 |
MAQUIA - KAME CAMERA - Vol. 6 การสร้างสรรค์
Credit : iside89
http://iside89.livejournal.com/55022.html#cutid1
KAME CAMERA
อะไรคือทิวทัศน์เบื้องลึกของจิตใจที่เลนส์ของคาเมนาชิ คาซึยะสะท้อนออกมา?
ผมอยากเป็นคนที่สามารถสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ โดยไม่ต้องคิดว่าตัวเอง ไม่มีอะไรเพียงพอ แต่เป็นการสร้างสิ่งที่ยังไม่มีด้วยตัวเอง
นี่เป็นเข็มขัดของแบรนด์ๆหนึ่งที่ผมได้สั่งซื้อเมื่อหลายปีก่อน เพราะผู้ใหญ่รอบตัวผมใช้เข็มขัดแบบนี้กัน ผมก็เลยอยากได้มั่ง ผมเลือกหนังและสีของหินด้วยตัวเอง แล้วก็ต้องรออยู่หลายเดือน มันเป็นเข็มขัดแฮนด์เม้ดที่มีอยู่เส้นเดียวในโลก ผมชอบทุกอย่างที่เป็นของแฮนด์เม้ด เพราะมันมีพลัง
ผมชอบการทำอาหารมากๆ ไม่เพียงแต่ผมจะเข้าครัวทุกวันเท่านั้น แม้แต่หลังจากเสร็จการแสดงไลฟ์ที่โดมผมก็จะทำอาหารด้วยเหมือนกัน และแม้แต่ช่วงที่พลังงานกำลังไหลพล่านไปทั่ว และตัวผมก็อาบไปด้วยเสียงตะโกนแห่งความสุข ขณะที่ผมกำลังทำเท่ หลายชั่วโมงหลังจากนั้น ผมก็มานั่งสับหัวหอมอยู่คนเดียว ความแตกต่างแบบนี้ก็น่าสนใจดีนะ
ผมคิดว่า โดยธรรมชาติแล้ว ผมชอบ ที่จะสร้างสรรค์ นะ แน่นอนว่ากับงานก็เหมือนกัน ที่ชัดๆก็คือ ผมได้ทำไลฟ์ (หลายครั้งเลย) และเพลงที่ผมเขียนเนื้อเองก็มีไม่น้อยเช่นกัน จริงๆแล้ว เพลง 1582 ก็เป็นเพลงที่ผมเขียนขึ้นเองด้วย แต่ผมไม่ได้ประกาศออกไป บางทีถ้าคุณรู้เรื่องก่อนหน้านี้ คุณคงจะอ่านเนื้ออย่างลึกซึ้งและเปลี่ยนมุมมองออกไปก็ได้ ผมก็ไม่อยากจะพูดแบบนี้ เพราะผมอยากให้พวกคุณสนุกและเพลิดเพลินกับโลกในนั้นอย่างแท้จริง ในแบบที่งานนั้นควรจะเป็น
ทุกครั้งที่ผมสร้างสรรค์บางสิ่งขึ้นมา ผมก็จะให้ความสำคัญอย่างมากกับแรงบันดาลใจและความรู้สึก ณ ขณะนั้น ผมไม่ได้ทำการเตรียมตัวหรือเก็บกักไอเดียมาก่อนเลย
ส่วนเรื่องแวมไพร์ที่ผมใส่ไปในช่วงโซโล่ของทัวร์เมื่อปีที่แล้วนั้น คืนก่อนการประชุม ผมได้เริ่มดูหนังแวมไพร์กับพี่ชายของผม อิมเมจของแวมไพร์นั้นก็ติดอยู่ในความทรงจำของผม และความคิดที่ว่า ผมอยากจะกลายเป็นแวมไพร์... มันก็เพิ่มพูนขึ้น จริงๆแล้ว อารมณ์ประมาณเพลง Thriller ของไมเคิค แจ็คสันก็โอเคเลย แต่ผมอยากจะเพิ่มความอีโรติคเข้าไปด้วย หลังจากนั้น แผนที่วางไว้ก็คือ การร้องเพลงรักแค่เพลงเดียว แล้วใส่ฉากที่ผมถูกแดรกคิวล่าดูดเลือดเข้าไปในตอนท้ายเพลง
แต่แทนที่จะมีผู้ร่วมแสดงเป็นผู้หญิง การถูกดูดเลือดจากเหล่าจูเนียร์ก็น่าสนุกกว่านะ...ฯลฯ ด้วยอารมณ์แบบนี้ การเริ่มด้วยคีย์เวิร์ดนี้ , ภาพที่มองเห็นและเรื่องราวต่างๆก็ถูกผูกเข้ากันตามลำดับ ถึงแม้ว่าการแสดงเล็กๆในตัวตนที่แท้จริงของผมจะเป็นเรื่องราวที่เต็มไปด้วยรายละเอียด เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สำหรับการแสดงในคราวนั้น ผมก็ทำอย่างเต็มที่และให้ความสำคัญแม้กระทั่งอุปกรณ์ประกอบฉาก! มันไม่มี เขี้ยวของแวมไพร์ ตามที่คิดไว้ ผมเองก็ต้องโทร.หาหมอฟันของผม แล้วให้เค้าทำเขี้ยวนี้ขึ้นมาเพื่อให้เหมาะกับฟันของผม ผมได้อธิบายเขี้ยวตามแบบที่คิดไว้และก็มีเขี้ยวทดลองมากมาย แต่สุดท้ายเราก็สามารถทำเขี้ยวที่บางและเท่มากๆออกมาได้ แม้กระทั่งงานแบบนี้ ผมก็ยังชอบ ที่จะสร้างสรรค์
ผมพยายามอย่างเต็มที่ในการสร้างสรรค์ เพราะผมอยากจะมีความมั่นใจในตัวเอง
ในเรื่องการทำสิ่งต่างๆ อีกอย่างที่ผมเข้มงวดนั่นก็คือ การไม่เลียนแบบคนอื่น เพื่อแสดงให้เห็นผมในแบบใหม่ๆ ถึงแม้จริงๆแล้ว ช่วงโซโล่ของผมในแต่ละปีจะเป็นแนวละครเวที แต่นั่นก็เป็นเพราะผมอยู่ในกลุ่มที่เรียกว่า คัตตุน ยังไงล่ะ เพราะไม่มีเมมเบอร์คนไหนที่ทำในสิ่งเดียวกับที่คนอื่นทำ และผมก็สามารถร้องเพลงและเต้นได้อย่างเท่ๆได้อย่างเป็นปกติภายในคัตตุนด้วย
แล้วผมก็ตระหนักขึ้นมาทันทีว่า สำหรับผมแล้ว ถึงแม้ผมจะทำบางสิ่งขึ้นมา แต่ก็ไม่มีความรู้สึกว่า มันยังไม่เพียงพอเลย การปรุงอาหารให้อร่อยโดยใช้ส่วนผสมที่คุณมีอยู่ในตอนนี้ ไม่ว่ายังไงมันก็เป็นการทำอาหารอยู่ดี ถ้าไม่มีใบโหระพาแห้งที่ผมมักจะใช้อยู่เป็นประจำ ผมก็จะใช้ใบโหระพาสดแทน ถ้ามันยังไม่มีรสชาติ ผมก็จะเติมน้ำซุปเนื้อวัวเข้าไป
เรื่องไลฟ์ก็เหมือนกัน เพราะผมสร้างการแสดงสด โดยการใช้สามารถทั้งหมดที่ผมมี พลังของเมมเบอร์และสตาฟที่อยู่ตรงนั้นกับผม ทุกๆครั้งผมก็จะสามารถสร้างบางสิ่งที่มีรสชาติแตกต่างกันออกไป มันไม่สำคัญหรอกว่าจะมีรสชาติอร่อยแค่ไหน คุณไม่สามารถรสชาติเดิมได้เป็นครั้งที่สองหรอก แต่ถึงยังไง--มันก็ยังรู้สึกดีอยู่ดี
ในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆด้วยพลังทั้งหมดที่คุณมี บางทีอาจจะเป็นเพราะ จริงๆแล้วคุณไม่มีความมั่นใจในตัวเองก็ได้ ผมมีความรู้สึกว่า ผมไม่สามารถสื่อสารอะไรออกไปถ้าผมเพียงแค่ร้องและเต้นด้วยตัวผมในแบบนี้ ดังนั้นสุดท้ายแล้วผมเลยใส่ทุกอย่างที่ผมมีลงไป (หัวเราะ) แต่ถ้าพลังในการสร้างสรรค์ของผมจะถูกขัดเกลาด้วยสาเหตุนี้แล้ว นั่นก็ไม่เป็นไรหรอกนะ
ตั้งแต่นี้ต่อไป ผมอยากจะรักษาพลังในการสร้างสรรค์และสนุกกับสิ่งที่ผมกำลังสร้างสรรค์อยู่ มีหลายครั้งที่ผมรู้สึกไม่มั่นใจ ตัวผมก็มี สิ่งที่ไม่มี และ สิ่งผมไม่ได้มาไว้ในมือ ซึ่งคงจะเพิ่มมากขึ้น แต่ผมก็อยากจะเป็นคนที่สามารถสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ โดยที่ไม่คิดว่าตัวเอง ไม่มีอะไรเพียงพอ แต่ได้สร้างสิ่งสำคัญด้วยตัวเอง
Kames fixed point of observation
นี่เป็นรูปที่ถ่ายขณะที่กำลังทำอาหารอยู่ เค้าทำพาสต้าเสร็จไป 2 ที่แล้ว จานนึงใส่ใบโหระพาและเห็ดลงไป ส่วนอีกจานก็ใส่ไข่ปลาคอด ทั้งๆที่ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้า แต่ก็ทำด้วยความชำนาญ หลังจากนั้นเค้าก็บอกว่า รอสักครู่นะครับ และด้วยวัตถุดิบที่เหลืออยู่ ในที่สุดเค้าก็ทำอีก 2 จานที่เหลือ (หอยแครงผัดกับเนยและกะหล่ำปลีอบ) ถึงไม่คิดจะพูดจายกยออะไร แต่มันก็อร่อยจริงๆนะ! ผมไม่เคยเรียนทำอาหาร แต่เรียนรู้จากการดูแม่ทำและการจำรสชาติจากร้านที่ผมได้มีโอกาสไปลองกิน ผมชอบของดีๆ ดังนั้นแม้แต่เครื่องเคียงที่ผมซื้อ ผมก็ต้องแน่ใจว่ามันดี ดูเหมือนว่าความรู้สึกกระตือรือร้นสุดขอบเนี่ยจะสามารถเกิดขึ้นจากอาหารของทุกวันเช่นกัน
--------------------------------------------------
เอา Maquia ล่าสุดมาฝากนะคะ แปลผิดพลาดหรืองงๆก็ขออภัยนะคะ ^_^
| จากคุณ |
:
bonitatuk 
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 พ.ค. 54 23:24:56
|
|
|
|
|
<<==Chapt. 79 - ~Way of Love~ - [I'M KAZUYA KAMENASHI]==>>{แตกประเด็นจาก A10552009}
