ความคิดเห็นที่ 1 Passengers on Board Hyuniversal0606 Starting from this year 2011 We're not updating our members' list 'coz We're welcoming everyone on board and Everyone, Anyone who loves Kim Hyun Joong l l l l V You're automatically on board ^^ There's no boundary here since our love for Kim Hyun Joong has no boundary. จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 23:34:32

ความคิดเห็นที่ 2 Directory of Love Planet A Love Planet no.1-310 = topicstock A Love Planet no.311 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10318253/A10318253.html A Love Planet no.312 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10327024/A10327024.html A Love Planet no.313 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10338607/A10338607.html A Love Planet no.314 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10349216/A10349216.html A Love Planet no.315 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10356454/A10356454.html A Love Planet no.316 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10372833/A10372833.html A Love Planet no.317 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10379335/A10379335.html A Love Planet no.318 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10387681/A10387681.html A Love Planet no.319 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10395951/A10395951.html A Love Planet no.320 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10405492/A10405492.html A Love Planet no.321 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10418706/A10418706.html A Love Planet no.322 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10438750/A10438750.html A Love Planet no.323 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10425329/A10425329.html A Love Planet no.324 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10444844/A10444844.html A Love Planet no.325 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10450228/A10450228.html A Love Planet no.326 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10451590/A10451590.html A Love Planet no.327 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10457331/A10457331.html A Love Planet no.328 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10475212/A10475212.html A Love Planet no.329 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10486929/A10486929.html A Love Planet no.330 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10495885/A10495885.html A Love Planet no.331 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10512340/A10512340.html A Love Planet no.332 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10518572/A10518572.html A Love Planet no.333 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10526723/A10526723.html A Love Planet no.334 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10541379/A10541379.html A Love Planet no.335 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10547282/A10547282.html A Love Planet no.336 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10554376/A10554376.html A Love Planet no.337 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10560398/A10560398.html A Love Planet no.338 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10581049/A10581049.html A Love Planet no.339 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10593786/A10593786.html A Love Planet no.340 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10601614/A10601614.html A Love Planet no.341 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10606563/A10606563.html A Love Planet no.342 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10620695/A10620695.html A Love Planet no.343 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10628457/A10628457.html A Love Planet no.344 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10633597/A10633597.html A Love Planet no.345 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10639558/A10639558.html A Love Planet no.346 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10643001/A10643001.html A Love Planet no.347 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10653486/A10653486.html A Love Planet no.347.1 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10660512/A10660512.html A Love Planet no.348 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10679046/A10679046.html A Love Planet no.349 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10691922/A10691922.html A Love Planet no.349 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10691922/A10691922.html A Love Planet no.350 ~ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10698311/A10698311.html จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:04:46

ความคิดเห็นที่ 3 Contact Hyuniversal0606 จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:05:59

ความคิดเห็นที่ 4 รักยาน อยากอยู่ด้วยกันนานๆ อย่าลืม!! เก็บเข้าคลังกระทู้กันนะคะ จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:06:43

ความคิดเห็นที่ 5 แตกยานเรียบร้อยจ้า สาวๆ ตามมากัันถูกป่าวหว่า จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:07:28

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาขึ้นตอนดึกแล้วก็จะแว๊บไปนอน อิอิ เซ็งป้าพันกำลังอ่านนิราศแม่อิ่มเพลินๆมาด้อยซะนี่ ตอนรับเจ้จู กะพูลโตกลับบ้านจร้า...ไปแระฝันจุงนะทุกคน ฝน...อย่าลืมแจ้งซ้อมยานลำที่แล้วด้วยนะเสียดายนิราศแม่อิ่มเล่าไปตั้งเยอะ คริๆ จากคุณ : maew (panachompu) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:29:53

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน ปอนะค่ะ เข้ายานมาเป็นครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ จากคุณ : skulljoong (skulljoong) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 00:37:53

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาแว้วววววววว อันยองค๊าบบบบ  พี่ฝน พี่แม้ว และปอจ้า.....^^ Welcome back home เจ้จูและเจ้พลูด้วยค่ะ credit: nonad0606 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 08:57:34 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 08:53:24

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาแว้วววววว เฮ้ออออ อัดอั้น ไม่มียานไว้ระบายรัก แค่เศร้าซึมคิดถึงซะมี อิจุงเล่นทำยานพังเลยเรอะ หรือจริงๆแล้วอิ่มเอมเป็นคนทำ เพราะแปะนิราศยาวไป 555 พี่แม้ว อย่าได้กลัว เดี๋ยวอิ่มเอมแปะให้อ่านใหม่หมดเลยนะ เอาใหม่ อิอิ อันยองน้องปอออออ ต้อนรับๆ จุด จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 08:54:32

ความคิดเห็นที่ 10 อยากเป็นหลอดง่ะ -___-" จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 08:56:20

ความคิดเห็นที่ 11 พี่อิ่มมายัง แปะไดอารี่เธอด่วน ชั้นอยากอ่าน credit A-hlia แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 09:00:18 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 08:56:58

ความคิดเห็นที่ 12 อิ ผช น่ารัก ผมตรงๆปรกหน้า น่าเอ็นดู จะแปะไดอารี่แว้วนะ พร้อมยางๆๆๆ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:02:07

ความคิดเห็นที่ 13 ให้พี่อิ่มแปะไดก่อน เด๋วค่อยแปะรูปต่อ ***** ดูเราสองคนเก็บกดไงไม่รู้ง่ะ 555555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:04:51

ความคิดเห็นที่ 14 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 07062011 การไปเกาหลีแต่ละครั้งให้อารมณ์แตกต่างกันไปทุกครั้ง เพราะวัตถุประสงค์ที่ไปแตกต่างกัน คนที่ไปด้วยแตกต่างกัน อากาศก็แตกต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือ...ไม่เคยเอาหัวใจกลับมาได้เลยแม้สักครั้ง เฮ้ออออ การเดินทางครั้งนี้เพื่อเธอ my only one เพื่องานโชว์เคสโซโล่อัลบั้มของเธอ ฉันทิ้งเหตุผลทุกอย่างแล้วใช้หัวใจก้าวย่างเข้ากรุงโซลอีกครั้ง...เพื่อเธอ กัปตันพาอิ่มเอมมาถึงโซลเร็วกว่ากำหนดถึง 45 นาทีราวกับรู้ว่าเราร้อนใจ อยากไปหาผู้ชายใจจะขาด เครื่องลงปุ๊บ เดินมึนๆเข้า ตม....เป็นครั้งแรกที่โดน ตม. ถาม ตกใจปนเขินอายเล็กน้อย มากี่ทีก็ผ่านตลอด มาครั้งนี้ ตม.ถาม ยิ้มๆ หลังจากพลิกหน้าปกพาสปอร์ตไปมา “ครั้งที่ 3 ในรอบหกเดือน มาทำอะไรบ่อยๆจ๊ะ” กระมิดกระเมี้ยนตอบไปว่า “มาหาคิมฮยอนจุงค่ะ” ชัดถ้อยชัดคำ เพราะ cover พาสปอร์ตหน้าผู้ชายหลาขนาดนั้น ตม สาวใหญ่ยิ้มขำก่อนประทับตราดังปึ้ก อวยชัยให้พร “ดูคิมฮยอนจุงให้สนุกนะ” "คัมซาฮัมนีดะ” โค้งให้ทีแล้วเดินออกมา ไปรับโทรศัพท์ที่เช่าไว้ล่วงหน้า ไปขึ้นรถเข้าเมือง ด้วยความง่วงงุน เป็นการเดินทางคนเดียวที่แสนเบื่อหน่าย ขึ้นรถได้ ไม่หลับ มองวิวข้างนอกไปเรื่อยๆ ไม่รู้จะคุยกะใคร นั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ ในใจก็คิด เบื่อแหะ เข้าๆออกๆบ่อยจนชินกับทุกสิ่งอย่างของที่นี่แล้ว มองอะไร เห็นอะไรก็ไม่ตื่นใจแล้ว เหมือนกลับมาบ้าน มันชินชา อย่างเดียวที่ทำให้ยังคงเดินเข้าออกประเทศนี้คือ ผู้ชายที่เป็นเจ้าของหัวใจ....อุ๊ แหวะ ลงรถได้ เข้าที่พัก ล้างหน้าล้างตา ก็ลากสาวๆทั้ง 5 ออกมาไปงานด้วยกัน ลูกยานก๊วนนี้ประกอบด้วย คุณนายคิม(แม่อารงกี...แหม ชื่อเยอะ 55) ครูเปิ้ล เด็กเนิร์ส พี่มน น้องตุ่นและกุ้งก้ามกราม ที่พออยู่ไปอยู่มา เกาหลีก็ทำให้แต่ละคนเปลี่ยนแปลง.....ไป สถานที่จัดงานให้ความรู้สึกคึกคัก มีการตกแต่งด้วยบอลลูน ด้วยผ้าใบเพ้นท์หน้าผืนใหญ่เท่าตึก 3 ชั้น....ตื่นเต้นจัง มีรถวีดีโอด้วย โว้ววว อลังการ ไม่เคยเห็น ผู้คนมากมายหลายเชื้อชาติมารวมตัวกันที่นี่ วันนี้เพื่อผู้ชายคนนี้คนเดียว..คิมฮยอนจุง มองแถวซื้อของอุซุชินแล้วถอนใจ คนยาวจังเลย ผ่านไป 3-4 ชั่วโมงแถวก็ยังคงยาวอยู่อย่างนั้น ขายดีเนอะ ทุกคนข้างนอกกำลังทำเพื่อเธอ เพื่อสนับสนุนเธอ ในขณะที่คนข้างในก็ซ้อมเพลงซ้ำไปซ้ำมา วนไปวนมา เพื่อจะได้มั่นใจว่างานวันนี้จะออกมาประสบความสำเร็จ นั่งอยู่ข้างนอก เฝ้าเงี่ยหูฟังเสียงเพี้ยนๆร้องเพลง ....สุขใจ.... รู้ว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงจะได้เจอเธอแล้ว ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล แต่เธอก็จะยืนอยู่ข้างหน้าฉันแน่นอน เรานั่งรอกันนานมาก เพราะเราไปถึงแต่เช้ามาก ในขณะที่งานมีเย็นมาก 5555 ระหว่างรอเราก็มีกิจกรรมบ้าบอกกันเอง ทั้งกิน ทั้งเล่น ทั้งหลับ ทั้งเวิ่นเว้อเพ้อผู้ชายไม่เลิกรา แต่ที่ทนไม่ไหว ขอมาแบ่งปันคือความบรรเจิดของผู้ใดไม่ปรากฎกับการ ตั้งชื่อผู้ชายเป็นภาษาไทย เนื่องจากอิผู้ชายนั้นเกิดวัน...อารมณ์คล้ายๆวันทหารผ่านศึกของทางเกาหลี 0606 คือ ฮยอนจุงอิล เข้าใจมานานว่าฮยอนจุงอิล คือ วันเกิดผู้ชาย แต่งงว่ามันสำคัญขนาดเป็นวันหยุดราชการเกาหลีเลยเหรอ มาถึงบางอ้อ เอาปีนี้เอง อนงค์นางหนึ่งจึงตั้งชื่อให้ว่า องอาจ!! ฮาจะตายอยู่แล้ว ยังไม่หยุดแค่นั้น ฮอยองแซง ความหมายคืออายุยืน เอาชื่อนิรันดร์ไป คยูจงเด็กดี เด็กบ้านนอกของเราก็ได้ชื่อบ้านๆว่า สมชาย ปาร์คจองมินเจ้าของฉายา ม้า ก็ได้ชื่อไทยๆว่า อาชา มักเน่น้องเล็ก จบไปง่ายๆที่อนุชา ขอสรุปดังนี้ SS501 = เบญจบุรุษ ประกอบไปด้วยสมาชิก 5 คน องอาจ นิรันดร์ สมชาย อาชาและอนุชา ไม่ไหวจะขำ กร๊ากกกกกกก แม้ขั้นตอนและเวลาก่อนเข้างานจะเนิ่นนาน ท้อแท้ เหน็ดเหนื่อย และหวาดหวั่น ต่อแถวแล้ว ต่อแถวอีก บูมกันแล้วบูมกันอีก ออกสื่อกันแทบจะทุกช่อง แต่ในที่สุด เฮเนเชียไทยแลนด์ก็ก้าวเข้าสู่ฮอลล์ด้วยใจตึกตัก งานเริ่มด้วยการเปิดทีเซอร์ รูปภาพต่างๆของคิมฮยอนจุง ที่เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆได้ตลอดเวลา แต่ก็ไม่เท่ากับเมื่อตัวจริงออกมาพร้อมเสื้อผ้าคอนเซปต์อัลบั้ม เพลง Break Down ที่ดังขึ้นพร้อมท่าเต้นแสนเป๊ะ ไฟร้อนๆที่พุ่งออกมาเป็นระยะประกอบการโชว์ ส่งผลให้คิมฮยอนจุงดูน่าหลงใหลมากขึ้นๆ สายตาถูกตรึงไว้ที่ผู้ชายชุดดำ เสื้อเปิดอกลึกคนนั้น ความคิดถึงเหมือนจะอัดแน่นอยู่ในอกจนหายใจไม่ออก การเคลื่อนไหวทุกอย่างของเทอมันดึงดูดสายตาจริงๆ กำลังเคลิ้มความหล่อของผู้ชาย น้องตุ่นก็เขย่าเราหัวสั่นหัวคลอน “พี่อิ่มๆๆ องอาจเท่มากกกกก” หันกลับไปมองแล้วถอนใจใส่ “นี่ฉันมาดู 7 สีคอนเสิร์ตหรือไงหะ ศิลปินชื่อ อะโหมาก” น้องตุ่นหัวเราะคิกคัก ตัดอารมณ์เราจริงๆ เฮ้ออออ ท่าเต้นเทอมันช่าง บาดใจ เด้งไปไหน ร่อนไปไหน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงลามก แต่มาเป็นตอนเห็นเทอเนี่ยแหละคิมฮยอนจุง อ๊ายยยยยย >///< งานดำเนินไปเรื่อยๆ อิ่มเอมที่ตอนแรกได้เข้าคลุกวงใน ถอยออกมาตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม เพราะหายใจไม่ออก ชะนีไทยตัวเล็ก โดนเบียดเข้าจะตายเอา เลยคว้าแขนน้องตุ่น ออกมาเย้วๆวงนอก อยากเห็นใกล้ๆ แต่ถ้ามันจะทำฉันตาย ฉันไปดูไกลๆดีกว่า (แต่ถ้ายังอยู่ อาจจะเป็นลมให้จุงห่วงใยก็ได้ คริคริ) ดูไป ลักลอบถ่ายรูปทวิตเป็นระยะๆให้หางแถวคอยอัพเดทที่นี่ จุงน่ารักจัง น่ารัก น่ารัก หล่อ เท่ ทำไมมันขนาดนี้ คิดถึง คิดถึง คิดถึง เจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อเมษา แต่มันก็ยังคิดถึงอยู่ดี เพลง one more time ก็ร้องไปหลบแมลงไป ขำจะตาย ยิ่งเจอเพลง Kiss Kiss เข้าไปแค่ท่ากระชากไมค์ขึ้นเพลง อิ่มเอมก็กรี๊ดลั่นด้วยความถูกจริตอย่างแรง **** นี่เป็นงานเดียวที่อิ่มเอมกรี๊ดให้จุงค่ะ หลังจากวันนี้ไม่มีอีกเลย อยาก(หรือไม่อยาก)รู้ว่าเพราะอะไร ติดตามอ่านต่อไป **** จนปาร์คยองลิมออกมา คุยกันๆ ฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ยืนเป็นล่ามให้น้องตุ่นเป็นระยะ จน....มีคนเข็นเค้กออกมา อ่า ลืมเลย มะวานวันเกิดจุงนิ ใช่ๆ มันต้องมีเค้กซิวันนี้ แต่คนเข็นเค้กนั่น หน้าตาเหมือน...เหมือน...เหมือนคยูจง ใช่เหรอ มาเหรอ แล้ว งั้นอีกฝั่งต้องเป็น...ยองแซง แม่นแล้ว!! เท่านั้นอิ่มเอมก็กรี๊ดกระจายอีกรอบไปพร้อมๆกับคนในฮอลล์ ดั๊บมา ดั๊บมา ดั๊บมา ดีใจจังเลย อะไรอ่ะ เมื่อ 5 นาทีก่อนยังเห็นทวิตหากันอยู่เลย ไม่มีอะไรบ่งบอกว่าสองคนจะขึ้นเวที โอ๊ยยย ดีใจ คาดว่าทริปเปิ้ลเอสทุกคนคงรู้สึกไม่ต่างกันเพราะเสียงกรี๊ดนั้นกระหึ่มมากๆ 3 หนุ่มนั่งคุยไป ทายใจจุงไป เห็นความเจ้าเล่ห์ของผู้ชายในการตอบคำถามแล้วได้แต่ส่ายหน้า เห็นท่าสะบัดสะบิ้งใส่ยองแซงแล้วได้แต่หมั่นไส้ 555 ก่อนจบงานวันนี้ จุงออกมายืนอ่านจดหมายที่ตัวเองเขียนถึงแฟนๆด้วยอาการกลั้นสะอื้น แปลกทุกที ฟังเกาหลีไม่แตก แต่พอเวลาคับขัน อย่างตอนนี้ คำพูดของคิมฮยอนจุงทุกคำแปลออกมาในหัวอย่างไม่ต้องนึกศัพท์ อยากจะร้องไห้ตามเธอจริงๆ ตุ่นสะกิดถาม “พี่อิ่มๆ จุงพูดอะไร” แปลออกมาไม่ได้...บอกตุ่นไปแค่ว่า “ผู้ชายบอกรักอีกแล้วตุ่น” ฉันรักเทอ เหมือนที่เทอรักพวกเรานะจุง อย่างอแงนะ เป็นครั้งแรกที่ช่วยคิมฮยอนจุงร้องเพลง โคมับตะ อย่างสุดเสียง เพลงที่ฟังเมื่อไรก็เพราะ แต่การร้องวันนี้มันสะเทือนใจมากๆเลย เพราะรู้ว่า เซซังกึดกาจิ....จนกว่าโลกจะแตกสลายไป เราจะรักและอยู่ด้วยกันนะจุง โชว์เคสจบลงด้วยการออกมาอังกอร์ Break Down อีกครั้งด้วยลักษณะเหมือนงานเพิ่งเริ่มไม่ผิดเพี้ยน นายแน่มากจริงๆ นายเท่มากเลย งานเลิก เดินออกมา เจอทัวร์ญี่ปุ่นต่อคิวอยู่ รถเบอร์ 1-10 กรุณาเข้าแถวเตรียมกลับ เห็นแล้ว งงๆ หัวเราะไม่ออก บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงที่เห็นทัวร์มาดูโชว์เคสจริงจังซะขนาดนี้ อึ้ง หึหึ ไปหาไรกินกันเถอะสาวไทยหัวใจกิมจิทั้งหลาย จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:06:45

ความคิดเห็นที่ 15 รูปปลากรอบ ฮอลล์หน้างาน ถ่ายเอง ไม่ได้สวย ใครจะเอาไปใช้ต่อคงไม่มี จึงไม่จำเป็นต้องใส่เครดิต 555 จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:16:48

ความคิดเห็นที่ 16 เอากิฟไป อย่างน้อยก็มีชื่ออิชั้น ..หางแถว...ในไดของเธอ 5555555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:21:16

ความคิดเห็นที่ 17 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 08062011 วันนี้ตื่นสายนิดหน่อย จุงไม่มีคิว เราก็ไปเที่ยว ตั้งใจจะไปช้อปปิ้งเมียงดง แต่ก่อนอื่น แวะไปอุดหนุนพิโระพิโระของมักเน่ก่อนเนอะ ร้านกำลังรีโนเวต แคบลงถนัดตา มาทีไรก็ไม่เจอบอม ชิชะ! (แต่ตอนบ่าย น้องทวิตว่าอยู่ร้านคนเดียว อ๊ากกกก เจ็บใจจริงเลย) ซื้อเสร็จพาสาวๆทั้งห้าไปขึ้นกระเช้าขึ้นเขานัมซาน ทางดีๆมี แต่ไม่เคยใช้ ขอเตือนไว้ ณ ที่นี้ ถ้าคุณอยากขึ้นดีๆไม่เหนื่อย จงไปเอง แต่หากเมื่อใดคุณเอ่ยปากบอกให้อิ่มเอมพาไปล่ะก็ อิฉันจะหลอกคุณเดินขึ้นเขาให้เหนื่อยเล่นก่อน จะได้สัมผัสถึงเกาหลีอย่างแท้จริง สาวทั้งห้า เดินหอบมองทางลาดชัน แล้วก้าวอย่างเหนื่อยอ่อน หึหึหึ พอถึงทางขึ้นกระเช้า อิ่มเอมก็ชี้ให้เด็กเนิร์สดู “เห็นนั่นไหม ลิฟท์นั่นพาเราขึ้นมาได้นะ แต่พี่ว่าเดินขึ้นเพลินกว่า” เกือบตายคาทางขึ้นเพราะเนิร์สจะฆาตกรรมเอา 555555555555555555555 สาวๆขึ้นไปแอ๊กท่าถ่ายรูปบนโซลทาวเวอร์ได้พักใหญ่ เราก็ย้ายมากินข้าวกลางเมียงดง ตั้งใจว่ากินเสร็จจะเดินช้อปๆให้หน่ำใจ แต่มันก็กลายเป็นมื้อจริงจังมื้อเดียวก่อนชีวิตจะพลิกผันจนกู่ไม่กลับอีกเลย บ่ายสอง เจ้โทรมา “อิ่ม อยู่ไหน” เสียงเครียดได้อีก “อยู่เมียงดงเจ้ เพิ่งกินข้าวกัน เดี๋ยวจะเดินช้อปๆล่ะ” เสียงร่าเริงได้อีก “เออ มา Mnet เดี๋ยวนี้ แฟนเกาหลีเขาต่อคิวแล้ว เจ้มาแต่เช้ามาดูลาดเลา แต่ดันเจอเขาต่อคิว รีบมา” เจ้ย้ำเสียงหนักแน่นก่อนวาง หันไปมองหน้าตุ่น เนิร์ส พี่เปิ้ล พี่มน กุ้งและแนน(เมนยอง แต่ชะตามาผูกกะพวกเรา ซวยไปไม่รู้ตัวด้วย) แล้วทุกคนก็คว้ากระเป๋า พุ่งออกจากร้าน โชคดีกินเพิ่งอิ่ม จ่ายเงินเพิ่งเสร็จ ไม่งั้น ตายยยยยยยยยย เราวิ่งไปมุดใต้ดินก่อน วิ่งๆ เหนื่อยมาก เนื่องจากมันเป็นคัมแบคเวทีแรก เราอยากดู เราต้องดูให้ได้ จึงไปแบบไม่คิดชีวิต หันไปถามแนน “ไปด้วยกันไหม” แนนตอบหอบๆ “มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ต้องไป” (อาจคิดในใจ ถามช้าไปหรือป่าว อิอิ) ด้วยความที่ยองแซงเพิ่งขึ้นเวทีไม่นาน แนนจึงพาเราไปอย่างชำนาญทาง แค่ลงรถเมล์เอาตอนเกือบออกจากป้ายเท่านั้นเอง เพราะชีลลืมดู กร๊ากกกก ไปถึงเจอเจ้นั่งทำภารกิจอยู่ หุหุ เจ้ชี้บอกไปลงชื่อตรงโน่นๆ เราก็วิ่งไป คิวร้อยกว่าๆ 5555555555555555555555 ห่างกะพวกเจ้ไม่มาก แค่ 100 เต็มๆเท่านั้น ไม่เป็นไร ยังไงก็ได้ดู ดีใจไว้ก่อน เค้านัดอีกที 5 ทุ่ม โหหหห แล้วระหว่างนี้จะทำไรอ่ะ ไปไหนก็ไม่ได้ กลัวโดนตัดสิทธิ์ ทำไมนัดดึกจริงเล่า ภาษาเกาหลีก็ไม่รู้ อังกฤษก็ไม่พูดกัน อิ่มเอมก็เหมือนเดิม...มองหาคนญี่ปุ่น นั่นแน่ เจอแล้ว โอบ้าซังที่ไปผูกมิตรไว้เมื่อวานตอนโชว์เคส(และตอนไปดูจุงเตะบอลครั้งก่อน แก๊งค์เดิมเป๊ะ) ป้าแกใจดีเปิดรันนิ่งแมนให้ดูเป็นชั่วโมง สุดยอด พอเดินเข้าไปหา ป้าก็ร้องทัก เจอกันอีกแล้วๆๆๆ ก็เลยเก็บป้าไว้คอยถามข่าว อิอิ ลงชื่อได้แล้วเราค่อยมองรอบๆ อ้อ สถานีมันเป็นอย่างนี้ หน้าตาอย่างนี้เองเนอะ เดินกลับไปหาเจ้ โอ้ ดาวบริวารแต่ละนาง มีมุมส่วนตัวไปหมด เจ้พลูหลับไม่แคร์สื่อ นอนสบายไปแล้ว เจ็ดสาวมาใหม่นั่งล้อมวงคุยกัน เอาไงต่อ เจ้บอกอิจุงอาจจะมาสองทุ่ม ไม่คอนเฟิร์ม รอไหม แหม ดูถามเข้า เรานั่งรอไป หาไรกิน เดินไปมา ชมเมือง นอน หนีไปเข้าห้องน้ำ ดึงปลั๊กบิแดแล้วแอบชาร์จแบต ราวๆทุ่มหนึ่งชะตาพลิกอีกรอบ เมื่อเขาประกาศว่าที่ลงชื่อไว้มันโดยรวม ใครเป็นเฮเนเชียให้ลงใหม่ กรี๊ดดดดดดดดดด เอ้า ลงใหม่ก็ใหม่ แต่ครั้งนี้คุณเนปจูนท่านรวบชื่อกะเหรี่ยงเข้าเป็นก้อน แล้วส่งไป ทั้งดาวและลูกยานจึงยืนเรียงเป็นแถวตอนลึก 555 ห้าทุ่ม จับเช็คชื่ออีกรอบ พร้อมคำพูดที่ทำอิ่มเอมแทบล้มลงไปนอนร้องไห้ “พรุ่งนี้มาเช็คชื่อตี 4 นะ ใครไม่มาตัดสิทธิ์!!” จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:22:59

ความคิดเห็นที่ 18 อันยอง แม่อิ่ม น้องอร จ้า พี่แม้ว  แจ้งซ่อมไปให้แล้วนะ เสียดายไดอารี่ และรูปที่แปะๆ กัน ต้อนรับ ปอ ขึ้นยานด้วยจ้า แตกยานใหม่เรียบร้อย หัวแถว หางแถว จัดไปเต็มที่ได้เลยจ้า จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:28:37

ความคิดเห็นที่ 19 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 09062011 ตอนที่หนึ่ง ตอนที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกนั้น ในใจคิดว่า โลกนี้โหดร้ายนัก แต่มาเพราะอยากเจอเทอ แม้ต้องลำบาก ฉันก็ต้องทน นอนตีหนึ่ง ตื่นตีสอง ชีวิตลำบากได้อีกไหม ยังไม่กล้าถามตัวเองเลยสักครั้ง หกสาวยาน ร่วมกับแนนที่จับพลัดจับพลูมานอนอ้างแรมกะเราด้วย เดินเมาขี้ตาฝ่าความหนาวเย็นเพราะฝนตกไปขึ้นแท็กซี่เพื่อกลับไปยังสถานี Mnet อีกครั้ง เราถึงสถานีตอนตีสามสิบห้านาที เป็นการคำนวณเวลาผิดอย่างแรงมาก มาเร็วเกิน ถึงอย่างนั้นเรากลับพบดาวบริวารครองพื้นที่อยู่แล้วอย่างทรหด พวกคุณมากันกี่โมงคะ??? เราไปหาไรมากินก่อน ตื่นก็หิว หลับก็หิว กินนอนไม่เป็นเวลาเริ่มเข้ามาทักทายอย่างช้าๆ นั่งซดมาม่าผสมคิมบับและช็อกโกอูยูตอนตีสามกว่าๆ ตีสี่วิ่งออกไปเช็คชื่อ พร้อมรับคำบอกเล่าว่า เช็คอีกทีแปดโมงนะ ระหว่างตีสี่ถึงแปดโมงจะไปไหนได้อีก กลับบ้านก็ระแวง ค่าแท็กซี่ไปกลับก็แพงเหลือใจ มองซ้ายขวา ทุกคนพากันหลับแล้ว นั่งระลึกชาติ เกิดมาเคยต้องทำแบบนี้ไหมอิ่มเอม นอนหนาวสั่นอยู่ลานจอดรถ มีเพียงหนังสือพิมพ์รองพื้นกันเปื้อน เหมือนคนไร้บ้าน อนาถา ทำไมต้องเป็นขนาดนี้ด้วยล่ะ ง่วงมาก แต่หลับไม่ไหว มันหนาว มันเมื่อย มันลำบาก ไม่ใช่คนเรื่องมากขนาดนอนกับพื้นไม่ได้ แต่มันหนาวเกินไป ลุกๆนั่งๆ ขยับไปมา เผลอหลับเป็นระยะ แต่ที่เห็นคือคุณบลูมแกเดินไปมา ตรวจยามไม่เลิก แกไม่ง่วงหรือไงฟะ แกระวังฟืนระวังไฟอะไรอยู่หรือป่าว เจ็ดโมงกว่า สาวๆเริ่มคืนสติ หัวหูยุ่งเหยิง หน้าตาดูไม่ได้ แต่ใจพร้อม แค่ไม่มีสติเท่านั้นเอง เราไปเยี่ยมๆมองๆนกขุนทองร้องวู้ที่ลานแจ้งบริเวณเช็คชื่อ คนที่ให้ลงชื่อตะโกนเป็นเกาหลีที่เราแปลไม่ออกทีแรก แต่รู้เรื่องทีหลัง ว่าให้เข้าแถว แต่พวกเฮเนเชียให้ถอยหลังไป ถอยทำไม ไล่เราทำไม ไม่เข้าใจ แต่เจ้บอกไอ้เสือถอย เราก็ถอยกัน เฮเนเชียไทยแลนด์พูดรู้เรื่องเสมอ แต่ชาติอื่นไม่ถอย เจ้เกาหลีแกก็ไล่อยู่นั่น Henecia get back!! ด้วยความมึนจึงตะโกนกลับไป “ถอยแล้วเฟ้ย มายืนข้างหลังตั้งนานแล้ว จะให้แปรอักษรให้ดูไหม จะได้รู้ว่าเฮเนเชียมานี่หมดแล้ว” เรียกเสียงหัวเราะจากสาวไทยได้ระดับหนึ่ง เมื่ออารมณ์ขันมาเยือน เราก็เริ่มตาสว่างมากขึ้น การเรียกแถว ต่อแถว เช็คชื่อ มันยังคงเกิดขึ้นซ้ำๆทั้งวัน เราได้หมายเลขแล้ว เช็คพาสปอร์ตพร้อมซีดีแล้ว เหลือแค่รอจังหวะเจอ...... ราวบ่ายสาม (เวลาทั้งหมดคร่าวๆนะคะ ใครจะไปจำเวลาเป๊ะๆได้ 555) แถวเฮเนเชียก็ทะยอยเข้าสู่สตูดิโอ ไปนั่งรอต่ออีกนิดก่อนได้เข้าจริงๆ อิ่มเอมเดินเข้าไปเพื่อพบว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า บนเวที ห่างไม่ถึง 10 เมตร คือ ผู้ชายที่อิ่มเอมดั้นด้นมาหา ทำไมมันหล่องี้วะ ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยยยยย คิมฮยอนจุงใกล้แค่มื้อเอื้อม แต่ไม่อาจจะเอื้อมมือไป เพราะระดับมือเอื้อมถึง มันจะถึงจุดไม่ควรเอื้อม 5555555555555 หล่อได้อีก หล่อได้อีก หล่อได้อีกไหมคะคุณคิม ยืนตะลึงในความหล่อของเทอ เห็นเทอมองไปตามกล้องต่างๆ พูดจาซ้อมไมค์ หัวใจเริ่มเอียง เสียงที่คิดถึง ตายแล้วฉัน สายตาจะพร่ามัวเอา แต่แล้วตากลมโตคู่นั้นก็มองมา เอ๊ะ??? รู้ตัวอีกทีเราก็สบตากัน ให้ตายเหอะ อะไรวะเนี่ย มาถึงก็สบตากัน จะบ้าเรอะ!! สายตาที่เคยสบที่กรุงเทพ วันนี้อิ่มเอมมองมันที่กรุงโซล หัวใจกระตุกอย่างแรง ... ตรูจะท้องไหมหว่า แล้วคิมฮยอนจุงก็เบือนสายตาไปมองทางซ้ายมือที่ครูเปิ้ลยืนอยู่พร้อมป้าย henecia thailand จังหวะนั้นเอง อิจุงตาโตน่าขันมาก คงตกใจว่ามีกะเหรี่ยงไทยด้วยเหรอ ตามันโตขึ้นแบบเห็นได้ชัด ทำพวกเราขำกลิ้งกันไปเป็นแถบ และดีใจที่รู้ว่า อิจุงรู้แล้วว่าไทแลนดึมา การซ้อมครั้งนี้ อิจุงร้องแค่เพลง เชบัล ท่อนเกือบจบเท่านั้นเอง แต่เป็นท่อนที่ท่าเต้นมีเสน่ห์เหลือร้าย เต้นไปกางเกงคงหลวมไป เพราะพอเทคปุ๊บบบบ.....เหตุการณ์น่าสะพรึงก็เกินขึ้น เมื่อเจ้โคลดี้เดินดุ่มๆขึ้นเวที ไม่พูดพร่ำทำเพลง คว้ากางเกงจุงหมับเข้าให้ แล้วสอดมือเข้าไปเขย่าๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นี่มันอะไร ทำอะไรกันเนี่ยยยยยยย เสียงกรีดร้องระงมไปทั่วสตูดิโอ แวบแรกคิมฮยอนจุงผู้ซึ่งยืนให้เจ้แต่งตัวให้นั้น ยังคงยืนนิ่ง ประหนึ่งว่าล้วงกันมาบ่อย แต่คงเอะใจ ไยเสียงอื้ออึง หันไปมองรอบด้านเห็นสายตาทุกคนมองไปจุดเดียว ผู้ชายจึงรู้ตัวว่า การกระทำแบบนี้มันไม่สมควรยิ่งนัก แต่ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ ผู้ชายจึงได้แต่เบือนหน้าหนีด้วยความเขินอายยิ่งนัก กลายเป็นเป้านิ่งให้สาวๆสี่ทิศรุมมองด้วยจินตนาการสุดขั้วโลก โอ๊ยยยย ผู้ชายเขิน อิจุงเขินอาย น่าร๊ากกกกกกกกกกกก แต่เจ้โคลดี้ขา มือนั่น เอาออกมาเถอะค่ะ ไม่ไหวแย้ววว เจ้แต่งตัวเสร็จเดินจากไปอย่างไม่ยี่หระ ทอดทิ้งผู้ชายให้อายม้วนต้วนอยู่บนเวที เหล่าแดนเซอร์หัวเราะขบขันยกใหญ่ เข้าใจอารมณ์สาวๆทั้งหลาย ได้แต่ทำไม้ทำมือว่า ใจเย็นๆสาวเอ๋ย อย่าเพิ่งคลั่งกันเสียก่อน เป็นโมเม้นท์ที่ใจจะขาดให้ได้ ตายๆ วันแรกก็เป็นขนาดนี้ วันอื่นๆจะเป็นไง อ่ะ กางเกงและของทุกอย่าง(ในกางเกง)เป็นระเบียบแล้ว อิจุงเริ่ม เชบัล อีกรอบ รอบนี้เอาจริง หล่อจริง มีปล่อยกระดาษจริงไรจริง โอ้ววววว เริ่ด จบ ไล่ออกไปนอกสตู ห่ะ?? เสร็จแล้วเหรอ ฉันทรมานทั้งคืน ให้ดู 10 นาที จบ?? งง ออกมาตั้งหลักพร้อมรับรู้ว่าเดี๋ยวเราจะได้เข้าอีกตอนไลฟ์ โอ้ เย้ววววว โอเค ต่อแถวต่อจ้า จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:31:13

ความคิดเห็นที่ 20 แต่ขอคั่นจังหวะด้วยรูปนี้ก่อน ผู้หญิงในรูปคนนี้ เค้าจำได้ว่าเป็นใคร อิอิ คนดังประจำยานเรานั่นเอง ^______^ cr. nomad0606 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 09:32:06 จากคุณ : fonnof เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:31:21

ความคิดเห็นที่ 21 อันยองงงงงงงงง...  น้องอิ่ม  น้องอร   ^_^ มิน่าเมื่อวานอ่าน ๆ อยู่  มันก็หายแว๊บไปกับตา พี่บูอินก็ต๊กกะใจหม๊ดเลย... ไดอารี่(รัก) พันยานายคิมเป็นเหตุนิเอง  55555   ไม่เปงไร  แปะใหม่ แปะต่อ นะค่ะ กำลังอ่านเพลินๆ เลย  สำหรับน้องคุณนายคิมกิ๊ฟฟฟฟพร้อมแจกกี่รอบก็ได้จ๊ะ  อิอิ Welcome น้องปอ ยินดีตอนรับสู่ยานไอดอลสุดหล่อออออออออออออออนะค่ะ       จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:33:07

ความคิดเห็นที่ 22 อันยองฝนนอฟ รูปแปะใหม่ได้ ไดแปะใหม่ได้ อย่าไปเสียดาย 555 เสียดายแค่ว่ายานเรามันหาย เง้ออออ ว่าแต่รูปนั่น ผญ คนนั้นที่จุงไปคว้ามากอด ฉันละหมั่นไส้สามี 55555 จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:33:22

ความคิดเห็นที่ 23 อันยอง....  น้องฝนน๊อฟ จำได้เหมือนกัน  เจ้ฮักจุง  อิอิ  welcome to Thailand ka 2 เจ้ ^_^ (เจ้กลับไทยแล้วใช่ไมค่ะ??) คั่นอีกเรื่อยๆ ได้เลยนะค่ะ  รอสูบคนหล่อออออออออ  คัมซามิดะ   จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:36:21

ความคิดเห็นที่ 24 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 09062011 ตอนที่สอง เมื่อฤกษ์มาถึงเฮเนเชียก็ได้เข้าสตูอีกรอบ แต่รอบนี้เราเข้าไปกับแฟนๆวงอื่น อัดกันแน่นในสตูเล็กๆ มองแทบไม่เห็น โอ้วววว แย่แล้ว เวทีกลางสตูที่ผู้ชายของเรามายืนให้จ้องมองเมื่อชั่วโมงก่อน หายไปแล้ว เหลือแต่เวทีเมนอยู่ไม่ไกล แต่มันไกลจากการที่ผู้คนเบียดกัน งานถ่ายทอดเริ่มขึ้น วงแล้ววงเล่าก็ขึ้นมาร้องเพลงดูไม่รู้เรื่อง สมาชิกชาวเราโดนแยกย้ายตามเกาหลี บะหมี่จีนดันไปรอบๆ ไม่สามารถเกาะกลุ่มได้อีกต่อไป อิ่มเอมระเห็จมาเกือบหน้าเวทีพิธีกร ไม่อ๊าววว เค้าจะดูจุง ไม่ได้ดูพิธีกร มุดๆแทรกตัวเองมาเจอพี่แก้วที่เหมือนจะเป็นลมอยู่ แต่สาวเรากลืนไม่เข้า คายไม่ออก กลับไม่ได้ ไปไม่ถึงจึงยืนดมยากันไป ยืนได้สักพักวงความลับก็ขึ้น แฟนบอยเชียร์ได้ทรงพลังมาก มากทั้งเสียงและกลิ่นตัว แหวะ จะอ้วกกกกกก ยืนพะอืดพะอม หันไปส่งสัญญาณเมย์เดย์กะตุ่น ช่วยเมียจุงคนนี้ที ไม่ไหวแล่วววววว ตุ่นบอก แป๊บพี่ หนูกันให้พี่มนอยู่ ผ่านไปไม่ถึง 10 นาที แต่เหมือนครึ่งชั่วโมง มันนานกว่าการรอคอยจุงเสียอีก ตุ่นก็พยายามก้าวมาช่วยเหลือ มาถึงตุ่นก็ โอ้ว พระเจ้า กลิ่นเหลือรับ พี่อิ่มไหวไหม เอ๊ยยย ฉันหายใจทางปากแล้ว เพราะจมูกทำงานไม่ได้ จะอ้วก ทางที่ปลอดภัยที่สุด วงความลับลงไปแล้ว ไฉนพวกเจ้าไม่ถอยออกไปหน่อย บ้าจริง วิงเวียน อย่ากระนั้นเลย ระหว่างประสาทกำลังรวนเร ผู้ชายมา อิจุงมา ยาใจมา ลืมกลิ่นค่ะ ชะเง้อแลหา กระโดดเหยงๆเท่าที่ขาสั้นๆจะอำนวย มองดูผู้ชาย...เอ่อออออ break it down อยู่ตรงหน้า แต่ ผช ใจร้าย รู้ว่าเรารอดูท่าเด็ด เข้าเกียร์ได้สองจังหวะก็หยุดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ลงเวทีไป... คิมฮยอนจุงงงงงงงง ร้ายนัก ถึงเวลาประกาศรางวัล ผู้ชายกลับขึ้นเวทีอีกครั้ง แต่จุงไม่ยอมยืนแถวหน้า ไปแอบๆอยู่แถวหลัง ให้คนอื่นบัง ปล่อยให้เฮเนเชียชะแง้หาอยู่อย่างนั้น รู้สึกไม่ดีเลย เทอไม่ใช่คนไม่สำคัญนะ ออกมาข้างหน้าเถอะ แต่จุงก็ไม่ยอมออกมา คนได้ที่หนึ่งรับรางวัลไป ใครไม่รู้ ไม่จำ ผู้ชายของเราเดินลงเวที หันมาโบกมือให้นิดหน่อย แยกย้ายกันวันนี้ราวทุ่มครึ่ง ผึ้งแตกรัง หาทางออกจากสตูดิโอมาหายใจ แทบตาย เป็นอะไรที่ลำบากจังเลยอ่ะ หูได้ยินเสียงเจ้แว่วๆ เจอกัน KBS นะ หืมมมมม ต่ออีกหรอ ไม่ไหวแย้ววววนะ ฟ้ายังสว่าง....เราค่อยๆทะยอยไปกัน แนนกลับไปแล้วเพราะมีสอบ หกสาวจึงมุดใต้ดินอีกรอบ ก้อยโทรมาว่าให้ไปตรงนี้ๆ ทำแบบนี้ๆนะ อือออไปตามเรื่อง แต่สติไม่มีแล้ว เรามุดใต้ดินไปจนถึงสถานีของ KBS เดินไปงงไป สุดท้ายก็ไปถามทางคนใจดีแถวนั้น ไปถึง งงอีก ก็ไปงงๆใส่เค้าอีก งง ตลอดเวลา เค้าให้ลงชื่อ เอ้า ลง ให้ถ่ายรูป เอ้า ถ่ายยย เช็คอีกทีเที่ยงคืนนะจ๊ะ มองนาฬิกา 3 ทุ่ม เฮ้อออออ ป่ะ หาไรกินกันเถิดเรา กินไปเม้าท์ไป หาที่ชาร์จแบตไป แล้วอิ่มเอมก็ทำสาวๆร้องไห้อีกแล้ว ว้า แย่จริงๆ จำได้ว่าตอนอยู่ที่พัก เปิดเข้ายานมาเห็นมีคนแปะจดหมายของจุงไว้เป็นภาษาอังกฤษ อ่านแล้วแปลให้สาวทั้ง 5 ฟังเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไป ออกมาอีกที งง สาวทั้ง 5 นั่งซับน้ำตากันป้อยๆ ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ไปปิ๊งป่องแป๊บเดียว เกิดอะไรฉุกเฉินขึ้นหรอ ครูเปิ้ลเฉลยว่า แกรู้ไหม การแปลจดหมายของแก มันทำพวกฉันเศร้า สงสารอิจุง อ่า......เราเศร้าไปแล้วมะวานก่อนตอนอิจุงพูดในโชว์เคส พอมาอ่านฉบับแปลเราเลยเฉยๆ แต่กระนั้น....มิติพิศวงในใจ ไฉนสาวบ้านนี้บ่อน้ำตาตื้นจริงๆ คริคริ แล้ววันนี้ ที่ร้านหมูย่าง กับการสั่งอาหารแบบทุลักทุเลของดิฉันและผองเพื่อน เคยเรียนศัพท์คำว่าเนื้อหมู แต่หมูสามชั้นมันคืออะไร สันนอกสันใน ใครจะไปรู้ เออ เสิร์ฟไรก็เสิร์ฟมาเหอะ แม่จะปิ้งให้เรียบ กินอิ่มหนำสบายพุง ก็คุยไปเรื่อยเปื่อย รอเวลาไปรายงานตัว บทสนทนาไม่พ้นเรื่องคิมฮยอนจุง และน่าแปลก 5 สาวร้องไห้อีกแล้ว อะไรกานเนี่ยยยยยยยยยยยยยย เข้าใจได้อยู่ แต่อีกใจก็ไม่เข้าใจ ไปร้องไห้ทำม๊ายยยย เรื่องมันนอกเหนือการควบคุมของเรา หรือฉันมันคนใจแข็ง??? ถึงเวลาเราก็ไปรายงานตัว พร้อมรับคำสั่ง เช็คชื่อตีห้านะ แทบจะล้มทั้งยืน....อีกแล้วเหรอ >..<” จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:39:04

ความคิดเห็นที่ 25 KBS KBS จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:40:48

ความคิดเห็นที่ 26 แม่อิ่ม เค้าแอบมาแปะโป้งไว้ก่อน เด๋วเทรนเสร็จจิเข้ามาอ่านเย็นๆน้า...^^ จากคุณ : ยัยแก้มป่อง ^^ เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:43:20

ความคิดเห็นที่ 27 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 10062011 ถึงบ้าน อาบน้ำ แต่งตัว อยู่ในชุดพร้อมออก พรุ่งนี้ตื่นมาแปรงฟัน ออกเลย ล้มตัวลงนอนตอนตีหนึ่งครึ่ง ตีสามลุก ตีสี่ออก วงจรอุบาทว์เริ่มต้นอย่างแท้จริงแล้วล่ะ ถึงหน้า KBS เจอดาวบริวารตรึงกำลังอยู่หน้า GS25 เริ่มสงสัยจริงๆจังๆ แก๊งค์นี้ไม่นอนหรือไง เรานั่งสลึมสะลือชั่วครู่ก็ได้เช็คชื่อพร้อมนัดหมาย เก้าโมงมาเช็คนะ อ่า ค่ะ แยกย้ายไปหาที่นอน โชคดีแถวนั้นมีร้านอาหารอยู่เยอะ มีที่นั่งหน้าร้านมากมายให้เลือกพักผ่อน หาที่หลบลมหนาว เราก็ซุกตัวเข้าไปนอนขดตัว รอเวลา หลับไม่สนิท นอนไม่พอ มันไม่สบายตัว มันหนาว มันเหนื่อย ก็ได้เวลาย้ายเข้าไปในตึก ไปแอบชาร์จแบตตามบิแดเหมือนเคย ติดห้องน้ำมากอิ่มเอมเพราะชาร์จแบตตลอดเวลา ฤกษ์งามดี ได้เช็คชื่อเสร็จราว 10 โมง สองสาว Keyeast ที่ดูแลเราทุกงานก็เริ่มมาตรวจสอบอีกรอบ แต่เราว่าเขาไม่มองหน้าแล้ว เพราะเริ่มจำกันได้ เห็นหน้าปุ๊บ เขียนเบอร์ลงข้อมือให้เลย พร้อมสอนโค้ดเพลง ให้ช่วยกันร้อง สาวๆทั้ง 5 พร้อมใจกันฝึกกับอาจุมม่าเกาหลีและโอบ้าซังญี่ปุ่น อิ่มเอมยิ้มๆ ไม่ซ้อม ไม่ค่อยชอบทำอะไรแบบนี้เท่าไร นัดอีกทีเที่ยงนะ โอเค ไปหาข้าวกลางวันกิน แต่แปลก อยากกินแต่ของเปรี้ยวๆ เดินวนหาเท่าไรก็ไม่ได้ คนที่นี่ไม่มีมะม่วงกวน ไม่มีสับปะรด ไม่มีมะขาม ตายแล้ว ทำไงดี คลื่นไส้อ่ะ จ้องตากันวันนั้น มันส่งผลจริงหรือป่าวหนอ เที่ยงครึ่ง นั่งเรียงหน้ากระดานเฝ้ามองดูผู้ชายขายเมล่อนไป 3 รอบครึ่ง อัดแต่ละครั้ง ใช้พลังงานมาก เต้นไป ร้องไป กระโดดไป คุณคิมก็แทบจะลงไปทรุดทุกครั้งที่จบเพลง ทำไมไร้เรี่ยวแรงหนอ หุหุ ไอ้เราก็เพลียเอาๆ อยากกินแต่ของเปรี้ยว เกิดอะไรเนี่ย กร๊ากกกกกกกก จิ้นเข้าไป อย่างไรก็ตาม แม้สาวๆจะกรีดร้องระงมชื่นชมในความเท่สุดบรรยายของนายคิมฮยอนจุง แต่อิ่มเอม.......หลับค่ะ มันก็ไม่ได้หลับสนิทน๊า พอได้ยินท่อน hey break it down อะไรเงี้ยก็ลืมตามาดูน๊า ไม่ได้หลับจริงจัง แต่มันลืมตาไม่ขึ้น มันแบลงค์มากๆ หัวไม่หมุน รู้ว่าจุงอยู่ตรงหน้า มาหาแล้วต้องดู แต่มันไม่ไหว มันไม่ได้ง่วงนะ แต่มันสบายใจมากกว่าอ่ะ เหมือนรู้ว่าถึงบ้านแล้ว มันอุ่น มันวางใจได้ก็เลยหลับ ได้ยินเสียงจุงแล้วสบายใจ บรรยากาศก็เหมือนโรงหนัง มืดๆที่นั่งนุ่มๆก็เลยหลับ ได้ยินครูเปิ้ลดุเป็นระยะ ตื่นเดี๋ยวนี้ๆ เนิร์สก็เขย่าๆ แต่มันไม่อยากลืมตาอ่ะ หัวสมองว่างเปล่ามากๆ ลืมตาเป็นระยะ เห็นจุงอยู่ตรงหน้าแล้วรู้สึกดี อืมมมม หลับเหอะ หลังจากนี้จำอะไรไม่ค่อยได้ มันเบลอๆ เหมือนได้ดูโฟร์เมน ที่ตอนนี้ยังสงสัยว่าเห็นกี่ทีก็ 3 คน ทำไมชื่อโฟร์เมนอ่ะ ความทรงจำครบถ้วนอีกทีคือ นั่งทาเล็บอยู่ย่าน mbc .ฉันมาที่นี่ได้ยังไง??? สอบถามพยานที่เกิดเหตุได้ว่าเรามาที่นี่เพื่อต่อคิวเข้า Music Core อ้ออ เหรอ เราต่อคิวไปแล้วและต้องรอเช็คชื่อตอน 5 ทุ่ม อ้ออ เหรอ และเมื่อกี้เราไปกินข้าวกันมาที่ร้านๆหนึ่งข้างบนช้อปปิ้งมอลลส์นั่น อร่อยมากกกก อ้ออ เหรอ กินแล้วด้วย ไรฟะ เข้าไปเพราะป้าแกเปิด Music Bank ให้ดู และดิฉันเป็นคนบอกผองเพื่อนว่าอย่ากรี๊ดถ้าอิจุงออกมา เดี๋ยวป้ารู้ทัน แต่พออิจุงออกมา อิ่มเอมถลาไปหน้าทีวี โต๊ะต่างชาติที่โหวกเหวก เงียบสงัด เฝ้าจดจ้องจอทีวีเงียบกริบ คิดว่าป้าคงรู้แล้วแหละเนอะ แล้วดิฉันก็เริ่มเดินซื้อของฝากตามคำสั่ง เป็นบุญมากที่นี่มีร้าน เพราะไม่มีเวลาไปเดินเมียงดง ฮือออออออ มาเกาหลีแต่ไม่ได้เดินเมียงดง แล้วก็ได้ยาทาเล็บสีเหลืองเจิดจรัสมานั่งทา สติเริ่มมาก็ตอนนี้แหละค่ะ หึหึ ห้าทุ่มเป็นเวลาที่จะประกาศรายชื่อแฟนไซส์ เราไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร สำหรับสติอิ่มเอมตอนนั้นแล้ว ทุกอย่างโอเคค่ะ 5555 อย่างไรก็ได้ ขอกลับไปนอนได้ไหมเพราะพรุ่งนี้....ตีห้าอีกแล้ว อ่า เวลาน่ากลัวกว่าทัวร์ 6-7-8 อีก จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:44:34

ความคิดเห็นที่ 28 พี่นุ่น อันยอง แล้วตามมาฮานะ หึหึ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:46:25

ความคิดเห็นที่ 29 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 11062011 ตอนที่หนึ่ง มะคืนได้นอนตีหนึ่ง ตื่นตีสามเป็นกิจวัตรแล้ว ตาลืมไม่ขึ้น จุงเราเลิกกันเถอะ หยุดทรมานฉันเสียที ไม่ไหวแล้ว ฮือออออ ตีสี่ครึ่ง.....เช้านี้ที่ mbc ปูหนังสือพิมพ์นั่งรอข้างถนนเป็นคนจรจัดเหมือนเคย สัปหงก รอเช็คชื่อ เช็คเสร็จ เดินข้ามสวนสาธารณะไปที่เบคซึงโจมารับโอฮานิกลับบ้าน หาที่นอน อากาศไม่หนาวเท่าวันที่ผ่านมา แต่มันก็ยังหาที่นอนดีๆไม่ได้ ทั้งที่ขาดการพักผ่อนอย่างแรงแต่ก็นอนไม่หลับ ชวนเนิร์สไปเดินสำรวจ มองไปมองมาเจอแมคโดนัลด์ ตาวาวววววว เนิร์ส เราได้ที่นอนแล้ว วิ่งไปปลุกอีก 4 สาว ไปนอนแมคกัน วันนี้เรามีที่นอนดีๆแล้วล่ะ หอบหิ้วกันขึ้นชั้นสอง กะนอนยาว ให้เจอก้อย เจอพี่แม้วและพี่โอ๋ ทักทายกันตามร่างกายจะรับรู้ สี่สาวนอนกันอย่างรวดเร็ว อิ่มเอมกะเด็กเนิร์สจูงกันไปหาของกินก่อน กินให้อิ่ม จะได้นอนหลับเนอะ ไปสั่งชุด Morning Breakfast 2 ชุด ได้ชุด 2 Becon set มาหนึ่งแทน ตรูอยากจะคลั่ง แทบจะทุบเคาท์เตอร์พัง ภาษาอังกฤษฉันแย่ หรือ สำเนียงเกาหลีมันดีเกินไป ห่ะ????? เบรคฟาสท์กลายเป็นเบคอน มิน่า เบรคดาวน์มันถึงกลายเป็น เบรือคึ ดาวดึ ได้ บ้าเอ๊ยยยยย!!! แล้วอย่ามานินทาฉันเป็นเกาหลี ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง แต่ท่าทางแกมันบ่งบอกเฟ้ย ของขึ้นอย่างแรง อาการนอนไม่พอ กินไม่อิ่ม เริ่มทำให้ปรี๊ดแตกได้ง่ายๆ สุดท้ายก็ได้มากิน...ไม่อร่อย แค่ไข่กวนเฉยๆยังไม่อร่อยเลย ตรูเหวี่ยงทำไม เฮ้อออ กินเสร็จมองหน้ากะเนิร์ส แล้วหลับ เป็นการหลับที่จริงจังมาก เพราะฝันด้วย 55555 สาวๆปลุกตอน 7 โมงนิดๆ งัวเงียขึ้นมาแล้วเดินตามๆกันไปเข้าแถวตอน 8 โมงเพื่อเช็คชื่ออีกครั้ง สมัยเรียนฉันยังไม่เช็คบ่อยขนาดนี้เลยนะยะ เช็คแล้ว ไปหาที่นั่งรอต่อ เฮ้ออออ แต่กระนั้นเลย เล็บสีเหลืองที่ภาคภูมิใจโดนคุณบลูมมาจับแล้วทักว่า สีแรงนะคะ เด็กเกาะป่ะเนี่ย หันขวับไปมองหน้า แล้วพลันนึกได้ อ๊ากกกกก สามีแข่งอยู่ ตรูทาเล็บผิดสีแล้วไง สีเขียวเพิ่งลบไปไม่ว่า แต่มาทาสีคู่แข่งได้ไง มองซ้ายมองขวาวิ่งแจ้นไปนั่งล้างเล็บอีก แงๆๆ ไม่นานมากเราก็ได้เข้าไปดูคุณคิมอัด งานนี้ครูเปิ้ลคาดโทษ ถ้าแกหลับต่อหน้าผู้ชายอีก อย่ามานับถือฉัน  มีอย่างที่ไหน มันเห็นเข้าจะเสียใจ อ่าๆ ขอโทษคร๊าบบ ผิดไปแล้ว อัดไปอย่างรวดเร็ว เฟี้ยววว จบ เที่ยงๆ ดาวบริวารหนีไปงานแฟนไซส์หมด เพราะต้องไปรายงานตัว แต่เรายังคงบ๊องแบ๊วต่อแถวเนียนๆ หวังใจจะได้เข้าไลฟ์ และเราก็ได้เข้า ฮี่ฮี่ๆๆๆ แม้จะเข้าแบบชนชั้นสอง แต่ก็ได้เข้า แม้เข้าแล้วจะได้ยืนหลังสุดของฮอลล์ เราก็ภูมิใจ เพราะแท่งไฟสีเขียวอุซุชินคลุมพื้นที่ด้านหลังไว้ทั้งหมด เราล้อมแกแล้ว ไอ้เสือจุง ฮี่ฮี่ วันนี้เจอคนใจดี สาวญี่ปุ่นใจดีอีกแล้ว ไม่รู้มาเชียร์ใคร แต่เค้ารู้ว่าเราเชียร์จุง พออิจุงออกมา เค้าก็ดึงแขนอิ่มเอมไปยืนด้านหน้าเค้าทันที แล้วบอกเอาเลย เต็มที่ เริ่ดค่ะ ทุกวันได้แต่มองดูจุงเงียบๆ ชื่นชมเงียบๆ ไม่กรี๊ด ได้แต่ยิ้มไม่ก็หลับ วันนี้แก้ตัวที่เอาแต่นอน จึงตั้งใจมาก เดี๋ยวจะร้องโค้ดเชียร์ด้วย ถึงเวลา นั่นๆ จัดเต็ม I, I, I love you .แต่ เอ๊ะ ทำไมเสียงไม่เข้าพวก งง หันไปถาม พี่เปิ้ลๆ โค้ดร้องไงอ่ะ ไม่เคยท่อง พี่เปิ้ลหัวเราะจนแทบสำลัก คุณนายเอ๊ยยยยยย แกใช้หัวใจร้องอย่างเดียว บอกรักกันกลางฮอลล์เลยเรอะ เพลงมันร้องว่า ไอเลิฟอิท มาไอเลิฟยูอะไรแถวนี้เล่า อ้าวววววววว หรอ ไม่รู้นิ  >///< จบเพลงไปแบบมึนๆ งานนี้เป็นงานที่ความทรงจำน้อยที่สุดแล้ว เพราะความทรงจำที่ลบไม่ได้ มันไปอยู่ตอนหกโมงเย็นกลางห้าง ชั้น 5 ทั้งหมดเลย..... จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:51:13

ความคิดเห็นที่ 30 แปะใหม่นะ ยานที่แล้วดิสแอพเพียร์ credit as tagged จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 09:52:58

ความคิดเห็นที่ 31 27 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 10062011 ^^ วันนี้เป็นโมเม้นท์ เบลอ ๆ เบลอว่ารักแถบ  แบบว่ารักอิจุงเลยนะค่ะน้องอิ่ม   55555.. อึดกันสุดๆ   สุดยอด!! มาค่ะสมแระที่เป็นคุณนายคิม  ^-^ จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:03:18

ความคิดเห็นที่ 32 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 11062011 ตอนที่สอง “ไม่มีความบังเอิญในความรัก” - - ฉันเชื่ออย่างนั้นเสมอมา - -  แล้วการที่เราเดินมาเจอกันกลางห้างคืออะไรคิมฮยอนจุง??? จบงานมิวคอร์ อิจุงก็โชว์ความ 4D ให้ประจักษ์ตา ผู้ชายลงเวทีไม่ถูก วิ่งหันซ้ายหันขวาไม่รู้จะลงทางไหน ฮากระจายยย แต่เราออกไม่ได้ เราต้องอยู่จนจบงานถึงจะไปได้ ออกมาก็วิ่งป่าราบ หาแท็กซี่กัน 3 คนคัน ซิ่งยาวไปงานแฟนไซส์ต่อ รถก็ไม่รู้จะติดไปไหนเนอะ ติดจนเพลีย ติดจนง่วง ถึง I-Park Mall ตอน 6 โมงตรงแหน่ว ลุงคนขับใจดี บอกทางตลอด เดินไปตรงนี้นะๆ เดินเข้าไป จ๊ากกกกก นี่มันสถานีรถไฟ KTX ชัดๆ ลุงให้หนูมาทำอะไรที่นี่ เหลือบตามองซ้ายขวา ทำไง ที่ไหนอ่ะ ก่อนเข้ามาก็เห็นนะว่าเหนือตึกมันเขียนว่า I-Park ถูกแล้ว แต่ทำไมอ่ะ เดินงกๆเงิ่นๆ หลงไป ตุ่นก็บอก พี่อิ่มๆ มาทางนี้ หันไป อ้อ มันเชื่อมกัน ป๊าดดดด ห้างที่นี่ เชื่อมกับสถานีรถไฟวุ้ย แปลกได้อีก มาเกาหลีครั้งนี้ ได้ตื่นตาตื่นใจจนได้ก็ตอนนี้แหละหนอ เดินเข้าไปในห้าง เหมือนทะลุมิติมาโผล่พันทิพธุ์ เอ๊ะ กลับมาไทยได้ไง ซ้ายขวาหน้าหลังมีแต่อุปกรณ์คอมและคอม งงหนัก ไปทางไหนอ่า งง สามสาวอิ่มเอม พี่มน และตุ่น เดินงงๆ วนในห้าง “พี่มนๆ เจ้บอกว่างานจัด west wing ต้องหาก่อน ไปทางไหน” พี่มนพยักหน้ารับ เราขึ้นบันไดเลื่อนไปหนึ่งชั้น พี่มนก็เรียก "อิ่มๆทางนี้ค่ะ" อ้อมเสาไปปุ๊บ สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ไบดันเดร ไบดันเดร มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้แน่ๆ บอกตัวเองซ้ำๆว่ามันเป็นไปไม่ได้ เรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้นเลย ขยับตัวเดินก้าวไปต่อไม่ได้ แต่คนที่กำลังเดินก้าวเข้ามาหาอย่างชิลๆนั่น คือ คนที่ฉันเพิ่งตะโกนบอกรักผ่านโค้ดเชียร์กลางฮอลล์ mbc เมื่อกี้นี่นา หน้าแบบนี้ ผมแบบนี้ สันจมูกแบบนี้ ปากห้อยๆขยับแย้มยิ้มแบบนี้ กำลังเดินตรงเข้ามา เทออย่าคิดว่าแว่นกันแดดจะปิดบังตัวตนของเทอได้ เพราะทุกวันฉันเห็นเทอกับแว่นเสมอ แล้วใกล้แบบนี้ใครจะไปจำสุดที่รักตัวเองผิดวะอิจุ๊งงงงงงงงงงงงงงงง พี่มนหันมาถามเมื่อเห็นเราชะงักตัว “เป็นไรคะอิ่ม” มือคว้าชายเสื้อพี่มนกำแน่น สายตามองตรง ปากพึมพำ “อิจุง” พี่มนหันกลับไปแล้วหยุดชะงักพอกัน หัวใจสงบมากตอนเทอเดินผ่าน แต่อิ่มเอมก็พลาด พลาดอีกแล้ว ทำไมไม่เรียกชื่อ ทำไมไม่ทักทาย ทำไมถึงพูดออกไปว่า ....”โอ๊ะโมะ” แอ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก บ้าจริงๆ สิ่งที่ได้กลับมาคือ สายตาเหลือบมองผ่านแว่น คงไม่เข้าใจ สาวสวยนางนี้มายืนทำอะไร วะฮิ้ววววววว เพราะอย่างนั้นจุงจึงเดินผ่านไปขึ้นบันไดเลื่อน สติกลับเข้าร่างอย่างเร็ว “พี่มน ตามค่ะ” ใครไม่ตามก็ไม่รู้จะพูดว่าไงแล้ว หันไปหา “ตุ่นๆ อยู่ไหน ตาม” ตุ่นตอบมา ไปก่อนเลยพี่ ไปเลย เออ น้องคงตื่นเต้น ไป ตามก่อน เดี๋ยวว่ากัน วิ่งตามไปยืนบันไดเลื่อนเดียวกับจุง แหงนหน้ามองคนยิ้มหวานตรงหน้า พระเจ้า เรื่องแบบนี้มันเกินหัวใจฉันรับไหวแล้วนะ คว้าโทรศัพท์จะถ่ายรูป มือใหญ่ๆของพี่การ์ดก็มาแตะอย่างสุภาพ หันไปมอง พี่การ์ดทำมือไขว้กันเป็นกากบาท แปลได้ว่าไม่ให้ถ่าย ได้ค่ะ เก็บๆ ตามไปเงียบๆ จุงก็หยุดที่ร้านหนึ่ง ซึ่งเป็นโซนขายโทรศัพท์มือถือ ไม่รู้ว่าซื้ออะไร “พี่มน หนูอยากเห็นหน้า อยู่ตรงนี้ไม่เห็นอ่ะ” “งั้นอ้อมไปด้านโน้นกันไหมคะ ไปยืนห่างๆหน่อย จุงคงไม่ว่า” สองสาววิ่งแอบๆอ้อมไปยั่งด้านหน้าของผู้ชาย ห่างออกมาสัก 20 เมตรได้ พอมายืนฝั่งตรงข้าม เห็นหน้าถนัดตา อิ่มเอมก็ได้แต่ยืนทอดสายตามอง เฮ้ออออ ปากห้อยจริงๆเลยอ่ะ เวลาพูดจาอะไรแต่ละที ไม่ได้ยินเสียง แต่แค่เห็นปากขยับๆ ใจก็ละลายแล้ว ระหว่างนั้น เจ้าตัวคงเริ่มรู้สึกตัวว่าโดนจ้องมอง อิจุงเงยหน้ามองมาทางเราเป็นระยะ มองนิ่งๆแล้วก้มหน้าอมยิ้ม แหง่ะ อย่าทำงี้ดิ มันน่ารักเกินไปอ่ะ ไม่ไหวแล้ว ทำไงดี หัวใจจะเต้นรัว หรือจะหยุดเต้นไปเลยดีอ่ะ ตัดสินใจไม่ถูก หยิบโทรศัพท์ขึ้นปุ๊บ พี่การ์ดบึ๊กก็ วอ. เรียกพี่การ์ดมั่มมาประกบเราทันที อ๊ายยย ไม่ได้จะถ่าย แค่จะโทรหาเพื่อน ได้แต่มองพี่บึ๊ก ส่งนิ้วก้อยให้ว่า สัญญา ไม่ถ่ายจริงๆ อย่าดุเค้าน๊า พี่บึ๊กทำท่าโอเค แล้วหันไป แต่พี่มั่มประกบไม่ห่าง ฮือออ แล้วจุงก็รูดการ์ด ปรื๊ดดดดด ว้าย หน้าตาก็ดี ไม่มีเงิน(สด) 555 เสร็จสรรพ ได้กล่องเหมือนดีวีดีลงถุง อิจุงหันหลัง ลงหรือขึ้นบันไดเลื่อนไม่รู้ จำไม่ได้ รู้แต่ ตาม!! ตามไปยืนบันไดเลื่อนกะเทอ พอเทอเผลอฉันก็เนียนกะการ์ด “พี่คะๆงานจัดตรงไหน หนูไม่รู้สถานที่ หนูเลยเดินตามจุงแทนอ่ะค่ะ ยังไงเขาก็ไปงานเนอะ” พี่มั่มได้แต่ยิ้มขำ เออ กะเหรี่ยงไทย เนียนไปซะงั้น แต่พี่การ์ดก็ใจดี ตอบให้ เราก็ อ๋อๆ ค่ะ ขอบคุณ แต่ไม่ไปไหน 555 คราวนี้จุงหยุดที่ร้านคอมพิวเตอร์......เอ่อ ไปแอบยืนดูตามเคย มองซ้ายมองขวาพี่การ์ดเผลอ เราก็หยิบโทรศัพท์กดไปเบอร์แรก ปลายสายรับ “พี่เปิ้ล?? หรือกุ้งไม่รู้อ่ะ อยู่ไหนแล้ว อิ่มเอมเจออิจุงเดินช้อปปิ้งอยู่” “ที่ไหน” ปลายสายถามตื่นเต้นมาก “ไม่รู้ ไม่เคยมาห้างนี้ ตอบไม่ได้” สามสาวบอกว่าจะเร่งรุดมา ก่อนวางไป กดโทรศัพท์อีกรอบ ปลายสายรับ เรากรอกเสียง “นั่นใคร” ปลายสายเงียบไปแวบหนึ่ง คงงง แกโทรหาใครล่ะ (สติหายแล้วตอนนั้น เบอร์ใครไม่รู้ กดหมด 555) “ก้อยเอง อิ่มเอมมีไร เป็นไรป่าว เสียงแปลกๆ ไม่สบายป่าว” “ป่าววววว ก้อย เราเจออิจุงอ่ะ” ก้อยเงียบไปหนึ่งแวบ ไม่รู้ประมวลสติ หรือสงสัยในตัวเรา เพราะก้อยบอกว่า เสียงดิฉันไม่มีความตื่นเต้นอย่างที่ควรจะเป็นแต่มันดูเหมือนคนกำลังจะตายมากกว่า “อยู่ที่ไหน” “ไม่รู้อ่ะ ไม่เคยมาที่นี่ แต่มีคอมเยอะๆ” ก้อยคงคิดว่าส่งให้มันคุยกะผู้เชี่ยวชาญเถอะ เจ้เลยมาแทน “ฮัลโหล อิ่มเอม อิจุงอยู่ไหน” “ไม่รู้เจ้ หนูไม่รู้จักที่นี่อ่ะ” “ชั้นไหน” “ชั้น 5” “แถวนั้นมีอะไร ข้างหน้าข้างหลังมีอะไร” “แถวนี้มีคอม มีอิเลคทรอนิกส์เยอะๆ ข้างหน้าข้างหลังมีแต่พี่การ์ด” ----- เจ้อึ้งไปกะคำตอบ ------ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:06:33

ความคิดเห็นที่ 33 เด็วมาอ่านต่อนะค่ะน้องอิ่ม   คุณบอสเข้าแระไปทำหน้าที่ลูกน้องที่ดีเอาหน้าก่อน  คริคริ ++ น้องอร ยาวปายยยยย ยาวปาย  เด็วพี่ตามมาเก็บ & กรี๊สสสสสส เบาๆ นะค่ะ จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:06:46

ความคิดเห็นที่ 34 แปะไปนะ เค้าออกไปตัดผมก่อน หวังว่ากลับมาอีกที ยานจะไม่หายไปแบบเมื่อวานนะ 555555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:07:51

ความคิดเห็นที่ 35 หวังว่าจะไม่ทำยานพังเหมือนกัน ขี้เกียจแปะใหม่ อ๊ายยยยย หนุ่มหน้าใส ปากห้อย มันน่านักๆๆๆๆ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:15:52

ความคิดเห็นที่ 36 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 11062011 ตอนที่สาม ไม่นานนัก สาวๆ hyuniversal0606 ก็เดินกันมาทีละนิดๆ กระจายตัวอยู่ตามจุดต่างๆ สายตามุ่งไปที่เดียวเท่านั้น อันว่าสถานที่แห่งนี้เนี่ย มันเป็นย่านไม่ค่อยมีคนเดินเอาซะเลย มีแต่ร้านทีวี คอม อารมณ์เหมือนพาวเวอร์บายบ้านเรามากๆ เพราะงั้นพออิจุงเดินแล้วมีพวกเราวิ่งตามดุ๊กดิ๊กๆเป็นขบวน มันเลยค่อนข้างสะดุดตา จากไม่มีใครรู้ คนเลยเริ่มๆ อ่ะๆนั่น คิมฮยอนจุง นั่น SS501 นี่นา แต่จุงก็ยังคงเดินไปนั่นมานี่ให้พวกเราเดินตามไม่เลิก เป็นการตามแบบสงบมากกกกกกก พอจุงเดินไปเราเดินตาม พอจุงเดินย้อน เราถอย เรียกว่ารักษาระยะห่างกันสุดฤทธิ์ ตามสนธิสัญญาอุซุชิน ตามอย่างเดียวเนอะ ตามเงียบๆ ไม่ยุ่งกะเค้า อิ่มเอมตอนนี้เริ่มขำ สุขใดจะเท่า สาวๆของเราเดินช้อปปิ้งกับกัปตัน มันเป็นภาพน่ารักๆ มุมน่ารักๆ ที่ไม่คิดว่าจะมี คิมฮยอนจุงเดินช้อปปิ้ง มีสาวๆทั้งหมดของเราวิ่งตามไปมา น่าเอ็นดู๊ เดินไปขำไป ชอบความรู้สึกนี้จัง ความรู้สึกที่ว่าเราได้ทำอะไรร่วมกันทั้งหมด กับ ผู้ชายคนนี้ มันน่ารักดี (ยิ้มยิ้มยิ้ม) จุงเดินไปดูเต๊นท์ แว๊กกก ฉันไม่ชอบเข้าป่านะเทอ จุงเดินไปดูพัดลม แว๊กกก ลูกของเรายังเล็ก โดนลมมากไม่ดีนะเทอ เดินไป เพ้อไป ขำไป สนุกจัง นานระยะหนึ่งจวนได้เวลางานแฟนไซน์ข้างบน จุงก็ถอยกลับเข้าทางออกฉุกเฉิน เตรียมไปขึ้นงาน เราก็หยุดเท้าตัวเองห่างมา 100 เมตรปล่อยไป พี่การ์ด สไตลิสท์ ผู้จัดการเดินตามเข้าไปหมด มีพี่การ์ดหล่อรั้งท้ายด้านนอก พอประตูด้านนอกปิดลง พี่การ์ดหล่อหันกลับมา ก็ให้อึ้งกับการโค้งกันอย่างพร้อมเพรียงของสาวยานทั้งหมด “คัมซาฮัมนีดะ” เรายิ้มแย้ม ขอบคุณพี่เค้าที่ให้เราได้เดินตามคิมฮยอนจุงไปมา โดยไม่ว่า ไม่กัน และสุภาพใส่เรามากๆ พี่การ์ดยิ้มขำๆ โค้งกลับเราเหมือนกัน ขอบคุณที่ไม่วุ่นวาย ไม่ทำให้งานเค้ายากขึ้น แยกย้ายกันไปงานอย่างสุขใจ แต่....เด็กเนิร์สเดินไปร้องไห้ไป โดนแซวไม่เลิกรา ร้องทำไม 5555 น้องเนิร์สดีใจมากที่การมาเกาหลีครั้งแรก ก็ได้ก็โดนขนาดนี้ ผู้ชายเดินผ่าน ห่างแค่มือเอื้อม แต่เนิร์สทำได้แค่ยกมือทักทาย พูดไม่ออก น้ำตาไหลพรากๆ 5555 เดินกระเซ้าเหย้าแหย่ขึ้นงานกันไป สาวๆเข้าคอกไปรอขึ้นสบตาผู้ชาย สาวๆนอกคอกอย่างเราก็หาเก้าอี้มานั่งติดขอบงาน มาก็ช้า หลงทาง แถมยังไปเดินช้อปอีก ก็น่าแปลกที่เรายังคงได้นั่งแถวหน้าอยู่ดี อะไรจะโชคดี อิอิ นั่งฟังเพลงเม้าท์มอยได้ชั่วครู่ งานก็เริ่ม อิจุงเดินขึ้นเวทีท่ามกลางเสียงเป่าปากวี้ดวิ้ววววว (เป็นจิ๊กโก๋ แซวผู้ชายให้อาย 555) ขึ้นมาทักทาย “ดีฮับ อิจุงฮับ ต่อนี้ จะเซ็นล่ะฮับ” แล้วก็ไปนั่งจุ้มปุ๊กอยู่ที่โต๊ะ คว้าปากกามาทะมัดทะแมง คิวไม่นาน ไม่น่าถึง 20 คนแรก ดาวบริวารก็ต่อแถวเตรียมขึ้นไปสานสบตากับผู้ชาย แต่บังเอิญ(อีกแล้ว)หรือตั้งใจ(มองมา)ก็สุดจะคาดเดา เมื่ออยู่ๆอิผู้ชายรูปหล่อก็มองตรงเป๋งมาที่สาวนอกคอกอย่างพวกเรา ป้าย henecia thailand ที่วางบนตักแทบร่วง ลมหายใจสะดุดกันไปเป็นแทบ สาวเนิร์สหญิงตุ่นที่ส่องกล้องเตรียมเก็บภาพผู้ชายถึงขั้นมือไม้สั่น เมื่อมองผ่านเลนส์แล้วพบว่ากำลังสบตากับผู้ชาย (สรุปอิจุงตาเหล่เพราะอิ่มเอมก็ว่ามันมอง เนิร์สก็ว่า ตุ่นก็ว่า พี่เปิ้ลก็ว่า สรุปอิจุงมองใครแน่ 555) มองไม่พอ ยิ้มหวานเจี๊ยบบบบบบบบบบ ส่งมาให้ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก นั่งแดดิ้นกันไป ผู้ชายส่งยิ้มมา ผู้ชายส่งยิ้มมา ส่งให้ใครไม่รู้ ฉันเอา ฉันนับว่าของฉัน ชาวบ้านร้านตลาดหันตามรอยยิ้มผู้ชาย ว่าอิจุงมันยิ้มให้ใคร แต่สาวไทยนอกคอกอย่างเรา แดดิ้นไปแล้วเรียบร้อย อะไรเนี่ยยยยพ่อคุณ ยิ้มให้ฉันจ้า อิหนุ่มเกาหลีหน้ามน ยิ้มให้สาวไทยหน้าบ้านๆอย่างพวกฉันแหละจ้า หุหุ สงบใจกันได้เมื่อผู้ชายหันกลับไป เฮ้อออ วันนี้หัวใจจะวายกันกี่หนหนอ เราก็นั่งดูผู้ชายไปเรื่อยๆชิลๆ 2 ชั่วโมงน่าจะได้ ปล่อยผู้ชายเซ็นไป เราก็นั่งยิ้มไป เพลง 6 เพลงเปิดวนไปล้านแปดรอบจนจะร้องตามได้ คุณผู้ชายเซ็นไปท่ามกลางฟ้าร้องฮึ่มๆ แมลงบินเฉียดไปเฉียดมาน่ากลัว พี่การ์ดพยายามจับให้ได้ทุกตัว คว้าเข้าปาก เอ๊ย ไม่ใช่ คว้าไปทิ้ง เรียกว่าขืนปล่อยแมลงรบกวน งานแฟนไซส์จะจบได้ทันที คนหลังๆผู้ชายจึงเซ็นอย่างรวดเร็วมากกกกกก เซ็นปุ๊บ จับมือปั๊บ ไล่ลงเวทีไป ตรูรีบ ตรูกลัว 5555 อิจุงคว้าไมค์หลังเซ็นสแตนดี้เสร็จ “วันนี้งานจบแล้วครับ ขอบคุณที่มาร่วมงาน อยากให้ชอบเพลงผมเยอะๆ ผมตั้งใจทำงานมาก กลับบ้านอย่างปลอดภัยทุกคนนะครับ” พูดเสร็จแว่บหายเข้าไปหลังเวทีโลด เราก็ยังอยู่ในอารมณ์รื่นเริงบันเทิงใจ ค่อยๆขยับขยายเคลียร์พื้นทีแล้วไป......ต่อแถว SBS ต่อ กรี๊ดดดด!!! เวลาหฤโหดยังไม่หมดไป!!! เรามาถึง SBS ลงชื่อได้เรียบร้อยก็เดินข้ามไปห้างโฮมพลัส เพื่อไปนั่งฆ่าเวลา รอเช็คชื่อตอนเที่ยงคืน ที่นี้เอง ครูเปิ้ลของเราก็เจ็บป่วยขึ้น เรียกว่าทรุดกันไป สาเหตุเราสงวนไม่พูดถึง แต่ที่แน่ๆ พี่เปิ้ลเดินแทบไม่ไหว ใจจะขาด พยุงกันไป ตายไม่ว่า หน้าผู้ชายต้องได้เห็น 555 จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:20:33

ความคิดเห็นที่ 37 เอาไปอีกหนึ่งก่อนออกจากบ้าน ^^ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:21:03

ความคิดเห็นที่ 38 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 12062011 ตอนที่หนึ่ง เหมือนเคยค่ะ เรานอนตีหนึ่งตื่นตีสามเป็นเรื่องปกติ มันเหนื่อยแต่เราก็ทำทุกวัน เพราะเราอยากเห็นหน้าจุง อยากเจอจุง แต่ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของเรา ความเศร้าเริ่มเข้าครอบงำอย่างประเมินค่าไม่ได้ กระเป่าที่เก็บเสร็จแล้ว ดูหงอยเหงากว่าปกติ ไฟสว่างตอนตีสามเสียงพี่เปิ้ลเรียกจากชั้นล่าง “อิ่มเอม ตื่น” ลืมตาทันควัน หันไปปลุกกุ้ง เพราะกุ้งบอกจะอาบน้ำ “กุ้ง ตื่นๆ” กุ้งได้แต่อืออ่า ไม่ยอมลุก “แก ตื่นได้แล้ว” “อืมมมม” “ไอ้กุ้ง ลุกเด๋วนี้นะ วันนี้สุดท้ายแล้วนะแก ถ้าไม่ลุก แกไม่ได้เห็นหน้ามันแล้วนะ” จบประกาศิต กุ้งก็เด้งมานั่งทันที... เด้งมานั่งจริงๆ นั่งหลับตาต่อ โผเข้าไปเขย่าๆ “แก ไปอาบน้ำซิ” ผลักไสกุ้งลงไปได้ อิ่มเอมก็เปลี่ยนเสื้อผ้า อาบทิ้งไว้แล้วมะคืน เปลี่ยนเสร็จ เก็บข้าวของมายัดกระเป๋ารอบสุดท้าย เพราะต้องกลับเป็นคนแรก เดี๋ยวไม่มีเวลาเก็บอีก เดินลงมาจากชั้นสอง งงมาก น้องตุ่นยังนั่งหน้าง่วง เนิร์สยังไม่อาบน้ำ มองนาฬิกา ตีสามสี่สิบ อีก 20 นาทีต้องออกจากบ้าน ทำไมยังเหลืออีกสองคนไม่เสร็จ กุ้งหลับในห้องน้ำ!!! นานกว่าครึ่งชั่วโมงได้ พระเจ้า ไอ้บ้า พี่มนเคาะประตูเรียก กุ้ง ออกมา เคาะอยู่นาน กว่าชีจะออกจากห้องน้ำ พร้อมประโยคเด็ด “อาบยังไม่เสร็จเลยอ่ะ” อยากจะบีบคอจริงๆ ขำก็ขำ แต่หัวเราะไม่ออก วินาทีนั้นมันกลัวโดนตัดสิทธิ์ยกแก๊งค์ อีกสองนางทำเวลายิ่งกว่าอะไร ตีสี่ครึ่งเราก็ยืนตาปรอย ปิดแหล่ไม่ปิดแหล่อยู่หน้า SBS เตรียมรออัดรายการอินคิกาโย มาเช็คชื่อรอบแรกตอนตีห้าเสร็จ เราก็เดินหาที่นอน จะเป็นการนอนริมถนน ตามมุมตึก นอนกะพื้นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆเหรอ มันเศร้าลึกๆยังไงไม่รู้ พรุ่งนี้จะไม่ได้ตื่นตีสามแล้วเหรอ พรุ่งนี้จะไม่มีใครมาเขียนเลขบนข้อมือให้แล้วเหรอ พรุ่งนี้ ตื่นมา ฉันจะไม่มีเทอแล้วเหรอ......... เราเดินเข้าไปตึกเงียบๆตึกหนึ่ง หามุมสงบๆแล้วทรุดลงนั่งกับพื้น ตุ่น พี่มน และกุ้งหลับอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะกุ้ง ชะๆ พี่เปิ้ลผู้ซึ่งป่วยอยู่ นอนไม่หลับ แต่อ่อนเพลีย อิ่มเอมเดินไปซื้อโจ๊กมาให้ โจ๊กคัพเกาหลี หน้าตาพิลึก เอาไปเวฟอย่างทุลักทุเล แล้วประคองมาให้ครูเปิ้ล คุณนายคิมกะเด็กเนิร์สแบ่งคิมบับกันกิน เงินยังไม่หมด แต่เรากินรองท้อง กินเพราะต้องกิน แต่เราเบื่อคิมบับเต็มทนแล้ว ได้มาหนึ่งแถวก็นั่งกินกันแบบเซ็งๆ แล้วพยายามข่มตานอน ราวๆเจ็ดแปดโมงเราก็ย้ายออกมานั่งรวมกะดาวบริวารด้านนอก อากาศวันนี้ไม่หนาวทรมานเหมือนทุกวัน แต่บรรยากาศหดหู่ พี่มนเป็นร็อกเกอร์สาวไปแล้ว สภาพแวดล้อมบีบบังคับให้พี่มนต้องวัยรุ่นตัวแม่ หรือหัวใจพี่สั่งมาไม่รู้ กุ้ง ที่แพนิคตลอดเวลา มาอยู่เกาหลี ก็ช่างจำนรรจา สรรหาศัพท์ยากๆมาพูดตลอด แถมพูดผิดอีกต่างหาก ฟังทีไรก็ขำกลิ้ง เวลาอารมณ์ดีๆ ชีก็แต่งเพลงใหม่ขึ้นมา เหมือนสติลอยไปแล้ว 555 เนิร์สก็กลายเป็นเด็กเจ้าน้ำตา เห็นหน้าอิจุงไม่ได้ ร้องไห้ทุกการกระทำของมัน หนูตุ่น มาทริปนี้หัวเราะน้อยลง แต่นอนมากขึ้น และที่สำคัญ ตาไม่มองจุง มองแต่การ์ดพี่บึ๊ก!! พี่เปิ้ล ยังคงความเป็นตัวของตัวเองอย่างสูง พร้อมท่องโค้ดเชียร์และชูป้าย แม้จะป่วยกาย แต่ใจนางพร้อมเสมอ ส่วนอิ่มเอมก็ยังเป็นอิ่มเอมที่มึนและมึน และหื่นตลอดเวลา เห็นอิจุงไม่ได้ หัวเราะคิกคักแบบมีอะไรเสมอ ไปครั้งนี้มีแต่คนเรียกคุณนายและเมีย(จุง)ตลอด จนเริ่มอายตัวเอง 5555 เล่นเองไม่เขิน แต่เวลามีคนมาเรียกมันเขินเหมือนโดนประณาม คริคริ แต่ที่เพิ่มมาอีกอย่างคือ เป็นคนเห็นปลั๊กไม่ได้ ต้องเร่เข้าไปชาร์จแบต จะเข้าร้านไหนที ต้องชะแง้ดูก่อนว่ามีปลั๊กไหม 5555 ได้เวลาเข้าข้างใน วันนี้ 6 สาวได้เข้าคอก เพราะมาเป็น 50 คนแรก แต่เราก็เป็นคนที่เกือบ 50 นั่นแหละ ไปยืนแถวหลังสุด สาวไทย 3 คน อิ่มเอม พี่เปิ้ล และกุ้ง มีความสูงให้ใช้แบบจำกัด เราได้แต่ยืนถอนใจ จะไปเห็นไรฟะ สาวๆเกาหลี จีน ญี่ปุ่น ตัวสูง พกรองเท้าสูงๆมาด้วย เรามองไม่เห็น เฮ้ออออออ กำลังทำหน้าน้อยใจชะตา พี่การ์ดหน้ามนผูกไทชมพูก็กวักมือเรียก หืมมมม?? เขาพยายามดึงที่กั้นให้กว้างขึ้น ให้เราตัวเล็กๆได้กระเถิบใกล้เข้าไปอีกนิด อิ่มเอมก็มุดๆ เข้าไป โผล่.....หน้าเวที เจี๊ยก!!! มาหน้าเวทีงี้ อิจุงเด้งทีก็กระแทกตาพอดีซิคะ ว้ายยยยยย บ้าจริง อีกสองสาวอาศัยตัวเล็ก ตามมาทันที กลายเป็นว่าเราได้อยู่ตรงหน้าจนได้ หุหุ Good bye stage ของเรา มากันหน้าเวทีเลย โชคดีจัง หันไปซ้ายมือ สาวเกาหลีใจดี ยิ้มให้ ทุกคนตรงนั้นพยายามขยับขยายให้เรายืน ใจดีจังเลย ขอบคุณนะคะ สืบทราบทีหลัง ข้างหน้านี่ คุณสมบูรณ์ทั้งหมดเลย มิน่า ใจดีกะเรา อิจุงพูดไรก็แปลให้ตลอด หัวเราะกันคิกคิกเสมอ ขอบคุณจริงๆนะคะ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:25:27

ความคิดเห็นที่ 39 ไดอารี่อิ่มเอม : Break it Down, my KHJ # 12062011 ตอนที่สอง พออิจุงออกมา คนก็กรี๊ดดดดดดดดดดดด พออิจุงกระแอมคนก็กรี๊ดดดดดดดดดดดด ยืนเป็นแกะดำอยู่คนเดียว ไม่เข้าใจกรี๊ดไรนักหนา ก็แค่มันเดินออกมา แค่มันขยับตัว รักเราหมดแล้วหรือไรนะจุง ทำไมฉันไม่เห็นกรี๊ดเทอเหมือนใคร จะเมื่อไรก็ได้แต่มองเทอแล้วอมยิ้มเงียบๆคนเดียวทุกทีไป ทำไมกรี๊ดไม่ออก แต่ที่แน่ๆวันนี้ น้ำตากำลังจะไหลมากกว่า เพลง break down ดังขึ้น คนตรงหน้าแย้มยิ้ม เต้นไลน์สวยเหมือนทุกวันที่เป็นมา ฉันอยู่ที่นี่จนทุกวินาทีมีแต่เทอ เมื่อสำนึกได้ว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงจะไม่มีเทอ การยืนดูตรงนี้มันปวดใจยิ่งนัก ขณะที่ทุกคนเฮฮา ส่งเสียงโค้ดเชียร์อย่างสนุกสนานไปกับคิมฮยอนจุง หัวใจอิ่มเอมร่ำไห้แล้ว คนบนเวทีตรงหน้าพร่าเลือน ทั้งที่วันนี้เวทีแสนใกล้ เทออยู่แค่ตรงนี้เอง แต่ฉันจะมองเทอไม่เห็นแล้ว ยืนอย่างสงบ พยายามมองหน้าจุงให้ชัดที่สุด แต่หัวใจร้องไห้ จุงซ้อมเพียงสองรอบก็ลง ทีมงานให้จุงพูดทักทายแฟนคลับก่อนลงเวที เสียงหอบๆเหนื่อยๆ แววตาใต้แว่น ฉันยังจำมันได้อยู่เลย พอจุงลงเวที ทีมงานก็ให้สาวๆที่นั่งออกไปก่อน แต่ 50 คนแรกอย่างเราให้อยู่รอก่อน เพื่อเชียร์วง......อะไรไม่รู้ต่อ ไม่จำ พี่การ์ดไทชมพูพยายามสื่อสารกับอิ่มเอมด้วยภาษาอังกฤษวันละคำ มาเป็นคำๆ โอเคค่า ใจดีจริงๆเลยอ่ะ แต่เราก็ไม่ได้อยู่นานเท่าไร ออกมากินข้าวมื้อสุดท้ายด้วยกัน กับเจ้ พี่เป้ย ฝน พี่เก๋ ก้อย พี่มา พี่แก้ว พี่โอ๋ พี่แม้ว ดิว ตุ่น พี่มน พี่เปิ้ล เนิร์ส กุ้ง กินแบบหดหู่ ไม่อร่อย กินอะไรไม่อร่อยแล้ว น้ำตาจะไหล ขอตัวกลับบ้าน ต้องไปเก็บกระเป๋าจริงๆจัง ร่ำลาออกมา เจอกันเมืองไทยนะ .................................................. ต่อจากนี้ไม่มีเรื่องเล่า เป็นแต่เรื่องเศร้าๆที่เขียนไม่ออก และไม่อยากบอกใคร ความเศร้ามันยังอยู่จนถึงทุกวันนี้ ฟังเพลง break down ไม่ได้เลย มันบีบหัวใจ ทริปนี้ได้อะไรมาเยอะ และเสียน้ำตาไปเยอะเช่นกัน หัวใจที่ฝากไว้กับผู้ชายคนหนึ่ง ไม่เคยคิดจะเอาคืน แต่ยิ่งนานวัน มันก็ยิ่งแย่ลง you took my heart and killed it joong ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณเสมอที่เทอทำให้ฉันรัก ฉันไม่เสียใจกับการเดินทางครั้งนี้แม้แต่นิดเดียว เพราะเทอ เพียงเทอคนเดียว ฉันมีความสุขที่ได้ทำมันลงไป ฉันได้เดินทาง ได้มีประสบการณ์ใหม่ๆเพียบเลย ได้รู้ว่ามิตรภาพมันมาพร้อมกับการเดินทางทุกครั้ง ขอบคุณสาวๆอีก 15 คนที่อยู่ด้วยกัน การได้เดินช้อปปิ้งกับพวกคุณและคิมฮยอนจุงเป็นความทรงจำที่มีค่ามากที่สุดในทริปนี้ มากยิ่งกว่าได้สบตากับจุง มากยิ่งกว่าได้เดินมาเจอจุงกลางห้าง การอยู่ด้วยกันของสาวยานและกัปตันคิม มันมีความหมายกับหัวใจอิ่มเอมยิ่งกว่าสิ่งใด การเดินทางครั้งใหม่ของเรา มันจะเริ่มขึ้นอีกไม่ช้าก็เร็ว ไว้เจอกันใหม่นะคะ จบห้วนๆ ก่อนน้ำตาจะไหล ฮือออออๆๆๆๆ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:31:05

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะทุกคนรอบยาน  รายงานตัวค่ะ  พี่พันอาการดีขึ้นแล้วเช้าไม่ได้มาสองวัน แม่อิ่มมาเขียนนิราศแล้ว  ตามอ่านก่อน อยากอ่านนิราศคนที่ไปเดินช็อปปิ้งกั้บท่านเทพนะเล่าคร่าวๆๆ ก็ได้อยากอ่าน  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : aehri เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:43:13

ความคิดเห็นที่ 41 อันยองค่ะพี่เอ๋ฝน นั่งดูรูปอิจุงไปงานแฟนไซน์ครั้งที่สองแล้วฮา เสื้อน่ารัก แต่กางเกงเนี่ย ตกม้าตาย ผู้ชายฉันยังไม่เพอร์เฟกต์ กร๊ากกกกก จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:54:16

ความคิดเห็นที่ 42 อันยองค่ะพี่เอ๋ฝน ระหว่างรอ เอาหลอดมาให้พี่อิ่ม 5555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:04:20

ความคิดเห็นที่ 43 ช้านนนนนนน อยาก เป็น หลอดดดดดด ช้านนนน อยากเป็นทุกอย่างของเทอ คิมฮยอนจุงงงงง อร....กุงเกงอิจุงน่าเกลียด 5555 จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:21:47

ความคิดเห็นที่ 44 หัวหูเปียกหมด น่ารัก 5555 credit as tagged จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:34:13

ความคิดเห็นที่ 45 อยากดูรายการนี้แล้ว ไปออกกะยองแซง ต้องแฮ่นมากๆแน่เลย 555 credit as tagged จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:36:49

ความคิดเห็นที่ 46 น่ารักอ่ะ credit as tagged จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:37:48

ความคิดเห็นที่ 47 ยานลําที่แล้วเข้าได้แล้วหรอ ทําไมดูผ่านแอฟพันทิปได้ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:38:41

ความคิดเห็นที่ 48 เข้าได้แล้วอร พี่ฝนแจ้งซ่อมไป เค้าคงซ่อมให้แล้ว เลยได้เห็นว่าคูเปิ้ลมาเผาไว้เป็นเม้นท์สุดท้าย อ๊ายยยยยยยยยย จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:59:02

ความคิดเห็นที่ 49 credit as tagged จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:18:32

ความคิดเห็นที่ 50 555  ขอบใจแม่อิ่มนะเอามาแปะใหม่ไม่ต้องไปควานหาอ่านรวดเดียวเลย แม่อิ่มเสื้อ  ท่านเทพน่ารัก  แต่กางเกงไม่ผ่านเหมือนแม่อิ่มบอก ที่หลังก่อนออกจากบ้านแม่อิ่มเช็คหน่อยนะสามีจะได้ดูดีตลอดๆๆ ต้อนรับทั้งสองสาวกลับบ้านค่ะ  ตอนนี้ทั้งยานก็กลับมาหมดแล้วซินะ คิดถึงอาหารไทยไหมค่ะไปหลายวัน จากคุณ : aehri เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:35:13

ความคิดเห็นที่ 51 5555 ไอ้ตอนออกงานนี้ อิ่มเอมกลับมาทำงานหาเงินที่ไทยแล้วนิพี่เอ๋ฝน เลยไม่ได้เช็คเสื้อผ้าให้คุณซะมี เลยออกมาพิลึกๆดังเห็น ตลกอ่า จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 13:10:09

ความคิดเห็นที่ 52 อรอร ไปตัดผมนานแท้แหะ ช่างคนไหนตัดให้หนอ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 13:55:25

ความคิดเห็นที่ 53 ฮืออออออ ๆๆๆ   จบแล้วนิราศของคุณนายคิม   น้องอิ่มทำพี่บูอินยิ้มทั้งมีน้ำตาหลังอาหารมื้อเที่ยง       แต่มันเป็นน้ำตาแห่งความประทับใจ แม้เป็นเพียงแค่คนรับฟังเรื่องราว ไม่ได้อยู่ในโมเม้นท์ด้วยตัวเอง ยังรู้สึกได้ถึงขนาดนี้  "มิตรภาพ ความรัก"  มันช่างงดงามเสมอนะค่ะ   แม้มันจะต้องฝ่าฟันความหนาว ความง่วง ความเหนื่อย  หรืออะไรทุกๆ อย่าง  Kim Hyun Joong 's best memories in my heart always   "คัมซาฮัมนีดะ" ++  อันยอง.... น้องเอ๋ฝน  ^-^ จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 14:00:09

ความคิดเห็นที่ 54 51  ปล.   แต่โชคดีที่คนใส่เป็นซะมีน้องอิ่มนะค่ะ   พี่บูอินหล่อออออออออออ ผ่าน!!   แม้จะขำนิสๆ แต่ก็กรี๊สสสส  เสื้อ    น่ารักเว่อร์    55555 จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 14:02:33

ความคิดเห็นที่ 55 อันยองงงงงงแฟนๆๆๆๆๆ ต้อนรับเจ้กะเจ้เป้ยก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ช้าไปช่ายปะ เพราะเค้าไปวิ่งลดน้ำหนักกะทีมรันนิ่งแมนมาอะ หนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก นี่ถ้าตาจุงกิอยู่คงมันส์กว่านี้ คริคริคริ เค้าได้โอบกอดจาก ผช เกาหลี อีกคนนึงแล้วละ ฮาฮ่าอุปป้าน่ารักอะ คริคริคริ จากคุณ : ArteeVAN เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 14:04:27

ความคิดเห็นที่ 56 กลับมาตั้งแต่เที่ยงแล้วคุณนาย แปะรูป 49 นั่นแหละ มาถึงก็ตามอ่านนิราศเธอ แล้วก็เตรียมตัวทำงานพรุ่งนี้ หยุดสามวัน ขี้เกียจคร่อดๆ พี่จุ๊กิ พี่อ้อ ค่ะ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 14:38:55

ความคิดเห็นที่ 57 อ้าววว ฉันก็นึกว่าเทอยังตัดไม่เสร็จ อันยองจุ๊กิ คนมาวิ่งที่ไทยมีใครหล่อกว่าคนที่วิ่งในร้านเคียวโบอ่ะป่าวอ่ะ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:03:56

ความคิดเห็นที่ 58 fight fight !!  น้องอร.... คราวนี้ต้องห่างยานไปกี่เพลาล่ะค่ะ  อิอิ  อิจุงคิดถึงแย่เลย  ^-^ อันยอง...  น้องจุ๊กิ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 15:05:57 จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:05:17

ความคิดเห็นที่ 59 ไปสองวันค่ะพี่อ้อ สปอนเซอร์สร้อยคอ credit: daydreams.kr จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:16:47

ความคิดเห็นที่ 60 ^ ^ สปอนเซอร์ปากห้อยๆ โดย อิ่มเอม จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:27:46

ความคิดเห็นที่ 61 ^^ เชจ้า...... แอบชอบสร้อยคออิจุงหลายเส้นเลย  งามมมมั๊ก ผช ใส่แล้วเท่ห์ดีอ่ะ   หลงรักคนใส่  555.. แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 15:30:04 จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:29:36

ความคิดเห็นที่ 62 น่ารักเว้ยยยยย 2011.06.15 KBS Kiss radio credit a-hlia จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:41:40

ความคิดเห็นที่ 63 เอาสปอนเซอร์ปากมาให้พี่อิ่ม 5555555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:42:28

ความคิดเห็นที่ 64 พี่อ้อ อย่าไปอินกะนิยายรักน้ำเน่าของหนูเยอะนะ 555 ให้อ่านเอาขำค่ะ แต่อ่านเองครั้งนี้มันก็ไม่ค่อยขำเท่าไร แหะแหะ เสื้อตัวนี้น่ารัก รองเท้าก็เท่ ติดกางเกงนิดเดียว ไม่งั้นเริ่ดจ๊ะที่รัก!! จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:43:37

ความคิดเห็นที่ 65 จะจับปากห้อยๆฤานั่น 5555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:45:01

ความคิดเห็นที่ 66 อิจุงมันบ้าป่าวอร มันเป็นอะไรของมัน น่ารักอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน ไม่เบื่อหรอ พี่เบื่อแล้วอ่ะ เฮ้อออออออ เสื้อมีกี่ตัวก็ปลดซะลึก ใส่ธรรมดาไม่ค่อยได้ ปอดบวม นมใหญ่ขึ้นทุกวันๆแล้วเนี่ย ปากก็ห้อยเอาๆ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทำยังงี้ กระชากเสื้อทิ้งกันไปเลยดีกว่าคุณคิม!!~ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:47:21

ความคิดเห็นที่ 67 ฮ่าๆๆๆๆ ใกล้สี่โมงได้เวลา ไอ้หยาาาาา...คุณนายกระชากเสื้ออีกแล้ว น่ากลัวๆ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:53:16

ความคิดเห็นที่ 68 อย่าได้กลัวไปที่รัก ปากห้อยๆนั่นอย่าไปจับมาก เก็บไว้ให้อิ่มเอมเหอะ จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:56:18

ความคิดเห็นที่ 69 เครียดกะพันยาคนนี้จริงๆ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:59:03

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่มีฉันหื่นสักคน เทอจะเหงาโนมมมนะจ๊ะจุงจ๋า หุหุ อย่ามาเครียด เค้ารู้ตะเองชอบให้หื่น จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:07:10

ความคิดเห็นที่ 71 น้องอิ่ม พี่ก็อินไปตามประสาอยากไปแล้วไม่ได้ไป 5555555  แต่ที่สุดคือสุขใจไปกับน้องด้วยอ่ะค่ะ  อ่านแล้วมันโดน!!!   Kiss Kiss   น่ารักโฮกกกกกกกกก   65  อิจุงจับปากห้อย  อ่ะห้อย อ่ะห้อย มาเจอ  66  พี่ต้องร้อง อ่ะแฮ่ อ่ะแฮ่   เอือกๆ ต่อด้วย  67 มาฉีกยิ้มใส่  ชิชิ  แค่นี้ก็หลงแระพ่อคู๊ณณณณณ   จบด้วย 68  แอร๊บบบบบบแอ่  ตายคาทีเลย  โนมมมมมมมมเต็มเต็ม   น้องอิ่มทำพี่หัวใจจะวาย(ครั้งที่ 100)   555555.... จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:07:17

ความคิดเห็นที่ 72 หิวโนมมมมม รูปโปรดบนหน้าจอมือถือ 555 หิวน้ำส้ม อร เสิร์ฟน้ำส้มหน่อยยยยย จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:10:47

ความคิดเห็นที่ 73 ^^ Break it down down down...   ฝนตกอากาศน่านอนด้วยจัง!!!  555555... จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:22:00

ความคิดเห็นที่ 74 น้ำสัม...แบบไหน ขวดหรือกระป๋อง จัดให้สองอย่างเลยแล้วกัน 5555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:24:40

ความคิดเห็นที่ 75 บริการทุกระดับประทับใจอยู่แล้ว กระป๋องก่อนแล้วกัน 5555 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 16:26:50 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:26:14

ความคิดเห็นที่ 76 แบบไหนก็กินนนนนน งุ๊งงิ๊งงง จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:28:35

ความคิดเห็นที่ 77 ไม่ใช่น้ำส้ม กินไปก่อนแล้วกันนะ จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:29:58

ความคิดเห็นที่ 78 แบบป๋องกินแล้วชื่นใจกว่าเยอะ งุ๊งงิ๊งงงงงงง จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:31:52

ความคิดเห็นที่ 79 ขอแอบชิมนิสนะค่ะ งุงิงุงิ อดใจม่ายยยยยยยยไหว...  555 จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:35:07

ความคิดเห็นที่ 80 คริๆ ตามอ่านนิราศแม่อิ่มต่อจากเยานลำที่แล้วจบแบบขำๆ เค้าคิดถึงโมเม้นหนอนน้อย คิดถึงโนมมมมมม จากคุณ : maew (panachompu) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:46:31

ความคิดเห็นที่ 81 พี่แม้ว อันยองค่า ^^ พี่อิ่มและไอดอลมาพร้อมกัน โนมมมมเต็มยาน 555555 จากคุณ : orn_ssn เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:53:54

ความคิดเห็นที่ 82 อันยองรอบยานคร่า.... ยานลำที่แล้วเป็นอะไร...T T กำลังเพลินกับไดคุณนายคิมอยู่เลย รูปมากมายยังไม่ได้เก็บ   แงมๆๆๆๆๆ เสียดายอ่ะ...... ไม่เป็นไรตั้งต้นใหม่...อ่านใหม่ แจกกิ๊ฟใหม่...หุหุ...... คิดถึงจุงจัง.... จากคุณ : แอปเปิ้ลของจุง (tualek_pd) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:56:30

ความคิดเห็นที่ 83 พี่แม้ว!!! อย่ามาว่าหนอนน้อยนะ มันไม่ใช่ มันคือ........ฟุตลองสไปซี่ต่างหาก 5555 จากคุณ : ณ เงา เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:00:38

ความคิดเห็นที่ 84 ^^  อิ่มโนมมมมมมมมมม มื้อเย็น  555.. จุกยังไงก็บ่หยั้น  อิอิ อันยอง...   คุณแม้ว  น้องเปิ้ล  ^_^ จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:00:52

ความคิดเห็นที่ 85 ฟุตลองสไปซี่  <<<   555555  สำลักน้ำส้มกระป๋องข้างบน  จิ้นตามน้องอิ่ม    กร๊ากกกกก!! จากคุณ : tatawong เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:05:16

ความคิดเห็นที่ 86 ยานลำที่แล้วซ่อมเสดแล้วนะพี่เข้าไปดูแล้วจร้าครูเปิ้ล อิอิ ตอนนี้อาการ I I Luv it , Baby เริ่มเหาไม่หยุดสงสัยจะติดมาจากเจ้จู 55555 Yes I Will...ทำเสียงได้น่าหมั่นไส้มากกก แม่อิ่มถ้าวางแปะเนื้อเพลงนี้กับ Break Down ให้หน่อยจิ จากคุณ : maew (panachompu) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:05:18