้านอ่อนโยนของพระเอกกับนางเอก ตอนจบเลยรู้สึกเหมือนว่าแค่ทำเพื่อลูก สรุปคือขาดความโรแมนติกของพระนางอะค่ะ จากคุณ : สาวร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 18:25:35

ความคิดเห็นที่ 14 ความคิดเห็นที่ 13 ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน อ่านนิยายด้วยดูละครด้วย รู้สึกเหมือนกันว่าสิ่งที่ขาดไปในละครคือความรู้สึกด้านเห็นอกเห็นใจ หรือด้านอ่อนโยนของพระเอกกับนางเอก ตอนจบเลยรู้สึกเหมือนว่าแค่ทำเพื่อลูก สรุปคือขาดความโรแมนติกของพระนางอะค่ะ >>>> ดีใจจัง ที่มีคนดูแล้วรู้สึกเหมือนเราด้วย จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 18:31:25

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนตัวดูละครนะคะไม่เคยอ่านบทประพันธ์   เลยขอสรุปจากความรู้สึกที่ดูละครค่ะ(นานแล้ว) เป็นเรื่องที่ดูครั้งเดียวแล้วออกจะไม่ชอบมากๆ  ไม่อยากให้พระเอกจบคู่กับนางเอกเลย อยากให้พระเอกคู่กับเด็กผู้หญิงข้างบ้านมากกว่า(จำไม่ได้ว่าชื่ออะไรนะคะ)   ไม่ได้ชอบพระเอกเพราะหล่อ แถมอยู่ด้วยตลอดตอนที่พระเอกลำบากสุดๆ    แพร(ลูกของพระเอกกับนางเอก)นี่โตมากับพระเอกและ เด็กผู้หญิงข้างบ้านนะคะ    ส่วนนางเอกตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องทำทุกอย่างแม้กระทั่งจะไปทำแท้งดีที่เพื่อนนางเอก ไปห้ามทัน  และรับตัวมาอยู่บ้านโดยมียายของเพื่อนคอยให้สติห้ามไ่ม่ให้ทำแท้ง ก่อนที่จะมีเรื่องที่พ่อพระเอกวางแผนให้พระเอกได้นางเอก   เรารู้สึกว่าพระเอกชอบกับเด็กผู้หญิงข้างบ้าน มากกว่านางเอกค่ะ    แต่ต้องตัดใจมารับผิดชอบนางเอกแทน   รวมถึงเลี้ยงลูกแทนนางเอก  ที่พอคลอดลูก แล้วก็ไม่คิดจะแลลูกตัวเอง    แถมทิ้งไปอย่างหน้าตาเฉยเหมือนรังเกียจเด็กคนนี้มากๆ   ขนาดเพื่อนนางเอก อุ้มมาให้นางเอกเห็น    ยังบอกประมาณ "มันไม่ใช่ลูกชั้น" พูดตามตรงนะถ้าเราเป็นเด็กที่เกิดมา    เราคงนึกว่าเด็กผู้หญิงข้างบ้านเป็นแม่มากกว่านางเอก   แล้วฉาก ที่กลับมาแล้วอยากได้ลูกเป็นกรรมสิทธิ์ของเธอ   เป็นฉากที่เราโครตรังเกียจผู้หญิงคนนี้เลย     ตั้งโต๊ะ ออกแถลงข่าวว่าพระเอกข่มขืนเธอ   ดิสเครดิตทุกอย่างที่พระเอกมี      พระเอกเรื่องนี้เป็นนักแสดงที่มีชื่อ และเป็นคนเก็บตัว  ภาพลักษณ์จะรักครอบครัวมากประมาณทุกอย่างทำเพื่อลูก(แพร)   ตอนจบที่พระเอกและนางเอกอยู่ด้วยกันเพราะลูกไม่สบาย  อยากจะบอกตามตรงดูอย่างไรเราก็ไม่เชื่อ เพราะหลายๆ อย่าง ทำให้เราสรุปได้ว่าเพราะว่าเกลียวไหมเป็นนางเอก   เธอถึงได้คู่กับพระเอก  ละคร   ไม่มีความรักไม่มีความเข้าใจของพระเอกนางเอก     แต่อยู่ด้วยกันเพราะเขาเป็นพระเอกและเธอเป็นนางเอก เป็นละครเรื่องเดียวของแอนดริวมังคะ   ที่ดูครั้งเดียวแล้วไม่คิดดูอีก   เป็นละครที่ดีแต่ไม่อยากเชียร์ พระเอกให้คู่กับนางเอก   ให้พระเอกคู่กับเพื่อนนางเอกหรือผู้หญิงข้างบ้านเหมาะสมกว่า จากคุณ : usneoides เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 18:42:15

ความคิดเห็นที่ 16 ^^ ชอบดูละครของแอนดริวค่ะ เพราะมั่นใจได้ว่าได้ผ่านการเลือกมาแล้วอย่างรอบคอบของแอนดริว เพราะมั่นใจในการแสดงและการออกแบบตัวละครของดริว เพราะความหล่อในแบบแอนดริว อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : สาวร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 18:43:27

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบเรื่องนี้ค่ะ ตอนดูครั้งแรก เป็นเพราะแอนดริว แต่ก็ติดเพราะเรื่องราวจนได้ แม้จะเครียดตามบ้างก้ตาม อยากเห็นฉากพระ-นาง ที่มีความรักต่อกันเยอะกว่านี้ เพราะตอนนั้นไม่เห็นเคมีเท่าไหร่ ตอนนั้นจำได้ว่า เคยบ่นว่าเค้าแต่งนางเอกให้ดูแก่กว่าพระเอกเยอะเลยในตอนท้ายๆ จากคุณ : เทียนลอย เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 18:54:36

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนตัวคิดว่าชรัณมองผู้หญิงที่เช่าบ้านของตัวเองแบบเพื่อนมากกว่าค่ะ เป็นเพื่อนที่เข้าใจและคอยช่วยเหลือกันและกัน ไม่ได้มองเพื่อนในแง่ชู้สาวเลย ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างเกลียวไหมกับชรัณนั้น ลึกๆ ลึกมากกก 55+ เชื่อว่าชรัณมีใจให้เกลียวไหมค่ะ มันเป็นความรู้สึกของผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่กล้าแสดงความรัก เพราะรู้สึกผิดต่อเกลียวไหมเรื่องที่พ่อแย่งความรักมาจากยายของเกลียวไหม พ่อตัวเองไปเป็นสามีน้อย (ก๊ากก ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไร) จนทำให้ครอบครัวแตกแยก   ชรัณสงสารเห็นใจและไม่เคยรู้สึกโกรธเกลียวไหมเลย อาจมีอารมณ์น้อยใจบางครั้ง แต่เขาไม่เคยแสดงออก และที่เห็นได้ชัดว่าชรัณยังมีใจให้เกลียวไหม คือการครองตัวเป็นโสด และเลี้ยงลูกคนเดียว เสียดายบทละครน่าจะมีฉากสวีทระหว่างพระนางมากกว่านี้  เท่าที่จำได้มีแค่ฉากที่นางเอกสะดุดขาตัวเอง แล้วพระเอกรับไว้ แก้มชนแก้ม กับฉากที่พระเอกช่วยนางเอกจากการเป็นตะคริว ถ้าเพิ่มบทหวานๆมากกว่านี้ อาจจะทำให้ภาพความรักของพระนางชัดเจนขึ้น ปล.ชอบฉากที่ชรัณจับมือลูกที่คลอดก่อนกำหนดที่สุดเลยค่ะ  ตอนที่ดูฉากนี้ ร้องไห้จนหายใจไม่ออกเลย หะหะ จากคุณ : HeATheR เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 19:14:19

ความคิดเห็นที่ 19 ความคิดเห็นที่ 15,17 >>>> จริงๆแล้วฉากที่ไหมดิสเครดิต ทำลายชื่อเสียง ชรัณ เป็นบทที่เพิ่มเติมมาในละคร ไม่มีในบทประพันธ์เดิม ในหนังสือ บรรยายถึงความรู้สึกที่อ้างว้างว้าเหว่ ของเกลียวไหม และความสงสาร เห็นอกเห็นใจ ที่ชรัณมีให้ จนกลายเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว ส่วนตัวคิดว่า การที่เราไม่รู้สึกถึงความหวานในละครเลย เป็นเพราะ บทละครที่เขียนแต่ด้านที่เกรี้ยวกราด เอาแต่ใจของเกลียวไหม และ บุคลิกส่วนตัวของคุณเบ๊นซ์เองที่ไม่เหมาะแสดงเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร น่าปกป้องคุ้มครอง ทำให้คนดูเชื่อไม่ได้ว่า ชรัณจะรักเกลียวไหมจริงๆ ไม่ใช่ทำ เพื่อลูกอย่างเดียว ความคิดเห็นที่ 18 ปล.ชอบฉากที่ชรัณจับมือลูกที่คลอดก่อนกำหนดที่สุดเลยค่ะ  ตอนที่ดูฉากนี้ ร้องไห้จนหายใจไม่ออกเลย หะหะ >>>> ส่วนตัวก็ชอบฉากนี้ กับฉากที่แม่ประสบอุบัติเหตุ แล้วชรัณตามไปที่โรงพยาบาล ฉากนั้นก็เศร้าสุดๆเหมือนกัน จากคุณ : LehXin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 19:33:53

ความคิดเห็นที่ 20 จำได้ว่าเคยดู พ่แกะแม่ติดเรื่องนี้ ตอนนั้นกำลังเด็กมาก จากคุณ : นกพิราบคาบข่าว เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 21:05:50

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านสปอยล์แล้วจะไม่ดูเรื่องนี้เด็ดขาด เพราะมันดูเหมือนไม่รักกันจริง ไม่ดูๆๆๆๆ ไปดูพี่อาทิจต่อดีกว่า อิอิ จากคุณ : ปิงปองสกี้ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 04:24:28

ความคิดเห็นที่ 22 คุณปิงปองสกี้คะ ถ้าชอบแอนดริว น่าจะลองดูนะคะ เพราะแอนดริวแสดงดีมากๆๆๆ แทบไม่น่าเชื่อว่าตอนนั้นอายุแค่ 20 เลือกดูเฉพาะฉากที่แอนดริวแสดงก็ได้   ............... ตอบ จขกท ตอนที่ดูละครเรื่องนี้ เราคิดเหมือนจขกท หลายจุด เห็นด้วยกับประโยคนี้ค่ะ ....ข้อแรก คือ เบ๊นซ์ในบทเกลียวไหม เป็นเด็กมีปัญหา คุณหนูเจ้าอารมณ์ เกรี้ยวกราด แต่ไม่สามารถทำให้รู้สึกถึงด้านที่อ่อนแอ น่าเห็นใจ  จนกระทั่งทำให้ชรัณรู้สึกสงสาร หลงรัก และอยากปกป้องคุ้มครอง เหมือนในบทประพันธ์เดิม ทำให้ไม่รู้สึกถึง เคมีที่มีระหว่างพระเอก นางเอกได้เลย......... แต่เราก็ยังสามารถรู้สึกถึงความรู้สึกลึกๆ ของชรัณว่า (ขอลอกคุณ HeATheR  คห 18) .........ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างเกลียวไหมกับชรัณนั้น ลึกๆ ลึกมากกก 55+ เชื่อว่าชรัณมีใจให้เกลียวไหมค่ะ........ เพียงแต่คนดูอย่างเราๆ ไม่ค่อยอินว่า ชรัณรักเกลียวไหม ได้อย่างไร เหมือนที่จขกทว่า .....บุคลิกส่วนตัวของคุณเบ๊นซ์เองที่ไม่เหมาะแสดงเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร น่าปกป้องคุ้มครอง ทำให้คนดูเชื่อไม่ได้ว่า ชรัณจะรักเกลียวไหมจริงๆ ไม่ใช่ทำ เพื่อลูกอย่างเดียว......... จากคุณ : rebecca de winter เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 08:02:12

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณจ้า    ปรกติ ทีวีซีน จะคงความเป็นบทประพันธ์ไว้ค่อนข้างมากพอดูละครจบ   เราก็เลยไม่คิดอ่านบทประพันธ์       พออ่านตรงความเห็น๑๙ แล้ว คงต้องหาบทประพันธ์(หนังสือนวนิยาย) มาอ่านบ้างแล้ว^^ คิ...คิ  คุณปิงปองสกี้   ถ้าเป็นแฟนคลับแอนดริว  เราแนะว่าอย่าพลาดที่จะดูเรื่องนี้  ละครสนุกนะคะ (เพียงแต่ดูจบเราไม่อินตามอ่ะค่ะ   เริ่มเสียใจเล็กๆ แล้วไม่น่าเขียนตรงเกินไปเลยเรา) จากคุณ : usneoides เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 08:45:07

ความคิดเห็นที่ 24 คุ้นๆเหมือนกัน เรื่องนี้ชอบคุณพ่อกับน้องแพรมากมาย อยู่ด้วยกันงุ้งงิ้งๆ น่าร้ากกก ตอนนั้นเด็กๆ กลับรู้สึกแก่แดดๆว่า "พ่อม่ายก็โอเหมือนกันนะ" 5555 จากคุณ : รถขนมปังกรอบ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 17:11:25

ความคิดเห็นที่ 25 ความรู้สึกสงสารที่ทำให้ชรัณเกิดความรักเกลียวไหมนั้น เกิดจากที่ชรัณเข้าใจเกลียวไหม ว่าเกลียวไหมนั้นขาดความรัก แต่แสดงออกมาแบบเรียกร้องความสนใจ ก้าวร้าว ต่อต้านคนที่เข้ามาแย่งความรัก ซึ่งชรัณก็ขาดวามรัก แต่ก็ยังมีแม่ที่คอยให้ความอบอุ่น แต่เกลียวไหม ไม่มีใคร ตอนที่แม่เสียแล้ว ก็ชรัณยังมีลุงเหิมคอยสอน เป็นที่พึ่งทางใจ ประคับประคองจิตใจ และอารมณ์ที่สับสน ให้กับชรัณ ชอบคำสอนที่ลุงเหิมสอนชรัณนะ การเป็นไม้เมือง ที่ต้องดูดซับมลพิษต่างๆ แต่ไม่ยอมให้มลพิษเหล่านั้นมาทำลายตัวเอง นั่นคือไม่ทำให้ความเป็นคนน้อยลง ไม่มีความละเอียดอ่อน ความละมุนละไม เห็นอกเห็นใจ ความเมตตากรุณา จิตใจหยาบกระด้าง เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ คำสอนเหล่านี้ทำให้จิตใจเข้มแข็งขึ้นค่ะ ได้ข้อคิดจากละครเรื่องนี้มากเลยค่ะ   แล้วแอนดริวก็ทำให้เชื่อค่ะ ว่าเป็นชรัณจริงๆ จากคุณ : dec-moon (dec-moon) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 20:11:55