....พอขึ้นเครื่อง....พี่กล้วยกวนก็..แต่งหน้า.ทาปากสวยงามมากมายเลยอ่ะ....(สวยของมรึงคนเดียวแหละ...)
........พี่กล้วยกวน..คว้ายามากินเพื่อให้ได้หลับ..เพราะกะว่าเครื่องบินตกตรูจะได้ไม่เจ็บ.และตายอย่างสวยงาม..กลัวศพไม่สวย...อิอิอิอิ.ไงถ้าตาย..เผาขนตาปลอมไปให้พี่เยอะๆๆนะอิอิอิ....พี่ชอบขนตาปลอม..อิอิิอเผากงเต๊กไปให้ด้วยยยยยยยยย........เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ
..ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก..แล้ว..เครือ่งบินก็ฝ่าลมฝน..อ๊ากชิ๊บหายแล้วตรู..งกัปตันให้คาดเข็มขัด...อากาศแปรปวนนนนนนนนนนนนนนนนนน..กริ๊ดดดดดดด...ตรูยังไม่มีผัวนะ....ตรูยังไม่มีผัวนะ...........................ตรูยังไม่อยากตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย..ตรูยังไม่เคยโดนอะไรต่อมิอะไร...ตรูไม่ย๊อมนะ...ตรูยังไม่เคยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
...........นั่งฉี่จะแต๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.........พอเครื่องลงที่สนามบินอินชอนนนนนนนน..พี่ก็แบบ..โล่งอก...............แบบ..ไม่เคยนั่งเครื่องบินแล้ว..เสียวขนาดนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเหอๆๆๆๆๆๆๆๆ.....
พอถึงเกาหลี...พี่ก็..แรดลันล้าๆๆๆ..ไปที่โรงแรม....เหอๆๆๆ...ตรูไม่ตายแล้วๆๆ...คงไม่มีไรแล้ว............เหอๆๆ...เข้าโรงแรมแล้วก็อาบน้ำ..โปกแป้งรองพื้น..แต่งหน้าตา............มองกระจก...กริ๊ดดดดดดดดดดดด...สวยอ่ะ..ใครอ่ะ...สวยจัง..ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....
เหอๆๆ...มาถึง.....ก็..ช๊อปปิ๊งกระเป๋าเดินทางใบใหม่เลยก๊ากกกกกกก...ช๊อปเสื้อผ้า..ซื้อนั่นนี่..กินนั่นนี่...แดรกเรียบตั่งแต่ต้นซอยยันปลายซอยยยยยย..อิอิิอิอ....
...และ....พี่ก็...ต้องไปเอาซีดี.น้องออั้นที่ฝากน้องออั้นเซ็น100ชุด...พอดี...เพือ่นพี่ให้มาเอาที่แถวอับกูจอง........เหอๆๆพี่ก็ไปเอาซีดี............พระเจ้า..หนักจิ๊บหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย....ซีดีและโปสเตอร์อีก100แผ่น...ตรูมดลูกแตกแน่.........แต่ก๋..แบก...เดินอุ้มซีดีอั้น...........เดินไปแป๊ปเดียวก็หมดแรงตรูจะเป็นลม....โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆผู้ชายเกาหลีใจดีแถวนี้ใครก็ได้ช่วยตรูด้วย.....................พี่ก็..ตะโกน(ในใจ).....และ....และ...ก็....มีผู้ชายคนหนึ่ง..หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกริ๊ดดดดดดดดดดดดด...เขาเดินออกมาจากร้านหนึ่ง...เขาก็พูดเหมือนจะช่วยถือ..พี่ก็แบบ..อ๊ายยยยยยยยยยยเหมือนในละครเลย..กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด....คือเขาก็พูดภาษาe..แต่ตรูไม่รู้ภาษาe..แต่ก็..แทงเธอ.งเอ๊ยๆๆแทงกิ๊วๆๆ อิอิอิ...และผู้ชายคนนั้นก็...ถือกล่องซีดี...แล้ว..ก็..อุทานเสียงดังว่า.......โอวววววววววววววววววววว..แล้วมองพี่แล้วถามพี่ว่า..คุณยกได้ไงมันหนักมากกกกกกกก...พี่ก็แบบว่า...เหอๆๆ....บ้านตรูขายข้าวสารโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เหอๆๆผู้ชายคนนั้นเลยแบกซีดีมาส่งพี่ที่สถานีรถไฟใต้ดินอับกูจอง.ผู้ชายคนนั้นเดินแบกชนิดเหงื่อแตกท่วมตัว.......อยากจะไปเช็ดซับให้ก็กลัวเขาจะเตะก้านคอ............เหอๆๆ...น่าสงสารเขามาก..หุ่นเขาผอม..ตัวบอกบาง...เหมือนเคะ...(อีกล้วยนี่..เขาช่วยแล้วยังไปนินทาว่าเขาเป็นเคะอีก)...เหอๆๆ..พี่ก็เลย..ขอบคุณ...ผู้ชายคนนั้น....เหอๆๆโชคดีนะน้องๆๆวันหลังอย่ามาให้พี่เห็นนะ..ถ้าพี่เห็นอีกทีพี่จะลากเข้าซอยไปปล้ำทำร้ายร่างการน้องนะคะ...
โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆ..พี่ก็แบกซีดีต่อไป........เหนื่อยมากหนักจิ๊บหายๆแต่พอนึกถึงรอยยิ้มน่ารักๆๆของน้องออั้นก็..มีแรง...เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......พอถึงโรงแรม....พี่ก็อาบน้ำนอน...แล้วตื่นมา...กริ๊ดดดดดดดดดด..อัมพาตแดรกตรูๆๆๆๆๆๆๆๆ...หลังตรูชาไม่มีความรู้สึกกกกกกกกกกกกคาดว่าเป็นเพราะแบกซีดีและของที่มีน้ำหนักเกือบ40กิโลกริ๊ดไม่นะ...ชั้นไม่ยอมตายด้านนไม่ยอมๆๆๆชั้นยังไม่มีผัววววววววววววววววววววววววววววว
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 54 19:14:06
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 07:46:55
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 07:44:04
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 21:15:54
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 21:10:50
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 20:56:56
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 20:55:24