ความคิดเห็นที่ 1 ถ้ารักกันจริงๆ อายุ มันก็ไม่เกี่ยวข้องแล้วครับ ความรักที่ต้องการคู่ชีวิต มันต่างจาก ความรักหลงแบบวัยรุ่น จากคุณ : recnalxam เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 01:02:59

ความคิดเห็นที่ 2 ลองให้ไดคิจิเปงแม่ รินเปงลูกชายสิครับรับได้มั้ย ผมว่าประเด็นไม่ใช่เรื่องรับได้รับไม่ได้ แต่สิ่งที่ไดคิจิทำนั้นเพื่อความสุขของรินเท่านั้นครับ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 54 01:28:39 จากคุณ : i3ulv เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 01:12:08

ความคิดเห็นที่ 3 อายุไม่สำคัญครับ มันสำคัญที่ว่าจะปรับยังไงมากกว่า เลี้ยงดูกันมาเหมือนพ่อ-ลูก อยู่มาวันหนึ่ง จะให้มาคบกับเด็กที่เลี้ยงมาเหมือนลูก มันก็คงแปลกๆ (ไม่งั้นไดอิจิคงไม่ยืดเวลาให้รินไปคิดใหม่ดีๆหรอกครับ) จากคุณ : จักรพรรดิแห่งยอดผามังกร เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 01:13:50

ความคิดเห็นที่ 4 มีบ่อยไป คนอายุ ๔๐ แต่งกับ คนอายุ ๒๐ ปล. ถ้าอายุห่างกัน ๗ ปี ตอนผู้ชายอยู่ ม. ปลาย ฝ่ายหญิงยังอยู่ประถมอยู่เลย ไอ้โลลิค่อน บลาๆๆๆ จากคุณ : Ice-man เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 02:02:14

ความคิดเห็นที่ 5 อายุห่างๆกัน แต่งงานกันมีเยอะครับ ไม่แปลก คนแก่40-50มาจีบสาวอายุยี่สิบ แต่ที่แบบในเรื่อง คือรับมาเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ พอโตแล้วก็แต่งงานกันน่ะ พอมีบ้าง แต่มีแล้วได้ลงข่าวหนังสือพิมพ์หัวสีเลยล่ะ :P ลองหาข่าวหม่อมลูกfish สิครับ ลงหนังสือพิมพ์เป็นมหากาพย์เลย จากคุณ : ....4จุด เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 02:07:13

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนแรกทราบแค่เรื่องย่อ+ไปอ่านสปอยล์ตอนจบ รู้สึกรับไม่ค่อยได้ค่ะ แต่พอได้อ่านมังงะของจริง ค่อยๆรับฟังความคิดของไดคิจิกับริน ก็เข้าใจมากขึ้น รู้สึกว่า อ๋อ ที่แท้พวกเขาคิดกันแบบนี้ แก้ปัญหากันมาแบบนี้นี่เอง ซึ่งทุกอย่างที่พวกเขาคิด พวกเขาทำ ขอบอกว่ามันเป็นความบริสุทธิ์ใจจนหนมปังโต้แย้งไม่ได้เลย ในมุมมองฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง ตาไดเป็นผู้ชายที่โคตรประเสริฐ บริสทธิ์ใจกับการกระทำของตัวเอง และไม่เคยฉวยโอกาสใช้ความเป็นผู้ชายหรือความดีของตัวเองมาพันธนาการรินไว้กับตัวเลย แม้ตอนที่รับรู้ความรู้สึกรินแล้ว ก็ยังบอกว่า แม้รินจะเปลี่ยนใจหรือไม่ หรือตัดสินใจชอบผู้ชายอื่นหรือเปล่า แต่ยังไงก็ตามให้จำไว้ว่า "You're Still my child" หนมปังว่ารินเป็นเด็กที่ชัดเจนในตัวเองมากๆว่าต้องการอะไร เป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่และมั่นคง เธอเลือกแล้วว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอจะมีลูกด้วย เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วลูกเธอจะมีความสุข ซึ่งมันก็ถูกของเธอนะ ในชีวิตของรินจะหาผู้ชายที่ไหนที่เธอจะมั่นใจได้ว่าอยู่ด้วยแล้วลูกเธอจะมีความสุขมากไปกว่าตาได ซึ่งรินเองก็ใช้เวลาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจนี้มาแล้วทั้งชีวิต สรุปคือทั้งคู่เขามีเหตุผลของตัวเอง ซึ่งมันไม่ใช่เหตุผลทางชู้สาวแบบการ์ตูนรักทั่วไปที่ใจเต้นตึกตักอะไรอย่างนั้น แต่เป็นคนหนึ่งคู่ที่ตัดสินใจจะอยู่ด้วยกัน สร้างครอบครัวด้วยกัน เลี้ยงดูลูกอย่างดีด้วยกัน และดูแลกันและกันจนกว่าจะตายจากกันไป กระทั่งตอนสุดท้าย เราก็ยังไม่เห็นตาไดมันหวั่นไหวเรื่องชู้สาวอะไรกับรินเท่าไร คือความรู้สึกมันยังไม่มา(555) แต่เราก็ได้ยินชัดเจนแล้วว่าตาไดมันตัดสินใจแล้ว(ยอมแพ้ว่างั้นเหอะ) ซึ่งต่อไปสักวัน คนคู่นี้คงแต่งงานกัน มีลูก ช่วยกันเลี้ยงดู สร้างครอบครัวที่อบอุ่นตามประสา และสุดท้ายญาติๆคงจะเม้าธ์กันจนชินไปเอง   เอวัง ปล. เวิ่ินเว้อเยอะไปหน่อย เพิ่งดูเมะเรื่องนี้ตอนล่าสุดไป ชอบจัง อบอุ่นดี จากคุณ : รถขนมปังกรอบ เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 02:19:21

ความคิดเห็นที่ 7 รับได้ครับ ถ้าเป็นกรณีที่ทั้งสองฝ่ายต่างรักกันจริงๆ แล้วก็พร้อมจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันจริงๆ ไม่ใช่การที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งบังคับด้วยวิธีใดๆ ในแง่ไม่ดีให้ยอมรับรักอีกฝ่ายละก็ ผมรับได้หมดนั่นละ #6 นึกภาพออกเลยแฮะ ว่าถ้าเป็นคนนอกที่ไม่ได้รู้จักสองคนนี้ (ว่าง่ายๆ มองด้วยมุมมองของบุคคลที่ 3 ที่ไม่ได้มักคุ้นกับสองคนนี้จริงๆ) มาได้ยินแบบนี้ครั้งแรกก็คงจะมีบางคนที่รับไม่ได้จริงๆ นั่นละ เอาเป็นว่าให้เวลากับความจริงใจเป็นเครื่องพิสูจน์ใจของสองคนนี้ละกันเด้อ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 54 02:30:20 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 02:23:39

ความคิดเห็นที่ 8 จำคุณอาภาคย์ และ หนูดาว จากเรื่อง ดาวพระศุกร์ ได้ไหมล่ะ....ก็คล้ายๆกันนั่นแหละ แต่คุณอาภาคย์หื่นกว่าไดคิจิด้วยซ้ำ จากคุณ : Uon เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 03:19:11

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องมันไม่ได้ปูมา เพื่อรักแบบชู้สาวแบบเรื่องอื่นน่ะครับ มันมาแบบพ่อกับลูกมากกว่า สุดท้ายพลิกมาว่าจริงๆแล้วไม่ได้เกี่ยวข้องทางสายเลือดกันเลยแต่งงานได้ มันก็ดูพลิกแบบหน้ามึนๆเหมือนกัน.... จากคุณ : Ex-Sentinel เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 06:57:36

ความคิดเห็นที่ 10 ผมนึกว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องแรกที่จบแบบพ่อลูกสุดท้ายก็ไม่สมหวัง.... จากคุณ : ยังไง เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 08:06:02

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยกับ คห. 6 ความรู้สึกของจิตใจที่จะสร้างครอบครัวที่อบอุ่น พึ่งพากันเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก น่าแสดงความยินดีด้วย จากคุณ : ซาลาสซา เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 09:33:51

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ว่าสถานะการณ์เป็นอย่างไร ถ้าทั้ง"สองคน" ตกลงปลงใจกัน เข้าใจผลต่างๆ เป็นอย่างดี สำหรับผม "รับได้ครับ" ส่วนที่ ผมไม่ค่อย "รับได้" จะเป็นพวก "ฉาบฉวย" มากกว่า ขอยกข้อความจากเรื่องหนึ่งมา "ความรัก แท้จริง ไม่ใช่เรื่องของกายภาพหรือโรแมนติก ความรัก แท้จริง คือการยอมรับทุกสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ได้เป็นมาตลอด รวมทั้งที่จะเป็น และที่จะไม่เป็นด้วย คนที่มีความสุขที่สุด ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด 'ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน แต่เป็นเรื่องของการจะเล่นน้ำฝนอย่างไร' (Life is not about how to survive the storm, but how to dance in the  rain) " สำหรับผม ประเพณี เป็นของสำเร็จรูป ที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพื่อประโยชน์ในการอยู่เป็นกลุ่ม แต่ใช่ว่าทุกอย่างต้องเป็นดังนั้น เราสามารถที่ปรับเอาตามกรณีต่างๆได้ เหมือนกับจะกินบะหมี่ ง่ายสุดคือ ม่าม่า(สำเร็จรูป) แต่ใช้ว่า ม่าม่าจะเป็นเพียงวิธีเดียวที่ทำให้เราได้กินบะหมี่ ดังนั้นสำหรับผมจึง"รับได้" ไม่ว่าจะเป็น เพศเดียวกัน, คน-หุ่นยนต์, คนปกติ-คนที่ป่วย หรือ แม้แต่สายเลือดใกล้กัน ตราบใดที่ทั้งคู่เข้าใจ พร้อมที่จะปรับตัวกับสภาพนั้นๆ เช่น คนที่เป็นพาหะของโรคบางชนิดหรือสายเลือดใกล้กัน ก็ต้องระมัดระวังในการที่จะมีบุตร (อาจจะต้องยอมรับกับการที่"ไม่ควรมีบุตร"ได้) จากคุณ : KL เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 09:36:12

ความคิดเห็นที่ 13 มี Spoil โคบาโตะ ตอนจบ นางเอกกลับชาติไปเกิดใหม่ อายุห่างกับเจ้าแว่น เกือบจะ 20 ปี เรื่อง ฉาบฉวย อย่างนี้ ก็เหมือนกับหนังฝรั่งบางเรื่องแหละครับ พ่อพระเอกแต่งงานกับแฟนเก่าพระเอก มันรับไม่ได้ จากคุณ : Blackrx เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 09:50:28

ความคิดเห็นที่ 14 เพื่อนผมอายุ 22 แต่งงานกับ ผช อายุ 48 ผมก็เห็นเขามีความสุขดีนี่ครับ จากคุณ : wo-jiao เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 10:29:58

ความคิดเห็นที่ 15 ^^ ^^ ^^ จริงๆ เรื่องอายุห่างกันเป็น 20 - 30 ปีนี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ ที่บางคนเขารับไม่ได้และถือเป็นเรื่องใหญ่โตกันคือเรื่องที่ "ผู้ปกครอง" กับ "เด็ก" จะรักกันในแง่ของหญิงชาย ไม่ใช่รักกันอย่างพ่อลูก การที่ความสัมพันธ์ของสองคนนี้จะไป "ขัดสายตา" คนที่คิดแบบนี้ นั่นแหละครับคือปัญหาสำคัญ และเป็นปัญหาที่สองคนนี้ต้องร่วมกันฝ่าไปให้ได้ด้วย ถ้าคิดจะใช้ชีวิตร่วมกันไปจนชั่วชีวิตจริงๆ ซึ่งตรงนี้จะเป็นยังไงนั้น ผมรอลุ้นในภาคพิเศษที่จะเขียนต่อจากภาคหลักอยู่ครับว่าจะมีเขียนถึงเรื่องนี้มั้ย จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 11:12:24

ความคิดเห็นที่ 16 70กว่า แต่งกับ 20ต้นๆยังมีเลย- - แต่ความรู้สึกคงว่าไม่ได้ จากคุณ : Gazer_Rom เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 11:17:29

ความคิดเห็นที่ 17 ผู้รับบุตรบุญธรรมแต่งงานกับบุตรบุญธรรมสินะ กรณีแบบนี้ประเทศไทยก็มี แต่ต้องยกเลิกการเป็นบุตรบุญธรรมก่อน ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร จากคุณ : sumaee เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 11:31:29

ความคิดเห็นที่ 18 ผมว่าถ้ารินกับไดคิจิเป็นคนไม่รู้จักกันเลยที่อายุห่างกัน 20-30 ปีแล้วรักชอบกัน มันก็คงเป็นเรื่องแปลกนิดๆแต่พอรับได้ แต่สำหรับเราในฐานะบุคคลที่ 3 ที่ดูเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น และซึมซับว่าไดคิจิที่ทำมานั้นเสียสละหลายๆอย่างให้รินในฐานะ"ผู้ปกครอง"ซึ่งเราก็ทราบซึ้งตรงนั้นมากและคาดหวังไปไกลถึงว่าจะจบแบบ พ่อ-ลูก เห็นฉากไดคิจิเดินส่งรินเข้าพิธีแต่งงานท่ามกลางหมู่เพื่อน ญาติพี่น้องที่มาแสดงความยินดีไรประมาณนี้ แต่พอมาจบแบบแความรักชายหญิงแล้วก็ตัดจบดื้อๆเลยด้วยว่า ทั้ง 2 คนมีความสุขกัน คนอื่นคิดไงช่างมัน ไว้ค่อยว่ากันละกัน มันก็เลยคาใจ เลยรู้สึกรับไม่ค่อยได้เท่าไหร่อ่ะครับ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 54 13:58:14 จากคุณ : unknowable เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 13:56:37

ความคิดเห็นที่ 19 Woody Allen ไงคนนึงละ จากคุณ : nemoatlantis (NemoAtlantis) เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 15:28:36

ความคิดเห็นที่ 20 อยากให้เวลาอ่าน มองโลกจากมุมมองของรินดูบ้าง - ไดอิจิไม่ได้รับรินเป็นบุตรบุญธรรม แค่เป็น"ผู้ปกครอง" หรือผู้อุปการะ - ไดอิจิมอบความรักให้กับรินมาตลอด ทำให้รินอยากจะมอบความรักที่ได้รับมาให้กับใครซักคนต่อไปเช่นเดียวกับที่ได้รับมา   ในฐาณะผู้หญิงโดยทั่วไปก็คือการมอบความรักให้กับลูกของตัวเอง  เป็นวัฎจักรของความรักที่ส่งมอบกันต่อ  ผู้หญิงทุกคนต้องมีความรักและแต่งงาน มอบความรักที่ได้รับมาให้กับคนอื่นต่อ  และรินเองเมื่อค้นหาความรู้สึกของตัวเองเธอก็พบว่าการอยู่กับไดอิจิคือสิ่งที่ปรารถนาที่สุด  และเธอก็อยากจะส่งมอบความรักที่ได้มาให้กับใครซักคนต่อไป ซึ่งก็คือลูกของตัวเอง  ดังนั้นการแต่งงานกับไดอิจิคือสิ่งที่เธอเลือก ซึ่งมันก็ธรรมชาติที่สุดแล้ว ความรักแบบ platonic แตกต่างจากความรักชายหญิงแบบวัยรุ่น   ถ้ารักแบบหลงใหลกัน อาจแค่ความรักชั่ววูบ แต่ความรักแบบ "ต้องการอยู่ข้างๆไปตลอด" นั่นแตกต่างกันมาก แบบหลังมันจะเบาบางกว่าจนแทบไม่รู้สึกเลย ทีนี้ปัญหาคือคนอ่านเข้าใจความรักในรูปแบบของอะไร ? จากคุณ : Kizumonogatari เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 17:45:00

ความคิดเห็นที่ 21 เราซาบซึ้งใจกับตอนจบมากเลยอ่ะ  (เรื่องรับได้-ไม่ได้ พูดไปกระทู้ที่แล้ว ขอไม่พูดซ้ำค่ะ) รินเค้าเป็นเด็กพิเศษนะ เป็นคนฉลาด ที่มีความคิดเป็นของตัวเอง เป็นผู้ใหญ่เกินตัวมาแต่เด็ก ต้องชื่นชมการเลี้ยงดู  เค้าสุภาพดี แม่คงเลี้ยงดูมาดีแต่แรก พอรู้ความก็ได้คุณตาที่อบรมสั่งสอน มาเป็นอย่างดี ดูได้จากช่วงแรกๆ เหมือนเค้าเป็นคนสอนไดคิจิเลี้ยงเด็ก ในงานศพคุณตา เด็กอีกคนอาละวาดซนป่วนงาน ไม่รู้เรื่องเลย ทั้งๆ ที่มีแม่คอยดูแลใกล้ชิดแท้ๆ   เด็กที่สูญเสียร่มโพธิ์ร่มไทร เพี่ยงหนึ่งเดียวที่มี  แถมไม่มีใครสนใจดูแล (คงกลัวต้องรับเผือกร้อน) เค้ากลับรู้อยู่  ดูแลตัวเองได้ หาอะไรเล่นอะไรทำ ที่ไม่รบกวนใคร  มานั่งหลับเฝ้าศพคุณตา(น่าเวทนา) ตอนวางดอกไม้อำลาครั้งสุดท้าย เด็กอีกคนขว้างดอกไม้เกลื่อนกลาด ทำลายพิธีซะงั้น (สอนมาไม่ดีนะจ้ะ) รินกลับใส่ใจ ขวนขวาย ว่าจะต้องให้สิ่งที่คุณตาชอบ  วิ่งไปเด็ดดอกไม้ที่คุณตารักมาวางให้ -- โถ แม่คุณ เพิ่ง 6 ขวบเอง ถึงวัยที่เริ่มคิดเรื่องความรัก  โคกิที่ตื้อให้รินคบหาด้วยแท้ๆ แต่ก็ยังไปคบหาคนโน้นคนนี้ ทำตัวเละเทะ ถึงขั้นเกิดปัญหาเรื่องทำสาวท้อง จนรินต้องไปเคลียร์ให้ แต่รินก็ขอเลิก ทั้งที่เพิ่งตัดสินใจเริ่มคบ ชัดเจนว่า คนอื่นๆ แค่คิดหา เกิร์ล-บอยเฟรนด์ ดูที่หล่อ-สวย-ป็อบ แต่รินหา "พ่อของลูก" -- โอ้ว แม่จ้าว.. สาว 16 หลังจากตกลงจะสร้างครอบครัวร่วมกัน  รินพูดกับไดคิจิว่า เธออยากจะอยู่กับผู้ชายที่จะช่วยกันเลี้ยงดูลูกได้ และเธอมั่นใจว่า "เรา" จะเลี้ยงดูเค้าได้เป็นอย่างดีและมีความสุข --  เหมือนอย่างที่เธอเป็น คำพูดของริน ทำให้รู้ว่าเธอซาบซึ้งใจ และเห็นคุณค่า ในความเสียสละของไดคิจิมากมายแค่ไหน เป็นยิ่งกว่าคำขอบคุณใดๆ คำพูดนี้ ทำเอาพระเอกหน้ายากูซ่าของเรา ถึงกับน้ำตาร่วงน้ำตาคลอ -- จบประทับใจอ่า ปล.  รู้สึกตอนจบ รินเค้าเล่นมุขทั้งแซว ทั้งต้อนไดคิจิไว้เยอะ -- ชีอารมณ์ดี  หนุ่ม(เหลือน้อย) รับรัก  คริคริ        แต่เสียดายที่คนแปลอังกฤษเค้าก็ไม่เก็ทมุข  เลยไม่รู้ว่าพูดเรื่องอะไรกันมั่ง แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 54 19:24:51 จากคุณ : กะติ๊ด เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 19:12:30

ความคิดเห็นที่ 22 จบได้ดีออก เป็นคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับรินแล้ว และเป็นการเลือกที่ผมว่าดีที่สุดสำหรับทั้งสองคนด้วย อีกอย่าง ความสัมพันธ์และบรรยากาศที่รู้สึกได้จากสองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่แบบชู้สาว และก็ข้ามผ่านแบบพ่อลูก แต่มันเป็นอะไรที่ลุ่มลึกกว่านั้นที่เรียกว่า "ครอบครัว" ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่หลังจากเริ่มสร้างกันมาในฐานะพ่อลูก ตอนนี้ก็กำลังจะสร้างต่อไปอีกอีกขั้นในฐานะ "คู่ชีวิต" จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 22:19:43

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่รู้เป็นอะไรแฮะ อ่านที่หลายท่านพูดถึงรินแล้วนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาเฉยเลย โดยส่วนตัว ผมคิดว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่แทนความรู้สึกของรินที่มีต่อไดคิจิได้ชัดเจนที่สุดเลยละครับ อนึ่ง เพลงอาจเก่าไปหน่อย แต่เพราะนะครับ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 54 00:18:00 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 23:09:45

ความคิดเห็นที่ 24 ผมสงสัยนิดนะครับ ถ้ามันเกิดเป็นเรื่องจริงเราๆท่านๆไปยุ่งอะไรเรื่องชาวบ้านเค้าอ่ะนี่ ถ้าเรารับไมได้เค้าจะไม่ได้แต่กันหรือครับ ผมเคนดูแต่เมะนะครับบอกตรงๆโดน ไปเต็มๆ ถ้าเคยดูเคยอ่านมามั่งเห็นหัวข้อนี่เดาได้เลย โชคดีมีสกิลลดดามเมทสปอย์ 100% จากคุณ : Thanathoz เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 00:07:15

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านในมังกะแล้วรับได้ ปกติก็ไม่สนเรื่องคนอื่นอยู่แล้วว่าใครจะแต่งกับใคร ถ้าสมมติเป็นคนในครอบครัวเดียวกับผม ขอให้อีกฝ่ายเป็นคนดีและพึ่งพาได้ก็เบาใจ เรื่องนี้ ที่รินเลือกแบบนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะโคกิด้วย รินเคยชอบโคกินะครับ ถ้าโคกิมันเป็นโล้เป็นพายสักนิดหนึ่ง สองคนนี้จะคบกันเป็นแฟนจนถึงขั้นแต่งงานกันก็ไม่แปลกเลย นี่เล่นไปมีแฟน มีไม่มีเปล่า หาเรื่องมาให้รินปวดหัวได้ไม่หยุด ผลคือรินมานั่งคิดจนดวงตาเห็นธรรม ว่าจริงๆแล้วเธอต้องการอะไรกันแน่ ส่วนหนึ่งก็คงเพราะรินเป็น "คากะ ริน" มาตลอดด้วย ไดคิจิเป็นผู้ปกครอง ไม่ใช่พ่อบุญธรรมด้วยซ้ำ (นั่นคุณตาเป็น) ถึงจะเลี้ยงและมองรินเป็นลูกสาวมาตลอด แต่สำหรับริน ซึ่งไม่เคยเรียกไดคิจิว่าพ่อเลย ไม่ได้มองว่าไดคิจิเป็นพ่อ ดังนั้น ผมจึงไม่รู้สึกว่าความรักของริน ไม่สมเหตุสมผลแต่อย่างใด จากคุณ : Gaignun เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 12:33:56