|
ตอนที่ 16 ต่อครับ
แล้วค่อยพูดกัน ฟ้าไปแต่งตัวก่อน เรยาเดินหายเข้าไปในห้อง ไม่นานนักก็กลับออกมาในชุดสวยโก้ ถือกระเป๋ายี่ห้อดัง สีหน้าท่าทางมาดมั่นมากๆ จนนัทอดทักถามไม่ได้
ฟ้าไปทำธุระอะไร บอกได้มั้ย ดูหน้าดูตาหมายมั่นปั้นมือยังไงไม่รู้
อ๋อ...บอกได้ ฟ้าจะออกไปหาหลักประกันให้ลูกชายฟ้า เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคนรวย ควรได้รับตามสิทธิ์ของเขา ฟ้าจะไปทวงสิทธิ์ให้ลูก
ที่ไหนเหรอฟ้า
เรยาตั้งใจไปพบก้องเกียรติที่บริษัท แต่กว่าจะฝ่าด่านวิมลเข้าไปได้ก็ต้องหงุดหงิดไม่น้อย แถมยังไปเจอเต้กับโจเพื่อนสนิทของก้องเกียรติอยู่ในห้องนั้นอีกด้วย แต่เธอก็วางท่าไม่แยแส อยากพูดธุระของตัวเองให้เสร็จๆ โดยถามก้องเกียรติว่าจะให้พูดได้เลย หรือว่าจะพูดกันส่วนตัว
ในเมื่อเขาบอกให้พูดได้เลย เท่ากับว่าเขาไม่มีความลับกับเพื่อน เรยาจึงไม่ต้องอ้อมค้อมให้เสียเวลา เปิดฉากต่อว่าเขาใจร้ายมากที่หลอกเธอกับลูก บอกว่าจะพาลูกกลับเมืองไทย แต่แล้วก็หนีกลับมาคนเดียว วันนี้เธอจึงต้องมาพบเขาเพื่อบอกว่าเธอไม่คอยอะไรอีกต่อไปแล้ว เธอจะมาทวงสิทธิ์ของลูกชาย
ทวงสิทธิ์ยังไง ผมให้เขาเท่าที่เขาจะได้อยู่แล้ว
แต่เขายังไม่เคยพบปู่กับย่า เขายังไม่ได้รับจากคนในตระกูลของพ่อว่าเขาเป็นหลานชายคนเดียว
เขาจะได้แน่ แต่ไม่ใช่เดี๋ยวนี้
แต่ฟ้าคอยไม่ได้แล้ว ต้องเดี๋ยวนี้
ทำไม
มันนานเกินไป ลูกชายโตขึ้นทุกวันแต่ยังเป็นลูกนอกกฎหมาย
มันนานแค่ไหน แค่ไหนที่เรียกว่านาน คำถามของเต้ที่แทรกขึ้นมาทำให้เรยาไม่พอใจอย่างมาก พูดเน้นหนักว่าเธอไม่จำเป็นต้องตอบ เพราะเขาไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เต้ฟังแล้วฉุนกึก แล้วทั้งคู่ก็ตอบโต้กันไปมาจนก้องเกียรติมีสีหน้าเหนื่อยหน่าย โจซึ่งดูจะวางตัวเป็นกลางมาตลอดจึงไกล่เกลี่ยกับเรยาว่าของอย่างนี้ต้องให้เวลาเพื่อนของตนบ้าง มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
มันยากตรงไหนก็ในเมื่อปู่ย่าอยากได้หลาน นี่หลานชายที่จะสืบสกุลด้วย อีกอย่างภรรยาคุณใหญ่ก็ไม่มีลูกซักที
อย่าพูดถึงคนอื่น ก้องเกียรติเสียงเข้มจัดใส่เรยา
ทำไมคะ พูดความจริงทำไมพูดไม่ได้ ไม่ได้ว่าอะไรนี่ ไม่ได้พูดซักคำว่าเมียของพ่อเป็นหมัน ชาตินี้ทั้งชาติไม่มีวันมีลูกได้ จะคอยไปทำไมในเมื่อหลานชายอยู่ตรงนี้ตามที่ปู่ย่าอยากได้แล้วรอทำไม จะรอให้ลูกชายโตเป็นหนุ่มหรือไง
ผมบอกแล้วว่ากำลังจะจัดการ
ก็เมื่อไหร่เล่า...เมื่อไหร่ กำลังๆ ถามทีไรก็กำลังๆ ฟ้าไม่รออีกต่อไปแล้ว
ฟ้ามีเหตุผลอะไรที่ไม่รอ คำถามจี้ใจของเขาทำให้เรยาชะงักกึก
พ่อ...สงสัยอะไร
คุณคิดว่าผมสงสัยอะไรล่ะ
พ่ออย่าเปลี่ยนเรื่อง พ่อไม่ทำเพราะเมียพ่อไม่ยอมใช่มั้ย ตัวมันไม่มีลูก มันก็เลยทั้งกีดทั้งกันคนอื่น
ก้องเกียรติหมุนเก้าอี้หันหลังให้ สีหน้ากดดันเต็มที่
พ่อ...พ่ออย่าหันหลังให้ฟ้านะ ถ้าดูถูกกันขนาดนี้ ฟ้าจะพาลูกไปหาปู่ย่าเขาเอง พาไปวางไว้หน้าประตูบ้านเลย คอยดู
เรยาขึงขังเสียจนก้องเกียรติหนักใจสุดๆ ลุกจากเก้าอี้ไปยืนห่างๆอย่างไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่เพื่อนสองคนของเขายังอยากฟังคำตอบจากเรยาว่าทำไมถึงต้องมาเร่งรัดขนาดนี้ รอหน่อยไม่ได้หรือ การทำแบบนี้ครอบครัวเขาอาจจะแตกแยกกันไปเลย
ดีสิ...ก็ควรจะเป็นยังงั้นอยู่แล้ว ทำหน้าที่เมียไม่สมบูรณ์แล้วจะอยู่ทำไม
คุณเรยา...ก่อนที่คุณจะมาเป็นภรรยาคนที่สองของก้องเกียรติ คุณไม่ได้พูดอย่างนี้นี่ คุณบอกว่าคุณยอมทุกอย่าง คุณจะอยู่ในที่ของคุณ คุณจะไม่เรียกร้องอะไร คุณจะไม่ทำลายครอบครัวของเขา เอกสารสัญญามี...คุณเซ็นไว้เอง
ใช่...นั่นมันก่อนที่ฉันจะมีลูกชาย
ไม่จริง!
เต้กับเรยาตอบโต้กันดุเดือดขึ้นทุกที ขณะที่โจก็เห็นถึงความดื้อรั้นเห็นแก่ตัวของเรยา จนเขาเองทนไม่ไหว ช่วยกันกับเต้ต้อนเรยาเรื่องที่หลอกก้องเกียรติว่าท้องแล้วคลอดก่อนกำหนด แต่คนอย่างเรยาไม่เคยจนมุมใครง่ายๆ แม้จะเป็นเรื่องจริงก็ตาม
คุณก้องเกียรติ...คุณเป็นพ่อของลูกฉัน จะคลอดก่อนกำหนดหรือจะท้องเมื่อไหร่ คุณก็นอนกับฉัน แล้วฉันก็ท้อง เบ่งลูกของคุณออกมา ลูกชายฉันเป็นเจนพาณิชย์สกุล คุณต้องทำให้เขาเป็นเจนพาณิชย์สกุลโดยสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นฉันจะอุ้มเขาไปให้ปู่ย่าเขาด้วยตัวฉันเอง
เรยาพูดจบเดินกลับออกไปทันที แล้วไปเจอวิมลกำลังโทร.รายงานณฤดีว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาพบคุณใหญ่ ท่าทางเธอน่ากลัวมาก...เรยาฉุนจัดพยายามดึงโทรศัพท์จากมือวิมลจะพูดกับณฤดีเอง แต่วิมลไม่ยอม เรยาเลยแกล้งพูดเสียงดังตำหนิวิมลกระทบไปถึงณฤดี
แอบฟังเจ้านายพูดกันไม่ใช่วิสัยของเลขาฯที่ดีเลยนะคุณ ทีหลังอย่าทำ หรือว่าเจ้านายผู้หญิงของคุณชอบ
ณฤดีได้ยินเต็มๆ แต่ไม่พูดอะไรนอกจากขอบคุณวิมลแล้วจะวางสาย...เด่นจันทร์ที่อยู่กับณฤดีรีบแย่งโทรศัพท์ไปอย่างรวดเร็ว
วิมล ไหนเล่าไปซิ เกิดอะไรขึ้น
วิมลชำเลืองมองเรยาที่เดินนวยนาดออกไปแล้ว จากนั้นก็บอกเล่าสิ่งที่ได้ยินให้เด่นจันทร์ฟังอย่างละเอียด ส่งผลให้เด่นจันทร์เป็นเดือดเป็นแค้นแทนณฤดี
| จากคุณ |
:
klink077   
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 พ.ค. 54 13:01:52
|
|
|
|
เรื่องย่อ ดอกส้มสีทอง ตอนที่ 16 ต่อจากของเก่า(เอามาฝากครับ ^^)(เย้ๆ ไม่โดนแบนแล้ววววว)
