รอลุ้นอยู่ครับว่าคุณบอยและทีมงานจะเอานวนิยายบทพระนิพนธิ์ในพระองค์ชายใหญ่ฯทำออกมาใน พ.ศ. 2554 ได้อย่างไร...และต้องบอกว่าไม่ผิดหวังเลยครับ แม้จะรวบรัดเพือให้เดินเรื่องได้เร็ว แต่ไม่ทิ้งความงดงามของวัฒนธรรมไทยๆจริงๆครับ หลวงตานั้นดุดันแต่เมตตาสูงคูณกรุงเล่นได้ดีมากสมกับเป็นดาราเก่า สายตาที่มองเด็กทั้งสามคนนั้นระคนด้วยความรักและห่วงใย ดาราเด็กแม้จะออกมาตอนเดียว แต่เล่นได้ดีและสอดคล้องกับบุคคลิกตอนโตมากครับ โดยเฉพาะแก้วนี่ เป๊ะจริงๆครับ และทำให้เชื่อครับว่าเด็กวัดสมัยก่อนเติบโต และได้ดีได้เพราะข้าวก้นบาตร ไม้เรียวและคำสอนของพระจริงๆครับ รายละเอียดเช่นการ กราบ การไหว้ สอดแทรกได้อย่างดี น่าชื่นชมครับ อยากให้เครดิตที่ทำตรงนี้ออกมาได้ละเมียดและเห็นค่าความเป็นไทยครับ
ส่วนตอนโตเป็นหนุ่มกินกันไม่ลงครับ มีเสน่ห์ไปคนละแบบ แก้ว เป็น แบดบอย แต่รักเพื่อน เจน จริงจังลูกผู้ชาย ส่วนรินร้องเพลงเพราะและน่ารักอ่อนไหว...ฉากที่เข้าไปลาหลวงตานั้น เล่นได้เกินความคาดหมายครับ ชายหนุ่มทั้งสามรักหลวงตาเหมือนพ่อ และรับรู้ว่าท่านปราถนาดีเพียงใด ภาพกลั้นน้ำตาของแก้ว ริน และเจน ตอนที่ท่านผูกข้อมือให้ เอาโล่ห์ไปเลยครับ ได้อารมณ์ยิ่งกว่าการปล่อยน้ำตาให่ไหลเสียอีก.....
เอาละครับผมคงต้องรอชมทุกตอนเสียแล้วครับ(และพอจบก็ดูเงาพรายต่อ อิ อิ)
ขอบคุณนะครับที่ทำให้มีละครดีๆงดงามดูครับ ตามด้วยละครหลอนๆ(แต่สอนใจ)อย่างเงาพราย ถ้าไม่มีสองช่องนี้ก็คงไม่รู้จะดูอะไรแล้ว ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยครับ
แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 09:56:35
แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 09:34:53
แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 09:22:11
จากคุณ |
:
ผู้ชายซอยสิบ
|
เขียนเมื่อ |
:
21 มิ.ย. 54 09:19:16
|
|
|
|