ความคิดเห็นที่ 1 ตอน 1 หนึ่งใน..."เรฟูจี" ------------------- โซเฟีย ลา ไฮโซโนเนมที่ไม่มีแบ็กกราวนด์ในเมืองไทยได้ปรากฏตัวขึ้น เธอใช้เวลาไม่นานนักโลดแล่นในงานสังคมด้วยความโดดเด่นของเสื้อผ้าหน้าผม และเอกลักษณ์ที่สร้างความน่ารักน่าชังก็คือ พูดไทยไม่ชัด ในนาทีนี้หลายคนคงอยากรู้จัก โซเฟีย ลา ให้ดีมากขึ้น โซเฟียเป็นคนจีนฮกเกี้ยนเกิดที่เวียดนาม กำพร้าแม่ อาศัยอยู่กับพ่อและตาตั้งแต่เล็ก ๆ “ ต่อ มาประเทศเวียดนามเกิดสงคราม ครอบครัวของโซเฟียจึงย้ายไปอยู่ไต้หวัน โดยพ่อของเธอได้สมัครเป็นอาจารย์สอนบาสเก็ตบอล การเป็นอาจารย์สอนนี่เองทำให้พ่อต้องเดินทางไปสอนตามประเทศต่าง ๆ และโซเฟียได้เข้าเรียนภาษาจีนกลาง พ่อเปิดร้านขายของชำเล็ก ๆ ให้ปู่และโซเฟียดูแลทำให้ชีวิตโซเฟียในช่วงนั้นมีความเป็นอยู่ที่สุขสบายจนอายุย่างเข้า แม่ เลี้ยงมีลูกชายและลูกสาวติดตามมาอยู่ในบ้านด้วย ลูกทั้ง 2 คนของแม่เลี้ยงมีอายุมากกว่าโซเฟีย ดังนั้นจึงเป็นพี่สาวและพี่ชายต่างสายเลือดโดยอัตโนมัติ แม่ เลี้ยงต้องการให้โซเฟียเรียกหล่อนว่า แม่ แต่โซเฟียปฏิเสธ เพราะเธอสัมผัสได้ว่าแม่เลี้ยงคนนี้ไม่ได้รักเธอเหมือนลูกแท้ ๆ อีกทั้งความรู้สึกลึก ๆ ต่อต้านและบอกตัวเองว่าหล่อนไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของเธอ ชีวิต ครอบครัวที่เมื่อก่อนเคยมี ปู่ พ่อ และโซเฟีย กลับเริ่มสับสนวุ่นวาย พ่อที่เคยรักและเอ็นดูโซเฟียเริ่มห่างเหินทั้ง ๆ อยู่บ้านเดียวกัน แม่เลี้ยงได้เข้ามามีอิทธิพลเหนือพ่อของหล่อนเสียแล้ว เมื่อ แรกที่แม่เลี้ยงเข้ามาอยู่ในบ้าน แม่เลี้ยงจะเป็นต้นเหตุให้ปู่ต้องทะเลาะกับพ่อมาตลอด และด้วยเหตุที่พ่อของโซเฟียเป็นคนชอบกินเหล้า พอกินเหล้าเขาก็ไม่ค่อยอยู่ร้าน แม่ เลี้ยงได้เปลี่ยนชีวิตโซเฟียจากเจ้าหญิงของบ้านกลายเป็นนังแจ๋วไปชั่วข้าม คืน เชื่อไหมว่าชีวิตโซเฟียต้องทำงานทุกอย่างภายในบ้านไม่ว่าจะเป็น ทำความสะอาดบ้าน ซักเสื้อผ้า ทำกับข้าว ล้างถ้วยล้างจาน สารพัดแล้วแต่ว่าแม่เลี้ยงจะชี้มือชี้ไม้ อะไรก็ไม่ทำร้ายจิตใจโซเฟียเท่าการแยกสำหรับอาหารโดยให้โซเฟียและปู่ออกไป กินข้าวกัน 2 คนข้างนอก โดยที่พ่อ แม่เลี้ยง และลูกทั้ง 2 คนกินข้าวที่โต๊ะภายในบ้าน พ่อ รักและหลงแม่เลี้ยงมาก บ่อยครั้งที่เธอกับพ่อทะเลาะกันเมื่ออยู่ใกล้กันนั่นมาจากสาเหตุความน้อยใจ ที่พ่อเอาใจใส่ลูกเลี้ยงอย่างออกนอกหน้า และเมื่อโซเฟียทำอะไรไม่ถูกใจแม่เลี้ยงก็จะลงโทษด้วยการทุบตีเสมอ ใช่ว่าโซเฟียจะถูกแม่เลี้ยงทุบตีคนเดียว พี่ สาวก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เมื่อไม่พอใจก็จะเอาไม้ไผ่มาตีโซเฟีย สาเหตุก็มาจากการออกไปเที่ยวกับโซเฟีย เมื่อหนุ่ม ๆ เห็นโซเฟียก็จะเข้ามาจีบทำให้พี่สาวไม่พอใจเพราะไม่ได้รับความสนใจจากเพศตรง ข้ามก็จะมาระบายอารมณ์กับโซเฟียเมื่อมาถึงบ้าน โซเฟียแก้ปัญหานี้โดยเมื่อมีหนุ่ม ๆ มาจีบโซเฟียก็จะพยายามแนะนำและให้พูดคุยกับพี่สาวด้วยทุกครั้ง และการทำเช่นนี้ทำให้พี่สาวพอใจมาก บาง ครั้งโซเฟียต้องปฏิเสธการไปดูหนังกับพี่สาวคนนี้เพราะหล่อนเหนื่อยจากการทำ งานบ้าน และโซเฟียยังต้องไปทำงานที่สำนักงานทนายความอีกในตอนกลางวัน ตอนเย็นต้องไปเรียนหนังสือ การปฏิเสธพี่สาวนั้นจะทำให้หล่อนไม่พอใจโกรธขึ้นมาก็จะคว้าไม้ไผ่มาตีที่ขา ของโซเฟียเสมอ น่า แปลกที่โซเฟียไม่รู้สึกโกรธพี่สาวคนนี้เลย กลับใจอ่อนให้อภัยทุกครั้ง บางครั้งพ่อจะลงโทษพี่สาวโซเฟียกลับขอร้องพ่อให้ยกโทษให้ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ปู่เห็นจึงตะโกนว่า มี เรื่องที่โซเฟียคิดถึงทีไรก็อดนั่งอมยิ้มไม่ได้ก็คือ เรื่องการให้ทหารเข้ามาดื่มกินในร้านของปู่โดยไม่คิดเงิน เรื่องนี้ทำให้ปู่โกรธมากใช้ไม้ตีอย่างแรงอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เรื่องนี้มีอยู่ว่า ตอนนั้นจีนและไต้หวันไม่ถูกกันทำให้มีเรื่องกระทบกระทั่งกันอยู่ประจำ การที่ทหารเดินไปมาในเมืองขณะนั้นเป็นเรื่องชินตาของคนในท้องถิ่น วันที่เกิดเรื่องปู่ไม่อยู่และเป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์โซเฟียไม่ได้ไปทำงาน ที่สำนักทนายความจึงอยู่เฝ้าร้านแทน วันนั้นมีทหารหลายพันคนลงมาจากรถไฟโซเฟียก็ไม่รู้พวกทหารเหล่านั้นจะไปไหน ทหารเหล่านั้นเดินเข้าไปขอน้ำชาวบ้านแถวนั้นกิน และทหารส่วนหนึ่งก็เข้ามาขอน้ำกินที่ร้านของโซเฟีย ที่ร้านก็ไม่มีน้ำเปล่าให้จะมีแต่ก็น้ำอัดลมนี่แหละ โซเฟียใจดีและสงสารทหารเหล่านั้นด้วยความจริงใจจึงบอกพวกทหารว่าจะกินอะไร กินได้เลย พวกทหารเขาก็ดีเขากินเปิดกินน้ำอัดลมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทหารเหล่านั้นก็ได้เอาขนมปังที่ติดตัวให้เป็นสิ่งตอบแทน ขนมปังนั้นเป็นขนมปังฝรั่งเศสอร่อยมากเลย เมื่อทหารไปกันหมดแล้วก็ถึงเวลาที่ปู่กลับมาถึงร้านพอดี พอเข้ามาที่ร้านของต่างๆ มันโลงไปหมด ปู่ก็ตกใจว่าโอ้โฮ! วันนี้ ทำไมขายของดีจังเลยของหมดร้านเลย ปู่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ปู่ก็เดินสำรวจแล้วก็ไปเปิดกล่องใส่เงินปู่พบว่าไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียวจึง ได้ถามโซเฟียกลับไปว่าทำไมกล่องสตางค์ไม่มีเงิน แล้วของต่างๆ มันหายไปไหนจนหมดร้าน เมื่อโซเฟียตอบไปตามความจริง ปู่โกรธมาก เป็นธรรมดาคนแก่ชอบเสียดายของนั่นเอง ปู่ย้ำอีกว่าให้หมดเลยใช่ไหม โอ้เก่งนะๆ โซเฟียเองก็ตอบย้ำไปอีกว่า ใช่ให้หมดเลย กินฟรีกันเลย จังหวะนั้นปู่ก็เอาไม้มาตีโซเฟียแบบสุดๆ ชีวิตโซเฟีย จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:36:39

ความคิดเห็นที่ 2 ตอน 2 เมื่อ...ชีวิตก้าวสู่อาชีพนางแบบ ------------------- สมัยก่อนที่เมืองจีนก็จะไม่นิยมให้ลูกสาวเรียนสูง ๆ ปู่ของโซเฟียก็เช่นกัน ปูมีความคิดว่า ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องเรียนหนังสือสูงก็ได้ เพราะโตเป็นสาวแล้วก็ต้องแต่งงานมีครอบครัว ใน ช่วงนั้นมีแต่คนไม่เห็นด้วยในการเรียนต่อ และแม่เลี้ยงก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมให้โซเฟียเรียนต่อ แต่เป็นเพราะโซเฟียมีความพยายาม และทะเยอทะยานที่จะศึกษาหาความรู้ใส่ตัว จึงพยายามทำงานทุก ๆ อย่างส่งเสียตัวเองให้เรียนในระดับปริญญาตรี โซเฟียเชื่อว่าความรู้คือประทีปที่เป็นบ่อเกิดของความฉลาด โซเฟียไม่ต้องการเป็นผู้หญิงโง่ประกอบกับการเป็นคนใฝ่เรียนรู้ดังนั้นจึงไม่ มีอะไรขวางกั้นการเรียนของโซเฟียได้ เส้น ทางการศึกษาของโซเฟียเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม คนในครอบครัวไม่สนับสนุนจึงเป็นที่มาของความไม่พร้อมความไม่มีเงินเพียงพอ ดังนั้นจึงทำให้โซเฟียต้องทำงานหนักตั้งแต่เด็กเพื่อที่จะส่งเสียตัวเอง เรียนหนังสือให้สูงที่สุดเท่าที่แรงกายจะสามารถส่งได้ โซเฟียได้ทำงานที่สำนักงานทนายความในขณะเรียนหนังสือ โชคดีที่โซเฟียเป็นคนลายมือสวย   ที่ มาเรื่องลายมือที่สวยของโซเฟียนั้น เริ่มมาจากความสามารถด้านการวาดภาพ และการเรียนภาษาจีนจะมีการคัดลายมือเป็นพรสวรรค์ที่ติดตัวก็ว่าได้ที่โซเฟีย เป็นคนเขียนภาษาจีนสวยมาก มีเรื่องขำ ๆ ที่โซเฟียอดจะอมยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงคือ สมัยนั้นใครลายมือสวยส่งจดหมายไปขอรูปดาราแล้ว บรรดาเหล่าดาราเหล่านั้นก็จะส่งรูปมาตามที่ขอ ดังนั้นสมัยเรียนเพื่อนๆ เห็นว่าโซเฟียเขียนหนังสือสวย จึงมาขอให้เขียนจดหมายไปถึงดาราเพื่อขอรูปดารา โซเฟียคิดว่านั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเขียนหนังสือสวย จึงได้มีโอกาสเขียนเอกสารให้กับเถ้าแก่เจ้าของสำนักงานทนายความอยู่ประจำ เมื่อเขียนเอกสารเสร็จแล้ว ก็จะต้องถีบจักรยานไปส่งให้กับรัฐบาล ชีวิตทำงานอยู่กับที่แห่งนี้เป็นเวลาปีกว่าเห็นจะได้ ในช่วงนั้นต้องทำงานแล้วต้องไปเรียนภาคค่ำเป็นช่วงเวลาที่ต้องใช้อดทนพอสมควร โซเฟีย ทำงานให้เถ้าแก่ที่สำนักงานทนายความด้วยความขยันขันแข็งตลอดมา จนวันหนึ่งโซเฟียได้ปั่นจักรยานไปส่งเอกสารให้กับรัฐบาลตามปกติ และไม่รู้ว่าหน้าตาของโซเฟียไปสะดุดตาผู้สร้างหนังได้อย่างไร เจ้าของหนังยังไม่ละความพยายามได้มาหาโซเฟียเป็นวันรุ่งขึ้นได้มาพบปู่อีกครั้งเพื่อมาขอให้โซเฟียไปเล่นหนังโซเฟียรู้สึกดีใจและหวั่นใจอยู่ว่าปู่คงไม่อนุญาตให้เล่นหนังอย่างแน่นอน โซเฟียจึงได้ให้เจ้าของหนังไปขออนุญาตโดยตรงกับปู่เอง และคำตอบก็เป็นไปตามที่โซเฟียคาดไว้ คือปู่ไม่ยอมให้เล่นหนัง คราวนี้คุณปู่ไม่ได้ปฏิเสธอย่างเดียวปูได้เอาไม้มาไล่ตีให้เขาออกไปจากบ้านทันที เมื่อปู่ปฏิเสธอย่างหนักแน่นเช่นนี้   แสดงว่าปู่ไม่อยากให้โซเฟียเล่นหนังจริงๆ โซเฟียจึงได้บอกกับทางเจ้าของหนังว่า “อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย เดี๋ยวฉันจะต้องถูกคุณปู่ตีอีก” เมื่อ โซเฟียไม่ยอมแสดงหนัง เจ้าของหนังได้ยื่นข้อเสนอใหม่ให้โซเฟียเป็นนางแบบถ่ายโฆษณาสินค้าแทน ตอนแรกที่รับงานโซเฟียก็กลัวปู่จะเห็นแต่งานถ่ายแบบโฆษณาก็ผ่านไปได้ด้วยดี โซเฟียชักได้ใจที่ปู่จับไม่ได้ว่าแอบทำงานถ่ายแบบจึงรับปากเจ้าของหนังแสดง หนังบ้างเมื่อมีบทที่เหมาะสม โซเฟีย ได้ลาออกจากงานที่สำนักทนายความมาเป็นนางแบบอย่างเดียว ตลอดเวลาที่ทำงานในอาชีพนางแบบกว่า 3 ปี โซเฟียได้ส่งตัวเองเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยทางด้านศิลปะจนจบ อาชีพ นางแบบถ่ายโฆษณาที่รับทำนั้น มีงานหนึ่งที่โซเฟียชอบมากที่สุดคือ การถ่ายโฆษณาถุงน่อง สาเหตุที่ชอบเพราะว่าไม่ต้องใช้รูปร่างหน้าตา นั่นหมายความว่าปู่ไม่รู้ว่างานนั้นเป็นงานที่โซเฟียทำนั่นเอง ตลอดที่ทำงานนางแบบโซเฟียปกปิดไม่ให้ปู่รู้มาโดยตลอด โซเฟียรู้ว่าปู่ไม่ชอบให้โซเฟียทำงานพวก ดารา นางแบบ อะไรทำนองนี้ โซเฟีย ไม่คิดว่าอาชีพนางแบบจะทำเงินได้มากมายขนาดนี้ มีเงินให้ปู่และยังเก็บหอมรอมรบซื้อบ้านได้หนึ่งหลัง ต่อมาปู่มีสุขภาพไม่แข็งแรงไปไหนมาไหนไม่ค่อยได้ ต้องเข้า ๆ ออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น ช่วงนี้เองปู่เริ่มสงสัยว่าโซเฟียเอาเงินมาจากไหนมาเป็นค่าใช้จ่าย โซเฟียก็แก้ตัวเลี่ยง ๆ ไปว่า ขยันทำงานพิเศษ และเถ้าแก่ใจดีเพิ่มเงินให้เยอะแยะ นั่นเป็นครั้งแรกที่โซเฟียโกหกปู่เพื่อให้ปู่สบายใจ ความตายเป็นสัจธรรมชีวิตของคนเรา ปู่ได้เสียชีวิตขณะที่อายุได้ 99 ปี การ ที่ปู่มีอายุยืนยาวอยู่กับโซเฟียนานทำให้มีความรักความผูกพันมาก โซเฟียรู้แต่เพียงว่าเกิดมาลืมตาดูโลก ก็มีปู่อยู่ข้าง ๆ แล้ว ความรู้สึกที่มีต่อปู่เป็นสิ่งที่ไม่อาจอธิบายหรือกลั่นกรองเป็นคำพูดออกมา ได้ คำพูดและคำสอนทุก ๆ คำของปู่เป็นสิ่งที่สร้างให้โซเฟียเป็นโซเฟียมาจนถึงทุกวันนี้ อดทนไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากของชีวิต ในวันที่ไม่มีปู่ปลอบโยน ไม่มีปู่คอยปกป้อง มันทำให้โซเฟีย คิดถึงความรักของปู่ ความรักเปรียบเป็นน้ำทิพย์ปลอบประโลมจิตใจยามอ่อนแอ โซเฟียสัญญาว่าจะรักตัวเองให้เพิ่มมากขึ้นเพื่อปู่อันเป็นที่รักของเธอ จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:36:51

ความคิดเห็นที่ 3 ตอน ------------------- 3 ความรักขำๆ เมื่อยังเอาะๆ(แฟนฉัน) ความรักครั้งแรกของโซเฟียนั้นต้องบอกว่าเป็นเรื่องตลกปนเศร้า ที่อยู่ในใจของโซเฟียไม่รู้ลืม มาถึงวันนี้แม้ว่าจะผ่านมากว่า โซเฟีย เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่นนั้นมีรูปร่างน่าตาน่ารักจัดว่าสวยติดระดับแนวหน้วจ นเป็นคำร่ำลือแบบปากต่อปาก ดังนั้นจึงไม่แปลกที่หน้าร้านขายของของปู่จะมีหนุ่ม ๆ เข้าแถวมาขายขนมจีบกันจำนวนมาก 40 ปี ทุกครั้งที่โซเฟียนึกถึงขึ้นมาครั้งใดจะรู้สึกขำๆ ตัวเองเหมือนกัน จะว่าไปแล้วนั่นเป็นความสุขเล็กๆ สมัยอยู่ในช่วงวัยหนุ่มสาวนั่นเอง จน วันหนึ่งผู้ชายที่อยู่เงียบ ๆ ข้างบ้านทนแรงขับดันในจิตใจของตนเองไม่ไหว เขาได้เขียนจดหมายถึงโซเฟียโดยจดหมายนั้นได้ใช้กล่องขนมปังที่ซื้อจากร้าน โซเฟียนั่นเอง ผู้ชาย ข้างบ้านของโซเฟียคนนี้ เป็นคนหล่อมากถึงมากที่สุด เรียกว่าเป็นพระเอกหนังได้สบาย ๆ เท่าที่โซเฟียสัมผัสได้เขาเป็นผู้ชายซื่อ ๆ ไม่มีพิษภัย เป็นคนเงียบขรึมไม่ยอมพูดกับใครง่าย ๆ หรืออีกนัยหนึ่งเขาเป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัว วิธี การที่จีบของชายข้างบ้านนี้แปลกแต่ทว่าสะดุดตาโซเฟียคือการใช้กล่องขนมปัง แทนกระดาษ ข้อความในจดหมายที่เขียนถึงที่โซเฟียอ่านครั้งใดต้องอมยิ้มทุกครั้ง ผมรักคุณ ผมอยากจะเห็นหน้าคุณ เป็น ข้อความที่แสนจะธรรมดาแต่ทว่าทำให้ใจน้อย ๆ ของโซเฟียชุ่มชื่นได้นั่นคงเป็นเพราะเราเป็นเพื่อนบ้านใกล้เคียงกันและวิธี ที่เขาใช้นั้นทำให้โซเฟียไม่รู้สึกว่าเขากำลังรุกมากเกินไป แต่มันไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะฆ่าตัวตาย มัน เป็นข่าวร้ายที่สุดที่โซเฟียได้รับ เพราะไม่กี่วันนี้เขายังเขียนจดหมายบอกรักและโซเฟียยังยืนมองเมื่อเขาเดิน ผ่านหน้าร้าน หน้าตาของเขานั้นไม่ได้บ่งบอกว่าเศร้าหรือมีปัญหาหนักหนา จะให้เชื่อได้อย่างไรว่าจะผูกคอตาย โซเฟีย น้ำตาไหลและร้องไห้ใหญ่ โซเฟียก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้เป็นแฟนหรือเกี่ยวข้องอะไรกันเลย เป็นเพียงคนรู้จัก เป็นเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง โซเฟียมารู้ตอนหลังว่าเขาป่วยเป็นโรคหัวใจต้องใช้เงินรักษามาก พ่อของเขาเป็นเพียงข้าราชการจน ๆ เขาไม่อยากอยู่เป็นภาระของพ่อจึงตัดสินใจแก้ปัญหาชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย โซเฟีย ไปร่วมงานศพของเขาทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เมื่อถึงงานโซเฟียกลับไปนั่งร้องไห้เป็นการใหญ่ ซึ่งตอนนั้นโซเฟียเสียใจกับการจากไปของเขาด้วยใจจริง ปู่เห็นโซเฟียร้องไห้จึงถามว่า เขา เป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นความทรงจำที่ดี เป็นความรักที่ยังไม่ทันจะสานต่อช่วงวัยหนุ่มวัยสาวของโซเฟียที่คิดถึงทีไร ก็อมยิ้มได้ทุกที ทุก ๆ วันชายคนนี้จะเดินผ่านหน้าบ้าน และหย่อนจดหมาย อีกใจหนึ่งโซเฟียก็คิดว่าเขาคงเหมือนหนุ่ม ๆ ที่มาจีบทั่วไปที่ชื่นชมและหลงรักเพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น“เขาตายแล้วเกี่ยวอะไรกับเราด้วย ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอยู่ได้” ตอนนั้นโซเฟียอยากจะตอบปู่เหลือเกินว่า อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เคยบอกรักเราผ่านเศษกระดาษกล่องขนมปัง นอกจากนี้โซเฟียยังมีเรื่องตลกอีกหลายเรื่องที่อยากจะบอกเล่าให้ฟัง เรื่อง กางเกงขาสั้นนี่ก็เป็นอีกเรื่องที่โซเฟียคิดถึงแล้วต้องนั่งอมยิ้มขำ ๆ เรื่องมีอยู่ว่า สมัยก่อนโซเฟียชอบใส่กางเกงขาสั้นตามแฟชั่นสมัยนิยม โซเฟียไม่กล้าพูดอะไรกับพ่อในตอนนั้นเพราะกลัวว่าเมื่อพูดไปแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่ จำได้ว่าตอนนั้นยังไม่ได้เป็นนางแบบและยังไม่ได้ทำงานที่สำนักงานทนายความ ด้วยความที่โซเฟียเป็นผู้หญิงขาสวยโซเฟียจึงชอบใส่กางเกงขาสั้น ตอนนั้นบ้านที่โซเฟียอาศัยอยู่อยู่ติดถนนทำให้มีรถผ่านไปผ่านหน้าบ้านมาตลอดทั้งวัน ไม่ ว่าจะเป็นใครผ่านหน้าบ้านโซเฟียสังเกตเห็นว่าคนที่ขับรถผ่านหน้าบ้านหลายคน ชอบมองมาที่ขาของโซเฟียกันทั้งนั้น จนเรื่องขำ ๆ นี้ได้เกิดขึ้นในวันหนึ่ง โซเฟียได้เดินอยู่แถวหน้าบ้านตามประสาววัยรุ่น ก็ได้มีรถแท็กซี่คันหนึ่งขับผ่านหน้าบ้าน คนขับรถแท็กซี่คันนี้มัวแต่มองมาที่ขาของโซเฟียจนไม่ทันระวังและมองทางข้างหน้า ทำให้รถของเขาเสียหลักพุ่งชนเสาไฟฟ้า อุบัติเหตุ ครั้งนั้นส่งผลทำให้ไฟฟ้าในย่านนั้นดับหมดเลย โซเฟียจำได้ว่ามันเป็นอะไรที่ตลกมาก ๆ เป็นตลกที่มาพร้อมกับความมืดของคนแถวนั้น โซเฟียจำได้ว่าพอไฟดับพ่อที่อยู่ในบ้านรีบวิ่งมาถามโซเฟียที่ยืนอยู่หน้า บ้านว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมไฟฟ้าถึงดับ โซเฟียจึงชี้ให้พ่อดูที่รถแท็กซี่ พ่อถามว่าทำไมแท็กซี่ถึงชนเสาไฟฟ้า โซเฟียได้แต่ส่ายหน้าไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น จะ ให้โซเฟียบอกพ่อได้อย่างไรว่า คนขับแท็กซี่มองขาลูกสาวพ่อจนเพลินจนขับรถชนเสาไฟฟ้า หลายคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ยังคงไม่รู้ว่ารถแท็กซี่ชนเสาไฟฟ้าต้นเหตุมาจาก ขาของโซเฟีย เพราะความจริงๆ แล้วตอนนั้นโซเฟียเห็นว่าคนขับรถแท็กซี่มองมาจึงส่งยิ้มให้เป็นการทักทาย  หรืออาจถูกตีได้ เพราะสมัยก่อนคนโบราณชอบลงโทษลูกด้วยการตีอย่างเดียว จะว่าไปแล้วเด็กๆ วัยรุ่นสมัยนี้สบายกว่าสมัยที่โซเฟียเป็นวัยรุ่นมากๆ เรื่อง ขำ ๆ อีกเรื่องที่ประทับใจโซเฟียก็คือ เรื่องกดกริ่งที่ประตูหน้าบ้าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดตอนเรียนภาคค่ำ ชีวิตช่วงนั้นปู่จะเข้มงวดมากคงเป็นเพราะปู่เห็นว่าโซเฟียโตเป็นสาวแล้วแถม สวยด้วยจึงคอยจับตาดูว่ามีหนุ่ม ๆ มาเกาะแกะหรือเปล่า หากปู่รู้ว่ามีแฟนหรือมีเพื่อนผู้ชายก็จะลงโทษด้วยการตีทำให้โซเฟียกลัวและ ระวังเรื่องนี้มาก ปู่ จะห่วงและหวงมากถึงขนาดเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วปู่จะต้องออกมาส่องดูที่หน้า บ้านว่ามีใครมาส่งหรือเปล่า มีหลายครั้งที่มีหนุ่ม ๆ แอบตามมาส่งเพื่อดูว่าบ้านโซเฟียอยู่ไหน โซเฟียรู้ว่ามีหนุ่มเดินตามก็จะแกล้งเดินไปหยุดที่หน้าบ้านคนรวยที่มีบ้าน หลังใหญ่ ๆ แล้วแกล้งทำเป็นกดกริ่งที่ประตูหน้าบ้าน ความจริงไม่ได้กดจริงหรอกแค่หลอกหนุ่ม ๆ ที่ตามมา หนุ่มพวกนั้นพอเห็นว่าโซเฟียกดกริ่งประตูบ้านพวกเขารีบเดินกลับไปเลย โซเฟียเข้าใจว่าพวกหนุ่มคงกลัวก็ได้ แบบว่าวาดภาพว่าพ่อแม่จะออกมาต่อว่า ดังนั้นทุกครั้งที่มีหนุ่มๆ เดินตามหลังเลิกเรียนโซเฟียก็จะนำมุกแบบนี้มาใช้ทุกครั้ง วันนี้แม้จะผ่านมา 40 ปีแล้วนึกถึงเรื่องนี้ทีไรโซเฟียก็จะอดสงสารพวกหนุ่ม ๆ เหล่านั้นไม่ได้ เป็นเรื่องตลกมากเลยเพราะเมื่อโซเฟียเห็นหนุ่ม ๆ เดินกลับไปแล้ว โซเฟียก็ต้องรีบวิ่งกลับไปบ้านทันที โซเฟียถือว่า 3 เรื่องน่ารักที่นึกถึงทีไรก็มีความสุขเล็ก ๆ ของวัยหนุ่มสาวของตนเอง จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:37:06

ความคิดเห็นที่ 4 ตอน 4 ถูกจับขังคอนโดเพราะแรงรัก ------------------- ชีวิตของโซเฟียช่วงนี้เป็นช่วงเรียนมหาวิทยาลัย โซเฟียนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้อีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ โซเฟียได้รู้ว่า คนสวยเกินไปก็เป็นภัยกับตัวเองได้เหมือนกัน เป็นช่วงทีโซเฟียได้เรียนรู้ชีวิตอีกแง่มุมหนึ่ง โซเฟียยังคงเป็นสาวป๊อปปูล่าเช่นเดิมหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ไม่เว้นแม้แต่ อาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่ตามจีบ จะเรียกว่าเป็นช่วงขึ้นหม้อก็ว่าได้ โซเฟีย ตัดสินใจรับไมตรีของหนุ่มคนหนึ่ง เขาอายุ 20 ต้น ๆ รูปร่างหน้าตาดี แถมเป็นลูกอาเสี่ยร่ำรวยมหาศาล บ้านของเขาและบ้านโซเฟียห่างไกลกันพอสมควร โซเฟียและเขาเรียนที่เดียวกัน หลังเลิกเรียนเขาจะคอยรับโซเฟียไปส่งที่บ้านทุกวัน แต่โซเฟียไม่เคยให้เขาไปส่งถึงที่บ้านแม้แต่ครั้งเดียว   วันหนึ่งเขาได้บอกโซเฟียว่า แม่ของเขาแนะนำผู้หญิงฐานะดีให้แต่เขาไม่สนใจ เขาบอกว่าเขารักโซเฟียมากจนไม่อาจมีใจให้ใครได้อีก และเขาได้ขอโซเฟียแต่งงาน โซเฟียแบ่งรับแบ่งสู้เพราะในใจนั้นโซเฟียยังไม่ได้รักเขาคนนี้ เพียงแต่เห็นเขาเป็นเพื่อนที่ดีและเป็นสุภาพบุรุษที่ไว้ใจได้คนหนึ่ง จึงตอบเขาไปแบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่นว่า ต้องการเรียนหนังสือให้จบก่อน และหากพ่อรู้เรื่องนี้คงต้องถูกตีแน่ ๆ เขาเทียวรับเทียวส่งโซเฟียอย่างนี้อยู่ประมาณ 6 เดือน อาจเป็นเพราะความเป็นสุภาพบุรุษไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวโซเฟียทำให้โซเฟียไว้ ใจเขามากขึ้น จึงให้ความสนิทสนมในระดับหนึ่ง   เขาใช้ความความไว้ใจที่โซเฟียมีให้หลอกให้โซเฟียไปดูคอนโด โดยบอกว่าเป็นคอนโดที่พ่อซื้อให้เขาอยากให้โซเฟียช่วยดูและขอคำแนะนำ โซเฟียตามเขาไปในใจไม่คิดระแวงอะไรคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ขอความ ช่วยเหลือก็เท่านั้นเอง แต่เมื่อไปถึงคอนโด เขาบอกโซเฟียว่า อยากจะให้โซเฟียอยู่ที่คอนโดนี้ไปก่อน เมื่อคิดมาถึงตรงนี้โซเฟียก็อมยิ้มขำ ๆ เพราะโซเฟียยังไม่ทันได้ตอบตกลงอะไรทั้งสิ้น  คิดว่าเขาคงพูดเล่นตามประสาหนุ่มสาว โซเฟียมาขนลุกและนึกกลัวก็ก็เมื่อเขาพูดว่า คุณต้องอยู่ที่นี้จนกว่าจะยอมแต่งงานกับเขา โซเฟียปฏิเสธอัตโนมัติ เขาโกรธมากบังคับให้โซเฟียถอดเสื้อผ้า ตอนนั้นเหลือ แต่ชุดชั้นใน โซเฟียกลัวมากคิดว่าคงถูกข่มขืนแน่แล้ว แต่เปล่าเลยเขาเก็บเอาเสื้อผ้าของโซเฟียเดินจากไปทิ้งให้อยู่ในห้องเพียงคนเดียว แล้วเขาก็ล็อคประตูขังโซเฟียทันที ก่อนจากไปเขาได้พูดขอร้องให้ยอมแต่งงานกับเขาดี ๆ แล้วเขาจะกลับมาเอาคำตอบ เมื่อเขาจากไปโซเฟียเริ่มเดินสำรวจห้อง เป็นห้องว่างเปล่าไม่มีอะไร นอกจากที่นอน โซเฟียพบว่าหน้าต่างห้องไม่ได้ล็อคโซเฟียยิ้มและคิดว่าเขาประเมินโซเฟียต่ำไป เขาคิดว่าโซเฟียคงไม่กล้าที่หนีออกทางหน้าต่าง อีกทั้งเสื้อผ้าก็ไม่มีให้ใส่ สวมแค่ยกทรงกางเกงใน เมื่อโซเฟียนึกถึงครั้งใดก็อดขำตัวเองไม่ได้คำ วันที่สองของการกักขัง มีเพื่อนของเขามาหาที่คอนโดและเพื่อนของเขาคนนี้ก็รู้จักโซเฟียด้วย ดังนั้นโซเฟียจึงขอความช่วยเหลือให้เขาไปบอกพ่อให้ไปแจ้งตำรวจให้มาช่วย เพื่อนของเขาก็ดีมากได้ไปบอกพ่อแต่บังเอิญแม่เลี้ยงอยู่ด้วยได้พูดยุยงให้ พ่อเข้าใจผิด พ่อโกรธโซเฟียมาก คิดว่าโซเฟียตามเขาไปจึงฝากบอกกับเพื่อนเขามาว่า “ช่างมันเหอะมันไปรักกับพวกจิ๊กโก๋ เดี๋ยวจิ๊กโก๋คงปล่อยมันกลับมาเอง” จะบ้าหรือยังไง ก็ฉันไม่ได้รักเขาซะหน่อย คำพูดนั้นทำให้โซเฟียโกรธพ่อมาก น้อยใจและเสียใจจนเกิดทิฐิ เพราะชีวิตที่ผ่านมาของโซเฟียรู้สึกกดดันมากไม่ว่าเรื่องแม่เลี้ยงลูกเลี้ยง โซเฟียคิดว่าตัวเองถูกพ่อทอดทิ้งปล่อยให้ต่อสู้ชีวิตด้วยตนเองมาโดยตลอด วินาทีนั้น โซเฟียคิดจะฆ่าตัวตายอย่างเดียว จึงเดินไปที่หน้าต่างมองลงไปเห็นสนามหญ้า คิดว่ากระโดดลงไปด้านล่างให้ตายไปเลย โซเฟีย เดินไปเดินมาคิดถึงเรื่องฆ่าตัวตายอยู่ประมาณ 10 นาที เมื่อคิดมาถึงว่า คนเราเกิดมาต้องตายทุกคน จึงตัดสินใจกระโดดลงมาหน้าต่างห้องทันที ในตอนนั้นคิดว่าคงตายแน่ ๆ แต่นรกไม่เปิดรับ สวรรค์ยังมีเมตตาโซเฟียตกลงมาที่สนามแฉะ ๆ นุ่ม ๆ เหมือนพรม ไม่ใช่พื้นดินแข็งวินาทีนั้นเองโซเฟียบอกตัวเองว่าต้องมีชีวิตอยู่ โซเฟียร้องตะโกนขอความช่วยเหลือทำให้คนรับใช้ที่อยู่บ้านใกล้เคียงออกมาดู ครั้งแรกคนรับใช้คนนั้นตะโกนถามโซเฟียว่า “เธอเป็นขโมยหรือเปล่า ทำไมใส่ชุดชั้นในแบบนี้” โซเฟียอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้ฟัง และบอกว่าถูกขังมา 2 วันไม่ได้กินข้าว พอได้อธิบายแบบนี้คนผู้ใจดีคนนั้นก็เชื่อได้ให้ความช่วยเหลือหาอาหารมาให้ กินและเอาเสื้อตัวยาวๆ มาให้ใส่  แล้วบอกให้โซเฟียรีบไปทันทีไม่เช่นนั้นผู้ชายที่ขังโซเฟียอาจกลับมาเห็นจะสายเกินไป จึงเรียกได้ว่าเป็นความโชคดีของโซเฟียจริงๆ ที่ตัดสินใจตัดสินใจกระโดดลงมาจากคอนโดไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในห้องบ้าง ยังไม่ทันกินข้าวอิ่มโซเฟียกลัวเขากลับมาจึงบอกลาคนใจดีแล้วเรียกแท็กซี่กลับ บ้าน ระหว่างนั่งแท็กซี่จะกลับบ้านโซเฟียหันกลับไปเห็นเขาคนนั้นยืนอยู่ที่ด้าน หน้าคอนโดพอดี โซเฟีย ยังคงหิวข้าวอยู่จึงแวะกินข้าวขาหมูร้านใกล้บ้าน พร้อมทั้งเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เจ้าของร้านฟัง เจ้าของร้านสงสารเลยให้กินข้าวขาหมูฟรีไม่คิดเงิน พอกินเสร็จโซเฟียจึงเดินกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านโซเฟียเกิดความคับแค้นใจและกดดันมากที่พ่อไม่สนใจความเป็นอยู่ของตนเอง จึงไปถามพ่อว่า ทำไมถึงใจดำ ทำไมไม่ไปช่วย โซเฟียพูดไปก็ร้องไห้ไปอย่างคับแค้นและน้อยใจ พร้อมทั้งบอกพ่อว่าที่ รอดมาได้นี้เพราะโซเฟียช่วยตัวเอง พ่อไม่พูดอะไร โซเฟียยิ่งเสียใจ คิดไปว่าพ่อไม่ต้องการลูกคนนี้แล้วจึงตัดสินใจออกจากบ้านในคืนนั้นเลย ขณะนั้นปู่ยังมีชีวิตอยู่ปู่ก็ได้แต่ยืนร้องไห้ด้วยความเสียใจ จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:37:19

ความคิดเห็นที่ 5 ตอน ------------------- 5 สุดยอดสามี...ดำๆ เตี้ยๆ หลัง จากออกจากบ้านมาใช้ชีวิตโดยลำพัง ช่วงแรกโซเฟียได้มาอาศัยอยู่กับเพื่อนสาวคนหนึ่ง ชีวิตที่สนุกสนานในรั้วมหาวิทยาลัยทำให้โซเฟียมีความสุขลืมเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาได้บ้าง เป็นอีกครั้งหนึ่งของชีวิตที่มีความรักพัดผ่านเข้ามาวัน หนึ่งมหาวิทยาลัยมีงานปาร์ตี้เลี้ยงรุ่น โซเฟียและเพื่อนสาวได้ไปร่วมงาน ภายในงานนี้เองเพื่อนสาวคนนี้ได้แนะนำให้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ในสายตาของโซเฟียนั้นเขาช่างเป็นคนที่มีหน้าตาที่ขี้เหร่มาก ๆ เตี้ยก็เตี้ย ดำก็ดำ เพื่อน สาวแนะนำว่า ผู้ชายคนนี้เป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน เป็นคนจีนแต้จิ๋ว ครอบครัวทำธุรกิจอยู่ประเทศเวียดนาม ซึ่งต่อมาก็คือสามีของโซเฟียนั่นเอง สามีเมื่อได้พบโซเฟียแล้วเขาก็เหมือนถูกศรรักของกามเทพเข้าอย่างจัง จึงได้เทียวมาตื้อโซเฟียเป็นประจำ ถึงขนาดลงทุนบินไปกลับระหว่างไต้หวันกับฮ่องกงเป็นว่าเล่น ใน ช่วงแรก ๆ โซเฟียเฉยมากเพราะในใจไม่ไม่รู้สึกนึกชอบเขา แต่ต่อมาความรู้สึกของโซเฟียเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเขาเอาใจใส่ดูแลช่วยเหลือ ทุกอย่างอย่างสม่ำเสมอ ทำให้จิตใจที่เฉยเมยเริ่มหวั่นไหวและกลายเป็นความรู้สึกดี ๆ กับเขาบ้าง ความ รักเริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆ ในใจของโซเฟียที่โหยหาความอบอุ่นโหยหาคนดูแลเอาใจใส่ นั่นอาจเป็นเพราะว่าโซเฟียขาดแม่ตั้งแต่เด็กและพ่อก็ไม่ค่อยสนใจใยดี เหมือนว่าสามีคนนี้เข้ามาถูกทิศถูกทาง เติมความรักความห่วงใจที่ขาดหายไปให้เต็มมากขึ้น โซเฟียจึงรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเมื่อได้อยู่ใกล้เขา โซเฟีย ตัดสินใจคบหากับสามี ในช่วงแรกที่เริ่มคบหากันโซเฟียไม่ได้สนใจว่าเขาเป็นใครมาจากไหน มีพ่อแม่พี่น้องหรือฐานะเป็นอย่างไร โซเฟียรักเพราะเป็นเขาและมีความสุขที่ได้รัก และเช่นกันช่วงแรกสามีก็ไม่รู้ว่าโซเฟียนั้นเป็นทำงานเป็นนางแบบระหว่าง เรียนอยู่ เขาคิดว่าโซเฟียเป็นนักศึกษาเรียนหนังสืออย่างเดียว จนกระทั่งวันหนึ่งความลับแตก สามีได้พาออกไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกันตามประสาหนุ่มสาว สามีเริ่มมีความรู้สึกแปลก ๆ เมื่ออยู่ที่ร้านมีคนที่รู้จักมาพูดคุยทักทายโซเฟียหลายคน ความรู้สึกของสามีในเวลานั้นเหมือนไม่พอใจเราอย่างมาก เรียกว่าหึงหวงโซเฟียอะไรประมาณนั้น พอสามีเขากลับมาส่งถึงบ้านเขาจึงถามทันทีว่า ตกลงเธอทำอะไรกันแน่ถึงได้มีคนรู้จักเธอมากแบบนี้ โซเฟียจึงเล่าให้เขาฟังทั้งหมดเขาจึงเข้าใจ โซเฟียคบกับสามีได้ประมาณ 2-3 ปี ก็เรียนจบมหาวิทยาลัย สามีจึงได้พาโซเฟียไปอยู่ด้วยที่ฮ่องกง พอเดินทางไปถึงบ้านก็พบกับปัญหาทันที พ่อ และแม่ของสามีไม่ชอบโซเฟีย โดยพยายามชี้ให้ลูกชายเห็นคล้อยตามว่าโซเฟียไม่มีแม่กล่อมเกลานิสัยดูแลใกล้ ชิดอาจจะมีนิสัยที่ไม่ดีซ่อนอยู่ ยิ่งพวกเขารู้ว่าโซเฟียเคยเป็นนางแบบยิ่งคิดและจินตนาการถึงโซเฟียไปต่าง ๆ นา ๆ เช่น นิสัยไม่ดี แต่งตัวโป๊ไม่เรียบร้อย ไม่มีความเป็นกุลสตรีแม่บ้านแม่เรือน ลงท้ายด้วยไม่คู่ควรกับลูกชายของพวกเขาด้วยประการทั้งปวง พ่อแม่ของสามีได้หาสาวเวียดนามที่สวยและมีฐานะร่ำรวยทัดเทียมกันไว้ให้และ พยายามให้สามีแต่งงานด้วย แต่สามีก็ปฏิเสธยืนยันว่าผู้หญิงที่จะแต่งงานด้วยคือโซเฟียคนเดียวเท่านั้น แม่ ของสามีไม่ล่ะความพยายามได้ส่งน้องสาวนำเช็คระบุจำนวนเงิน 1 ล้านบาทมาให้โซเฟียเพื่อเลิกกับสามี วินาทีนั้นโซเฟียโกรธมากฉีกเช็คใบนั้นทิ้งทันที โซเฟียร้องไห้เสียใจและบอกให้น้าสาวของสามีกลับไป และบอกกับทุกคนด้วยว่า   “พวก คุณเอาเงินมาซื้อศักดิ์ศรีของผู้หญิงคนนี้ไม่ได้หรอก กลับไปเสียเถอะ เช็คใบนี้ไม่สามารถตัดความสัมพันธ์ของเราสองคนได้ ความรักจะนำทางเขากลับมาหาฉันอยู่วันยังค่ำ” คำ พูดทั้งหมดนั้นพรั่งพรูออกมาจากเบื้องลึกของจิตใจผู้หญิงที่มั่นในรักคน หนึ่ง ศักดิ์ศรีที่ได้รับการสั่งสอนจากปู่ว่าให้รักษาไว้ยิ่งชีพ มาถึงวันนี้โซเฟียเข้าใจแล้วว่าทำไมปู่ถึงไม่อยากให้โซเฟียแสดงหนังหรือเป็น ดารา เพราะคนทั่ว ๆ ไปจะมองว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี เพราะโซเฟียไม่ได้การแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดเหมือนนางแบบคนอื่น ตรงกันข้ามชีวิตจริงของโซเฟียค่อนข้างจะเรียบง่าย การแต่งตัวออกจะเชยๆ ไปด้วยซ้ำ หน้าตาก็แสนจะธรรมดาไม่ได้แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอาง การ ที่โซเฟียฉีกเช็คทิ้งและพูดกับน้าสาวของสามีไปอย่างนั้นทำให้พ่อและแม่ของ สามีรู้สึกแปลกใจมากแต่ก็ยังมีอคติอยู่จึงมองว่าโซเฟียดื้อด้านดังนั้นแม่ ของสามีจึงเดินทางมาพบโซเฟียที่ไต้หวันด้วยตัวเอง แม่สามีก็ต้องแปลกใจเมื่อมาพบโซเฟีย  ความคิดของแม่สามีเปลี่ยนไปหลังจากที่มาใช้ชีวิตอยู่กับโซเฟียในไต้หวัน 1 อาทิตย์ แม่สามีพบว่าโซเฟียตื่นตั้งแต่ตี 5 ทำงานบ้าน ทำอาหารเช้าให้กินทุก ๆ วัน โซเฟียทำตัวเป็นปกติแม่สามีได้เห็นแง่มุมชีวิตที่ไม่ได้แต่งแต้มหลอกใครของโซเฟีย ในที่สุดแม่สามีก็ใจอ่อนให้ทั้งคู่แต่งงานกัน  ตอนที่โซเฟียแต่งงานนั้น ปู่ไม่ได้ว่าอะไร ปู่บอกโซเฟียเพียงว่า “ถ้ารักกันปู่ก็ยินดีด้วย ปู่เชื่อว่าหลานคิดดีแล้ว และผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หลานเลือก หากวันข้างหน้ามีอะไรเกิดขึ้นก็อย่าโทษใคร” หลังจากที่โซเฟียแต่งงานได้ไม่นานเพื่อนสาวที่โซเฟียเคยไปอาศัยอยู่ด้วย ตอนออกจากบ้านได้ส่งข่าวว่าปูเสียชีวิต ข่าวการตายของปู่ทำให้โซเฟียเสียใจมากเพราะโซเฟียอยู่กับปู่ตั้งแต่เล็ก ๆ ปู่รักและห่วงใจราวกับว่าเป็นพ่อของโซเฟียอีกคนก็ว่าได้ ชีวิตแต่งงานนั้นใช่จะโรยด้วยกลีบกุหลาบเหมือนในหนังในละคร จากที่โซเฟียเคยคิดว่าแต่งงานแล้วชีวิตจะได้มีความสุขเสียทีนั้นคิดผิดเพราะ โซเฟียต้องย้ายมาอยู่รวมกับครอบครัวของสามี ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่โซเฟียต้องอยู่นั้นโซเฟียพบว่าสามียังมีพี่น้องอยู่ ด้วยกันอีก 8 คน ทุกคนต่างร่วมกันกินกันอยู่กันใช้ทุกอย่างในบ้านแบบกงสี ดังนั้นเมื่อที่บ้านมีคนมาก ปัญหาก็ย่อมมีมากตาม อีกทั้งพ่อและแม่สามีก็ให้การยอมรับลูกสะใภ้คนนี้เพิ่มความรักความเมตตาเพิ่มมาขึ้นกว่าครั้งแรกที่พบกันและ ปัญหาที่โซเฟียพบที่นี่ก็คือ น้องๆ สามีก็ไม่ค่อยจะยอมรับโซเฟียเป็นพี่สะใภ้ พวกเขาเห็นโซเฟียเป็นผู้หญิงจน ๆ คนหนึ่งที่มาอยู่กับพี่ชายของเขา ดังนั้นน้อง ๆ ของสามีจึงสร้างปัญหาจุก ๆ จิก ๆ มากวนใจโซเฟียมาโดยตลอด โซเฟียไม่รู้จะทำอย่างไรกับปัญหานี้จึงได้แต่นิ่งใช้ความอดทนอดกลั้นเพียงอย่างเดียว สามีเองตอนที่แต่งงานใหม่ๆ ชีวิตคู่โซเฟียช่วงแรก ๆ ก็เหมือนคู่หนุ่มสาวทั่วไปมีกระทบกระทั่งกันบ้างเหมือนลิ้นกับฟัน โซเฟีย ขอเลิกและไล่ให้สามีไปหาผู้หญิงที่ร่ำรวยที่แม่ของเขาหาไว้ให้ แต่สามีไม่ยอมเลิก ในใจของโซเฟียขณะนั้นคิดจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครสักคนเพื่อหนีปัญหาที่ กำลังเผชิญอยู่ แต่เมื่อออกเอ่ยปากขอเลิกกับสามีและไล่ให้เขาไปหาผู้หญิงใหม่ทุกครั้ง สามีก็จะไม่ยอมเลิก ทุกครั้งเขาจะถึงกับนั่งคุกเข่าอ้อนวอนขอให้เห็นใจและอย่าจากเขาไป เขาก็ดีมาก รักและดูแลโซเฟียอย่างดี แต่ขณะเดียวกันเขาก็ขี้หึงมากๆ ไม่ค่อยยอมให้โซเฟียไปไหนจะชอบให้อยู่แต่ในบ้าน และเมื่อต้องเดินทางไปทำงานที่ไต้หวัน ความที่สามีรักโซเฟียมากบินกลับไต้หวันฮ่องกงสัปดาห์ละ 6-7 ครั้งเลยทีเดียว โดย หลายครั้งที่โซเฟียบอกเลิกกับสามีเพราะความที่ยังอายุน้อยไม่สามารถทนกับ ความกดดันที่เกิดจากคนในครอบครัวเขาได้ รู้สึกชีวิตไม่มีความสุข อีกทั้งพ่อและแม่ของสามีไม่อนุญาตให้ออกไปใช้ชีวิตคู่ตามลำพังโซเฟียบอกเลิกประมาณ 50 ครั้งได้ สามีถึงกับยอมคุกนับเป็นร้อยครั้งพร้อมกับสาบานเพื่อง้องอน สุดท้ายโซเฟียก็ต้องใจอ่อนเพราะว่ามีความรักเป็นเครื่องพันธนาการไว้ ทุกครั้งที่สามีพูดเรื่องสาบานทำให้โซเฟียนึกถึง คำสาบานที่เขาเคยให้ไว้เมื่อครั้งก่อนแต่งงาน โซเฟีย คิดว่าการได้แต่งงานกับสามีคนนี้คงเป็นพรหมลิขิต เพราะพูดตามความจริงแล้วก่อนหน้านั้นมีผู้ชายหลายคนหน้าตาหล่อระดับพระเอก เรียงแถวเข้ามาจีบ จะมีแต่ก็สามีคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่ขี้เหร่ที่สุด ทั้งเตี้ย ทั้งดำ การมีผู้ชายเข้ามาจีบหรือพัวพันหลาย ๆ คนทำให้โซเฟียได้เรียนรู้และศึกษาอุปนิสัยของคนว่าเป็นอย่างไร โซเฟียเปรียบเรื่องนี้เหมือนการเรียนจัดดอกไม้ การแยกแยะดอกไม้ชนิดไหนเหมาะจะจัดอย่างไร จะจัดวางไว้ที่ไหนในบ้านของเรา และในที่สุดคนที่ขี้เหร่ เตี้ย ดำ อย่างสามีก็เอาชนะจิตใจของสาวสวยอย่างโซเฟียไปได้ อุปสรรคอีกบทหนึ่งที่ได้เกิดขึ้นเพื่อทดสอบชีวิตคู่ของโซเฟีย เขาบอกว่า ถ้าเขาไม่ได้แต่งงานกับโซเฟียเขาจะยอมบวชเป็นพระตลอดไป น้ำเสียงสามีตอนนั้นดูเข้มจริงจังและจริงใจมากทำให้โซเฟียไม่เคยลืมเลย ประโยคนี้เองทำให้โซเฟียตัดสินใจใช้ชีวิตครอบครัวอยู่กับสามีคนนี้มาเป็นเวลาถึง 30 ปี...ย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่โซเฟียตั้งท้องลูกสาวคนแรกสามีก็เริ่มออกเที่ยวกลางคืน ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ใช่ เขากำลังเดินออกนอกเส้นทาง แต่โซเฟียก็พยายามคิดในแง่บวกเสมอว่าผู้ชายต้องมีการเจ้าชู้กันบ้างคงไม่ เป็นอะไรตราบใดที่เขาไม่ได้คบหาหรือเลี้ยงดูผู้หญิงคนไหนเป็นตัวเป็นตนหรือ ออกหน้าออกตา อีก อย่างหนึ่งโซเฟียคิดถึงลูกที่อยู่ในท้องดังนั้นโซเฟียจึงอดทน ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากของการทำใจของโซเฟียเพราะโซเฟีย รู้สึกว่าตนเองโดดเดี่ยว ทุกอย่างเหมือนประเดประดังเข้ามาในตอนนั้นปู่ได้เสียชีวิตไปแล้วทำให้โซเฟีย รู้สึกขาดที่พึ่ง ส่วนพ่อก็ไม่สนใจเรื่องอะไรของโซเฟียเลย คำพูดของปู่เมื่อครั้งตอนตัดสินใจแต่งงานกับสามีดังก้องอยู่ในหู โซเฟียได้ใช้ชีวิตคู่อยู่ที่ฮ่องกงอยู่แต่สิ่งที่แน่นอนก็คือความไม่แน่นอน ”ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หลานเลือก หากวันข้างหน้ามีอะไรเกิดขึ้นก็อย่าโทษใคร” โซเฟียเลือกผู้ชายคนนี้แล้วดังนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นโซเฟียจึงอดทน โซเฟียต้องทนอยู่เพื่อให้ลูกมีทั้งพ่อและแม่เหมือนลูกของคนอื่นๆ เรียนรู้ที่จะปรับตัวรับกับปัญหาต่าง ๆ นานาในชีวิต 4 ปี สามีก็พาไปอยู่ประเทศฝรั่งเศส ก่อนที่จะย้ายมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวร จนวันนี้โซเฟียผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมาย หลายคนอาจมองว่าเป็นเรื่องละครน้ำเน่า แต่ทุกเรื่องคือชีวิตจริงของโซเฟีย เมื่อชีวิตคู่ที่โซเฟียเคยคิดว่าจะรักษาไว้เคยฝันว่าครองรักกันไปตลอดชีวิตในที่สุดก็ต้องจบลงแบบไม่เหลือเยื่อใย จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:37:37

ความคิดเห็นที่ 6 ตอน 6 ชีวิตผลัดถิ่นสู่ประเทศฝรั่งเศส ไทย ------------------- หลังจากที่โซเฟียแต่งงานใช้ชีวิตอยู่ที่ฮ่องกงได้ไม่นาน โซเฟีย ใช้ชีวิตแม่บ้านที่ฝรั่งเศสรวมเวลาได้ 8 ปี โซเฟียก็เหมือนแม่บ้านคนอื่น ๆ ทั่วไปที่ทำทุกอย่างภายในบ้านด้วยตัวเองหมด ที่ฝรั่งเศสไม่มีแม่บ้านดังนั้นหน้าที่ต่าง ๆ ในบ้านโซเฟียจะเป็นผู้จัดการและดูแลเอง แม้ว่าเป็นเพียงงานบ้านแต่โซเฟียก็ตั้งอกตั้งใจทำ เพราะโดยพื้นนิสัยแล้วโซเฟียจะทำอะไรแล้วก็จะทำให้ดีที่สุด  สามีต้องไปทำงานเกี่ยวกับตลาดหุ้นที่ประเทศฝรั่งเศส ทำให้โซเฟียต้องย้ายตามสามีไปด้วย ต่อ มาสามีโซเฟียได้มาตั้งโรงงานเคมีในประเทศไทย จึงบินมาทำธุรกิจที่เมืองไทยก่อนโดยทิ้งให้โซเฟียและลูกอยู่ฝรั่งเศส ผ่านไป 6 เดือนจึงบินกลับมาเยี่ยม เพื่อน คนจีนที่ฝรั่งเศสเห็นสามีไปทำธุรกิจใหญ่โตที่เมืองไทยนาน ๆ กลับมาทีจึงแนะนำให้โซเฟียย้ายตามสามีไปด้วย เพราะการอยู่ห่างไกลกันหรือแยกกันอยู่คนละทีอาจทำให้มีปัญหาครอบครัวในอนาคต โซเฟียและลูก ๆ จึงตัดสินใจเดินทางตามสามีมาเมืองไทย ชีวิต ที่เมืองไทยทุกอย่างราบรื่นดี วิถีชีวิตของโซเฟียก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนอยู่ที่ฝรั่งเศสเลย ยังคงรับผิดชอบหน้าที่แม่บ้านอย่างดีไม่ขาดตกบกพร่อง แม้ว่าที่เมืองไทยจะจ้างแม่บ้าน แต่แม่บ้านของโซเฟียนั้นไม่ต้องทำอะไรเลยมีหน้าที่แค่ถูบ้านอย่างเดียว งาน ประจำของโซเฟียเริ่มจาก ไปส่งลูกไปโรงเรียน แล้วกลับมาทำงานบ้านทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกวาดบ้าน ล้างจาน ล้างห้องน้ำ ไปจ่ายตลาด ทำอาหาร โซเฟียทำงานเหล่านี้ด้วยความตั้งใจและไม่คิดว่าลำบากอะไร โซเฟียคิดว่าตนเองเคยผ่านความยากลำบากมามากกว่านี้แล้ว ความจริงแล้วความลำบากของโซเฟียก็คือ การพูดภาษาไทย นั่นเอง วันที่โซเฟียมาถึงประเทศไทยครั้งแรกโซเฟียพูดไทยไม่ได้เลยรวมทั้งลูกทั้ง 2 คน ซึ่งตอนนั้นคนโตอายุประมาณ  5 ขวบ และคนเล็กอายุ 2 ขวบ เรียกว่าต้องเริ่มกันใหม่เพราะลูกๆและโซเฟียพูดแต่ภาษาฝรั่งเศสกับภาษาจีนกลางเท่านั้น โซเฟีย พยายามจะเรียนพูดภาษาไทย จึงได้ไปหาซื้อเทปสอนภาษาไทยมาฟังซึ่งจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพก็คือการที่คน ไทยเรียนพูดภาษาอังกฤษอะไรทำนองนั้น แต่ผลที่ได้รับก็คือโซเฟียยังพูดไม่ได้ เพราะที่หัดพูดตามเทปที่ซื้อมานั้นพอโซเฟียไปพูดกับคนไทยจริง ๆ กลับไม่มีใครฟังรู้เรื่องเลยว่าโซเฟียพูดอะไร โซเฟีย อยากจะไปโรงเรียนสอนภาษาไทยที่เปิดอยู่แถว ๆ บ้านแต่ไม่สามารถทำได้เพราะต้องไปรับลูกที่โรงเรียนและงานบ้านต่าง ๆ ที่ต้องทำประจำ โซเฟียจึงเปลี่ยนแผนใหม่ คือเรียนภาษาไทยกับคนใช้ที่บ้าน โซเฟีย เริ่มหัดพูดหัดฟังจากคนรับใช้ที่บ้าน และพยายามถามและจดคำศัพท์ให้ได้วันละ 10 คำ สมุดจดบันทึกกลายเป็นอุปกรณ์การเรียนภาษาที่สำคัญสำหรับโซเฟียตอนนั้น เพราะว่าเวลาคนใช้พูดหรือสอนอะไรโซเฟียก็จะจดเอาไว้ เมื่อว่างจากการเลี้ยงลูกคนเล็กและการทำงานบ้านแล้ว โซเฟียก็จะหยิบสมุดบันทึกเล่มนั้นออกมาทบทวน พยายามพูดและออกเสียง บางครั้งเปิดโทรทัศน์เรียนรู้ศัพท์และฝึกการฟังควบคู่ไปด้วย โซเฟียทำอย่างนี้อยู่ประมาณ 3 เดือนก็สามารถพูดภาษาไทยได้คล่องขึ้น เรียกว่าสามารถไปจ่ายตลาดพูดแล้วพ่อค้าแม่ค้าเข้าใจไม่ต้องใช้ภาษามือเหมือน ตอนแรก ๆ ที่มาเมืองไทยใหม่ ๆ เคล็ด ลับการจดศัพท์วันละ 10 คำนี้ โซเฟียบอกว่าหากใครต้องการเรียนภาษาจีนกลางให้เก่งสามารถนำเคล็ดลับนี้ไปใช้ ได้ เพราะภาษจีนกลางมีคำศัพท์มากมายที่ต้องจำ การรู้ศัพท์มากสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ และโซเฟียก็พอใจกับการเรียนพูดภาษาไทยเพียง 3 เดือน แล้วสามารถพูดสื่อสารภาษาไทยได้ในระดับหนึ่ง จาก วันที่เริ่มเรียนรู้ภาษาไทยมาถึงปัจจุบันนี้รวมเวลา 10 ปี ภาษาไทยของโซเฟียนั้นเรียกได้ว่าดีขึ้นมาก สามารถนำไปใช้ได้ในระดับหนึ่ง แต่สำเนียงนี่ยังคงต้องพัฒนาอีก คือโซเฟียพูดภาษาไทยไม่ชัด โซเฟีย มีประสบการณ์เรื่องการเรียนรู้ภาษามาถ่ายทอดอีกคือ ตอนตามสามีไปอยู่ฝรั่งเศส ตอนนั้นการเรียนรู้ภาษาฝรั่งเศสยากกว่าตอนเรียนภาษาไทย เพราะไม่มีคนใช้ให้ศึกษา โซเฟียใช้วิธีเรียนรู้จากลูกทั้ง 2 คน การ เรียนของโซเฟียจะเริ่มที่ลูก ๆ กลับจากโรงเรียนมาอยู่บ้าน โซเฟียจะถามคำศัพท์จากลูกเป็นประจำ ลูก ๆ ของโซเฟียพูดภาษาจีนกลางได้ โซเฟียจึงถามลูกเป็นภาษาจีนกลางว่า อันนี้ ตัวนี้ สิ่งนี้ ภาษาฝรั่งเศสออกเสียงหรือพูดว่าอย่างไร ลูก ๆ โซเฟียน่ารัก เป็นคุณครูสอนแม่ โซเฟียก็ใช้วิธีเอาสมุดบันทึกมาจดไว้ ท่องและทบทวนเมื่อว่างจากงานบ้าน บางครั้งเวลาไปจ่ายตลาดโซเฟียก็เอาสมุดที่จดภาษาฝรั่งเศสไปด้วย ในที่สุดโซเฟียก็สามารถพูดภาษาฝรั่งเศสได้แม้ว่าไม่คล่องแต่สามารถพูดสื่อ สารได้รู้เรื่อง โซเฟียพอใจกับตรงนี้เพราะภาษานี้ไม่ใช่ภาษาบ้านเกิดเหมือน ภาษาจีนกลาง เวลา มีนักข่าวมาสัมภาษณ์โซเฟีย แล้วโซเฟียบอกว่าเป็นคนทำงานบ้านเองเกือบทุกอย่าง เชื่อไหมว่า...นักข่าวคิดว่าโซเฟียล้อเล่น เป็นมุกตลกประจำตัวโซเฟีย บางคนพูดล้อเล่นว่า โซเฟีย มักจะบอกน้อง ๆ นักข่าวเสมอว่า ทำอะไรต้องทำให้ถึงที่สุด จะไม่ยอมแพ้ เหมือนการออกงานสังคมก็เหมือนกัน โซเฟียก็จะต้องแต่งตัวให้สวยไม่ยอมแพ้ใครเหมือนกัน เรียกว่า สู้ตายทุก ๆ งานเลยทีเดียวการแต่งตัวออกงานนั้น โซเฟียถือคอนเซปที่ว่า สวย เริ่ด เรียกว่าไม่สวยจะไม่ออกจากบ้านเด็ดขาด  มีอยู่ครั้งหนึ่งเพียงแค่โซเฟียก้าวเท้าลงจากรถก็จะมีน้องนักข่าววิ่งเข้ามาสัมภาษณ์ ยังไม่ทันได้ลงทะเบียนเข้างานเลย จนโซเฟียต้องขอร้องนักข่าวว่า เดี๋ยวขอลงทะเบียนก่อน จากนั้นก็มาให้น้อง ๆ สัมภาษณ์พอถูกสัมภาษณ์ จำได้ว่าพูดจนไม่มีเสียงและเหนื่อยมาก โซเฟียเล่าแบบขำ ๆ โซเฟีย จะให้เกียรติกับงานทุกงานที่ไป ได้พบกับน้องนักข่าวบางครั้งมาขอสัมภาษณ์ถูกบ้างผิดบ้าง คือพูดไม่ตรงกับงานที่ไปหรือคอนเซปงานอะไรประมาณนั้น แต่น้อง ๆ นักข่าวก็น่ารักให้อภัยและกำลังใจโซเฟียมาตลอด โซเฟียเลยรู้สึกว่าชีวิตกับงานสังคมคือสิ่งที่สร้างความสุขให้กับตัวเองแม้ ว่าจะไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงก็ตาม แต่การได้ไปงานทำให้โซเฟียเกิดความสบายใจ อย่างน้อยน้องนักข่าวเหล่านั้นก็เป็นเหมือนเพื่อนโซเฟียที่ได้เข้ามาพูดคุยกัน เพียงแค่นี้ก็ทำให้ชีวิตโซเฟียมีความสุขแล้ว จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:37:49

ความคิดเห็นที่ 7 ตอน ------------------- 7 คำสาบานมันเหมือนตด ชีวิตคู่ 30 ปีคือบทเรียนราคาแพงเพราะว่าซื้อด้วยเวลาทั้งชีวิตของโซเฟีย การที่ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านที่ดีมาตลอด ไม่เคยไปยุ่งหรือก้าวก่ายการงานของสามีเลย งานบ้านในแต่ละวันต้องตื่นตั้งแต่เช้า ไปจ่ายตลาดมาทำกับข้าวให้ลูกๆและสามีกิน เมื่อสามีไปทำงานและลูกไปโรงเรียนแล้ว ก็จะยุ่งวุ่นวายกับการทำความสะอาดจัดบ้านเรือนให้สวย พอตกเย็นก็ทำกับข้าวมื้อเย็นอีกรอบเพื่อรอสามีกลับมากินข้าวเย็น ทำให้โซเฟียไม่เคยไปไหนไกลนอกจากบ้านไปตลาดเท่านั้น มา ถึงวันนี้การเป็นแม่บ้านที่ดี กุลสตรีที่เพียบพร้อม ไม่ได้ทำให้ชีวิตครอบครัวอยู่รอด โซเฟียบอกกับทุกคนว่า ชีวิตคู่จะเอาอะไรแน่นอนไม่ได้ จึงยกตัวอย่างเรื่องตัวเองประกอบทุกครั้งไป สมัยที่โซเฟียรักกับสามีใหม่ ๆ ตอนนั้นอยู่ที่ไต้หวัน ตัวสามีอยู่ฮ่องกง ความรักทำให้สามีบินไปกลับระหว่างฮ่องกงไต้หวันอาทิตย์ละ 7 วัน จนวันหนึ่งโซเฟียไม่คิดว่าความรักที่เคยมีมันเปลี่ยนแปลงไปมากมาย โซเฟีย จำได้สมัยที่รักกันใหม่ ๆ ทางบ้านของเขาไม่ยอมรับฐานะของโซเฟีย จำวันที่ร่วมกันฝ่าฟันจนได้อยู่ร่วมกัน จำคำสาบานที่เขาให้ไม่มีวันลืม “ถ้าเธอไม่ยอมแต่งงานด้วยฉันจะไปบวชเป็นพระ” และจำได้ว่าทุกครั้งที่บอกเลิกเขาจะคุกเข่าอ้อนวอนสาบาน วันที่สามีบอกเลิกกับโซเฟีย ก็เลยนำคำพูดเหล่านี้มาถามเขาว่า “ทำไมเธอทิ้งฉันได้ขนาดนี้ รู้ไหมว่าใจเธอดำมาก” รู้ไหมว่าสามีตอบกลับมาว่าอย่างไร มันเป็นคำตอบที่เหมือนเหล็กแหลมทิ่มแทงเป็นคำพูดที่โซเฟียไม่คิดว่าจะได้ยิน  “สิ่งที่สาบานไปในวันนั้นก็เหมือนตด” ทันใดนั้นเองเขาก็ให้โซเฟียไปส่องกระจกพร้อมกับคำพูดเสียดแทงว่า  “ส่องดูหน้าซะว่าสมัยสาวๆ หน้าตาเป็นอย่างไร วันนี้อายุ 50 หน้าเธอเป็นอย่างไง แล้วจะให้ผมรักเหมือนสมัยที่เป็นสาวๆ ได้อย่างไร” โซเฟีย เสียใจมากๆ ทำให้หล่อนรู้ว่าจริง ๆ แล้วธาตุแท้ของผู้ชายที่ตนเองรักเป็นแบบนี้ ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา โซเฟียไม่เคยนอกใจ ซื่อสัตย์ และทำหน้าที่ภรรยาที่ดีที่พึงทำต่อสามีมาโดยตลอด จริง ๆ แล้วโซเฟียก็ปฏิบัติตัวเองตามธรรมเนียมจีนทุกอย่าง คือผู้หญิงจีนจะมีหน้าที่ดูแลครอบครัว ดังนั้นจะเห็นผู้หญิงจีนทั่วไปไม่ได้สนใจดูแลตัวเองเรียกว่าปล่อยเนื้อปล่อย ตัว โดยไม่เคยแต่งตัวสวยใส่ชุดนอนทั้งวัน และวันๆ หัวก็จะฟู หน้าก็มันเป็นยายเพิ้ง ไม่เคยเข้าร้านทำผม ทำเล็บ มีความคิดที่ว่ามีลูกมีผัวแล้วไม่ต้องไปตกไปแต่งอะไรมาก ทำให้ผู้ชายจีนส่วนมากคิดว่าเมียเป็นของตาย โศกนาฏกรรมทางความรักครั้งนี้ทำให้โซเฟียเข็ด ไม่คิดจะเริ่มต้นความรักใหม่กับใครอีก ทั้ง ๆ ที่หลายคนมักจะบอกว่า โซเฟียยังสาวยังสวยอยู่ทำไมไม่หาใครสักคนเป็นเพื่อนเพื่อจะได้ไม่เหงา แต่โซเฟียก็ตอบกลับไปว่า ไม่กลัวความเหงา แต่กลัวความรัก ขนาดสามีที่เคยรักโซเฟียมากมายขนาดนี้ยังทิ้งโซเฟียไปได้ นับประสาอะไร ผู้ชายคนอื่นจะไม่มีคิดเหมือนกัน  ทุกวันนี้โซเฟียอยู่คนเดียวก็มีความสุขดี เวลาว่างก็ไปทำบุญ สนทนาธรรมกับหลวงพ่อที่เคารพนับถือ   ตอนแรกที่ลูกน้องในบริษัทสามีมาบอกว่าเขากำลังติดพันผู้หญิงคนใหม่  โซเฟียไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้เพราะสามีปฏิบัติตัวตามปกติคือจะกลับมาเจอโซเฟียตลอดทั้งเช้าและกลางวัน แล้วเย็นก็กลับบ้านมากินข้าวบ้าน กลางคืนก็อยู่ด้วยตลอดทั้งคืน เขาจะเอาเวลาที่ไหนไปอยู่กับผู้หญิงอื่น อีกทั้งบริษัทก็อยู่ตรงข้ามกับบ้านของโซเฟียเองเรียกว่าเดินไม่กี่ก้าวก็ถึง ผู้หญิงที่สามีไปติดพันก็เป็นพนักงานในบริษัทที่มีสามีแล้ว และสามีของผู้หญิงคนนั้นก็มารับมาส่งทุกวัน ครั้งหนึ่งโซเฟียเคยทดสอบสามี โดยลองถามสามีว่า ทำไมพนักงานคนนี้ถึงชอบแต่งตัว ทั้งๆ ที่ทำงานเป็นแค่แม่บ้านดูแลสำนักงาน ทำไมแต่งตัวและแต่งหน้าจัดอย่างนี้ คำตอบของสามีก็คือ ไม่รู้ ไม่เกี่ยวกับผม เขามีลูกมีผัวแล้ว คำตอบนั้น..มันทำให้โซเฟียหายสงสัยไปเลย ใคร ๆ จะคาดคิดล่ะว่า ประธานบริษัทจะไปมีสัมพันธ์สวาทกับแม่บ้าน และแม่บ้านคนนั้นก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว นอกใจและสันดานของผู้ชาย เพราะมีพนักงานในบริษัททนเห็นโซเฟียโง่ไม่ไหว ได้เข้ามาบอกและพาไปดูให้เห็นกับตา สามีได้ไปซื้อบ้านให้ผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านคนนั้นและแอบไปอยู่ด้วยกัน   วันที่โซเฟียรู้และแน่ใจว่าสามีนอกใจแน่แล้วก็กลับมานั่งงงอยู่ที่บ้าน จนสุดท้ายก็ตัดสินใจบอกกับลูกชาย ลูกชายได้ต่อว่าพ่อของเขาว่า ทำไมพ่อใจร้ายทำกับแม่แบบนี้ ไม่ให้แม่ไปไหนเลย แล้วจู่ๆ ทำไมพ่อก็มาทิ้งแม่ ไม่ห่วงแม่ ไม่ห่วงความรู้สึกของแม่บ้าง แต่คำตอบที่ลูกชายได้รับคือ ช่วยไม่ได้ แม่ของเธออยากโง่เอง โซเฟีย ฟังคำตอบแล้วทรุดลงกับพื้น ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย อีกทั้งสามียังพูดตอกย้ำว่ารักผู้หญิงคนนี้มากและรักกันมาตั้ง 10 ปีแล้ว เขาอยู่ด้วยแต่ร่างกายส่วนหัวใจได้ไปอยู่บ้านหลังโน้นหมดแล้ว ต่อไปนี้โซเฟียจะทำอะไรก็ทำไปเขาไม่สนใจและไม่ใช่เรื่องของเขา คำพูดที่พรั่งพรูออกมาจากปากสามีทำให้โซเฟียรู้ว่า มันสายไปแล้วเขานอกใจมานานแล้วและที่สำคัญเขาไม่ได้มีความรักหลงเหลืออยู่ แล้ว ตอนนั้นความ รู้สึกของโซเฟีย คือ เจ็บปวด แค้นใจ น้อยใจ เสียใจ มันผสมปนเปจนไม่สามารถอธิบายออกมาได้ เพราะชีวิตที่ผ่านมาโซเฟียทุ่มเทให้กับเขาเพียงคนเดียว ทั้งรัก ไว้ใจ ดูแลปรนนิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีมาโดยตลอด หวังจะอยู่ด้วยกันจนแก่จนเฒ่าจนตายจากกันไป แต่มาวันนี้โซเฟียบอกตัวเองว่านั่นคือความฝัน ฝันที่ไม่มีโอกาสเป็นจริงได้เลย ฉัน ไม่ดีตรงไหน...ฉันทำผิดอะไร...เป็นคำถามที่โซเฟียเฝ้าถามตัวเอง ในห้วงเวลาแห่งความทุกข์นั้น โซเฟียร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตาไหลออกมา ความซึมเศร้าความหมดหวังในชีวิตทำให้ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ชีวิต ที่ผ่านมาของโซเฟียมีแต่ครอบครัว คือ สามี และ ลูก ๆ เพื่อนหรือคนรู้จักนั้นไม่มีเลย จะมีก็เพียงคนขับรถเท่านั้น โซเฟียไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะต้องมานั่งในตำแหน่งเมียหลวง ฟังดูอาจยิ่งใหญ่ แต่สามีไม่รัก โซเฟียบอกว่า “ลองดูมือของโซเฟียสิมันทั้งด้านทั้งเหี่ยว เวลาออกงาน นักข่าวจะขอถ่ายรูปเป็นประจำ โซเฟียพยายามซุกไม่ให้เห็นมือเด็ดขาด เอากระเป๋าปิดมือของตัวเองด้วย ชีวิตที่ทุ่มเทให้กับสามีตลอด 30 ปี ผลที่ได้คือความเจ็บปวดที่โซเฟียจะไม่เคยลืมเลยในชีวิตนี้” จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:38:11

ความคิดเห็นที่ 8 ตอน 8 เมียเบอร์ 2 เมียสำรองของสามี ------------------- ผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหน? ความจริงแล้วหล่อนอยู่ใกล้ตัวโซเฟียมาตลอด เพราะหล่อนคือแม่บ้านของโซเฟียนั่นเอง เมื่อครั้งที่โซเฟียมาเมืองไทยใหม่ ๆ หล่อนได้มาช่วยทำความสะอาดบ้าน รับโทรศัพท์ อุปนิสัยหล่อนในสายตาโซเฟียขณะนั้นคือ เป็นผู้หญิงอายุ 20 ต้น ๆ ที่ดูซื่อ ๆ ไว้เนื้อเชื่อใจได้ ดังนั้นโซเฟียจึงให้ความสนิทสนมกับเธอพอสมควร จนวันหนึ่งที่โซเฟียได้รับรู้ความจริง จึงถามหล่อนไปว่า “ทำไมทำอย่างนี้ ไม่เห็นใจกันบ้างหรือ” คำตอบของหล่อนก็คือ “หนูอยากรวย หนูอยากมีเงิน ถ้าอยู่กับสามีคนเดิม หนูคงไม่มีวันร่ำรวย มาอยู่กับท่านประธานก็ได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ” น่าตกใจที่เงินสามารถซื้อชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งได้ และไม่คิดว่าเขาได้เข้ามาแยงสามีของเจ้านายได้ จากวันนั้นถึงวันนี้สามีก็ย้ายไปอยู่กับหล่อนอย่างถาวรและไม่เคยย้อนกลับมา เหยียบบ้านที่เคยอยู่กับโซเฟียอีกเลย มันเป็นความโง่ของโซเฟียเองที่ไม่สังเกตเห็นสัญญาณอะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตคู่เมื่อ 4-5 ปีก่อน  สามีของโซเฟียเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ว่าโซเฟียจะทำอะไรก็ไม่ถูกใจเขาเลย ขนาดว่าซื้อทุเรียนของโปรดของเขามาให้ เขายังถามว่า ซื้อมาทำไม พอโซเฟียตอบกลับว่าเป็นของชอบของคุณไม่ใช่หรือ คำตอบที่เขาตอบกลับมาก็คือ เมื่อก่อนเคยชอบทุเรียนแต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว โซเฟียเคยซื้อชุดนอนสวย ๆ หวังมัดใจสามี พอใส่เสร็จถามเขาว่า ชุดนี้สวยไหม สามีตอบว่า  มันไม่ใช่เรื่องอะไรของเขา คำตอบนั้นโซเฟียก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจหรือมาเป็นกังวลอะไร ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร เรียกได้ว่าเวลานั้นไม่ว่าโซเฟียจะทำอะไรสามีจะอารมณ์เสียและหงุดหงิดใส่อยู่บ่อยๆ วันที่สามีจะออกจากบ้าน โซเฟียถามสามีว่า “ทำไม ถึงใจดำทิ้งฉันไป เวลา 30 ปีที่อยู่ด้วยกันไม่ได้มีความหมายเลยใช่ไหม เธอก็รู้ใช่ไหมว่ามาอยู่เมืองไทย ฉันไม่เคยออกไปไหน ไม่เคยเจอใคร ฉันไม่มีเพื่อน ฉันไม่มีใครเลยจริง ๆ เพราะเกิดมาก็ไม่มีแม่แล้ว เธอเคยคิดบ้างไหม ว่าผู้หญิงคนนี้จะเดินไปทางไหน” เป็นสิ่งที่เพิ่มความปวดร้าวให้โซเฟียมากขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของสามี  "ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณจะเดินทางไปทางไหน เพราะผมไม่รักคุณแล้ว แล้วผมก็ไม่สนใจด้วยว่าคุณจะเป็นอย่างไร" แทบไม่น่าเชื่อว่าประโยคนี้เป็นคำพูดของผู้ชายคนหนึ่งที่เราเคยฝากชีวิตเอาไว้กับเขา เมื่อคิดถึงคำพูดเขาครั้งใดหัวใจของโซเฟียก็เจ็บปวด เรื่อง ของโซเฟียนี้อยากจะให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้หญิงอีกหลาย ๆ คน ผู้ชายเมื่อสิ้นรักแล้ว เขาไม่สนใจหรอกว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นอย่างไร จะอยู่อย่างไร วันข้างหน้าจะดำเนินชีวิตอย่างไร คำ พูดของสามีนั้นทำให้โซเฟียเคยคิดฆ่าตัวตาย โชคดีที่พระพุทธเจ้าได้มาช่วยเหลือโซเฟียไว้ได้ ทุกวันนี้ไม่ว่าจะทำอะไรโซเฟียจะคิดตลอดว่าพระพุทธเจ้าคุ้มครองอยู่ตลอด พระพุทธเจ้าทำให้มีชีวิตมาได้จนถึงทุกวันนี้ ช่วงแรกของการทำใจ โซเฟียได้ข้อคิดจากหลักธรรมขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้าจากหลวงพ่อหลายรูปที่ไป กราบนมัสการ เวลาไม่สบายใจจิตใจอ่อนแอโซเฟียก็จะให้คนรถขับรถไปวัด ไปขอพบหลวงพ่อซึ่งหลวงพ่อหลายรูปท่านก็ให้ความเมตตาฟังเรื่องราวทุกข์ใจของ โซเฟีย พร้อมทั้งสั่งสอนชี้ทางธรรมเป็นการเตือนสติ โซเฟียจำคำสอนของหลวงพ่อได้...โยมอย่าฆ่าตัวตาย ถึงโยมไม่มีญาติพี่น้องโยมก็ต้องเข้มแข็ง สุขภาพของโยมยังแข็งแรง ยังไม่แก่เท่าไหร่ ขอให้สู้ชีวิตต่อไป บางคนถูกผัวทิ้งเขาไม่มีอะไรเหลือเลย แต่โยมยังมีลูกอีกตั้ง 2 คน ถึงเราไม่มีเขาแต่เรายังมีทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเดิม ส่วนผู้หญิงที่แย่งสามีโยมไปสักวันเขาตั้งได้รับกรรมที่ทำไว้ จำไว้นะว่า คนเราเมื่อตายไปแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างเดียว มาตัวเปล่าก็กลับไปตัวเปล่า ผู้หญิงคนนี้ที่เขาแย่งสามีของเจ้านายไปก็เป็นการสร้างบาปกรรมให้กับตัวเขาเอง โยมโซเฟียก็จงปล่อยเขาไป แล้วก็ขอให้ทำบุญสะสมไปเรื่อยๆ ตายไปเราจะได้บุญตัวนี้ติดตัวไป คนเราตายไปก็มีแต่บุญกับบาปเท่านั้นที่นำติดตัวไป เงินมีมากเท่าไหร่ตายไปก็เอาไปไม่ได้สักสตางค์เดียว ฉะนั้น สามีจะไปมีเมียใหม่ เมียน้อย ซื้อบ้าน ซื้อของให้ภรรยาใหม่ก็ปล่อยเขาเถอะ ตายไปผู้หญิงคนนี้ก็เอาไปไม่ได้เหมือนกัน วันนี้เขามีทุกอย่าง มีชีวิตที่สบาย แต่พอเขาตายไปเขาก็จะได้รับกรรม คนเราจะร่ำรวยแค่ไหน ยิ่งใหญ่แค่ไหน สุดท้ายก็ต้องตาย ไม่มีใครหนีความตายพ้น… คำ สอนของหลวงพ่อหลายรูปที่โซเฟียไปขอให้ท่านแสดงธรรมชี้ทางสว่างของชีวิตให้ ทำให้โซเฟียเข้มแข็ง มีสติตลอดเวลา ทุก ๆ อย่างก่อนจะทำอะไรโซเฟียจะคิดให้ดีเสียกันเพื่อกันความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้น จะทำอะไรก็ตาม ทำแล้วต้องเป็นประโยชน์กับตัวเอง แล้วถ้าสิ่งใสเราทำแล้วไม่เป็นประโยชน์กับตัวเองก็อย่าไปทำ...คือคำสอนของหลวงพ่ออีกอย่างที่โซเฟียจำไว้อย่างขึ้นใจ ... ช่วงที่มีปัญหาครอบครัว มีคนมาทักว่า ฮวงจุ้ยประตูเข้าบ้านไม่ดี  เนื่องจากมีประตูเข้าบ้านถึงสองด้าน ตรงนี้จึงได้ไปหาซินแซก็บอกว่าประตูไม่ดี เพราะมีทางเข้าบ้านถึงสองด้าน โดยเป็นบานใหญ่กับบานเล็กทำให้สามีไปมีเมียน้อย ซินแซก็ย้ำว่าบ้านใครก็ตามห้ามมีประตูเข้าหน้าบ้านสองบาน เพราะสามีจะมีเมียน้อย ครั้งที่ซินแซทักให้รื้อทิ้งจึงเห็นว่าถ้ารื้อทิ้งต้องเป็นงานใหญ่ ท่านก็แนะนำว่าทำอย่างไรก็ได้ให้ประตูปิดโดยไม่ต้องใช้ ทำให้ได้เอากาวมาปิดตายประตูทางเข้าบ้านตรงห้องรับแขก แต่ความเป็นจริงการแก้ฮวงจุ้ยไม่ได้ช่วยให้สามีเลิกกับเมียน้อยได้เลย ทำให้ไม่ค่อยเชื่อในเรื่องฮวงจุ้ย เพราะทำมาประมาณสี่ปีที่ผ่านมาสามีก็ยังไม่เห็นกลับมาที่บ้านอีกเลย ตรงนี้อยากบอกว่าสิ่งที่ซินแซทักแล้วเราแก้ไขตามเป็นเรื่องที่ทำให้เราสบายใจมากกว่า มา ถึงวันนี้โซเฟียมองย้อนกลับไปในวันที่ถือมีดกรีดตัวเอง แต่พอคิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าทำไมเราต้องมาตายแบบนี้ ทำไมเราไม่สู้ต่อไป ถึงเราตายไปสามีที่ทิ้งเราไปก็คงไม่กลับมารักเราเหมือนเดิม เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ทำให้คิดถึงคำของหลวงพ่อ...เรายังแข็งแรงทำไมไม่ลุกขึ้นมาทำประโยชน์ให้กับ ประเทศชาติ จึงมองว่าเรื่องแบบนี้คงเป็นไปไม่ได้ ความเป็นจริงของชีวิตคงนำอะไรมาช่วยไม่ได้ ทำให้โซเฟียเข้าใจชีวิตมากขึ้นในวันนี้ คนเราจะทำอะไรก็ตามจะต้องช่วยเหลือแก้ปัญหาตัวเองให้ได้เสียก่อนที่จะไปให้ใครมาช่วยเหลือเรา อย่างน้อยให้คนไทยได้รู้จักเราว่าเป็นคนอย่างไร อะไรสามารถทำให้กับประเทศชาติเราก็จะทำ อย่างน้อยเมื่อเราตายไปชื่อเสียงเราก็ยังมีคนพูดถึง... วันนี้โซเฟียได้ไปเป็นอาจารย์สอนภาษาจีน สอนมาได้เกือบ 3 ปีแล้ว ทำให้รู้สึกสบายใจขึ้น ได้ทำประโยชน์ให้คนไทย จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:38:27

ความคิดเห็นที่ 9 ตอน 9 เมื่อชีวิตสู่งานสังคม ------------------- ปี 2544 โซเฟีย ลา เป็นเพียงผู้หญิงต่างชาติคนหนึ่งที่สามีทิ้ง อาศัยอยู่เมืองไทยแบบไร้ญาติขาดมิตร ยามมีปัญหาไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปปรึกษาใคร หลังจากที่สามีจากไป โซเฟียก็จมอยู่กับความเศร้า กลายเป็นคนคิดมาก นอนไม่หลับ ทำให้ชีวิตไฮโซได้เริ่มขึ้นในคืนวันหนึ่ง ความ ทุกข์ความเจ็บปวดทำให้โซเฟียนอนไม่หลับ ตื่นขึ้นมาตอนตี 3 และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ความเครียดที่ไม่มีทางระบายออกนำทางให้โซเฟียออกไปเรียกรถตุ๊ก ๆ หน้าบ้าน แล้วบอกคนขับรถว่าให้ขับไปเรื่อย ๆ นั่งไปก็จะร้องไห้ไปจนกระทั่งใกล้เช้า คนขับรถตุ๊ก ๆ ก็พาไปส่งไว้ที่สวนลุมพีนี  โซเฟีย สับสนในชีวิตทำให้เดินคิดเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดในชีวิต หวังให้ความสงบทำให้ตัวเองมีสติมีสมาธิในการสร้างกำลังใจให้กับตัวเองบ้าง แต่ระหว่างที่กำลังเดินอยู่นั้นหูของโซเฟียก็ได้ยินเสียงเรียกของใครบางคน “หนู ๆ ช่วยอยู่เป็นเพื่อนพี่หน่อย พี่วิ่งไม่ไหว ใจพี่สั่น ๆ อย่างบอกไม่ถูก”   “พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” โซเฟียถาม ไม่เป็นไร เพียงแต่พี่มีโรคหัวใจเป็นโรคประจำตัว”  เสียงนั้นเป็นเสียงของหญิงสูงอายุ น่าจะสักประมาณ 70 เห็นจะได้ ท่าน ได้ขอให้โซเฟียอยู่เป็นเพื่อน โซเฟียยืนคิดสักพัก ก็ตัดสินใจนั่งคุยด้วย เราคุยกันสักพัก ท่านรู้สึกถูกชะตาจึงขอโซเฟียเป็นเพื่อน และถามโซเฟียว่าพักอยู่ไหน เมื่อโซเฟียบอกว่าพักอยู่แถวสาธุประดิษฐ์ ท่านก็บอกว่าพักอยู่แถวซอยสวนพลู และก็ชวนโซเฟียไปเที่ยวบ้านเพื่อจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น  เมื่อ ถึงบ้านท่านที่สวนพลู บ้านท่านหลังใหญ่บ่งบอกถึงฐานะ และท่านได้เข้าไปหยิบลิปสติกมาให้ 1 แท่งเพื่อเป็นที่ระลึกสำหรับเพื่อนใหม่ จากนั้นท่านได้พาไปนั่งคุยกันในบ้าน ทำไมไปเดินอยู่สวนลุมคนเดียว เป็นคำถามที่ทำให้โซเฟียบ่อโซเฟียกลั้นน้ำตาไม่อยู่ โซเฟียเล่าทุกอย่างในชีวิตให้ท่านฟัง รวมทั้งเรื่องเมียน้อยด้วย ท่านจึงปลอบใจให้โซเฟียคลายเศร้า ท่านบอกโซเฟียว่า “เป็นธรรมดาของผู้ชาย เมื่อเขาไม่รักเรา เขาก็ทิ้งเราไป ต่อไปนี้เธอไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวพี่จะพาเธอเปิดหูเปิดตาเข้าไปในงานไฮโซ” ตอนนั้นโซเฟียยังไม่รู้จักคำว่าไฮโซ จึงถามท่านไปว่าไฮโซคืออะไร โซเฟีย ท่าน ก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ท่านก็บอกว่าท่านก็ตาม ๆ เขาไป เวลามีงานการกุศล เป็นพวกงานกาล่าดินเนอร์ จะมีมีการขายบัตรเป็นโต๊ะ ๆ ละ 12,000 บาท แล้วเราก็สามารถไปงานหรือเชิญใครไปงานนั่งที่โต๊ะเราได้ อย่างท่านก็จะเชิญโซเฟียไป  ท่าน เองก็รักและเอ็นดูโซเฟียมากคงเป็นเพราะว่า โซเฟียเป็นคนซื่อ ๆ จริงใจ และชอบเก็บตัว จึงจะมาชวนออกงานด้วยทุกครั้งเมื่อท่านซื้อโต๊ะ จำได้ว่า งานแรกที่ไปโซเฟียแต่งตัวเชยมาก นั่นเพราะโซเฟียไม่เคยออกไปไหนมาก่อน จึงไม่มีเสื้อผ้าสวย ๆ หรู ๆ และไม่มีเครื่องประดับราคาแพง ๆ สวม ครั้งแรกที่ออกงานโซเฟียตื่นเต้นมาก ท่านพยายามแนะนำคนในสังคมไฮโซคนนั้นคนนี้ให้รู้จักแต่โซเฟียก็เฉย ๆ เหมือนว่ายังไม่อยากเปิดใจรับใครประมาณนั้น ทุกครั้งที่มีการจัดงานแสดงเพชรที่โรงแรมดุสิตธานี ท่านก็จะเชิญโซเฟียไปด้วย ครั้งแรกที่โซเฟียไปงานแสดงเพชรที่นั่น โซเฟียสวมสร้อยเพชรเม็ดเล็ก ๆ ไปงานตอนนั้นโซเฟียไม่รู้ว่าต้องสวมเพชรเม็ดใหญ่ ๆ ไปงาน จนผ่านไปปีกว่า ๆ วันหนึ่งที่โรงแรมดุสิตธานีจัดงานแสดงเพชรอีกเช่นเคย วันนั้นโซเฟียไปแวะที่บ้านท่าน จะไปงานพร้อมกันโซเฟียไม่ได้ใส่เครื่องเพชรอะไรไปเลย ท่านบอกว่า ท่านไม่ให้ใครยืมเครื่องเพชรใส่ง่าย ๆ แต่สำหรับโซเฟียนี้ท่านรู้ว่าโซเฟียนิสัยอย่างไรและท่านก็ได้ไปเที่ยวบ้าน โซเฟียเป็นประจำ ท่านรู้สึกถูกชะตาและเชื่อใจ สุดท้ายตกลงว่าวันนั้นโซเฟียไม่ได้ใส่เครื่องเพชรไปงาน เพราะโซเฟียบอกท่านว่าหากบังคับให้ใส่จะไม่ไปงาน ถ้าโซเฟียขายหน้าก็ไม่เป็นไร เรื่อง นี้ถือว่าเป็นความทรงจำที่ดี ๆ ที่โซเฟียมีให้ท่าน และช่วงนั้นเมื่อมีงานแสดงเพชรโซเฟียจะไปงานแบบเชย ๆ โดยตลอด หากในงานใครใส่เครื่องเพชรสวยโซเฟียก็จะมองอย่างชื่นชม จนกระทั้งวันหนึ่ง ท่านได้พูดกับโซเฟียว่า "พี่อุตส่าห์แนะนำคนนั้นคนนี้ให้รู้จักทำไมไม่สนใจเลย โซเฟียนี่ดื้อจัง เธอต้องหัดคบคนไว้นะ ไม่ใช่จะมาตามแต่พี่คนเดียว” ท่านต่อว่าโซเฟียอะไรประมาณนี้ทุกครั้งที่เจอกัน โซเฟียตอบท่านไปว่าคงเป็นเพราะอยู่แบบโดดเดี่ยวมานานกว่า 30 ปีทำให้ชีวิตเคยชิน การจะคบใครใหม่ๆ ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนทำให้โซเฟียรู้สึกกลัว ท่านก็ยังเพียรพยายามแนะนำเพื่อนใหม่ให้เป็น 10 ครั้ง ผลก็คือโซเฟียนั่งเฉย จนท่านเข้าใจธรรมชาติของโซเฟียไม่คะยั้นคะยอ และรอจนกว่าโซเฟียจะเปิดใจรับเอง   ทำให้ท่านหยิบเครื่องเพชรล้อมทับทิมมาทั้งชุด ราคาล้านกว่าบาท มาให้โซเฟียใส่ โซเฟียบอกท่านว่าไม่เคยเห็นเพชรอะไรใหญ่ขนาดนี้ ทับทิมก็เม็ดโตมาก ๆ ท่านหัวเราะก่อนจะบอกโซเฟียว่าให้ใส่ชุดนี้ไปงาน โซเฟียตกใจปฏิเสธเสียงแข็ง แถมพูดติดตลกว่าหากทำหายสักเม็ดจะทำอย่างไร “มี เงินก็เอาออกมาใช้สิ มาหาความสุขใส่ตัวเอง หัดแต่งตัวบ้าง ไม่ต้องไปห่วงลูกแล้ว อายุเราก็มากแล้ว มีธุรกิจทำ ผัวก็ไม่ต้องสนใจแล้ว จะเก็บเงินไปทำไม” โซเฟียกลับมานั่งคิด  ...เออ ก็จริงนะ สามีจะให้เงินใช้เป็นเดือนๆ เราก็เก็บไว้ทุกเดือน เราก็ไม่ได้ใช้อะไรเลย ใช้แค่ค่ากับข้าวก็ไม่เท่าไหร่ เก็บๆมากว่า 30 ปีก็เป็นเงินจำนวนมาก...ความจริงแล้วเงินที่โซเฟียเก็บไว้นี้ทีแรกตั้งใจไว้ ว่า จะเก็บเอาไว้ตอนแก่ตัว พอสามีไม่ได้ทำงานแล้ว เราก็จะไปเที่ยวกันสองคนตายาย เมื่อคิดมาถึงตอนนี้โซเฟียก็รู้ว่าไม่มีประโยชน์แล้ว โซเฟียจึงตัดสินใจให้ท่านพาไปซื้อเพชรที่เพนนินซูลา พลาซา เป็นที่ซึ่งมีร้านเพชรตั้งอยู่หลายร้าน และวันนั้นเองแทบไม่น่าเชื่อ โซเฟียลงทุนซื้อเครื่องเพชรไปทั้งหมดครั้งนั้นประมาณ 20 ล้านบาท   ถาม ว่าเงินเหล่านี้โซเฟียเอามาจากไหน มันเป็นเงินที่สามีให้ในแต่ละเดือนและโซเฟียสะสมมากว่า 30 ปี สมัยก่อนนอกจากซื้อกับข้าวให้สามีและลูกแล้วโซเฟียก็ไม่เคยนำเงินพวกนี้ไป ใช้อะไร เพราะโซเฟียไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม เรียกว่าใช้เงินไม่เป็นเลยทีเดียว แม้วันนี้โซเฟียแยกกันอยู่กับสามีแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนหย่า สามีก็ยังคงให้เงินใช้เป็นประจำทุกเดือน ลูกชายโซเฟียบอกว่า หลัง จากที่ลงทุนซื้อเพชรไป 20 ล้านบาทพร้อมทั้งหาซื้อเสื้อผ้าใหม่เพื่อออกงานสังคม ได้กลายเป็นที่ฮือฮาเพราะคราวนี้ผู้จัดงานทุกคนจะเอาการ์ดเชิญมาเชิญโซเฟีย ด้วยตัวเอง นับว่าเป็นการออกงานสังคมโดยลำพังที่ไม่มีท่านอยู่ข้าง ๆ ช่วง แรก ๆ โซเฟียจะไปงานสังคมประมาณ 5-6 งานต่อวัน ดังนั้นจึงมีการวางแผนเตรียมตัวจัดเสื้อผ้าใส่ไว้ในรถ โซเฟียให้ความสำคัญกับการออกงานทุก ๆ งานที่เชิญมา ดังนั้นการแต่งตัวให้สวยงามถูกต้องตามกาละเทสะจึงเป็นสิ่งสำคัญ เรื่อง เทคนิคการแต่งตัวนั้นโซเฟียเรียนรู้มาจากการออกงานแต่ละงาน โซเฟียจะคอยสังเกตว่าใครแต่งตัวอย่างไร และไปงานแบบนี้ต้องแต่งตัวอย่างไร ประมาณไหนถึงจะดูดี เป็นเรื่องบังเอิญอีกเหมือนกันที่โซเฟียได้ไปรู้จักกับคนคนหนึ่งที่สมาคม ฝรั่งเศส เขาเป็นดีไซเนอร์ เขาเห็นโซเฟียแต่งตัวไม่เป็นเลยมาแนะนำการแต่งตัวให้รวมทั้งการแต่งหน้า ทำผมให้เข้ากับเสื้อผ้า และสอนเรื่องการใส่เครื่องประดับอะไรให้มีสไตล์เป็นของตัวเอง เขาสอนโซเฟียอยู่ครึ่งปี โดยการออกงานปีแรกๆ ก็ยังไม่มีใครรู้จักโซเฟีย แต่ต่อมาประมาณปีที่ 2 และ 3 เริ่มมีคนรู้จัก เพราะแต่งตัวโดดเด่นมีสไตล์เป็นของตัวเอง โซเฟียพัฒนาการแต่งตัวให้ดูสวยขึ้นกว่าเดิมมากๆ ทุก ๆ ครั้งที่มีงานโซเฟียสนุกกับการแต่งตัว เห็นใครใส่เพชรเม็ดโตๆ โซเฟียก็จะซื้อมาใส่บ้าง แบบว่าโซเฟียสู้ตายเลยหากว่าประชาสัมพันธ์บอกว่า “แม่ ต้องสู้ แม่ต้องเข้มแข็ง เพราะว่าผู้หญิงใหม่ของพ่อก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้ว ซึ่งสิ่งที่เขาอยากได้อีกอย่างก็คือการได้แต่งงานกับพ่อ เพื่อที่ว่าเขาจะได้เป็นเมียท่านประธาน ผมจะไม่ยอมให้มันสมหวัง แม่ต้องเข้มแข็ง และต้องสู้ ถ้าแม่ยอมแพ้เขาก็จะแต่งงานกันทันทีเลย” เมื่อชีวิตเป็นแบบนี้ทำให้โซเฟียไม่คิดที่จะอย่ากับสามี อีก ทั้งพนักงานในบริษัทก็ยังให้ความเคารพนับถือว่าโซเฟียเป็นเจ้านายคนหนึ่ง โซเฟียคิดว่าอาจเป็นเพราะโซเฟียเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายก็ได้ ตลอด 2 ปีที่โซเฟียออกงานตามลำพัง บางครั้งคิดถึงท่านก็แวะเวียนไปเยี่ยมและชวนท่านออกงานด้วย แต่ว่าท่านสุขภาพไม่แข็งแรงมีปัญหาเรื่องการเดินทำให้ต้องอยู่บ้านไม่ค่อย ได้ออกงานด้วยกันหลังจากนั้นโซเฟียก็ไม่ได้เจอท่านอีกเลย โซเฟีย ยังออกงานสังคมตามปกติ จวบจนผ่านไป 4 ปี วันหนึ่งคิดถึงจึงโทรศัพท์ไปหาท่านที่บ้าน คนที่บ้านบอกว่า เธอเสียชีวิตแล้ว โซเฟียตกใจ นั่งร้องไห้ไม่คิดว่าท่านจะจากไปเร็วขนาดนี้ โซเฟีย อยากให้ท่านรู้ว่าโซเฟียจะจดจำท่านไปตลอด ท่านเป็นคนปลดปล่อยชีวิตที่ถูกจองจำของโซเฟีย ท่านสอนให้โซเฟียไม่จมอยู่กับความทุกข์ หากว่าวันนั้นไม่เจอท่านที่สวนลุม โซเฟียคงไม่มีชีวิตเช่นวันนี้ โซเฟียอาจฆ่าตัวตายไปแล้วก็เป็นได้ เพราะว่าชีวิตโซเฟียไม่มีใครเลย ชีวิตที่โดดเดี่ยวในเมืองไทยทำให้ท่านจึงเป็นเสมือนเพื่อนคนแรก จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:38:44

ความคิดเห็นที่ 10 ตอน 10 เมื่อไฮโซถูกเชดหัว ------------------- ยี้แห่งปี หน้าแป้นๆ ผมออกแดง พูดเสียงดังแต่ฟังไม่ ชัด ที่มักแทรกตัวอยู่ในงานสังคมไฮโซ เวลาให้สัมภาษณ์แล้วเป็นข่าวได้ออกสื่อโทรทัศน์ต่างๆ ด้วยเสื้อผ้าแบบแปลกๆ สวมเครื่อง เพชรวูบวาบ ที่เจ้าตัวชอบอวดราคา " ชิ้งนี้ สำแสง อังนี้สองแสง....อังนี้ม่ายถ่ายหลือ ฮะ..."  ข่าวกอสซิปนั้นทำให้โซเฟียเสียใจและน้อยใจจนไม่อยากออกงาน การที่แต่งตัวสวยโดดโด่นเกินหน้าเกินตาใครหลายคนจึงเป็นภัยไม่รู้ตัว ทำให้เป็นที่มาของการมีนักข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งเขียนพาดพิงถึงใช้ถ้อย คำที่เสียดสีอย่างรุนแรง ครั้งหนึ่งเจ๊เคยตกเป็นจำเลยข้อความดังกล่าวที่ลงให้หน้าหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ ทำให้ชื่อของ โซเฟีย ลา เป็นที่รู้จักของคนมากว่าเดิม  ประสาไม่ (ยอม) มีทนายมาแก้ต่าง (ให้) เพราะไปออกงานโดยปราศ จากการ์ดเชิญ (เป็นเรื่องที่ทำประจำ) แถมงานนั้น เจ๊ออกไปเสนอ หน้าอยู่แถวหน้าประสาเจ้า ภาพ แถมยังกวักมือที่แพรวพราวด้วยเพชรวูบแต่ไม่วาบ เรียกพรรคพวกให้มานั่ง แล้วออกปาก ไล่คนที่เขาได้รับเชิญให้กระเด็นออกไปจากเก้าอี้ งานนั้นเจ๊ถูกปาดไปหลายแผล แต่ก็ไม่สามารถ ทำอะไรคนอย่างเธอได้ จะทำได้แค่ตั้งวงเม้าท์ให้สะใจ!! เพราะคน อย่าง ยี้แห่งปี ต่อมความ รู้สึกหายไปนานแล้วค่า ใช่ แล้วโซเฟียโดนซะแล้ว...โดนไฮโซเม้าท์เพราะเด่นเกินไป...หลังจากที่ข่าวออกมา ทำให้บรรดาขาเม้าท์ทั้งหลายเริ่มอยากรู้ว่า ข้อความที่เขียนถึงนั้นเป็นใคร มีประวัติความเป็นมาอย่างไร ทำให้บรรดานิตยสารเคเบิลทีวี รายการทีวีตามตัวกันสัมภาษณ์  ทำให้โซเฟียเสียใจอย่างมาก เมื่อได้อ่านแล้วจึงได้ไปปรึกษากับผู้ใหญ่หลายคนแล้ว ท่านทั้งหลายก็พูดตรงกันว่า ผลประโยชน์ตอบแทนเป็นความรู้ใหม่ของโซเฟีย เพื่อนบางคนแนะนำว่าให้โซเฟียทำแบบไฮโซเหล่านั้นบ้าง พวกเขาถึงจะได้ไม่เขียนถึงเราในทางที่ไม่ดี โซเฟียจึงนำมาคิดและได้ไปปรึกษากับผู้ใหญ่แล้วท่านทั้งหลาย ทุกคนบอกตรงกันว่า “แปลก จังประเทศไทยมีหนังสือพิมพ์ตั้งหลายฉบับไม่เห็นมีฉบับไหนเขียนด่าโซเฟียแรงๆ แม้แต่ฉบับเดียว มีก็แต่หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ ที่เขียนถึงโซเฟียไม่ดี” พอโซเฟียสืบไปก็พบว่า ที่เขาเขียนว่าโซเฟียแบบนี้ เนื่องจากเขามีผลประโยชน์ตอบแทนซึ่งกันและกัน “มันเรื่องอะไรต้องเอาเงินไปให้เขา ถ้าตราบใดคนเราทำดี ไม่เคยทำผิด จะมาเขียนอะไรใส่ร้ายเราก็เหมือนเขาได้สร้างบาปกรรมให้กับตัวเขาเอง” หลวง พ่อหลายรูปที่ได้ไปสนทนาธรรมทุกรูปท่านก็บอกเหมือนกันว่า เขาให้ร้ายเราก็เหมือนเขาทำบาป ท่านยังสอนโซเฟียว่า คนเราถ้าไปพูดถึงคนอื่นที่ไม่เป็นความจริงก็เป็นบาปกรรมเช่นกัน คนที่พูดถึงเราไม่ดีสักวันเขาก็จะได้รับผลกรรมนั้นเอง เพียงแค่เราตั้งใจทำดีต่อไป ทำให้คนที่ไม่ชอบเราก็จะพูดให้ร้ายอิจฉา ตรงนี้เองทำให้โซเฟียกลัวมาก เวลามีนักข่าวโทรมาถามว่าทำไมไม่ค่อยออกงานเหมือนก่อน โซเฟียก็บอกเขาไปว่า น้องนักข่าวเขียนข่าวไม่จริงก็รู้สึกเสียใจ แต่ถ้าเขียนเรื่องจริงเราก็จะไม่เสียใจเลย น้องนักข่าวคนนี้ยังเล่าเรื่องเกี่ยวกับงานสังคมงานหนึ่งที่เขาได้ไปทำข่าว และเห็นกลุ่มไฮโซบางกลุ่มพูดถึงโซเฟียในแง่ลบ ทำใหโซเฟียมานั่งคิดว่าตัวเองเป็นที่สนใจขนาดไม่ได้ออกงานยังมีคนเม้าท์ถึง ประเด็นหลักจะพูดถึง เรื่องการแต่งตัวโดดเด่นคนเดียว มีนักข่าวรุมสัมภาษณ์มาก ทำให้ไฮโซเหล่านั้นเกิดอาการหมั่นไส้ โซเฟีย สามารถยืดอกบอกทุกคนได้เต็มปากว่าโซเฟียไม่ได้ยืมของใครมาทำสวย โซเฟียไม่มีหนี้ไม่มีสิน เพชรที่ใส่ก็ซื้อมาด้วยเงินสด เครดิตของโซเฟียเรียกว่าดีมากเพราะทุกอย่างที่ซื้อมาใช้ออกงานเสื้อผ้าเพชร พลอยจะจ่ายสดทันที น้องนักข่าวคนนี้ได้ให้กำลังใจ ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่โซเฟียไปงานสังคม ทุกคนให้การต้อนรับและโซเฟียก็แต่งตัวสวยงามให้เกียรติกับงานที่ไปทุกครั้ง ดังนั้นขาเมาท์ที่บอกว่า โซเฟียเข้างานโดยที่ไม่มีบัตรเชิญจนถูกไล่ออกจากงาน นั้นไม่มีทางเป็นไปได้ งานทุกงานที่โซเฟียไปนั้นมีบัตรเชิญ เพียงหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นเขียนข่าวทำนองนี้ออกไปเพื่อน ๆ โฮโซพอทราบข่าวต่างไม่มีใครเชื่อ คิดดูก็แล้วกันผู้หญิงที่แต่งตัวสวยให้เกียรติกับงานที่ไป ถามว่าเจ้าของงานจะไล่ออกได้อย่างไร พอเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้มันรู้สึกเจ็บปวดหัวใจอย่างมาก แรกๆ ก็มีคนสงสัยเหมือนกันว่าโซเฟียรวยมาจากไหน ธุรกิจก็ไม่ได้ทำ สามีก็ทิ้งแล้วเอาเงินมาจากไหนมาซื้อเพชรเม็ดโต โซเฟีย ขอบอกเลยว่าทั้งหมดที่โซเฟียมีในวันนี้เป็นของโซเฟียที่เก็บไว้หลายปี ตลอดเวลาที่แต่งงานอยู่กับบ้านก่อนออกมาสู่โลกของงานสังคม โซเฟียจะเป็นคนประหยัดไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟีย จนวันหนึ่งเมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างเปลี่ยนแปลงชีวิตโซเฟีย ทำให้โซเฟียคิดได้ “เรา น่าจะความสุขใส่ตัวเองบ้าง เราก็อายุมากแล้ว อีกอย่างผัวก็ทิ้งแล้วเราจะเก็บเงินไปเพื่ออะไร ตรงนี้เลยเอาเงินที่เก็บมาตลอดมีชีวิตคู่นำออกมาใช้ เพื่อซื้อเครื่องประดับมาใส่ออกงานสังคม ถือเป็นจุดเริ่มต้นทีทำให้คนในแวดวงสังคมรู้จักและเมาท์กันไปต่างๆ นาๆ เพียงชั่วพริบตาก็ทำให้เราโดดเด่นในแวดวงสังคมไฮโซ” “ถ้าเราไม่ผิดเราต้องออกงาน ต้องสู้ๆ แล้วต้องแต่งตัวสวยให้มันทุกงาน ถ้าแต่งสวยทุกวันแล้วมีเรื่องให้เมาท์ให้นินทาก็จงให้อภัยคนใจแคบพวกนั้น คนเราถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดไม่ต้องกลัว” และยังมีคำพูดใครอีกหลายคนที่เวลาเดินทางไปไหนก็จะมีคนทักทายให้กำลังใจโดย ตลอด จะยังคงมีแต่กลุ่มไฮโซรุ่นเก่าเท่านั้นที่หมั่นไส้ในความดังของโซเฟีย เพราะว่าโซเฟียใช้เวลาเพียงสองสามปีก็เป็นที่รู้จักของคนอย่างกว้างขวางแซง หน้ากลุ่มไฮโซรุ่นเก่า   สมัย แรก ๆ ที่ออกงานสังคมนั้นโซเฟียจะถ่อมตัวตลอดว่า โซเฟียไม่ใช่ไฮโซ โซเฟียก็คือโซเฟียที่ชอบแต่งตัว และโซเฟียยังชอบพูดว่าโซเฟียเป็นคนธรรมดาที่ถูกสามีทิ้ง พอมีข่าวคนเมาท์โซเฟียขึ้นมาทำให้พนักงานที่บริษัทของสามีบอกว่า  ทำไม โซเฟียชอบถ่อม ในเมื่อสามีก็เป็นนักธุรกิจ มีธุรกิจใหญ่โต โซเฟียก็ยังคงอยู่ในฐานะเมียก็ถือว่าเป็นคุณนายคนหนึ่ง จริง ๆ แล้วพนักงานก็ให้โซเฟียควรพูดใหม่บอกกับทุก ๆ คนใหม่ว่า “จริงแล้วโซเฟียเป็นคุณนาย” หลังจากถูกหนังสือพิมพ์บางฉบับเม้าท์ว่าเราไม่ใช่ไฮโซ ตั้งแต่นั้นมาใครมาสัมภาษณ์ก็ตาม โซเฟียจะบอกไปเลยว่า โซเฟียเป็นคุณนายจริงๆ เพราะชีวิตนี้ไม่ต้องทำอะไรเลย ทุกๆเดือนสามีจะให้เงินใช้เงินอย่างเดียว ถึงใครจะเม้าท์ว่าโซเฟียไม่ใช่ไฮโซก็ไม่เป็นไร เพราะความจริงแล้วโซเฟียก็คือคุณนายคนหนึ่งที่มีเงินใช้อย่างสุขสบาย เรื่อง เมาท์แตกแบบนี้ทำให้โซเฟียรู้ว่าบรรดาไฮโซรุ่นเก่านั้นไม่มีความจริงใจให้กัน ทุกวันนี้โซเฟียดำเนินชีวิตแบบหนีปัญหาไม่ชอบออกงานกับกลุ่มนั้น เราจึงลดออกงานสังคมให้เหลือสัปดาห์ละ 1 หรือ 2 ครั้งเท่านั้น อย่างน้อยที่ทำอย่างนี้ทำให้โซเฟียเองสบายใจขึ้นได้ ขณะเดียวกันโซเฟียอยากบอกว่า เพื่อนไฮโซบางคนที่มาคบโซเฟีย ทำเหมือนเป็นเพื่อนสนิทแต่สิ่งที่ทำกับโซเฟียนั้นดูเหมือนไม่ค่อยจริงใจ ตรงนี้มันสอนให้รู้ว่า รู้หน้าไม่รู้ใจ เพื่อน ซี้ไฮโซบางคนไม่จริงใจซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา โซเฟียมองว่ามันคือการออกงานสังคม การที่เราเดินเข้ามาในงาน มีคนมากหน้าหลายตาเดินเข้ามาทักทาย มีทั้งไฮโซด้วยกันเอง ดารา นักร้อง หรือแม้แต่คนที่เข้ามาร่วมในงาน เดินเข้ามาคุยทักทายปราศรัย โซเฟียก็จะยิ้มและทักทายด้วยโดยที่ไม่ต้องการรู้ว่าเขาเป็นใคร เพียงแค่มีไมตรีที่ดีต่อกัน ณ เวลานั้น ตรงนั้น โซเฟียถือว่าเพียงพอแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่งโซเฟียไปงานมีดาราที่เป็นนางเอกภาพยนตร์ชื่อดังเข้ามาทัก และโซเฟียเองก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นดาราดัง พอเขาไหว้ทักทายเสร็จ โซเฟียจึงได้กระซิบถามเพื่อนไฮโซข้างๆ เพื่อนไฮโซคนนี้ก็บอกว่า “ต๊าย ตาย โซเฟีย นี่ถ้าเขารู้ว่าเราไม่รู้จัก เขาจะเสียใจมากเลย ขนาดเขาดังอย่างนั้น ยังรู้จักเธออุตส่าห์มาทัก” เขา เป็นดาราดังยังมาทักแสดงว่าเขาให้เกียรติโซเฟีย แต่จากใจจริงโซเฟียไม่ได้ดูหนังดูละครจึงไม่รู้ว่าเขาดังขนาดไหน บางครั้งเข้างานก็ไม่ค่อยได้จำใครว่า ใครเป็นใคร เพราะทุกคนแต่งตัวสวยงามทำให้ลานตา แต่ ในสังคมนี้โซเฟียก็มีความรู้สึกที่ดีกับเพื่อนไฮโซบางคน เพื่อนคนนี้จะคอยให้กำลังใจโซเฟียมาโดยตลอด เธอก็คือ สุรีย์ รัตนหิรัญญา ทุกวันนี้บางครั้งมีอะไรที่เราไม่สบายใจเธอคนนี้จะคอยให้กำลังใจโซเฟียว่า ต้องสู้ๆ ทำให้ตัวเองมีพลังมีกำลังใจที่จะอยู่ในสังคมนี้ต่อไป โซเฟียเชื่อว่าคนที่ทำอะไรไว้ไม่ดีสักวันเขาก็จะต้องรับกรรมในสิ่งที่เขาทำ แน่นอน โซเฟียจะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเป็นสิ่งตั้งใจไว้ เพราะเราไม่รู้ว่าวันข้างหน้าในอนาคตชีวิตจะเป็นอย่างไร โซเฟียเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่อยู่คนเดียว สามีทิ้ง ส่วนลูก ๆ ก็ต่างแยกย้ายไปทำงานเวลาที่จะพบกันนั้นก็น้อยลง คนที่ไม่ชอบโซเฟีย โซเฟียก็จะอยู่ห่าง ๆ   คนที่ดีกับโซเฟีย โซเฟียจะจำและระลึกถึงพวกเขาเหล่านั้นตลอดไป ขอบคุณทุกคนที่ทำให้วันนี้...มี...โซเฟีย ลา “ดีนะที่พี่โซเฟียถูกผัวทิ้ง ถ้าสามีไม่ทิ้งพี่โซเฟียไป ประเทศไทยคงไม่รู้ว่ามีผู้หญิงเก่งๆ อยู่ตรงนี้ ทั้งเป็นแม่บ้าน ทำอาหารเก่งแบบนี้” ดังนั้นเมื่อไปงานโซเฟียจึงพยายามยิ้มและพูดคุยกับทุก ๆ คนที่เข้ามาทักทายด้วยมิตรภาพและไมตรีจิต เป็นฉายาที่คอลัมภ์กอสซิปจากหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่มอบให้ มีข้อความถ้อยคำเสียดสีและทิ่มแทงด้วยประโยคที่ว่า หญิงกลางคน จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:39:03

ความคิดเห็นที่ 11 ยาว อ่านไม่ไหว จขกท.มาเล่น Strip Poker กันไหม จากคุณ : POT BLACK เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:41:50

ความคิดเห็นที่ 12 ยอมรับว่าตอนแรก นานมากแล้ว คือเห็นหน้าแล้วไม่ชอบ ไม่รู้จักนิสัย แต่มารู้จัก การให้สัมภาษณ์ ในเจาะใจนานแล้ว กลับชื่นชมเธออย่างมาก เธอเป็นคนสวยทั้งหน้าตาและจิตใจ ไม่เฟค ที่ไม่เฟคจริงๆ ใครจะว่าเธอไฮซ๊อเอก็ไม่แคร์ ผมชอบเธอที่เอาเวลาว่างไปสอนภาษาจีน ช่วยเหลือคนจริงๆ ไม่เสแสร้ง จากคุณ : montes เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:44:49

ความคิดเห็นที่ 13 เคยดูสัมภาษณ์รายการทีวี ตอนสาวๆ สวยมากๆๆๆ ชื่นชมเหมือนความเห็นบนค่ะที่คุณโซเฟียช่วยเหลือนักเรียน ไปสอนพิเศษภาษาจีนให้นะคะ จากคุณ : Yimie เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 16:51:45

ความคิดเห็นที่ 14 อยากรูว่าทำไมเธอถึงรวย เเต่ขี้เกียจอ่านยาวเนอะ จากคุณ : เรียมเรียม เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 17:11:32

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบเจ๊แกมาก ๆ เลย โดยเฉพาะตอนแสดงละคร ดูแกตรง ๆ ไม่เสแสร้งดีอ่ะ อยากเห็นรูปแกตอนสาว ๆ จัง ใครหามาได้บางเนี่ย??? จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 17:28:28

ความคิดเห็นที่ 16 เหมือนก๊อปมาไม่หมดอ่ะ อ่านบางตอนมันขาด ๆ เช่นตอน 1 "พ่อเปิดร้านขายของชำเล็ก ๆ ให้ปู่และโซเฟียดูแลทำให้ชีวิตโซเฟียในช่วงนั้นมีความเป็นอยู่ที่สุขสบายจนอายุย่างเข้า แม่ เลี้ยงมีลูกชายและลูกสาวติดตามมาอยู่ในบ้านด้วย ลูกทั้ง 2 คนของแม่เลี้ยงมีอายุมากกว่าโซเฟีย ดังนั้นจึงเป็นพี่สาวและพี่ชายต่างสายเลือดโดยอัตโนมัติ" จากคุณ : Sijin เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 17:49:05

ความคิดเห็นที่ 17 ยาววววมากกกก สนุกดีค่ะ อ่านตอนแรกมีแม่เลี้ยง พี่เลี้ยง อย่างกับซินเดอเรลล่าแหล่ะ อยากเห็นรูปสมัยสาวๆจัง แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 54 17:53:15 จากคุณ : LilyEther เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 17:52:57

ความคิดเห็นที่ 18 เคยอ่านจากคู่สร้างคู่สม มีรูปคุณโซเฟียตอนสาวๆด้วย สวยมากๆๆๆๆ หน้าหวานมากๆเลยค่ะ รูปร่างก็ดีมาก สูงโปร่ง ขายาว ไม่ผอมไม่อ้วน เมื่อก่อนก็ไม่ได้อะไรกับเธอ เพราะไม่ได้สนใจสังคมไฮโซ แต่ว่าเธอแต่งตัวเยอะไปหน่อย โดดเด่นสะดุดตา ก็แค่นั้นเอง เคยฟังวิทยุคลื่นนึงตอนเช้าๆ ที่มีผู้หญิง 4 สาวเค้าจัดรายการด้วยกัน พอมาวันหนึ่ง คุณผู้หญิงคนเล็กสุด เธอเม้าท์คุณโซเฟีย (ไม่ได้พูดชื่อตรงๆ แต่ใึครได้ฟัง ก็รู้ว่าพูดถึงคุณโซเฟีย) ...... เลิกฟังรายการนี้ คลื่นนี้ทันที! ... ทั้งๆที่ตอนนั้นก็ไม่ได้ชอบคุณโซเฟียเลย แต่เกลียดมากที่คนๆนึง มีฐานะในสังคม แต่เอาคนอื่นมาพูดถึงแบบดูถูกเหยียดหยาม เราว่าุคุณโซเฟียตอนนี้เธอดูสวยกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย เมื่อก่อนโบ๊ะมากไปหน่อย ตอนนี้สวยสมวัยดีค่ะ จากคุณ : == พิ้งค์กี้ == เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 18:03:37

ความคิดเห็นที่ 19 อยากเห็นตอนสาวๆจังเลยค่ะ ขอบคุณค่ะที่เอามาให้อ่าน แต่เหมือนว่าข้อความบางท่อนก็ขาดๆหายๆไปบ้าง จากคุณ : Animator's ART เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 18:12:31

ความคิดเห็นที่ 20 .. แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 54 18:20:23 จากคุณ : Animator's ART เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 18:19:04

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านจบแล้วค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ สุดยอดเลย โซเฟีย ลา ^^ จากคุณ : We need to talk .. เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 18:55:47

ความคิดเห็นที่ 22 คห.18 เห็นชื่ออมยิ้มแล้วสะดุ้งโหย่ง - -* จากคุณ : venusinlove8 เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 18:57:00

ความคิดเห็นที่ 23 ยาวมาก แต่ตั้งใจอ่านจนจบ จากคุณ : mookate เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:02:56

ความคิดเห็นที่ 24 good, sofia! จากคุณ : anonyS เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:10:05

ความคิดเห็นที่ 25 เคยดูรูปตอนสาวๆ สวยมาก ลงในหนังสือที่สัมภาษณ์ จากคุณ : ซอยแปดหมื่น เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:19:09

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบคุณโซเฟียค่ะ น่ารัก+ฮาดี พออ่านบทสัมภาษณ์นี้ยิ่งชอบใหญ่เลย จากคุณ : เมรุมาศ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:46:37

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านจบเลยคะ น่าสงสารชีวิตของแกมากๆ อีกมุมก็ได้ข้อคิดดีๆ อีกมุมหนึ่งก็ตลกไปกับแก จากคุณ : kikuberry เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:50:59

ความคิดเห็นที่ 28 จริงๆ เฉยๆ กับคุณโซเฟียนะ มารู้สึกไม่ชอบตอนที่เธอเป็นพี่เลี้ยงในรายการ The Trainer รู้สึกว่าเอาจิรงเอาจังกับเรื่องแพ้-ชนะมากเกินไป เพราะเธอย้ำกับเด็กว่า "ต้องชนะๆๆๆ" ทั้งๆ ที่มันก็เป้นแค่เกม แต่พออ่านชีวิตของเธอก็เข้าใจเธอมากขึ้น ชีวิตเธอสู้จริงๆ นับถือค่ะ เป็นกำลังใจให้ให้แล้วกัน เห็นใจเรื่องสามีไปหาเมียใหม่มากๆ จากคุณ : Gpeacock เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 19:53:39

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านจนจบเรื่องราวน่าสนใจดี   อยากรู้มานานแล้วว่าคุณโซเฟียเป็นใครมาจากไหน ขอบคุณจขกท.ค่ะที่นำมาให้อ่าน   สัจธรรมจริง ๆ คนเรา ชีวิตที่ผกผันไม่มีความแน่นอน ขอใ้ห้คุณโซเฟียมีความสุขกับชีวิตแบบนี้จะได้ลืมเรื่องราวร้าย ๆ ได้สนิท ไม่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยวอีก (เคยเห็นในรายการล้วงลับฯตอนนั้นดูแล้วน่าสงสาร) จากคุณ : กิมจิในไหปลาร้า เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 20:25:17

ความคิดเห็นที่ 30 ยาวเกินเลยไม่ได้อ่าน เคยเห็นรูปคุณโซเฟียสาวๆ จากรายการอะไรไม่รู้ สวยมากจริงๆ ค่ะ จนไม่น่าเชื่อว่าเป็นคนเดียวกัน แต่เราชอบเธอนะ ฮาดี จากคุณ : ไม่ได้โชคดีเหมือนเหม่ยลี่นิ่ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 20:28:38

ความคิดเห็นที่ 31 เคยดูรายการจาตุรงเอากระเป๋าโซเฟียเปิดออกมาเจอบะหมี่2ถุงพร้อมตะเกียบด้วย อย่างฮา ดูคำพูดคำจาน่ารักดี จากคุณ : ปลาโลมาบางปะกง เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 21:10:44

ความคิดเห็นที่ 32 ขออนุญาต จขกท แตกประเด็นเรื่องรูปคุณโซเฟียนะคะ จากคุณ : Yimie เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 21:46:42

ความคิดเห็นที่ 33 บางอย่างที่คุณโซเฟียคิด เอามาใช้กับชีวิตที่ยุ่งเหยิง ของเรา มันก็ทำให้ใจเราเป็นสุข ได้จริงๆ โดยเฉพาะเรื่องคนคิดกับเราไม่ดี แต่เรารู้ว่าเราทำตัวยังไง แค่นั้นพอ จากคุณ : สมุทรสัญจร เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 22:24:31

ความคิดเห็นที่ 34 บอกได้คำเดียว>>>น่ารักอ่ะ >.< จากคุณ : บลูเบอร์รี่มะนาวโซดา เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 23:00:56

ความคิดเห็นที่ 35 น่ารักมากๆเลยค่ะ ชอบมากๆตอนดูรายการฉันรักเมืองไทย เป็นเจ๊ที่น่ารักมากๆ ชีวิตของคุณโซเฟีย แอบคล้ายนิยายชีวประวัดเรื่องAdeline Yen Mah เลยค่ะ จากคุณ : แก้วกุ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 23:08:47

ความคิดเห็นที่ 36 น้ำตาซึมเลยอะ ไม่รู้เรื่องจริงรึเปล่านะคะ แต่ตอนที่เค้าบอกว่าไม่ใช้เงินเลย เพื่อนไม่มี ไม่ได้ทำอะไร จะเก็บเงินไปเที่ยวรอบโลกกับสามี ตอนสามีแก่ตัว ..... อีคุณสามีนี่ร้ายมาก ร้ายมากจิงๆ จากคุณ : Kiss the myth เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 00:30:12

ความคิดเห็นที่ 37 ชอบคุณโซเฟียมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น สะดุดตากับสัมภาษณ์แบบตรงไปตรงมา ถึงโผงผางแต่ก็ดูจริงใจดี ยิ่งรู้ทีหลังว่าไปสอนหนังสือแบบฟรีๆ ยิ่งรู้สึกว่าเธอเป็นคนที่เสียสละมากๆ เพิ่งมารู้วันนี้ว่าโดนสามีนอกใจ ผู้ชายมันก็แบบนี้แหละค่ะตอนทุกข์น่ะทุกข์อยู่กับเรา แต่ตอนท้ายสบายมักไปอยู่กับคนอื่น เป็นกำลังใจให้คุณโซเฟียนะ จากคุณ : นราเกตต์ เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 05:27:58

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านจนจบแล้วหลงรักผู้หญิงคนนี้ในทันที นึกถึงคุณแม่เลยประทับใจกับเรื่องจดหมาย "กล่องขนมปัง" ในสมัยวัยรุ่นของคุณโซเฟียมาก อ่านแล้วน้ำตาคลอคนจิตใจงามแบบคุณโซเฟียต้องเหมาะกับเพื่อนที่มีจิตใจงามเสมอกันเท่านั้นครับ ใครขี้อิจฉาก็อย่าไปใส่ใจเลยแสงยิ่งสว่างเงาก็ยิ่งมืดไปตามกัน ขอให้คุณโซเฟียใช้ชีวิตในทุก ๆ วันให้คุ้มค่านะครับ ยังมีวันเวลาที่ดีรอให้เราได้ค้นหาอีกเยอะ และที่สำคัญ! อย่าลืมแบ่งเวลาไปปฏิบัติธรรมด้วยนะครับผม จากคุณ : ด้วยรักและนับถือ (รบชนะ) เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 07:55:42

ความคิดเห็นที่ 39 ยาวมาก ดีนะไหวตัวทัน อ่านไปได้ 3 ตอน ลองเลื่อนลงมาดู โห ดีนะไม่อ่านต่อ 555 จากคุณ : อุดมไปด้วยความสุข เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 09:39:19

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านจบแล้วคุ้มนะ ตอนแรกเราก็ว่ายาวเพื่อนส่งมาให้อ่าน แต่พออ่านจบได้ข้อคิดอะไรดี ๆ เยอะเลย จากคุณ : ปราการด่านสุดท้าย เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 10:06:44

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณ คุณปราการด่านสุดท้าย  ที่ช่วยหามาให้อ่าน แบบครบถ้วนกระบวนความ คุณโซเฟีย " you are the one" จากคุณ : พลอยพันแสง เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 10:57:46

ความคิดเห็นที่ 42 มาลงชื่อว่าอ่านจนจบค่ะ ^^" จากคุณ : MeSa_may เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 15:36:16

ความคิดเห็นที่ 43 ยาวมาก แต่อ่านจบ อ่านจบปุ๊บ ปวดหัวเลย ตัวหนังสือมันกระโดดๆ แล้วเหมือนประโยคมันขาดๆ แต่ก็สนุกดี ชอบคุณโซเฟียอยู่แล้ว ดูแกเป็นคนโวยวายๆไม่คิดมาก จิตใจดี ไม่คิดร้ายกับใคร ขนาดแสดงหนังด่าหยาบๆคายๆของพจน์อานนท์ ยังไม่คิดว่าแกหยาบคายเลยอ่ะ จากคุณ : esprit_pawin เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 16:09:00

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนแรกที่รู้จักรู้สึกว่า คุณโซเฟียนี่แปลก แต่เมื่อเห็นกิจกรรมที่คุณโซเฟียพยายามทำเพื่อคนอื่นแล้ว ต้องขอชื่นชม เป็นคนที่ผ่านและเข้าใจชีวิตอย่างดี และ ณ วันนี้ดูเหมือนคุณโซเฟียจะพบทางสุขของตัวเองแล้ว ขอให้กำลังใจคุณโซเฟียค่ะ เมื่อคืนดูสัมภาษณ์ เข้าใจเลยที่บอกว่า ที่ทำบุญเยอะ ๆ เพราะชาติหน้าจะได้มีสามีที่รักโซเฟียจริง ๆ สักหนึ่งคน ฟังแล้วน้ำตาซึม ผู้หญิงไม่ได้ต้องการอะไรยิ่งใหญ่นอกจากความรักที่จริงใจและยืนยงของสามี... จากคุณ : Jeeup เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 08:55:17

ความคิดเห็นที่ 45 โหว เราอ่านจนจบเลยอะ คุณโซเฟียน่ารักดีคะเราก็ชอบ เจ๊คงดีใจนะคะที่รู้ว่ามีคนรักเจ๊แกเยอะขนาดนี้ จากคุณ : mytangmoe (punro937) เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 16:15:36