ขณะนี้เวลา 11.00 น. ได้เวลาอันสมควรแล้วที่จะมาเล่าเรื่องราว
การเดินทางของ 3 สาว แห่งบ้าน สไบแพร กุญแจพอร์ช
เพราะหากช้าไปกว่านี้อาจจะไม่ปลอดภัยเพราะมีคนจ้องที่จะทำร้าย
ด้วยตัวหนังสือ(ว่าใครวะ)
สวัสดีพี่ๆๆน้องๆๆสไบค๊าบ เริ่มนับแล้ว
นะครับพร้อมที่จะเดินทางไปกับ 3สาวสตรอเบอรี่ชิส
เค็กแล้วหรือยัง//ฮาฮ่าฮ่า
เรื่องเล่าทริปการเดินทางระหว่างเรา 3 สาวสตรอเบอรี่ชีสเค้ก 55
"โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ข้อความบางส่วนอาจเป็นจริงบ้างไม่จริงบ้าง
แล้วแต่อารมณ์คนเขียน และข้อความบางคำอาจจะไม่เหมาะกับเด็กอายุต่ำ
กว่า 18 ปี ใครอายุไม่ถึงโปรดระมัดระวังในการอ่าน " กร๊ากกก
ผู้ร่วมทริปการเดินทางจากถนนรามอินทรากม.8 ปลายทางถนนรัตนาธิเบศร์
สาวที่1 หญิงอ้อม เป็นหญิงที่มีรูปร่างอันบอบบางน่าถะนุถนอม
ซึ่งหญิงอ้อม มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งเพราะเธอเป็นผู้นำทาง(เลยตลอด)
สาวที่ 2 หญิงต้อย หญิงผู้มีพลังเต็มเปี่ยมมีร่างกายอันฟิตเปรี๊ยะ(ฟิสเนสทู๊ดวัน)
ถ้าไม่ถามว่าอายุเท่าไหร่ถายไม่ถูกนะนั่น
สาวที่ 3 หญิงเล็ก เป็นสาวผู้มีหน้าตาจิ้มลิ้ม 
ชายใดได้พานพบเธอแล้วต้องเก็บเอาไป
นึกถึงเมื่อยามหลับและเข้าห้องน้ำ กร๊ากกกกกกก และที่สำคัญ เป็นหญิงผู้มีใจอันมุ่งมั่น
ในความความร๊ากกก แต่จิตใจอ่อนไหวบ้างในบางเวลา(ดีเลิศประเสริญศรีจริง)
ในวันที่ 15มิถุนายน 2554 เป็นวันที่มีการนัดหมายกันว่าจะไปทำภารกิจเพื่อสมาชิกบ้านสไบแพร(ในนามแฟนละครเสน่ห์บางกอก) เพราะหากไม่มีเสน่ห์บางกอกก็จะไม่มีสไบแพร
(จะพูดมากทำไม) เวลานัดหมายคือเวลา 9.30 น. ที่หน้าบิกซี่ถนนรัตนาธิเบศร์
เช้าวันที่ 15มิถุนายน พี่ต้อยกระโดดขึ้นรถด้วยท่าทางกระชับกระเชง(ฟิตตลอด)ใช้รถโดยสารเป็นพาหนะในการเดินทางจากจังหวัดอยุธยาปลายทางอนุสาวรีย์แล้วต้องต่อรถมาที่บิกซีรัตนาธิเบศร์ เพราะดีใจว่าวันนี้จะได้เข้ากรุงเทพเพื่อไปปฎิบัติภารกิจอันเป็นที่รัก
แม้จะยากเย็นแค่ไหนก็ทนได้เพราะความร๊ากกกกก
- เวลาประมาณ 9.00 น คุณพี่ต้อยโทรเข้ามือถือด้วย
เสียงอันตื่นเต้นว่า
หญิงต้อย : น้องเล็กวันนี้สงสัยพี่ต้อย สายแน่ ๆๆ
เพราะขณะที่คุยโทรศัพท์อยู่นั้นพี่ต้อยอยู่อยุธยา(รถติด)
พี่ต้อยพูดน้ำเสียงอันขอลุแก่โทษ เพราะเกิดความเกรง
ใจว่าต้องทำให้คนสวยอีก1 นางต้องรอแล้วรออีก
- หญิงเล็กได้ฟังดังนั้นจึงตอบกลับไปว่า
หญิงเล็ก : ไม่เป็นไรมั้ง สายนิดหน่อยไม่เป็นไรหลอก(จิตใจงามจริง) ขึ้นรถมา
แล้วนิจะให้ขึ้นรถกลับไปก็คงไม่ได้(หยอกเย้า)เดี๋ยวเล็กโทรบอกพี่อ้อมได้ค่ะ
- เมื่อจบการสนทนากับพี่ต้อยหญิงเล็กคิดอยู่ในใจว่า
ถ้างั้นกลับไปเอารองเท้าที่บ้านก่อนดีกว่า(ลืมรองเท้าดันใส่แตะมา อิอิ)
ก็เลยโทรบอกพี่อ้อมว่า
หญิงเล็ก : พี่อ้อมคะพี่ต้อยคงสายนิดหนึ่งเพราะรถติด ถ้างั้นเล็กขอไปเอา
รองเท้าก่อนนะคะ แต่เล็กจะไปถึงก็ประมาณ9.00 น.เหมือนเดิม
- จากคำพูดของหญิงเล็กไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้พี่ต้อยผู้มีใจรักอันเต็มเปี่ยมเ
กิดความน้อยใจ จึงกระโดดลงจากรถโดยสารประจำทางที่ดอนเมืองเพื่อ
จะต่อรถแท็กซี่มาที่บิ๊กซีถนนรัตนาธิเบศร์
-เวลาประมาณ 8.45 น. หญิงเล็กได้รับโทรศัพท์จากพี่ต้อยว่า
หญิงต้อย : น้องเล็กพี่ต้อยอยู่ที่ดอนเมืองแล้วกำลังนั่งแท็กซี่มาที่บิ๊กซี
หญิงเล็ก : อ้าวทำไมหล่ะพี่ต้อยก็ตอนแรกบอกว่าจะไปลงที่อนุสาวรีย์
หญิงต้อย : พี่ไม่สบายใจแล้วน้องเล็กก็พูดว่ามาแล้วจะให้กลับไปได้อย่างไร
พี่ก็เกิดอารมณ์น้อยใจก็เลยขอลงที่ดอนเมือง(ปกติรถไม่จอดไม่รู้ทำอิท่าไหน
รถจอดให้อิอิ)
หญิงเล็ก : โฮ่!พี่ต้อยเล็กล้อเล่นพูดหยอกไปงั้นเองน้อยใจด้วยเหรอเอางี้
ตอนนี้อยู่ไหนดอนเมืองใช่มั๊ยเดี๋ยวไปรับ(ใจดีว่ะ)
-แต่ด้วยความมุ่งมั่นและเกรงใจหญิงต้อยก็เลยบอกว่า
หญิงต้อย : ไม่เป็นไรพี่ขึ้นรถแท็กซี่แล้วไปเจอที่จุดนัดพบเดิมเลยหล่ะกัน
หญิงเล็ก : เอางั้นเหรอไปรับก็ได้นะไถ่โทษที่ทำให้น้อยใจอิอิ
- หญิงเล็กมารู้ที่หลังจากปากของหญิงต้อยว่าพี่ไม่โกรธจริงหร๊อก พอดีว่า
พี่ขึ้นรถแท็กซี่แล้วเกิดความกลัวเนื่องจากแท็กซี่จะพาพี่ไปทางลัดและแท็กซี่
ก็พูดแปลก ๆๆ
แท็กซี่ : คุณผู้หญิงจะไปรัตนาธิเบศร์เหรอครับนัดไว้กี่โมง
หญิงต้อย : ใช่บิ๊กซีรัตนาธิเบศร์ เวลา 9.30 น.
แท๊กซี่ : คุณผู้หญิงไม่ต้องเป็นห่วงทันแน่ๆๆ เดี๋ยวกระผมพาคุณผู้หญิงไปทางลัด
- หญิงต้อยคิดอยู่ในใจทางลัดไหนหว่า ความหวาดกลัวเริ่มเกิดขึ้นก็เลยหยิบโทรศัพท์
ขึ้นมาเพื่อโทรหาหญิงเล็กนั่นเองว่าอยู่บนรถแท็กซี่&
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 54 12:53:35
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 54 12:59:34
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 54 21:12:00
[//บ้านสไบแพร กุญแจพอร์ช 9];เราซี้กัน เธอกับฉัน ร่วมกันปันรักให้โลก
สไบแพร กุญแจพอร์ช 10];ยินดีกับคู่ซี้คู่นี้ที่ได้รับรางวัลKazz Awards 
ที่แห่งนี้ยิ่งกว่าบ้านให้พานพบ
ที่มีต่อน้องทั้งสอง สไบแพร กุญแจพอร์ช
นะค๊าบ
ใช่ค่ะคนชื่อเล็กสวยทุกคน อิอิ มาคุยบ่อยๆจะได้จำได้ค่ะ
ก็ไม่รู้
แต่ไม่สำเร็จ
