กระทู้ร่ำลาอาลัยอาวรณ์เคหาสน์สีแดง
|
 |
จะว่าแอบเวิ่นเว้อไม่อยากให้จบก็ว่าได้
คิดถึง...เคยดูอยู่ตลอดวัน ศ-อ เมื่อก่อนปิดตัวเงียบในห้อง
นั่งยิ้มนั่งเขินเป็นบ้าอยู่คนเดียว
นั่งอ่านทู้สดอย่างฮาๆ ไล่ดูฉากที่ชอบในยูทูปวนไปวนมา
นั่งดูรูปคุณหมอที่เซฟมาเป็นร้อยๆรูปได้แบบไม่เบื่อ
นับวันรอที่จะได้เห็นหน้าหมอรุจ
เฮ้อ วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วสินะ ที่จะได้เขินได้คลั่ง
ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของปีที่ทำให้ข้าพเจ้าเป็นเอามากได้ขนาดนี้
รักหมอรุจมากๆขนาดที่ว่าตามไปเป็นแฟนละครแอนดริว
ตามดูละครเก่าๆ จนเพ้อ ๕๕๕ ให้ตายสิ
วันๆไม่เป็นอันทำงาน ดูมันแต่คลิปทั้งวันทั้งคืน จะบ้าตาย
ปลอบใจตัวเอง ว่า ดีละที่จบเร็ว ชีวิตจะได้กลับสู่โหมดปกติ
ไปทำงานต่อซะที ๕๕๕
เรื่องนี้ขอบคุณคุณตู่ที่ทำละครละมุนๆน่ารักๆ อย่างนี้ออกมาได้
ปกติไม่เคยคลั่งพระเอกคนไหนเลยก็มีแอนดริวนี่แหละที่ทำได้
รักคนยาก แต่ถ้ารักแล้วรักเลย เพราะฉะนั้นอยากขอให้ดริวมีละครอีกนะ ><
อย่าหายหน้าไปนานๆเลย คิดถึง
ขอบคุณแอนดริวจริงๆที่ทำให้ข้าพเจ้ามีพล็อตดีแต่งนิยาย ๕๕๕
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ชาวรุจิโรจน์ ชาวฉลวย อิอิ
เมื่อไหร่จะมีละครดีๆอย่างนี้อีกน้าาา
สุดท้ายนี้ ช่อง 3 คะ ทำดีวีดีเหอะนะ พลีสๆๆๆๆๆๆ
ปล แหมถ้าช่อง 3 ยืดละครนะ อยากขอฉากหลังแต่งงานอะ
อยากรู้ว่าคนซึนๆ เวลาทำหวานเนี่ยจะหวานยังไง อิอิ
ไม่รู้จะหวานสู้พี่อาทิจในธรณีนี่นี้ใครครองได้รึเปล่า
ฮิ้วววว พูดละอยากดู อยากเห็นตอนเค้าล้มตัวลงบนที่นอน...
อยากเห็นหมอรุจถอดเสื้อ แอร๊ยยยย พอดีกว่าหยุดจิ้นก่อนกระทู้จะติดเรท ๕๕๕
เครดิตรูป จิ๊กมาจากแถวๆนี้แหละ
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 54 18:07:45
| จากคุณ |
:
ปิงปองสกี้ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันแรงงาน 54 18:05:22
|
|
|
| 
