
มีคนเล่าเรื่องบางเรื่องให้ฟัง แต่ก่อนก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ จนวันนี้ก็ได้เข้าใจ
ณ ป้ายรถเมล์ ป้ายนึง มีผู้คนมากมายใช้บริการเยอะ ไม่ว่าจะหญิง ชาย เด็ก ผู้ใหญ่ คนแก่ คนหนุ่ม คนสาว หรือแม้แต่ สุนัขจรจัด ก็ไม่เว้น
ทุกคนมีภาระกิจที่ต้องทำ เป็นของตัวเอง แต่ละวันที่ผ่านไป หมุนเวียนเปลี่ยนหน้าคนใช้บริการป้ายรถเมล์ วันแล้ววันเล่า จนป้ายรถเมล์ ก็จำไม่ได้ว่าใครบ้างที่มาใช้บริการ
บ้างก็มาหลบฝน บ้างก็มายืนคอยรถเมล์ บ้างก็มาคอยแฟน บ้างก็มาสูบบุหรี่ บ้างก็มาทะเลาะ บ้างก็มาขอนอนพัก นั่งพัก บ้างก็มาถ่ายของเสีย บ้างก็มาบอกรัก สารพัดเรื่องราวเกิดขึ้น
แต่ป้ายรถเมล์ ก็ยังเป็นป้ายรถเมล์ ที่ไม่สามารถจะโต้ตอบว่าชอบหรือไม่่ชอบการกระทำอะไรบ้าง เพราะป้ายรถเมล์ เป็นพื้นที่สาธารณะ บ้างครั้ง คนมาสูบบุหรี่ ป้ายรถเมล์ก็อยากจะตักเตือน ว่าไม่ชอบมันเหม็น บางครั้งสุนัขจรจัดมาถ่ายของเสีย ป้ายรถเมล์ก็อยากบอกว่า ไม่ชอบเพราะมันสกปรก แต่ก็บอกอะไรไม่ได้ เพราะ ป้ายรถเมล์ตระหนักดีว่า ตนคือพื้นที่สาธารณะ
จนเวลาผ่านไป ผู้คนที่ใช้บริการป้ายรถเมล์ ก็เปลี่ยนหน้าไป เก่าบ้าง ใหม่บ้าง ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ป้ายรถเมล์ก็ยังคงทำหน้าที่ของเค้าต่อไปเรื่อย ๆ คือ กันแดด กันฝน เป็นที่หยุดพักให้คนที่ต้องการ ไม่ว่าต้องการอะไร ก็ให้ได้หมด และบางครั้งก็มีผู้ที่หวังดีกับป้ายรถเมล์ เอาป้ายเล็ก ๆ มาติดประกาศไว้เยอะแยะ เช่น พื้นที่งดสูบบุหรี่่บ้าง ห้ามปิดประกาศบ้าง โปรดช่วยกันรักษาความสะอาดบ้าง
เหล่านี้ ก็เป็นเพื่อนป้ายรถเมล์มาเรื่อย ๆ คนที่มาใช้บริการ ที่อ่านแล้วเข้าใจก็มี ที่ไม่เข้าใจก็มี ที่เห็นด้วยก็มี ที่ไม่เห็นด้วยก็มี
แต่สุดท้าย ป้ายรถเมล์ไม่ได้เลือกใครไว้ให้ใช้บริการป้ายรถเมล์หรอก
แต่ ..... ผู้คนเหล่านั้น เลือกที่จะใช้บริการป้ายรถเมล์เองต่างหาก
ตอนแรกที่ได้ฟังเรื่องนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่า แล้วมันยังไง
แล้ววันหนึ่งก็ได้คำตอบให้กับตัวเอง ..... ทั้งที่ฟังเรื่องนี้มานานหลายปี เพิ่งจะมาได้คำตอบเอาวันนี้เอง ......
..................... เราจะไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้สอนอะไรเรา ตราบใดที่เรายังไม่เคยคิดว่าตัวเอง คือป้ายรถเมล์................................
-------------------------------------------------------------------------------
จากคุณ | : sim_koo |
เขียนเมื่อ | : 30 เม.ย. 54 18:42:21 |
ถูกใจ | : lgtarn, kingphaionly, สีเขียวและเกลียวคลื่น |