สปอยล์นะครับ
จริงๆแล้วสำหรับมาโดกะ เคียวซึเกะคือผู้ชายที่เหมือนกับคนที่เป็นรักแรกครับ ถ้าได้ดูจนถึงตอนจบจะรู้ว่าเคียวซึเกะเคยย้อนเวลาไปสร้างความประทับใจให้กับมาโดกะตั้งแต่เมื่อสมัยเด็ก
ในแง่ของมาโดกะ ผมคิดว่าความรักที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจตั้งแต่สมัยเด็กนี่แหละ ที่ทำให้เธอรู้สึกกับเคียวซึเกะแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น
บวกกับความจริงที่ว่าเคียวซึเกะเองก็ไม่ได้เป็นผู้ชายที่แย่ขนาดนั้นนะครับ แม้จะเป็นคนโลเล ไม่เอาไหน หรือว่าหัวไม่ดี แต่ก็เป็นคนที่มีความมุ่งมั่นในการใช้ชีวิต รักพี่น้อง และเมื่อถึงเวลาก็มีความกล้าหาญที่จะยืนหยัดปกป้องคนที่ตัวเองรักได้เสมอ
และที่สำคัญคือ ความรักของเด็กสมัยมัธยมเป็นคนรักที่บริสุทธิ์ ไม่ได้มีเหตุผลหรือข้อจำกัดเข้ามาเกี่ยวข้องมากเหมือนความรักของผู้ใหญ่ ดังนั้น เมื่อรู้สึกรักหรือรู้สึกชอบอีกฝ่ายก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอครับ
ไม่ว่าจะดูยังไงทั้งสองคนก็รักกันตั้งแต่วันแรกที่เจอกันที่บันไดนั่นแหละครับ หรืออย่างที่ความเห็นบนได้พูดไว้ มันคือพรหมลิขิตครับ