ความคิดเห็นที่ 1 เอาเฉพาะหนังที่ฉายในโรงบ้านเราไปแล้ว - นเรศวร ทั้ง 5 ภาค ได้มา 940 ล้านบาท  โดย ภาค 1-2 ได้ทุนสมัยทักษิณ ไม่แน่ใจว่าได้ฟรีหรือต้องคืน ภาค 3-4-5 ได้จากกระทรวงวัฒนธรรม 46 ล้านบาท กระทรวงพาณิชย์ 330 ล้านบาท  เป็นการให้ทุนแบบมีเงื่อนไข คือ ต้องคืนส่วนหนึ่งให้ักับรัฐบาล - อีนางเอ้ย 5,225,000  ให้แบบไม่มีเงื่อนไข - ซามูไร อโยธยา 5,000,000  ให้แบบไม่มีเงื่อนไข - ฮักนะสารคาม 2,000,000 ให้แบบไม่มีเงื่อนไข - ที่รัก โดย ศิวโรจน์ คงสกุล 1,000,000 ให้แบบไม่มีเงื่อนไข - ไฮโซ โดย อาทิตย์ อัสสรัตน์ 1,000,000 ให้แบบไม่มีเงื่อนไข - เบบี้ อาราเบีย ไม่แน่ใจ ประมาณ 850,000 ให้เปล่าไม่มีเงื่อนไข - ลุงบุญมีระลึกชาติ 3,500,000 ให้เปล่าไม่มีเงื่อนไข ยังมีเรื่องอื่น ๆ อีกที่ยังไม่ได้ฉาย  เช่น ฝนตกขึ้นฟ้า  คนโขน   ลักษณะการให้ทุน  บางเรื่องก็ไม่ได้คาดว่าหนังจะถ่ายเสร็จเลย  แต่อาจจะต้องการเพียงเทรลเลอร์  หรือประมาณพรีโปรดักชั่นน่ะค่ะ  เพราะหนังแต่ละเรื่องได้ทุนไม่เท่ากัน  บางเรื่องได้แค่ไ่ม่กี่แสน  บางเรื่องก็ได้แค่ล้านเศษ ๆ ก็มีค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 54 01:37:58 จากคุณ : แสงท่าเรือ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 01:35:45

ความคิดเห็นที่ 2 อ้างอิงมาจากนิตยสาร Bioscope ครับ จากคุณ : gunki_kun เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 01:55:48

ความคิดเห็นที่ 3 สรุปตำนานสมเด็จพระนเรศวรขอ480ล้านแต่ได้100ล้านหรือครับ จากคุณ : bassraider เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 05:14:58

ความคิดเห็นที่ 4 สงสัยจขกท.ยังไม่ได้อ่านก้อบมาให้จ้ะ เคยมีคนถามว่าทำไมต้องลงเงินให้นเรศวร ลงแล้วทำไมไม่ให้ดูฟรี แล้วทำไมไม่เอาเงินไปช่วยน้ำท่วมแทนล่ะ .... ผมเลยลองตอบดูตามนี้ครับ 1. เพราะการฉายฟรีทำให้อุตสาหกรรมภาพยนตร์เสียดุล (จนถูกทำลาย) เนื่องจากกลายเป็นว่าต่อไปรัฐบาลต้องเข้าไปชดเชยค่าดูหนัง ภาพยนตร์ทุกเรื่องแทนครับ และไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับประโยชน์จากการทำเช่นนั้นครับ โรงภาพยนตร์เองก็จะต้องได้รับเงินตรงนี้ด้วย, ผู้จัดจำหน่าย, ผู้ผลิตดีวีดี, เคเบิ้ลทีวีที่ฉายภาพยนตร์ ทุกสื่อล้วนจะได้รับผลกระทบกับการดูฟรีหมดจนท้ายสุดแล้วกลายเป็นการทำลายอุตสาหกรรมแทนการส่งเสริมครับ หากทำให้ดูฟรีได้ทางผู้สร้างก็ไม่มีปัญหาครับ เพราะอย่างไรก็ต้องคืนทุนให้แก่รัฐจนครบอยู่ดีครับ 2. ภาษีที่นำมานั้นเป็นส่วนของการ "ลงทุน" ไม่ใช่การ "ให้" ครับ ... เพราะเงินรายได้ต้องคืนรัฐ (ระหว่างที่ภาพยนตร์เรื่องอื่นที่อยู่ในโครงการนั้นส่วนใหญ่หรือทั้งหมด "ให้เปล่า" ครับ) ซึ่งปัจจุบันก็คืนรายได้กลับไปส่วนหนึ่งแล้วและยังเพิ่มเติมอยู่เรื่อยครับ โดยผู้ตัดสินนั้นคือรัฐสภาอันประกอบด้วยฝ่ายค้านและฝ่ายรัฐบาล ซึ่งเป็นตัวแทนของภาคประชาชนที่เลือกเข้ามา และยังมีคณะกรรมการจำนวนหนึ่ง (หลายคณะ หลายกระทรวง) ที่ตัดสินเพิ่มเติมอีกครับ (งบของนเรศวรโดนตัดไปจากที่ขอพอสมควรนะครับ ไม่ใช่ว่าไม่ได้โดนตัดเช่นหนังเรื่องอื่นๆครับ ซึ่งทำให้ตัวคุณภาพของหนังตกลงอย่างเห็นได้ชัดดังจะปรากฏได้จากบทวิจารณ์ในเรื่องของขนาดของการผลิตในภาค 3-4 ครับ) 3. น้ำท่วมไม่ได้ไม่สำคัญครับ (ท่านมุ้ยเองก็เคยทำโครงการหลวงเกี่ยวกับน้ำท่วมโดยเฉพาะ ชื่อโครงการระบายน้ำฝั่งตะวันออก ซึ่งทำให้น้ำที่ท่วมฝั่งธนฯ ลดลง และซีค่อนน้ำไม่ท่วมเหมือนแต่ก่อนมา ดังนั้นเข้าใจในเรื่องน้ำท่วมเป็นอย่างดีครับ)  ... แต่หน่วยงานที่ดูแลอยู่ในคนละภาคส่วนซึ่งมีการจัดสรรงบประมาณดูแลอยู่ทุกปีซึ่งหากได้ติดตามการทำงานของรัฐบาลจะพบว่าทุกกระทรวงมีงบเพิ่มขึ้นและลดลงตามผลงานและมีการเน้นย้ำในแต่ละส่วนแตกต่างกันไปครับ ... ซึ่งภาพยนตร์นั้นมีงบให้เปล่าไปทั้งสิ้นตั้งแต่เริ่มมีประชาธิปไตยมา 200 กว่าล้านบาทครับ (ไม่นับรวมนเรศวรเพราะต้องคืนครับ) ทุกๆอย่างของรัฐบาลมีหน่วยงานเฉพาะในการดูแลครับ หรือการตัดกระทรวงวัฒนธรรมหรือกระทรวงการคลังทิ้งไปจะทำให้การแก้ปัญหาน้ำท่วมได้ประสิทธิภาพมากขึ้น ... ซึ่งความเป็นจริงคือไม่ครับ ... การแก้ปัญหาต่างๆจึงอยู่ที่หน่วยงานนั้นๆเป็นผู้ดูแลครับ 4. เป้าหมายของการลงทุนในนเรศวรนั้นมีหลายประเด็นที่ได้รับการพิจารณาครับ การที่ภาพยนตร์ส่งเสริมด้านวัฒนธรรมและกระตุ้นให้เกิดการศึกษาประวัติศาสตร์ในมุมมองต่างๆทั้งในภาคการศึกษา,การวิจัย,การชำระประวัติศาสตร์ใหม่ อันเป็นไปตามพระราชเสาวนีย์ของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ซึ่งตรงนี้จะกลายเป็นต้นทุนทางวัฒนธรรมแก่ประชาชนต่อไปซึ่งมีมูลค่าแต่ไม่ใช่ในรูปแบบตัวเงินครับ เป็นการพัฒนาบุคลากรภาพยนตร์ในการได้รับความรู้ความสามารถซึ่งต่อไปจะสามารถนำไปต่อยอดเพิ่มขีดการแข่งขันในอุตสาหกรรมภาพยนตร์โลก โดยในแต่ละปีรายได้ที่ได้จากการรับถ่ายทำหนังต่างประเทศนั้นมีงบเข้ามาสู่ประเทศประมาณ 700-900 ล้านบาทต่อปี ซึ่งรัฐได้รับประโยชน์จากการลงทุนตรงนี้และทำให้เกิดการจ้างงานมากขึ้นเป็นเงาตามตัวมาด้วยครับ ซึ่งทีมงานจำนวนกว่า 1500 - 2000 คนที่ได้รับทักษะจากหนังเรื่องนี้ได้นำไปใช้ต่อยอดในงานต่างชาติมากมายในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาครับ (บุคลากรในวงการสื่อมีจำนวนกว่า 80,000 คนครับในปัจจุบันถ้าจำไม่ผิด) นอกเหนือจากนั้นก็คือตัวเงินที่คืนกลับมาจากรายได้ที่นับเป็นตัวเงินสะสมต่อเนื่องไปเรื่อยๆครับ (เพราะรายได้นั้นไม่ใช่เพียงแค่รอบฉาย แต่หากหมายถึงทุกอย่างที่ทำเงินจากภาพยนตร์อาธิ ลิขสิทธิ์การขายภาพยนตร์ในต่างประเทศ ลิขสิทธิ์ดีวีดี สิทธิ์ในการจัดจำหน่าย ฯลฯ) หวังว่าคงช่วยอธิบายได้บางส่วนนะครับ สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่เราคิดเวลาทำครับ ส่วนทางฝั่งรัฐจะให้เพราะอะไรต้องถามรัฐเอาครับผม ... ผมตอบแทนไม่ได้เพราะไม่รู้ทางฝั่งนั้นครับ ปล.แก้ใขตัวเลขเงินให้เปล่าครับ ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 54 04:39:44 จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 04:36:45 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 07:13:15

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนหนังท่านมุ้ยเองมีได้กำไรอยู่บ้างครับ ... ผมจำตัวเลขชัดเจนไม่ได้ครับ แต่จะต้องบวกลบคูณหารเรื่องเงินเฟ้อและหักลบกับเงินลงทุนด้วยครับ หนังอย่าง "มือปืน" "เสียดาย" นั้นผมจำได้ว่าได้กำไรครับ ... จำได้เลยว่าเสียดายนี่ได้กำไรถล่มทลาย (ประมาณ 50 ล้านกว่าบาท ซึ่งต่อมาสตรีเหล็กล้มสถติลงมาได้ในไม่กี่ปีถัดมา ตัวหนังเองลงทุนประมาณ 10-15 ล้านมั้งครับถ้าจำไม่ผิด ... ผมเด็กเกินกว่าจะรู้เรื่องเงินๆทองๆตอนนั้นครับ) ส่วนหนังฟอร์มใหญ่ ในเมืองไทยเท่าที่จำได้ก็จะมี คนไททิ้งแผ่นดิน องค์บาก3 ก้านกล้วย ปืนใหญ่จอมสลัด อินทรีย์แดง สึนามิ2022 ต้มยำกุ้ง ดังนั้นก็จะมีผู้กำกับที่มีฝีมือในการกำกับภาพยนตร์เสกลใหญ่ๆก็มีอยู่ครับ แต่บางครั้งผู้กำกับจะเลือกทางที่ง่ายกว่าคือหนังที่อยู่ในขนาดเล็กกว่า ควบคุมง่ายกว่า แต่ Margin กำไร (ต่อทุน) จะสูงกว่ามากครับ ... ยกตัวอย่างเช่น รถไฟฟ้ามาหานะเธอ สตรีเหล็ก โหมโรง เป็นต้นครับ ทำให้มันมีความเป็นไปได้ในการทำกำไรได้มากกว่าแล้วก็สะดวกกว่าในการสร้างครับ แต่ผมก็เชื่อว่าผู้กำกับทุกท่านก็หวังจะได้ทำหนังทุนสูงของตัวเองซักครั้งหนึ่งในชีวิตนะครับ จากนั้นก็จะกลับมาทำหนังทุนต่ำ-ปานกลางอีกครั้งครับ เพราะทำหนังทุนสูงมันเหนื่อยกับการควบคุมตัวงานครับ มันจะออกทะเลเร็วมากกว่าที่คิดเยอะครับ เพราะเมื่อกองใหญ่ขึ้น ค่าใช้จ่ายก็จะบานขึ้นในทุกๆวัน ค่า Upkeep หรือค่าคงกองที่ต้องจ่ายทุกวันก็บานขึ้นด้วย แล้วก็ความคาดหวังของนายทุน+ผู้ชมก็สูงขึ้นด้วยครับ ท่าน Cinephile เองก็คิดว่าต่อจากตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทั้ง 5 ภาคแล้วก็คิดจะทำหนังเล็กๆ ใช้เวลาถ่ายทำสั้นๆซักเรื่องก่อนที่จะไปโฟกัสที่เพชรพระอุมาครับ (เช่นเดียวกับหลังสุริโยไทก็ไปทำความรักครั้งสุดท้ายซึ่งเป็นหนังเสกลเล็กครับ) แต่อันนี้ยังไม่มีอะไรแน่นอนนะครับ ... : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 04:57:21 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 07:13:49

ความคิดเห็นที่ 6 อ้อเสริมครับ ... เรื่องของการเช็คเรื่องของรายจ่ายและค่าใช้จ่ายทั้งหมดนั้นสามารถไปเช็คได้ที่กระทรวงการคลังและกระทรวงวัฒนธรรมครับ หนังทุกเรื่องจะต้องส่งรายงานการใช้จ่าย (อย่างละเอียด .. มีซีนไหนบ้าง ในซีนนั้นมีอะไรบ้าง ใช้คนเท่าไหร่ ค่าใช้จ่ายอะไร ระยะเวลาของการถ่ายทำ พร้อมรูปประกอบของทุกซีนที่มีการถ่ายทำ) ไปให้ทางคณะกรรมการตัดสินครับ จะทำให้เห็นว่า Margin การใช้จ่ายของหนังแต่ละเรื่องเรื่องใดใช้คุ้มไม่คุ้มอย่างไรด้วยครับ ... เอกสารนั้นตัวผมได้เห็นผ่านตาบ้างครับเลยพอจะจำรายละเอียดได้คร่าวๆครับ ดังนั้นเรื่องของความโปร่งใสในทุกโครงการ (ไม่ใช่แต่ตำนานฯ แต่หมายถึงทุกโครงการที่ได้รับทุน) ก็จะสามารถตรวจสอบได้ครับ ทำให้เห็นว่างบแต่ละเรื่องนั้นผลาญเงินจริงหรือว่าใช้เงินคุ้มค่าของงบที่ได้รับไปครับ ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 05:05:01 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 07:14:03

ความคิดเห็นที่ 7 ขอติดลมอีกซักนิดนะครับ ... พอดีเห็นตามกระทู้ก่อนหน้าครับ ... งบ 3 ภาคหลังนับเป็นชั่วโมงการฉายน่าจะอยู่ประมาณ 7 ชั่วโมงได้ครับ หากนับตาม Bioscope บอก (ซึ่งไม่ได้ตัวเลขนั้นจริงครับ จากกระทรวงวัฒนธรรมน่าจะโดนตัดไปอีก 50กว่า% ครับ) จะตกเฉลี่ยชั่วโมงละ 61 ล้านบาท ซึ่งประมาณเดียวกับองค์บากภาค 1 อินทรีย์แดง ก้านกล้วย ฯลฯ ครับ (แต่ความจริงเฉลี่ยชั่วโมงตามจำนวนเงินจริงก็จะต่ำกว่าประมาณ 15-20% ได้ครับ) ส่วนอีกคำถามที่ยังไม่ได้ตอบคือเผื่อรัฐจะจัดสรรอีกหรือเปล่า ? ... เท่าที่เห็นภาพตอนนี้คือกระทรวงวัฒนธรรมกลัวสื่อ+คน+คนทำหนัง ท้วงติงอีก ... น่าจะไม่เห็นอะไรแบบนี้ไปอีกซักพักใหญ่ครับในความคิดผม ยกเว้นสมาคมสมาพันธ์จะมีความสามารถในการผลักดันให้มีทุนอีกรอบครับ กระทรวงมักมองภาพลักษณ์มากกว่าผลงานครับ ... ถึงแม้หนังหลายเรื่องที่ได้รับทุนนั้นได้ฉายและกำลังจะฉายแล้ว แต่ภาพลักษณ์ออกมาไม่ดีนัก เมื่อภาพลักษณ์ไม่ดี ... ตำแหน่งข้าราชการก็คงจะสั่นคลอนครับ ... และเมื่อมันสั่นคลอน ... ก็คงไม่ีมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นง่ายๆอีกครับ ส่วนเรื่องความอลังการ ... มันไม่ใช่เรื่องของความอลังการครับ ... แต่เพราะสิ่งที่เห็นตามบทมันจะต้องเป็นไปเช่นนั้นครับ เมื่อมันมีสงคราม มีศึก มีทหาร มีนางในนางสนอง มันก็ต้องเป็นเงินครับ ทุกอย่างที่เห็นในภาพคือเงินทั้งสิ้นครับ ... ไม่ใช่ว่าคนเราอยากจะทำให้หนังใหญ่ครับ แต่การลงทุนหนังก็ต้องลงทุนไปตามบทครับ ... ไม่มีคนลงทุนสองสามร้อยล้านกับหนังรักในออฟฟิสหรอกครับ เพราะมันไม่ใช่ครับ ถ้าท่านมุ้ยทำเรื่องอย่าง "เสียดาย" แล้วต้องขอทุนรัฐ ... ก็คงไม่ได้ขอทุนเพื่อสร้าง "เสียดาย" ให้อลังการงานสร้างครับ ... แต่เมื่อเป็นเรื่องของพระนเรศ ก็ต้องพยายามตอบโจทย์ของตัวเรื่องที่จะต้องทำครับ ยกตัวอย่างง่ายๆครับ ... ตัวประกอบ 1 คน 300 บาท (บางเรื่อง 500 ครับ สมัยนี้หา 300 ยากนักครับ) เดินตามเจ้านาย 1 คน (นักแสดงหลัก) อย่างน้อย 2-10 คน ทหารอีก 40 ยืนตรงนั้นตรงนี้ แต่ละคนต้องแต่งหน้าทำผม ช่างทำผมต้องมีอย่างน้อย 4 คน (เพราะน้อยกว่านั้นก็ใช้เวลานานเกิน ก็จะเสียเวลาฟรีทำให้เสียค่าคิวเพิ่ม) นั่นก็อย่างต่ำ 25,000 ครับ กล้อง 1 ตัวประมาณ 20,000 บาทต่อคิว (หกโมงเช้า-หกโมงเย็น) ต้องมีผู้ช่วยกล้อง ตากล้อง Videoman ผู้ช่วย 2 และ Loader รวมแล้วก็ 30,000 - 40,000 ต่อคิว (12 ชั่วโมงสำหรับทีมกล้อง) เด็กไฟ 6 คน คนละ 800 บาทต่อคิว 4,800 ทั้งหมดนี่ต้องมีค่าข้าว 2 มื้อ ต่อหัวกดต่ำๆ 20 บาทต่อหัว แล้วการเดินทางก็ต้องมีรถตู้ ... คันละ 1,200 ไม่รวมน้ำมัน รวมๆก็ 1,500 อย่างน้อย 3 คันวิ่งทำรอบเอาก็ 4,500 ทั้งหมดที่เห็นก็เลขหลายแสนแล้วครับใน 12 ชั่วโมง ไม่รวมฉาก เครื่องประกอบฉาก เสื้อผ้า ซีจี ควัน ต้นไม้ ทีมอาร์ต ทีมระเบิด-อาวุธ ช้าง (ควาญ คนดูแล สัตวแพทย์) ม้า สตันท์ ฯลฯ ดังนั้นบทหนังถ้าเขียนให้มันเล็ก ... ก็จะเป็นแบบขุนรองปลัดชูครับ (คือสนุกในเสกลที่เล็กใช้คนไม่เกิน 40 คนสำหรับฉากสู้รบ แล้วตีความเป็นนามธรรมมากขึ้น) ซึ่งก็ทำได้ครับ แต่ท่าน Cinephile เลือกที่จะเล่าเรื่องแบบตรงไปตรงมา พยายามทำตามประวัติศาสตร์เท่าที่ทำได้ ดังนั้นก็ของบไปตามที่ผู้อำนวยการสร้างและทีมตีราคาจากบทครับ ซึ่งก็ต้องถกเถียงและตัดส่วนนั่นส่วนนี่กันในระดับหนึ่งเลยทีเดียวครับถึงจะตกผลึกลงมาเป็นงบที่เห็นครับ (เพราะหากทำให้มันได้เต็มเหนี่ยวจริงๆ แน่นอนครับที่งบจะบานกว่านี้มากมายมหาศาลครับ ซึ่งก็จะกดราคาลงได้จากการใช้ทักษะทางภาพยนตร์เช่นการตัดต่อการหลอกมุมกล้อง ซีจี ฯลฯ ครับ) ดังนั้นไม่ใช่ต้องการจะทำหนังอลังการ ... แต่มันเป็นบทที่ผู้กำกับคิดว่าจะต้องซื่อตรงกับมันครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 05:39:24 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 07:14:21

ความคิดเห็นที่ 8 5 ภาค งบก้อนเดียวจากรัฐ ไม่เกิน 350 ล้าน (จําตัวเลขไม่ได้ ขออภัยครับ) ต้องคืน + หัก % จากทุกรายได้ครับ ปัจจุบันยังไม่มีกําไรครับ จบแค่ภาค 5 ครับ ไม่ต่อแล้วครับ 3-4 ทําพร้อมกันแต่มันยาวก็เลยหั่นเป็นสองส่วนครับ ไมใช่ฉายแล้วเห็นว่าดีเลยเพิ่มครับ ส่วนความคิดเห็นขอน้อมรับไปปรับปรุงครับ ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : เขียนบน iPhone (JamiroQuai [146...เดิม]) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 23:53:59   เพิ่มนิดครับ รายได้ 50% โรง 30% รัฐ จัดจําหน่าย 10 % ที่เหลือไว้ใช้ทําภาคต่อไป 10% ครับ เอกสารมีให้ตรวจสอบที่กระทรวงการคลังนะครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : เขียนบน iPhone (JamiroQuai [146...เดิม]) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 23:56:44 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 07:16:02

ความคิดเห็นที่ 9 คห ที่ 4-8 นี่ copy คำตอบของคุณชายอดัม มาตอบเลยนะ จากคุณ : ดอกไม้มีพิษมักสีขาว เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 19:15:24

ความคิดเห็นที่ 10 หากเงินของภาครัฐ ลงไปสู่ภาคเอกชน เพื่อส่งเสริมธุรกิจภาพยนตร์ไทยซึ่งเป็นอุตสาหกรรมประเภทหนึ่ง ก็เป็นสิ่งที่่น่าสนับสนุนนะ แม้ไม่ได้กลับคืนมาเป็นตัวเงินชัดๆ แต่อย่างน้อยหากไปสู่ภาพยนตร์ที่ส่งเสริมให้รักชาติ เทิดทูนบรรพบุรุษ ส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมไทย ฯลฯ ก็จะเป็นการให้ประโยชน์กลับคืนสู่สังคมไทยทางอ้อม ซึ่งเป็นประโยชน์ระยะยาวและยั่งยืนด้วย คิดว่าก็เป็นหน้าที่หนึ่งของภาครัฐที่ควรจะทำนะ จากคุณ : โลกแสนสวย เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 20:35:00

ความคิดเห็นที่ 11 ลองดูคลิปนี้ดิ เห็นภาพพพพพพ http://www.youtube.com/watch?v=tj8ggSo1EEY&feature=relmfu จากคุณ : HaHaHa เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 13:42:53