PANTIP.COM : A10932651 SPOILER!!! Otoyomegatari ~ตำนานรักเจ้าสาว~ ตอนที่ 19 - สองนางแห่งทะเลอารัล -{แตกประเด็นจาก A10930846} [การ์ตูน]

ความคิดเห็นที่ 2

มาสะดุ้งตกใจตื่นเอาอีกที ก็ตอนที่รู้สึกเหมือนร่างกายถูกเหวี่ยงอย่างรุนแรง ตามด้วยความรู้สึกเบาโหวงเหมือนกำลังลอยหวืออยู่กลางอากาศ สมิธเหลือบตามองด้านข้าง เห็นภาพใบหน้าตกตะลึงของอาลีวิ่งผ่านไป ก่อนที่ภาพนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีดำมืดสะท้อนประกายวิบวับอยู่ตรงหน้า

ที่ตามมาหลังจากนั้นคือเสียงตูมสนั่นหวั่นไหว พร้อมกับร่างของสมิธถูกกลืนหายไปภายใต้ผืนน้ำของทะเลอารัลในชั่วพริบตา สุดปัญญาที่คนนำทางอย่างอาลีจะเข้าช่วยได้ทัน

ชายหนุ่มจมดิ่งจากผิวน้ำลงสู่ก้นทะเลอย่างรวดเร็ว อารามตกใจทำให้เขาเหวี่ยงมือเท้าพุ้ยน้ำแบบเปะปะ พยายามอย่างไร้ผลที่จะดึงร่างตัวเองขึ้นสู่ผิวน้ำให้ได้ ทว่า เสื้อผ้าหนาเตอะที่ดูดซับน้ำเอาไว้จนหนักกว่าเดิมหลายเท่า ก็ทำให้การลอยตัวขึ้นสู่ผิวน้ำลำบากยิ่งขึ้น มิหนำซ้ำ การตกน้ำผิดท่าอย่างกะทันหันจนไม่รู้ว่าทางไหนผิวน้ำทางไหนก้นทะเล ยังสร้างความตื่นตกใจให้กับสมิธเป็นอย่างมากจนไม่อาจควบคุมทิศทางการว่ายหรือการลอยตัวได้เลย

เห็นชัดๆ ว่าคงไม่มีทางช่วยเหลืออะไรได้อีกแล้ว

พริบตานั้นเอง ร่างเล็กๆ สองร่างบนเรือหาปลาที่ลอยลำอยู่ใกล้บริเวณนั้น...เห็นได้ชัดว่าเป็นเด็กผู้หญิงจากเรือนผมยาวสลวยสีดำที่ปล่อยเคลียแผ่นหลัง... ก็กระโดดผลุบลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่ดำลงไปจนถึงจุดที่สมิธกำลังเหวี่ยงมือเท้าอยู่ใต้น้ำ คว้าเอาคอเสื้อหนาเตอะของสมิธเอาไว้ แล้วช่วยกันลากสมิธขึ้นมาจนถึงผิวน้ำได้ทันก่อนจะสำลักน้ำตาย

หลังช่วยกันลากอีกพักใหญ่จนพาร่างในชุดหนาเตอะของสมิธมาถึงฝั่งได้ ปล่อยให้ชายหนุ่มทั้งไอทั้งสำลักน้ำจนตัวโยน และรอจนอาลีวิ่งตามมาสมทบเสร็จ เด็กหญิงทั้งสองก็แหวใส่สมิธทันควัน ว่านั่งอีท่าไหนถึงพลัดตกจากอูฐร่วงลงน้ำไปได้ สมิธก็ขยับปากตะกุกตะกักจะตอบ แต่ยังไม่ทันได้ตอบอะไร ชายหนุ่มก็ทำท่าตกใจขึ้นทันที เพราะเพิ่งรู้ตัวว่าระหว่างที่กำลังตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำนั้น ตัวเองเผลอทำแว่นตาหลุดหายไปด้วย เด็กหญิงทั้งสองได้ยินสมิธโวยวายเรื่องแว่นดังนั้นก็ถามว่าแว่นตาคืออะไร อาลีก็หันไปอธิบายลักษณะรูปร่างแว่นตาของสมิธให้เด็กหญิงฟัง เด็กหญิงทั้งสองฟังปราดเดียวก็หันไปพยักหน้าให้กัน แล้วโดดตูมลงน้ำหายไป แม้อาลีจะพยายามห้ามบอกว่า "ของเล็กแค่นั้นตกลงไปในทะเลสาบใหญ่ขนาดนี้ไม่มีทางหาเจอหรอก" ก็ตาม

ดำผุดดำว่ายในน้ำอยู่ไม่นาน เด็กหญิงทั้งสองก็โผล่พรวดขึ้นมาพร้อมๆ กัน ในมือของเด็กหญิงคนหนึ่งถือแว่นตากรอบกลมของสมิธติดมาด้วย สมิธละล่ำละลักขอบคุณขณะรับแว่นไปจากมือของเด็กหญิง จัดแจงเช็ดๆ จนแห้ง ก่อนจะสวมเข้ากับใบหน้า แล้วเงยหน้าขึ้นมองเด็กหญิงทั้งสองเพื่อจะได้เห็นหน้ากันชัดๆ

แล้วก็ต้องตกตะลึง เมื่อพบว่าเด็กหญิงทั้งสองนั้นหน้าตาเหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยน ราวกับตุ๊กตาดินเผาที่แกะออกมาจากพิมพ์เดียวกันก็ไม่ปาน

จากคุณ : Drake

เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 21:24:26

ความคิดเห็นที่ 3

ภาพเด็กหญิงวัยไม่เกิน 13 - 14 หน้าตาราวกับแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกันยืนอยู่ตรงหน้า ทำเอาสมิธถึงกับงงไปชั่วขณะ นึกว่าแว่นตัวเองแตกหรือสมองเบลอจนเห็นภาพคนเดียวแยกเป็นสองคน เด็กหญิงทั้งสองต้องอธิบายว่า ไม่ใช่อย่างนั้น พวกเธอเป็นฝาแฝดกันต่างหาก และแนะนำตัวเองว่าชื่อ "ไลล่ากับเลย์ลี่" แนะนำตัวเสร็จก็เข้ามาถามสมิธกับอาลีเป็นชุดๆ ว่าแล้วพวกลุงล่ะเป็นใครมาจากไหน จะไปไหน ทำงานอะไร ขนอะไรมาด้วย ถามไม่ถามเปล่า ยังไปยุ่มย่ามกับสัมภาระบนอูฐอีกต่างหาก เล่นเอาอาลีต้องห้ามต้องไล่เป็นพัลวัน ก่อนจะตอบไปว่าพวกชั้นกำลังจะเดินทางไปอังการากัน (มีการดุแถมท้ายเข้าให้อีกต่างหากว่าอย่ามาเรียกพวกชั้นว่าลุงนะ ยังไม่แก่ขนาดนั้นซักหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า )

แต่ยายหนูฝาแฝดกลับไม่มีทีท่าสลดกับคำดุของอาลีแม้แต่น้อย กลับจ้องหน้าอาลีเขม็งแล้วถามเอาดื้อๆ ว่าอาลียังไม่มีเมียใช่มั้ยล่ะ หน้าตามันฟ้อง แถมท่าทางก็ดูพึ่งพาอะไรไม่ค่อยได้ด้วย อาลีเห็นยายหนูทั้งสองทำตัวแก่แดดแก่ลมเอาแบบนั้นก็ขยับปากทำท่าจะดุต่อ แต่ยายหนูไม่สนใจสักนิด ยังคงถามโน่นถามนี่เอากับอาลีเป็นชุดๆ เล่นเอาอาลีถึงกับมึนไปเลย

ท้ายที่สุด เมื่อทนรำคาญไม่ไหว อาลีจึงตัดสินใจพูดคุยตอบโต้กับยายหนูไปส่งๆ เป็นการตัดรำคาญ จุดตัดมาถึงเมื่ออาลีบอกว่าสมิธเป็นหมอ (ตามที่เคยเตี๊ยมกันไว้กับสมิธ เพื่อไม่ให้มีปัญหากับคนท้องถิ่นหรือพวกลูกไล่ของรัสเซียที่อาจเจอโดยบังเอิญระหว่างทาง) พอได้ยินว่าสมิธเป็นหมอเท่านั้น ไลล่ากับเลย์ลี่ก็เปลี่ยนสีหน้าทันที ทั้งสองตรงเข้าไปหาสมิธ แล้วขอร้องให้ช่วยไปดูอาการปู่ที่ไม่สบายอยู่ที่บ้านให้หน่อย ว่าจบก็ช่วยกันฉุดช่วยกันลากทั้งสมิธทั้งอูฐของสมิธไปด้วยกันไม่รอฟังคำตอบโอเคจากปากสมิธเลยสักนิด ฝ่ายอาลีเห็นสมิธทำท่าจะโอนอ่อนตามคำขอของพวกยายหนูก็เตือนๆ ว่าแวะออกนอกเส้นทางแบบนั้นเดี๋ยวก็เจอเรื่องยาวอีกหรอก แต่ลงท้ายก็ยอมหยวนๆ ให้เมื่อเห็นว่าสมิธอยากตอบแทนบุญคุณของเด็กหญิงทั้งสองจริงๆ

ระหว่างเดินไปด้วยกัน สมิธก็ถามไลล่ากับเลย์ลี่ว่าทำไมถึงหาแว่นตาของเขาที่จมน้ำอยู่ได้ง่ายๆ แบบนั้น ไลล่ากับเลย์ลี่ก็ตอบแบบยืดๆ หน่อยว่า กะอีแค่หาแก้วที่ตกอยู่ในน้ำน่ะง่ายนิดเดียว เพราะพวกเธอเก็บรวบรวมแก้วที่ตกอยู่ในทะเลแถบนี้มาตั้งแต่ยังเด็กแล้ว รวบรวมได้มากๆ เข้าก็เอาไปขายในเมืองได้เงินเป็นลำไพ่พิเศษอีกด้วย ว่าจบก็ล้วงเอาเศษแก้วลักษณะคล้ายแก้วแปรรูปชิ้นใหญ่เป็นสีน้ำเงินสะท้อนแสงงดงามออกมาให้สมิธดู

เห็นดังนั้น สมิธก็เข้าโหมดสวมวิญญาณนักวิชาการ ชวนไลล่ากับเลย์ลี่คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ พร้อมจดข้อมูลลงสมุดบันทึกเป็นระยะๆ ซึ่งเด็กหญิงทั้งสองก็ตอบคำถามของสมิธเป็นอย่างดี ทั้งเรื่องเศษแก้วสีสวยที่ตกอยู่ใต้ทะเลอารัล ทั้งเรื่องสัตว์น้ำและชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ในแถบนี้

คุยกันไปได้พักหนึ่ง ไลล่ากับเลย์ลี่เห็นสมิธก้มหน้าก้มตาจดอะไรอยู่ตลอดเวลาที่คุยกับพวกตัวเองก็นึกสงสัย เลยถามสมิธว่าทำอะไรอยู่น่ะ สมิธก็ตอบไปตามตรงว่ากำลังจดเรื่องที่คุยกันเมื่อกี้ไว้เพื่อกันไม่ให้ลืม ทั้งสองคนก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่าขี้ลืมเลยต้องจดไว้เหรอ สมิธก็อธิบายว่าไม่ใช่เพราะขี้ลืม แต่จดเผื่อไว้ว่าเวลาลืมจะได้มาดูอีกรอบแล้วจำได้ไง ได้ยินสมิธตอบแบบนั้น ยายหนูทั้งสองก็ขมวดคิ้วมองหน้ากันเหมือนไม่เข้าใจคำตอบ ก่อนจะหันไปบอกสมิธว่า "งั้นก็ต้องจำให้ได้อย่าให้ลืมสิถึงจะดีกว่า พวกชั้นก็ทำแบบนั้นเหมือนกันนะ" ว่าแล้วก็ทำท่าจะอวดพลังความทรงจำของตัวเองด้วยการท่องชื่อบรรพบุรุษของตัวเอง 8 ชั่วอายุคนขึ้นไปให้สมิธฟัง จนอาลีต้องเข้ามาห้ามๆ ไว้กันไม่ให้เรื่องยุ่งไปมากกว่านี้

เดินกันไปต่อไม่นาน ก็มาถึงบริเวณที่เป็นคล้ายๆ แพปลาริมทะเล มีราวตากปลาไว้เป็นพวงๆ มีคนทำงานทั้งเด็กทั้งผู้หญิงกำลังแล่ปลากันมือเป็นระวิง ไลล่ากับเลย์ลี่พาพวกสมิธแหวกฝูงคนบนแพปลาไปเจอกับพ่อตัวเองที่กำลังทำงานอยู่ ตาพ่อเป็นชายวัยกลางคนผิวคล้ำท่าทางนักเลง รูปร่างกำยำแบบคนทำงานหนัก เห็นหน้าลูกปุ๊บก็ว้ากใส่ทันทีว่าจับปลามาได้ใช่มั้ย ไม่ได้ขี้เกียจนะ เด็กหญิงทั้งสองรับคำเสียงใสแล้วหันไปแนะนำแขก (สมิธกับอาลี) ให้พ่อรู้จัก อาลีเห็นตาพ่อท่าทางเป็นคนเข้มงวดกับลูกก็ได้ทีฟ้องทันควันว่ายายหนูสองคนนี้ทำตัวทะลึ่งแก่แดด มาหาว่าผมแก่เป็นลุงซะได้ ยังผลให้ยายหนูเจอพ่อแจกมะเหงกคนละปั้กโทษฐานไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ ยายหนูโดนพ่อลงโทษเอาแบบนั้นก็เบะปากร้องไห้ว่าอุตส่าห์พาหมอมาให้ทั้งที ยังจะมาลงโทษกันแบบนี้อีก

ได้ยินลูกพูดว่า "หมอ" ดังนั้น ตาพ่อท่าทางนักเลงโตก็เปลี่ยนทีท่าเป็นนอบน้อมทันควัน รีบเชิญสมิธไปดูอาการของปู่ที่บ้านทันที พวกสมิธก็พากันไปถึงบ้าน ได้เจอคุณปู่ร่างผอมเกร็ง แต่หน้าดุและตาคมเป็นประกายเหมือนเหยี่ยว ท่าทางดูนักเลงยิ่งกว่าตาพ่อซะอีก เจอหน้าสมิธครั้งแรกก็ถลึงตาพ่นใส่ทันทีว่าหมอเก๊รึเปล่าจนสมิธสะดุ้ง แต่ลงเอยก็ยอมให้ตรวจอาการแต่โดยดี

ตรวจไปตรวจมา ผลปรากฏว่าปู่แกไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงเลย แค่ไหล่เคล็ดนิดหน่อยเท่านั้น สมิธก็จัดการรักษาให้จนหาย เพราะเคยมีประสบการณ์รักษาให้ปู่ (หรือตา) ที่เล่นกอล์ฟจนไหล่เคล็ดมาก่อน รักษาเสร็จ ปู่แกก็ออกอาการดีใจใหญ่ วิ่งออกไปควงไหล่ที่หายเคล็ดแล้วโชว์ให้ลูกหลานในบ้านดูกันจะๆ ทั้งครอบครัวก็เฮกันลั่นที่คุณปู่ซึ่ง "ป่วยเรื้อรังมานาน" ได้รับการรักษาจนหายเป็นปกติเสียที

เฮกันเสร็จ ตาพ่อก็หันไปละล่ำละลักขอบคุณสมิธเป็นการใหญ่ที่ "ช่วยชีวิต" คุณปู่ไว้ และออกปากจะตอบแทนบุญคุณนี้ให้อย่างเต็มที่ สมิธกับอาลีก็เลยได้พักที่บ้านของฝาแฝดคู่นี้ไป (ท่ามกลางความอึ้งๆ งงๆ ของบักสมิธที่คิดว่า "แค่รักษาไหล่เคล็ดให้แค่นี้ถึงกับเป็นบุญเป็นคุณช่วยชีวิตกันเลยเหรอ?" )

เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่สมิธกำลังนอนหลับอยู่ในห้องพักที่ทางบ้านของยายหนูฝาแฝดจัดไว้ให้นั้นเอง อยู่ๆ ฝาแฝดทั้งสองก็แล่นเข้ามาในห้อง แล้วส่งเสียงเรียกเย้วๆ ปลุกสมิธให้ตื่น บอกว่าทุกคนมารอกันอยู่นานแล้ว รีบออกไปดูอาการให้หน่อยเร็ว สมิธก็งัวเงียลุกขึ้นแต่งตัวแบบงงๆ แล้วออกไปดู

และภาพที่สมิธได้เห็น ณ หน้าลานบ้านก็คือ...
แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 54 23:57:26

จากคุณ : Drake

เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 21:26:35