SPOILER!!! Otoyomegatari ~ตำนานรักเจ้าสาว~ ตอนที่ 18 - เยี่ยมเยือน -
|
 |
กลับมาพบกับ Spoil ราย 2 เดือนเรื่องนี้กันอีกรอบนะครับ
ตอนนี้ถือว่าพักจากเรื่องปวดตับของบักสมิธในคราวที่แล้วกันชั่วคราว ไป "เยี่ยมเยือน" ตัวละครตัวอื่นกันบ้างนะครับ ฉากในตอนนี้ส่วนใหญ่เป็นความเคลื่อนไหวของตัวละครในด้านอื่น ซึ่งก็มีอะไรน่าสนใจกันหลายเรื่องเลยทีเดียว โดยเฉพาะเนื้อเรื่องฝั่งของตัวละครบางส่วนที่ไม่ได้แพนกล้องไปหามานาน (ใบ้ว่าตั้งแต่ "ตอน 7 - 8" แล้ว) ซึ่งเป็นตัวละครที่หลายๆ ท่านน่าจะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เรียกว่าหากท่านคิดถึงตัวละครตัวที่ว่าละก็ ในตอนนี้คงได้อ่านกันจุใจเลยทีเดียว
ว่าแล้วก็เชิญชมเนื้อเรื่อง Spoil ของตอนนี้กันได้เลยครับ
เปิดตอนมาด้วยเนื้อเรื่องของทางฝั่งอาเซล พี่ชายของอามีร่ากับเพื่อนร่วมก๊วนหน้าเดิมอีก 2 คน ที่เพิ่งโดนระดับหัวแถวของเผ่าเฮอร์กัลรวมทั้งพ่อของอามีร่าเม้งแตกใส่มาข้อหาชิงตัวอามีร่ากลับคืนมาไม่ได้ แถมยังโดนคาร์ลุคกับพรรคพวกในหมู่บ้านฉะตูดซะง่อยรับประทานกลับมาอีก ทำให้สายสัมพันธ์กับทางเผ่านูมาจิ (ไอ้พวกเผ่าเชี่ยที่ทำผู้หญิง...น้องสาวของอามีร่า...ตายไปตั้งสองคนจากปากคำของญาติของอามีร่าคนหนึ่ง) ตัดขาดไป และทำให้ดินแดนที่เคยเป็นของเผ่าถูกกลืนไปเรื่อยๆ
เม้งแตกเสร็จ พ่อของอามีร่าก็แสดงความกังวลว่าหากปล่อยไว้เป็นแบบนี้ หน้าหนาวก็จะมาเยือน หญ้าก็จะไม่มีมากพอเลี้ยงปศุสัตว์ จนเป็นเหตุให้แกะหรือแพะอดตาย ทำให้คนในเผ่าอดตายตามไปด้วย ด้วยเหตุนี้ พ่อของอามีร่าเลยใช้ให้พวกอาเซลไป "เยี่ยมเยือน" เผ่าบาดานที่คาดว่าน่าจะอยู่อีกฟากของภูเขาเพื่อเจรจาเชื่อมสัมพันธไมตรีกันอีกครั้ง อาเซลได้ยินดังนั้นก็คัดค้านอย่างหนัก เพราะเผ่าบาดานที่ว่านั้นเข้ากับพวกรัสเซียซึ่งเป็นศัตรูกับเผ่าเฮอร์กัลของพวกตนไปแล้ว อาเซลถามพ่อว่าทำแบบนี้หมายความว่าจะไปยอมญาติดีกับศัตรูอย่างนั้นหรือ ฝ่ายพ่อก็ตอบกลับทันควันว่า ไม่ใช่จะให้ไปญาติดีกับรัสเซียสักหน่อย แต่ให้ไปญาติดีกับเผ่าบาดานต่างหาก และบอกว่า ถึงยังไงเผ่าบาดานก็มาจากบรรพบุรุษเดียวกับเผ่าเรา ถ้าร่วมมือกันได้ ยังไงก็ต้องสร้างความลำบากให้รัสเซียได้แน่ ว่าจบก็ประกาศชัดเจนว่าจะไม่ยอมให้พวกป่าเถื่อนอย่างรัสเซียเข้ามาทำอะไรตามใจชอบในอาณาเขตแถบนี้ที่ควรจะเป็นของตนแน่ๆ
ด้วยเหตุนี้ อาเซลกับพรรคพวกจึงต้องเดินทางไปเจรจากับเผ่าบาดานอย่างไม่มีทางเลี่ยง โดยระหว่างทาง โจลุค (ไอ้หนุ่มหน้าหล่อๆ ที่ดูหนุ่มแล้วก็ดูกะล่อนที่สุดในก๊วน 3 คนนี้) แกล้งทำเป็นเดินทางช้าๆ ชิลๆ โดยอ้างว่า ยังไงไปคราวนี้ก็มีสิทธิ์ไม่ได้กลับไปดีๆ แต่อาจได้กลับไปแบบวิญญาณกระโดดเหยงๆ กลับบ้านเพราะตัวเป็นศพอยู่ในที่ของฝ่ายตรงข้ามอยู่แล้วนี่นา เพราะงั้นขอเดินทางชิลๆ ให้สบายหน่อยจะเป็นอะไรไป ไบมัต (ผู้ชายหน้ากระดูกท่าทางดูเยือกเย็นและอายุมากสุดในกลุ่ม) ก็บอกว่า ก็ต้องพยายามอย่าให้เป็นแบบนั้นสิ นั่นก็หน้าที่เราเหมือนกันนะ โจลุคได้ฟังดังนั้นก็เลิกเถียง แต่ยังไม่วายบ่นว่า พวกเรานี่มันเบ๊วิ่งส่งสารชัดๆ อาเซลได้ยินดังนั้นก็พูดขึ้นทันทีว่า ถึงการไปครั้งนี้จะเท่ากับไปตาย ก็จะไม่ยอมตายฟรีอยู่ในนั้นเด็ดขาด
พวกอาเซลพักเหนื่อยเสร็จก็ออกเดินทางต่อ ไม่นานก็มาถึงที่อยู่ของเผ่าบาดาน หลังแจ้งจุดประสงค์การมาเยือนของตนเสร็จ พวกอาเซลก็ได้รับเชิญให้เข้าไปพูดคุยเจรจากับหัวหน้าเผ่ากับเผ่าโดยตรง นั่งที่ทักทายตามธรรมเนียมกันเสร็จ อาเซลเริ่มต้นเจรจาตามที่พ่อของตนใช้ให้มาอย่างสงบนิ่ง ไม่แสดงทีท่าหวั่นกลัวต่อคนของหัวหน้าเผ่านับสิบๆ คนที่นั่งรายล้อมพวกตนเองที่มีแค่สามเลยแม้แต่นิด เขาค่อยๆ อธิบายให้อีกฝ่ายฟังอย่างสุภาพจนเกือบเรียบเฉยว่า จะอย่างไรพวกเราสองเผ่า...เฮอร์กัลกับบาดาน...ก็มาจากบรรพุบุรษสายเดียวกัน หากร่วมมือกันก็จะกลายเป็นขุมกำลังที่ยิ่งใหญ่ได้แน่ ฝ่ายหัวหน้าเผ่าบาดานฟังข้อเจรจาของอาเซลจบก็แกล้งพูดเป็นเชิงข่มขู่ โดยยกเรื่องที่ทางเผ่าของอาเซลกำลังตกที่นั่งลำบากอยู่มาพูดบ้าง พูดเรื่องผลประโยชน์ที่เผ่าตนจะได้รับจากการร่วมมือบ้าง เล่นเอาโจลุคถึงกับนั่งร้อนๆ หนาวๆ ว่างานนี้สงสัยไม่ได้กลับไปแบบครบส่วนแล้วมั้ง
แต่ถึงแม้จะโดนข่มขู่เอาแบบนั้น อาเซลก็ยังนั่งนิ่ง ไม่แสดงอาการตอบโต้ต่อคำพูดของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่แสดงอาการหวั่นไหวเช่นกัน ต่างฝ่ายต่างนิ่งเงียบ จ้องหน้าวัดใจกันอยู่ครู่หนึ่ง จนในที่สุด ฝ่ายหัวหน้าเผ่าบาดานก็เอ่ยปากเป็นคนแรก บอกว่าตนเองยินดีรับข้อเสนอของทางเฮอร์กัล เพราะถึงยังไงสองเผ่าก็ยังเป็นครอบครัวเดียวกัน และเลือดก็ย่อมข้นกว่าน้ำอยู่แล้ว
การเจรจาเหมือนจะจบลงด้วยดี ฝ่ายเผ่าบาดานฝากอาเซลไปแจ้งข่าวกับทางผู้นำของเผ่าเฮอร์กัลด้วยว่า ทางเผ่าบาดานจะไปเยือนอย่างเป็นทางการ ให้เตรียมสถานที่กับนัดเวลาพบปะไว้ด้วย
แต่หลังจากพวกอาเซลจากไปไม่นาน คนของหัวหน้าเผ่าคนหนึ่งก็ถามหัวหน้าเผ่าว่า จะดีแน่รึ ยอมจับมือเป็นพวกกับพวกนั้น หัวหน้าเผ่าก็ตอบกลับแทบจะทันทีว่า ทหารน่ะยิ่งใช้ยิ่งลดจำนวนนะ เพราะงั้น ให้มีเยอะๆ ไว้จะดีกว่า
ตัดมาทางพวกอาเซลที่เดินทางออกมาไกลจากที่ตั้งเผ่าบาดานได้ระยะหนึ่ง โจลุคก็พูดแบบกึ่งๆ โล่งอกว่า โชคดีแฮะที่พวกนั้นรับข้อเสนอแต่โดยดี อาเซลได้ยินดังนั้นก็ถามย้อนกลับว่า "คิดอย่างนั้นจริงๆ รึ" โจลุคนิ่งไปครู่หนึ่งก็ตอบกลับว่า แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ ยังไงเรากับเผ่าก็รอด พวกตาแก่ผู้นำเผ่าจะได้พอยืดหน้ากันได้บ้างด้วย
ได้ยินโจลุคว่าแบบนั้น อยู่ๆ อาเซลก็สะบัดบังเหียนกระตุ้นม้าให้ออกวิ่งแบบปุบปับ เล่นเอาโจลุคตกใจว่าอาเซลเกิดบ้าอะไรขึ้นมา รีบกระตุ้นม้าตามไปทันควัน...โดยไม่มีโอกาสได้เห็นถึงสีหน้าราวกับกำลังโกรธจัดของอีกฝ่าย
จากคุณ |
:
Drake
|
เขียนเมื่อ |
:
18 มิ.ย. 54 22:05:58
|
|
|
|