กระทู้ร่ำลาอาลัยอาวรณ์เคหาสน์สีแดง
|
 |
จะว่าแอบเวิ่นเว้อไม่อยากให้จบก็ว่าได้ คิดถึง...เคยดูอยู่ตลอดวัน ศ-อ เมื่อก่อนปิดตัวเงียบในห้อง นั่งยิ้มนั่งเขินเป็นบ้าอยู่คนเดียว นั่งอ่านทู้สดอย่างฮาๆ ไล่ดูฉากที่ชอบในยูทูปวนไปวนมา นั่งดูรูปคุณหมอที่เซฟมาเป็นร้อยๆรูปได้แบบไม่เบื่อ นับวันรอที่จะได้เห็นหน้าหมอรุจ เฮ้อ วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วสินะ ที่จะได้เขินได้คลั่ง ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของปีที่ทำให้ข้าพเจ้าเป็นเอามากได้ขนาดนี้ รักหมอรุจมากๆขนาดที่ว่าตามไปเป็นแฟนละครแอนดริว ตามดูละครเก่าๆ จนเพ้อ ๕๕๕ ให้ตายสิ วันๆไม่เป็นอันทำงาน ดูมันแต่คลิปทั้งวันทั้งคืน จะบ้าตาย
ปลอบใจตัวเอง ว่า ดีละที่จบเร็ว ชีวิตจะได้กลับสู่โหมดปกติ ไปทำงานต่อซะที ๕๕๕
เรื่องนี้ขอบคุณคุณตู่ที่ทำละครละมุนๆน่ารักๆ อย่างนี้ออกมาได้ ปกติไม่เคยคลั่งพระเอกคนไหนเลยก็มีแอนดริวนี่แหละที่ทำได้ รักคนยาก แต่ถ้ารักแล้วรักเลย เพราะฉะนั้นอยากขอให้ดริวมีละครอีกนะ >< อย่าหายหน้าไปนานๆเลย คิดถึง ขอบคุณแอนดริวจริงๆที่ทำให้ข้าพเจ้ามีพล็อตดีแต่งนิยาย ๕๕๕ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ชาวรุจิโรจน์ ชาวฉลวย อิอิ
เมื่อไหร่จะมีละครดีๆอย่างนี้อีกน้าาา
สุดท้ายนี้ ช่อง 3 คะ ทำดีวีดีเหอะนะ พลีสๆๆๆๆๆๆ
ปล แหมถ้าช่อง 3 ยืดละครนะ อยากขอฉากหลังแต่งงานอะ อยากรู้ว่าคนซึนๆ เวลาทำหวานเนี่ยจะหวานยังไง อิอิ ไม่รู้จะหวานสู้พี่อาทิจในธรณีนี่นี้ใครครองได้รึเปล่า ฮิ้วววว พูดละอยากดู อยากเห็นตอนเค้าล้มตัวลงบนที่นอน... อยากเห็นหมอรุจถอดเสื้อ แอร๊ยยยย พอดีกว่าหยุดจิ้นก่อนกระทู้จะติดเรท ๕๕๕
เครดิตรูป จิ๊กมาจากแถวๆนี้แหละ
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 54 18:07:45
จากคุณ |
:
ปิงปองสกี้
|
เขียนเมื่อ |
:
วันแรงงาน 54 18:05:22
|
|
|
|