ต่อจากตอนที่แล้ว
-เฟทอยากให้เจ้าต้นหอมบอกวิธีช่วยโลกเวทมนตร์ให้ตนฟัง แต่โดนเจ้าต้นหอมแซวกลับว่า"นึกว่าจะไม่มีหูไว้ฟังเรื่องที่ตนพูด" เฟทเลยเปลี่ยนใจบอกไม่ฟังแล้วก็ได้
แต่เจ้าต้นหอมไม่ยอม และพุ่งเข้ามายืนประจันหน้ากับเฟท
ต้นหอม : ไม่ได้ นายต้องฟัง
ต้นหอม : ฟังหน่อยเถอะ (กลายเป็นฝ่ายง้อซะงั้น) 
เฟท : ไม่ล่ะ เรื่องนั้นไม่จำเป็น ผลลัพธ์มันถูกกำหนดเอาไว้แล้ว (เล่นตัวคืน)
ต้นหอม : ..เพราะว่านายเป็นตุ๊กตางั้นเหรอ? ตุ๊กตาที่ถูกสร้างโดยพระเจ้าของโลกใบนี้
เฟท : ใช่แล้ว
ต้นหอม : เพราะทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้เป็นเหมือนกันหมดงั้นเหรอ?
ต้นหอม : เป็นตุ๊กตา.. ภาพลวงตา นายเลยคิดจะทำลายโลกอย่างไม่ใยดีสินะ?
เฟท : ใช่ ก็แค่นั้นแหละ และมันเป็นทางเดียวที่จะช่วยโลกที่ไร้ความหมายนี้เอาไว้ นั่นเป็นหน้าที่ของผู้สร้างอย่างพวกเรา
แย๊ปถามไปเรื่อยๆก็คงไม่ได้อะไร เจ้าต้นหอมเลยปล่อยหมัด(คำถาม)เด็ดใส่เฟทซะเลย
ต้นหอม : --งั้น ทำไมนายถึงได้ช่วยพวกคุณชิโอริเอาไว้ล่ะ!?
เฟท : !
ต้นหอม : ..นี่ เฟท
ต้นหอม : ผมน่ะเห็นว่านายเป็นศัตรูที่จะต้องจัดการให้ได้มาตลอด
ต้นหอม : ผมคิดว่านายมันน่ารังเกียจ จึงได้เปลี่ยนความโกรธและความเศร้าให้กลายเป็นพลัง
ต้นหอม : นั่นคือความรู้สึกของผม.. แต่..หลังจากที่ได้ยินเรื่องที่คุณชิโอริเล่ามาแล้ว นายน่ะ..
เฟท : ?
ต้นหอม : ไม่ได้น่ารังเกียจหรอกนะ
ต้นหอม : ผมอยากจะบอกนายเรื่องนี้แหละ (แล้วเรื่องวิธีช่วยโลกล่ะเฮ้ย!? )
เฟท : ว่าไงนะ..?
เจ้าต้นหอมยื่นมือขวาออกมาข้างหน้า
ต้นหอม : เพราะงั้นเฟท.. ไม่มาเป็นเพื่อนกับผมเหรอ?
เฟท : ...... นายบ้าไปแล้วรึ << อยากใช้ภาษาชาวบ้านแทนจริงๆเลย( ประมาณ"นี่**บ้าไปแล้วเรอะ!?")