 |
เอาอีพี 14 มาฝากค่ะ Credit : ขอบคุณน้องโบว์ (love_hi_na) ณ บ้านไร่ค่ะ
Brave couple EP14 Part 1 SH: มันเป็นคอนเสิร์ต M4 นะ SH: ทำอาหารกลางวันสำหรับ 20 คน ช่วยฉันหน่อยสิ W: ในวันแสดงคอนเสิร์ตของสามี, มีเซอร์ไพรส์ SH: เธอทำนี่ไม่เป็นเหรอ W: รีบทำอาหารกลางวันสำหรับ 20 คน W: รสชาติที่ไม่สามารถรับได้ SH: โอ้ นี่มันงานศิลปะจริงๆ W: และสำหรับสามีกล่องอาหารกลางวัน หัวใจ 3 ชั้น SH: ฉันไม่คิดถึงมันเลย W: กล่องอาหาร 3 ชั้น เสร็จสมบูรณ์ จะทำให้สามีรู้สึกได้มั้ยน้า..?
W: 2 ชั่วโมงก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่ม... W: วอนจุนกำลังซ้อมครั้งสุดท้าย W: เค้ากำลังร้องเหมือนคอนเสิร์ตเริ่มขึ้นแล้ว W: ที่นั่งผู้ชม โซฮยอนที่กำลังดูอย่างไม่ละสายตาไปดูอย่างอื่น SH: วอนจุนเยี่ยม วอนจุนเยี่ยม WJ: ภรรยาของผมมาที่นี่แล้ว W: เชียร์เหมือนกับนี่เป็นการแสดงจริง(?) W: ขณะนั้นเอง W: เบกิซังออกมา MC: พวกเค้าสลับกันออกมาร้องเหรอ? W: ไม่สนใจเพราะนั้นไม่ใช่สามีของเธอ ลงมาจากที่นั่งคนดูทันที (นูน่าชัดเจนอ่ะ 55) W: ไม่รู้เรื่อง(?) ยังร้องเพลงด้วยความเมามัน SH: ฉันมาที่นี่เพื่อฟังเพลงนี้ ทำไมนายเป็นคนร้องละ? MC: แน่นอน เธอมาเพื่อฟังเพลงของคุณสามี W: เธอเป็นแฟนคลับที่ลำเอียงไปทางสามี (?) W: 1 ชั่วโมงจะถึงเวลาแสดงจริง การแสดงจริงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ W: การซ้อมครั้งสุดท้าย สมาชิกวงและสามีซ้อมอย่างจริงจัง W: อีกด้านนึงโซฮยอน W: the expression in her eyes W: ลับหลังสามีก็ออกมาจากเวทีมาที่ด้านนอก W: จัดอาหารที่อีบู้เตรียมไว้ MC: ฉันหวังว่าพวกเค้าจะกินได้อย่างเอร็ดอร่อยนะ W: ทุกอย่างถูกเทลงไป Staff: มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ SH: อ่า, ช่วยหน่อยนะค่ะ, ช่วยหน่อยค่ะ SH: มีเวลาไม่มากแล้ว SH: ดังนั้นพวกเราคงต้องจัดอย่างเร็วเลยค่ะ SH: วางไว้ตรงนี้และเรียงให้เป็นแถวค่ะ W: ทุกคนช่วยกัน SH: วางแนวตั้งอ่ะค่ะ SH: โอ๊ะ มันเยอะไป W: ฟิ้ว~~ MC: ทำไมเธอโยนไปทุกทางที่เธอต้องการล่ะ? W: วอนจุนกำลังลงมาหลังจากซ้อมเสร็จ W: ร้อนรน W: ร้อนรน W: กลัวสามีจับได้ ดังนั้นต้องไปที่ห้องรอและ SH: ตัดนี่ W: ความลับ W: ตอนนี้สามีเข้ามาถึงห้องพัก(?) WJ: คอร์นนี่มาด้วยเหรอ W: พบของเล่น MC: คอร์นนี่ WJ: นายมันขี้โกง(?) W: อีบู้ได้ยินว่าการซ้อมจบลงแล้ว SH: จบแล้วเหรอค่ะ? SH: จบแล้วเหรอค่ะ?พวกเราก็เตรียมทุกอย่างเสร็จแล้วเหมือนกัน SH: ทำยังไงดี ทำอะไรต่อไปดีตอนนี้? SH: ทำอะไรต่อจากนี้ดี SH: ทุกอย่างเสร็จแล้ว SH: โอ้ร้อนจัง W: หลังจากผ่านเลเวลความกังวลแล้ว เธอก็รู้สึกร้อนขึ้นมา MC: เค้าจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ W: สามี...จะชอบมั้ยน้าา? MC: เค้าควรจะรู้สึกมีความสุข MC: มันดูน่าอร่อยจัง W: เข้าไปเรียกคุณสามี... SH: ไปเจอมาจากไหน? SH: ฉัน... WJ: พี่กินมาแล้วเหรอ? SH: ไม่ใช่ ไม่ใช่ SH: ฉันเอาอาหารกลางวันมาให้พวกคุณ W: สามีเหมือนผีที่หิวโหย ผู้ที่ได้กลิ่นอาหาร และสนใจแต่เรื่องอาหารมาก(?) SH: เธอช่วยบอกพวกเค้าให้หน่อยสิ WJ: อยู่ที่ไหนอ่ะ W: คาดหวัง W: โซฮยอนดูเขิน SH: ฉันไม่รู้ว่าใครคือทีมงานบ้าง MC: ดูเธอกำลังเขินนะ W: ปฏิกิริยาของสามีจะเป็นยังไงบ้างน้าา SH: ฉันเตรียมเสร็จหมดแล้ว แต่ฉันเขินที่จะพูด W: อ้าปากค้างทันที MC: โอ้ สวยจัง W: เขินจัง SH: ฉันเตรียมมันเองแหละ SH: ฉันเขินมากไปที่จะพูด W: อาหารกลางวันของภรรยา ไม่สามารถหยุดมองได้ WJ: พี่ทำเอง SH: ใช่ ฉันทำเอง W: พี่ทำคนเดียวเลยเหรอ W: อ่า~ ฉันทำทั้งหมดเลย WJ: สุดยอด SH: เธอพูดว่ามันสุดยอดทั้งๆที่เธอยังไมได้ลองกินเลย W: แสดงว่าเค้าสัมผัสได้กับการตอบสนองที่เรียบง่าย(?) W: กีซังอ่า~ SH: ออกมาหน่อยสิมีอะไรจะให้ดู W: อยากโชว์ให้สมาชิก M4 ได้เห็น WJ: ทำไมพี่เรียกเค้าว่ากีซังล่ะ? ต้องเรียกน้องสามีสิ W: เปลี่ยนชื่อเรียก(?) สามีผู้เฉลียวฉลาด SH: ฉันอยากจะบ้าตาย M4: นูน่าเตรียมทั้งหมดนี่เลยเหรอ? W: exposed it to all of the adults(?) M4: ไม่น่าเชื่อเลย SH: นายช๊อคเลยเหรอ? M4: นูน่าไม่ได้ทำด้วยตัวเองใช่มั้ย? M4: ใช้เงินซื้อมาใช่มั้ยล่ะ? WJ: พี่ทำเองจริงๆใช่มั้ย? W: อาหารกลางวันสำหรับ 20 ที่ ไม่สามารถจะเชื่อได้(?) สัมผัสได้มากๆ SH: อะไรเนี่ย?อะไรเนี่ย? W: แน่นอน, รสชาติ? WJ: อร่อยดีนะ WJ: อืม อร่อยดี อร่อยดีนะ MC: โชคดีไป โชคดีไป WJ: นี่มันอร่อยจริงๆนะ W: สามีผู้กำลังสนุกกับการกินอาหาร M4: พี่มาที่นี่เพราะพี่เตรียมนี่มาให้เหรอครับ? W: เซจุนจะคอมเม้นท์ยังไง? SH: เป็นยังไงบ้าง SJ: อร่อยครับ ผมรู้สึกว่าส่วนผสมยังสดๆอยู่เลยนะครับ SH: จริงเหรอ? W: ได้รับคำชมจากเซจุน KS: มาลองกินกิมจิที่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด W: กีซังอยากลอง MC: ฉันกังวลจริงๆกับ kotchori kotchori kotchori W: ส่วนที่เธอไม่มั่นใจในรสชาติ W: จริงๆมีรสชาติ? W: คิ้ว ขมวด SH: ร้อนเหรอ? แปลกๆรึเปล่า? KS: รสชาติเหมือนต้นหอมกับซอสพริก SH: โอะ...ฉันจะทำยังไงดี W: มีเคือง KS: นั้นฉันจะบอกว่ามันอร่อยไง ทำไมนายไม่ฟังฉันพูดให้จบก่อนล่ะ? SH: ฉันทำยังไงดีละเนี่ย? W: จัลบ้าจ้องตา Mr.กิซัง ทันที(?) W: ทีมงานคอนเสิร์ตออกมาที่นี่ WJ: นี่...โซฮยอน WJ: ทุกคนรู้จักเธอใช่มั้ยครับ? W: ครั้งแรกที่ได้พบกับทีมงานของสามี(?) ประหม่ากับการที่ได้พบ WJ: เจ้าสาวของผมครับ ปาร์คโซฮยอน สวยใช่มั้ยล่ะ? SH: สวัสดีค่ะ staff: ใช่เธอสวยครับ W: เธอสวยเป็นธรรมชาติ W: เขิน เขิน KS: ลองดูสิ ลองดู SH: ลองจิ้มนี่ดูสิค่ะ SH: มีถั่วด้วยนะค่ะ W: เวลานั้นเอง YE: พี่มาถึงเมื่อไรค่ะเนี่ย? SH: ยองอึนมาๆ ลองกินดูสิ W: ยองอึนจะมาดูคอนเสิร์ตด้วยกัน YE: ฉันยังคิดว่ามันจะไม่ออกมาดีแบบนี้ W: ควรจะทำด้วยตัวเอง W: อาหารกลางวันที่ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะเชื่อเมื่อได้ฟัง MC: เค้ากำลังจะเปิดต่อหน้าคนมากมาย W: อยากโชว์ให้ทุกคนเห็นกล่องข้าว 3 ชั้นของสามีที่มีหัวใจอยู่ในนั้น W: ดูตั้งใจจะโชว์นะ WJ: สำหรับผมเหรอ? SH: อืม นี่ฉันทำเป็นพิเศษสำหรับเธอ W: ปฏิกิริยาที่ได้เห็นกล่องอาหาร 3 ชั้นรูปหัวใจอย่างไร WJ: นี่คือสิ่งที่ภรรยาทำให้ฉัน มีชิ้นเดียวในโลก กล่องอาหารกลางวันสุดพิเศษสำหรับฉัน SH: เปิดดีนะ ถ้าไม่งั้นจะมันหกลงมา WJ: ว้าวว W: ชั้น 1 อาหารกลางวันที่ตกแต่งด้วยถั่ว W: หงุดหงิดทันที WJ: ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ? W: นี่เป็นนวัตใหม่มากๆ~ WJ: นายไม่เคยเห็นแบบ 3 มิติใช่มั้ยล่ะ? นายอิจฉฉันใช่มั้ยล่ะ? KS: มีอะไรให้อิจฉาเหรอ? เพราะมันยากที่จะจัดออกมาเป็นรูปทรงรึไง SH: ไม่ใช่ SH: นี่มันจะเกิดขึ้นกับนายเท่านั้น W: กีซังกำลังเริ่มสร้างความยุ่งยาก(?) W: ต่อด้วยชั้นที่ 2 WJ: นี่ไม่ใช่เล่นๆนะเนี่ย WJ: พี่ทำยังไงให้ข้าวออกมาเป็นรูปหน้าผม? WJ: ดูนี่นะ MC: นี่มันเป็นงานศิลปะจริงๆ WJ: ผมจะกล้ากินได้ยังไง? W: ต่อด้วยชั้นที่ 3 อย่างเป็นทางการ(?) W: ช๊อคโกแลตทำเอง WJ: ขอบคุณครับ~ผมจะกินหัวใจได้ยังไง? W: คู่ข้าวใหม่ปลามันทามกลางความรู้สึกที่สัมผัสได้ของกันและกัน WJ: นี่พี่ทำเองเหรอ? SH: อืม มันทำมาจากไวท์ช๊อคโกแลต MC: เศร้าสินะ... W: สองคนนี้ยังจ้องมองพวกเค้า และเริ่มรู้สึกเคืองขึ้นมานิดๆ(?)... WJ: ภรรยาของผมดเปลี่ยนไปมากจริงๆ WJ: พี่สาวคนโต WJ: นูน่าที่ทำอาหารเป็น WJ: มันไม่ใช่รสชาติทั่วๆไป มันเหมือนเป็นรสชาติที่ทำเองโดยช่างไม้ W: รสชาติของช่างไม้(?) หลังจากทานอาหารกลางวันของภรรยาเสร็จ... W: ผู้ชมเริ่มเข้ามาที่ห้องแสดงคอนเสิร์ต YE: ประหม่ารึเปล่าค่ะ W: ทั้งคู่พบกันก่อนคอนเสิร์ตเริ่ม SH: ฉันเตรียมนี่มาด้วยนะ W: สนุกเริงร่ากับการตกแต่งร่างกาย W: คู่ที่อ่านจดหมาย(มิชชั่นมั้ง)ก่อนเริ่มแสดงคอนเสิร์ต WJ: มันเป็นครั้งแรกที่ได้กินพี่ร้องเพลงแบบนี้ SH: ถ้าฉันถือไว้แบบนี้บนชั้น 2 นายจะเห็นฉันมั้ย? WJ: พวกเราควรส่งสัญลักษณ์ให้กันมั้ย? W: กลัวสามีไม่เห็นท่าหัวใจที่เธอทำ SH: ถ้าฉันทำแบบนี้ เธอเห็นเป็นรูปหัวใจมั้ยอ่ะ? SH: ไม่เห็นเหรอ? WJ: เรามะคิดสัญลักษณ์พิเศษสำหรับเราดีกว่า WJ: เป็นสัญลักษณ์ที่เรา 2 คนเท่านั้นที่รู้ SH: เธอจะให้ทำยังไงล่ะ SH: ท่าเต้นของซอเทจีมั้ย? WJ: จริงเหรอ? YE: จะเต้นอย่างนี้เหรอ? WJ: ท่าเฮอริเคนของซอเทจี W: จะเต้นท่านี้ SH: และทำท่าหัวใจด้วย WJ: ตอนผมร้องเพลง "โชว์" ผมจะทำมันนะครับ WJ: พี่จะต้องทำตอบผมด้วย SH: ฉันจะตอบเธอยังไงดี? แต่ทำแบบนี้โอมั้ย? W: หลังจากเห็นสัญญาณของจัลบ้า อีบู้ก็ต้องส่งสัญญาณตอบกลับ? WJ: พี่นั่งตรงไหนของชั้นสองครับ? WJ: ผมจะจำไว้แล้วไปดูตำแหน่งทีหลัง WJ: นูน่า เต้นท่าเวฟแล้วทำรูปหัวใจได้มั้ยครับ WJ: เต้นเวฟ W: เวฟเหรอ?! WJ: ลองดูสิครับ W: อย่างนี้เหรอ W: ว้าว W: ตอนที่เธอพูดเหมือนเธอจะไม่เคยทำมาก่อนเลย WJ: ปาร์คโซฮยอน ปาร์คโซฮยอน W: สัญญาณของภรรยา : เวฟ + ท่าหัวใจ WJ: เวฟและท่าหัวใจนะครับ ไฟท์ติ้ง! MC: ทั้งอาหารกลางวันและนี่อีก โซฮยอนเป็นคนที่มีพัฒนาการน่าค้นหาจริงๆ SH: บาย~ ไฟท์ติ้ง! W: ทำไมดูเหมือนไม่เต็มใจ... SH: ฉันจะตั้งใจดูนะดู W: พอถึงเพลงโชว์ ทั้งคู่จะส่งสัญญาณกันสำเร็จด้วยดีมั้ย?
Part 2 W: อีบู้ & ยองอึน กลับไปที่แสดงคอนเสิร์ต W: กำไลไฟส่องแสง W: การแสดงเริ่มขึ้น W: เริ่มแล้วว~ M4: 1,2,3 สวัสดีครับทุกคน พวกเราคือผู้ชายที่เต็มไปด้วยความสุข M4 ครับ W: ยังเชียร์เหมือนแฟนคลับด้วย(?) อีบู้ W: ต่อด้วยเพลง After Everyone Fell Asleep W: เซจุน กำลังร้อง MC: เซจุนร้องได้ดีทีเดียว W: หลังจากที่เซจุนร้อง After Everyone Fell Asleep จบลง W: เสียงอันไพเราะของเปียโนบรรเลงขึ้น W: เพลงนี้คือ? W: จอนจุนกำลังร้องเพลง <To (my) bride> (สำหรับเจ้าสาวของผม) MC: โอ้โม! เค้าร้องเพลง <To (my) bride> MC: มันเป็นเพลงที่มีความหมายทีเดียว MC: ยอมรับเลย W: YE เค้ากำลังร้องให้อนนี่~ W: ฉันไม่คิดอย่างนั้น~ SH: ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ W: เข้าถึงอารมณ์... YE: เค้ากำลังมองมาที่อนนี่นะ (เชียร์สุดริด) SH: ฉันคิดว่าเค้ามองไม่เห็นฉันนะ SH: ฉันอยู่นี่! SH: ฉันอยู่นี่! MC: อ่า! ฉันคิดว่าเค้าไม่เห็นเธอ W: แต่ <To my bride> ก็ยังทำให้อีบู้มีความสุขพอที่จะลอยได้ ^^ MC: เธอต้องมีความสุขแน่ๆ SH: คิมวอนจุนเยี่ยม! SJ: เพลงนี้นายได้ซ้อมมาโดยเฉพาะเพื่อการแสดงในวันนี้ใช่มั้ย? WJ: ใช่ครับ SJ: หลังจากร้องเพลงนี้ มันเหมือนถ้าเจ้าสาวดูสวยขึ้น W: เขิน SJ: จริงแล้วผมกำลังจะให้ร้องคู่กับวอนจุนเป็นการแสดงพิเศษ SJ: มันคือเพลง <Straightforward Confessing Song>... SJ: พวกคุณรู้จักใช้มั้ยครับ? SH: ฉันรู้ MC: เธอตอบอย่างรวดเร็ว MC: เหมือนเด็กสาววัยรุ่นเลย W: ขั้นพื้นฐานของแฟนคลับ(?) ตอบทันที W: เหมือนแฟนสาววัยรุ่น ที่ตอบทุกอย่าง SJ: แต่ถ้าชายสองคนที่แต่งงานแล้วจะร้องเพลงนี้กันสองคน... SJ: พวกเค้าอาจจะไม่รู้สึกไปกับมัน SH: ไม่เป็นไร W: เชียร์อยู่คนเดียวในขณะที่รอบๆตัวเงียบสงัด... MC: คนอื่นกำลังเงียบ ยกเว้นเธอ... MC: มันเหมือนกับกำลังพูดกับเธอ W: เหมือนมีบทพูดของตัวเธอเอง SJ: แต่พวกเราได้จะเชิญสาวขึ้นมาบนนี้ W: พวกเราได้จะเชิญหญิงสาวขึ้นมาบนนี้... SH: อะไร? YE: นี่มันอะไรกัน~ SH: ใครกัน ใคร YE: พวกเค้ากำลังจะเรียกนูน่า ตอนนี้รึเปล่า SH: ฉันไม่ได้ไปซ้อมด้วยเลย~ W: ยังยิ้มอย่างมีความหวัง(?) SH: พวกเค้าไม่ได้บอกฉันมาก่อนเลย ไม่ใช่ฉันหรอก W: เธอดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความคาดหวัง MC: แต่เธอดูเหมือนกำลังคาดหวังอย่างมาก MC: แน่นอนเธอจะต้องหวังอยู่ WJ: คุณจะต้องเซอร์ไพรส์มากๆ SH: ฉัน!ฉัน!ฉัน! W: หลังจากที่คาดหวังมานาน เธอก็ตะโกนเพื่อจะมีส W: ยังไม่ยอมแพ้ ฉันนนนนน~ SH: ใครกัน? W: คนที่ใส่ชุดคิตตี้ขึ้นมาบนเวที MC: มันคือ Hello Kitty W: ไม่ใช่ โซฮยอน W: เพลงเริ่มไปพร้อมกับความผิดหวังของโซฮยอน SH: อ่า, พวกเค้าควรจะให้ฉันทำมันสิ W: ยังรู้สึกเสียดาย SH: อ่า ฉันสามารถทำได้ดีกว่านี้นะ~ W: อ่า ฉันสามารถทำได้ดีกว่านี้นะ~t~ MC: ฉันสามารถทำได้ดีกว่า... SH: จริงๆแล้ว เวลานักร้องจะจัดคอนเสิร์ต SH: พวกเค้าจะมีเซอร์ไพรส์อยู่บ่อยๆ เป็นคนที่เค้าพวกเค้ารู้จัก W: สร้างอีเว้นท์สำหรับคู่หู SH: ดังนั้นฉันคิดว่ายังไงเค้าจะทำมันเพื่อฉัน W: เธอมีหัวใจที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง SH: ฉันคิดว่านะ... SH: แต่มันเหมือนกับว่าคิมวอนจุนไม่มีความคิดนี้อยู่เลย W: มันเหมือนกับว่าเค้าไม่มีความคิดนี้อยู่อย่างแน่นอน W: การแสดงลำดับถัดไป WJ: เพลงต่อไปเป็นเพลงที่ทำให้ชนะรางวัลมามากมาย มันคือ Singles SH: ดีมากเลยล่ะ...เพลงนี้... W: อ่า~ เพลงนี้ดีมากเลย~ W: แฟนคลับที่ซื่อสัตย์,อีบู้,มีความคล้ายกับเพลงของสามีมาก BKS: พวกเรามอบเพลง Singles ให้กับทุกคน W: คอร์นนี่ปรากฏขึ้น SH: อ่าา..คอร์นนี่...คอร์นนี่... W: เวทีเดบิวต์ของคอร์นนี่(?) SH: อ่าา..คอร์นนี่~~~ MC: เธอมุ่งมั่นกับการเชียร์จริงๆ W: เธอมุ่งมั่นกับการทำท่าหัวใจอยู่คนเดียว MC: ซอยองอึนดูเหมือนจะไม่ค่อยสบายเท่าไร W: ไม่สน W: ทำท่าหัวใจ WJ: ขอเสียงกรี๊ดสำหรับช่วงสุดท้ายด้วย! W: กรี๊ดดังที่สุด? W: เวทีเดบิวต์ของคอร์นนี่(?)จบลง W: เพลงนี้คือ MC: Show Show Show W: พวกเค้าตกลงที่จะส่งสัญญาณให้กันและกัน MC: เค้ากำลังจะทำมันตอนนี้? ทำมิชชั่น? MC: ใช่ เค้าทำมัน MC: ย่าห์~โชว์ที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วตอนนี้ W: เวทีนี้ W: ฮิตที่สุดในปี 1990 W: ผู้ชมตอบรับอย่างมาก MC: เค้ากำลังมุ่งมั่นกับการแสดง อาจจะทำให้เค้าลืม W: จัลบ้าสัญญาว่าจะเต้นเฮอริเคน + ทำท่าหัวใจ W: อีบู้ เต้นเวฟ + ทำท่าหัวใจ W: แต่, มันจะเป็นไปได้มั้ย? W: ขณะนั้นเอง สามีเดินขึ้นมาที่ด้านหน้าเวที W: ทำท่าหัวใจ (ตามสัญญา) W: อีกครั้งทำให้เต็มดวง ^^ SH: 555 MC: เธอชอบนะเนี่ย เธอชอบนะเนี่ย W: ขึ้นมาที่หน้าเวทีอีกครั้ง?! MC: เค้ากำลังจะทำมัน W: ท่าเต้นเฮอริเคนระเบิดออกมา MC: มันคือท่าเต้นเฮอริเคน ใช่มั้ย? MC: มันใช่เลย ใช่เลย W: จัลบ้ารักษาสัญญาอย่างดี และอีบู้ล่ะ? MC: เธอก็รักษาสัญญาเหมือนกัน W: บนนั้น W: สาดน้ำจากบนเวที MC: โอ้ โซฮยอนดูเหมือนเธอกำลังหมดแรง W: เวทีสำเร็จอย่างสมบูรณ์ W: คนนี้ยังคงทำท่าหัวใจอยู่ MC: ดูสิ สัญญา Q: สำหรับการเชียร์สามีของคุณ... SH: จาก 100 คะแนน... SH: ให้ 60 คะแนนพอ SH: จริงๆแล้ว ฉันควรจะมีการเคลื่อนไหวตอนเต้นท่าเวฟ W: ผิดหวังเพราะน่าจะทำได้ดีกว่านี้ ^^ Q: แล้วในกี่คะแนนสำหรับคิมวอนจุน...? SH: จาก 100 คะแนน SH: ให้ 120 คะแนนเลยค่ะ W: หลังจากการแสดง ทั้งสองกำลังเดินกลับไปที่ห้องพักของสามี SH: ฉันควรจะเป็นคนที่อยู่ให้ชุดคิตตี้สิ MC: เธอยังบ่นที่มันน่าผิดหวังกับคนในชุดคิตตี้นั้น YE: จริงๆก็น่าผิดหวังอยู่นิด W: ขณะที่กำลังผิดหวัง ก็มาถึงห้องรอ W: เจอหัวคิตตี้ MC: โอ้? MC: ดูเหมือนเธอกำลังจะใส่มัน W: อยากสวมมันทันที SH: นี่ ดูฉันใส่นี่ ดูนะ SH: โอ้, มันพอดีเลยล่ะ MC: น่ารักจัง SH: นี่ ฉันชอบจริงๆนะเนี่ย YE: มองเห็นรึเปล่า? SH: อืม มองเห็น มองเห็น~ SH: แต่เจ้าบ่าวฉันอยู่ไหนล่ะเนี่ย? YE: รอแป๊บนะ W: มองหาเจ้าบ่าวหลังจากใส่หัวคิตตี้ MC: อยากใส่หัวคิตตี้ให้เจ้าบ่าวเห็นสินะ MC: อยากจะให้ดูเหมือนฉากบนเวทีสินะ W: ยองอึนไปตามหาจัลบ้า YE: วอนจุนอุปป้า YE: พี่เขยค่ะ ออกมานี่แป๊บนึงสิค่ะ W: คุณทำงานหนัก MC: สองคนนี้เค้าทำอะไรกันเนี่ย? MC: น่าอายจริงๆที่มาดูเค้าทั้งสอง MC: น่ารักจัง ไอกู WJ: ไปทำอะไรมาทำไมหน้าใหญ่จัง? MC: ดูเหมือนทั้งคู่จะชอบมันมาก WJ: ทำไมมันใหญ่จัง? MC: พวกเค้าสกินชิพไม่แคร์ใครเลย W: หลังจากใส่หน้าคิตตี้ก็สกินชิพโดยไม่ต้องสนใจใคร...(?) MC: ดูเหมือนจะอย่างนั้น WJ: สนุกกับการชมคอนเสิร์ตมั้ยครับ? SH: อ่า~ มันสนุกมากเลย MC: ความสัมพันธ์ของเค้าทั้งสองดีมากๆเลย WJ: คุณเป็นของใคร? ใคร~ W: จัลบ้า WJ: น่ารักจัง WJ: ขอบคุณนะ SH: โซฮยอนอ่า ขอบคุณนะ WJ: ในสถานะแบบนี้ WJ: ผมควรจะให้จูบกับเธอ? WJ: ชอบมั้ยจ๊ะ W: จูบของจัลบ้า ทำให้แมวโซฮยอน(?) ตื่นเต้น W: ถอดหัวคิตตี้ออก SH: โอ้ มันสนุกมากเลย WJ: สนุกเหรอ SH: ถ้าฉันใส่มันครั้งหน้า เธอจะให้ฉันแบบนี้? WJ: มันใหญ่มาก W: พูดถึงความผิดหวังที่ไม่สามารถแสดงเหมือนแมว SH: โอ้ มันสนุกจัง WJ: ผมขอเวลา 30 นาทีเก็บของแล้วเดี๋ญวออกไป รอผมก่อนนะ... WJ: แล้วเดี๋ยวเราหาเครื่องดื่มเย็นๆดื่มกัน WJ: ตรงนั้นนะ SH: โอเค W: หลังจากเก็บของ สามีจะไปเจอกับภรรยาอีกครั้ง WJ: เข้าใจนะ? W: หลังจากนั้น... W: จัลบ้ากลับมาที่แสดงคอนเสิร์ต WJ: นี่มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ WJ: เปิดมันด้วยเสียงที่เบาที่สุด W: อธิบายนี้และนั้น MC: โอ้ เค้ากำลังทำอีเว้นท์? W: โดยไม่มีความหมาย, นี่คือ...? MC: ที่นั้นคือ ที่นั้นคือ W: กลับมาที่ห้องรอและกำลังโทร SH: เสร็จยัง? WJ: ช่วยกลับเข้ามาก่อนได้มั้ย? ผมมีอะไรต้องทำอีกเยอะเลย SH: โอ้ จริงเหรอ? W: เพราะเค้าต้องทำอะไรหลายอย่าง ต้องกลับไปที่ห้องแสดงคอนเสิร์ต WJ: เข้ามาจากด้านคนดูนะครับ WJ: ผมตอนนี้เลยนะ ผมจะรออยู่ W: ไม่มีสาเหต อีบู้ที่ไร้เดียงสากำลังเชื่อฟัง SH: โอเค WJ: โอเค โอเค โอเค W: เค้าวางแผนอะไรไว้นะ... W: อีบู้กำลัง... W: กลับไปที่ห้องแสดงอย่างไม่มีสาเหตุ W: ที่อีกด้าน จัลบ้ากำลัง W: รออยู่ที่ห้องแสดงคอนเสิร์ต WJ: ตอนนี้ WJ: ช่วยปิดประตูให้หน่อยครับ W: อีกนิดเดียว อีบู้กำลังมาถึงที่ห้องแสดงคอนเสิร์ต W: จัลบ้าผู้กำลังรอด้วยท่าทีที่ดูประหม่า... W: ประตูค่อยๆเปิดช้าๆ... W: และ...?
ดูของวันนี้จบแล้ว ย้อนซะเยอะเลย.. เหมือนอีพีหน้า ไปเที่ยวกัน แล้วก็ตรวจสุขภาพร่างกายด้วยละมั้ง
จากคุณ |
:
leehari
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเข้าพรรษา 54 18:31:27
|
|
|
|
 |