พี่นอย - ยิ่งอ่านแปลต่างๆก็ยิ่งสนุกเนอะ ^ ^
วันนี้ลองเอาแปลมาฝากกันบ้าง
คือถึงแม้ว่า คุณ jazz_tronik หรือคนอื่นๆที่ผ่านมา ไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองดู ก็อาจจะคิดว่า ก็ไงล่ะ? เพราะงั้น ลองดูพวกเขาอีกสักหน่อยดีไหมคะ บางทีมันอาจไม่สำคัญเลยก็ได้ว่าพวกเขาดังได้ยังไง (มันอาจจะถึงเวลาที่ควรจะเป็นที่รู้จักในวงกว้างบ้างได้แล้วก็ได้นะ ^ ^)
อันนี้เป็นแปลของนิโนะที่พูดถึงวง เมมเบอร์ เมื่อปี 2004 ค่ะ
http://sakuraiohno.exteen.com/20100528/iza-now-pamphlet-ninomiya-4
(ขอขอบคุณ เจ้าของบล็อก คุณ invisible_man มากๆค่ะ)
>> พูดถึงภาพลักษณ์ของวง <<
"อาราชิทั้งห้าคนนี่ เป็นวงที่แต่ละคนต่างมีเอกลักษณ์ของตนเองแตกต่างกันไป นั่นก็เป็นจุดที่น่าสนใจนะ รู้สึกดีใจเวลาที่มีคนบอกว่า “เป็นกลุ่มคนที่มีเอกลักษณ์แตกต่างน่าสนใจ” มากกว่าบอกว่า “เป็นกลุ่มคนที่ดี” เสียอีก"
>> พูดถึงเรื่องที่พวกไม่เคยทะเลาะกันเลย <<
ที่จริงตอนแรกๆมีเมมเบอร์ที่พูดว่า “มาทะเลาะกันเถอะ” ด้วยซ้ำ วิธีคิดแบบนั้นมันก็เป็นรูปแบบนึง บางทีก็อาจจะมีกรณีที่สร้างความสัมพันธ์อันดีจากวิธีนั้นได้ก็ได้ แต่ผมคิดว่าอาราชิหน่ะ ไม่ต้องทะเลาะกันก็ได้ ที่บอกว่าไม่ต้องทะเลาะก็ได้ เพราะว่ามันไม่จำเป็นหน่ะสิ เพราะทุกคนก็ต่างมั่นใจว่าเข้าใจกันและกันดีพอ ต่อให้แต่ละคนจะแตกต่างกันอย่างไร แต่เป้าหมายที่ว่า “มุ่งหน้าไปในทางนี้กันเถอะ” เนี่ยเป็นสิ่งที่ทุกคนมีร่วมกัน เพราะเหตุนี้ ต่อให้ตอนนี้ถูกเมมเบอร์พูดอะไรแรงๆใส่ ก็จะยอมรับมันว่าเป็น “คำแนะนำถึงตัวเอง” เพราะฉะนั้นมันไม่กลายเป็นการทะเลาะกันหรอก
>> พี่โชพูดถึงตอนฉลองวงครบสิบปี <<
http://sakuraiohno.exteen.com/20090322/miss-s-translation
อาราชินั้นก็กำลังมุ่งหน้าสู่ปีที่10 ความรู้สึกลึกๆนั้นย่อมมีอยู่แล้ว แต่ว่าซากุไรคุงนั้นได้มองไปยังอนาคตต่อจากนี้แล้ว
"ประมาณ สามปีได้แหละมั้ง ถ้าหากทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ของวันนี้ และของวันพรุ่งนี้ต่อไปอย่างบ้าระห่ำใส่ไป120%ละก็ ผมรู้สึกว่าถนนที่มันเชื่อมกันอยู่กับจุดหมายนั้นจะเปิดออกน่ะ ในทางกลับกันลักษณะเด่นของงานพวกเรา มันมีจุดที่หากหยุดแล้วก็จบน่ะ มันก็เลยต้องวิ่งต่อไปไม่หยุด ตอนนี้ผมตั้งตารอปีที่11สุดๆเลย ผมไม่อยากให้หลังจบงานเทศกาล (เปรียบกับการฉลองครบ10ปี) มันกร่อยลงไปเหมือนหลังจบเทศกาล ทีละก้าวๆ เหมือนกับที่เป็นอยู่ตอนนี้ ค่อยๆสะสมมันไปเรื่อยๆ มันก็น่าจะเป็นรูปเป็นร่างเข้าสักอย่างหนึ่ง จากปีที่11นี้ก็ยังเป็นสภาพเดิมแหละครับ ของานเถอะนะครับ เบอร์โทรศัพท์ของบริษัทอยู่ตรงนี้ กรุณาติดต่อมาทางนั้นนะครับ (หัวเราะ)" <<< ตอนที่เราอ่านนี่ก็คิดว่า วงนี้นี่ จริงๆเลยน้า...
>>แปลคำพูดซึ้งๆของอาราชิ (คือปกติมันจะฮามากกว่าอ่ะนะ)<<
http://genkichan.exteen.com/20110210/entry (ขอบคุณพี่เกงกิค่ะ)
"ถึงเราจะไม่เคยทะเลาะกัน มันก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เคยเปิดใจพูดกันอย่างตรง ๆ แต่พวกเราสามารถพูดคุยกันได้โดยผ่านทางคำพูด โดยไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันเลย" << จุน
"ไม่ว่าผมจะทำตัวตลกแค่ไหน มันก็ไม่เคยรู้สึกแย่ เพราะผมอยู่กับเพื่อน ๆ ของผม ผมไม่อยากสูญเสียสิ่งเหล่านี้ไป" << โชจัง
"มีหลายครั้งที่ผมคิดจะวางมือจากทุกสิ่ง แต่มีคนอีก 4 คนบอกว่าพวกเขาต้องการผม เพราะแบบนั้น ผมจึงพยายามทำงานอย่างหนักจนกระทั่งถึงวันนี้" << โชจัง
"ตอนที่เมมเบอร์อยู่ด้วยกันหมดทุกคนน่ะ พวกเราจะคุยกันไม่หยุดเลย สุดยอดเลย คุณว่าไหม พวกเราน่ะไม่ว่าจะคุยกันมากแค่ไหน ก็ยังรู้สึกสนุกอยู่ดี" << ไอบะจัง
"แม้ผมจะจินตนาการไม่ออกว่าอะไรจะเปลี่ยนไปหลังจาก 10 ปีหรือเปล่า... แต่ความสนิทสนมของอาราชิเป็นสิ่งหนึ่งที่ผมแน่ใจว่า มันจะไม่เปลี่ยนแน่นอน" << โอจัง