ความคิดเห็นที่ 1 สปอยล์นะคะ มเหสีก็เเสร้งไปบีบน้ำตาทูลพระราชาว่า พระราชาเป็นโรคความจำเสื่อม ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีราชโองการ ตนไม่รู้ไม่เห็น ตนอยากจะมาเป็นผู้ดูเเลอาการป่วย เพราะไม่อยากให้ใครล่วงรู้ เนื่องจากอาจเสียพระเกียรติได้ หากบุคคลภายนอกรู้ว่า พระราชาเป็นโรคนี้ ในช่วงเเรกพระราชาก็สับสน เชื่อคำพูดของพระมเหสี เเต่พระองค์ก็พยายามต่อสู้กับโรคนี้ด้วยพระองค์เอง โดยการให้หัวหน้าศูนย์สิลปะเเละซงยอนเข้าเฝ้า เอาแผนที่โชซอน มาให้พระองค์อ่าน ทบทวนความจำ เเละให้มหาดเล็กมาจดความเคลื่อนไหว ตั้งเเต่ตื่นถึงเข้านอน ว่าได้ทำอะไรไปบ้าง จะได้รู้ว่า ในเเต่ละวันพระองค์มีพฤติกรรมอย่างไร ในระหว่างนี้ ฝ่ายองค์ชายก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของพระราชา โดยใต้เท้าฮงกุกยองก็พยายามสืบหาความจริง เเต่ก็ยังไม่ทราบเเน่ชัด ในช่วงนี้พระมเหสี ก็พยายามเเสดงตัวว่า ตนเองได้รับอภัยโทษ โดยเข้านอกออกในตำหนักใหญ่บ่อยขึ้น และบางครั้ง พระราชาโรคกำเริบ ก็เสด็จไปหาพระมเหสีที่ตำหนักกลาง เลยทำให้พวกขุนนางคิดว่า พระมเหสี มีอำนาจขึ้นมาอีกครั้ง จึงคิดแปรพักตร์จากองค์ชายมาเข้าข้างพระมเหสี เรื่องราวก็ประมาณนี้เเหละค่ะ จำไม่ได้หมด เเต่อยากบอกจขกท.ว่า สัปดาห์หน้า ห้ามกะพริบตา จ-ศ จะเป็นเรื่องราวของการชิงอำนาจที่มันสุดๆ ลุ้นเหนื่อยมาก ถ้ามีโอกาสอยากให้ดูนะคะ เราเคยดู ลีซานมา 2 รอบเเล้ว ตอนนี้ก็ยังมานั่งดูตอนตีสาม ทางช่อง 3 อีก ดูทีไรก็ติดทุกทีสิน่ะ   เป็นละครที่ลุ้นช่วยฝ่ายพระเอกที่เหนื่อยที่สุดสำหรับเราเลยล่ะค่ะ ... กว่าจะมีความสุขเเต่ละครั้งก็ยากเย็น เเต่เวลาเจอมารผจญ มันช่างยาวนานเสียนี่กระไร ลีซาน เป็นละครในดวงในของเรา ขึ้นหิ้งไปเรียบร้อยเเล้วค่ะ ... จากคุณ : i am kai เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 16:27:58