|
ตอนที่ 16 ต่อครับ
อีนังเรยามันไปประกาศตัวแล้ว คุณใหญ่นะคุณใหญ่ ไปคว้าผู้หญิงอย่างนี้ได้ไง ถ้าเป็นสินจะไม่แปลกใจเลย เออ แต่ก็เป็นสินไปพักหนึ่งล่ะนะ ไปดี๋...ไปบริษัทกัน
ไปทำไม
ไปบอกคุณใหญ่ไงว่าครั้งหนึ่งสินก็มีเมียน้อยชื่อเรยาเหมือนกัน
เด่น...ฉันขอพูดเป็นคำขาดเลยนะ ถ้าเธอไม่ฟังฉัน ฉันจะเลิกคบเธอตลอดชีวิต
เด่นจันทร์หน้าเหวอ แต่ก็ยอมให้ณฤดีพูดมา
เธอจะต้องไม่เล่าเรื่องคุณสินกับเรยาให้คุณใหญ่ฟัง
จะบ้าเหรอ เรื่องเลวๆของมันทำไมไม่ให้เล่า
ไม่ให้เล่า...ไม่ต้องถามเหตุผล
เด่นจันทร์ถอนใจยาว มองหน้าณฤดีอย่างอ่อนใจ
ดี๋ ฉันเนี่ยนางมารนะ มาคบกับนางฟ้าอย่างเธอได้ยังไงก็ไม่รู้ คุณใหญ่ทำกับเธออย่างนี้ เธอจะต้องปกป้องความรู้สึกเขาทำไม ฉันไม่เข้าใจเลยให้ตาย
ขอร้อง ฉันไม่ต้องการให้คุณใหญ่รู้ ณฤดียืนยันคำเดิม เด่นจันทร์ฮึดฮัดอยากจะแย้งอีก แต่เพื่อนรวบรัดตัดบทว่า ขอบใจมากนะเด่น
เอาละ ไม่บอกก็ไม่บอก...แต่นังเรยา อย่าขอนะ
เธอจะทำไมเขา
ฉันรู้ทุกอย่างจากวิมลแล้ว นังคนนี้เอาไว้ไม่ได้!
ooooooo
แล้ววันต่อมา เด่นจันทร์ก็พานพบุกไปข่มขู่เรยาถึงห้องพักในคอนโดฯหรู แต่ไม่นึกว่าจะพบชายหนุ่มอีกคนอยู่กับเรยาด้วย เธอจึงกล่าวหาเรยาซุกชายอื่น และให้นพถ่ายรูปมันทั้งคู่เพื่อเอาไปให้ก้องเกียรติดู
เรยาโมโหสุดๆ เข้ายื้อแย่งกล้องจากมือนพไป แต่เด่นจันทร์ยังมีอีกตัวรีบส่งให้นพถ่ายต่อ พร้อมกับตัวเองก็ชี้หน้าด่าเรยาไปด้วย
อย่าไประรานครอบครัวเพื่อนฉัน อย่าไปทวงสิทธิ์อะไรอีก เธอจะได้เท่าที่เธอควรจะได้ คุณใหญ่ไม่ใช่คนใจดำ หรือถ้าเธออยากได้มากกว่านั้น มาเอาที่ฉัน ฉันจะให้ แต่ถ้าเธอไม่ฟัง ยังไม่หยุด...เธอตาย ฉันจะสั่งฆ่าเธอเลย...จำไว้
นี่...เธอออกไปนะ อย่ามาวางอำนาจที่นี่ ฉันไม่กลัวหรอก
เพราะฉันมีอำนาจ เธอรู้ดีนี่ว่าอำนาจเงินมันมีอิทธิพลแค่ไหน เธอเองยังยอมสยบให้กับเงินของฉันแล้วนี่นา หรือว่าเงินหมดแล้วลืม ไปไหนหมดล่ะ หรือว่าเลี้ยงไอ้ตัวไว้แบบนี้จนหมด
คุณเข้าใจผิด ผมเป็นเพื่อน... นัทหยุดชะงัก เพราะเด่นจันทร์ตวาดสวน
คนอย่างแก...ฉันไม่พูดด้วยให้เสียปาก อย่าสะเออะเข้ามาสอด ออกไปให้พ้น หน้าที่แกมีอยู่อย่างเดียว นอนรับเงินจากแม่นี่เท่านั้น
เรยาโกรธจัดรั้งนัทให้หลีกทาง ก่อนหยิบของใกล้มือขว้างออกไปสุดแรง แต่เด่นจันทร์หลบทันแล้วจัดให้อีกชุดใหญ่
เลิกไปหาเรื่องเพื่อนฉัน เข้าใจมั้ย เขาสูงกว่าเธอมาก คนอย่างเธอไม่ได้เศษธุลีของเขา ไม่ว่าจะด้านไหน ทั้งเทือกเถาเหล่ากอ ทั้งการศึกษา ทั้งสังคม เธอมันคนละชั้น อย่าเผยอเข้ามาเปรียบเทียบกับเขา คุณใหญ่ไม่มีวันเห็นเธอดีกว่าภรรยาของเขา เพื่อนของฉันเป็นเพชร แต่เธอเป็นกระเบื้อง หรือถ้าเป็นดอกไม้ก็แค่ดอกไม้ริมทาง ไม่มีใครเอาไปใส่แจกันหรอก ถึงสีจะสวยงามดี เพราะมันเป็นดอกไม้สี
ทอง
ด่าเสร็จเด่นจันทร์หันกลับออกจากห้องอย่างรวดเร็ว นพรีบก้าวตามเจ้านาย ส่วนเรยาหน้าตึงไปทั้งหน้าด้วยความแค้น น้ำตาซึมค่อยๆซึมเอ่อออกมา แล้วก็นั่งจมอยู่กับตัวเองเป็นนาน ก่อนจะบอกนัทว่า
พรุ่งนี้ฟ้าจะกลับโอ๊กแลนด์แล้วนะ
พอเช้าขึ้นเรยาก็เตรียมเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า พลางพูดกับนัทที่เข้ามายืนมองสีหน้าไม่สู้ดี เธอขอร้องนัทให้อยู่ที่นี่ต่อไป ไม่อยากให้เขากลับไปอยู่ที่ห้องเดิมเพราะโรคของเขา ต้องอยู่ที่อากาศดีๆ ไม่มีฝุ่น
อย่าเลยฟ้า นัทกลับไปดีกว่า
ห้องนี้ไม่มีคนอยู่จะกลายเป็นห้องร้าง นัทช่วยอยู่ให้หน่อย พูดแล้วเห็นนัทนิ่งไป จึงลุกมาจับมือเขาแนบแก้มตัวเอง รำพันความรู้สึกเก็บกดออกมายืดยาว ฟ้าไม่ดีอย่างนัทเคยคิด นัทเกลียดฟ้าก็ได้นะ ตั้งแต่เด็กฟ้าเจอแต่คนดูถูก ถึงเขาจะไม่รู้ว่าแม่เป็นคนใช้ แต่เขาก็เห็นว่าฟ้าไม่มีอะไรเหมือนที่เขามี เขาคิดว่าแม่ฟ้าเป็นครูเพราะฟ้าโกหกเขา แต่ทำไมแม่ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ ไม่ซื้อกระเป๋านักเรียนใหม่ๆ ไม่
ซื้อเครื่องเขียนใหม่ๆ ทำไมฟ้าต้องเอาข้าวจากบ้านไปกิน หรือทำไมฟ้าไม่ชวนใครมาที่บ้านเลย สายตาที่คนมองดูถูกทำให้ฟ้าโยนความผิดทั้งหมดให้แม่ ฟ้าเกลียดแม่โกรธแม่ที่ยอมเป็นคนใช้เขา ไม่คิดเลยว่านั่นคือที่ที่มั่นคงที่สุดที่แม่จะหาไว้ให้ฟ้า
นัทหน้าเศร้า บีบมือเรยาอย่างปลอบโยน
ฟ้าโตขึ้นมา ในใจมันอัดแน่นว่าเราต้องได้ดีกว่าคนอื่นๆ เราต้องเอาชนะคนอื่นให้ได้ ฟ้าดูกระจกฟ้ารู้ว่าฟ้าสวย ความสวยมันมีราคานะนัท ฟ้าตัดสินใจขายความสวยแลกกับสิ่งที่ฟ้าต้องการ แล้วฟ้าก็ได้ทุกอย่าง ยกเว้นความรัก ทั้งๆที่ฟ้าคิดจะจบความรักของฟ้าที่เขา แต่ไม่มีใครรักฟ้า ทุกคนรักเมียตัวจริงของเขา หรือไม่ก็รักเงินของเมีย
เรยาก้มหน้าต่ำน้ำตาร่วงเผาะ นัทสงสารเต็มที่ สองมือประคองหน้าเธอ มองด้วยความรู้สึกลึกล้ำ
ฟ้า...อย่าร้องไห้ ยังไงก็ยังมีนัทอีกคนที่รักฟ้า นัทรักฟ้านะ
ฟ้าไม่ดี...นัทอย่ารักฟ้าเลย
รัก...ถ้าไม่มีใคร กลับมาหานัท มาหานัทนะฟ้า...นัทรักฟ้า รักมานาน ไม่เคยเปลี่ยนแปลง รักฟ้าคนเดียว
สองคนสบตากัน...และเหมือนมีอะไรดึงดูด นัทจูบเรยาอ่อนหวานนุ่มนวล สัมผัสนั้นแผ่วเบาบอกว่ารักสุดใจ เรยา เหมือนจะขัดขืนนิดๆ แต่แล้วกลับโอนอ่อนผ่อนตามเพื่อให้นัทสมหวัง ทั้งๆที่เธอรักเขาอย่างเพื่อน...เพื่อนที่แสนดี
นัทหักห้ามความรู้สึกและอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ทำไปแล้วก็มานั่งเสียใจ รู้สึกผิดมากมายที่เอาเปรียบเธอ ถือโอกาสที่เธอกำลังเสียใจ ซึ่งมันไม่ใช่วิสัยของลูกผู้ชาย แต่เรยาบอกกับเขาว่า เธอรักเขา เขาเป็นเพื่อนคนเดียวของเธอ สิ่งที่เกิดขึ้นเพราะเธอรักเขา เธอจะไม่ลืมวันนี้เลย วันที่ดีที่สุดที่รู้ว่าได้รับความรักที่แท้จริง...
ooooooo
ทันทีที่กลับไปถึงโอ๊กแลนด์ เรยามุ่งหน้าไปหาซีเคที่บ้านด้วยความรักและคิดถึง แต่สิ่งที่ได้รับจากเขากลับเป็นคำถามทิ่มแทงสะเทือนใจอย่างใหญ่หลวง
คุณหมดพันธะหรือยัง คุณต้องหมดพันธะจากทั้งสองคน ทั้งสามีและลูกชายของคุณ
ส่วนทางเมืองไทย เด่นจันทร์เอารูปถ่ายเรยากับนัทไปให้ณฤดีดูถึงบ้าน แทนที่ณฤดีจะทำตามคำแนะนำของเพื่อนที่ให้บอกเรื่องนี้กับก้องเกียรติ เธอกลับทั้งห้ามทั้งขอร้องเด่นจันทร์ให้เฉยไว้ แต่ถ้าไม่ทำตามที่ขอ ก็อย่าเป็นเพื่อนกันอีกต่อไป
เธอจะให้คนอย่างนังเรยามันสมหวังเหรอ เธอจะให้มันได้ผู้ชายที่ดีที่สุดอย่างคุณใหญ่ไปเหรอ
ถ้าเขารักคุณใหญ่ เขาจะทำให้คุณใหญ่มีความสุข แซ่เชงก็จะมีความสุขเพราะมีหลานชาย ซึ่งฉันไม่มีวันมีได้
เธอจะเป็นแม่พระ หรือเธอไม่รักคุณใหญ่แล้ว หรืออะไรฮะดี๋
เพราะว่า...ฉันจะไม่มีวันยอมเป็นเมียหลวง ฉันจะไม่ยอมเป็นเมียหลวง
ก้องเกียรติแอบมองแอบฟังอยู่มุมหนึ่ง ค่อยๆถอยห่างออกมาด้วยความรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง แล้วในคืนนั้นก็เผชิญหน้ากับณฤดีตามลำพัง เธอยังยืนยันหนักแน่นอีกว่า
ขอโทษนะคะคุณใหญ่ ดี๋เชื่อมั่นในครอบครัวที่มีสามีคนเดียวภรรยาคนเดียวค่ะ
คุณดี๋ครับ ขอเวลา...
ไม่ค่ะ ไม่มีเวลาจะให้ค่ะ คุณใหญ่รู้จักดี๋ดี ดี๋เคยพูดให้ฟังหมดแล้ว คุณใหญ่ไปมีภรรยาอีกคน และยังปล่อยให้เหตุการณ์ยุ่งยากยิ่งขึ้นเพราะมีลูก คุณใหญ่จะเลิกกับเขาก็เท่ากับทอดทิ้งไม่รับผิดชอบ เขาต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ต่อให้มีเงินทองมากมายที่คุณใหญ่ให้ไป ก็คงลำบากอยู่ดี อย่าทำเลยนะคะ มันไม่งามเลย หรือคุณใหญ่จะเอาลูกไว้ ให้เงินแม่เขาไปก้อนหนึ่ง เพราะคุณใหญ่จะให้ดี๋ไม่ต้องรับ
สถานภาพเมียหลวง ดี๋ก็ไม่อยากให้คุณใหญ่ทำอย่างนั้น เพราะเท่ากับพรากลูกพรากแม่เขา คุณใหญ่ไม่สงสารลูกหรือคะ
คุณดี๋...ผมหมดหนทางแล้วใช่มั้ยครับ หมดสิ้นหนทางแล้วใช่มั้ย ผมไม่มีทางออกเลย...ไม่มีเลย...ผมไม่อยากเสียคุณดี๋ไป ผมทนไม่ได้ที่จะเสียคุณดี๋
แต่ทนได้ที่จะเสียลูกกับแม่ของลูกยังงั้นเหรอคะ
เสียงโทรศัพท์มือถือฝ่ายชายดัง ณฤดีถอยห่างไปหน้าห้องแต่ยังหยุดฟังเมื่อได้ยินเสียงเขาเอ่ยชื่อคนที่โทร.มา
เรยา...คุณจะโทร.มาเร่งรัดผมทำไม ผมบอกแล้วว่าผมจะจัดการให้ ตาหนูจะได้พบอาม่าของเขาในไม่ช้า ผมบอกแล้วไง...ปู่เขาเหรอ ปู่เขาไม่มี ตายแล้ว
เรยาซักถามเหมือนไม่เชื่อ แต่พอเขายืนยันหนักแน่น จึงเปลี่ยนไปถามเรื่องมรดก
เรื่องนั้นคุณไม่ต้องห่วงเรยา เขาเป็นลูกชายผมนะ
ณฤดีฟังเพียงเท่านี้ก็ก้าวเดินออกไปจากตรงนั้นด้วยสีหน้าโศกศัลย์เหลือเกิน
ooooooo
หลังจากคุยกับก้องเกียรติแล้วยังไม่ได้รับคำตอบเป็นที่พอใจ อีกทั้งซีเคก็มาหมางเมินเหินห่างจนติดต่อไม่ได้ทั้งทางมือถือและที่ทำงาน พอตามไปถึงบ้านก็ไม่เจอตัว แต่รู้จากเพื่อนบ้านว่าเขาประกาศขายบ้านหลังนี้แล้ว เรยาจึงตัดสินใจหอบลูกชายวัยหกเดือนกลับเมืองไทย โดยบอกแอนนาว่าตาหนูจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว จะไปอยู่กับพ่อของเขาเลย
| จากคุณ |
:
klink077   
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันฉัตรมงคล 54 11:13:05
|
|
|
|
เรื่องย่อ ดอกส้มสีทอง ตอนที่ 16 ต่อจากของเก่า(เอามาฝากครับ ^^)(เย้ๆ ไม่โดนแบนแล้ววววว)
