เอารีวิวโจมาแปะในบ้านป๋าแล้วค่ะ^^
หิ้วมาจากบล็อกหนูทั้งกระบุง สำนวนอาจจะมีแตกต่างจากที่พิมพ์ในบ้านป๋านะคะ อย่างเช่นแทนตัวเองว่าจขบ.(เจ้าของบล็อก)เป็นต้นค่ะ
แล้วก็อาจจะตาลายด้วยนะคะ เพราะในบล็อกมันมีรูปคั่นได้ แต่ในพี่พันจะยาวติดเป็นพรืดเลยค่ะ 5555555555555+
------------------------------------------------------------------
Ashita no Joe : เพื่อวันพรุ่งนี้.. ที่ดีกว่า 
จั่วหัวตั้งชื่อไทยซะยังกับประกันชีวิต หรือโฆษณาอะไรซักอย่าง ซึ่งจริงๆก็ไม่ใช่ชนาดนั้น แต่ชื่อมันแว๊บเข้ามาในหัว ก็พิมพ์ไปทั้งอย่างนั้นล่ะ ฮา~ จริงๆก็คือเรื่อง Ashita no Joe หรือ Tomorrows Joe หรือ (หรืออีกละ 555+) โจ..สิงห์สังเวียน หนังยามะพี ที่พึ่งจะได้โอกาสดีไปดู (เกือบออกจากโรงแล้วมั้ยนั่น..) ไม่อยากจะรีวิวอะไรมาก เพราะเดี๋ยวจะสปอยล์ไปซะหมด เผื่อใครยังไม่ได้ไปดู (วันพุธนี้ออกโรงแล้วนะคะ > <) หรือรอติดตามทางดีวีดี ที่ญี่ปุ่นจะออกเดือนสิงหา (ของไทยยังไม่ทราย ต้องรอกันต่อไป..) จะได้ไม่เสียอรรถรสในการอ่าน เอาเป็นว่าตรงไหนสปอยล์จะคาดเหลือง ไปลากกันเอานะคะ^^
เรื่องโจ ขอยอมรับว่าถ้าไม่ใช่มะพีเล่นคงไม่ได้ไปดู (ขนาดพีเล่นกว่าจะได้ไปดู โจก็เกือบจะออกจากโรง - -) เป็นหนังญี่ปุ่น ที่สไตล์หนังญี่ปุ่นจริงๆ เรื่องนี้เชื่อว่าหลายๆคนรู้จักจากการ์ตูนเก่าแก่ชื่อดังของญี่ปุ่น ชนิดที่ว่าก่อนที่จขบ.จะเข้าไปดูในโรง บอกชื่อเรื่องให้คุณพ่อฟังว่าจะไปดูเรื่องอะไรพ่อยังรู้จัก แถมบอกได้อีกว่าตัวละครมีใครบ้าง เรื่องราวเป็นประมาณไหน น้องชายยังมีบอกว่าดราม่านะเรื่องนี้ แต่ถึงแม้ว่าตัวจขบ.นั้นไม่ได้เคยอ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้มาก่อน ดูก็ไม่เคย แต่ก็ตัดสินใจหาเวลาไปดูจนได้ค่ะ
เปิดเรื่องมาก็เป็นยุคญี่ปุ่นสมัยก่อน(?) อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่าดูออกว่ายุคเก่าแก่อ่ะนะ แต่ดูแล้วก็กลิ่นไอของญี่ปุ่นเต็มๆ เรื่องราวเป็นเรื่องของเด็กหนุ่มโจ เด็กกำพร้าซึ่งมีเรื่องชกต่อยไปวันๆ ถูกเข้าคุกเข้าตารางเป็นว่าเล่น แต่แล้ววันหนึ่ง ขณะที่เขามีเรื่องชกต่อยนั้น ได้เจอกับคุณลุงแก่ๆตาเดียวขี้เมา ที่ได้มองเห็นความสามารถในการต่อยมวยของโจ ความฝันในใจของคุณลุงในการสร้างค่ายมวยก็กลับมาลุกโชติช่วงอีกครั้ง เพราะเจอนักมวยในฝันที่จะนำไปปลุกปั้นให้เป็นนักมวยชื่อดังในสังเวียน แต่ฝันนั้นก็แทบทลายลงในพริบตา เมื่อผลจากการมีเรื่องชกต่อยครั้งนั้นได้ทำให้โจต้องกลับเข้าไปอยู่ในคุกอีกครั้ง และตัวโจเองก็ไม่ได้สนใจในการเป็นนักมวย หรือการใฝ่ฝันถึงชีวิตในอนาคต เพราะโจมีชีวิตให้อยู่รอดไปเพียงวันๆเท่านั้น
เมื่อชีวิตถูกกลับเข้าไปอยู่ในคุก โจเองก็ยังคงไม่เดือดเนื้อร้อนใจอะไร ยังคงมีเรื่องทะเลาะวิวาทชกต่อยกับคนในคุก จนโดนขังเดี่ยว ในส่วนของลุงตาเดียว(จำชื่อใครแทบไม่ได้นอกจากโจและริกิชิ โกเมนเน้~~^^) ก็ยังไม่ละความพยายามที่จะปั้นโจให้เป็นนักมวยในสังเวียนให้ได้ โดยลุงได้ส่งวิธีการต่อมวยทีละสเต็ปไปให้โจทางไปรษณียบัตร โดยใบแรกคือการแย็บ ซึ่งโจก็ได้ฉีกทิ้งอย่างไม่ใยดี แต่สุดท้ายเมื่อถูกขังเดี่ยว และรู้สึกเบื่อ ไม่มีอะไรทำ (หาเรื่องคนอื่นก็ไม่ได้นั่นเอง กร๊ากกกกกกก) โจก็เลยตัดสินใจนำโปสการ์ดกลับมาเรียงต่อกัน และฝึกแย็บตามที่ลุงบอก
และแล้ววันหนึ่งขณะที่โจหาเรื่องชกต่อยกับคนอื่นได้อีกครั้งในช่วงพักกินข้าว โจอาละวาดไปซะทั่ว ชกต่อยแบบไม่สนใจใคร แม้ผู้คุมจะบอกว่าทำไมไม่ทำตัวดีๆ จะได้ไม่โดนเพิ่มโทษ และจะได้ออกไปสู่อิสรภาพภายนอกเร็วๆ แต่โจกลับบอกว่า ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็มีอิสรภาพได้ (ด้วยการชกต่อยงั้นรึ = =) โจอาละวาดซะจนแทบไม่มีใครหยุดเค้าได้ แต่แล้วนักโทษคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น โดยบอกว่าอิสรภาพที่โจพูดถึง มันก็แค่อิสรภาพของกองขยะเท่านั้น(อิสรภาพที่จะได้อาละวาดชกต่อยไปเรื่อย) โจเริ่มชกต่อยนักโทษคนนั้น แต่มันไม่โดนแม้แต่หมัดเดียว! นักโทษคนอื่นหัวเราะเยาะโจ และบอกว่าให้หยุดซะเถอะ เพราะนั่นคือริกิชิ มวยมืออาชีพ ไม่มีทางที่โจจะสู้ได้ โจนอกจากจะต่อยริกิชิไม่ได้ ยังโดนต่อยไปหลายหมัด ในที่สุดโจก็ได้นึกถึงท่าแย็บที่ลุงได้สอนไว้ โจลองทำตาม และท่าแย็บที่ว่า ก็ทำให้โจต่อยริกิชิโดนในที่สุด!!
การชกในวันนั้นสิ้นสุดลงโดยการแยกตัวของเจ้าหน้าที่ แต่ในใจของทั้งสองนั้นมันยังไม่จบ ทั้งคู่ต้องการที่จะต่อยด้วยกันอีกครั้ง เพื่อวัดกันให้ชัดว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ริกิชิจึงได้ไปคุยกับหลานสาวเจ้าของค่ายมวย(คารินะ ซึ่งจำชื่อในเรื่องไม่ได้ 555+ น่าจะโยโกะนะ J) โดยแมตซ์พิเศษที่จะจัดการต่อยมวยในคุกเหมือนอเมริกา ขอคู่แข่งเป็นยาบุกิ โจ โยโกะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแข่งกับโจ มือสมัครเล่นแบบนั้น เสียเชิงมวยมืออาชีพหมด แต่ริกิชิมั่นใจ บอกว่าเค้าเองจะทำให้น็อคในยกแรกเลย ไม่ต้องเป็นห่วง ลุงตาเดียวได้เข้ามาในคุกเพื่อฝึกโจ ซึ่งโจเองหลังจากที่ได้ต่อยกับริกิชิในวันนั้น ก็ได้ฝึกซ้อมตามไปรษณียบัตรที่ลุงตาเดียวส่งมาให้อย่างตั้งใจเสมอ แต่ลุงบอกว่าแค่นั้นมันไม่พอ โจยังไม่เข้าใจว่าการต่อยมวยมืออาชีพนั้นเป็นยังไง..
ขี้เกียจรีวิวละ รู้สึกว่ารีวิวซะละเอียดเป็นตอนๆเลยทีเดียว เลยพอดีกว่า (จริงๆคือเริ่มขี้เกียจเขียน 5555+) เอาเป็นว่าสังเวียนของโจกับริกิชิไม่จบลงง่ายๆ และมวยของโจกับริกิชิ เป็นการต่อยมวยที่มันส์ทุกยก ทุกแมตซ์!! จริงๆก็มันส์ทุกแมตซ์ที่มะพีต่อยอ่ะนะ ถึงแม้ว่าหน้ามะพีจะเยินมากๆก็ตาม แต่ถึงเยิน ก็ยังคงเป็นนักมวยที่หล่อที่สุดอยู่ดี (ตอนซูมหน้าใกล้ๆงี้เนียนเรียบเชียว นึกถึงตอนที่ได้เห็นหน้ามะพีระยะประชิดเมตรสองเมตร หน้าใสกิ๊ง > < มันแว๊บเข้ามาเลยทีเดียว ฮา~) และชีวิตของโจก็ได้เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ได้ต่อยมวย ชีวิตของโจเริ่มไม่ได้มีแค่อยู่เพื่อวันนี้ แต่เป็นการสู้เพื่อวันพรุ่งนี้ เพื่ออนาคต เพื่อความฝัน ทั้งของตัวเองและของคนอื่น
ชอบตอนแมตซ์สุดท้าย ที่ก่อนชกโจได้พูดกับลุงประมาณว่า ตั้งแต่ได้เจอกับริกิชิและลุง ชีวิตก็ได้เปลี่ยนไป เข้าใจชีวิตของตัวเองมากขึ้น ไม่ได้มีชีวิตไปวันๆอีก ตั้งแต่เด็กเกิดมาก็ไม่ได้มีใครสนใจ ไม่เคยมีใครต้องการ ไม่เคยมีใครมองเห็นตนเองด้วยซ้ำ ชีวิตเหมือนไม่เคยมีชีวิต ไม่เคยรู้สึกว่ามีชีวิต จนกระทั่งได้ต่อยมวย ทุกครั้งที่ต่อยมวย ถึงได้รู้สึกว่าตนเองนั้นมีชีวิต อะไรประมาณนี้.. (จำไม่ได้ มัวแต่ดูเพลิน) นอกจากช็อตซึ้งๆ ก็ประทับใจกับช็อตฮาๆกวนอารมณ์ของโจเนี่ยล่ะ ความกวนไม่มีใครเกินจริงๆ 5555+
=====================================================
ช็อตที่ประทับใจจริงๆมีมากทีเดียวเชียว แต่ท่าทางจะสปอยล์เยอะ ตั้งตัวก่อนนะคะ ถ้าไม่อยากสปอยล์ก็ข้ามไปเลยค่ะ
- ช็อตแรกก็การต่อยหมัดสวนครั้งแรก คลาสสิกเชียว ซึ่งหลังจากนั้นโจก็ใช้มันซะตลอด - -
- ช็อตที่โจลุกแล้วลุกอีก หน้าตายังกะซอมบี้(แต่ก็หล่อนะเอ้า!) แต่ก็ยังลุกไหว แล้วจะต่อยต่อ สภาพพีน่าสงสารเกิ้นนนนนน
- แล้วก็ซีนกวนอารมณ์ทั้งหลายของโจ โยกย้ายบนเวทีมวย ไม่เต้นไดเตะ หรือเซชุนบนเวทีเลยล่ะคะพีขา 5555+
- ช็อตพีต่อยกับหมาป่า แล้วล้มลงลุกไม่ไหวแล้ว แต่ริกิชิก็มาตะโกนๆให้ลุกขึ้น ต้องลุกมาสู้ต่อเดี๋ยวนี้ จะยอมแพ้การต่อยของเราแล้วเหรอ มันยังมาไม่ถึงเลย ประมาณนี้.. (ริกิชิเปลี่ยนฝั่งมาก ณ จุดจุดนั้น ไม่แคร์สื่ออย่างแรง ฮา~)
- ช็อตพีเข้ามาหาริกิชิที่ตายแล้ว (จำได้ว่าตอนกล้องค่อยๆเลื่อนแอบภาวนาว่าอย่ามีผ้ามาปิดหน้าเล้ยยยยย เพราะน้องเตือนว่าดราม่า ท่าทางจะตายแหงมๆ แล้วก็ตายจริงๆ T^T) แล้วพีเอาผ้าออกแล้วเรียกริกิชิ เรียกแล้วเรียกอีก จนตะโกนพร้อมน้ำตา ตอนนั้นแบบ.. พีจริงๆ เสียงยามะพีมากๆ เสียงกระชากใจสุดๆ แบบอยากเข้าไปปลอบ กร๊ากกกกกก (ชอบเสียงพีบีบเค้น เศร้าแบบนี้ โรคจิตมั้ยนี่ 555+) ฟังแล้วเศร้ากับโจเป็นที่สุด พีเป็นคนเล่นซีนอารมณ์แล้วเข้าถึงเสมอ..
======================================================
การต่อยมวย เป็นสิ่งที่ได้เปิดโอกาสโจ ให้มีชีวิตเพื่อวันพรุ่งนี้ โจได้รู้จักการใช้ชีวิต ได้รู้จักมองเห็นตัวเอง เข้าใจความหมายของอนาคต รู้จักมิตรภาพ และนำโจไปสู่ชีวิตใหม่ที่ดีกว่า ใช้ชีวิตเพื่อวันพรุ่งนี้ ไม่ใช่แค่วันนี้เพียงอย่างเดียวเหมือนเดิมอีกต่อไป..
เอาเป็นว่าใครยังไม่ได้ดู ด่วนเลยนะคะ ไม่งั้นก็รออุดหนุนแผ่นกันค่ะ จขบ.เองจะดูแผ่นอีกรอบแน่นอน^^
ปล.ตอนแรกนึกว่าคารินะเป็นนางเอก (จริงๆก็ใช่นะ) แต่รู้สึกว่าไม่นางเอกเลยเรื่องนี้ แถมบางอารมณ์นึกว่านางร้ายอีกต่างหาก 5555+
ปล.2 ขอบคุณรูปภาพจากบ้านพี พันทิปค่ะ ถ้าใครนำรูปภาพไปรบกวนให้เครดิตจากบ้านพีนะคะ ^^
ส่วนรีวิวเป็นของจขบ.เอง ถ้าใครจะนำไปใช้ที่ไหน รบกวนบอกกล่าวเช่นกันนะคะ ขอบคุณค่ะ~~
พี่ยะขรา กะ อาจุมม่าหลายจายยยยยยยยย (ทาคุยะ คิมุระเล่นเอาบ้าไปแล้วววววววว) 1016{แตกประเด็นจาก A10582602}
พยายามโพสต์ you tube แต่ไม่ได้
